Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel III
maandag 16 januari 2017 om 12:54
Hallo allemaal,
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de emdr is inmiddels bekend (eind januari).
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 3. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Op 26 nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de emdr is inmiddels bekend (eind januari).
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 3. De originele post was:
Sinds enige tijd lees ik mee op het forum en ik heb nu zelf een account aangemaakt, omdat ik graag van me af wil schrijven en hoop dat er nog goede tips gegeven worden waar ik zelf niet aan denk nu.
Het delen van mijn verhaal laat ik voor nu achterwege, een lange OP zal niemand lezen. Waar het om gaat is dat ik in mijn leven traumatische gebeurtenissen meegemaakt heb; ik ben als kind misbruikt, mishandeld en verwaarloosd (binnen ons gezin de laatste 2, het eerste door een ander persoon).
Afgelopen maand heb ik wederom wat vervelends meegemaakt, ik heb inmiddels een stabiele relatie, ben nu bijna 30 jaar en was in verwachting van ons eerste kindje, uitgelopen op een miskraam.
Op zich ben ik het verdriet van de miskraam redelijk aan het verwerken. Maar door deze gebeurtenis ben ik erg getriggerd, op meerdere gebieden. Daardoor beland ik weer in herbelevingen en nachtmerries en die maken mij vreselijk angstig. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan en valkuilen liggen op de loer. Ik wil dit graag op een goede manier aanpakken, maar hoe?! De eetbuien, het overgeven, snijden, dissociëren, etc. wil ik niet meer, daar ben ik al twee jaren van af. Maar de drang is zo groot, wat zou het opluchten.
Hulp krijg ik van een psycholoog en ik start binnenkort weer met EMDR, waar ik heel angstig voor ben, maar vast zal helpen. Tot die tijd zijn er ontelbaar veel momenten waarop ik in paniek ben, en niet wil terugvallen in het vroegere gedrag. Maar wat is het alternatief??
Bedankt voor het lezen, als het niet duidelijk is, spijt me dat, ik denk het zo goed geschreven te hebben.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 19 januari 2017 om 21:56
quote:pruttel schreef op 19 januari 2017 @ 21:42:
Oh, Emmer, klinkt fijn om geen relatie te hebben
Stoofvlees maken moet je gewoon doen. Ook voor jezelf. Je kunt het dan dag één met aardappelpuree eten en de tweede dag met rijst. Het word zelfs lekkerder als je het een dagje laat staan.
Knuf, je bent weer zeldzaam grappig om mijn tekst zo te kunnen lezen dat jij het gekkie bent
Kate, bij mijn tandarts verschijnt zodra ik binnen kom op het scherm: pas op, ze bijt! Haha nee hoor, maar er staat wel dat ik bang ben en dat hij inderdaad moet zeggen wat hij doet ( en als hij dat niet doet, kan ik hem nog altijd bijten ) Dat maakt het minder eng om te gaan. Alsnog één van mijn grootste angsten, maar het feit dat hij dat weet en er rekening mee houd maakt dat ik ook mijn best ga doen om braaf mee te werken. Win-winOh, hier moest ik wel om lachen: pas op ze bijt. Als je nog een nieuwe nick nodig hebt....Bijt me (of zo).
Oh, Emmer, klinkt fijn om geen relatie te hebben
Stoofvlees maken moet je gewoon doen. Ook voor jezelf. Je kunt het dan dag één met aardappelpuree eten en de tweede dag met rijst. Het word zelfs lekkerder als je het een dagje laat staan.
Knuf, je bent weer zeldzaam grappig om mijn tekst zo te kunnen lezen dat jij het gekkie bent
Kate, bij mijn tandarts verschijnt zodra ik binnen kom op het scherm: pas op, ze bijt! Haha nee hoor, maar er staat wel dat ik bang ben en dat hij inderdaad moet zeggen wat hij doet ( en als hij dat niet doet, kan ik hem nog altijd bijten ) Dat maakt het minder eng om te gaan. Alsnog één van mijn grootste angsten, maar het feit dat hij dat weet en er rekening mee houd maakt dat ik ook mijn best ga doen om braaf mee te werken. Win-winOh, hier moest ik wel om lachen: pas op ze bijt. Als je nog een nieuwe nick nodig hebt....Bijt me (of zo).
donderdag 19 januari 2017 om 22:44
Kate, sterkte morgen bij de huisarts!
Fijn hoeveel rekening ze ermee houden.
Top!
Elmervrouw, over die diepe sporen:
eh ja, dat is zo! Je vorige relaties hebben diepe sporen, zelfs wonden, achtergelaten.
En dat is rot en naar
Maar zal wel geaccepteerd moeten worden door je nieuwe lover date man.
Maar nog veel belangrijker: door jouzelf..
Want dat is ook een deel van jou, en dat mag er zijn.
Vraagt om aandacht en herkenning en dat is oke.
Je doet het heel goed allemaal
Sofie, heel erg bedankt voor je lieve woorden.
