Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 om 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 10 april 2017 om 23:11
quote:Sofie1979 schreef op 10 april 2017 @ 23:02:
Mooi om te lezen hoe jullie elkaar weer vooruit helpen vandaag. Door te delen, laten we dat vooral goed onthouden, elke keer als we weer bang zijn om iets te posten of ruimte in te nemen....
Bedankt voor jullie eerlijkheid en kwetsbaarheid.
.
Mooi gezegd Sofie
Lekker slapen
Mooi om te lezen hoe jullie elkaar weer vooruit helpen vandaag. Door te delen, laten we dat vooral goed onthouden, elke keer als we weer bang zijn om iets te posten of ruimte in te nemen....
Bedankt voor jullie eerlijkheid en kwetsbaarheid.
.
Mooi gezegd Sofie
Lekker slapen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 10 april 2017 om 23:18
Twee keer naar je vader en stiefmoeder gaan, inderdaad een uurtje per keer, en op een moment dat er ook anderen zijn (iig broertje en zijn vriendin, misschien ook anderen).
Jullie eigen verjaardagen niet vieren, of alleen met vrienden (dus helemaal geen familie erbij, en het er ook niet over hebben met je familie).
Dat zou ik waarschijnlijk doen.
Slaap lekker allemaal.
Jullie eigen verjaardagen niet vieren, of alleen met vrienden (dus helemaal geen familie erbij, en het er ook niet over hebben met je familie).
Dat zou ik waarschijnlijk doen.
Slaap lekker allemaal.
maandag 10 april 2017 om 23:43
Jullie eigen verjaardag vieren met een weekend (heel ver) weg.
Dat scheelt veel bezoek.
Of jullie verjaardagen niet thuis vieren. Bij iemand thuis blijven mensen vaak plakken. Als je gaat high tea-en, bowlen of zoiets, dan is het feest klaar als de activiteit klaar is. Makkelijker af te bakenen.
Als je het echt niet ziet zitten om in één ruimte te zijn met je stiefmoeder en vader, maar ook (nog!) geen grenzen durft aan te geven daarin, kun je ook ziekte voorwenden. Of dat je slecht slaapt en dus heel erg moe bent (volgens mij lieg je dan niet eens).
Of spreek met je vriend af dat jullie na een half uur weggaan, dat jullie dan weg moeten voor een afspraak. Die afspraak is dan wat je samen hebt afgesproken, maar naar je ouders toe hoef je dat niet te zeggen. Je kunt zelfs zeggen "goh ja, jammer dat we alweer weg moeten, maar ja, die afspraak kon alleen vandaag. Nee, kan er helaas verder niks over zeggen, maar we moeten echt gaan nu. Was gezellig, doei!"
Dat scheelt veel bezoek.
Of jullie verjaardagen niet thuis vieren. Bij iemand thuis blijven mensen vaak plakken. Als je gaat high tea-en, bowlen of zoiets, dan is het feest klaar als de activiteit klaar is. Makkelijker af te bakenen.
Als je het echt niet ziet zitten om in één ruimte te zijn met je stiefmoeder en vader, maar ook (nog!) geen grenzen durft aan te geven daarin, kun je ook ziekte voorwenden. Of dat je slecht slaapt en dus heel erg moe bent (volgens mij lieg je dan niet eens).
Of spreek met je vriend af dat jullie na een half uur weggaan, dat jullie dan weg moeten voor een afspraak. Die afspraak is dan wat je samen hebt afgesproken, maar naar je ouders toe hoef je dat niet te zeggen. Je kunt zelfs zeggen "goh ja, jammer dat we alweer weg moeten, maar ja, die afspraak kon alleen vandaag. Nee, kan er helaas verder niks over zeggen, maar we moeten echt gaan nu. Was gezellig, doei!"
