OCD en angst: iemand tips?

Niet mijn 1e topic hierover helaas. Mijn vraag is simpel: tips, positiviteit of herkenning. Positiviteit en positieve verhalen zijn goed. Iemand die eenzelfde probleem heeft en na 10 jaar nog steeds heel ver van huis is, liever niet reageren (sorry, maar dit helpt mij niet hoe lullig ik t ook vind). Dankjewel voor het lezen alvast

Achtergrond
Ik heb in de afgelopen jaren steeds meer zelfkennis opgedaan. Als je geinteresseerd bent, loop me dan vooral ("constante overprikkeling", "analyseer jezelf gek" en "constante onrust"). Een samenvatting is: vroeger als kind was ik erg verlegen en angstig voor onbekende situaties (vooral in nieuw gezelschap). Later ging dit stukken beter. 2017 zowat heb ik tinnitus opgelopen, die na een aantal maanden gelukkig wegzakte. Echter, hiervoor heb ik ontzettend veel angst gehad dat t nooit meer wegging (al was t heel zacht). Ik was op t obsessieve af bezig met geluiden en dacht zelfs overgevoelig te zijn voor geluiden in die tijd. Dit is weggezakt en daarvoor in de plaats zijn steeds nieuwe angsten en obsessies ontstaan, die allemaal in de loop van de tijd zakten. (Ik geef een overzicht en wat extra info in losstaande post)

Het probleem nu
Toen ging het wat beter, tot 1.5 jaar geleden mijn relatie uit ging. Hier was langdurig veel stress aan vooraf gegaan en sindsdien is t weer een graadje erger. 2 weken daarna kreeg ik een obsessie voor oogcontact (al eerder voor een paar weken gehad), die ik nu nog heb. Sociaal contact kost hierdoor enorm veel energie. Maar ook bv tv kijken. Mijn aandacht wordt gelijk gegrepen door "ogen". Toen kwam ik erachter dat ik misschien hyperawareness ocd heb en hierin vind ik heel veel raakvlakken. Ik ging hierover lezen en jaa hoor, daar kwam de volgende obsessie: ademhaling. Dit zakte gelukkig na een paar dagen weg, maar nu heb ik al weer 1 week lang constante focus op ademhaling… De trigger was enkel de gedachte hieraan… Om gek van te worden. Ik ben hierdoor echter wel opeens veel minder overprikkeld door "oogcontact-gedachtes…"

Naja goed, nadenkend over het verleden ben ik altijd angstig geweest en heb ik altijd al in kleine mate obsessies gehad. Ik denk dat het probleem angst gerelateerd is. En dan vooral: angst dat ik de gedachte niet kan loslaten en deze mijn hele leven gaat verkloten...

Wat heb ik al geprobeerd?
Op aanraden van een vorig topic heb ik het boek "the hapiness trap" van Russ Harris besteld en ben ik die aan het lezen. Dit is een erg interessant boek, maar ik zou meer hulp willen krijgen. Mijn psychiater en psycholoog zijn erg onbekend met deze vorm van ocd. Ik heb hen ook gemaild of ze een meer specialistische psych kennen die meer ervaring heeft met ocd en dan vooral ook deze vorm. Ik heb medicatie geprobeerd (sertraline), maar dat deed niks. Ik kan een nieuwe medicatie proberen, maar dit lost niet de achterliggende oorzaak op.

De vraag
Al met al is de vraag dus: is er iemand die een positief verhaal heeft, iets soortgelijk heeft meegemaakt of tips heeft waar ik hiervoor goeie hulp kan krijgen?

Ik ben wat allergisch voor zelf nog veel te gaan opzoeken, omdat dit mij ontzettend kan triggeren en je op internet vooral doemscenarios leest van mensen die hier al hun leven lang last van hebben en hun leven een hell is hierdoor.

Edit: ik voeg ff wat koptjes toe, mocht je niet alles willen lezen

Frizz schreef: ↑

19-02-2022 20:18

https://ihbv.nl/hulpverleners-nl/

Als je hier nu eens gaan spitten, wie weet staat er iemand tussen die gespecialiseerd is in én OCD én autisme? Dan heb je drie vliegen in één klap.

Goeiee, ga ik doen. Wie weet idd.
Ik had zelf laatst ook al zo'n dergelijke lijst gevonden met specialisten op t gebied van ocd, angst en dan ook nog evt hb of ass ofzo. Dus ik heb genoeg te lezen in ieder geval

Frizz schreef: ↑

19-02-2022 20:31

Dit is volgens mij de enige lijst van hb-specialisten voor volwassenen. Succes hoor!

Ik denk dat het dan een lijst was van ocd specialisten. Thankss!

Flamingo schreef: ↑

20-02-2022 17:49

Ik hoop niet dat je mijn post ander hebt geïnterpreteerd dan ik het bedoelde. Met niet in hokjes denken bedoelde ik: probeer niet al je klachten in 1 hokje te plaatsen. Dat doet een psycholoog ook niet. Ik denk dat je ocd hierbij onderschat, als je het puur ziet als symptoom van iets anders. Al heb je ass of al ben je hoogbegaafd, dan nog moet je behandeld worden voor je ocd. Dat gaat echt niet op magische wijze weg als je wat doet aan je overprikkeling bijvoorbeeld. Je kunt dus prima ass hebben en ocd.

Je kunt ook hsk of een andere mogelijke instelling vragen of ze ook diagnostiek naar autisme doen. Soms besteden ze iets uit aan andere instellingen geloof ik. Als ze dat geïndiceerd achten.

Nee hoor, ik begrijp wat je bedoelt. Ben t er ook volkomen mee eens. Misschien zeg ik t niet helemaal juist inderdaad. Maar ik denk dat ocd wel een soort van uiting is om met angst om te gaan. Een soort coping mechanisme, maar dan wel een niet zo handige. Ocd is dan ook zeker een (semi) losstaand probleem waar ik voor behandeld moet worden.

Echter, wat ik bedoelde (en jij volgens mij ook) is dat als er een achterliggende factor is (bv ass of hb) dat er ook focus moet liggen aan het aanpakken daarvan. En dat gaat dan denk ik vooral over het leren herkennen van valkuilen, mezelf beter leren kennen, het accepteren van mijn valkuilen en hier beter mee om leren gaan.

Opzoek gaan naar een goeie specialist (en instelling) waar ze bv ook diagnostiek doen lijkt me t beste uitgangspunt inderdaad!