Psyche
alle pijlers
Oud(er) worden....ik háát het!
vrijdag 15 december 2023 om 12:15
Ouder worden (en ik bedoel hier niet "papa of mama worden") vind ik in één woord afschuwelijk. Ik word binnenkort 56 jaar en ik baal als een stekker van alles wat met ouder worden te maken heeft. De overgang, in mijn geval met heel veel gewrichts- en spierpijn, heb ik achter de rug en gelukkig ben ik inmiddels weer wat soepeler. Maar er verschijnen steeds meer grijze haren en mijn eens zo gave huid wordt slapper en minder strak.
En dat proces is natuurlijk niet te stoppen: beter gaat mijn uiterlijk er niet op worden.
Wijzer ben ik ook niet geworden in de loop der jaren. Hooguit wat milder, maar daarbij ook melancholisch en op vele fronten gedesillusioneerd. Ook ben ik minder veerkrachtig: teleurstellingen wist ik in het verleden vaak wel om te buigen naar "leermomenten" en dan verwachtte ik dat het wel weer beter zou worden, maar dat lukt me steeds minder goed.
Verder ben ik eigenlijk precies dezelfde als toen ik jonger was. Mijn binnenkant is kinderlijk en springerig, maar omdat ik op leeftijd ben uit ik me niet vaak meer als zodanig omdat men het vreemd vindt en dan is voor mij de lol eraf.
Als ik heel hard ga lachen om iets volstrekt puberaals of zomaar ergens in een boom ga klimmen dan verklaart men mij voor gek.
Nou doe ik nog weleens zoiets, maar ik merk dan aan de omgeving dat men mij maar een "rare mevrouw" vindt.
Ik zou zo graag weer jonger zijn. Ik vind helemaal niets leuk aan het verouderingsproces. De neiging mijn rimpels en grijze haren te vieren mis ik totaal. En het lukt me niet me te gedragen als een wijs geworden, rijpe vrouw.
Te klagen heb ik maar weinig hoor, ik beweeg nog als een jonge hinde en ik zie er echt niet uit als een oud besje. Maar mooier word ik er niet op en op den duur zal ik steeds meer gezondheidsklachten gaan krijgen. Ik hoop heel oud te worden, want ik geniet meestal wel van het leven. Maar die veroudering.....ik haat het zó.
Hoe ervaren jullie dat?
En dat proces is natuurlijk niet te stoppen: beter gaat mijn uiterlijk er niet op worden.
Wijzer ben ik ook niet geworden in de loop der jaren. Hooguit wat milder, maar daarbij ook melancholisch en op vele fronten gedesillusioneerd. Ook ben ik minder veerkrachtig: teleurstellingen wist ik in het verleden vaak wel om te buigen naar "leermomenten" en dan verwachtte ik dat het wel weer beter zou worden, maar dat lukt me steeds minder goed.
Verder ben ik eigenlijk precies dezelfde als toen ik jonger was. Mijn binnenkant is kinderlijk en springerig, maar omdat ik op leeftijd ben uit ik me niet vaak meer als zodanig omdat men het vreemd vindt en dan is voor mij de lol eraf.
Als ik heel hard ga lachen om iets volstrekt puberaals of zomaar ergens in een boom ga klimmen dan verklaart men mij voor gek.
Nou doe ik nog weleens zoiets, maar ik merk dan aan de omgeving dat men mij maar een "rare mevrouw" vindt.
Ik zou zo graag weer jonger zijn. Ik vind helemaal niets leuk aan het verouderingsproces. De neiging mijn rimpels en grijze haren te vieren mis ik totaal. En het lukt me niet me te gedragen als een wijs geworden, rijpe vrouw.
Te klagen heb ik maar weinig hoor, ik beweeg nog als een jonge hinde en ik zie er echt niet uit als een oud besje. Maar mooier word ik er niet op en op den duur zal ik steeds meer gezondheidsklachten gaan krijgen. Ik hoop heel oud te worden, want ik geniet meestal wel van het leven. Maar die veroudering.....ik haat het zó.
