Psyche
alle pijlers
overlijden partner
dinsdag 2 juni 2015 om 17:21
Hallo Fieneke,
jouw vriend is net een maand geleden overleden. Zou je nu al willen dat je geen verdriet meer voelde? Klinkt gek, maar rouw is een soort eerbetoon aan jullie liefde. Laat het komen, je kunt toch niet anders. Wat ik deze tijd geleerd heb, is dat je die rouw inderdaad moet ondergaan. De een huilt, de ander is stil, ik loopveel buiten. Je moet rouwen op de manier die bij jou past.
Een medium distilleert haar antwoorden uit jouw lichaamstaal. Eigenlijk geef je dus jezelf antwoord, het antwoord dat jij wilt. Pas op dat je er te veel op gaat vertrouwen en er te veel geld aan uitgeeft. Je begrijpt dat ik er totaal niet in geloof. Er zijn betere manieren om hulp te krijgen. Bespreek dat eens met je huisarts.
Ik begin wat meer lucht te krijgen in het leven, maar het blijft per dag onvoorspelbaar. Soms een relatief goede dag en daarna weer een aantal slechte. het is niet anders.
Groeten, Fontein
jouw vriend is net een maand geleden overleden. Zou je nu al willen dat je geen verdriet meer voelde? Klinkt gek, maar rouw is een soort eerbetoon aan jullie liefde. Laat het komen, je kunt toch niet anders. Wat ik deze tijd geleerd heb, is dat je die rouw inderdaad moet ondergaan. De een huilt, de ander is stil, ik loopveel buiten. Je moet rouwen op de manier die bij jou past.
Een medium distilleert haar antwoorden uit jouw lichaamstaal. Eigenlijk geef je dus jezelf antwoord, het antwoord dat jij wilt. Pas op dat je er te veel op gaat vertrouwen en er te veel geld aan uitgeeft. Je begrijpt dat ik er totaal niet in geloof. Er zijn betere manieren om hulp te krijgen. Bespreek dat eens met je huisarts.
Ik begin wat meer lucht te krijgen in het leven, maar het blijft per dag onvoorspelbaar. Soms een relatief goede dag en daarna weer een aantal slechte. het is niet anders.
Groeten, Fontein
dinsdag 2 juni 2015 om 18:29
Wouw, fontein. Wat mooi verwoord. Fijn dat je beetje bij beetje meer lucht krijgt. Dat merk ik ook, dat ik weer wat meer energie heb om ook andere dingen te doen. Dat maakt ook dat ik de dips beter aankan ofzo.
Recent zei ook iemand: afval verwerk je, om een geliefde blijf je rouwen. Zelf denk ik dat zeker het eerste jaar rouwen mega actief is. Vandaag was tenslotte de eerste 2 juni zonder...
De rouw moet je inderdaad ondergaan, alhoewel ik vind het soms wel lekker om bezig te zijn met andere dingen, even mijn gedachtes verzetten, niet rouwen.
Recent zei ook iemand: afval verwerk je, om een geliefde blijf je rouwen. Zelf denk ik dat zeker het eerste jaar rouwen mega actief is. Vandaag was tenslotte de eerste 2 juni zonder...
De rouw moet je inderdaad ondergaan, alhoewel ik vind het soms wel lekker om bezig te zijn met andere dingen, even mijn gedachtes verzetten, niet rouwen.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
donderdag 4 juni 2015 om 23:17
Dank jullie wel. Ik ben zo boos, zo onmachtig. Vandaag de as van mijn geliefde opgehaald samen met zijn kinderen. We kregen naast de urn, die zijn dochter heeft meegenomen, allemaal een klein zakje met as. Mijn grote liefde, gereduceerd tot gruis. Dit is zo confronterend. Zijn lieve ogen zijn er niet meer, zijn armen die me zo vaak hebben vastgehouden, zijn mond die me kuste etc. Dat wist ik natuurlijk wel, maar een zakje met vergruisde botten maakt het zo echt. Gisteravond ging het best goed met me en dan stort ik weer helemaal in. Ik weet dat het tijd kost en ik niet zo ongeduldig moet zijn, maar ik wil mijn eigen opgewekte ik weer worden en niet de vrouw die ik nu ben. Ik doe echt heel erg mijn best en pak alle hulp aan die ik kan krijgen, probeer de mensen in mijn omgeving niet te veel te belasten en dit een beetje af te wisselen, dus niet steeds bij dezelfde, maar mensen, wat is dit zwaar. Tja, hoe dieper de liefde, hoe groter het verdriet zegt men wel eens en dat is denk ik ook zo.
