
Omgaan met agressie
donderdag 7 september 2017 om 14:30
Dag allemaal,
Ik heb nu ongeveer een jaar lang bij vlagen ontzettend last van driftbuien/agressieve buien. Waar het vandaan komt is heel makkelijk te herleiden. Een jaar geleden is mijn relatie uitgegaan door een vreemdgaanactie van haar kant. Ik kan mij ongelofelijk opwinden over hoe lichtzinnig zij er in mijn ogen over deed en hoe erg ze mijn reactie op dit hele gebeuren als vreselijk beschouwde. Op een geveven moment draaide ze haast de rollen om, zij was het slachtoffer, ik de dader. Toegegeven, ik was niet heel leuk in die fase erna, maar toch. Ook kan ik de desbetreffende minnaar wel schieten. Al is het alleen al omdat hij nooit zijn excuses heeft aangeboden. Het probleem is dat ik dit nooit opgelost hebt. Het liefste trap ik die jongen total loss voor haar ogen maar ik weet dat dit niet kan door oa mijn beroep waar een vog voor nodig is. Het probleem is dat dit al een jaar geleden is en ik blijf vastzitten in dit hele gebeuren. Ik was voorheen totaal niet zo agressief en ontvlambaar maar er is iets geknakt. Ik probeer mijn agressie in sport te verwerken en dit gaat goed, echter komt het na verloop vn tijd weer terug. Het probleem is dat ik in mijn dagelijks leven veel hinder hiervan ondervind. Ik krijg sneller ruzie met mensen die bijv voordringen in de rij, tegen mij aanlopen met uitgaan of in het verkeer mij afsnijden. Het kan soms echt voelen alsof ik al op 85% zit van wat ik kan hebben totdat ik ontplof. Ik weet dat dit allemaal niet correct is en wil er maal als te graag vanaf en op de hele zaak terugkijken met de relativerende mindset die ik vroeger had. Heeft iemand tips of zelfde soort ervaringen?
Ik heb nu ongeveer een jaar lang bij vlagen ontzettend last van driftbuien/agressieve buien. Waar het vandaan komt is heel makkelijk te herleiden. Een jaar geleden is mijn relatie uitgegaan door een vreemdgaanactie van haar kant. Ik kan mij ongelofelijk opwinden over hoe lichtzinnig zij er in mijn ogen over deed en hoe erg ze mijn reactie op dit hele gebeuren als vreselijk beschouwde. Op een geveven moment draaide ze haast de rollen om, zij was het slachtoffer, ik de dader. Toegegeven, ik was niet heel leuk in die fase erna, maar toch. Ook kan ik de desbetreffende minnaar wel schieten. Al is het alleen al omdat hij nooit zijn excuses heeft aangeboden. Het probleem is dat ik dit nooit opgelost hebt. Het liefste trap ik die jongen total loss voor haar ogen maar ik weet dat dit niet kan door oa mijn beroep waar een vog voor nodig is. Het probleem is dat dit al een jaar geleden is en ik blijf vastzitten in dit hele gebeuren. Ik was voorheen totaal niet zo agressief en ontvlambaar maar er is iets geknakt. Ik probeer mijn agressie in sport te verwerken en dit gaat goed, echter komt het na verloop vn tijd weer terug. Het probleem is dat ik in mijn dagelijks leven veel hinder hiervan ondervind. Ik krijg sneller ruzie met mensen die bijv voordringen in de rij, tegen mij aanlopen met uitgaan of in het verkeer mij afsnijden. Het kan soms echt voelen alsof ik al op 85% zit van wat ik kan hebben totdat ik ontplof. Ik weet dat dit allemaal niet correct is en wil er maal als te graag vanaf en op de hele zaak terugkijken met de relativerende mindset die ik vroeger had. Heeft iemand tips of zelfde soort ervaringen?

donderdag 7 september 2017 om 14:54
Goed dat je er mee naar buiten komt !
Het vreemdgaan van je vrouw of vriendin heeft je blijkbaar heel erg diep geraakt, weet je hoe dat komt ?
Er stranden natuurlijk veel relaties door vreemdgaan en niet alle mannen willen daarna de minnaar total loss trappen. Ik schrik er van dat je schrijft dat dat niet kan omdat je voor je beroep een vog nodig hebt. Zou je het anders wel doen ?
Ik ben zelf een vrouw en heb ook een agressie probleem, door CPTTS, en hoewel ik weleens fantaseer over mensen van hun fiets schoppen bijvoorbeeld, zou ik dat nooit serieus overwegen.
Jaren terug, na een trauma, had ik wél het gevoel dat ik een bom op het punt van ontploffen was, en ik zag dat als signaal om echt hulp te gaan zoeken.
Je zou kunnen kijken of je bv door minder te gaan werken, meer te ontspannen en prettige dingen te doen met vrienden weer wat helderder in het leven komt te staan. Bovendien, een partner die je bedriegt, daar kun je waarschijnlijk beter vanaf zijn, niet ?
Als relativeren en ontspannen niet lukt zou ik naar de huisarts gaan. Misschien bof je, en is er een goede praktijkondersteuner GGZ,
of vraag andere hulp.
Psychotherapie heeft mij wel geholpen om inzicht te krijgen in wat er aan de hand was, en mijn emoties enigszins te reguleren.
Sterkte !
Het vreemdgaan van je vrouw of vriendin heeft je blijkbaar heel erg diep geraakt, weet je hoe dat komt ?
Er stranden natuurlijk veel relaties door vreemdgaan en niet alle mannen willen daarna de minnaar total loss trappen. Ik schrik er van dat je schrijft dat dat niet kan omdat je voor je beroep een vog nodig hebt. Zou je het anders wel doen ?
Ik ben zelf een vrouw en heb ook een agressie probleem, door CPTTS, en hoewel ik weleens fantaseer over mensen van hun fiets schoppen bijvoorbeeld, zou ik dat nooit serieus overwegen.
Jaren terug, na een trauma, had ik wél het gevoel dat ik een bom op het punt van ontploffen was, en ik zag dat als signaal om echt hulp te gaan zoeken.
Je zou kunnen kijken of je bv door minder te gaan werken, meer te ontspannen en prettige dingen te doen met vrienden weer wat helderder in het leven komt te staan. Bovendien, een partner die je bedriegt, daar kun je waarschijnlijk beter vanaf zijn, niet ?
Als relativeren en ontspannen niet lukt zou ik naar de huisarts gaan. Misschien bof je, en is er een goede praktijkondersteuner GGZ,
of vraag andere hulp.
Psychotherapie heeft mij wel geholpen om inzicht te krijgen in wat er aan de hand was, en mijn emoties enigszins te reguleren.
Sterkte !
zazamaenade wijzigde dit bericht op 07-09-2017 21:04
Reden: typfoutje
Reden: typfoutje
0.12% gewijzigd
nounou