Hoe ervaren jullie dat?
lieneke wijzigde dit bericht op 15-12-2023 12:32
Reden: Woordje vergeten
Reden: Woordje vergeten
0.08% gewijzigd
vrijdag 15 december 2023 om 12:23
Je zit in de verkeerde bubbel!
Ga op amateur toneel. Ga het zoeken in de creatieve hoek, schilderen bijvoorbeeld. Daar word je écht niet raar aangekeken. Ga naar voorstellingen van cabaretiers.
En trouwens: als ze je raar aankijken, zijn ze eigenlijk gewoon jaloers dat zij het lef niet hebben om te doen wat jij doet.
Maar ga jezelf niet klein zitten houden omdat we een leeftijd op jou hebben geplakt!
Ga op amateur toneel. Ga het zoeken in de creatieve hoek, schilderen bijvoorbeeld. Daar word je écht niet raar aangekeken. Ga naar voorstellingen van cabaretiers.
En trouwens: als ze je raar aankijken, zijn ze eigenlijk gewoon jaloers dat zij het lef niet hebben om te doen wat jij doet.
Maar ga jezelf niet klein zitten houden omdat we een leeftijd op jou hebben geplakt!
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 15 december 2023 om 12:29
Ik ben nog wel iets jonger dan jij, maar ik stak toevallig gisteren een lofzang af over ouder worden. Ik vind het bevrijdend.
trek me vooral minder aan van de mening van anderen. En durf zelf ook steeds beter mijn eigen opgelegde 'normen' naast me neer te leggen.
Voel me ook creatiever
nav jouw post zit ik me wel af te vragen wat de invloed van omgeving is. Ik ga - denk ik - steeds minder om met mensen die jonger zijn dan ik. Daar voel ik wel een wat grotere afstand.
Komt misschien ook omdat ik met studenten werk, ik kom al snel in een ik ben verantwoordelijk voor jou vibe terecht.
trek me vooral minder aan van de mening van anderen. En durf zelf ook steeds beter mijn eigen opgelegde 'normen' naast me neer te leggen.
Voel me ook creatiever
nav jouw post zit ik me wel af te vragen wat de invloed van omgeving is. Ik ga - denk ik - steeds minder om met mensen die jonger zijn dan ik. Daar voel ik wel een wat grotere afstand.
Komt misschien ook omdat ik met studenten werk, ik kom al snel in een ik ben verantwoordelijk voor jou vibe terecht.
Daadkracht is mooi, even rustig ademhalen ook
vrijdag 15 december 2023 om 12:39
Dit! Doe gewoon waar je zin in hebt.Doreia* schreef: ↑15-12-2023 12:23Je zit in de verkeerde bubbel!
Ga op amateur toneel. Ga het zoeken in de creatieve hoek, schilderen bijvoorbeeld. Daar word je écht niet raar aangekeken. Ga naar voorstellingen van cabaretiers.
En trouwens: als ze je raar aankijken, zijn ze eigenlijk gewoon jaloers dat zij het lef niet hebben om te doen wat jij doet.
Maar ga jezelf niet klein zitten houden omdat we een leeftijd op jou hebben geplakt!
Ik merk wel een beetje dat mensen het raar vinden wanneer mensen van middelbare leeftijd zich wat aparter of jonger gedragen en kleden zoals ze willen, terwijl dat bij echt oude mensen juist weer heel cool wordt gevonden. Niks van aantrekken. Als iedereen zich gaat aanpassen, blijven mensen het juist raar vinden.
