Psyche
alle pijlers
overlijden partner
maandag 7 maart 2016 om 01:46
quote:Blondie456 schreef op 07 maart 2016 @ 01:18:
Ik heb nu wel een heel kort lontje en ik kan er niks bij hebben. De vaatwasser ging stuk en dan barst ik gelijk in tranen uit. De ene dag gaat het ook veel beter dan de andere dag.
Ik breek even in. Ik heb al vaker meegelezen met jullie.
Mijn man is eind 2010 overleden na 6 maanden ziek zijn. Hij is 27 geworden.
Blondie ik herken dit zo. Ik heb maanden lang mijn bed niet kunnen verschonen. Ik heb daar altijd al een hekel aan gehad dus mijn man deed dat. Na zijn overlijden werd ik zo ontiegelijk kwaad en verdrietig als ik dat bed alleen zelf moest verschonen. Ik begon te gillen tegen hem dat hij ertussenuit gepiept was omdat hij dat bed niet meer wilde verschonen. Daarna intens verdriet en schuldgevoel naar hem toe. Gelukkig had ik lieve vrienden en familie die soms mijn bed op maakte, symptoombestrijding maar jeetje wat was dat fijn.
Veel sterkte voor iedereen hier.
Ik heb nu wel een heel kort lontje en ik kan er niks bij hebben. De vaatwasser ging stuk en dan barst ik gelijk in tranen uit. De ene dag gaat het ook veel beter dan de andere dag.
Ik breek even in. Ik heb al vaker meegelezen met jullie.
Mijn man is eind 2010 overleden na 6 maanden ziek zijn. Hij is 27 geworden.
Blondie ik herken dit zo. Ik heb maanden lang mijn bed niet kunnen verschonen. Ik heb daar altijd al een hekel aan gehad dus mijn man deed dat. Na zijn overlijden werd ik zo ontiegelijk kwaad en verdrietig als ik dat bed alleen zelf moest verschonen. Ik begon te gillen tegen hem dat hij ertussenuit gepiept was omdat hij dat bed niet meer wilde verschonen. Daarna intens verdriet en schuldgevoel naar hem toe. Gelukkig had ik lieve vrienden en familie die soms mijn bed op maakte, symptoombestrijding maar jeetje wat was dat fijn.
Veel sterkte voor iedereen hier.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
maandag 7 maart 2016 om 09:28
quote:Fieneke1960 schreef op 06 maart 2016 @ 19:13:
Het gaat. Donderdag de brief gekregen dat mijn functie opgeheven wordt. Ik ben druk met solliciteren. Ik merk dat er echt momenten zijn dat mijn partner vervaagt, dat ik me bijna niet kan voorstellen dat hij hier rond liep. Heb jij dat ook Fontein? Hoe gaat het verder met je?Ik herken het vervagen wel. Ik kan me mijn leven van twee jaar geleden niet meer voorstellen, en dat is niet altijd even fijn. Ik probeer het te wijten aan het feit dat mijn leven sowieso een hele draai heeft gemaakt, met mijn zoontje erbij. Maar misschien is dat gewoon rationaliseren om niet te moeten beseffen dat ik me haar stem steeds minder kan herinneren in mijn hoofd. En dat is niet zo fijn. Natuurlijk heb ik nog veel herinneringen en natuurlijk hoor ik haar soms nog lachen of dingen zeggen, maar hoe het écht klonk... dat wordt steeds moeilijker. Hoe ik mijn dagen vulde, hoe alles in elkaar paste of op elkaar inspeelde... ik kan het me steeds minder voorstellen omdat ik nu zo in mijn eigen alles-op-mijn-eentje-ritme zit. Ik weet niet hoe het komt. Maar het is soms best confronterend. Los van de foto's is de praktische beleving veel moeilijker vast te houden.