dinsdag 11 april 2017 om 00:20
Bedankt voor het meedenken
Ik heb vriend voorgesteld onze verjaardagen niet te vieren, omdat ik zelf al lang met dat idee liep (fijn dat hier terug te lezen) en we hebben hele dikke ruzie gekregen
Morgen maar nieuwe poging wagen
Ik heb vriend voorgesteld onze verjaardagen niet te vieren, omdat ik zelf al lang met dat idee liep (fijn dat hier terug te lezen) en we hebben hele dikke ruzie gekregen
Morgen maar nieuwe poging wagen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 11 april 2017 om 04:31
@knuffelbeertjes
Dikke knuffel voor jouw
@knuffelbeertjes
Ik me terapeut mail gestuurd dus hopelijk antwoordt ze als beter is want donderdag was ze ziek daarom ging terapie niet door.
Sf
Ik heb donderdag weer afspraak met terapeut hoop ik!!
Ik durf echt niet te vragen of ik eerder mag komen die ruimte durf ik gewoon nog niet in te nemen en eigen vindt ik al best moeilijk om ruimte in te nemen voel dan echt bezwaard.
Ik kom net tijdje terug van de huisartspost
Flink benauwd en al keelpijn vanaf donderdag.
Slijm proppen met bloed dus zo maar ff rustige worden weer. Ik vroeg familie lid of hij met de auto kon brengen is nog geen 5 min van persoon huis na de mijn maar was gewoon een kei harde nee dat doet best pijn.
Maarja shit happens en doorgaan.
Maar ff goed uitzieken.
Stronggirl
Dikke knuffel voor jouw
@knuffelbeertjes
Ik me terapeut mail gestuurd dus hopelijk antwoordt ze als beter is want donderdag was ze ziek daarom ging terapie niet door.
Sf
Ik heb donderdag weer afspraak met terapeut hoop ik!!
Ik durf echt niet te vragen of ik eerder mag komen die ruimte durf ik gewoon nog niet in te nemen en eigen vindt ik al best moeilijk om ruimte in te nemen voel dan echt bezwaard.
Ik kom net tijdje terug van de huisartspost
Flink benauwd en al keelpijn vanaf donderdag.
Slijm proppen met bloed dus zo maar ff rustige worden weer. Ik vroeg familie lid of hij met de auto kon brengen is nog geen 5 min van persoon huis na de mijn maar was gewoon een kei harde nee dat doet best pijn.
Maarja shit happens en doorgaan.
Maar ff goed uitzieken.
Stronggirl
dinsdag 11 april 2017 om 08:53
@Knuff, uit wat je schrijft over het gesprek met je vriend maak ik vooral op dat jullie in de valkuil zijn getrapt van vergelijken wie het het zwaarst heeft. Het is geen wedstrijdje.
Jouw vriend heeft het zwaar. De situatie waar hij in zit, is ook zwaar. Daar kun jij niets aan doen, kunnen jullie niets aan doen, maar dan is het nog wel zo.
Dat wil helemaal niet zeggen dat de boel in elkaar stort. Het gaat niet zoals het altijd gaat.
Het is fijn dat je vriend mee wil naar de therapeut, want hij daarmee laat hij zien te willen leren hoe hij met deze voor hem moeilijke situatie kan omgaan.
Hij moet leren om er enerzijds voor jou op de juiste manier te zijn, maar anderzijds zijn eigen behoeften niet helemaal te verwaarlozen.
Ik weet het niet, maar misschien vindt hij zo'n voorstel over verjaardagen om die reden wel heel lastig. Het is ook zijn verjaardag, waar hij plezier maakt, liefde voelt, gezelligheid ervaart met mensen die hem dierbaar zijn. Natuurlijk mag je van hem vragen om die verjaardag niet te vieren, maar hij mag ook aangeven dat hij dat moeilijk vindt, of zelfs dat hij dat een 'no go' vindt.
