Overprikkeld! Hoe kom je eraan en hoe kom je ervan af?

05-08-2019 14:46 39 berichten
Alle reacties Link kopieren
We leven in een superdrukke maatschappij, dus veel mensen komen wel eens op het punt van totale overprikkeling.
Wat drijft jou over het randje? Wanneer was je voor het laatst helemaal 'vol'. Hoe voelt dat? Hoe maan je jezelf dan weer tot kalmte? Heb je je leven erop aangepast? Hoe zorg je dat je zo min mogelijk overprikkeld raakt?

Sommige mensen hebben er net wat eerder last van, omdat hun mentale belastbaarheid wat minder is, bijvoorbeeld door:
  • ASS (autisme spectrum stoornis),
  • PTSS (post traumatische stress stoornis),
  • NAH (niet-aangeboren hersenletsel),
  • stress, burn-out of overspannenheid,
  • of gevoeligheid voor prikkels (door sommigen ook wel HSP of hoogsensitiviteit genoemd).
Deel in dit topic je ervaringen, frustraties, goede ideeën en tips om ermee om te gaan. Zodat we kunnen leren van elkaar om de rust in ons hoofd te bewaren!
Alle reacties Link kopieren
TO trapt af:

Ik merk dat ik (onbewust) veel dingen doe om te voorkomen dat ik overprikkeld raak. Op rustige tijden naar winkels, wonen in een rustige omgeving, mijn eigen werkschema bepalen, zo min mogelijk in de spits reizen, genoeg rust nemen.

Maar als ik dan toch per ongeluk overprikkeld raak, dan vind ik het echt lastig om er weer vanaf te komen. Laatst ging ik wandelen in een bos, leek me goed om in de natuur en de rust te zijn, en toen zat ik mezelf enorm op te winden omdat er 50 meter verderop mensen liepen. Er lijkt dan geen enkel goede remedie te zijn, dus ik ben erg benieuwd naar wat jullie op zo'n moment doen.

En op sommige dagen raak ik overprikkeld van (schijnbaar) niks. Vandaag heb ik ook zo'n dag: er zat een vlieg binnen die telkens op mijn hand ging zitten, het waait te hard om het raam open te doen, er zijn stomme geluiden en ondertussen krijg ik stress van al het werk wat ik nog moet doen. Ik denk dat ik weer iets te veel hooi op mijn vork heb, maar te weinig is ook niet goed.

Kortom, een lastige balans. Herkenbaar?
Jawel hoor. Vooral als ik iets kwijt ben en op tijd sta.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ASS en regelmatig ook last van overprikkeldheid hier! Ik moet dan echt gewoon in het donker in bed gaan liggen, anders word ik er fysiek ziek van (hoofdpijn, overgeven etc.). Maar liever vermijd ik dat het zo ver komt, maar ja dat lukt niet altijd. Om het niet te ver te laten oplopen probeer ik veel rust in te plannen, en dan een beetje netflix kijken of op het forum zitten.

Verder heb ik ook wel spullen die mij helpen, mijn knuffels zijn erg helpend als ik overprikkeld ben (die geven weer de prikkel van dat ze zacht zijn of fijn geluid maken) en bepaalde kledingstukken die mij ook rustiger maken.

Ook helpt het mij om in drukke situaties 1 van mijn zintuigen 'af te sluiten' dus muziek luisteren, zonnebril op of een serie kijken terwijl ik bv op het station ben of iets.
kohaku wijzigde dit bericht op 05-08-2019 15:16
34.47% gewijzigd
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
Alle reacties Link kopieren
Ik heb geen (bewezen) stoornis, maar zet me in een drukke MacD en je ik raak binnen no-time overprikkeld.
Wat mij helpt is heel bewust ademen, ik doe dan wat yoga-trucjes.
En ik besef me, dat het 'maar' de Mac is, geen vluchtelingenkamp op Lampedusa.
Ik ben 24/7 overprikkeld. Ik heb nog geen manier gevonden om volledig tot rust te komen met twee kleine kinderen om mij heen. Die paar uurtjes sporten in de avond of af en toe iets gaan doen helpen ook niet.