Zelf ben ik gestopt met balen van het ouder worden, al heb ik misschien nog makkelijk praten omdat ik met mijn 45 jaar nog niet in de overgang ben. Maar ik herinner mezelf er altijd aan dat ik al baalde en mezelf oud vond toen ik 30 werd. Ik vond dat echt vreselijk. Toen ik daar eens over ging nadenken, besefte ik dat dat eigenlijk belachelijk was. In de jaren erna zou ik wíllen dat ik nog 30 was. Net als dat ik nu weer 40 zou willen zijn en over 10 jaar zou ik willen dat ik de leeftijd had die ik nu heb. Dus besloot ik gewoon nú blij te zijn met mezelf. Ik probeer goed voor mezelf te zorgen: gezond eten, veel bewegen (en dan niet zo strak mogelijk proberen te worden, maar veel mobiliteit en rekken), mijn huid goed te verzorgen, er leuk en niet zo saai uit te zien qua kleding etc. Natuurlijk moet nog blijken of ik er zo positief in kan blijven staan, maar dat probeer ik wel.
Ook een tip: volg op social media vrouwen die wat ouder zijn en dat "omarmen", zoals And Bloom op Instagram.
vrijdag 15 december 2023 om 12:39
Zelf werk ik ook met jongeren en die vinden het vaak wel lollig als ik me wat "bijzonder" uit. Ik krijg regelmatig de opmerking dat ik zo "anders" ben dan andere volwassenen. Juist de jongeren tolereren het wel, het zijn de volwassen die raar op kunnen kijken.
En Doreia, ik ga wel veel om met mensen die, net als ik, wat creatieverig en gek zijn. Dat vind ik heerlijk hoor, daar kan ik enorm van genieten.
Maar gewoon op straat....als meisje haalde ik vaak grappen uit, raar doen op een zebrapad bijvoorbeeld, of opeens een gek liedje beginnen te zingen. Vaak werd daar wat vertederd om gelachen. Omdat ik nog jong was.
Maar die stomme hangvellen en de leesbril die ik nodig ga hebben, ik WIL dat helemaal niet!
En Doreia, ik ga wel veel om met mensen die, net als ik, wat creatieverig en gek zijn. Dat vind ik heerlijk hoor, daar kan ik enorm van genieten.
Maar gewoon op straat....als meisje haalde ik vaak grappen uit, raar doen op een zebrapad bijvoorbeeld, of opeens een gek liedje beginnen te zingen. Vaak werd daar wat vertederd om gelachen. Omdat ik nog jong was.
Maar die stomme hangvellen en de leesbril die ik nodig ga hebben, ik WIL dat helemaal niet!
vrijdag 15 december 2023 om 12:44
Ik ervaar ouder worden als een soort (eindelijk) thuis komen. Ik ben altijd een oude man geweest, alleen mijn lichaam deed nog niet mee. Nu ben ik echt oud aan het worden. Breekbaar, pijnlijk, ongezond, ik loop met een stok, ik heb dagelijks pillen nodig inclusief pittige pijnstillers. Achter me zie ik talloze keuzes, voor me ligt een steeds smaller pad met steeds minder afslagen en aan het eind een gapend gat in de grond.
Heerlijk. Ik heb me nooit thuis gevoeld in de tijd waarin je nog denkt onsterfelijk te zijn, ik voel me meer dan uitstekend thuis in ouder worden. Mijn jeugd is veel leuker nu ik er op terug kijk en alleen de fijne dingen zie, dan dat het was toen ik er nog midden in zat. Melancholisch? Jazeker, heerlijk. Relativerende? ook dat. Als ik zie waar nu iedereen zich druk om maakt, dan grinnik ik wat. De angst voor de enge moslim-terreur, wij hadden de RAF, de IRA, de PLO, de ETA, de CCC, de Rode Brigades, de PKK, en ga zo maar door. De enge Russen? Wij hadden de constante dreiging van een allesvernietigende kernoorlog vanwege de enge Sovjets. Trump is gevaarlijk? Ik heb de Reagan-jaren meegemaakt. Brexit? We hadden Thatcher. En ga zo maar door. Het klimaat gaat naar de klote? Dat gaat het al minstens 50 jaar, en dat weten we ook al minstens 50 jaar donders goed.
