Psyche
alle pijlers
Op weg naar de ontembare vrouw in jezelf
vrijdag 31 oktober 2008 om 13:14
Voor iedereen die de roep in zichzelf voelt om te leven volgens haar eigen authentieke zelf: degene die je echt bent, nadat je alle verwachtingen en overtuigingen van anderen hebt losgelaten.
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Die vrouw die leeft volgens haar eigen natuur, haar eigen waarheid; die durft te lachen en te huilen; die durft te delen; die steeds weer opstaat. Die diep van binnen weet wat zij nodig heeft om te groeien en te bloeien.
Laten we elkaar steunen op deze plek, waar dit alles mag en kan. Waar je gerespecteerd wordt zoals je bent, met alles wat je wilt delen over jouw leven. Waar gepraat en gezwegen mag worden. Een knuffel op zijn tijd, stil zitten, welkom zijn. Geborgenheid vinden. Zijn wie je echt bent en je veilig voelen. Welkom!
Zelfs de meest gekluisterde vrouw beschermt het plekje van haar wilde zelf, want ze weet intuïtief dat er op een dag een uitweg, een opening, een kans zal zijn, en dat ze ervan door zal gaan.
(Uit: de ontembare vrouw, door Clarissa Pinkola Estés)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
donderdag 19 maart 2009 om 20:04
quote:Elmervrouw schreef op 19 maart 2009 @ 17:24:
[...]
Een oprechte vraag van mijn kant: hoezo ben je dan minder bang?
Ik vind het zelf juist heel eng als ik 'echt' wil zijn tegen mensen, echt iets wil zeggen over wat me bezighoudt of hoe het gaat. Dan breekt het angstzweet me aan alle kanten uit..
Mag ik zo brutaal zijn om daarop te reageren?
Als je 'echter' bent dan ben je echt. Niet nep. Het is zuiver wie je bent, waar je voor staat. Het komt oprecht van binnenuit. Omdat het 'echt' is, ben je niet bang dat je 't kwijtraakt. Het is immers in het eggie van jou. Dus stel ik weet 100% dat ik aardig ben, dan ben ik zuiver aardig en als iemand langskomt die roept: jij bent heel onaardig!!!!! Dan kan ik denken:"Lieverd, wat jij wilt Ik ken mezelf en dit is echt" Eigenlijk gebruik ik heel veel woorden om iets wat vrij eenvoudig is, uit te leggen Als je meer jezelf bent, dan heb je anderen niet nodig om jou te vertellen wie je bent en waarom. Als je alle (zelf)opgedragen overtuigingen van je afzet dan blijft wie je bent over (je OP remember ) en dat wat overblijft, heeft geen goedkeuring van de buitenwereld nodig. Als je geen goedkeuring meer nodig hebt, dan verdwijnt de angst om afgekeurd te worden. Dat wat echt is, hoeft zich namelijk niet te bewijzen en is immers goed zoals het is, met of zonder bijval van de buitenwereld.
[...]
Een oprechte vraag van mijn kant: hoezo ben je dan minder bang?
Ik vind het zelf juist heel eng als ik 'echt' wil zijn tegen mensen, echt iets wil zeggen over wat me bezighoudt of hoe het gaat. Dan breekt het angstzweet me aan alle kanten uit..
Mag ik zo brutaal zijn om daarop te reageren?
Als je 'echter' bent dan ben je echt. Niet nep. Het is zuiver wie je bent, waar je voor staat. Het komt oprecht van binnenuit. Omdat het 'echt' is, ben je niet bang dat je 't kwijtraakt. Het is immers in het eggie van jou. Dus stel ik weet 100% dat ik aardig ben, dan ben ik zuiver aardig en als iemand langskomt die roept: jij bent heel onaardig!!!!! Dan kan ik denken:"Lieverd, wat jij wilt Ik ken mezelf en dit is echt" Eigenlijk gebruik ik heel veel woorden om iets wat vrij eenvoudig is, uit te leggen Als je meer jezelf bent, dan heb je anderen niet nodig om jou te vertellen wie je bent en waarom. Als je alle (zelf)opgedragen overtuigingen van je afzet dan blijft wie je bent over (je OP remember ) en dat wat overblijft, heeft geen goedkeuring van de buitenwereld nodig. Als je geen goedkeuring meer nodig hebt, dan verdwijnt de angst om afgekeurd te worden. Dat wat echt is, hoeft zich namelijk niet te bewijzen en is immers goed zoals het is, met of zonder bijval van de buitenwereld.
donderdag 19 maart 2009 om 20:07
Newstylista, welkom hier (f) !
