Onverwachts in een isolement

30-04-2010 12:51 43 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo mensen,



Ik ben een dertiger en beschouw mijzelf als sociaal, stabiel en helemaal van deze wereld. Enkele jaren geleden heb ik een lange relatie uitgemaakt, een moeilijke beslissing waar ik nu nog 100% achter sta. Sindsdien probeer ik mijn draai te vinden.



Ondertussen heb ik een heerlijke vriendin, waarvan ik zeker weet dat zij het helemaal is. Met haar wil ik oud worden. Door omstandigheden is zij aan de andere kant van de wereld en zullen we elkaar pas over vijf of zes maanden in de armen kunnen sluiten. Een feit waar we ons allebei in hebben moeten berusten, hoe moeilijk dat ook is. Daar gaat mijn posting niet over.



Waar het wel over gaat is vriendschap. De vrienden die ik heb staan dichtbij me, maar wonen allemaal ver weg. Goede, maar verre vrienden. Nu het even wat minder gaat met mijn werk, merk ik dat ik vrienden mis, waar je even langs kan gaan. Dus gewoon op de fiets stappen en koffie drinken, kletsen of naar de bios gaan. Dus even geen telefoon, chat, Skype of wat dan ook, maar face-to-face.



Eigenlijk voelt het alsof ik in een isolement ben terechtgekomen, terwijl ik vrienden genoeg heb. Klinkt raar, ik weet het, maar zo voelt het nou eenmaal. Het heeft er vast ook mee te maken dat mijn vrienden allemaal kinderen hebben. Kinderen waar ik overigens erg blij mee ben!



Ik neem het mezelf ook een beetje kwalijk dat ik dit niet heb zien aankomen. Ik sta immers midden in het leven en ben af en toe kritisch genoeg op mezelf. Maar goed, dat heeft verder geen zin.



Nu ben ik de laatste tijd wat aan het rondneuzen op het Internet naar manieren om mensen te leren kennen in en om Rotterdam. Helaas zijn de meeste websites gericht op dating en dat wil ik niet. Ik houd van mijn vriendin en heb absoluut geen behoefte aan ingewikkelde dingen.



Behalve dat alles op dating is gericht, heeft de commercie blijkbaar de "single" ontdekt, want de rest is allemaal commercieel. Het enige wat ik gevonden heb, is een site om een eetclubje te beginnen, maar daar heb ik voorlopig nog geen reactie op gehad. Het zou leuk zijn om bijvoorbeeld een strandwandeling te maken, naar een concert te gaan of zelfs een keer een weekend naar een stad. Ik blijf gewoon zoeken, maar kan wel wat tips gebruiken.



Maar laat ik even to-the-point komen: wanneer ik me voor een site aanmeld, om zo mensen te ontmoeten, dan schieten de tranen letterlijk in mijn ogen. Ik kan het niet helemaal thuisbrengen, maar de situatie brengt me duidelijk van slag. Het maakt me ongelukkig te weten dat ik in een isolement ben terechtgekomen, maar dat ik mezelf niet als eenzaam beschouw. Dat klinkt tegenstrijdig. Soms heb ik er met vrienden en familie over, maar die vinden het moeilijk te begrijpen.



Zijn er mensen die zich hierin herkennen? Ik zou er wel eens met lotgenoten over willen praten. Dus mensen die meer dagelijkse aanspraak willen hebben, zonder dat ze zichzelf als eenzaam bestempelen. Of mensen die vrienden willen ontmoeten, maar dan echt voor de vriendschap en niet voor de liefde.



Ik ben benieuwd naar de reacties

Groeten,

Rotterdammertje
Je zoekt goede kennissen. Mensen in je omgeving die deel uitmaken van je dagelijkse ritme, zonder de diepgang die je bijvoorbeeld hebt met je vriendin, familie of de vrienden die ver weg wonen? Gewoon iemand die je kunt bellen om te vertellen hoe je dag is geweest of iemand die op het laatste moment de deur uit zou willen om samen iets te gaan ondernemen? Iemand die je alles kunt vertellen? Iemand die jouw vriendin, familie en vrienden niet kent. Gewoon mensen die je in je omgeving hebt. Zoals goede kennissen dat zijn.