Het gaat. Donderdag de brief gekregen dat mijn functie opgeheven wordt. Ik ben druk met solliciteren. Ik merk dat er echt momenten zijn dat mijn partner vervaagt, dat ik me bijna niet kan voorstellen dat hij hier rond liep. Heb jij dat ook Fontein? Hoe gaat het verder met je?Ik herken het vervagen wel. Ik kan me mijn leven van twee jaar geleden niet meer voorstellen, en dat is niet altijd even fijn. Ik probeer het te wijten aan het feit dat mijn leven sowieso een hele draai heeft gemaakt, met mijn zoontje erbij. Maar misschien is dat gewoon rationaliseren om niet te moeten beseffen dat ik me haar stem steeds minder kan herinneren in mijn hoofd. En dat is niet zo fijn. Natuurlijk heb ik nog veel herinneringen en natuurlijk hoor ik haar soms nog lachen of dingen zeggen, maar hoe het écht klonk... dat wordt steeds moeilijker. Hoe ik mijn dagen vulde, hoe alles in elkaar paste of op elkaar inspeelde... ik kan het me steeds minder voorstellen omdat ik nu zo in mijn eigen alles-op-mijn-eentje-ritme zit. Ik weet niet hoe het komt. Maar het is soms best confronterend. Los van de foto's is de praktische beleving veel moeilijker vast te houden.
maandag 7 maart 2016 om 19:20
ik herken me helemaal in wat je zegt Aspirientje en tegelijkertijd begrijp ik het niet dat dit gebeurt. Het was zo intens en fijn, maar er is geen wij meer. Herinneringen die ik nu maak zijn herinneringen waar hij geen deel meer van uit maakt. Misschien komt het ook door de nieuwe rollercoaster waar ik in terecht ben gekomen. Ik heb zo'n drang om niet meer stil te staan en alleen maar te bestaan. Hoe het allemaal moet weet ik nog niet, maar ik wil wel verder, een nieuw perspectief zoeken en LEVEN i.p.v. overleven. Ik heb ook alleen nog maar een indruk van zijn stem. Ik kan zijn stem wel horen als ik dat wil, ik heb filmpjes, maar ik denk dat ik het daar voor mezelf alleen maar moeilijker mee maak. Het helpt niet om los te laten en dat is wat moet gebeuren.
Fontein, ik hoop dat de balans steeds meer doorslaat naar fijne dingen voor jou.
Sterkte allemaal!
Fontein, ik hoop dat de balans steeds meer doorslaat naar fijne dingen voor jou.
Sterkte allemaal!
dinsdag 8 maart 2016 om 17:53
Uit frustratie heb ik regelmatig mijn tenen beurs geschopt tegen de stofzuiger. Of die de oorzaak van allen ellende was.
Altijd in balans, in evenwicht zijn. Dat heb ik van mijn leven nog nooit bereikt, ook vroeger niet. Ben al erg tevreden als ik een vorm van welzijn ervaar. En verder kan ik ook erg blij zijn als ik van lichtelijk depri mezelf kan opwerken tot enige vorm van positief denken. Juist die tegenstellingen maken dat ik bewuster leef.
Altijd in balans, in evenwicht zijn. Dat heb ik van mijn leven nog nooit bereikt, ook vroeger niet. Ben al erg tevreden als ik een vorm van welzijn ervaar. En verder kan ik ook erg blij zijn als ik van lichtelijk depri mezelf kan opwerken tot enige vorm van positief denken. Juist die tegenstellingen maken dat ik bewuster leef.
woensdag 16 maart 2016 om 18:26
Ik merk dat ik het alleen zijn op zich steeds beter kan verdragen.....wat ik wel nog steeds enorm mis is het niet kunnen delen van je verhaal van die dag, het thuis komen in een leeg huis, de persoon die je weer ff terugfluit als je doordraaft ( in alle opzichten) Natuurlijk kan ik altijd iemand bellen voor mijn verhaal maar ervaar dat toch anders....
vrijdag 18 maart 2016 om 17:53
vrijdag 18 maart 2016 om 19:41
Het zit hem inderdaad in de kleine dingen.
Ik was voor het werk op een event met nieuwe producten, waar je kleine flesjes cider kon meenemen om te proeven met verschillende smaken. Ik stop er twee in mijn tas met het idee: ik drink het niet maar xxx (mijn vrouw) wil dat vast wel proeven. En vlak daarna: oh nee, tuurlijk niet. Ik schrok er zelf van. Bijna twee jaar geleden en onverwacht flitst er dan weer spontaan zoiets door je hoofd. Was lang geleden.