Zo maar eens gaan slapen en hopen dat de dag van morgen wat beter gaat.
Lieve groet, Fieneke
Zo maar eens gaan slapen en hopen dat de dag van morgen wat beter gaat.
Lieve groet, Fieneke
vrijdag 5 juni 2015 om 13:59
Goed om te lezen dat jullie iets meer lucht krijgen. En ieder doet dat op haar eigen manier. Ik snap dat veel mensen sceptisch staan tegenover een medium, maar zij kwam met zulke concrete dingen die ze echt niet kon weten. Ik vond het in ieder geval prettig om ernaartoe te gaan. Net een appje gekregen van zijn jongste zoon dat hij geslaagd is en dat zo graag aan papa had willen vertellen. Zo triest.
Misschien ook nog wat tips voor jullie: prachtig boekje van Marinus van den Berg, Tijd om te troosten
Ik heb me opgegeven voor een rouwverwerkingsweek met lotgenoten in Spanje. Dit is onder begeleiding van therapeuten. Mochten jullie ook belangstelling hebben, laat maar weten dan geef ik de website door.
Groetjes, Fieneke
Misschien ook nog wat tips voor jullie: prachtig boekje van Marinus van den Berg, Tijd om te troosten
Ik heb me opgegeven voor een rouwverwerkingsweek met lotgenoten in Spanje. Dit is onder begeleiding van therapeuten. Mochten jullie ook belangstelling hebben, laat maar weten dan geef ik de website door.
Groetjes, Fieneke
vrijdag 5 juni 2015 om 17:58
Hallo Fieneke, ik dacht wel eens: rouwen zou moeten zijn zoals ik de keukenvloer schoonmaak, vlug, vlug met de swiffer er door heen: klaar. Maar zo gaat het niet, dat merk jij ook. Ondergaan, niet te veel krampachtig je best doen. Er is een wond geslagen in je ziel en dat werkt door naar je lichaam. Die wond heeft tijd nodig om te helen, geef hem die tijd.
En dan komt er ineens heel even een kort moment van ,nee niet van geluk, van well-being. Wanneer dat bij jou komt, kan niemand je vertellen, maar het gebeurt. Onthoud dat moment, maak een foto in je hoofd, koester het en denk er aan als je je later weer verdrietig voelt. Ik zie dan een moedereend met een ris pulletjes dapper tegen de stroom in over de golven zwemmen, mijn moment.
Goed dat je met lotgenoten gaat praten. Ik ga in september met vakantie naar het dorp waar we verleden jaar samen zijn geweest. Een sentimental journey, Ik weet het niet?
Wat goed dat de zoon van je partner geslaagd is onder zulke emotionele omstandigheden.
Dat boek ga ik opzoeken.
Groeten , Fontein
En dan komt er ineens heel even een kort moment van ,nee niet van geluk, van well-being. Wanneer dat bij jou komt, kan niemand je vertellen, maar het gebeurt. Onthoud dat moment, maak een foto in je hoofd, koester het en denk er aan als je je later weer verdrietig voelt. Ik zie dan een moedereend met een ris pulletjes dapper tegen de stroom in over de golven zwemmen, mijn moment.
Goed dat je met lotgenoten gaat praten. Ik ga in september met vakantie naar het dorp waar we verleden jaar samen zijn geweest. Een sentimental journey, Ik weet het niet?
Wat goed dat de zoon van je partner geslaagd is onder zulke emotionele omstandigheden.
Dat boek ga ik opzoeken.