Want er zijn legio manieren om zijn verjaardag te vieren zonder dat het voor jou te lastig is. Vieren voor iedereen behalve jouw vader en (stief)moeder bijvoorbeeld.
Wat ik nu ga zeggen, bedoel ik echt heel lief, maar is wel een beetje confronterend denk ik.
Misschien wil je vriend gewoon ook een beetje erkenning dat het voor hem moeilijk is. Dat dit gezien wordt, zonder dat het dan meteen om jou draait (dat jij geen goede vriendin bent, dat het jouw schuld is, want als jij er niet was geweest dan had hij niet in deze situatie gezeten, enzovoorts). Dat hij dus niet direct weer moet bevestigen dat hij echt van je houdt, dat hij je de situatie niet verwijt. Maar gewoon, dat je ziet dat het voor hem echt niet heel grappig is, zonder dat je in het zelfverwijt schiet.
Begrijp je Knuff? Het is niet jouw schuld, maar het is wel f*cking moeilijk voor hem. Je mag hem wel laten weten dat je dit ziet.
Jouw vriend heeft het zwaar. De situatie waar hij in zit, is ook zwaar. Daar kun jij niets aan doen, kunnen jullie niets aan doen, maar dan is het nog wel zo.
Dat wil helemaal niet zeggen dat de boel in elkaar stort. Het gaat niet zoals het altijd gaat.
Het is fijn dat je vriend mee wil naar de therapeut, want hij daarmee laat hij zien te willen leren hoe hij met deze voor hem moeilijke situatie kan omgaan.
Hij moet leren om er enerzijds voor jou op de juiste manier te zijn, maar anderzijds zijn eigen behoeften niet helemaal te verwaarlozen.
Ik weet het niet, maar misschien vindt hij zo'n voorstel over verjaardagen om die reden wel heel lastig. Het is ook zijn verjaardag, waar hij plezier maakt, liefde voelt, gezelligheid ervaart met mensen die hem dierbaar zijn. Natuurlijk mag je van hem vragen om die verjaardag niet te vieren, maar hij mag ook aangeven dat hij dat moeilijk vindt, of zelfs dat hij dat een 'no go' vindt.
Want er zijn legio manieren om zijn verjaardag te vieren zonder dat het voor jou te lastig is. Vieren voor iedereen behalve jouw vader en (stief)moeder bijvoorbeeld.
Wat ik nu ga zeggen, bedoel ik echt heel lief, maar is wel een beetje confronterend denk ik.
Misschien wil je vriend gewoon ook een beetje erkenning dat het voor hem moeilijk is. Dat dit gezien wordt, zonder dat het dan meteen om jou draait (dat jij geen goede vriendin bent, dat het jouw schuld is, want als jij er niet was geweest dan had hij niet in deze situatie gezeten, enzovoorts). Dat hij dus niet direct weer moet bevestigen dat hij echt van je houdt, dat hij je de situatie niet verwijt. Maar gewoon, dat je ziet dat het voor hem echt niet heel grappig is, zonder dat je in het zelfverwijt schiet.
Begrijp je Knuff? Het is niet jouw schuld, maar het is wel f*cking moeilijk voor hem. Je mag hem wel laten weten dat je dit ziet.
dinsdag 11 april 2017 om 08:57
quote:SF_ schreef op 10 april 2017 @ 09:35:
[...]
Mijn diepste depressie was toen ik mijn eigen plekje had, er geen gevaar meer was, ik een heel lieve vriend en een paar goede vrienden had. Toen kwam de diepste pijn pas naar boven. En de psych zegt dat hij denkt dat ik er nog een keer doorheen zou moeten, juist nu mijn leven er eigenlijk heel fantastisch uitziet, omdat ik dat nu aan zou kunnen (ik twijfel, dat snap je) en omdat het aangaan van die pijn, voor nog één keertje, alles echt op z'n plekje zet. Daarna zou ik niet meer zo'n last moeten hebben van triggers als lieve familiescènes in een film of een basisschoolplein in de pauze. Maar garantie geeft hij natuurlijk niet. Ontzettend flauw is dat. Maar ik denk erover, stel nog even uit, druk ergens toch nog veel pijn weg, ook omdat ik niet weet hoe groot het zal zijn.