Ev, "As it is in heaven" is ook een van mijn favoriete films! Wat een oprechte en menselijk film, het is al een tijdje geleden dat ik 'm heb gezien en hij heeft me erg geraakt. Het lied aan het einde (Gabriella's song) vind ik ook prachtig! Erg mooi om te lezen wat de film met je heeft gedaan en betekend.
Hieronder de songtekst van Gabriella's song:
Vanaf nu is m’n leven van mij
Ik heb maar zo’n korte tijd op aarde
En mijn verlangen heeft me hier gebracht
Alles wat mij ontbrak en dat ik vergaarde
En toch is het de weg die ik verkoos
Mijn vertrouwen was eindeloos
Dat mij een klein stukje toonde
Van de hemel die ik nooit vond
Ik wil voelen dat ik leef
Al mijn dagen lang
Ik wil leven zoals ik wil
Ik wil voelen dat ik leef
In de wetenschap dat ik goed genoeg was
Ik ben nooit mijzelf verloren
Het sliep alleen in me
Misschien had ik nooit een keuze
Behalve dan de wil om te leven
Het enige dat ik wil is gelukkig worden
Zijn wie ik ben
En sterk en vrij
De dag uit de nacht zien opkomen
Ik ben hier en mijn leven is alleen van mij
Zoals ik wil
Bleek ergens daar te zijn
Ik wil voelen dat ik m’n leven heb geleefd zoals ik wil
Ev, "As it is in heaven" is ook een van mijn favoriete films! Wat een oprechte en menselijk film, het is al een tijdje geleden dat ik 'm heb gezien en hij heeft me erg geraakt. Het lied aan het einde (Gabriella's song) vind ik ook prachtig! Erg mooi om te lezen wat de film met je heeft gedaan en betekend.
Hieronder de songtekst van Gabriella's song:
Vanaf nu is m’n leven van mij
Ik heb maar zo’n korte tijd op aarde
En mijn verlangen heeft me hier gebracht
Alles wat mij ontbrak en dat ik vergaarde
En toch is het de weg die ik verkoos
Mijn vertrouwen was eindeloos
Dat mij een klein stukje toonde
Van de hemel die ik nooit vond
Ik wil voelen dat ik leef
Al mijn dagen lang
Ik wil leven zoals ik wil
Ik wil voelen dat ik leef
In de wetenschap dat ik goed genoeg was
Ik ben nooit mijzelf verloren
Het sliep alleen in me
Misschien had ik nooit een keuze
Behalve dan de wil om te leven
Het enige dat ik wil is gelukkig worden
Zijn wie ik ben
En sterk en vrij
De dag uit de nacht zien opkomen
Ik ben hier en mijn leven is alleen van mij
Zoals ik wil
Bleek ergens daar te zijn
Ik wil voelen dat ik m’n leven heb geleefd zoals ik wil
donderdag 19 maart 2009 om 20:15
Nog zo'n eenvoudige waarheid: je hoeft je helemaal niet bezig te houden met anderen EV. Dat doen zij immers ook niet met jou.. Zij zijn bezig met zichzelf. Jij hoeft alleen naar jezelf toe eerlijk te zijn, naar jezelf mild te zijn en liefdevol. Echt, die buitenwereld lijkt veeeeeeeeeeeeeeeeeel belangrijker voor je gevoel dan het daadwerkelijk is.
Wat ook zo paradoxaal is is dit..Dat op het moment dat je iets niet meer nodig hebt, je het prima afkunt in je eentje, je er niet meer om maalt...dan komt het met bakken uit de hemel vallen. En dan nog gaat het wel eens weer mis maar het mag, je weet dat het erbij hoort en je gaat weer verder.
Dan kun je zeggen: now and then I have a grey day...but they used to be black...every day.