Soms kan ik je niet volgen,
waarschijnlijk omdat ik nog lang niet zover ben als jij.
Maar heel vaak raak je me,
en wil ik tegen je aan schoppen, sorry.
Maar hoop dat je zo eerlijk blijft,
en lief, en begripvol, en jezelf
Pruttel, ja het is een talent
Dat ik álles zo weet te lezen/horen/buigen, dat ik de gekkie enorme slechterik ben
Wil je wel geloven dat ik het écht zo lees?
En echt enorme moeite moet doen om te lezen wat jij bedoelt??
Sunemom, ik weet niet meer wat ik zeggen moet.
Maar ik wil niet dat jij dat opvat als: schrijf hier maar niet meer, want ik heb geen woorden meer.
Ik hoop dat je het opvat als: schrijf hier vooral, want ik lees dat je het zwaar hebt,
dat je alleen staat en veel en veel te veel te dragen hebt.
Jeetje lieve Sun, wat gun ik jou een hoop, maar wat heb je het zwaar en wat hoop ik dat je blijft delen,
blijft geloven in jezelf
Branningbrothers en Hanke, ik heb jullie een pb gestuurd, die als doel heeft jullie af te schrikken
Ik weet niet of het z'n doel bereikt. Maar ik heb in elk geval m'n best gedaan...
Sorry, eng....jullie dus.
Fijn hoeveel rekening ze ermee houden.
Top!
Elmervrouw, over die diepe sporen:
eh ja, dat is zo! Je vorige relaties hebben diepe sporen, zelfs wonden, achtergelaten.
En dat is rot en naar
Maar zal wel geaccepteerd moeten worden door je nieuwe lover date man.
Maar nog veel belangrijker: door jouzelf..
Want dat is ook een deel van jou, en dat mag er zijn.
Vraagt om aandacht en herkenning en dat is oke.
Je doet het heel goed allemaal
Sofie, heel erg bedankt voor je lieve woorden.
Soms kan ik je niet volgen,
waarschijnlijk omdat ik nog lang niet zover ben als jij.
Maar heel vaak raak je me,
en wil ik tegen je aan schoppen, sorry.
Maar hoop dat je zo eerlijk blijft,
en lief, en begripvol, en jezelf
Pruttel, ja het is een talent
Dat ik álles zo weet te lezen/horen/buigen, dat ik de gekkie enorme slechterik ben
Wil je wel geloven dat ik het écht zo lees?
En echt enorme moeite moet doen om te lezen wat jij bedoelt??
Sunemom, ik weet niet meer wat ik zeggen moet.
Maar ik wil niet dat jij dat opvat als: schrijf hier maar niet meer, want ik heb geen woorden meer.
Ik hoop dat je het opvat als: schrijf hier vooral, want ik lees dat je het zwaar hebt,
dat je alleen staat en veel en veel te veel te dragen hebt.
Jeetje lieve Sun, wat gun ik jou een hoop, maar wat heb je het zwaar en wat hoop ik dat je blijft delen,
blijft geloven in jezelf
Branningbrothers en Hanke, ik heb jullie een pb gestuurd, die als doel heeft jullie af te schrikken
Ik weet niet of het z'n doel bereikt. Maar ik heb in elk geval m'n best gedaan...
Sorry, eng....jullie dus.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 19 januari 2017 om 23:03
En oh ja, ik heb ook heul eng gedaan met vriend..
Hem verteld over mijn gedachten, en het andere deel.
Vriend is beeldend ingesteld, en gevoel komt voor verstand.
Oh ja, tegenpolen trekken elkaar aan
Toen ik vertelde over de gedachten en het deel dat nu om aandacht vraagt,
zei hij:
het helpt mij om het in beelden te zien.
Kunnen we praten over het 'nieuwe' maar tevens oude deel van jou,
dat nu aandacht vraagt en er mag zijn sinds kort,
en alle herinneringen bewaart,
als: een poppetje?
Kunnen we dat doen Knuffel, zei vriend,
kunnen we het zien als een poppetje?
En kunnen we dat poppetje dan als naam Bouli geven.
Als die sneeuwpop?
En kunnen we jouw gedachten dan zien als een iglo?
Met van die steentjes, ontelbaar veel?
Want dan kan ik het ook begrijpen, lieverd,
zei mijn vriend,
dan kan ik het ook begrijpen, door het visueel te maken.
Ja hoor, dat kan.
Bouli is bang.
Staat te springen in haar iglo,
maar weet ook dat dat eigenlijk niet mag.
De iglo verliest steentjes,
elke keer als we de oefening doen,
elke keer als ik mezelf een schouderklopje geef.
Want weet je?
Bouli is mij,
en ik ben haar.
(terwijl Bouli een mannetje is toch? maar ok)
De iglo verliest dus steentjes,
en daardoor staat Bouli te springen in de iglo.
Yes! Ik word gezien.