Groeten , Fontein
maandag 8 juni 2015 om 17:09
Hoi Fontein, klopt, zo werkt het niet. Het is inderdaad een kwestie van ondergaan en de life lines pakken die je toegeworpen worden. Heb jij al wat vaker momentjes van well being? De ene keer ga ik dwars door mijn verdriet heen en de andere keer zoek ik afleiding in de vorm van makkelijke programma's op tv en heel veel lezen. Soms over rouwverwerking en soms boeken die gaan over mensen die het nog beroerder hebben. Wat ontzettend stoer van je dat je naar het dorp op vakantie gaat waar je samen geweest bent. Ga je alleen of heb je iemand bij je? Ben je niet bang dat je je heel verloren gaat voelen? Ik ga vrijdag voor een aantal dagen samen met mijn zoon naar Istanbul. Dat was al geboekt voor mijn partner overleed. Ik merk dat ik het wel spannend vind, want je verdriet gaat niet met vakantie. Aan de andere kant ben ik met mijn eigen kind, dus ik hoef niet vreselijk opgewekt te doen als ik dat niet zo voel.
Fijn om met je te schrijven Fontein.
Lieve groeten, Fieneke
Fijn om met je te schrijven Fontein.
Lieve groeten, Fieneke
dinsdag 9 juni 2015 om 09:55
Hallo Fieneke,
Het heeft zeker 3 maanden geduurd voor ik weer iets van welzijn heb ervaren. Maar iedereen beleeft zijn rouw anders. Misschien ben ik een langzame rouwer. Reageer altijd secundair. ( En ik zat al inde langzame leergroep met blokfluiten.) Op het ogenblik gaat het echt vrij aardig. Ik heb het gevoel dat ik mijn leven terug aan het veroveren ben. Verder ben ik aan het nadenken hoe ik de ontstane leegte, dus ook tijd, het best kan invullen. Uiteraard pas in het najaar.
Dat lezen en onbenullige tv kijken herken ik. Ook dat gaat over. Rouwen bestaat uit fases.
Ga lekker genieten in Istanbul en duik de haman eens in. Dat ontspant. en vertel je zoon alle leuke dingen over je vriend. Positief denken helpt ook.
Groeten , Fontein
Het heeft zeker 3 maanden geduurd voor ik weer iets van welzijn heb ervaren. Maar iedereen beleeft zijn rouw anders. Misschien ben ik een langzame rouwer. Reageer altijd secundair. ( En ik zat al inde langzame leergroep met blokfluiten.) Op het ogenblik gaat het echt vrij aardig. Ik heb het gevoel dat ik mijn leven terug aan het veroveren ben. Verder ben ik aan het nadenken hoe ik de ontstane leegte, dus ook tijd, het best kan invullen. Uiteraard pas in het najaar.
Dat lezen en onbenullige tv kijken herken ik. Ook dat gaat over. Rouwen bestaat uit fases.
Ga lekker genieten in Istanbul en duik de haman eens in. Dat ontspant. en vertel je zoon alle leuke dingen over je vriend. Positief denken helpt ook.
Groeten , Fontein
vrijdag 19 juni 2015 om 16:58
Fijn dat je ondanks alles toch van de stad kon genieten. en ja, na zoiets is het terug komen, het gewone leven extra moeilijk. Alles heeft zijn prijs.
Bij mij wisselen, goede, slechte en gewone duffe dagen zich af. Ik tel maar niet welke het meest voorkomt. Ben blij met elke goede dag. Zo zal het leven nog wel een tijd doorgaan, veronderstel ik. Gewoon leven kost veel energie, ben regelmatig hondsmoe.
Ben nu aan het bedenken hoe ik mijn tijd en de leegte na de zomer -komt die nog?- zo goed mogelijk kan invullen. Groeten Fontein
Bij mij wisselen, goede, slechte en gewone duffe dagen zich af. Ik tel maar niet welke het meest voorkomt. Ben blij met elke goede dag. Zo zal het leven nog wel een tijd doorgaan, veronderstel ik. Gewoon leven kost veel energie, ben regelmatig hondsmoe.