Wat ook zo paradoxaal is is dit..Dat op het moment dat je iets niet meer nodig hebt, je het prima afkunt in je eentje, je er niet meer om maalt...dan komt het met bakken uit de hemel vallen. En dan nog gaat het wel eens weer mis maar het mag, je weet dat het erbij hoort en je gaat weer verder.
Dan kun je zeggen: now and then I have a grey day...but they used to be black...every day.
donderdag 19 maart 2009 om 20:22
EV, we kunnen beter chatten
Wat echt is, ben jij. Niet al die rotgevoelens die jou nu omringen. Als je je down voelt dan kun je opmerken dat je je down voelt....maar dat jij het niet BENT. Jij bent de bron van alle gevoelens maar jij bent die gevoelens niet. Kun je je voorstellen dat wat jij voelt, niet is wie je bent? Net of je als een meesterlijke schilder een prachtig schilderij maakt, een voorbijganger komt langs, maakt er een scheur in en voelt je verscheurd. Terwijl je het wel geproduceerd hebt maar je hoeft je er niet 1 mee voelen/worden. Zo ook met gevoelens, ze vragen nu allemaal om aandacht. Allemaal tegelijk en op de meest onverwachte/ongewenste momenten. Kun je benoemen welke gevoelens, bij welke gebeurtenissen horen?
Dat gevoel over falen en op het laatste moment uitglijden ken ik maar al te goed. Als je het financieel kunt opbrengen, zou je met licht werk kunnen beginnen. Is kantoorwerk een optie? Je kan aardig met computers overweg en schrijven kun je ook
Vind je het leuk om hier te brainstormen over je kwaliteiten en wat je eventueel zou kunnen doen?
Wat echt is, ben jij. Niet al die rotgevoelens die jou nu omringen. Als je je down voelt dan kun je opmerken dat je je down voelt....maar dat jij het niet BENT. Jij bent de bron van alle gevoelens maar jij bent die gevoelens niet. Kun je je voorstellen dat wat jij voelt, niet is wie je bent? Net of je als een meesterlijke schilder een prachtig schilderij maakt, een voorbijganger komt langs, maakt er een scheur in en voelt je verscheurd. Terwijl je het wel geproduceerd hebt maar je hoeft je er niet 1 mee voelen/worden. Zo ook met gevoelens, ze vragen nu allemaal om aandacht. Allemaal tegelijk en op de meest onverwachte/ongewenste momenten. Kun je benoemen welke gevoelens, bij welke gebeurtenissen horen?
Dat gevoel over falen en op het laatste moment uitglijden ken ik maar al te goed. Als je het financieel kunt opbrengen, zou je met licht werk kunnen beginnen. Is kantoorwerk een optie? Je kan aardig met computers overweg en schrijven kun je ook
Vind je het leuk om hier te brainstormen over je kwaliteiten en wat je eventueel zou kunnen doen?
donderdag 19 maart 2009 om 20:39
Wat doet precies pijn?
Dat ik eigenlijk nog nooit iets gegeven heb. Geen echte liefde. Volgens jullie. Dat is hard.
Kan je dit minder zwart/wit en met iets meer nuance zien. Begrijp je de context waarin dit gezegd wordt?
En gaat het er niet om wat jij vindt dan wat wij vinden?
Wat vind je zeld?
Waarom ben je daar bang voor? Wat zou er volgens jou aan jou moeten veranderen zodat je wel van jezelf kan houden?
Door niet meer mij te zijn...
Kan je iets specifieker zijn? Welke eigenschappen van jou vind je dat moeten verdwijnen en welke kwaliteiten en eigenschappen vind je dat je moet onwikkelen?
Maar wat heb jij anderen te bieden... Als je echt zo waardeloos bent zoals je zegt dan heb je anderen toch ook niets te bieden?
Dus daar klopt iets niet in je overtuigingen.
Hoe zie je dit zelf?
Omdat zij niet zien dat ik waardeloos ben. Eigenlijk omdat ik dat alleen voel en altijd heb geweten. Misschien is waardeloos niet het goede woord, nou ja zo voel ik me de laatste tijd wel. Weet niet zo goed welk woord dan wel.
Probeer daar eens over na te denken, want je zelf waardeloos vinden is een groot en krachtig woord.
Wat maakt dat je je zo voelt?