@Snow, de pijn zal vast heel groot zijn. Als je voelt dat je er naar kunt kijken en het kunt voelen zonder dat de pijn je meeneemt naar waar dan ook, is het mijn ervaring dat de pijn minder wordt. Dat de pijn meestal groter is in je twijfel van hoe groot die zal zijn, dan dat het uiteindelijk, daadwerkelijk is.
Of je het kunt, weet ik niet. Dat ik je gun dat je het durft, dat weet ik wel. Ik gun het je ontzettend.
[...]
Mijn diepste depressie was toen ik mijn eigen plekje had, er geen gevaar meer was, ik een heel lieve vriend en een paar goede vrienden had. Toen kwam de diepste pijn pas naar boven. En de psych zegt dat hij denkt dat ik er nog een keer doorheen zou moeten, juist nu mijn leven er eigenlijk heel fantastisch uitziet, omdat ik dat nu aan zou kunnen (ik twijfel, dat snap je) en omdat het aangaan van die pijn, voor nog één keertje, alles echt op z'n plekje zet. Daarna zou ik niet meer zo'n last moeten hebben van triggers als lieve familiescènes in een film of een basisschoolplein in de pauze. Maar garantie geeft hij natuurlijk niet. Ontzettend flauw is dat. Maar ik denk erover, stel nog even uit, druk ergens toch nog veel pijn weg, ook omdat ik niet weet hoe groot het zal zijn.
@Snow, de pijn zal vast heel groot zijn. Als je voelt dat je er naar kunt kijken en het kunt voelen zonder dat de pijn je meeneemt naar waar dan ook, is het mijn ervaring dat de pijn minder wordt. Dat de pijn meestal groter is in je twijfel van hoe groot die zal zijn, dan dat het uiteindelijk, daadwerkelijk is.
Of je het kunt, weet ik niet. Dat ik je gun dat je het durft, dat weet ik wel. Ik gun het je ontzettend.
dinsdag 11 april 2017 om 09:04
Ik lees je Knuff...heb je gisteravond ook gelezen. Heb even weinig woorden.
Wat is zo lees van de afgelopen dagen is vriend praktisch gezien toe aan vakantie en trekt hij 't kennelijk niet meer om een avond door te zakken...
En verder verandert er idd nogal wat voor hem. Dat hele arbeidsethos waar hij op voer en wat hij wel aangeeft anders te willen...dat ook echt anders gaan dóen is een 2e. Dat schuurt. In hem. Miisschien ook tav collega's. En hoewel hij aangeeft er graag voor je te zijn kunnen er ook dingen zijn waar hij wat minder flexibel in is. Dan wordt t laveren wat je daarin wel en niet van hem kan verwachten.
Dat jij van hem verlangt aan niet-intimi alleen te zeggen dat je het rustig aan doet...dat vindt hij ook erg moeilijk. Die woorden gaan woekeren lijkt 't wel. Dat hij niet over jou wat meer mag delen is iets om met nieuwe peut over te hebben. Wat is zinnig hierin. En waar kunnen jullie je allebei in vinden....
Wat is zo lees van de afgelopen dagen is vriend praktisch gezien toe aan vakantie en trekt hij 't kennelijk niet meer om een avond door te zakken...
En verder verandert er idd nogal wat voor hem. Dat hele arbeidsethos waar hij op voer en wat hij wel aangeeft anders te willen...dat ook echt anders gaan dóen is een 2e. Dat schuurt. In hem. Miisschien ook tav collega's. En hoewel hij aangeeft er graag voor je te zijn kunnen er ook dingen zijn waar hij wat minder flexibel in is. Dan wordt t laveren wat je daarin wel en niet van hem kan verwachten.
