Psyche
alle pijlers
overlijden partner
maandag 28 maart 2016 om 19:16
Wat verdrietig Fieneke. Ik weet hoe dat voelt en leef met je mee. Dikke knufffel voor jou.
Waar ik de afeglopen weken duidelijk stapjes naar voren zette....werd ik afgelopen weekend heel hard weer teruggeworpen...ik was Zaterdag jarig en om 12 uur overviel me een deken van verdriet. Mijn partner was er dus niet om mij als eerste te feliciteren.
Waar ik het vorig jaar nog uitgebreid mijn veertigste gevierd heb, op aandringen van hem, had ik er dit jaar duidelijk geen zin in. Had wel geregeld dat ik de dag niet alleen zou zijn, maar vieren?? Nee dit jaar ff niet.
Het is deze maand ook ook de laatste maand waarin hij vorig jaar nog thuis was en dus begint zo langzamerhand de herbeleving van die ellendige maand ziekenhuis en intensive care,met zijn overlijden tot gevolg, ook om de hoek te kijken....en oh oh wat zie ik er tegenop.
Waar ik de afeglopen weken duidelijk stapjes naar voren zette....werd ik afgelopen weekend heel hard weer teruggeworpen...ik was Zaterdag jarig en om 12 uur overviel me een deken van verdriet. Mijn partner was er dus niet om mij als eerste te feliciteren.
Waar ik het vorig jaar nog uitgebreid mijn veertigste gevierd heb, op aandringen van hem, had ik er dit jaar duidelijk geen zin in. Had wel geregeld dat ik de dag niet alleen zou zijn, maar vieren?? Nee dit jaar ff niet.
Het is deze maand ook ook de laatste maand waarin hij vorig jaar nog thuis was en dus begint zo langzamerhand de herbeleving van die ellendige maand ziekenhuis en intensive care,met zijn overlijden tot gevolg, ook om de hoek te kijken....en oh oh wat zie ik er tegenop.
maandag 28 maart 2016 om 22:48
We zitten een beetje in dezelfde periode Stadsvatje. Wat zul je je alleen hebben gevoeld toen het 12 uur werd en hij er niet was. Volgende week is het mijn 1e verjaardag zonder hem. Ook ik vier het niet, hoewel mijn kinderen wel komen en mijn moeder een paar dagen bij me is. Herinneringen aan vorig jaar zullen wel om je oren gevlogen zijn en dat zullen ze waarschijnlijk ook bij mij gaan doen.
Sterkte meis!
Sterkte meis!
dinsdag 29 maart 2016 om 01:54
Ik vind het zo moeilijk. Ik weet wel wat verdriet is want ik heb mijn ouders en schoonouders ook al af moeten geven en dat doet pijn maar het is zo veel anders dan je partner verliezen. Ik was bv zo verdrietig toen mijn moeder dood ging maar toen ging mijn dagelijkse gezinsleven gewoon door. Nu mijn man dood is merk ik dat constant. Mijn dagelijkse leven is nu heel anders. O, wat mis ik hem. Ik ben eigenlijk sowieso al geen mens om alleen te zijn. Ik probeer alles zo goed mogelijk te doen voor onze zoon. Ik heb toch voor een uitgebreide brunch gezorgd met de Paasdagen en we zijn met familie naar het casino geweest. Ik zou willen dat we een jaar verder waren en dat alle eerste keren zonder hem voorbij zouden zijn maar ik ben bang dat alles de tweede keer zonder hem net zo'n pijn doen.
dinsdag 29 maart 2016 om 11:02
Volgend jaar mis je je partner waarschijnlijk nog steeds, maar daarbij komt dan de herinnering aan de Pasen van dit jaar. Een brunch georganiseerd, uitstapje gemaakt. Daar kan je trots op zijn. Verlies dat verwerk je niet zoals iedereen zegt. Verlies daar leer je mee omgaan. Dat leren dat doe jij nu. en volgend jaar is dat leren weer anders. Zijn er goede dingen bij gekomen.
donderdag 7 april 2016 om 00:29
Weer een nare dag overleefd moet je maar denken fien!
Bijzonder om de tegenstelling te merken...waar jij juist uitkijkt naar mei, omdat dan die ellendige eerste sterfdag en verjaardag geweest zijn, zie ik als een berg op tegen mei.....voor mij een zeeer lange maand vol ellendige herinneringen aan die periode van angst toen hij op de intensive care lag met zijn overlijden aan het eind van de maand.... Nee als ze brsluiten de maand mei voorgoed uit de kalender te schrappen zal ik de eerste zijn die voor stemt....
Bijzonder om de tegenstelling te merken...waar jij juist uitkijkt naar mei, omdat dan die ellendige eerste sterfdag en verjaardag geweest zijn, zie ik als een berg op tegen mei.....voor mij een zeeer lange maand vol ellendige herinneringen aan die periode van angst toen hij op de intensive care lag met zijn overlijden aan het eind van de maand.... Nee als ze brsluiten de maand mei voorgoed uit de kalender te schrappen zal ik de eerste zijn die voor stemt....
woensdag 20 april 2016 om 23:44
Hoi Stadsvatje, gisteren ging wel aardig goed. Vandaag was het een jaar geleden en vooral rond de tijd dat het gebeurd is, was het heel moeilijk. Heb samen met mijn dochter en haar hond de dag doorgebracht in prachtige natuur. Dat was fijn. Ze is hier al sinds gisteravond en blijft vanavond ook slapen. Verder enorm veel kaartjes, appjes, facebookberichtjes en bloemen gekregen en dat doet goed. Ben blij dat deze dag bijna voorbij is.
