Psyche
alle pijlers
Ondanks gezin erg eenzaam voelen en weinig vrienden
woensdag 3 juli 2013 om 09:27
Heb even een nieuwe nick aangemaakt want voel me eigen toch wel ietsie zielig met dit topic.
Ben nu 15 jaar samen met mijn vriend en hebben samen 2 kinderen van 7 en 2.
Eigenlijk een prima relatie, ik werk savonds 5 avonden per week en ben dan terug als de kids net op bed liggen.
Toen we net samen waren was ons huis vaak net de zoete inval,komt denk ook omdat wij een van de eerte waren die een huis hadden.
Altijd erg gezellig. op den duur werd dat iets minder maar alnog vaak aanloop.
Nu is 3 jaar geleden de vriendschap met mijn beste vriendin komen te vervallen doordat ze bij haar vriend wegging en een heel nieuw leven wilde beginnen en met helemaal niemand meer contact wilde.
Heb het via allerlei manieren geprobeerd maar nooit meer iets gehoord van haar. hier heb ik heel veel verdriet van gehad.
Andere goede vriendin was een buurvrouw en die is na het overlijden van haar man na tijdje een andere man tegengekomen en daarheen verhuisd. (andere kant van het land) en na constant innitiatief van mijn kant qua contact toch maar moeten accepteren dat het enkel bij kerstkaartje blijft.
Voor de rest wel wat gezamelijke kennisen/vrienden maar die zien we maar heel zelden.
Ik voel mij eigen vaak zo alleen ,vooral overdag. niemand waar ik eens bakkie bij kan doen of omgekeerd.
Dacht dat contacten maken wel zou lukken zodra de kinderen op school zouden zitten en je met andere moeders op het school plein staat. maar iedereen is hier zo op zijn eigen of het zijn al van die groepjes.Ik praat best makkelijk maar verder komt het nooit helaas.
Nodig ik eens iemand uit na een leuk gesprek ,word het altijd afgedaan met druk ,druk
Ga regelmatig lekker naar de speeltuin met de kleinste maar ook daar nog nooit een leuke vriendschap uit ontstaan.
Op een vereniging is lastiger aangezien ik elke avond werk.
Als ik een bevriend stel uitnodig dan kan het altijd pas weken later als het al lukt, nooit eens gezellig spontaan
Elke avond na het werk en in het weekend savonds zit ik met vriend op de bank, en overdag hele dag alleen met de kinderen.
Word er soms aardig depri en verdrietig van
weet niet helemaal wat ik met dit topic wil maar wel even fijn om het van mij af te schrijven
En gaan daarna weer verder met gezellige topics
Ben nu 15 jaar samen met mijn vriend en hebben samen 2 kinderen van 7 en 2.
Eigenlijk een prima relatie, ik werk savonds 5 avonden per week en ben dan terug als de kids net op bed liggen.
Toen we net samen waren was ons huis vaak net de zoete inval,komt denk ook omdat wij een van de eerte waren die een huis hadden.
Altijd erg gezellig. op den duur werd dat iets minder maar alnog vaak aanloop.
Nu is 3 jaar geleden de vriendschap met mijn beste vriendin komen te vervallen doordat ze bij haar vriend wegging en een heel nieuw leven wilde beginnen en met helemaal niemand meer contact wilde.
Heb het via allerlei manieren geprobeerd maar nooit meer iets gehoord van haar. hier heb ik heel veel verdriet van gehad.
Andere goede vriendin was een buurvrouw en die is na het overlijden van haar man na tijdje een andere man tegengekomen en daarheen verhuisd. (andere kant van het land) en na constant innitiatief van mijn kant qua contact toch maar moeten accepteren dat het enkel bij kerstkaartje blijft.
Voor de rest wel wat gezamelijke kennisen/vrienden maar die zien we maar heel zelden.
Ik voel mij eigen vaak zo alleen ,vooral overdag. niemand waar ik eens bakkie bij kan doen of omgekeerd.
Dacht dat contacten maken wel zou lukken zodra de kinderen op school zouden zitten en je met andere moeders op het school plein staat. maar iedereen is hier zo op zijn eigen of het zijn al van die groepjes.Ik praat best makkelijk maar verder komt het nooit helaas.
Nodig ik eens iemand uit na een leuk gesprek ,word het altijd afgedaan met druk ,druk
Ga regelmatig lekker naar de speeltuin met de kleinste maar ook daar nog nooit een leuke vriendschap uit ontstaan.
Op een vereniging is lastiger aangezien ik elke avond werk.
Als ik een bevriend stel uitnodig dan kan het altijd pas weken later als het al lukt, nooit eens gezellig spontaan
Elke avond na het werk en in het weekend savonds zit ik met vriend op de bank, en overdag hele dag alleen met de kinderen.
Word er soms aardig depri en verdrietig van
weet niet helemaal wat ik met dit topic wil maar wel even fijn om het van mij af te schrijven
En gaan daarna weer verder met gezellige topics
woensdag 3 juli 2013 om 09:29
Is er geen sportschool waar overdag lessen worden gegeven, ga tennissen, ga een cursus doen. Vrienden komen niet zo aanwaaien, dat zijn eerst kennissen wat uit kan groeien tot een vriendschap.
Kun je niet op school helpen als voorleesmoeder, ga vrijwilligerswerk doen overdag.
Kun je niet op school helpen als voorleesmoeder, ga vrijwilligerswerk doen overdag.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 3 juli 2013 om 09:34
woensdag 3 juli 2013 om 09:41
quote:netniet schreef op 03 juli 2013 @ 09:34:
Ik heb veel nieuwe vriendinnen gekregen via de school van mijn kinderen, moeders van andere kinderen dus. Ik heb wel eens gewoon moeders gevraagd of ze ook zin hadden om op woensdagmiddag direct uit school mee te gaan picknicken. Is heel gezellig, voor zowel de moeders als de kinderen.
To zegt toch net dat ze dit al heeft geprobeerd. Ze praat makkelijk met de andere moeders van het schoolplein maar al ze hen dan uitnodigt krijgt ze alleen maar druk, druk te horen. Fijn dat het voor jou werkt maar voor haar blijkbaar niet.
Sorry to heb verder ook geen tips. Ik herken het wel.
Ik heb veel nieuwe vriendinnen gekregen via de school van mijn kinderen, moeders van andere kinderen dus. Ik heb wel eens gewoon moeders gevraagd of ze ook zin hadden om op woensdagmiddag direct uit school mee te gaan picknicken. Is heel gezellig, voor zowel de moeders als de kinderen.
To zegt toch net dat ze dit al heeft geprobeerd. Ze praat makkelijk met de andere moeders van het schoolplein maar al ze hen dan uitnodigt krijgt ze alleen maar druk, druk te horen. Fijn dat het voor jou werkt maar voor haar blijkbaar niet.
Sorry to heb verder ook geen tips. Ik herken het wel.
woensdag 3 juli 2013 om 09:48
Tja,er komt niemand aan je deur bellen om jou gelukkig te maken,dus zal je er zelf wat aan moeten doen.
Dus,ga bij een vereniging,doe vrijwilligerswerk,meld je aan op forums voor mensen met dezelfde hobby's,en laat je geluk niet zo afhangen aan het "alles samen met je man/gezin doen"
Je bent ook een individu!
Dus,ga bij een vereniging,doe vrijwilligerswerk,meld je aan op forums voor mensen met dezelfde hobby's,en laat je geluk niet zo afhangen aan het "alles samen met je man/gezin doen"
Je bent ook een individu!
woensdag 3 juli 2013 om 09:52
quote:ladytruckster schreef op 03 juli 2013 @ 09:48:
Tja,er komt niemand aan je deur bellen om jou gelukkig te maken,dus zal je er zelf wat aan moeten doen.
Dus,ga bij een vereniging,doe vrijwilligerswerk,meld je aan op forums voor mensen met dezelfde hobby's,en laat je geluk niet zo afhangen aan het "alles samen met je man/gezin doen"
Je bent ook een individu!Tjonge. Ze probeert het toch en verenigingsleven gaat niet, want ze werkt in de avond.
Tja,er komt niemand aan je deur bellen om jou gelukkig te maken,dus zal je er zelf wat aan moeten doen.
Dus,ga bij een vereniging,doe vrijwilligerswerk,meld je aan op forums voor mensen met dezelfde hobby's,en laat je geluk niet zo afhangen aan het "alles samen met je man/gezin doen"
Je bent ook een individu!Tjonge. Ze probeert het toch en verenigingsleven gaat niet, want ze werkt in de avond.
woensdag 3 juli 2013 om 10:02
Is er niet de afgelopen tijd een site geopend waar je op zoek kunt naar nieuwe vriendschappen? Ik dacht dat ik daar van de week iets over hoorde in de media.