Dat jij van hem verlangt aan niet-intimi alleen te zeggen dat je het rustig aan doet...dat vindt hij ook erg moeilijk. Die woorden gaan woekeren lijkt 't wel. Dat hij niet over jou wat meer mag delen is iets om met nieuwe peut over te hebben. Wat is zinnig hierin. En waar kunnen jullie je allebei in vinden....
dinsdag 11 april 2017 om 09:08
quote:Knuffelbeertjes schreef op 10 april 2017 @ 23:09:
[...]
Ondertussen maak ik me wel vreselijk zorgen over de naderende data; verjaardag stiefmoeder, feest, Moederdag, verjaardag vriend en ik (1 datum), Vaderdag, verjaardag vader. Vanaf eind april tm begin juli elke week... dat ga ik nooit trekken...
[...]
Ze zullen dit nooit accepteren, en me heel erg kwalijk gaan nemen.
Ik weet niet waar ik nog kan 'snijden' in de planning, misschien willen jullie meedenken, wat zouden jullie doen..?
Vriend zei: los van wat het oproept kun je de komende weken ook als kans zien; een kans in grenzen aangeven.
[...]
@Knuff, het klopt, je vader en stiefmoeder zullen dit nooit accepteren, welke keuze je ook maakt. Dus je wéét al, voor hen is geen een keuze de juiste. Misschien maakt dit het makkelijker om daar geen rekening mee te houden?
Het gaat om keuzes waar jij achter kunt staan, die voor jou goed voelen. En daar hoort een stukje bij dat het voor anderen goed voelt. Voor je vriend, je vriendinnen, je vader en je stiefmoeder.
Maar voorop: voor JOU.
Je vader en stiefmoeder, dat gaat m niet worden.
Je vriendinnen vinden alles goed wat voor jou goed voelt, zolang je geen schadelijke keuzes voor jezelf maakt.
Voor je vriend geldt hetzelfde, behalve wellicht dat het ook om zijn verjaardag gaat (zie vorige post van mij).
Dus: plan:
Moederdag en vaderdag: kaartje.
Verjaardagen stiefmoeder en vader: keuze uit:
- afgebakend bezoek (bezoek op een moment dat er mensen zijn waar jij je veilig bij voelt, of die zorgen voor een veilige sfeer, beperkte tijdsduur)
- geen bezoek, wel een kaartje of een cadeautje met de post.
Feest: niet gaan.
Verjaardag vriend en jou: overleggen met vriend. Misschien kun je ook alleen zijn verjaardag vieren? Dan is hij verantwoordelijk voor de 'gastenlijst' en daar komen jouw vader en stiefmoeder niet in voor. Heel veel mensen (waaronder ikzelf ) vieren hun verjaardag niet. Of alleen met vrienden. Of door een activiteit te ondernemen die zij leuk vinden, met mensen die zij leuk vinden. Ga die dag bijvoorbeeld wandelen met je beste vriendin, of uiteten, of mountainbiken, of lammetjes aaien, of....
En ja, het is heel mooi oefenen in 'grenzen stellen', maar ook in keuzes maken en in het beantwoorden van de vraag: "wanneer is het goed voor mij". Want de adviezen die je van ons krijgt, zijn ònze keuzes, niet die van jou. Je krijgt nu alle ruimte om jouw keuzes te maken. En die hoeven niet meteen pricewinning te zijn, het hoeft geen tien te zijn en ook geen applausje van ons op te leveren. Zolang jij geen dingen doet die geen grote schade aanrichten, mag je oefenen met kiezen wat je wil, hier fouten in maken, ervaren wat (niet) goed voelt.
[...]
Ondertussen maak ik me wel vreselijk zorgen over de naderende data; verjaardag stiefmoeder, feest, Moederdag, verjaardag vriend en ik (1 datum), Vaderdag, verjaardag vader. Vanaf eind april tm begin juli elke week... dat ga ik nooit trekken...