Ik kom tot rust als ik mijzelf hoor denken en af en toe in rust zonder aanraking een serie kan kijken. Nooit dus haha. Mindfullness schijnt wel heel goed te zijn, maar met ook zware ADD vind ik mijzelf daartoe zetten erg moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Kohaku schreef:
05-08-2019 15:11
Ik heb ASS en regelmatig ook last van overprikkeldheid hier! Ik moet dan echt gewoon in het donker in bed gaan liggen, anders word ik er fysiek ziek van (hoofdpijn, overgeven etc.). Maar liever vermijd ik dat het zo ver komt, maar ja dat lukt niet altijd. Om het niet te ver te laten oplopen probeer ik veel rust in te plannen, en dan een beetje netflix kijken of op het forum zitten.

Verder heb ik ook wel spullen die mij helpen, mijn knuffels zijn erg helpend als ik overprikkeld ben (die geven weer de prikkel van dat ze zacht zijn of fijn geluid maken) en bepaalde kledingstukken die mij ook rustiger maken.

Ook helpt het mij om in drukke situaties 1 van mijn zintuigen 'af te sluiten' dus muziek luisteren, zonnebril op of een serie kijken terwijl ik bv op het station ben of iets.
Wow, wat superheftig. Daarbij vergeleken heb ik meer een luxeprobleem: ik word opgefokt en boos, maar nooit echt fysiek ziek. Als scholier en student deed ik veel middagdutjes. Misschien moet ik die maar weer eens gaan invoeren. Blijkbaar vond ik het onverantwoord om als volwassen vrouw zomaar overdag in bed te gaan liggen, maar destijds werkte dat wel enorm goed.
Alle reacties Link kopieren
Luistervink schreef:
05-08-2019 15:39
Wow, wat superheftig. Daarbij vergeleken heb ik meer een luxeprobleem: ik word opgefokt en boos, maar nooit echt fysiek ziek. Als scholier en student deed ik veel middagdutjes. Misschien moet ik die maar weer eens gaan invoeren. Blijkbaar vond ik het onverantwoord om als volwassen vrouw zomaar overdag in bed te gaan liggen, maar destijds werkte dat wel enorm goed.
Tja, het is niet anders :p Ik leer er steeds beter mee omgaan hoor, dus het komt gelukkig steeds minder zo ver.
Al voel ik mezelf echt wel wegkwijnen als ik moe word, dan kan ik minder reageren enz. op mensen, en dan begint de hoofdpijn en van daar af weet je wat er gebeurt.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
05-08-2019 15:15
Ik heb geen (bewezen) stoornis, maar zet me in een drukke MacD en je ik raak binnen no-time overprikkeld.
Wat mij helpt is heel bewust ademen, ik doe dan wat yoga-trucjes.
En ik besef me, dat het 'maar' de Mac is, geen vluchtelingenkamp op Lampedusa.
Ik heb wel veel mindfulness gedaan, dus ik probeer dan te bedenken dat het allemaal voorbij gaat en dat er ergens in mezelf rust zit. Bedoel je dat?

Sowieso zou het wel moeten helpen om met afstand te kijken naar de prikkels en de reactie van mijn lichaam en hersenen daarop. Dat gaat aardig goed tijdens mindfulness-sessies, maar nooit als ik overprikkeld ben. Die vergelijking met een vluchtelingenkamp is ook wel zoiets, haha, plaatst het weer een beetje in perspectief. Eens kijken of ik het ook wat minder serieus kan maken als ik weer eens in de kantoortuin ben, mijn geluidsdichte koptelefoon leeg is en ik geen oplaadkabeltje kan vinden. In mijn hoofd een ramp, maar van een afstandje best grappig :D
Ik heb dat dus tegenwoordig één keer in de maand standaard. Ik word dan misselijk wakker en kan de hele dag alleen maar liggen. Dan ben ik weer dagenlang/wekenlang over mijn grenzen heen gegaan. Na één dag plat is het weer over.
Ik ben snel overprikkeld, en nog meer sinds ik kinderen heb. De eerste jaren met kleine kinderen kwam ik daardoor in een burn-out (geen officiële diagnose overigens, maar alle symptomen). Ze zijn nu 5 en 7 en het gaat nu wel weer wat beter nu ze naar school gaan en ik niet continue overvraagd word.