Ik mag er zijn! Joehoe, hier ben ik!
Maar zodra de iglo dit doorkrijgt,
gaat het zo snel mogelijk voor bescherming zorgen.
De iglo bestaat dan niet alleen uit ontelbaar veel steentjes,
maar ook uit een laag ijs er om heen
en een dik pak sneeuw.
HA! Zegt de iglo (de gedachten dus)
Bouli zit lekker veilig voor een laag steentjes, ijs en sneeuw.
Daar breekt niemand door heen.
Deze beeldspraak hielp.
Want ik zei tegen vriend:
volgende week vrijdag,
zit ik met 2 therapeuten en jou.
Dus dan zijn alle steentjes dichtgemetseld in de iglo,
en zit er een laag ijs en sneeuw omheen.
Is het de iglo die spreekt,
en Bouli die denkt: laat maar!
Ik kan hier nooit door heen breken....
Als ik de oefening met jou doe, legde ik uit aan vriend,
dan staat Bouli te springen van vreugde.
Yes! Eindelijk aanrakingen zonder angst,
eindelijk liefde en warmte.
Maar de iglo merkt dat het afbrokkelt,
en komt harder terug dan ooit,
en zorgt ervoor dat Bouli beschermd wordt.
Maar op het moment dat je niet reageert op de iglo,
en wel op Bouli,
breekt de hel los.
Iglo wil niet afgebroken worden,
het zonlicht doet de steentjes zeer, au!
Maar Bouli staat te springen en dansen,
aanrakingen zonder pijn,
wauw, wat is dit fijn!
Vriend gaf aan dat hij gek is op Bouli,
en de iglo niet afwijst.
Jeeetje... dat komt binnen.
Want iglo is er altijd voor mij geweest,
ben ik niet boos op, zelfs dankbaar.
Iglo (gedachten) dank je wel dat je er altijd was (bent) voor mij,
maar je bent steeds minder nodig.
Bouli is nu volwassen,
en kan op haarzelf passen....
Bouli kan leven met een iets minder sterke iglo.
Echt waar hoor...
En vriend gaf aan dat hij Bouli leuker vindt dan Iglo.
Huh?
Maar vind je het niet leuk dat ik alle uitjes regel,
alle sociale contacten... Het huis schoonmaak, boodschappen doe,
werk, seks, etc...
Nou nee, zegt vriend, denk je dat ik daarom bij je ben??
Ik ben bij jou om Bouli.
Om wie jij bent dus!
Ik ken niemand, zei vriend, die zo Onvoorwaardelijk liefheeft als jij.
Dat voel ik, dat is Bouli, dat ben jij.
Zoals ik Eerlijk ben, zo ben jij Onvoorwaardelijk.
Dat is waarom ik van je hou.
En weet je waarom ik het fijn vond dat jij het huishouden deed in je eentje,
de sociale contacten, de was, de boodschappen, etc. etc??
Omdat ik dacht, dat jij dat fijn vond!!
Wist ik veel dat dat Iglo was.
Bouli vindt dat vast ook fijn. Maar dan is de intentie anders,
dat mag je gaan ontdekken komende periode...Fijn hoor
En weet je dat het niet zo zwart wit is als jij denkt?
Want je doet nu het huishouden samen met mij,
en het koken, de boodschappen, de was,
de sociale contacten.
Ik vind dat fijn! Want daardoor dwing je mij een andere rol aan te nemen,
niet meer op jou te leunen.
Eigen verantwoordelijkheden te nemen.
Jeetje, Knuffel, wat heb ik dat gemist.
Gelijkwaardigheid... een volwassen relatie...
En dat jij het vertrouwen in mij hebt en krijgt,
dat ik voor mezelf kan zorgen én eerlijk tegen je ben.
Poeh, wat fijn.
Dat is wat je mij nu geeft, Knuffel,
door niet meer aan je idiote eisen te voldoen...
Trouwens, zei vriend na het gesprek,
Bouli hoeft niet bang te zijn voor mijn exen,
want die zijn ex-it
Gerust stellend idee he, Bouli?
Hem verteld over mijn gedachten, en het andere deel.
Vriend is beeldend ingesteld, en gevoel komt voor verstand.
Oh ja, tegenpolen trekken elkaar aan
Toen ik vertelde over de gedachten en het deel dat nu om aandacht vraagt,
zei hij:
het helpt mij om het in beelden te zien.
Kunnen we praten over het 'nieuwe' maar tevens oude deel van jou,
dat nu aandacht vraagt en er mag zijn sinds kort,
en alle herinneringen bewaart,
als: een poppetje?
Kunnen we dat doen Knuffel, zei vriend,
kunnen we het zien als een poppetje?
En kunnen we dat poppetje dan als naam Bouli geven.
Als die sneeuwpop?
En kunnen we jouw gedachten dan zien als een iglo?
Met van die steentjes, ontelbaar veel?
