Psyche
alle pijlers
Ondanks gezin erg eenzaam voelen en weinig vrienden
woensdag 3 juli 2013 om 09:27
Heb even een nieuwe nick aangemaakt want voel me eigen toch wel ietsie zielig met dit topic.
Ben nu 15 jaar samen met mijn vriend en hebben samen 2 kinderen van 7 en 2.
Eigenlijk een prima relatie, ik werk savonds 5 avonden per week en ben dan terug als de kids net op bed liggen.
Toen we net samen waren was ons huis vaak net de zoete inval,komt denk ook omdat wij een van de eerte waren die een huis hadden.
Altijd erg gezellig. op den duur werd dat iets minder maar alnog vaak aanloop.
Nu is 3 jaar geleden de vriendschap met mijn beste vriendin komen te vervallen doordat ze bij haar vriend wegging en een heel nieuw leven wilde beginnen en met helemaal niemand meer contact wilde.
Heb het via allerlei manieren geprobeerd maar nooit meer iets gehoord van haar. hier heb ik heel veel verdriet van gehad.
Andere goede vriendin was een buurvrouw en die is na het overlijden van haar man na tijdje een andere man tegengekomen en daarheen verhuisd. (andere kant van het land) en na constant innitiatief van mijn kant qua contact toch maar moeten accepteren dat het enkel bij kerstkaartje blijft.
Voor de rest wel wat gezamelijke kennisen/vrienden maar die zien we maar heel zelden.
Ik voel mij eigen vaak zo alleen ,vooral overdag. niemand waar ik eens bakkie bij kan doen of omgekeerd.
Dacht dat contacten maken wel zou lukken zodra de kinderen op school zouden zitten en je met andere moeders op het school plein staat. maar iedereen is hier zo op zijn eigen of het zijn al van die groepjes.Ik praat best makkelijk maar verder komt het nooit helaas.
Nodig ik eens iemand uit na een leuk gesprek ,word het altijd afgedaan met druk ,druk
Ga regelmatig lekker naar de speeltuin met de kleinste maar ook daar nog nooit een leuke vriendschap uit ontstaan.
Op een vereniging is lastiger aangezien ik elke avond werk.
Als ik een bevriend stel uitnodig dan kan het altijd pas weken later als het al lukt, nooit eens gezellig spontaan
Elke avond na het werk en in het weekend savonds zit ik met vriend op de bank, en overdag hele dag alleen met de kinderen.
Word er soms aardig depri en verdrietig van
weet niet helemaal wat ik met dit topic wil maar wel even fijn om het van mij af te schrijven
En gaan daarna weer verder met gezellige topics
Ben nu 15 jaar samen met mijn vriend en hebben samen 2 kinderen van 7 en 2.
Eigenlijk een prima relatie, ik werk savonds 5 avonden per week en ben dan terug als de kids net op bed liggen.
Toen we net samen waren was ons huis vaak net de zoete inval,komt denk ook omdat wij een van de eerte waren die een huis hadden.
Altijd erg gezellig. op den duur werd dat iets minder maar alnog vaak aanloop.
Nu is 3 jaar geleden de vriendschap met mijn beste vriendin komen te vervallen doordat ze bij haar vriend wegging en een heel nieuw leven wilde beginnen en met helemaal niemand meer contact wilde.
Heb het via allerlei manieren geprobeerd maar nooit meer iets gehoord van haar. hier heb ik heel veel verdriet van gehad.
Andere goede vriendin was een buurvrouw en die is na het overlijden van haar man na tijdje een andere man tegengekomen en daarheen verhuisd. (andere kant van het land) en na constant innitiatief van mijn kant qua contact toch maar moeten accepteren dat het enkel bij kerstkaartje blijft.
Voor de rest wel wat gezamelijke kennisen/vrienden maar die zien we maar heel zelden.