Ben nu aan het bedenken hoe ik mijn tijd en de leegte na de zomer -komt die nog?- zo goed mogelijk kan invullen. Groeten Fontein
donderdag 25 juni 2015 om 00:36
Allemaal zo herkenbaar Fontein. Het hoort er allemaal bij denk ik. Ik werk nu 4 x 3 uur p.w., nou ja, wat heet werken, en ben daarna erg moe. Rouwen vreet energie. Nog nieuws over het huis van je geliefde of nog niets veranderd? Wat inderdaad ook zo naar is van weer alleen zijn is dat je telkens zelf moet bedenken wat je met wie zou willen gaan doen. Dingen gaan niet meer vanzelf. Als je zelf niets regelt zit je alleen. En dat wat niet erg toen je nog met z'n tweeen was maar het benadrukt nu de eenzaamheid. Ik probeer na de zomervakantie mijn activiteiten weer op te pakken. Verder ga ik proberen nieuwe mensen te ontmoeten zodat ik ook een betere invulling van de weekenden kan hebben. Heb je het boek van Connie Palmen: logboek van een onbarmhartig jaar gelezen? Indrukwekkend en heel herkenbaar.
Groetjes, Fieneke
Groetjes, Fieneke
donderdag 25 juni 2015 om 23:09
Het boek van Connie Palmen heb ik gelezen. Inderdaad erg herkenbaar, maar ook erg Connie, Connie, Connie. Misschien dat het zonder drankprobleem en zonder haar hoge gevoeligheid voor ons wat minder onbarmhartig is/wordt.
Dingen alleen doen, vind ik niet zo erg. Het lossleuren van de bank is vaak mijn probleem. En je moet het inderdaad zelf doen.
Jij werkt best al veel. Lukt het een beetje? Een paar maanden geleden lag "Dat lukt me nu even niet" in mijn mond bestorven. Ondertussen gaan veel dingen toch weer geruisloos.
Groeten Fontein
Dingen alleen doen, vind ik niet zo erg. Het lossleuren van de bank is vaak mijn probleem. En je moet het inderdaad zelf doen.
Jij werkt best al veel. Lukt het een beetje? Een paar maanden geleden lag "Dat lukt me nu even niet" in mijn mond bestorven. Ondertussen gaan veel dingen toch weer geruisloos.
Groeten Fontein
zaterdag 27 juni 2015 om 10:04
Hoe lang is het nu geleden Fontein dat je lief gestorven is. Een half jaar? Ik merk dat jij echt een stapje verder bent dan ik en trek me daar ook een beetje aan op. Knap hoor dat je dingen alleen doet. Ik vind dat nog moeilijk hoewel ik deze week wel twee keer alleen ben gaan wandelen, gewoon om er even uit te zijn en te bewegen in de natuur. Wat zijn bij jou de dingen die nu weer geruisloos gaan? Ik ben wel vier keer per week op mijn werk voor een paar uur, maar er komt nog weinig uit mijn handen. Net als thuis, waar ik alleen het hoogst noodzakelijke doe. Verder toch behoorlijk lusteloos. Gisteren een intake gehad bij een psycholoog en dat voelt fijn. Zag jij jouw lief door de week ook of alleen in de weekenden? Ik m.n. in weekenden en vakanties, dus die zijn ook het moeilijkst. Ik wens je een goed weekend Fontein en bedankt voor je trouwe reacties.
Lieve groeten, Fieneke
Lieve groeten, Fieneke
zondag 28 juni 2015 om 23:11
Een half jaar, lang en toch kort. Heel veel herinneringen van deze maanden zijn weggezakt, verdrongen door die ene grote emotie. Ik moet heel hard nadenken wat ik gedaan heb in een halfjaar, zes maanden, 300 dagen. In ieder geval mezelf in leven gehouden. Veel alleen gedaan, ergens langs water lopen, maar ook rustig op een terrasje zitten. Ik mag heel veel lief zijn voor mezelf, wijntje, lekker douchespul, etc. De glans is van het leven af, dan maar placebo's.
Soms betrap ik mezelf erop dat ik dingen weer gewoon doe, zonder nadenken. Dat bedoel ik met geruisloos. Mijn vrijwilligerswerk gaat loopt lekker zonder fouten.
Fieneke, twee maanden is niets.Na twee maanden kon ik nog geen boek lezen of een film volgen. Verlang niet teveel van jezelf, niet krampachtig doen. Alles heeft zijn tijd nodig.
Rustig gaan werken komende week. Van thuiszitten word je ook moe. Fijn dat je je goed voelt bij de psych.