[...]
Ze zullen dit nooit accepteren, en me heel erg kwalijk gaan nemen.
Ik weet niet waar ik nog kan 'snijden' in de planning, misschien willen jullie meedenken, wat zouden jullie doen..?
Vriend zei: los van wat het oproept kun je de komende weken ook als kans zien; een kans in grenzen aangeven.
[...]
@Knuff, het klopt, je vader en stiefmoeder zullen dit nooit accepteren, welke keuze je ook maakt. Dus je wéét al, voor hen is geen een keuze de juiste. Misschien maakt dit het makkelijker om daar geen rekening mee te houden?
Het gaat om keuzes waar jij achter kunt staan, die voor jou goed voelen. En daar hoort een stukje bij dat het voor anderen goed voelt. Voor je vriend, je vriendinnen, je vader en je stiefmoeder.
Maar voorop: voor JOU.
Je vader en stiefmoeder, dat gaat m niet worden.
Je vriendinnen vinden alles goed wat voor jou goed voelt, zolang je geen schadelijke keuzes voor jezelf maakt.
Voor je vriend geldt hetzelfde, behalve wellicht dat het ook om zijn verjaardag gaat (zie vorige post van mij).
Dus: plan:
Moederdag en vaderdag: kaartje.
Verjaardagen stiefmoeder en vader: keuze uit:
- afgebakend bezoek (bezoek op een moment dat er mensen zijn waar jij je veilig bij voelt, of die zorgen voor een veilige sfeer, beperkte tijdsduur)
- geen bezoek, wel een kaartje of een cadeautje met de post.
Feest: niet gaan.
Verjaardag vriend en jou: overleggen met vriend. Misschien kun je ook alleen zijn verjaardag vieren? Dan is hij verantwoordelijk voor de 'gastenlijst' en daar komen jouw vader en stiefmoeder niet in voor. Heel veel mensen (waaronder ikzelf ) vieren hun verjaardag niet. Of alleen met vrienden. Of door een activiteit te ondernemen die zij leuk vinden, met mensen die zij leuk vinden. Ga die dag bijvoorbeeld wandelen met je beste vriendin, of uiteten, of mountainbiken, of lammetjes aaien, of....
En ja, het is heel mooi oefenen in 'grenzen stellen', maar ook in keuzes maken en in het beantwoorden van de vraag: "wanneer is het goed voor mij". Want de adviezen die je van ons krijgt, zijn ònze keuzes, niet die van jou. Je krijgt nu alle ruimte om jouw keuzes te maken. En die hoeven niet meteen pricewinning te zijn, het hoeft geen tien te zijn en ook geen applausje van ons op te leveren. Zolang jij geen dingen doet die geen grote schade aanrichten, mag je oefenen met kiezen wat je wil, hier fouten in maken, ervaren wat (niet) goed voelt.
dinsdag 11 april 2017 om 09:37
Sofie en Hanke gaven al goede reacties op jouw verjaardags- en andere stress.
Ik denk dat het voor vriend idd ook belangrijk is dat gezien en erkend wordt hoe zwaar hij het ook heeft. Want het kwam tot nu toe steeds over alsof hij alles zo goed kon opvangen, zo goed op alles reageerde, maar natuurlijk is het voor hem ook zwaar en soms moeilijk, en zoeken. Het is nu samen een nieuwe weg bewandelen, denk ik, en zoeken en voelen hoe dat voor allebei goed werkt. Of zo goed mogelijk. Het kiezen voor jezelf en aangeven wat je écht niet kunt nu,, met al die mensen waar je mee te maken hebt, lijkt me al helemaal een eindexamen-opgave-plus qua grenzen leren voelen en ernaar handelen. Ik hoop, Knuf, dat jullie er vanavond rustiger over kunnen praten.