Wat mij helpt is tijd voor mezelf te pakken als ze slapen (stipt om 8 uur naar bed). Ik kan ook niet tegen de radio als achtergrond, en zeker niet als er ook gepraat wordt, dus die laat ik meestal uit (ik kan wel actief naar muziek luisteren, maar dat is anders). ‘s Ochtends sporten helpt mij ook om wat spanning te ontladen. Het allerbelangrijkste is voor mij om een rustige woonomgeving te hebben, dus ik heb weinig spullen en geen troep en alles schoon (zo goed en zo kwaad als dat gaat met kleine kinderen). Helaas daardoor veel regels in huis, en dat vind ik soms wel lastig voor de kinderen. Maar liever dat dan dat ik over de rooie ga. Dat is ook voor niemand leuk.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het bv in een drukke H&M op een zaterdagmiddag. Overal krioelende mensen, muziek, met een beetje pech flikkerende verlichting. Dan wil ik daar gewoon WEG.

Als ik iets leuk vind, heb ik op de een of andere manier geen moeite meer met al die prikkels. Een staplaats bij een leuk concert in de Ziggodome kan ik prima hebben. Een drukke vreemde stad ook, terwijl ik veel minder goed kan tegen drukte (vooral al die fietsers :@ ) in mijn eigen stad.

Wat mij altijd helpt is een dagje thuis netflix kijken, beetje aanrommelen. Of juist iets doen wat ik wél leuk vind.
I'm not lazy
I'm on energy saving mode
Alle reacties Link kopieren
Hier ADD.
Gisteren voor het laatst overprikkeld. Gezellig met 3 kinderen naar de kermis geweest :P .

Wat mijn ergste overprikkel-plek is: grote kledingwinkels met overal rekken, spullen en harde hippe muziek, licht dat ik niet fijn vind. Grote Sting-winkels, sneakerwinkels met 200 sneakers tegen de muur, en dan heb ik vaak ook nog 1 van de kinderen bij me die op dat moment wat nodig heeft (en maar tegen me blijft kletsen, vragen, alle kanten oploopt, kortom: volledig normaal gedrag haha). Dan ben ik na een uur winkelen echt afgedraaid! Vooral als het ook nog druk is in de winkels.

Ontprikkelen gaat goed buiten in een hoekje vd tuin met een boek in de hangmat met een verbod voor de kinderen om me te storen. Na een (half) uurtje ben ik weer ‘normaal’
PTSS en buren out en ik vermijd zo veel mogelijk prikkels. Te veel geeft kortsluiting, ten eerste ben ik zelf niet gezellig meer, maar kan ik bijvoorbeeld ook geen keuzes meer maken.
Ik ben zo veel mogelijk in huis, desnoods met noicecanceling en white noice (heb tinntis aan beide oren, dus helemaal stil is ook niet fijn :P ).
Alle reacties Link kopieren
Luistervink schreef:
05-08-2019 15:47
Ik heb wel veel mindfulness gedaan, dus ik probeer dan te bedenken dat het allemaal voorbij gaat en dat er ergens in mezelf rust zit. Bedoel je dat?

Sowieso zou het wel moeten helpen om met afstand te kijken naar de prikkels en de reactie van mijn lichaam en hersenen daarop. Dat gaat aardig goed tijdens mindfulness-sessies, maar nooit als ik overprikkeld ben. Die vergelijking met een vluchtelingenkamp is ook wel zoiets, haha, plaatst het weer een beetje in perspectief.
Mij helpen ademhalingsoefeningen, even daarop concentreren. Dat brengt rust. En wat kleine oefeningen (kan je yoga aanraden) om spanning die je vasthoudt snel los te laten. (voorbeeld: mond ietsjes open, en je tong naar beneden, niet strak tegen je gehemelte)
Alle spanning die je loslaat is meegenomen.

En mij helpt echt te relativeren, ik was afgelopen week langs een Duitse autobahn bij een overvolle Mac, huilende (andermans) kinderen, overvol etc. En dan stel ik mu dus echt voor, dat er mensen zijn, met hun kinderen op de vlucht. In de rij voor een gaarkeuken ipv in de rij voor de kassa
Dat helpt mij
Dat relativeert
Alle reacties Link kopieren
Illinois schreef:
05-08-2019 15:39
Ik ben 24/7 overprikkeld. Ik heb nog geen manier gevonden om volledig tot rust te komen met twee kleine kinderen om mij heen. Die paar uurtjes sporten in de avond of af en toe iets gaan doen helpen ook niet.