Want dan kan ik het ook begrijpen, lieverd,
zei mijn vriend,
dan kan ik het ook begrijpen, door het visueel te maken.
Ja hoor, dat kan.
Bouli is bang.
Staat te springen in haar iglo,
maar weet ook dat dat eigenlijk niet mag.
De iglo verliest steentjes,
elke keer als we de oefening doen,
elke keer als ik mezelf een schouderklopje geef.
Want weet je?
Bouli is mij,
en ik ben haar.
(terwijl Bouli een mannetje is toch? maar ok)
De iglo verliest dus steentjes,
en daardoor staat Bouli te springen in de iglo.
Yes! Ik word gezien.
Ik mag er zijn! Joehoe, hier ben ik!
Maar zodra de iglo dit doorkrijgt,
gaat het zo snel mogelijk voor bescherming zorgen.
De iglo bestaat dan niet alleen uit ontelbaar veel steentjes,
maar ook uit een laag ijs er om heen
en een dik pak sneeuw.
HA! Zegt de iglo (de gedachten dus)
Bouli zit lekker veilig voor een laag steentjes, ijs en sneeuw.
Daar breekt niemand door heen.
Deze beeldspraak hielp.
Want ik zei tegen vriend:
volgende week vrijdag,
zit ik met 2 therapeuten en jou.
Dus dan zijn alle steentjes dichtgemetseld in de iglo,
en zit er een laag ijs en sneeuw omheen.
Is het de iglo die spreekt,
en Bouli die denkt: laat maar!
Ik kan hier nooit door heen breken....
Als ik de oefening met jou doe, legde ik uit aan vriend,
dan staat Bouli te springen van vreugde.
Yes! Eindelijk aanrakingen zonder angst,
eindelijk liefde en warmte.
Maar de iglo merkt dat het afbrokkelt,
en komt harder terug dan ooit,
en zorgt ervoor dat Bouli beschermd wordt.
Maar op het moment dat je niet reageert op de iglo,
en wel op Bouli,
breekt de hel los.
Iglo wil niet afgebroken worden,
het zonlicht doet de steentjes zeer, au!
Maar Bouli staat te springen en dansen,
aanrakingen zonder pijn,
wauw, wat is dit fijn!
Vriend gaf aan dat hij gek is op Bouli,
en de iglo niet afwijst.
Jeeetje... dat komt binnen.
Want iglo is er altijd voor mij geweest,
ben ik niet boos op, zelfs dankbaar.
Iglo (gedachten) dank je wel dat je er altijd was (bent) voor mij,
maar je bent steeds minder nodig.
Bouli is nu volwassen,
en kan op haarzelf passen....
Bouli kan leven met een iets minder sterke iglo.
Echt waar hoor...
En vriend gaf aan dat hij Bouli leuker vindt dan Iglo.
Huh?
Maar vind je het niet leuk dat ik alle uitjes regel,
alle sociale contacten... Het huis schoonmaak, boodschappen doe,
werk, seks, etc...
Nou nee, zegt vriend, denk je dat ik daarom bij je ben??
Ik ben bij jou om Bouli.
Om wie jij bent dus!
Ik ken niemand, zei vriend, die zo Onvoorwaardelijk liefheeft als jij.
Dat voel ik, dat is Bouli, dat ben jij.
Zoals ik Eerlijk ben, zo ben jij Onvoorwaardelijk.
Dat is waarom ik van je hou.
En weet je waarom ik het fijn vond dat jij het huishouden deed in je eentje,
de sociale contacten, de was, de boodschappen, etc. etc??
Omdat ik dacht, dat jij dat fijn vond!!
Wist ik veel dat dat Iglo was.
Bouli vindt dat vast ook fijn. Maar dan is de intentie anders,
dat mag je gaan ontdekken komende periode...Fijn hoor
En weet je dat het niet zo zwart wit is als jij denkt?
Want je doet nu het huishouden samen met mij,
en het koken, de boodschappen, de was,
de sociale contacten.
Ik vind dat fijn! Want daardoor dwing je mij een andere rol aan te nemen,
niet meer op jou te leunen.
Eigen verantwoordelijkheden te nemen.
Jeetje, Knuffel, wat heb ik dat gemist.
Gelijkwaardigheid... een volwassen relatie...
En dat jij het vertrouwen in mij hebt en krijgt,
dat ik voor mezelf kan zorgen én eerlijk tegen je ben.
Poeh, wat fijn.
Dat is wat je mij nu geeft, Knuffel,
door niet meer aan je idiote eisen te voldoen...
Trouwens, zei vriend na het gesprek,
Bouli hoeft niet bang te zijn voor mijn exen,
want die zijn ex-it
Gerust stellend idee he, Bouli?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 19 januari 2017 om 23:13
Leuk dat er rekening word gehouden met mij, maar na zoiets ben ik wel een paar uur van het padje af. Dan gaat er van alles door me heen. Ook al heb toestemming gegeven, toch heb ik het gevoel dat ze over mijn grenzen gaat. Bang ook voor paniekaanval of wegzakken, geen antwoord op vragen kunnen geven.