Nee hoor, ik ben er dol op. En als er iets niet leuk is aan deze leeftijd, dan staat daar tegenover dat het toch niet al te lang meer kan duren.
Heerlijk. Ik heb me nooit thuis gevoeld in de tijd waarin je nog denkt onsterfelijk te zijn, ik voel me meer dan uitstekend thuis in ouder worden. Mijn jeugd is veel leuker nu ik er op terug kijk en alleen de fijne dingen zie, dan dat het was toen ik er nog midden in zat. Melancholisch? Jazeker, heerlijk. Relativerende? ook dat. Als ik zie waar nu iedereen zich druk om maakt, dan grinnik ik wat. De angst voor de enge moslim-terreur, wij hadden de RAF, de IRA, de PLO, de ETA, de CCC, de Rode Brigades, de PKK, en ga zo maar door. De enge Russen? Wij hadden de constante dreiging van een allesvernietigende kernoorlog vanwege de enge Sovjets. Trump is gevaarlijk? Ik heb de Reagan-jaren meegemaakt. Brexit? We hadden Thatcher. En ga zo maar door. Het klimaat gaat naar de klote? Dat gaat het al minstens 50 jaar, en dat weten we ook al minstens 50 jaar donders goed.
Nee hoor, ik ben er dol op. En als er iets niet leuk is aan deze leeftijd, dan staat daar tegenover dat het toch niet al te lang meer kan duren.
vrijdag 15 december 2023 om 12:47
Na een levensbedreigende ziekte probeer ik vooral dankbaar te zijn dat ik oud word 
.
Maar eerlijk gezegd vind ik vooral de aftakelende schoonheid best lastig. Alle 'aandacht' is nu wel echt weg en je wordt een soort van onzichtbaar. Als oudere vrouw lijk ik soms zelfs een vorm van irritatie op te roepen, zeker sinds ik wat dikker ben en kort haar heb.
Weer jong is geen ambitie want ik geniet wel van mijn zelfverzekerdheid, en het feit dat ik geen enkele bullshit meer hoef te accepteren. En het grootste pluspunt, ik hoef niet meer te zorgen en heb weer een eigen leven.
.Maar eerlijk gezegd vind ik vooral de aftakelende schoonheid best lastig. Alle 'aandacht' is nu wel echt weg en je wordt een soort van onzichtbaar. Als oudere vrouw lijk ik soms zelfs een vorm van irritatie op te roepen, zeker sinds ik wat dikker ben en kort haar heb.
Weer jong is geen ambitie want ik geniet wel van mijn zelfverzekerdheid, en het feit dat ik geen enkele bullshit meer hoef te accepteren. En het grootste pluspunt, ik hoef niet meer te zorgen en heb weer een eigen leven.
vrijdag 15 december 2023 om 12:50
vrijdag 15 december 2023 om 12:51
vrijdag 15 december 2023 om 12:52
Mag ik vragen hoe oud je bent?Oude_Man_2 schreef: ↑15-12-2023 12:51oh ja, ook dat, het geen bullshit meer accepteren. Ik merkte het laatst, iemand die “boven” mij staat en kritiek van mij moest krijgen. Natuurlijk de reflex van “denk om je carrière, je toekomst”. Ik dacht alleen maar, vriend, ik heb helemaal geen toekomst. Alsof jij die nog kan verpesten
vrijdag 15 december 2023 om 12:53
Maar echt Lieneke, omarm de ouderdom van je lichaam, die geeft je alle recht en ruimte om die innerlijke adolescent te zijn en te uiten. Dan denken mensen dat je raar bent, nou en? Leeftijd maakt je onkwetsbaar!Lieneke schreef: ↑15-12-2023 12:50Haha, Oude Man, je maakt me aan het lachen! Zo mooi en humorvol geschreven. Dank je wel!
Je zult vast een oude ziel hebben, je voelt je thuis in de fase dat je niet jong meer bent.