Waarom doe je soms iets teveel, wat levert dat je op?
Waarin baal je van jezelf?
Ik ben nogal een perfectionist. 'Zie' veel dingen. Erg gevoelig dus kan soms zien wat mensen nodig hebben.
Ik baal van mezelf omdat ik soms misschien teveel van andere mensen verwacht.
Wat verwacht je dan van anderen?
En wat het me oplevert?
Vind het heerlijk om mensen blij te maken. Om net even dat ene dingetje te doen. En dat geeft me voldoening!
En ergens diep van binnen wil ik ook gewoon belangrijk zijn.. Ergens.. Onmisbaar..
Maar wil je dan dan mensen je belangrijk vinden om wat je voor ze doet, ipv wie je bent?
Maar toch doe ik zo mn best, mn hele leven.
Waarvoor doe je je best?
Om de dagen door te komen. Om mensen zo min mogelijk pijn te doen. Om te overleven op een plek waar ik eigenlijk niet hoor.
Wat maakt dat je de dagen zo moeilijk vind om door te komen?
Kan je naar een plek waar je wel hoort en je niet hoeft te overleven?
Dat ik eigenlijk nog nooit iets gegeven heb. Geen echte liefde. Volgens jullie. Dat is hard.
Kan je dit minder zwart/wit en met iets meer nuance zien. Begrijp je de context waarin dit gezegd wordt?
En gaat het er niet om wat jij vindt dan wat wij vinden?
Wat vind je zeld?
Waarom ben je daar bang voor? Wat zou er volgens jou aan jou moeten veranderen zodat je wel van jezelf kan houden?
Door niet meer mij te zijn...
Kan je iets specifieker zijn? Welke eigenschappen van jou vind je dat moeten verdwijnen en welke kwaliteiten en eigenschappen vind je dat je moet onwikkelen?
Maar wat heb jij anderen te bieden... Als je echt zo waardeloos bent zoals je zegt dan heb je anderen toch ook niets te bieden?
Dus daar klopt iets niet in je overtuigingen.
Hoe zie je dit zelf?
Omdat zij niet zien dat ik waardeloos ben. Eigenlijk omdat ik dat alleen voel en altijd heb geweten. Misschien is waardeloos niet het goede woord, nou ja zo voel ik me de laatste tijd wel. Weet niet zo goed welk woord dan wel.
Probeer daar eens over na te denken, want je zelf waardeloos vinden is een groot en krachtig woord.
Wat maakt dat je je zo voelt?
Waarom doe je soms iets teveel, wat levert dat je op?
Waarin baal je van jezelf?
Ik ben nogal een perfectionist. 'Zie' veel dingen. Erg gevoelig dus kan soms zien wat mensen nodig hebben.
Ik baal van mezelf omdat ik soms misschien teveel van andere mensen verwacht.
Wat verwacht je dan van anderen?
En wat het me oplevert?
Vind het heerlijk om mensen blij te maken. Om net even dat ene dingetje te doen. En dat geeft me voldoening!
En ergens diep van binnen wil ik ook gewoon belangrijk zijn.. Ergens.. Onmisbaar..
Maar wil je dan dan mensen je belangrijk vinden om wat je voor ze doet, ipv wie je bent?
Maar toch doe ik zo mn best, mn hele leven.
Waarvoor doe je je best?
Om de dagen door te komen. Om mensen zo min mogelijk pijn te doen. Om te overleven op een plek waar ik eigenlijk niet hoor.
Wat maakt dat je de dagen zo moeilijk vind om door te komen?
Kan je naar een plek waar je wel hoort en je niet hoeft te overleven?
donderdag 19 maart 2009 om 21:36
Die plek is hier op aarde LL..
Kweenie. Jullie zijn allemaal zo sterk. En ik weet niet wie ik ben. Daarom zo enorm afhankelijk van andere mensen. Wat ze vinden. Probeer er zo achter te komen wie ik ben.
En daar baal ik van.. vind het een soort van triest.
Jij hebt zoveel doorstaan. In een maand ben je van zelfm. poging naar zo'n sterk iemand gegroeid. Ik hang altijd maar ergens.. Maak soms kleine stapjes en val daarna weer keihard terug. En dan voor mijn gevoel dieper dan ooit.