Groeten Fontein
Soms betrap ik mezelf erop dat ik dingen weer gewoon doe, zonder nadenken. Dat bedoel ik met geruisloos. Mijn vrijwilligerswerk gaat loopt lekker zonder fouten.
Fieneke, twee maanden is niets.Na twee maanden kon ik nog geen boek lezen of een film volgen. Verlang niet teveel van jezelf, niet krampachtig doen. Alles heeft zijn tijd nodig.
Rustig gaan werken komende week. Van thuiszitten word je ook moe. Fijn dat je je goed voelt bij de psych.
Groeten Fontein
maandag 29 juni 2015 om 16:49
Lijkt me heel logisch Fontein dat herinneringen van de afgelopen maanden zijn weggezakt. Je moet eerst overleven voor je weer kunt leven. Ver weg en dichtbij. Goed dat je lief voor jezelf bent. Ik trakteer mezelf op een dagelijks stukje chocola. Wel uitkijken dat ik niet te veel aankom. Fijn dat je werk goed loopt, geeft ook een stuk afleiding. Ik merk dat mijn grens op het werk op iets meer dan 3 uur ligt. Daarna giert de onrust door mijn lijf, komen de tranen weer, duizelig. Voorlopig maar accepteren. Gisteren voor het eerst naar de stad gereden waar mijn lief woonde en waar zijn dochter nu een appartement heeft. Haar huis bewonderd en daarna gegeten met zijn beste vrienden. Al met al emotioneel en het autorijden was heel inspannend. Was kapot toen ik thuis kwam en lang geslapen vannacht. Kun jij een beetje slapen? De zon schijnt en dat is fijn.
Groetjes Fieneke
Groetjes Fieneke
maandag 29 juni 2015 om 23:49
Goed van je dat je aan je gewicht denkt. Dat is toekomstgericht. Komt wel goed met jou.
Neem je tijdens je werk regelmatig even een time out? Uitgebreid koffie drinken, je terugtrekken in het toilet, ijsjes halen voor je collega's? Ik noem maar wat. Niet te lang achter elkaar willen concentreren. Ik merk zelf dat mijn spanningsboog nog korter is dan vroeger.
Slapen lukt aardig, dromen nog veel beter. Ik beleef mijn hele leven opnieuw. Vannacht had ik het aan de stok met een meisje van de kleuterschool. Freud zou dagwerk aan me hebben.
Heerlijk, die zon.
Groeten Fontein.
Neem je tijdens je werk regelmatig even een time out? Uitgebreid koffie drinken, je terugtrekken in het toilet, ijsjes halen voor je collega's? Ik noem maar wat. Niet te lang achter elkaar willen concentreren. Ik merk zelf dat mijn spanningsboog nog korter is dan vroeger.
Slapen lukt aardig, dromen nog veel beter. Ik beleef mijn hele leven opnieuw. Vannacht had ik het aan de stok met een meisje van de kleuterschool. Freud zou dagwerk aan me hebben.
Heerlijk, die zon.
Groeten Fontein.
dinsdag 30 juni 2015 om 10:43
Hoi Fontein, ja hoor, neem elk uur een korte pauze. Merk dan ook dat ik het niet meer opneem. Wat doet dit allemaal veel met je lijf en met je geest he. Op een dag heb ik mijn energieke zelf weer terug. Ben je s morgens niet helemaal kapot van al dat dromen? Geen nare dromen? Fijne zonnige dag Fontein,
groetjes, Fieneke
groetjes, Fieneke
zondag 5 juli 2015 om 22:58
Gelukkig is de ergste hitte voorbij. Kunnen we weer lekker slapen. Geen echte nare dromen, wel veel over mensen die allang overleden zijn. Gaat ook wel weer over. Rouwen komt in fases.
als het kan veel afwisseling nemen in je werk. Niet alleen rust, maar ook iets anders doen. Het is therapeutisch, dan heb jij ook inbreng. Goede week.
Fontein
als het kan veel afwisseling nemen in je werk. Niet alleen rust, maar ook iets anders doen. Het is therapeutisch, dan heb jij ook inbreng. Goede week.
Fontein