Bedoel je zoiets?
Wat moeilijk dat je je vriendin zo'n lange tijd niet kunt zien!!



Niet om het te bagatelliseren maar dat je je stabiel voelt, op zich een goed leven hebt met fijne, verre vrienden en je toch eenzaam voelt: daarin sta je inderdaad niet alleen.



Heb je leuke collega's met wie je iets kunt ondernemen? Vaak kun je in buurthuizen allerlei leuke cursussen volgen (gitaarles, kookclub, kunstgeschiedenis, etc.) en de drempel is daar heel laag waardoor je snel met buurtgenoten in gesprek komt. Er is ook een site waarop allerlei groepsactiviteiten staan, door heel Nederland, voor personen die het gewoon gezellig vinden om nieuwe mensen te leren kennen. No strings attached. Gewoon leuk.(Strandwandeling, voetballen in het park, etc.).

En kun je op 'datingsites' niet aangeven dat je een relatie hebt maar het heel leuk vindt om je sociaal netwerk uit te breiden en het leuk vindt om nieuwe mannen/vrouwen te leren kennen?



Bedenkt ook dat als je aardige mensen treft, je ook niet van de ene op de andere dag een vriendschap hebt opgebouwd. Dat vergt ook weer tijd...

Sterkte in elk geval!
Alle reacties Link kopieren
Ja Paloma, dat is precies wat ik zoek. Ik dacht altijd dat ik het alleen wel af kon, met een paar goede vrienden op afstand, maar, dat is een illusie. Ik heb me daar behoorlijk in vergist.



Bedankt voor je reactie
Heb even gezocht naar de link:

http://www.nieuwemensenlerenkennen.nl/calendar.php



Er staan allerlei feesten op, zoals je ziet, maar ook bioscoopbezoek, Museumweekend, picknicken, etentjes. Wie weet hou je daar een heel goeie vriend aan over bij wie je even een uurtje langs kunt gaan, kop koffie drinken.
Alle reacties Link kopieren
Een tijdje geleden stond er hier een oproepje voor nieuwe mensen leren kennen in rotterdam. Ik weet niet of ze ook daadwerkelijk hebben afgesproken. Misschien een idee om je daar bij aan te sluiten of nieuw leven in te blazen?

Wie weet zit daar dan iemand of meerdere personen bij met wie het klikt. Hoe oud ben je precies?

Maar het zijn wel vooral vrouwen denk ik, dus weet niet of dat uitmaakt?

Vind het zelf eigenlijk ook wel leuk altijd om nieuwe mensen te lerten kennen dus misschien dat ik me dan ook aansluit.



Verder zou je kunnen overwegen om op een sport te gaan (voetbal?) of een hobby waar je nieuwe mensen tegenkomt.
Alle reacties Link kopieren
Ja, op Viva is de kans natuurlijk groot dat je reacties van vrouwen krijgt. Dat vind ik niet erg en ik ken geen "mannen" forum wat zo actief is als Viva. En kijk, de reacties stromen binnen, waar ik erg blij mee ben.



Ik heb me inderdaad al georienteerd op een sportvereniging. De tip over de site "nieuwemensenlerenkennen" leg ik echter naast me neer, want het voelt niet goed dat je daar voor moet betalen en volgens mij zit er een toelatingsstop op voor mensen met mijn leeftijd. Mijn "echte" leeftijd is 35
Ik wist niet dat je voor die site moet betalen... Heb er nl. zelf geen ervaring mee maar het klonk heel laagdrempelig. Vandaar.



Hebben ze op je werk geen voetbalelftal, squashgroepje, etc.? Ken je buurtlink.nl? Staan ook leuke buurtactiviteiten op (althans, voor de plaats waarin ik woon). Zal in Rotterdam ook zo zijn.