Ik kan het gewoon niet!
Kweenie. Jullie zijn allemaal zo sterk. En ik weet niet wie ik ben. Daarom zo enorm afhankelijk van andere mensen. Wat ze vinden. Probeer er zo achter te komen wie ik ben.
En daar baal ik van.. vind het een soort van triest.
Jij hebt zoveel doorstaan. In een maand ben je van zelfm. poging naar zo'n sterk iemand gegroeid. Ik hang altijd maar ergens.. Maak soms kleine stapjes en val daarna weer keihard terug. En dan voor mijn gevoel dieper dan ooit.
Ik kan het gewoon niet!
vrijdag 20 maart 2009 om 14:06
[quote]Sensy12 schreef op 19 maart 2009 @ 19:59:
[...]
Inderdaad...als het kwartje valt, dan valt 'ie goed
Wat helemaal bijzonder is of misschien zelfs grappig, is dat wanneer je dit aan iemand wilt uitleggen die er zo diep in zit, je soms aan je eigen proces moet terugdenken om je te realiseren dat zo'n simpele waarheid niet te vatten is voor een systeem dat zo ingewikkeld in elkaar is gezet (met systeem bedoel ik alle destructieve overtuigingen, verdedigingsmechanismen etc.) Pff..wat een zin zeg. Maar misschien snapt iemand me nog
Klopt Sensy! Want op zich is dit, het kwartje wat gevallen is, niet iets wat ik nog nooit eerder heb gehoord, gelezen of iemand heb horen zeggen. Een tijd terug hoorde ik iemand zeggen "When you know you just know, you don't need a book, a poem or a song, you just know".
Loving_Life, ik ben blij en gelukkig voor je. Dat je ondanks alles toch moed hebt gehouden om door te zetten. Een forummer heeft het motto: vergissingen maken is meesterlijk. En hoeveel meesterlijke misstappen hebben we gemaakt om te komen waar we nu zijn?
Veel .
Wat fijn om te lezen dat je blij en gelukkig voor me bent .
Je stelde in een andere post de vraag wat ik nu onder zwakte versta. Gek genoeg vind ik nu zwak wat ik toen sterk vond. Mezelf groothouden terwijl ik me niet zo voel, weglopen voor de waarheid (doe ik nog regelmatig dus ik weet dat dat een zwakte van mij is), niet volledig eerlijk durven te zijn in/over een situatie, mijn grens niet durven/kunnen/willen aangeven, belangrijke zaken voor me uitschuiven, dat soort gedrag valt voor mij nu onder zwak.
Sensy, dat vind ik een mooie en goede nieuwe betekenis van het woord zwak, zo had ik het nog niet bekeken.
En dat het stuk over liefde voor jezelf vs liefde voor anderen. Pink bracht de nuance aan dat je best liefde kunt voelen voor anderen ook al hou je niet van jezelf en dat je het ook oprecht kunt ontvangen. Misschien zit daar een kern van waarheid in maar dan wil ik er toch aan toevoegen dat je dan ergens diep in jezelf toch nog een kern van liefde hebt. Een soort bijna uitgedroogde bron waar je nog net genoeg kunt putten voor anderen maar nauwelijks voor jezelf. Ik denk dat het onderwerp liefde in al haar vormen en facetten nauwelijks te beschrijven valt. Hoe het voelt, wat het is, hoe je 't herkent. We zullen allemaal moeten varen op onze eigen ervaringen daarin.Kan er dus eigenlijk weinig zinnigs over zeggen.
Of eigenlijk wel maar dan wordt dit wel een heel erg lange lap tekst.
Sluit ik me helemaal bij aan.
LL, las ook over je plannen Helemaal geweldig dat je dat gaat ondernemen!
Leuk he! Ik heb er ook erg veel zin in!
[...]
Inderdaad...als het kwartje valt, dan valt 'ie goed
Wat helemaal bijzonder is of misschien zelfs grappig, is dat wanneer je dit aan iemand wilt uitleggen die er zo diep in zit, je soms aan je eigen proces moet terugdenken om je te realiseren dat zo'n simpele waarheid niet te vatten is voor een systeem dat zo ingewikkeld in elkaar is gezet (met systeem bedoel ik alle destructieve overtuigingen, verdedigingsmechanismen etc.) Pff..wat een zin zeg. Maar misschien snapt iemand me nog
Klopt Sensy! Want op zich is dit, het kwartje wat gevallen is, niet iets wat ik nog nooit eerder heb gehoord, gelezen of iemand heb horen zeggen. Een tijd terug hoorde ik iemand zeggen "When you know you just know, you don't need a book, a poem or a song, you just know".