Ik voel mij eigen vaak zo alleen ,vooral overdag. niemand waar ik eens bakkie bij kan doen of omgekeerd.
Dacht dat contacten maken wel zou lukken zodra de kinderen op school zouden zitten en je met andere moeders op het school plein staat. maar iedereen is hier zo op zijn eigen of het zijn al van die groepjes.Ik praat best makkelijk maar verder komt het nooit helaas.
Nodig ik eens iemand uit na een leuk gesprek ,word het altijd afgedaan met druk ,druk
Ga regelmatig lekker naar de speeltuin met de kleinste maar ook daar nog nooit een leuke vriendschap uit ontstaan.
Op een vereniging is lastiger aangezien ik elke avond werk.
Als ik een bevriend stel uitnodig dan kan het altijd pas weken later als het al lukt, nooit eens gezellig spontaan
Elke avond na het werk en in het weekend savonds zit ik met vriend op de bank, en overdag hele dag alleen met de kinderen.
Word er soms aardig depri en verdrietig van
weet niet helemaal wat ik met dit topic wil maar wel even fijn om het van mij af te schrijven
En gaan daarna weer verder met gezellige topics
woensdag 3 juli 2013 om 11:19
quote:Meryan schreef op 03 juli 2013 @ 11:16:
[...]
Als ze zijn ondergebracht bij een kinderdagverblijf soms wel. Dan bestaat de kans dat je net zoveel betaalt als voor reguliere opvang. Volgens mij krijg je er dan ook KOT voor. Aangezien TO werkt, moet dat geen probleem zijn. Ben je thuisblijfmoeder, dan betaal je dus wel de hoofdprijs.
Mijn kind gaat naar een zelfstandige. Kost 69 euro per maand voor twee dagdelen.Er is veel veranderd. Mijn zoon, nu 31, ging ook naar een kinderdagverblijf, maar daar heb ik nooit een rekening voor ontvangen.
[...]
Als ze zijn ondergebracht bij een kinderdagverblijf soms wel. Dan bestaat de kans dat je net zoveel betaalt als voor reguliere opvang. Volgens mij krijg je er dan ook KOT voor. Aangezien TO werkt, moet dat geen probleem zijn. Ben je thuisblijfmoeder, dan betaal je dus wel de hoofdprijs.
Mijn kind gaat naar een zelfstandige. Kost 69 euro per maand voor twee dagdelen.Er is veel veranderd. Mijn zoon, nu 31, ging ook naar een kinderdagverblijf, maar daar heb ik nooit een rekening voor ontvangen.
woensdag 3 juli 2013 om 11:48
Hier in de wijk is een koffie inloop ochtend voor ouders met jonge kinderen. Ik vond dat ideaal omdat je dan mensen ontmoet met kinderen in dezelfde leeftijd. Ik heb er ook nog jaren vrijwilligers werk bij gedaan, dan kon ik mijn kind ook meenemen. Misschien is er bij jou in de wijk ook zoiets?
En sporten met kinderopvang deed ik ook toen de kinderen nog klein waren, net als peuter zwemmen en dan naderhand koffie drinken met de andere moeders. De oudste was dan op school.
En sporten met kinderopvang deed ik ook toen de kinderen nog klein waren, net als peuter zwemmen en dan naderhand koffie drinken met de andere moeders. De oudste was dan op school.
woensdag 3 juli 2013 om 11:55
Ik zou ook eens kijken bij NMLK.nl
Soms kun je eindeloos bij nieuwe clubjes gaan om mensen te ontmoeten. Maar als het niet klikt met die mensen of ze komen al met een vriend(in) of ze willen zelf wel naar het clubje maar verder niks er omheen... dan schiet het allemaal niet op.
Zo ben ik eens bij een koor gegaan, eigenlijk niet om het zingen maar om mensen te leren kennen. Het klikte niet zo en toen zat ik eigenlijk voor Jan doedel op dat koor.