Ik kom tot rust als ik mijzelf hoor denken en af en toe in rust zonder aanraking een serie kan kijken. Nooit dus haha. Mindfullness schijnt wel heel goed te zijn, maar met ook zware ADD vind ik mijzelf daartoe zetten erg moeilijk.
Ohja, AD(H)D hoort denk ik ook wel bij het lijstje hierboven. Ik moet zeggen dat ik kinderen ook erg overprikkelend vind, misschien wel een reden dat ik ze niet zelf wilde. Vaak vind ik de stemmen al door merg en been gaan en word ik moe van het onvoorspelbare en onrustige gedrag. Het lijkt me inderdaad lastig om veel aangeraakt te worden.

Misschien zou je juist tijdens die uren voor jezelf heel weinig moeten doen? Toen ik studeerde had ik geen televisie of geld voor uitjes en staarde ik vaak uren uit het raam. Als ik daar nu aan terugdenk vind ik dat totale tijdsverkwisting, maar misschien hielden dat soort momenten me juist wel mentaal gezond.
Alle reacties Link kopieren
Ik zit met een PTSS diagnose en het gaat op zich wel goed, maar overprikkeling is bij mij wel een wekelijks voorkomend iets. Vaak als ik veel slechtere of minder leuke prikkels na elkaar krijg dan word ik enorm huilerig, chaotisch, snel gefrustreerd etc. Wat mij helpt is gewoon in bed duiken en slapen. Meestal slaap ik dan 2 uurtjes, heeft mijn hoofd de tijd om alles even op een rijtje te zetten, en dan kan ik daarna weer rustig door met alles.
Ik ben de afgelopen maanden behandeld voor ptss vanwege een werkincident en kreeg daarnaast de diagnose burn-out. Wat ik doe is 6 km per dag met mijn hond lopen. De warmte gooit nu soms wat roet in het eten maar wandelen in de natuur is enorm heilzaam om je hoofd leeg te maken en de lichaamsbeweging maakt dat je beter kunt slapen. Komende weken zit in de opbouwfase van mijn werk.
Door mijn ADHD heb ik er ook snel last van. Triggers zijn drukke omgevingen, lawaai, geen rust en stilte kunnen krijgen en overvraagd zijn.
Ondertussen kan ik er beter op sturen en plan ik er wel naar. Geen weekenden vol met uitjes, maar eentje. De dag na een etentje met een vriendin niets plannen. Ik werk bewust ook maar 18 uur omdat de combinatie werk en kleine kinderen te veel voor mij bleek. Op maandag en woensdagochtend ben ik onder schooltijd vrij en ben me nu er ook bewust van hoe goed ik het daarop doe nu het vakantie is. Met plannen gaat het best goed, maar toch ben ik op mijn best als ik mijn vrije uurtjes terug heb. 😊
Ik gedij trouwens ook goed op hardlopen, muziek luisteren en ik schrijf graag. Het komt voor dat ik chagrijnig ben en dan laat er achter kom dat ik al een week niet geschreven heb. Een goede hobby is dus ook heel heilzaam!
Ik lees even mee. Door een burn-out en chronische vermoeidheid ben ik ook snel overprikkeld. Ik probeer het te voorkomen door drukke plaatsen te vermijden, m'n eigen tempo te bepalen en genoeg rust te nemen. Ik werk tegenwoordig als zzp'er vanuit huis, zodat ik m'n eigen werktempo kan bepalen.

Mocht ik toch overprikkeld raken dan neem ik tijdelijk wat gas terug. Ik weet dan van mezelf dat ik me niet druk moet maken, bijvoorbeeld vanwege lawaaierige buren of een blaffende hond, omdat ik op dat moment veel gevoeliger ben voor geluiden.
Ook ben ik dan vaak gevoeliger voor licht, dus ik verduister de kamer wat meer dan normaal. Dat helpt vaak wel.
Met een paar dagen rust trekt het dan meestal wel weer bij. En ik herken het tegenwoordig ook als een signaal dat ik blijkbaar te veel heb gedaan. Je leert vanzelf om goed te luisteren naar je eigen lichaam.