Ik denk dat het voor vriend idd ook belangrijk is dat gezien en erkend wordt hoe zwaar hij het ook heeft. Want het kwam tot nu toe steeds over alsof hij alles zo goed kon opvangen, zo goed op alles reageerde, maar natuurlijk is het voor hem ook zwaar en soms moeilijk, en zoeken. Het is nu samen een nieuwe weg bewandelen, denk ik, en zoeken en voelen hoe dat voor allebei goed werkt. Of zo goed mogelijk. Het kiezen voor jezelf en aangeven wat je écht niet kunt nu,, met al die mensen waar je mee te maken hebt, lijkt me al helemaal een eindexamen-opgave-plus qua grenzen leren voelen en ernaar handelen. Ik hoop, Knuf, dat jullie er vanavond rustiger over kunnen praten.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 11 april 2017 om 09:38
Lieve Knuffel ik hoop dat ik goed kan uitleggen wat ik bedoel, want ik vind dit lastig.
Ziek zijn is hartstikke, vreselijk, ontzettend zwaar, maar leven met iemand die zo vecht is ook heel erg zwaar. Dat is niet de schuld van degene die ziek is, het is onderdeel van het leven, maar dat gevoel, het ervaren dat het zwaar is daar mag ook ruimte voor zijn.
Ziek zijn is hartstikke, vreselijk, ontzettend zwaar, maar leven met iemand die zo vecht is ook heel erg zwaar. Dat is niet de schuld van degene die ziek is, het is onderdeel van het leven, maar dat gevoel, het ervaren dat het zwaar is daar mag ook ruimte voor zijn.
Forever is a hell of a long time
dinsdag 11 april 2017 om 09:59
@Knuffelbeertjes. Heeft je vriend zelf ook iemand waar hij zijn verhaal kwijt kan? Het is gewoon heel moeilijk als partner van. Wat @Selune ook aangeeft. Als partner kun je nog zoveel en zo goed steun verlenen, maar er zit ook veel onmacht, want je kan de ander niet echt helpen. Dat moet heel frustrerend zijn denk ik. Bij een gebroken been heb je nog een beetje zicht op hoelang herstel gaat duren, maar bij psychische problemen is het bijna niet te zeggen hoelang het duurt.
Ik snap jou ook heel goed. Ik herken het 100%. (stuk weggehaald)
(Inmiddels 2989 berichten, dus topic kan bijna worden gesloten. Mocht je te laat zijn berichten (deels) te wissen, dan kun je een moderator vragen het voor je te doen.)
@Elmervrouw, wat goed van jullie beiden!
Ik snap jou ook heel goed. Ik herken het 100%. (stuk weggehaald)
(Inmiddels 2989 berichten, dus topic kan bijna worden gesloten. Mocht je te laat zijn berichten (deels) te wissen, dan kun je een moderator vragen het voor je te doen.)
@Elmervrouw, wat goed van jullie beiden!
dinsdag 11 april 2017 om 14:59
@Knuffelbeertjes. Goed dat jullie het hebben uitgepraat. Wat een golf van emoties nu bij jou. Maar ik denk dat het goed is. Dat je nu een beetje ziet wat liefdevolle mensen bij jou zien.
@YellowLemon, helemaal niet stom dat je van een verwachte diagnose toch nog emotioneel wordt. Ik heb eigenlijk nog nooit meegemaakt dat iemand na het krijgen van een diagnose zijn schouders ophaalt en gewoon verder gaat. Het heeft altijd impact. Het was laatst zelfs in het nieuws. Neem even de tijd om het te laten bezinken. Het is niet niks.