Ik ben bang dat ik een jongere in een ouder wordend lichaam ben. Als adolescent voelde ik me echter verre van "thuis".
vrijdag 15 december 2023 om 12:58
Jane_Jetson schreef: ↑15-12-2023 12:47Na een levensbedreigende ziekte probeer ik vooral dankbaar te zijn dat ik oud word
Maar eerlijk gezegd vind ik vooral de aftakelende schoonheid best lastig. Alle 'aandacht' is nu wel echt weg en je wordt een soort van onzichtbaar. Als oudere vrouw lijk ik soms zelfs een vorm van irritatie op te roepen, zeker sinds ik wat dikker ben en kort haar heb.
Weer jong is geen ambitie want ik geniet wel van mijn zelfverzekerdheid, en het feit dat ik geen enkele bullshit meer hoef te accepteren. En het grootste pluspunt, ik hoef niet meer te zorgen en heb weer een eigen leven.
Ja, die aftakelende schoonheid, daar heb ik onverwacht veel moeite mee. En ik heb niet het gevoel dat ik zelfverzekerder ben geworden. Het verlies van jeugd maakt me vreemd genoeg wat onzeker. Ik kijk naar de "arrogantie van de jeugd" en ik besef dat ik daar geen gebruik meer van kan maken.
Dat je na een levensbedreigende ziekte anders tegen ouder worden aankijkt kan ik me goed voorstellen, en vooral dat je dankbaar bent dat je toch ouder mag worden.
Ik had als jongere een levensbedreigende ziekte en ik realiseer me regelmatig dat ik mijn handjes stijf mag dichtknijpen dat het leven me toch gegund bleek.
vrijdag 15 december 2023 om 13:00
Oude_Man_2 schreef: ↑15-12-2023 12:51oh ja, ook dat, het geen bullshit meer accepteren. Ik merkte het laatst, iemand die “boven” mij staat en kritiek van mij moest krijgen. Natuurlijk de reflex van “denk om je carrière, je toekomst”. Ik dacht alleen maar, vriend, ik heb helemaal geen toekomst. Alsof jij die nog kan verpesten
vrijdag 15 december 2023 om 13:00
ik ben evenoud en vind er ook niets aan. Investeer in kapper/schoonheidspecialiste maar na een medische operatie vorig jaar waar flink geprikt is door een arts aka butcher is mijn figuur ook niet helemaal top en zelfs een maat meer. allemaal aan de buitenkant maar ik baal wel. Innerlijk ben ik hetzelfde gebleven ondanks veranderd budget. tot vermaak (en spot) van vrienden was ik zelf mijn auto en heb ik geen schoonmaker/hondenuitlater/nanny/tuinman/boodschappenbezorger/coach/valet.
ik merk wel dat ik steeds meer een soort kluizenaar word en ik ben heel blij te lezen dat jij nog zo leeft/springt. Blijf het doen.
ik merk wel dat ik steeds meer een soort kluizenaar word en ik ben heel blij te lezen dat jij nog zo leeft/springt. Blijf het doen.
vrijdag 15 december 2023 om 13:01
Ik vind er eigenlijk niks van.
Ik was toen in jong was tevreden met hoe het was een nu weer.
Het grote voordeel is dat ik me niet zo snel meer onzeker voel. Vandaag helemaal de plank misgeslagen door in een foute kersttrui naar werk te gaan. Ik was de enige, terwijl het dus foute kersttruiendag is vandaag. Vorig jaar was ik een van de weinige zonder kersttrui. En dan voel ik me dus echt niet meer opgelaten zoals ik dat vroeger zou hebben gedaan.
Ik durf mensen aan te spreken over dingen die gebeuren die ik niet leuk vind, vroeger zou ik vooral zelf met boosheid hebben gezeten. En juist dat verpestte dan vaak de sfeer, terwijl het nu vaak de sfeer ten goede door het er even over te hebben.
Ik was toen in jong was tevreden met hoe het was een nu weer.
Het grote voordeel is dat ik me niet zo snel meer onzeker voel. Vandaag helemaal de plank misgeslagen door in een foute kersttrui naar werk te gaan. Ik was de enige, terwijl het dus foute kersttruiendag is vandaag. Vorig jaar was ik een van de weinige zonder kersttrui. En dan voel ik me dus echt niet meer opgelaten zoals ik dat vroeger zou hebben gedaan.
Ik durf mensen aan te spreken over dingen die gebeuren die ik niet leuk vind, vroeger zou ik vooral zelf met boosheid hebben gezeten. En juist dat verpestte dan vaak de sfeer, terwijl het nu vaak de sfeer ten goede door het er even over te hebben.
vrijdag 15 december 2023 om 13:02
Ik heb hetzelfde (hoewel ik een stuk jonger ben kijk ik bepaald niet uit naar oud(er) worden), maar die grijze haren dat moet je proberen los te laten. Als ze nu pas verschijnen ben je daar echt laat mee. Ik ben twintig jaar jonger en al voor een heel groot deel grijs. Omarm het, het kan mooi zijn! Steeds meer jonge vrouwen stoppen met verven.
mijniebelle wijzigde dit bericht op 15-12-2023 13:11
2.05% gewijzigd
vrijdag 15 december 2023 om 13:05
Wat een mooi topic. Lag net nog een traantje weg te pinken in de stoel van mijn schoonheidsspecialist, over ouder worden en dat je steeds meer verleden hebt en steeds minder toekomst.
Merk door mijn veranderde hormonen huishouding het leven momenteel echt een uitdaging is en herken zoveel in de openingspost. Ik ben trouwens net 55 geworden.
Merk door mijn veranderde hormonen huishouding het leven momenteel echt een uitdaging is en herken zoveel in de openingspost. Ik ben trouwens net 55 geworden.
vrijdag 15 december 2023 om 13:10
Of geen druk meer om een sportieve, breedgeschouderde, woest-aantrekkelijke beachboy met glanzend carrière-perspectief meer te hoeven zijn. Héérlijk!
vrijdag 15 december 2023 om 13:10
Sjaantje37 schreef: ↑15-12-2023 13:05Wat een mooi topic. Lag net nog een traantje weg te pinken in de stoel van mijn schoonheidsspecialist, over ouder worden en dat je steeds meer verleden hebt en steeds minder toekomst.
Merk door mijn veranderde hormonen huishouding het leven momenteel echt een uitdaging is en herken zoveel in de openingspost. Ik ben trouwens net 55 geworden.
Dat heb ik dus helemaal niet. Ik zie nog zoveel toekomst. Ik ben pas 56!
Kan me wel voorstellen als je ziek bent dat je het anders ziet.
Tweederde ligt achter me, nog minstens een derde ligt voor me. Nog zoveel plannen, en wat niet meer lukt, is jammer maar niet vreselijk.
vrijdag 15 december 2023 om 13:13
In alles eens met de Oude_Man, ik herken alles wat hij schrijft. Maar ik weet dat hij en ik niet veel verschillen in leeftijd.
Mijn lijf takelt de laatste jaren wel in versneld tempo af, zo lijkt het. Dat kost energie die ik wel liever nog voor andere dingen zou gebruiken.
Ben blij dat ik niet meer jong ben in deze tijden en dat ik niet meer zonodig mee "moet".
Wat mij betreft, staat uiterlijke schoonheid ook niet in relatie tot leeftijd.
Mijn lijf takelt de laatste jaren wel in versneld tempo af, zo lijkt het. Dat kost energie die ik wel liever nog voor andere dingen zou gebruiken.
Ben blij dat ik niet meer jong ben in deze tijden en dat ik niet meer zonodig mee "moet".
Wat mij betreft, staat uiterlijke schoonheid ook niet in relatie tot leeftijd.
vrijdag 15 december 2023 om 13:13
Oude zuurpruimen blijven oude zuurpruimen hoor.Lieneke schreef: ↑15-12-2023 12:39Zelf werk ik ook met jongeren en die vinden het vaak wel lollig als ik me wat "bijzonder" uit. Ik krijg regelmatig de opmerking dat ik zo "anders" ben dan andere volwassenen. Juist de jongeren tolereren het wel, het zijn de volwassen die raar op kunnen kijken.
En Doreia, ik ga wel veel om met mensen die, net als ik, wat creatieverig en gek zijn. Dat vind ik heerlijk hoor, daar kan ik enorm van genieten.
Maar gewoon op straat....als meisje haalde ik vaak grappen uit, raar doen op een zebrapad bijvoorbeeld, of opeens een gek liedje beginnen te zingen. Vaak werd daar wat vertederd om gelachen. Omdat ik nog jong was.
Maar die stomme hangvellen en de leesbril die ik nodig ga hebben, ik WIL dat helemaal niet!
Als je je niets aantrekt en gewoon het zebrapad over huppelt, wat geeft dat? Je ziet die automobilist toch nooit meer.
Ik was niet van plan om mij 'te gedragen' naar mijn leeftijd. Wel in mijn werksfeer, maar de afgelopen weken was ik nog uit volle borst samen met mijn zoon op de fiets aan het zingen. En sommigen kijken verschrikt wat voor luchthoorn daar aankomt, maar er waren er ook die in vielen. Dus pas je niet aan de zuurpruimen aan, maar wees een voorbeeld voor de andere 'ik zu wel willen maar ja, die leeftijd he?'- mensen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 15 december 2023 om 13:16
Ja, absoluut, maar je moet je die rol wel eerst eigen maken. Het is, letterlijk, een overgang. En die gaat gepaard met twijfels, onzekerheid, onwennigheid. Ik merk het vaak als ik naar een film kijk. De hoofdrolspelers zijn tegenwoordig bijna altijd jonger dan ikzelf. Toch identificeer ik me nog steeds met de 30-jarige hoofdrolspeelster, en haar moeder noem ik in gedachten 'die oudere mevrouw', zonder te beseffen dat zij in leeftijd dichter bij mij staat dan haar 30-jarige dochter
Het is een soort mind-fuck. Maar ik probeer me erin te oefenen. Ik zeg in gedachten vaak tegen mezelf: 'Je bent al bijna zestig'. Dat ben ik nog helemaal niet, maar zo werk ik er naartoe. Ik heb dat ook gedaan met de dood van mijn ouders - ik kon me niets verschrikkelijkers voorstellen dan dat zij ooit zouden overlijden, maar ja, de enige zekerheid die ik had, was dat dat echt een keer ging gebeuren. Dus van jongs af aan heb ik me erin geoefend om dat te accepteren. Om me ertegen te wapenen. Toen ze eenmaal overleden - ik was rond de veertig - had ik al zo lang rekening gehouden met dat scenario dat het geen gigantisch trauma werd. Wel heel verdrietig, natuurlijk, maar ook part of life.
Zo probeer ik het ook te doen met ouder worden. Niet leuk, maar wel part of life.
vrijdag 15 december 2023 om 13:19
Gelukkig ben ik niet ziek. Sinds een jaar sport ik ook 4 x per week maar ik merk echt dat ik een soort van haast krijg in de zin van ik wil nog zoveel doen en nog zo weinig tijd.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑15-12-2023 13:10Dat heb ik dus helemaal niet. Ik zie nog zoveel toekomst. Ik ben pas 56!
Kan me wel voorstellen als je ziek bent dat je het anders ziet.
Tweederde ligt achter me, nog minstens een derde ligt voor me. Nog zoveel plannen, en wat niet meer lukt, is jammer maar niet vreselijk.
Ik ben ook een laatbloeier dus veel later begonnen met alles ontdekken etc en teveel tijd weggegooid aan relaties met mannen die het eigenlijk niet waard waren maar ook veel van geleerd.
Ik weet echt niet wat het is, zit zelfs te denken om een paar gesprekken aan te vragen met een therapeut.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
