Psyche
alle pijlers
Op weg naar de ontembare vrouw in jezelf
vrijdag 31 oktober 2008 om 13:14
Voor iedereen die de roep in zichzelf voelt om te leven volgens haar eigen authentieke zelf: degene die je echt bent, nadat je alle verwachtingen en overtuigingen van anderen hebt losgelaten.
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 23 november 2008 om 12:20
Ik las je post gisteren EV en moest echt nadenken over je vraag....hoe het met iedereen is.
Bewust heb ik de vraag gelaten voor wat het is. De afgelopen weken zijn in een treinsversnelling omgevlogen. Veel meegemaakt, door verschillende emoties gegaan. Dan voel ik me rustig en kalm. Dan komen er heftige wraakemoties naar boven. Kortom, ik heb een turbulent weekje achter de rug.
Dit weekend heb ik besloten lekker op mezelf te zijn. Mezelf af te sluiten van mensen en alles rustig te laten bezinken. Ik merk dat ik het nodig heb om af en toe op de rem te staan en alle gedachten, gevoelens, emoties de ruimte te geven om neer te dwarrelen.
Ben opener geworden naar mensen toe en ergens voelt dat een beetje vreemd. Ik ben van nature open maar door zoveel narigheid heb ik geleerd me af te sluiten en mezelf niet te laten zien. De afgelopen week heb ik dat bewust wel gedaan en de reacties zijn overwegend positief maar ik merk toch dat ik me daardoor zo kwetsbaar voel. Dus ook het gevoel moeten verwerken dat ik er misschien niet zo goed aan heb gedaan om delen van mezelf te laten zien die mensen van mij niet gewend zijn. Ik ken die delen en ik ben er gelukkig mee maar ze aan de buitenwereld tonen is een ander verhaal.
Het duurde even voordat ik door had waarom ik 'spijt' had van mijn openbaringen naar anderen. Mezelf laten zien is kwetsbaar zijn. Mensen kunnen daar negatief op reageren, het belachelijk maken, me met andere ogen zien etc. En dat vind ik nog steeds eng. Het oude gevoel van 'er niet mogen' zijn kwam ineens weer naar boven. Uiteindelijk heb ik de gevoelens van angst weten terug te dringen door me te realiseren dat ik geen controle heb over wat anderen denken of voelen. En dat ik vanuit die realisatie steeds meer mezelf mag zijn, met het risico dat ik gekwetst raak door spot van anderen maar dat dat iets zegt over hun en niet over mij.
Ik ben nu eenmaal een kwetsbaar wezentje en met dat gegeven vrede sluiten is voor mij de volgende stap.
Bewust heb ik de vraag gelaten voor wat het is. De afgelopen weken zijn in een treinsversnelling omgevlogen. Veel meegemaakt, door verschillende emoties gegaan. Dan voel ik me rustig en kalm. Dan komen er heftige wraakemoties naar boven. Kortom, ik heb een turbulent weekje achter de rug.
Dit weekend heb ik besloten lekker op mezelf te zijn. Mezelf af te sluiten van mensen en alles rustig te laten bezinken. Ik merk dat ik het nodig heb om af en toe op de rem te staan en alle gedachten, gevoelens, emoties de ruimte te geven om neer te dwarrelen.
Ben opener geworden naar mensen toe en ergens voelt dat een beetje vreemd. Ik ben van nature open maar door zoveel narigheid heb ik geleerd me af te sluiten en mezelf niet te laten zien. De afgelopen week heb ik dat bewust wel gedaan en de reacties zijn overwegend positief maar ik merk toch dat ik me daardoor zo kwetsbaar voel. Dus ook het gevoel moeten verwerken dat ik er misschien niet zo goed aan heb gedaan om delen van mezelf te laten zien die mensen van mij niet gewend zijn. Ik ken die delen en ik ben er gelukkig mee maar ze aan de buitenwereld tonen is een ander verhaal.
Het duurde even voordat ik door had waarom ik 'spijt' had van mijn openbaringen naar anderen. Mezelf laten zien is kwetsbaar zijn. Mensen kunnen daar negatief op reageren, het belachelijk maken, me met andere ogen zien etc. En dat vind ik nog steeds eng. Het oude gevoel van 'er niet mogen' zijn kwam ineens weer naar boven. Uiteindelijk heb ik de gevoelens van angst weten terug te dringen door me te realiseren dat ik geen controle heb over wat anderen denken of voelen. En dat ik vanuit die realisatie steeds meer mezelf mag zijn, met het risico dat ik gekwetst raak door spot van anderen maar dat dat iets zegt over hun en niet over mij.
Ik ben nu eenmaal een kwetsbaar wezentje en met dat gegeven vrede sluiten is voor mij de volgende stap.
zondag 23 november 2008 om 23:15
Dank je Lynne Nu die twee (kwetsbaar en sterk) vredig samenbrengen!
Hier een nummer van Beyonce uit de film Dreamgirls. Deze vind ik wel van toepassing op dit topic. Het is natuurlijk veel mooier als je het nummer ook echt hoort...Youtube
Listen to the song here in my heart
A melody I start but can't complete
Listen to the sound from deep within
Its only beginning to find release
Oh the time has come for my dreams to be heard
They will not be pushed aside and turned
Into your own, all 'cause you won't listen
Listen
I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home
And I've tried and tried
To say whats on my mind
You should have known
Now I'm done believing you
You don't know what I'm feeling
I'm more than what you've made of me
I followed the voice, you gave to me
But now I've gotta find my own
You should have listened
There was someone here inside
Someone I thought had died so long ago
Oh I'm screaming out
And my dreams will be heard
They will not be pushed Aside or turned
Into your own
All 'cause you won't listen
Listen
I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home
And I've tried and tried
To say what's on my mind
You should have known
Now I'm done believing you
You don't know what I'm feeling
I'm more than what you've made of me
I followed the voice you gave to me
But now I've gotta find my own
You should have listened
I don't know where I belong
But I'll be moving on
If you don't, if you won't
Listen to the song here in my heart
A melody I start, but I will complete
Now I am done believing you
You don't know not what I am feeling
I'm more than what you've made of me
I followed the voice you think you gave to me
But now I got to find my own
My own
Hier een nummer van Beyonce uit de film Dreamgirls. Deze vind ik wel van toepassing op dit topic. Het is natuurlijk veel mooier als je het nummer ook echt hoort...Youtube
Listen to the song here in my heart
A melody I start but can't complete
Listen to the sound from deep within
Its only beginning to find release
Oh the time has come for my dreams to be heard
They will not be pushed aside and turned
Into your own, all 'cause you won't listen
Listen
I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home
And I've tried and tried
To say whats on my mind
You should have known
Now I'm done believing you
You don't know what I'm feeling
I'm more than what you've made of me
I followed the voice, you gave to me
But now I've gotta find my own
You should have listened
There was someone here inside
Someone I thought had died so long ago
Oh I'm screaming out
And my dreams will be heard
They will not be pushed Aside or turned
Into your own
All 'cause you won't listen
Listen
I am alone at a crossroads
I'm not at home in my own home
And I've tried and tried
To say what's on my mind
You should have known
Now I'm done believing you
You don't know what I'm feeling
I'm more than what you've made of me
I followed the voice you gave to me
But now I've gotta find my own
You should have listened
I don't know where I belong
But I'll be moving on
If you don't, if you won't
Listen to the song here in my heart
A melody I start, but I will complete
Now I am done believing you
You don't know not what I am feeling
I'm more than what you've made of me
I followed the voice you think you gave to me
But now I got to find my own
My own
maandag 24 november 2008 om 19:20
maandag 24 november 2008 om 19:21
EV kun je de feiten loskoppelen van je gevoel? Lukt dat denk je? Als je de tijd neemt, heel diep in en uitademt....uren zijn uren. Verkeerd ingevuld is verkeerd ingevuld. Verkeerd gelezen is verkeerd gelezen. De uren kloppen niet. Dat is de boodschap die je voor je leidinggevende hebt (zeg geen bazin want niemand is de baas over jou).
Dus hoe moeilijk ook, probeer je gevoel even te parkeren. De ontembare vrouw is dat deel dat even een feit ter sprake brengt: uren kloppen niet. Is niet slecht, is niet goed. Het klopt gewoon niet. That's it.
Feiten zijn geen gevoelens. Kun je hier iets mee? En anders een dikke vette knuffel!
Dus hoe moeilijk ook, probeer je gevoel even te parkeren. De ontembare vrouw is dat deel dat even een feit ter sprake brengt: uren kloppen niet. Is niet slecht, is niet goed. Het klopt gewoon niet. That's it.
Feiten zijn geen gevoelens. Kun je hier iets mee? En anders een dikke vette knuffel!
maandag 24 november 2008 om 21:23
dinsdag 25 november 2008 om 19:33
EV je hebt de stap gezet! Dat is het begin. En geloof me, dat bibberen en beven gaat steeds minder en minder worden. Dan wordt voor jezelf opkomen een tweede natuur.
Elke keer als je je angst (en die lange brrr-dame) onder ogen komt en daar dwars doorheen toch doet wat je eng vindt, brokkelt een stukje van dat angst weg!
Courage isn't lack the of fear. It's facing the fears we have.
En nog een mooie: Feeling Excited And Ready
Elke keer als je je angst (en die lange brrr-dame) onder ogen komt en daar dwars doorheen toch doet wat je eng vindt, brokkelt een stukje van dat angst weg!
Courage isn't lack the of fear. It's facing the fears we have.
En nog een mooie: Feeling Excited And Ready