Loving_Life, ik ben blij en gelukkig voor je. Dat je ondanks alles toch moed hebt gehouden om door te zetten. Een forummer heeft het motto: vergissingen maken is meesterlijk. En hoeveel meesterlijke misstappen hebben we gemaakt om te komen waar we nu zijn?
Veel .
Wat fijn om te lezen dat je blij en gelukkig voor me bent .
Je stelde in een andere post de vraag wat ik nu onder zwakte versta. Gek genoeg vind ik nu zwak wat ik toen sterk vond. Mezelf groothouden terwijl ik me niet zo voel, weglopen voor de waarheid (doe ik nog regelmatig dus ik weet dat dat een zwakte van mij is), niet volledig eerlijk durven te zijn in/over een situatie, mijn grens niet durven/kunnen/willen aangeven, belangrijke zaken voor me uitschuiven, dat soort gedrag valt voor mij nu onder zwak.
Sensy, dat vind ik een mooie en goede nieuwe betekenis van het woord zwak, zo had ik het nog niet bekeken.
En dat het stuk over liefde voor jezelf vs liefde voor anderen. Pink bracht de nuance aan dat je best liefde kunt voelen voor anderen ook al hou je niet van jezelf en dat je het ook oprecht kunt ontvangen. Misschien zit daar een kern van waarheid in maar dan wil ik er toch aan toevoegen dat je dan ergens diep in jezelf toch nog een kern van liefde hebt. Een soort bijna uitgedroogde bron waar je nog net genoeg kunt putten voor anderen maar nauwelijks voor jezelf. Ik denk dat het onderwerp liefde in al haar vormen en facetten nauwelijks te beschrijven valt. Hoe het voelt, wat het is, hoe je 't herkent. We zullen allemaal moeten varen op onze eigen ervaringen daarin.Kan er dus eigenlijk weinig zinnigs over zeggen.
Of eigenlijk wel maar dan wordt dit wel een heel erg lange lap tekst.
Sluit ik me helemaal bij aan.
LL, las ook over je plannen Helemaal geweldig dat je dat gaat ondernemen!
Leuk he! Ik heb er ook erg veel zin in!
vrijdag 20 maart 2009 om 14:24
quote:Sensy12 schreef op 19 maart 2009 @ 20:04:
[...]
Mag ik zo brutaal zijn om daarop te reageren?
Graag zelfs .
Als je 'echter' bent dan ben je echt. Niet nep. Het is zuiver wie je bent, waar je voor staat. Het komt oprecht van binnenuit. Omdat het 'echt' is, ben je niet bang dat je 't kwijtraakt. Het is immers in het eggie van jou. Dus stel ik weet 100% dat ik aardig ben, dan ben ik zuiver aardig en als iemand langskomt die roept: jij bent heel onaardig!!!!! Dan kan ik denken:"Lieverd, wat jij wilt Ik ken mezelf en dit is echt" Eigenlijk gebruik ik heel veel woorden om iets wat vrij eenvoudig is, uit te leggen Als je meer jezelf bent, dan heb je anderen niet nodig om jou te vertellen wie je bent en waarom. Als je alle (zelf)opgedragen overtuigingen van je afzet dan blijft wie je bent over (je OP remember ) en dat wat overblijft, heeft geen goedkeuring van de buitenwereld nodig. Als je geen goedkeuring meer nodig hebt, dan verdwijnt de angst om afgekeurd te worden. Dat wat echt is, hoeft zich namelijk niet te bewijzen en is immers goed zoals het is, met of zonder bijval van de buitenwereld.Dat is precies wat ik bedoel.
Omdat ik weet en voel dat het echt is ben ik niet meer bang a) het kwijt te raken b) wat de ander er van vindt (en dat waren toch wel 2 grote angsten).
Kan je hier iets mee Ev?