Ik ga nu proberen te slapen, zal niet echt lukken, met dat gemaal en gepieker.
Waar zit dat knopje op het om te zetten.
Ik ga nu proberen te slapen, zal niet echt lukken, met dat gemaal en gepieker.
Waar zit dat knopje op het om te zetten.
donderdag 19 januari 2017 om 23:15
quote:branningbrothers schreef op 19 januari 2017 @ 23:11:
Sorry Knuf, de afschrikkende pb heeft niet gewerkt.....
Klinkt als een goed fantastisch gesprek. Echt, fijn dat jullie steeds meer kunnen delen en zo goed kan benoemen voor jou waarom hij bij je is.
Shit
Ik ga harder m'n best doen
Of ga je al slapen?
Sorry Knuf, de afschrikkende pb heeft niet gewerkt.....
Klinkt als een goed fantastisch gesprek. Echt, fijn dat jullie steeds meer kunnen delen en zo goed kan benoemen voor jou waarom hij bij je is.
Shit
Ik ga harder m'n best doen
Of ga je al slapen?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 19 januari 2017 om 23:17
quote:KaitlynTodd schreef op 19 januari 2017 @ 23:15:
Knuffel, wat is datvoor iets? Dat afschrikken.
Angst...
Enne, natuurlijk wordt er rekening gehouden met jou!
Je mag er zijn wie je bent en hoe je bent
Zelfs met paniek aanval en geen handleiding voor het uit knopje.
Zoek ik ook nog steeds hoor
Knuffel, wat is datvoor iets? Dat afschrikken.
Angst...
Enne, natuurlijk wordt er rekening gehouden met jou!
Je mag er zijn wie je bent en hoe je bent
Zelfs met paniek aanval en geen handleiding voor het uit knopje.
Zoek ik ook nog steeds hoor
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 19 januari 2017 om 23:19
Wow.
Wat gaaf hoe vriend reageerde. Had errlijk gezegd wel zoiets verwacht maar zijn reactie is nog fijner en gaver dan je in menig romantisch verhaal terug kan vinden.
Wat heb jij een talent voor fijne mensen dichtbij laten! Hulde!
Om over mijn herkomst van nick te praten...dat heeft met die post van je te maken...
Hanke is degene die in mijn boshut de scepter zwaaide. En die daar voor mijn ukkie en kleintje (1 is soort boeli en 1 is soort terror muppet -dat grommende beest in de mupoet show dat op de drums ramde en verder woest alles stuk wilde maken) zorgde.
Die stuurde mijn privé logistiek en management aan, (bed bad brood irl) maar zorgde ook voor de schommelstoel, de dekentjes en de fijne boekjes in de boshut.
Liefdevol maar ook héél praktisch bezig en een beetje bedillerig
Wat gaaf hoe vriend reageerde. Had errlijk gezegd wel zoiets verwacht maar zijn reactie is nog fijner en gaver dan je in menig romantisch verhaal terug kan vinden.
Wat heb jij een talent voor fijne mensen dichtbij laten! Hulde!
Om over mijn herkomst van nick te praten...dat heeft met die post van je te maken...
Hanke is degene die in mijn boshut de scepter zwaaide. En die daar voor mijn ukkie en kleintje (1 is soort boeli en 1 is soort terror muppet -dat grommende beest in de mupoet show dat op de drums ramde en verder woest alles stuk wilde maken) zorgde.
Die stuurde mijn privé logistiek en management aan, (bed bad brood irl) maar zorgde ook voor de schommelstoel, de dekentjes en de fijne boekjes in de boshut.
Liefdevol maar ook héél praktisch bezig en een beetje bedillerig
donderdag 19 januari 2017 om 23:30
quote:hanke321 schreef op 19 januari 2017 @ 23:19:
Hanke is degene die in mijn boshut de scepter zwaaide. En die daar voor mijn ukkie en kleintje (1 is soort boeli en 1 is soort terror muppet -dat grommende beest in de mupoet show dat op de drums ramde en verder woest alles stuk wilde maken) zorgde.
Die stuurde mijn privé logistiek en management aan, (bed bad brood irl) maar zorgde ook voor de schommelstoel, de dekentjes en de fijne boekjes in de boshut.
Liefdevol maar ook héél praktisch bezig en een beetje bedillerig
Oh zo mooi jouw nick betekenis
Ik snap hoe het voor jou werkt(e).
Geen idee nog hoe dat voor mij is.
Want ik merk wel dat er meer is dan Bouli en de Iglo.
Oftewel: het lieve deel en de gedachten.
Maar woorden of beelden kan ik er nog niet aan geven.
Hoeft ook niet.
Ik denk niet dat degene die bad/brood/bed voor mij regelt,
dezelfde is als de dekentjes en fijne boekjes in de boshut/iglo.
Ik denk dat ik diegene nog mis????