https://www.trouw.nl/home/emoties-na-ee ... ~a47f5790/ (onderaan een ervaring van iemand die de diagnose bipolair kreeg)
@YellowLemon, helemaal niet stom dat je van een verwachte diagnose toch nog emotioneel wordt. Ik heb eigenlijk nog nooit meegemaakt dat iemand na het krijgen van een diagnose zijn schouders ophaalt en gewoon verder gaat. Het heeft altijd impact. Het was laatst zelfs in het nieuws. Neem even de tijd om het te laten bezinken. Het is niet niks.
https://www.trouw.nl/home/emoties-na-ee ... ~a47f5790/ (onderaan een ervaring van iemand die de diagnose bipolair kreeg)
dinsdag 11 april 2017 om 15:00
dinsdag 11 april 2017 om 17:51
Ik had gisterenavond een bericht getypt maar die verdween en toen had ik geen energie meer om opnieuw te typen.
@Knuffelbeertjes, over die verjaardagen en andere verplichtingen. Hooguit een uurtje gaan en ook van te voren aan je familie aangeven dat je een uur komt (ze mogen allang blij zijn dat je komt, het is een uur of het is niet). En wat al eerder is geopperd je verjaardag niet vieren voor familie, maar heerlijk met zijn twee weg. Je leert echt je grenzen aangeven. Overigens snap ik heel goed dat je het nog niet zo kan zien, maar je vriend heeft wel gelijk! Je kan nu oefenen. Het zal misschien niet allemaal helemaal gaan zoals je wilt, maar je kan er wel mee oefenen!
Ik lees nu ook dat je met je vriend hebt besproken de verjaardagen niet te vieren. Knap dat je daarin een grens aangeeft richting hem juist! Ook al is dit misschien niet wat hij wilde, want het is ook zijn verjaardag natuurlijk. Het bericht van vanochtend heb ik niet kunnen lezen, begrijp uit Sofie's reactie dat de ruzie of het gesprek hoog is opgelopen. Verder kan ik alleen maar haar wijze woorden delen!
@Elmervrouw, goed en knap van jullie allebei!!
@Yellow
@Knuffelbeertjes, 'wacht maar tot ze me echt kennen'
het is zo'n oneerlijke gedachte eigenlijk, en ook waar ik zelf altijd bang voor ben. Je daaropvolgende gedachtegang fascineert me echt, bijzonder
En goed dat je aangeeft dat ik enters moet plaatsen! Ik typ vaak nadenkend door en vergeet dan overzichtelijk te zijn. Sorry.
@Knuffelbeertjes, over die verjaardagen en andere verplichtingen. Hooguit een uurtje gaan en ook van te voren aan je familie aangeven dat je een uur komt (ze mogen allang blij zijn dat je komt, het is een uur of het is niet). En wat al eerder is geopperd je verjaardag niet vieren voor familie, maar heerlijk met zijn twee weg. Je leert echt je grenzen aangeven. Overigens snap ik heel goed dat je het nog niet zo kan zien, maar je vriend heeft wel gelijk! Je kan nu oefenen. Het zal misschien niet allemaal helemaal gaan zoals je wilt, maar je kan er wel mee oefenen!
Ik lees nu ook dat je met je vriend hebt besproken de verjaardagen niet te vieren. Knap dat je daarin een grens aangeeft richting hem juist! Ook al is dit misschien niet wat hij wilde, want het is ook zijn verjaardag natuurlijk. Het bericht van vanochtend heb ik niet kunnen lezen, begrijp uit Sofie's reactie dat de ruzie of het gesprek hoog is opgelopen. Verder kan ik alleen maar haar wijze woorden delen!
@Elmervrouw, goed en knap van jullie allebei!!
@Yellow
@Knuffelbeertjes, 'wacht maar tot ze me echt kennen'
het is zo'n oneerlijke gedachte eigenlijk, en ook waar ik zelf altijd bang voor ben. Je daaropvolgende gedachtegang fascineert me echt, bijzonder En goed dat je aangeeft dat ik enters moet plaatsen! Ik typ vaak nadenkend door en vergeet dan overzichtelijk te zijn. Sorry.