Vervelend om te lezen dat zoveel mensen hier last van hebben. Het is best lastig leven zo want prikkels zijn overal!
Alle reacties Link kopieren
RikM schreef:
05-08-2019 20:17
Ik lees even mee. Door een burn-out en chronische vermoeidheid ben ik ook snel overprikkeld. Ik probeer het te voorkomen door drukke plaatsen te vermijden, m'n eigen tempo te bepalen en genoeg rust te nemen. Ik werk tegenwoordig als zzp'er vanuit huis, zodat ik m'n eigen werktempo kan bepalen.

Mocht ik toch overprikkeld raken dan neem ik tijdelijk wat gas terug. Ik weet dan van mezelf dat ik me niet druk moet maken, bijvoorbeeld vanwege lawaaierige buren of een blaffende hond, omdat ik op dat moment veel gevoeliger ben voor geluiden.
Ook ben ik dan vaak gevoeliger voor licht, dus ik verduister de kamer wat meer dan normaal. Dat helpt vaak wel.
Met een paar dagen rust trekt het dan meestal wel weer bij. En ik herken het tegenwoordig ook als een signaal dat ik blijkbaar te veel heb gedaan. Je leert vanzelf om goed te luisteren naar je eigen lichaam.

Vervelend om te lezen dat zoveel mensen hier last van hebben. Het is best lastig leven zo want prikkels zijn overal!
Het lastige is dat je alleen doorhebt hoeveel prikkels er zijn als je er last van hebt. Dus de deurgooiers, stampers en de net-iets-te-dicht-achter-je-in-de-supermarktrij-staanders hebben nergens last van.

Ik ben een aantal jaar geleden burn-out geweest en toen deden geluiden ook echt fysiek pijn. Vooral hoge, zoals bestek in de la leggen enzo. Ergens vond ik het ook wel goed om het een keer meegemaakt te hebben. Ik kwam er destijds achter dat ik altijd gevoelig ben geweest voor overprikkeling, maar ik ben er vanaf toen pas rekening mee gaan houden.

Vaak vind ik het suf om er rekening mee te houden, er kan zoveel niet wat ik vroeger wel deed (en waar ik dan totaal van over mijn toeren van raakte, maar hee, ik deed het wel).
Alle reacties Link kopieren
Luistervink schreef:
06-08-2019 08:33
Het lastige is dat je alleen doorhebt hoeveel prikkels er zijn als je er last van hebt. Dus de deurgooiers, stampers en de net-iets-te-dicht-achter-je-in-de-supermarktrij-staanders hebben nergens last van.

Ik ben een aantal jaar geleden burn-out geweest en toen deden geluiden ook echt fysiek pijn. Vooral hoge, zoals bestek in de la leggen enzo. Ergens vond ik het ook wel goed om het een keer meegemaakt te hebben. Ik kwam er destijds achter dat ik altijd gevoelig ben geweest voor overprikkeling, maar ik ben er vanaf toen pas rekening mee gaan houden.

Vaak vind ik het suf om er rekening mee te houden, er kan zoveel niet wat ik vroeger wel deed (en waar ik dan totaal van over mijn toeren van raakte, maar hee, ik deed het wel).
Yep, inderdaad. Ik doe werk waar ik midden in een werkplaats sta, en ik heb ook een collega die expres herrie (hoge harde geluiden) met gereedschap maakt om mij te stangen. Ik heb al zo vaak geroepen, 'steek maar een schroevendraaier in mijn oor, dat doet vast minder zeer'.
Mensen snappen niet, als ze er geen ervaring mee hebben, dat geluiden echt fysiek veel pijn kunnen doen.

Ik word trouwens ook overprikkeld door leuke dingen, waarna ik mij na iets leuks, dus ook afgrijselijk voel.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
Stomme vraag hoor, maar kennen jullie moeie oren? Dat roep ik al mijn hele leven, maar niemand die begrijpt wat ik bedoel.
Wat bedoel je met moe?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven