Psyche
alle pijlers
Ouders op vakantie zonder mij
maandag 12 juli 2010 om 17:31
Toen mijn ouders een halfjaartje geleden vroegen of ik nog meewilde met hen op vakantie dacht ik, nou, ik ben 18, ik blijf wel thuis.
Nu zijn ze echter weg met mn broertje en ik heb ontzettend spijt dat ik niet mee ben gegaan. Ik mis ze en ik zou graag samen met hen daar op Kreta zijn, en samen leuke dingen doen.
Kan ik mijn ouders dit vertellen terwijl ze op vakantie zijn? Ik wil ze namelijk graag bellen, maar ben bang dat ik in huilen uitbarst en ik wil hun vakantie niet verpesten..
Nu zijn ze echter weg met mn broertje en ik heb ontzettend spijt dat ik niet mee ben gegaan. Ik mis ze en ik zou graag samen met hen daar op Kreta zijn, en samen leuke dingen doen.
Kan ik mijn ouders dit vertellen terwijl ze op vakantie zijn? Ik wil ze namelijk graag bellen, maar ben bang dat ik in huilen uitbarst en ik wil hun vakantie niet verpesten..
maandag 12 juli 2010 om 17:34
Ach meid toch. Kun je ze niet een smsje sturen zodat je je emoties wat kunt sturen? Of misschien gaan ze jou nog bellen? Je kunt best zeggen dat je ze mist maar ik zou het niet te "emotioneel" maken, zou zo sneu zijn als hun er een rotgevoel aan overhouden.
Ga je zelf nog wel op vakantie of heb je nu ook vrij? En waarom kijk je eigenlijk niet voor een lastminute? Je weet hun hotel e.d. toch wel?
Ga je zelf nog wel op vakantie of heb je nu ook vrij? En waarom kijk je eigenlijk niet voor een lastminute? Je weet hun hotel e.d. toch wel?
maandag 12 juli 2010 om 17:36
Wat jammer dat het je zo tegenvalt!
Als er een kans in zit dat je nog af kunt reizen naar Kreta, dan zou je het aan kunnen kaarten maar dan dus alleen met het doel om daar naar toe te komen.
Hoewel ik vind dat je alles met je ouders moet kunnen bespreken, zou ik er toch voor kiezen om dit voor je te houden tot ze weer terug zijn. Je kunt het ze dan vertellen.
Je hebt er voor gekozen om thuis te blijven, maw een 'volwassen' stap. Dan nu ook proberen om 'volwassen' te blijven.
Het is voor je ouders niet fijn om daar te zitten met het de wetenschap dat jij het niet naar je zin hebt en ze kunnen het niet veranderen. Lucht dus hier lekker je hart en laat je ouders lekker genieten!
Probeer er hier een leuke tijd van te maken, nodig vriendinnen uit, plan leuke uitjes.
Succes ermee!!!!!
Als er een kans in zit dat je nog af kunt reizen naar Kreta, dan zou je het aan kunnen kaarten maar dan dus alleen met het doel om daar naar toe te komen.
Hoewel ik vind dat je alles met je ouders moet kunnen bespreken, zou ik er toch voor kiezen om dit voor je te houden tot ze weer terug zijn. Je kunt het ze dan vertellen.
Je hebt er voor gekozen om thuis te blijven, maw een 'volwassen' stap. Dan nu ook proberen om 'volwassen' te blijven.
Het is voor je ouders niet fijn om daar te zitten met het de wetenschap dat jij het niet naar je zin hebt en ze kunnen het niet veranderen. Lucht dus hier lekker je hart en laat je ouders lekker genieten!
Probeer er hier een leuke tijd van te maken, nodig vriendinnen uit, plan leuke uitjes.
Succes ermee!!!!!
maandag 12 juli 2010 om 17:38
Ik zou het ook luchtig houden naar je ouders toe, dus zoiets van 'ik mis jullie, had het achteraf toch wel leuk gevonden om nog mee te gaan'. Maar ga niet hun vakantie verpesten door te zeggen dat je het allemaal vreselijk vindt: zij kunnen daar niets aan de situatie veranderen en voelen zich dan bezwaard dat jij je zo rot voelt.