Want ik heb elke avond strijd om te gaan slapen,
en elke dag moeite om 3 maaltijden te eten,
en moeite om in een bed te liggen,
etc etc
Toch doe ik het, maar door wie/wat?
Hmmm...
Maar is fijn om bij jou te lezen.
Dank je wel lieve Hanke
Hanke is degene die in mijn boshut de scepter zwaaide. En die daar voor mijn ukkie en kleintje (1 is soort boeli en 1 is soort terror muppet -dat grommende beest in de mupoet show dat op de drums ramde en verder woest alles stuk wilde maken) zorgde.
Die stuurde mijn privé logistiek en management aan, (bed bad brood irl) maar zorgde ook voor de schommelstoel, de dekentjes en de fijne boekjes in de boshut.
Liefdevol maar ook héél praktisch bezig en een beetje bedillerig
Oh zo mooi jouw nick betekenis
Ik snap hoe het voor jou werkt(e).
Geen idee nog hoe dat voor mij is.
Want ik merk wel dat er meer is dan Bouli en de Iglo.
Oftewel: het lieve deel en de gedachten.
Maar woorden of beelden kan ik er nog niet aan geven.
Hoeft ook niet.
Ik denk niet dat degene die bad/brood/bed voor mij regelt,
dezelfde is als de dekentjes en fijne boekjes in de boshut/iglo.
Ik denk dat ik diegene nog mis????
Want ik heb elke avond strijd om te gaan slapen,
en elke dag moeite om 3 maaltijden te eten,
en moeite om in een bed te liggen,
etc etc
Toch doe ik het, maar door wie/wat?
Hmmm...
Maar is fijn om bij jou te lezen.
Dank je wel lieve Hanke
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 19 januari 2017 om 23:34
Moet slapen. Merk dat ik te laat naar bed ga deze week. Komt ook doordat ik 's avonds nog moet werken voor mijn opleiding (certificering). Dan ben ik tot 22 uur bezig en wil ik daarna nog even tv kijken of forummen. Dan wordt het toch te laat. Maar ja, deadline is deadline....deel 1 moet half februari af. Grrr, waar ben ik aan begonnen!
donderdag 19 januari 2017 om 23:37
"Ik denk niet dat degene die bad/brood/bed voor mij regelt,
dezelfde is als de dekentjes en fijne boekjes in de boshut/iglo."
Nee bij mij ook niet. Ik zei toch...bedillerig andere -geen idee hoe je die noemt- stukjes ik aansturen. Zeker als t echt niet meer ging qua zelfzorg. Dan had men daar in de boshut last van nl.
dezelfde is als de dekentjes en fijne boekjes in de boshut/iglo."
Nee bij mij ook niet. Ik zei toch...bedillerig andere -geen idee hoe je die noemt- stukjes ik aansturen. Zeker als t echt niet meer ging qua zelfzorg. Dan had men daar in de boshut last van nl.
donderdag 19 januari 2017 om 23:45
quote:branningbrothers schreef op 19 januari 2017 @ 23:34:
Moet slapen. Merk dat ik te laat naar bed ga deze week. Komt ook doordat ik 's avonds nog moet werken voor mijn opleiding (certificering). Dan ben ik tot 22 uur bezig en wil ik daarna nog even tv kijken of forummen. Dan wordt het toch te laat. Maar ja, deadline is deadline....deel 1 moet half februari af. Grrr, waar ben ik aan begonnen!
Poeh, harde werker!
Welterusten
Geniet van je welverdiende slaap
Bedankt voor je woorden
Moet slapen. Merk dat ik te laat naar bed ga deze week. Komt ook doordat ik 's avonds nog moet werken voor mijn opleiding (certificering). Dan ben ik tot 22 uur bezig en wil ik daarna nog even tv kijken of forummen. Dan wordt het toch te laat. Maar ja, deadline is deadline....deel 1 moet half februari af. Grrr, waar ben ik aan begonnen!
Poeh, harde werker!
Welterusten
Geniet van je welverdiende slaap
Bedankt voor je woorden
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
donderdag 19 januari 2017 om 23:48
quote:hanke321 schreef op 19 januari 2017 @ 23:37:
"Ik denk niet dat degene die bad/brood/bed voor mij regelt,
dezelfde is als de dekentjes en fijne boekjes in de boshut/iglo."
Nee bij mij ook niet. Ik zei toch...bedillerig andere -geen idee hoe je die noemt- stukjes ik aansturen. Zeker als t echt niet meer ging qua zelfzorg. Dan had men daar in de boshut last van nl.
Ah zo... Ja...
voelt alsof ik je eerdere berichtje niet goed gelezen heb, sorry.
Maar probeer het allemaal wat te plaatsen.
En dat gaat me gewoon beroerd af
Ja die bedillerige anderen heb ik ook,
die 'stukjes' ik aan sturen.
Jemig....