Vrijwilligerswerk doen? Bijv. een avond in de week in een filmhuis werken; leer je heeeeel snel allerlei mensen kennen.
Alle reacties Link kopieren
Nog even voor de duidelijkheid: het zou mooi zijn om via dit bericht mensen te ontmoeten die samen leuke dingen willen doen, maar daar ging het me niet in eerste instantie om.



Ik hoop op reacties van mensen die de behoefte hebben om vrienden te maken, zonder het idee te hebben dat ze eenzaam zijn. Paloma kon dat zo lekker bondig uitleggen
Nou, ik kan je niet eigenhandig uit je isolement halen maar omdat je sociaal, stabiel, helemaal van deze wereld bent en al een heerlijke vriendin hebt - mag je mij wel toevoegen aan de lijst van je contacten (3e icoontje onder je profiel foto). Ik weet alleen niet of dat (nog) werkt want de Viva site is de laatste tijd een beetje van slag.
Alle reacties Link kopieren
Wat heeft je ex met je huidige situatie te maken? Waarom begint je post met haar? Wat voegt het toe? Dat mis ik namelijk even.



Ik weet niet of iemand het al heeft gezegd, maar nieuwe mensen leren kennen punt en el ofzoiets zou misschien een optie kunnen zijn?er zijn vast voldoende sites waar geen datingbedoeling achter zit.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel hoor, al is mijn situatie niet helemaal hetzelfde. Ik woon in het buitenland (alleen) en heb in Nederland hele lieve goede vrienden. Maar ja, zij zijn daar en ik hier. Nu heb ik ondertussen best een leuke groep mensen om me heen, maar het is wel oppervlakkiger dan in Nederland. We weten allemaal dat we tijdelijk in elkaars leven zijn, de meeste mensen wonen hier niet langer dan 2 jaar. Ik heb dan ook geaccepteerd dat echte hechte vriendschappen hier waarschijnlijk niet gaan ontstaan.



Ik probeer zoveel mogelijk bezig te blijven, ga veel het huis uit, ook als ik eigenlijk te moe ben. Mensen komen nu eenmaal niet aan de voordeur om te vragen wie je bent en of je zin hebt om met ze af te spreken. Ik probeer nieuwe mensen die ik ontmoet bij mij thuis uit te nodigen voor eten of een borrel. Samen sporten helpt ook. Als ik iemand regelmatig op hetzelfde tijdstip als ik op de sportschool zie, knoop ik er wel een praatje mee aan. Ik heb op die manier een aantal mensen ontmoet die het eigenlijk heel prettig vindt om op een vast uur samen te sporten. En tijdens het sporten kletsen we heel wat af.



Voor de rest laat ik zoveel mogelijk weten dat ik graag nieuwe mensen ontmoet. Ik vertel ook veel over wat ik met anderen samen doe en op die manier sluiten mensen zich aan. Zo groeit mijn hardloopgroepje lekker door en heb ik nu ook een groep mensen met wie ik regelmatig samen kook.
Af en toe een huppeltje op de plaats is ook ok
Alle reacties Link kopieren
Een gevoel van eenzaamheid is echt iets anders dan een sociaal isolement. Het eerste is subjectief, dat gevoel treft iedereen wel eens, zelfs als je een fijne relatie, gezin en veel vrienden hebt.

Een sociaal isolement is een situatie waarin iemand geen betekenisvolle contacten met anderen (meer) heeft en bij vrijwel niemand terecht kan. Dit isolement kan langdurig zijn en heeft vaak invloed op hoe iemand functioneert in de maatschappij. Dit blijkt uit vele onderzoeken.

Zo te horen heb jij voldoende vrienden met wie je een waardevolle relatie hebt én een vriendin, maar zitten ze allen te ver weg. Dus je voelt je eenzaam. Logisch. En dat is beslist geen schande. Veel mensen durven niet aan zichzelf en anderen toe te geven dat ze zich eenzaam voelen vanuit een gevoel van schaamte of ontkenning. Jammer want dat belet mensen vaak om er iets aan te doen.