Ik ben toen op oproepjes gaan reageren en later ook wel met de NMLK op stap gegaan. Succes!
Soms kun je eindeloos bij nieuwe clubjes gaan om mensen te ontmoeten. Maar als het niet klikt met die mensen of ze komen al met een vriend(in) of ze willen zelf wel naar het clubje maar verder niks er omheen... dan schiet het allemaal niet op.
Zo ben ik eens bij een koor gegaan, eigenlijk niet om het zingen maar om mensen te leren kennen. Het klikte niet zo en toen zat ik eigenlijk voor Jan doedel op dat koor.
Ik ben toen op oproepjes gaan reageren en later ook wel met de NMLK op stap gegaan. Succes!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 3 juli 2013 om 12:10
Ik heb de indruk dat de to juist in de grote gejaagde stad woont. Op een klein dorp is het leven minder jachtig, druk druk druk, meer ruimte om met andere mensen af te spreken i.p.v. een afspraak op termijn van weken vast te moeten leggen.
Een mogelijkheid is om iets in vrijwilligers werk te gaan doen. Dat is wel overdags mogelijk.
Maar wat ik me verder afvraag, is er eigenlijk in het leven dat jouw trekt of interesseert? Hou je niet van sporten, of ben je creatief of zo, muziek? Er zijn eigenlijk zoveel dingen om te doen.
Of heb je maar een heel klein interesseveld?
Want gedeelde belangstelling zorgt voor gespreksstof en als dat er is, dan komt er ook weer andere gespreksstof. Volgens mij beperk je je leven te veel tot werk, kinderen en huishouden. Er is heus wel meer hoor.
Een mogelijkheid is om iets in vrijwilligers werk te gaan doen. Dat is wel overdags mogelijk.
Maar wat ik me verder afvraag, is er eigenlijk in het leven dat jouw trekt of interesseert? Hou je niet van sporten, of ben je creatief of zo, muziek? Er zijn eigenlijk zoveel dingen om te doen.
Of heb je maar een heel klein interesseveld?
Want gedeelde belangstelling zorgt voor gespreksstof en als dat er is, dan komt er ook weer andere gespreksstof. Volgens mij beperk je je leven te veel tot werk, kinderen en huishouden. Er is heus wel meer hoor.
woensdag 3 juli 2013 om 13:24
Naast alle tips die hier gegeven zijn denk ik dat verenigingsleven ook savonds toch nog best een optie is.
Je zegt dat je thuis komt als de kids net op bed liggen. Dan kun je toch alsnog savonds een sport of iets dergelijks gaan doen.
Doe ik ook 3 à 4 dagen oer week. Meestal recht vanuit mijn werk gelijk door.
Je zegt dat je thuis komt als de kids net op bed liggen. Dan kun je toch alsnog savonds een sport of iets dergelijks gaan doen.
Doe ik ook 3 à 4 dagen oer week. Meestal recht vanuit mijn werk gelijk door.
woensdag 3 juli 2013 om 13:40
quote:Cateautje schreef op 03 juli 2013 @ 10:02:
Is er niet de afgelopen tijd een site geopend waar je op zoek kunt naar nieuwe vriendschappen? Ik dacht dat ik daar van de week iets over hoorde in de media.
NMLK is al jaren oud, en de activiteiten zijn vaak 's avonds en in het weekend omdat het voor mensen van 20-45 is en die werken meestal overdag.
Is er niet de afgelopen tijd een site geopend waar je op zoek kunt naar nieuwe vriendschappen? Ik dacht dat ik daar van de week iets over hoorde in de media.
NMLK is al jaren oud, en de activiteiten zijn vaak 's avonds en in het weekend omdat het voor mensen van 20-45 is en die werken meestal overdag.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 3 juli 2013 om 14:25
quote:love2dance schreef op 03 juli 2013 @ 13:24:
Naast alle tips die hier gegeven zijn denk ik dat verenigingsleven ook savonds toch nog best een optie is.