Zo klinkt ik zo gigantisch versnipperd
"Ik denk niet dat degene die bad/brood/bed voor mij regelt,
dezelfde is als de dekentjes en fijne boekjes in de boshut/iglo."
Nee bij mij ook niet. Ik zei toch...bedillerig andere -geen idee hoe je die noemt- stukjes ik aansturen. Zeker als t echt niet meer ging qua zelfzorg. Dan had men daar in de boshut last van nl.
Ah zo... Ja...
voelt alsof ik je eerdere berichtje niet goed gelezen heb, sorry.
Maar probeer het allemaal wat te plaatsen.
En dat gaat me gewoon beroerd af
Ja die bedillerige anderen heb ik ook,
die 'stukjes' ik aan sturen.
Jemig....
Zo klinkt ik zo gigantisch versnipperd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 20 januari 2017 om 00:07
EV
Bij mij is dat overduidelijk de iglo/gedachten
Daar mag ik niet van slapen
Want ik/Bouli/het kleine meisje is onveilig
Moet beschermd worden
Kijk, zeggen de gedachten, kijk
Hoe geweldig wij zijn
Wij beschermen jou
Laten je pas slapen als je scheel ziet van de vermoeidheid
Zo lief zijn wij
Wij passen op jou
En zorgen dat je niet slapen kunt
Wilt
Ja hoor
Vertrouw maar op ons
Wij zijn er voor jou
En laten je nooit zomaar slapen gaan
Bij mij is dat overduidelijk de iglo/gedachten
Daar mag ik niet van slapen
Want ik/Bouli/het kleine meisje is onveilig
Moet beschermd worden
Kijk, zeggen de gedachten, kijk
Hoe geweldig wij zijn
Wij beschermen jou
Laten je pas slapen als je scheel ziet van de vermoeidheid
Zo lief zijn wij
Wij passen op jou
En zorgen dat je niet slapen kunt
Wilt
Ja hoor
Vertrouw maar op ons
Wij zijn er voor jou
En laten je nooit zomaar slapen gaan
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
vrijdag 20 januari 2017 om 06:54
quote:Knuffelbeertjes schreef op 19 januari 2017 @ 23:03:
Want iglo is er altijd voor mij geweest,
ben ik niet boos op, zelfs dankbaar.
Iglo (gedachten) dank je wel dat je er altijd was (bent) voor mij,
maar je bent steeds minder nodig.
Bouli is nu volwassen,
en kan op haarzelf passen....
Bouli kan leven met een iets minder sterke iglo.
Echt waar hoor...
Kippenvel hier..... vooral om dit stukje. Gisterenavond zei iemand tegen me dat liefdevol en met mildheid omgaan met je gedachten, juist vooral als ze kritisch en gemeen zijn, zorgt dat ze tot rust komen. Dat het de kunst is om ze een duidelijk stopsignaal te geven, maar dit wel heel liefdevol te onderbouwen. Precies wat jij hier beschrijft.
En je beschrijft het ook nog eens prachtig. Ik weet niet meer wie zei dat je schrijfster zou kunnen worden, ik sluit me daarbij aan.
Bedankt voor je lieve berichtje voor mij.
Want iglo is er altijd voor mij geweest,
ben ik niet boos op, zelfs dankbaar.
Iglo (gedachten) dank je wel dat je er altijd was (bent) voor mij,
maar je bent steeds minder nodig.
Bouli is nu volwassen,
en kan op haarzelf passen....
Bouli kan leven met een iets minder sterke iglo.
Echt waar hoor...
Kippenvel hier..... vooral om dit stukje. Gisterenavond zei iemand tegen me dat liefdevol en met mildheid omgaan met je gedachten, juist vooral als ze kritisch en gemeen zijn, zorgt dat ze tot rust komen. Dat het de kunst is om ze een duidelijk stopsignaal te geven, maar dit wel heel liefdevol te onderbouwen. Precies wat jij hier beschrijft.
En je beschrijft het ook nog eens prachtig. Ik weet niet meer wie zei dat je schrijfster zou kunnen worden, ik sluit me daarbij aan.
Bedankt voor je lieve berichtje voor mij.
vrijdag 20 januari 2017 om 08:19
quote:Sofie1979 schreef op 20 januari 2017 @ 06:54:
[...]
Gisterenavond zei iemand tegen me dat liefdevol en met mildheid omgaan met je gedachten, juist vooral als ze kritisch en gemeen zijn, zorgt dat ze tot rust komen. Dat het de kunst is om ze een duidelijk stopsignaal te geven, maar dit wel heel liefdevol te onderbouwen. Ja dit is volgens mij zo waar..