Ik was voor het werk op een event met nieuwe producten, waar je kleine flesjes cider kon meenemen om te proeven met verschillende smaken. Ik stop er twee in mijn tas met het idee: ik drink het niet maar xxx (mijn vrouw) wil dat vast wel proeven. En vlak daarna: oh nee, tuurlijk niet. Ik schrok er zelf van. Bijna twee jaar geleden en onverwacht flitst er dan weer spontaan zoiets door je hoofd. Was lang geleden.
zaterdag 19 maart 2016 om 12:39
ik sprak deze week met een oude vriend. 20 Jaar geleden verloor hij zijn vrouw vrij onverwachts. Hij is al weer heel veel jaren samen met een andere vrouw, maar hij vertelde me dat hij afgelopen week zijn eerste vrouw zo erg miste. Hij is naar het kerkhof gegaan om met haar te praten. Ik vond dat mooi om te horen. Onze overleden geliefden horen voor altijd bij ons
dinsdag 22 maart 2016 om 00:01
En dan komt het weer keihard binnen. De laatste maand dat hij vorig jaar nog leefde is aangebroken en ik merk dat het weer zwaarder wordt. Zo labiel als een deur, zijn foto kussen en dan schrikken van het koude glas. Gisteren wat met de kinderen en hun partners gedronken en me dan toch alleen voelen. Balen van het zelfmedelijden. Hoop dat ik zo een beetje moe ben en kan slapen.
Hoe is het met jullie?
Hoe is het met jullie?
dinsdag 22 maart 2016 om 00:27
Ook deze periode gaat weer voorbij, Fieneke. Laat het komen zoals het komt, laat het maar over je heen golven, zak diep weg in je verdriet. Niet tegen strijden, dit is jouw werkelijkheid op het ogenblik. Maar ook deze maand gaat voorbij.
De eerste verjaardag van mijn partner, de eerste verjaardag dat hij dood was, dat ik nu ouder was (we waren van hetzelfde bouwjaar), zo bewust heb ik in die tijd alles opgehaald wat hij voor mij betekend had. Dat was heel moeilijk, maar gaf ook vreugde omdat dat wat geweest is zo goed was.
sterkte de komende tijd.
De eerste verjaardag van mijn partner, de eerste verjaardag dat hij dood was, dat ik nu ouder was (we waren van hetzelfde bouwjaar), zo bewust heb ik in die tijd alles opgehaald wat hij voor mij betekend had. Dat was heel moeilijk, maar gaf ook vreugde omdat dat wat geweest is zo goed was.
sterkte de komende tijd.
vrijdag 25 maart 2016 om 10:43
net gebeld door dierenarts. Hij is dood. En ik weet het wel een kat is geen mens, maar het doet toch verdriet, want het was wel mijn kat en het stapelt zo.
Wat naar dat je het hele weekend alleen zit Fontein. En leuren met jezelf is zo vervelend he. Ik hoop dat voor jou de zon dit weekend toch ook nog schijnen gaat
Wat naar dat je het hele weekend alleen zit Fontein. En leuren met jezelf is zo vervelend he. Ik hoop dat voor jou de zon dit weekend toch ook nog schijnen gaat
vrijdag 25 maart 2016 om 12:31
quote:fontein schreef op 25 maart 2016 @ 10:32:
Ach Fieneke, wat verdrietig.. En wat gemeen om een kat te vergiftigen.
Hier is mijn stemming net zo somber als het weer. zit de paasdagen alleen en had gehoopt op wat zon. enfin, straks violen kopen. Misschien helpt dat.Fontein, zet je berichtenfunctie eens aan.
Ach Fieneke, wat verdrietig.. En wat gemeen om een kat te vergiftigen.
Hier is mijn stemming net zo somber als het weer. zit de paasdagen alleen en had gehoopt op wat zon. enfin, straks violen kopen. Misschien helpt dat.Fontein, zet je berichtenfunctie eens aan.
vrijdag 25 maart 2016 om 14:02
vrijdag 25 maart 2016 om 14:17
quote:fontein schreef op 25 maart 2016 @ 13:54:
Hoe moet dat ,Suze?
De violen zijn in huis en het Polly Anna gevoel weer van stal gehaald.
Natuurlijk mis je je kat, FienekeAls je op het plaatje van het poppetje rechtsboven klikt en dan naar "mijn instellingen" gaat zie je onderaan een mogelijkheid om berichten te kunnen ontvangen. Als je daar een vinkje zet kunnen mensen je een bericht sturen.
Hoe moet dat ,Suze?
De violen zijn in huis en het Polly Anna gevoel weer van stal gehaald.
Natuurlijk mis je je kat, FienekeAls je op het plaatje van het poppetje rechtsboven klikt en dan naar "mijn instellingen" gaat zie je onderaan een mogelijkheid om berichten te kunnen ontvangen. Als je daar een vinkje zet kunnen mensen je een bericht sturen.