Precies. Ik heb gisterenavond in clubverband getennist. Elke dinsdagavond kan wie wil komen, en dan elk half uur ingedeeld met ander groepje. Verschillende mensen daar leren kennen, hartstikke gezellig!
Gisteren na het tennissen daar met z'n allen op het terras gezeten en een mooie avond gehad. Veel te laat geworden.....
Het leven kan zo simpel zijn, maar je moet de leuke dingen wel zélf opzoeken.
Naast alle tips die hier gegeven zijn denk ik dat verenigingsleven ook savonds toch nog best een optie is.
Precies. Ik heb gisterenavond in clubverband getennist. Elke dinsdagavond kan wie wil komen, en dan elk half uur ingedeeld met ander groepje. Verschillende mensen daar leren kennen, hartstikke gezellig!
Gisteren na het tennissen daar met z'n allen op het terras gezeten en een mooie avond gehad. Veel te laat geworden.....
Het leven kan zo simpel zijn, maar je moet de leuke dingen wel zélf opzoeken.
woensdag 3 juli 2013 om 15:10
woensdag 3 juli 2013 om 16:33
woensdag 3 juli 2013 om 16:44
woensdag 3 juli 2013 om 19:34
quote:Meryan schreef op 03 juli 2013 @ 10:49:
[...]
Ze heeft een kind van 2 dat dus nog niet naar school gaat. Er zijn niet veel vrijwilligersbanen waar je je kind mee naartoe kunt nemen.
Nou,koffie drinken met oudjes en een kleintje van 2 vinden de oudjes prachtig hoor!
En qua sporten,er zijn genoeg sportclubs waar overdag kinderopvang is.
[...]
Ze heeft een kind van 2 dat dus nog niet naar school gaat. Er zijn niet veel vrijwilligersbanen waar je je kind mee naartoe kunt nemen.
Nou,koffie drinken met oudjes en een kleintje van 2 vinden de oudjes prachtig hoor!
En qua sporten,er zijn genoeg sportclubs waar overdag kinderopvang is.
zondag 11 juni 2017 om 21:18
Ik heb hetzelfde probleem. Het lijkt soms dat ik onzichtbaar ben voor mensen of ze vinden de moeite niet om mij te leren kennen. Ik heb zelf 3 kinderen man is meestal op werk geen 9 tot 5 helaas. Ik ben elke dag alleen. Praatje maken op de schoolplein gaat wel alleen blijft het bij. Elke dag in de avond ben ik aan het huilen van eenzaamheid. Het is echt moeilijk voor mensen die vrienden hebben of snel vrienden maken is het makkelijk gezegd dan gedaan. Oude vriendinnen gebeld maar ze hebben het altijd druk of hebben andere bezigheden. Ik heb heel veel geprobeerd helaas ik denk nu echt dat ik gewoon voor heel mijn leven alleen blijf. Het ziet er somber uit voor mij. Mensen die op dit forum schrijven hebben echt alles gedaan. Dus het is niet zo makkelijk. Ik vind het ook rot voor mijn kinderen die willen ook dat er bezoek komt, maar altijd alleennnnn. En mijn man is ook niet zo iemand die aardig is. Over alles heeft hij wel commentaar. Maar goed ik heb misschien teveel geschreven. Succes iedereen die dit probleem heeft.
zondag 11 juni 2017 om 21:47
Ozca. Ook nog eens een man die onaardig is lijkt me heel moeilijk. Is je relatie nog wel de moeite waard?En TO, voor jou natuurlijk ook vervelend. Je zegt dat je 's avonds met je man op de bank zit. Waarom ga je niet wat vaker 's avonds met hem iets leuks doen? Verandering van spijs op dat gebied kan je leven ook een stuk aangenamer maken. En dat heb je wél zelf in de hand (als je tenminste geld hebt voor een oppas etc.)