[...]
Mag ik zo brutaal zijn om daarop te reageren?
Graag zelfs .
Als je 'echter' bent dan ben je echt. Niet nep. Het is zuiver wie je bent, waar je voor staat. Het komt oprecht van binnenuit. Omdat het 'echt' is, ben je niet bang dat je 't kwijtraakt. Het is immers in het eggie van jou. Dus stel ik weet 100% dat ik aardig ben, dan ben ik zuiver aardig en als iemand langskomt die roept: jij bent heel onaardig!!!!! Dan kan ik denken:"Lieverd, wat jij wilt Ik ken mezelf en dit is echt" Eigenlijk gebruik ik heel veel woorden om iets wat vrij eenvoudig is, uit te leggen Als je meer jezelf bent, dan heb je anderen niet nodig om jou te vertellen wie je bent en waarom. Als je alle (zelf)opgedragen overtuigingen van je afzet dan blijft wie je bent over (je OP remember ) en dat wat overblijft, heeft geen goedkeuring van de buitenwereld nodig. Als je geen goedkeuring meer nodig hebt, dan verdwijnt de angst om afgekeurd te worden. Dat wat echt is, hoeft zich namelijk niet te bewijzen en is immers goed zoals het is, met of zonder bijval van de buitenwereld.Dat is precies wat ik bedoel.
Omdat ik weet en voel dat het echt is ben ik niet meer bang a) het kwijt te raken b) wat de ander er van vindt (en dat waren toch wel 2 grote angsten).
Kan je hier iets mee Ev?
vrijdag 20 maart 2009 om 15:06
[quote]Elmervrouw schreef op 19 maart 2009 @ 20:11:
Maar dat wat echt is, zijn bij mij op het moment heel veel rotgevoelens. Die ik het liefst eindelijk eens weg wil hebben. Het gaat qua proces heel goed, maar ik voel me echt niet fijn dus.
Welke gevoelens wil je precies weghebben?
En zijn die gevoelens er omdat je niet "echt" durft te zijn of ben je al "echt" en heb je ondanks dat toch die gevoelens?
Wat ik bedoel te vragen is of die gevoelens er zijn ondanks dat je al "echt" bent of juist omdat je niet "echt" bent. Bij mij is het namelijk zo hoe "echter" ik word, dat sommige overtuigingen, angsten en gedachten bijna als "vanzelf" verdwijnen.
Dus ik zou zeggen, ga je energie, kracht en aandacht richten op "echt" zijn, laat dat je doel zijn ipv die vervelende gevoelens wegwerken.
Heb nu ik dit schrijf zelf ook een light-bulb moment , Lynne vroeg laatst wat bij mij de doorbraak is geweest en ik denk wat ik hierboven schrijft dat dat 'm, concreet gezegd, is geweest. Focussen op echt zijn (dus jezelf leren kennen) ipv het wegmaken van je gevoelens (jezelf willen veranderen). En geloof me als je je focust op echt zijn en jezelf leren kennen worden die gevoelens vanzelf minder en/of verdwijnen, ze komen namelijk niet voort uit je ware Zelf.
Ja, negatief gedacht weer, maar als ik eraan denk dat mijn baan straks stopt (en de reden waarom) en ik weer moet gaan rondkijken naar iets anders (wat ik nu al doe op diverse sites), zakt de moed me in de schoenen.
Kan je het ook zien als een kans? Dat je nu iets kan gaan zoeken en doen, met alle zelfkennis die je de laatste tijd heb opgedaan, wat je echt leuk vindt en goed voor je is.
Maar dat wat echt is, zijn bij mij op het moment heel veel rotgevoelens. Die ik het liefst eindelijk eens weg wil hebben. Het gaat qua proces heel goed, maar ik voel me echt niet fijn dus.
Welke gevoelens wil je precies weghebben?
En zijn die gevoelens er omdat je niet "echt" durft te zijn of ben je al "echt" en heb je ondanks dat toch die gevoelens?
Wat ik bedoel te vragen is of die gevoelens er zijn ondanks dat je al "echt" bent of juist omdat je niet "echt" bent. Bij mij is het namelijk zo hoe "echter" ik word, dat sommige overtuigingen, angsten en gedachten bijna als "vanzelf" verdwijnen.
Dus ik zou zeggen, ga je energie, kracht en aandacht richten op "echt" zijn, laat dat je doel zijn ipv die vervelende gevoelens wegwerken.
Heb nu ik dit schrijf zelf ook een light-bulb moment , Lynne vroeg laatst wat bij mij de doorbraak is geweest en ik denk wat ik hierboven schrijft dat dat 'm, concreet gezegd, is geweest. Focussen op echt zijn (dus jezelf leren kennen) ipv het wegmaken van je gevoelens (jezelf willen veranderen). En geloof me als je je focust op echt zijn en jezelf leren kennen worden die gevoelens vanzelf minder en/of verdwijnen, ze komen namelijk niet voort uit je ware Zelf.
Ja, negatief gedacht weer, maar als ik eraan denk dat mijn baan straks stopt (en de reden waarom) en ik weer moet gaan rondkijken naar iets anders (wat ik nu al doe op diverse sites), zakt de moed me in de schoenen.
Kan je het ook zien als een kans? Dat je nu iets kan gaan zoeken en doen, met alle zelfkennis die je de laatste tijd heb opgedaan, wat je echt leuk vindt en goed voor je is.
vrijdag 20 maart 2009 om 16:35
vrijdag 20 maart 2009 om 16:50
[quote]Sterretjee schreef op 19 maart 2009 @ 21:36:
Die plek is hier op aarde LL..
Dus je denkt dat je niet op aarde hoort?
Kweenie. Jullie zijn allemaal zo sterk. En ik weet niet wie ik ben. Daarom zo enorm afhankelijk van andere mensen. Wat ze vinden. Probeer er zo achter te komen wie ik ben.
En daar baal ik van.. vind het een soort van triest.
O, Sterretjee wat rottig, die afhankelijk voelt vreselijk (vond ik tenminste). En niet weten wie je bent is heel erg eng.
Weet je voor 100% niet wie je bent, of bijvoorbeeld voor 95% niet en voor 5% wel? Kan je wat dingen opnoemen die echt Sterretjee zijn?
Jij hebt zoveel doorstaan. In een maand ben je van zelfm. poging naar zo'n sterk iemand gegroeid. Ik hang altijd maar ergens.. Maak soms kleine stapjes en val daarna weer keihard terug.
Dat is niet waar Sterretjee, dat dit in een maand is gebeurd. Ik ben al jaaaaaren (ik denk bijna 15 jaar bezig) met het lezen van boeken, therapie en heel veel vallen (zacht uitgedrukt, zeg maar gerust verpletterd worden) en opstaan. Dat het nu zo snel gaat is denk ik omdat ik al ..tig kleine stappen gezet en dat ik merk dat als het kwartje eenmaal echt valt, je een soort domino-effect krijgt (op een positieve manier).
Die plek is hier op aarde LL..
Dus je denkt dat je niet op aarde hoort?
Kweenie. Jullie zijn allemaal zo sterk. En ik weet niet wie ik ben. Daarom zo enorm afhankelijk van andere mensen. Wat ze vinden. Probeer er zo achter te komen wie ik ben.
En daar baal ik van.. vind het een soort van triest.
O, Sterretjee wat rottig, die afhankelijk voelt vreselijk (vond ik tenminste). En niet weten wie je bent is heel erg eng.
Weet je voor 100% niet wie je bent, of bijvoorbeeld voor 95% niet en voor 5% wel? Kan je wat dingen opnoemen die echt Sterretjee zijn?
Jij hebt zoveel doorstaan. In een maand ben je van zelfm. poging naar zo'n sterk iemand gegroeid. Ik hang altijd maar ergens.. Maak soms kleine stapjes en val daarna weer keihard terug.
Dat is niet waar Sterretjee, dat dit in een maand is gebeurd. Ik ben al jaaaaaren (ik denk bijna 15 jaar bezig) met het lezen van boeken, therapie en heel veel vallen (zacht uitgedrukt, zeg maar gerust verpletterd worden) en opstaan. Dat het nu zo snel gaat is denk ik omdat ik al ..tig kleine stappen gezet en dat ik merk dat als het kwartje eenmaal echt valt, je een soort domino-effect krijgt (op een positieve manier).