En zeker een hele kunst
Want ik ben gewend de strijd aan te gaan
En dat nu blijkt dat niet dat werkt, maar juist liefde en mildheid, had ik nooit verwacht
En geloof ik stiekem natuurlijk nog steeds niet
Maar ik voel/merk nu wat dat doet
Zodra ik lief zijn richting mezelf toelaat,
staat het deel in mij dat er nooit mocht zijn, te springen en voelt zich gezien
Zodra ik toegeef aan de hardheid, zelfhaat, veroordelende kant, en hoge eisen vanuit een gevoel te moeten compenseren, voelt datzelfde deel zich afgewezen, alleen staan (isolement) en nemen haar krachten af. Laat ze het over aan de gedachten, ipv haar eigen waarnemingen en gevoelens.
Nu voor het eerst oefenen met niet alleen lief zijn richting het afgewezen deel, maar ook richting de gedachten, is wennen. Maar tegelijk, als ik ermee oefen, voelt het zo natuurlijk en fijn, dat het soms vanzelf gaat...
Meestal niet maar soms echt wel..
En te merken dat juist het ongeziene deel in mij de gedachten dankbaar is...
Want, zegt ze, jullie hebben me helpen overleven, zover te komen als dit, ik hád jullie echt wel nodig en jullie hoeven echt niet helemaal weg te gaan hoor
De gedachten liefdevol omarmen; nee niet iets wat ze lijken te willen.. maar absoluut iets wat ze helpt, dat ook zij gezien worden, en getroost. Want stiekem zijn zij eigenlijk ook heel bang en eenzaam en moe, vooral heel moe de laatste tijd.
Want het is uitputtend te dénken dat er overal gevaar is en dus bescherming nodig is en dus top alertheid vanuit de gedachten. Maar het is nog uitputtender te mérken dat het gevaar er niet (meer) is, er een veel minder grote bescherming nodig is en dus minder aanwezigheid van de gedachten..
Te beseffen dat ik vroeger een grote mate van bescherming nodig had (dat doet zeer, want ik was toch maar een kind..) en tegenwoordig minder. Er is minder gevaar. Alleen al om het feit dat ik nu volwassen ben en nooit meer in/op een auto/wc/slaapkamer/badkamer/bank hoef te fungeren als gebruiksvoorwerp en nooit meer straffen hoef te ondergaan van iemand die had moeten optreden als vertrouwenspersoon, ouder, volwassene, moeder...
jij ook bedankt lieve Sofie
[...]
Gisterenavond zei iemand tegen me dat liefdevol en met mildheid omgaan met je gedachten, juist vooral als ze kritisch en gemeen zijn, zorgt dat ze tot rust komen. Dat het de kunst is om ze een duidelijk stopsignaal te geven, maar dit wel heel liefdevol te onderbouwen. Ja dit is volgens mij zo waar..
En zeker een hele kunst
Want ik ben gewend de strijd aan te gaan
En dat nu blijkt dat niet dat werkt, maar juist liefde en mildheid, had ik nooit verwacht
En geloof ik stiekem natuurlijk nog steeds niet
Maar ik voel/merk nu wat dat doet
Zodra ik lief zijn richting mezelf toelaat,
staat het deel in mij dat er nooit mocht zijn, te springen en voelt zich gezien
Zodra ik toegeef aan de hardheid, zelfhaat, veroordelende kant, en hoge eisen vanuit een gevoel te moeten compenseren, voelt datzelfde deel zich afgewezen, alleen staan (isolement) en nemen haar krachten af. Laat ze het over aan de gedachten, ipv haar eigen waarnemingen en gevoelens.
Nu voor het eerst oefenen met niet alleen lief zijn richting het afgewezen deel, maar ook richting de gedachten, is wennen. Maar tegelijk, als ik ermee oefen, voelt het zo natuurlijk en fijn, dat het soms vanzelf gaat...
Meestal niet maar soms echt wel..
En te merken dat juist het ongeziene deel in mij de gedachten dankbaar is...
Want, zegt ze, jullie hebben me helpen overleven, zover te komen als dit, ik hád jullie echt wel nodig en jullie hoeven echt niet helemaal weg te gaan hoor
De gedachten liefdevol omarmen; nee niet iets wat ze lijken te willen.. maar absoluut iets wat ze helpt, dat ook zij gezien worden, en getroost. Want stiekem zijn zij eigenlijk ook heel bang en eenzaam en moe, vooral heel moe de laatste tijd.
Want het is uitputtend te dénken dat er overal gevaar is en dus bescherming nodig is en dus top alertheid vanuit de gedachten. Maar het is nog uitputtender te mérken dat het gevaar er niet (meer) is, er een veel minder grote bescherming nodig is en dus minder aanwezigheid van de gedachten..
Te beseffen dat ik vroeger een grote mate van bescherming nodig had (dat doet zeer, want ik was toch maar een kind..) en tegenwoordig minder. Er is minder gevaar. Alleen al om het feit dat ik nu volwassen ben en nooit meer in/op een auto/wc/slaapkamer/badkamer/bank hoef te fungeren als gebruiksvoorwerp en nooit meer straffen hoef te ondergaan van iemand die had moeten optreden als vertrouwenspersoon, ouder, volwassene, moeder...
jij ook bedankt lieve Sofie
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