Ga leuke dingen doen en neem jezelf voor om volgend jaar goed te bedenken of je alleen thuis wilt blijven of mee naar Kreta o.i.d.
Ga leuke dingen doen en neem jezelf voor om volgend jaar goed te bedenken of je alleen thuis wilt blijven of mee naar Kreta o.i.d.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 12 juli 2010 om 17:40
Hoe lang zijn ze nu al weg dan?
En hoe lang blijven ze nog weg?
Als je nog een week daar kan zijn zou het de moeite kunnen zijn achter ze aan te gaan. Anders zou ik ze er nu niet mee lastig vallen. Reken er maar op dat zij daar ook iemand missen....
Deste meer waarder je ze straks, als ze er weer zijn.
En hoe lang blijven ze nog weg?
Als je nog een week daar kan zijn zou het de moeite kunnen zijn achter ze aan te gaan. Anders zou ik ze er nu niet mee lastig vallen. Reken er maar op dat zij daar ook iemand missen....
Deste meer waarder je ze straks, als ze er weer zijn.
maandag 12 juli 2010 om 17:41
Nee, niet vertellen inderdaad. Zij gaan zich zorgen maken, hebben geen leuke vakantie meer.Bovendien kun je er nu niks meer aan veranderen.
Vind het wel heel rot voor je dat jij je zo voelt. Maar probeer het zo te zien dat je hier alleen maar van leert. Je ziet nu wat voor goede band je met je ouders hebt. Dat is heel wat waard.
Wanneer komen ze terug?
Vind het wel heel rot voor je dat jij je zo voelt. Maar probeer het zo te zien dat je hier alleen maar van leert. Je ziet nu wat voor goede band je met je ouders hebt. Dat is heel wat waard.
Wanneer komen ze terug?
maandag 12 juli 2010 om 17:42
Kan je niet iemand anders vertellen dat je spijt hebt dat je niet meegegaan bent? Opa/oma/oom/tante/buren/ouders van vrienden etc.? Dan hoef je je geen zorgen te maken of je ouders het nog wel naar hun zin hebben daar op Kreta. En misschien ontfermen ze zich dan een beetje over je. Een keer wat leuks doen of lekker mee eten met ze.
Of maak gebruik van de voordelen van het alleen thuis zijn. Kook iets dat je heel erg lekker vindt, nodig een vriendin uit voor een filmavondje, organiseer een bbq voor een paar vrienden, ga lekker lang in bad, kijk op tv wat je wilt en zo lang je wilt etc.
Of maak gebruik van de voordelen van het alleen thuis zijn. Kook iets dat je heel erg lekker vindt, nodig een vriendin uit voor een filmavondje, organiseer een bbq voor een paar vrienden, ga lekker lang in bad, kijk op tv wat je wilt en zo lang je wilt etc.
maandag 12 juli 2010 om 17:43
TO, ik denk dat je je over dat gevoel heen moet zetten. Het gaat maar over een paar weken.
Ik bleef zelf ook thuis toen ik 18 was, ik vond het best prettig om een aantal weken mijn eigen zaken te regelen.
Ik kan me voorstellen dat je een soort `heimwee´ voelt, geen idee of dit de eerste dagen zijn dat ze weg zijn. Dan komen net die herinneringen boven
En volgende keer weer meegaan natuurlijk!
Ik bleef zelf ook thuis toen ik 18 was, ik vond het best prettig om een aantal weken mijn eigen zaken te regelen.
Ik kan me voorstellen dat je een soort `heimwee´ voelt, geen idee of dit de eerste dagen zijn dat ze weg zijn. Dan komen net die herinneringen boven
En volgende keer weer meegaan natuurlijk!
Viva naar de knoppen.
maandag 12 juli 2010 om 17:45
quote:kaetje schreef op 12 juli 2010 @ 17:42:
Kan je niet iemand anders vertellen dat je spijt hebt dat je niet meegegaan bent? Opa/oma/oom/tante/buren/ouders van vrienden etc.? Dan hoef je je geen zorgen te maken of je ouders het nog wel naar hun zin hebben daar op Kreta. En misschien ontfermen ze zich dan een beetje over je. Een keer wat leuks doen of lekker mee eten met ze.
Of maak gebruik van de voordelen van het alleen thuis zijn. Kook iets dat je heel erg lekker vindt, nodig een vriendin uit voor een filmavondje, organiseer een bbq voor een paar vrienden, ga lekker lang in bad, kijk op tv wat je wilt en zo lang je wilt etc.Goed idee zeg! En anders schrijf je hier toch gewoon als je ze mist?
Kan je niet iemand anders vertellen dat je spijt hebt dat je niet meegegaan bent? Opa/oma/oom/tante/buren/ouders van vrienden etc.? Dan hoef je je geen zorgen te maken of je ouders het nog wel naar hun zin hebben daar op Kreta. En misschien ontfermen ze zich dan een beetje over je. Een keer wat leuks doen of lekker mee eten met ze.
Of maak gebruik van de voordelen van het alleen thuis zijn. Kook iets dat je heel erg lekker vindt, nodig een vriendin uit voor een filmavondje, organiseer een bbq voor een paar vrienden, ga lekker lang in bad, kijk op tv wat je wilt en zo lang je wilt etc.Goed idee zeg! En anders schrijf je hier toch gewoon als je ze mist?
maandag 12 juli 2010 om 17:46
maandag 12 juli 2010 om 17:47
Wat naar dat jij je zo rot voelt.
Ik zou het inderdaad niet aan jouw ouders vertellen, grote kans dat ze zich dan zorgen gaan maken en zelf ook niet meer van hun vakantie kunnen genieten.
Hoe lang zijn ze al weg? En wanneer komen ze terug?
Mogelijk dat het na een paar dagen al meer is gewend. Hou jezelf bezig, geniet van jouw vrijheid, ga erop uit als dat kan, en troost je met het feit dat het echt zo voorbij is.
Sterkte!
Ik zou het inderdaad niet aan jouw ouders vertellen, grote kans dat ze zich dan zorgen gaan maken en zelf ook niet meer van hun vakantie kunnen genieten.
Hoe lang zijn ze al weg? En wanneer komen ze terug?
Mogelijk dat het na een paar dagen al meer is gewend. Hou jezelf bezig, geniet van jouw vrijheid, ga erop uit als dat kan, en troost je met het feit dat het echt zo voorbij is.
Sterkte!
Wat wilde ik nou toch typen?
maandag 12 juli 2010 om 18:08
Ik herken het wel, de eerste keer dat ik alleen thuis was, was ik ook 18. Had ik ook meer moeite mee dan ik vantevoren had gedacht. Wat hielp, was zoveel mogelijk afleiding zoeken. Dit is iets waar je doorheen moet. Sterkte!!
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
maandag 12 juli 2010 om 18:31
Bedankt voor alle reacties!
Mijn ouders zijn nu 3 dagen weg, en komen over 8 dagen terug.. Ik hoop dat het inderdaad iets is van de eerste dagen, anders wordt het dagen aftellen ben ik bang.
En ik heb inderdaad al wat met vriendinnen afgesproken voor morgen, ik hoop dat dit een beetje helpt.
Ik heb beloofd dat ik mn ouders om 7u zou bellen, ik ga denk ik maar heeel erg mn best doen om niet te dramatisch te zijn, maar ze wel laten weten dat ik ze mis
Mijn ouders zijn nu 3 dagen weg, en komen over 8 dagen terug.. Ik hoop dat het inderdaad iets is van de eerste dagen, anders wordt het dagen aftellen ben ik bang.
En ik heb inderdaad al wat met vriendinnen afgesproken voor morgen, ik hoop dat dit een beetje helpt.
Ik heb beloofd dat ik mn ouders om 7u zou bellen, ik ga denk ik maar heeel erg mn best doen om niet te dramatisch te zijn, maar ze wel laten weten dat ik ze mis
maandag 12 juli 2010 om 18:32
maandag 12 juli 2010 om 18:49
Mijn eerste reactie toen ik je OP las:
Tuurlijk moet je je ouders laten weten hoe je je voelt.
Maar kennelijk denkt de meerderheid daar anders over.
Het zijn je ouders, ze houden van je, jij houd (kennelijk!!) veel van hen. Dan is het toch goed om ze te laten weten dat je ze mist zodat ze jou op afstand gewoon kunnen troosten.
Je mist je ouders, en dan zou je ook je gevoel niet "mogen" vertellen aan ze. Daar maak je jezelf toch alleen maar eenzamer mee.
De praktische oplossing zullen je niet kunnen bieden nee, maar zo te horen ben je daar inderdaad al "volwassen" genoeg voor, want die heb je zelf al bedacht (vriendinnen-uitje).
Als jij moet huilen omdat je je ouders hoort, dan zegt dat toch wat? Gewoon vertellen hoor!!
Tuurlijk moet je je ouders laten weten hoe je je voelt.
Maar kennelijk denkt de meerderheid daar anders over.
Het zijn je ouders, ze houden van je, jij houd (kennelijk!!) veel van hen. Dan is het toch goed om ze te laten weten dat je ze mist zodat ze jou op afstand gewoon kunnen troosten.
Je mist je ouders, en dan zou je ook je gevoel niet "mogen" vertellen aan ze. Daar maak je jezelf toch alleen maar eenzamer mee.
De praktische oplossing zullen je niet kunnen bieden nee, maar zo te horen ben je daar inderdaad al "volwassen" genoeg voor, want die heb je zelf al bedacht (vriendinnen-uitje).
Als jij moet huilen omdat je je ouders hoort, dan zegt dat toch wat? Gewoon vertellen hoor!!
maandag 12 juli 2010 om 18:57
Ik zou ze niet bellen en hun vakantiepret verstoren. Plan gewoon wat leuke dingen met vriendinnen etc. en geniet van je vrijheid.
En als ze je volgend jaar vragen en je wilt mee gewoon gaan ook al ben je dan 19. Ik bedoel er is toch geen leeftijd verbonden aan wanneer je niet meer met je ouders op vakantie zou moeten gaan?
En als ze je volgend jaar vragen en je wilt mee gewoon gaan ook al ben je dan 19. Ik bedoel er is toch geen leeftijd verbonden aan wanneer je niet meer met je ouders op vakantie zou moeten gaan?
maandag 12 juli 2010 om 19:01
Kun je je ouders geen vakantiekaartje sturen vanuit "los achtertuinós" In de trand van 25 graden, hier en daar een bui. Had graag bij jullie op Kreta gezeten"
Ik denk dat het je ouders ook wel goed doet om te horen dat je toch stiekem wel met hun mee had gewild. Bel ze niet, vooral niet omdat je bang bent te gaan huilen. Voor je het weet zitten jullie allemaal thuis doordat je ouders heimwee krijgen omdat jij ze mist.
Vraag anders een tante/vriendin/vriend van de familie of die je ouders wil bellen hoe het ze lijkt als je voor een paar dagen een easy jet.commetje naar Kreta boekt. Gewoon een weekendje er toch bij zijn.
Ik denk dat het je ouders ook wel goed doet om te horen dat je toch stiekem wel met hun mee had gewild. Bel ze niet, vooral niet omdat je bang bent te gaan huilen. Voor je het weet zitten jullie allemaal thuis doordat je ouders heimwee krijgen omdat jij ze mist.
Vraag anders een tante/vriendin/vriend van de familie of die je ouders wil bellen hoe het ze lijkt als je voor een paar dagen een easy jet.commetje naar Kreta boekt. Gewoon een weekendje er toch bij zijn.
maandag 12 juli 2010 om 19:04
Ik heb zelf een dochter van 19 en ik geloof dat ik op zich wel zou willen weten dat mijn dochter zich zo zou voelen. Niet dat ik dan halsoverkop terug zou komen, maar ik zou misschien wat vaker bellen of een sms sturen.
Denken is zo buitengewoon moeilijk dat velen de voorkeur geven aan oordelen. Otto Weiss