En in mijn optiek hoort eenzaamheid bij het leven, net als andere negatieve gevoelens zoals verdriet.



Als je oppervlakkige contacten zoekt dan kun je vlgs mij het beste naar een sportschool, kroeg of vrijwilligersjob.
Alle reacties Link kopieren
Hallo Madhe, volgens mij lees je iets wat er niet staat, want ik heb mijn ex helemaal niet genoemd en inderdaad, die heeft hier niets mee te maken. Ik probeerde uit te leggen dat sindsdien mijn draai probeer te vinden. En in het verdere artikel zie je dat het niet helemaal lukt
Oppervlakkige contacten lijkt mij iets anders dan het hebben van (goede) kennissen. De mensen in de kroeg, sportschool of vrijwilligersjob moet je opzoeken en als ze op dat moment, als jij er bent, geen tijd of interesse hebben, dan geeft dat ook een vervelend gevoel. Kennissen zijn net iets meer dan oppervlakkige contacten (lijkt mij). Het contact is dan meer wederzijds (ook omdat je elkaar weet te vinden, zonder naar een kroeg of sportschool te hoeven gaan).
Alle reacties Link kopieren
Hoi Bloempje, bedankt voor je bericht. Lijkt me ook lastig als je in een omgeving zit, waar iedereen de situatie als "tijdelijk" ziet. Diepgaande vriendschappen worden dan moeilijk.



Toen ik hier kwam wonen, zag ik het ook min of meer als een tijdelijke situatie, maar nu ben ik er wel uit dat ik hier "iets op moet bouwen".



Overigens vind ik dat vriendschappen in verschillende smaken zijn. Het hoeft niet allemaal diepzinnig te zijn. Met de ene is het leuk om te sporten, terwijl het met de ander juist leuk is om een kop thee te drinken, nietwaar?



Ik hoop dat er ook iets minder oppervlakkigs tussen zit voor jou. Groetjes
Alle reacties Link kopieren
Hoi Wereldmeid,

Dat zijn toch wel nieuwe dingen, waar ik over na ga denken:

- gevoel van eenzaamheid zit in jezelf

- schaamtegevoel

- eenzaamheid als normaal onderdeel van je leven



Moeilijke dingen wel, maar toch bedankt
Alle reacties Link kopieren
Goodboy, fijn dat je er iets aan hebt. Ik heb dat onderscheid tussen eenzaamheid en een isolement niet zelf bedacht, dat is uitgebreid onderzocht. Eenzaamheid is iets anders dan een gebrek aan menselijk contact, het is een gevoel van leegte omdat je leven niet goed is ingevuld. Daar is wel iets aan te doen maar dat kan voor jou iets anders zijn dan voor een ander. Kijk voor meer info op www.eenzaamheid.info .

Het is gewoon geen gemakkelijk onderwerp om over te beginnen, zeker niet als anderen hun oplossing denken klaar te hebben of het gevoel relativeren. Dat neemt het gevoel vaak niet weg namelijk. Prima dat je het hier van je af schrijft.



Mss een dooddoener, maar wees blij met de vrienden die je wel hebt, wie weet kun je ze wat vaker bellen. Ik heb al jaren moeite nieuwe vriendinnen te vinden, sinds mijn beste vriendin is verhuisd en een gezin heeft gekregen. Via het Viva forum heb ik nu iemand gevonden met wie het klikt. Ik ben 33 en single; mijn ervaring is dat de meeste mensen gesetteld zijn, ook qua vriendenkring. En nieuwe contacten blijven vaak oppervlakkig. Maar als jij dat juist zoekt, dan is daar niets mis mee ntrlk.
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad Paloma, het zijn toch wel kennissen waar ik naar op zoek ben. Als ik oppervlakkigheid nodig heb, dan kan ik vanavond nog naar de kroeg gaan en lekker slap lullen, da's soms ook wel lekker.