Ik ga op zoek.
Jeeej. http://www.nieuwemensenlerenkennen.nl/
Ik ga op zoek.
Jeeej. http://www.nieuwemensenlerenkennen.nl/
woensdag 3 juli 2013 om 10:25
Is er op je werk niet een aardige collega met wie je eens kunt afspreken? Ik heb tot nu toe bij elke werkgever een collega "gescoord" met wie ik nog heel lang bevriend ben gebleven. Drankje doen na werk, in plaats van direct naar huis gaan. Of lunchafspraak maken.
Als jij makkelijk contact maakt, zou het echt moeten lukken. Ik snap wel dat doordat jij in de avonduren werkt, je dagen erg lang duren. Is hier niet iets in te veranderen? De meeste mensen werken overdag, dus lastig om dan af te spreken.
Als jij makkelijk contact maakt, zou het echt moeten lukken. Ik snap wel dat doordat jij in de avonduren werkt, je dagen erg lang duren. Is hier niet iets in te veranderen? De meeste mensen werken overdag, dus lastig om dan af te spreken.
woensdag 3 juli 2013 om 10:30
quote:ladytruckster schreef op 03 juli 2013 @ 10:26:
[...]
Er is overdag ook meer dan genoeg te doen hoor...
Ten eerste ligt het er aan waar je woont en ten tweede vind het verenigingsleven toch echt plaats in de avonduren.
In de grote stad is 24 uur per dag iets te doen, maar als TO in een (klein)dorp woont, wordt het toch een ander verhaal.
[...]
Er is overdag ook meer dan genoeg te doen hoor...
Ten eerste ligt het er aan waar je woont en ten tweede vind het verenigingsleven toch echt plaats in de avonduren.
In de grote stad is 24 uur per dag iets te doen, maar als TO in een (klein)dorp woont, wordt het toch een ander verhaal.
woensdag 3 juli 2013 om 10:34
quote:Cateautje schreef op 03 juli 2013 @ 10:30:
[...]
Ten eerste ligt het er aan waar je woont en ten tweede vind het verenigingsleven toch echt plaats in de avonduren.
In de grote stad is 24 uur per dag iets te doen, maar als TO in een (klein)dorp woont, wordt het toch een ander verhaal.
Tja,maar dat weet jij ook niet he,of TO in een klein dorp woont?
Dus hoef je me niet zo"aan te vallen".
Ik geef ook maar advies...
En met vereniging bedoel ik ook bijv een wandelclub of yoga ofzo.
[...]
Ten eerste ligt het er aan waar je woont en ten tweede vind het verenigingsleven toch echt plaats in de avonduren.
In de grote stad is 24 uur per dag iets te doen, maar als TO in een (klein)dorp woont, wordt het toch een ander verhaal.
Tja,maar dat weet jij ook niet he,of TO in een klein dorp woont?
Dus hoef je me niet zo"aan te vallen".
Ik geef ook maar advies...
En met vereniging bedoel ik ook bijv een wandelclub of yoga ofzo.
woensdag 3 juli 2013 om 10:46
quote:smurfig schreef op 03 juli 2013 @ 09:27:
Voor de rest wel wat gezamelijke kennisen/vrienden maar die zien we maar heel zelden.
quote:smurfig schreef op 03 juli 2013 @ 09:27:
Als ik een bevriend stel uitnodig dan kan het altijd pas weken later als het al lukt, nooit eens gezellig spontaan
Ik haal even bovenstaande zinnen uit je verhaal; het één is m.i. het gevolg van het ander .... Wat is er mis aan niet-spontane afspraken? Veel mensen hebben nu eenmaal een druk programma, met werken, kinderen, cursussen, sporten. Ik maak met vrienden ook altijd afspraken, soms kan het pas zes weken later. Geen probleem, dan staat de datum in ieder geval vast en weet je zeker dat de vriendschap niet op de lange baan schuift.
En verder sluit ik me aan bij het advies vrijwilligerswerk op de school van je kinderen te gaan doen. Op iedere school is veel behoefte aan helpende handen, al is het maar om te helpen met aan- en uitkleden bij de gymnastieklessen van de kleuters, overblijfmoeder, helpen met knutselmiddagen, meegaan met buitenschoolse activiteiten. Door dit soort activiteiten heb ik in de tijd dat mijn kinderen op de basisschool veel leuke contacten kunnen leggen.
Voor de rest wel wat gezamelijke kennisen/vrienden maar die zien we maar heel zelden.
quote:smurfig schreef op 03 juli 2013 @ 09:27:
Als ik een bevriend stel uitnodig dan kan het altijd pas weken later als het al lukt, nooit eens gezellig spontaan
Ik haal even bovenstaande zinnen uit je verhaal; het één is m.i. het gevolg van het ander .... Wat is er mis aan niet-spontane afspraken? Veel mensen hebben nu eenmaal een druk programma, met werken, kinderen, cursussen, sporten. Ik maak met vrienden ook altijd afspraken, soms kan het pas zes weken later. Geen probleem, dan staat de datum in ieder geval vast en weet je zeker dat de vriendschap niet op de lange baan schuift.
En verder sluit ik me aan bij het advies vrijwilligerswerk op de school van je kinderen te gaan doen. Op iedere school is veel behoefte aan helpende handen, al is het maar om te helpen met aan- en uitkleden bij de gymnastieklessen van de kleuters, overblijfmoeder, helpen met knutselmiddagen, meegaan met buitenschoolse activiteiten. Door dit soort activiteiten heb ik in de tijd dat mijn kinderen op de basisschool veel leuke contacten kunnen leggen.
woensdag 3 juli 2013 om 10:49
woensdag 3 juli 2013 om 10:59
Misschien kun je je jongste op peutergym of ouder en kind dansen oid doen? Daar blijven ouders bij en heb je weer wat nieuwe "kansen"? Ik sport op een sportschool waar ook kinderopvang is, misschien is dat ook bij jou in de buurt? Verder dit forum. Er zijn heel actieve groepen met dezelfde interesses of kinderen die even oud zijn.
woensdag 3 juli 2013 om 11:01
Smurfig, ik begrijp dat je je eenzaam kunt voelen ondanks dat je de aanwezigheid en aandacht van je gezin hebt. Ook denk ik dat je misschien nu een beetje teveel nadenkt over het negatieve. De gedachten die je het meest voedt, zullen bepalen hoe jij je voelt. Probeer het leven wat meer neutraal te bekijken en niet zoals jij het zou willen, want we willen tenslotte allemaal iets wat we niet hebben of kunnen krijgen. En jij zoekt tenslotte ook contacten die in jouw leven passen. Iemand zonder kinderen en die elk weekend de hort op wilt, zal ook niet in jouw plaatje passen. Dus kom in actie (bijvoorbeeld oproepje op prikbord hier of bij je kind op school of via familie) en ga gericht zoeken naar wat je wil. Of wat je ook kan doen, is even helemaal niets doen. Soms kun je te "panisch" met iets bezig zijn, terwijl je gewoon niets doet, er ook van alles op je pad kan komen.
woensdag 3 juli 2013 om 11:02
Workshops en cursussen die hier n de buurt worden aangeboden vanuit de gemeente/buurthuis zijn overigens meestal op ochtenden doordeweeks. Als jouw peuter dan naar de PSZ is kun je daar naartoe. Een kennis van mij doet bijvoorbeeld een cursus keramiek. Ze vindt dat echt ontzettend leuk en ontmoet veel mensen. Veel ouderen, maar ook jonge moeders.
woensdag 3 juli 2013 om 11:06
Toen de jongste naar de peuterschool ging, kwam ik in de oudercommissie. Bestond uit gezellig vergaderen, knutselwerkjes voorbereiden voor de kids. Was heel leuk, we hadden een gezellig groepje dames. Nu hebben we nog steeds contact met zn allen.
Toen ze naar de basisschool ging, kwam ik daar als overblijfmoeder werken. Met veel collega's die dus in de buurt wonen.
Dat is nu ruim een jaar geleden, en nog geen echte vriendinnen opgedaan, maar wel weer leuke contacten.
Als je een jong kind hebt die nog niet naar de basisschool gaat, mag die gewoon mee eten en spelen. Is superhandig, hoef nu ook net steeds meer heen en weer naar school te pendelen tussen de middag en houd er nog een klein zakcentje aan vrijwilligersvergoeding aan over!
Toen ze naar de basisschool ging, kwam ik daar als overblijfmoeder werken. Met veel collega's die dus in de buurt wonen.
Dat is nu ruim een jaar geleden, en nog geen echte vriendinnen opgedaan, maar wel weer leuke contacten.
Als je een jong kind hebt die nog niet naar de basisschool gaat, mag die gewoon mee eten en spelen. Is superhandig, hoef nu ook net steeds meer heen en weer naar school te pendelen tussen de middag en houd er nog een klein zakcentje aan vrijwilligersvergoeding aan over!
woensdag 3 juli 2013 om 11:09
quote:modus schreef op 03 juli 2013 @ 11:02:
Workshops en cursussen die hier n de buurt worden aangeboden vanuit de gemeente/buurthuis zijn overigens meestal op ochtenden doordeweeks. Als jouw peuter dan naar de PSZ is kun je daar naartoe. Een kennis van mij doet bijvoorbeeld een cursus keramiek. Ze vindt dat echt ontzettend leuk en ontmoet veel mensen. Veel ouderen, maar ook jonge moeders.Ik denk dat die peuterspeelzaal wel een punt zal zijn. Die kosten tegenwoordig een vermogen.
Workshops en cursussen die hier n de buurt worden aangeboden vanuit de gemeente/buurthuis zijn overigens meestal op ochtenden doordeweeks. Als jouw peuter dan naar de PSZ is kun je daar naartoe. Een kennis van mij doet bijvoorbeeld een cursus keramiek. Ze vindt dat echt ontzettend leuk en ontmoet veel mensen. Veel ouderen, maar ook jonge moeders.Ik denk dat die peuterspeelzaal wel een punt zal zijn. Die kosten tegenwoordig een vermogen.
woensdag 3 juli 2013 om 11:16
Eenzaamheid is in eerste instantie een gevoel. Dat los je dus niet per se op met 'nieuwe vrienden'. Er zijn ook mensen met een vriendenkring van hier tot Tokyo die zich nog steeds eenzaam voelen.
Ik heb zelf zo goed als geen vrienden, trek voornamelijk op met mijn familie en gezin, maar voel me gelukkig zelden tot nooit eenzaam.
Wat je zou kunnen doen om je bezig te houden is bijvoorbeeld op zoek naar hobby's die overdag uitgevoerd kunnen worden. Ik volg bijvoorbeeld naailes. Dat doe ik in de avond, maar de naaijuf geeft ook lessen in de ochtend. Is zoiets wellicht een optie?
Ik hoop dat je snel lekker in je vel gaat zitten en vindt wat je zoekt. Dikke knuffel.
Ik heb zelf zo goed als geen vrienden, trek voornamelijk op met mijn familie en gezin, maar voel me gelukkig zelden tot nooit eenzaam.
Wat je zou kunnen doen om je bezig te houden is bijvoorbeeld op zoek naar hobby's die overdag uitgevoerd kunnen worden. Ik volg bijvoorbeeld naailes. Dat doe ik in de avond, maar de naaijuf geeft ook lessen in de ochtend. Is zoiets wellicht een optie?
Ik hoop dat je snel lekker in je vel gaat zitten en vindt wat je zoekt. Dikke knuffel.
do remember to forget
woensdag 3 juli 2013 om 11:16
quote:Cateautje schreef op 03 juli 2013 @ 11:09:
[...]
Ik denk dat die peuterspeelzaal wel een punt zal zijn. Die kosten tegenwoordig een vermogen.
Als ze zijn ondergebracht bij een kinderdagverblijf soms wel. Dan bestaat de kans dat je net zoveel betaalt als voor reguliere opvang. Volgens mij krijg je er dan ook KOT voor. Aangezien TO werkt, moet dat geen probleem zijn. Ben je thuisblijfmoeder, dan betaal je dus wel de hoofdprijs.
Mijn kind gaat naar een zelfstandige. Kost 69 euro per maand voor twee dagdelen.
[...]
Ik denk dat die peuterspeelzaal wel een punt zal zijn. Die kosten tegenwoordig een vermogen.
Als ze zijn ondergebracht bij een kinderdagverblijf soms wel. Dan bestaat de kans dat je net zoveel betaalt als voor reguliere opvang. Volgens mij krijg je er dan ook KOT voor. Aangezien TO werkt, moet dat geen probleem zijn. Ben je thuisblijfmoeder, dan betaal je dus wel de hoofdprijs.
Mijn kind gaat naar een zelfstandige. Kost 69 euro per maand voor twee dagdelen.