Nu ik er zo met jullie over schrijf, denk ik dat het goed is om een maatje te hebben, met wie je niet alleen leuke dingen doet maar die elkaar ook kunnen steunen op moeilijke momenten, of afleiden door erop uit te gaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben inderdaad heel blij met de (verre) vrienden die ik heb. Ik koester ze en ik ga voor ze door het vuur. Voor twee kids ben ik de peetvader. Niet voor niets ken ik sommigen al sinds mijn jeugd.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel hoor,al mijn vriendinnen en zus hebben een relatie,en ik niet,en vind het daarom moeilijk me "aan te bieden"om bjiv koninginnedag te gaan vieren,met als gevolg dat ik alleen over een rommelmarkt loop.Niet dat ik dat nou zo erg vind,vermaak me toch wel,maar met iemand is het toch net even gezelliger...toch?

Gelukkig heb ik nog 2 pubers in huis,zodat ik in elk geval niet alleen hoef te (avond)eten....dat lijkt mij nl zoooooo eenzaam,alleen avondeten....heel raar maar voor mij is dat het toppunt van eenzaam zijn zeg maar....
Alle reacties Link kopieren
Hoi Daffy, herkenbaar vwb 'jezelf aanbieden' bij anderen om samen iets te gaan doen, als anderen een relatie hebben.

Vaak zit er gewoon niets anders op tenzij ik het hele weekend alleen wil zijn. Als je alleen bent moet je wel zelf initiatief nemen en het niet van anderen laten afhangen, is mijn ervaring.

In m'n eentje wonen vind ik geen probleem, heerlijk zelfs, eigen baas in eigen huis. Ik eet bijna altijd alleen, ik ben niet anders gewend. Ik heb wel samengewoond dus ik heb dat wel meegemaakt, maar die relatie is al jaren voorbij. Wat ik vaak moeilijk vind is naar evenementen gaan waar weinig mensen alleen naartoe gaan, zoals idd een rommelmarkt, popfestival, enz.
quote:GoodBoy schreef op 30 april 2010 @ 14:49:

Nu ik er zo met jullie over schrijf, denk ik dat het goed is om een maatje te hebben, met wie je niet alleen leuke dingen doet maar die elkaar ook kunnen steunen op moeilijke momenten, of afleiden door erop uit te gaan.Het kan niet altijd rozengeur en maneschijn zijn in iemands leven, dus ook dat deel je met een kennis, een maatje. De band die je met vrienden hebt, zijn meestal gebaseerd op langdurige contact waarin je elkaar (bij wijze van) 3 maanden niet hoeft te zien, om de draad zo weer op te kunnen pakken. Kennissen kunnen vrienden voor het leven worden, maar dat hoeft niet perse. Gewoon een kennis zijn, is ook meer dan voldoende.
Alle reacties Link kopieren
quote:paloma schreef op 30 april 2010 @ 16:14:

[...]





Het kan niet altijd rozengeur en maneschijn zijn in iemands leven, dus ook dat deel je met een kennis, een maatje. De band die je met vrienden hebt, zijn meestal gebaseerd op langdurige contact waarin je elkaar (bij wijze van) 3 maanden niet hoeft te zien, om de draad zo weer op te kunnen pakken. Kennissen kunnen vrienden voor het leven worden, maar dat hoeft niet perse. Gewoon een kennis zijn, is ook meer dan voldoende.

Als je het geluk hebt dat er zo iemand in je leven is, ja.

Ik wil niet verbitterd klinken, maar zo'n maatje heeft lang niet iedereen.
quote:wereldmeid schreef op 30 april 2010 @ 16:20:

[...]Als je het geluk hebt dat er zo iemand in je leven is, ja.

Ik wil niet verbitterd klinken, maar zo'n maatje heeft lang niet iedereen.Ik bedoelde het ook denkbeeldig; niet als een vaststaand feit dat iedereen dat heeft.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven