Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 om 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 13:43
Thanks Sofie voor je uitgebreide uitleg! Ik denk dat zo'n compassietraining ook iets voor mij is.
Is het vergelijkbaar met of hetzelfde als mindfulness?
Waar doe je dit? Bij een GGZ instelling of bij iemand privé?
Voor mindfullness had ik me laatst opgegeven (achtweekse training, start over paar weken).
Weet vaak nIet waar ik moet beginnen wbt therapie en focus.
Burn out, zelfzorg, schema's?
Heb nu schematherapie maar dat is ver reizen en voelt soms niet als de juiste weg. Denk er over iets gericht op burn out.
Voor vanmiddag even niks. Ik blijf snel in die doe-modus. Dat jagen.
Liefs en een fijne middag @all
Is het vergelijkbaar met of hetzelfde als mindfulness?
Waar doe je dit? Bij een GGZ instelling of bij iemand privé?
Voor mindfullness had ik me laatst opgegeven (achtweekse training, start over paar weken).
Weet vaak nIet waar ik moet beginnen wbt therapie en focus.
Burn out, zelfzorg, schema's?
Heb nu schematherapie maar dat is ver reizen en voelt soms niet als de juiste weg. Denk er over iets gericht op burn out.
Voor vanmiddag even niks. Ik blijf snel in die doe-modus. Dat jagen.
Liefs en een fijne middag @all
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
dinsdag 28 februari 2017 om 15:15
quote:Sofie1979 schreef op 28 februari 2017 @ 13:00:
Laten we het dan maar gewoon per dag proberen Knuff. Gewoon per dag. Vandaag is vandaag. Dus kijk naar vanmiddag en vanavond en kijk nog even terug op de ochtend. Dat is het. Dat is alles.
Bedankt Sofie
Ben je een beetje aan het uitrusten?
En wat interessant over die drie systemen!
Daar kan ik wel wat van leren denk ik
Laten we het dan maar gewoon per dag proberen Knuff. Gewoon per dag. Vandaag is vandaag. Dus kijk naar vanmiddag en vanavond en kijk nog even terug op de ochtend. Dat is het. Dat is alles.
Bedankt Sofie
Ben je een beetje aan het uitrusten?
En wat interessant over die drie systemen!
Daar kan ik wel wat van leren denk ik
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 16:01
Interessant ja, die drie systemen.
Ik geloof dat ik intussen tot het besef ben gekomen dat ik 1. meer rust moet gaan inbouwen; en 2. veel liever en milder en vriendelijker naar mezelf toe moet gaan worden. Vervang het woord 'moet' door 'willen'. Ik wil heel veel beter gaan luisteren naar alles binnenin, of het nu lichamelijke signalen zijn of 'stemmen van delen' (dit schrijf ik zeer huiverig, want meteen is er iets dat roept 'stel je niet aan'). Vanmiddag bewust een uurtje in bed gaan liggen. Zo niet mijn stijl maar het was eigenlijk wel goed en knus. Misschien zou dat gewoon wel nodig kunnen zijn, ook qua prikkelbeperking en onrust op een dag.
Meteen trouwens de gedachte aan de buurvrouw. Ik ging een klein cadeautje brengen als dank voor het gebruik van hun wifi, en ergens in het gesprek zei ze iets als 'je hebt toch tijd genoeg'. En dat blijft dan dus hangen. Oei, slechte EV die niet werkt, en lui thuis is en alle tijd heeft voor internet en weet ik veel. Ze was overigens wel echt verrast en het had niet gehoeven. Het was ook gewoon iets heel simpels (iets lekkers) maar ik had het heel leuk ingepakt en er ook een kaartje bij geschreven. Wat dat betreft echt tevreden over mezelf.
Ik geloof dat ik intussen tot het besef ben gekomen dat ik 1. meer rust moet gaan inbouwen; en 2. veel liever en milder en vriendelijker naar mezelf toe moet gaan worden. Vervang het woord 'moet' door 'willen'. Ik wil heel veel beter gaan luisteren naar alles binnenin, of het nu lichamelijke signalen zijn of 'stemmen van delen' (dit schrijf ik zeer huiverig, want meteen is er iets dat roept 'stel je niet aan'). Vanmiddag bewust een uurtje in bed gaan liggen. Zo niet mijn stijl maar het was eigenlijk wel goed en knus. Misschien zou dat gewoon wel nodig kunnen zijn, ook qua prikkelbeperking en onrust op een dag.
Meteen trouwens de gedachte aan de buurvrouw. Ik ging een klein cadeautje brengen als dank voor het gebruik van hun wifi, en ergens in het gesprek zei ze iets als 'je hebt toch tijd genoeg'. En dat blijft dan dus hangen. Oei, slechte EV die niet werkt, en lui thuis is en alle tijd heeft voor internet en weet ik veel. Ze was overigens wel echt verrast en het had niet gehoeven. Het was ook gewoon iets heel simpels (iets lekkers) maar ik had het heel leuk ingepakt en er ook een kaartje bij geschreven. Wat dat betreft echt tevreden over mezelf.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 28 februari 2017 om 16:09
Hallo iedereen,
De laatste maanden heb ik vooral meegelezen op het forum en vooral op deze pijler, maar nu post ik voor het eerst ook maar eens zelf. Dit topic sprak mij in het bijzonder aan, omdat ik veel van jullie verhalen herken. Ik zou dus graag af en toe meeschrijven, als dat van jullie mag ten minste.
Ik ben dus belcanto. Ik ben begin 20 en nog student. Ik woon op mezelf in een studentenstad in het westen van het land. En naast mijn studie, doe ik veel aan muziek, sieraden maken, tekenen en andere creatieve dingen.
Helaas ben ik eind 2016 in de problemen gekomen door psychische klachten. Na een aantal onderzoeken is gebleken dat mijn klachten waarschijnlijk worden veroorzaakt door een combinatie van ptss en een persoonlijkheidsstoornis (dat laatste wordt nu nog uitgezocht). In mijn geval ligt de oorsprong van mijn klachten vooral in een pestverleden en een ongelukkige en ingewikkelde thuissituatie. Afhankelijk van wat ik nu precies heb, ga ik starten met emdr en/of schematherapie in een ambulant traject.
Ik wou trouwens ook zeggen dat ik veel moed put uit de dappere manier waarop jullie met je problemen omgaan, zelfs al gaat het soms met ups en downs!
De laatste maanden heb ik vooral meegelezen op het forum en vooral op deze pijler, maar nu post ik voor het eerst ook maar eens zelf. Dit topic sprak mij in het bijzonder aan, omdat ik veel van jullie verhalen herken. Ik zou dus graag af en toe meeschrijven, als dat van jullie mag ten minste.
Ik ben dus belcanto. Ik ben begin 20 en nog student. Ik woon op mezelf in een studentenstad in het westen van het land. En naast mijn studie, doe ik veel aan muziek, sieraden maken, tekenen en andere creatieve dingen.
Helaas ben ik eind 2016 in de problemen gekomen door psychische klachten. Na een aantal onderzoeken is gebleken dat mijn klachten waarschijnlijk worden veroorzaakt door een combinatie van ptss en een persoonlijkheidsstoornis (dat laatste wordt nu nog uitgezocht). In mijn geval ligt de oorsprong van mijn klachten vooral in een pestverleden en een ongelukkige en ingewikkelde thuissituatie. Afhankelijk van wat ik nu precies heb, ga ik starten met emdr en/of schematherapie in een ambulant traject.
Ik wou trouwens ook zeggen dat ik veel moed put uit de dappere manier waarop jullie met je problemen omgaan, zelfs al gaat het soms met ups en downs!
dinsdag 28 februari 2017 om 17:26
quote:Elmervrouw schreef op 28 februari 2017 @ 10:57:
[...]
Ze raadde me aan om alles wat ik schrijf te bewaren voor mijn kinderen, omdat kinderen hun ouders ooit echt willen kennen. Oh ja, zei ik, met alles? Ja, ze willen weten wie je echt ben. Ouders hier: is dat waar?
Ik heb geen kinderen, maar kan wel zeggen dat ik het, als kind van mijn ouders, heel heel heel erg gaaf zou vinden als ik mijn ouders ooit zou leren kennen op die manier. Dat zit er niet in, helaas, mijn ouders vinden dat soort dingen 'onzin'. Ieder kind is anders, je weet nooit zeker of ze er ooit interesse in hebben. Maar bewaren kan altijd, toch?
Het ligt er natuurlijk wel aan wat de reden is dat je schrijft. Ikzelf schrijf ook een aantal dingen recht uit mijn hart, puur aan mezelf. Zodat ik niet belemmerd word in 'publiek' denken en daarom bepaalde dingen niet zou schrijven.
[...]
Ze raadde me aan om alles wat ik schrijf te bewaren voor mijn kinderen, omdat kinderen hun ouders ooit echt willen kennen. Oh ja, zei ik, met alles? Ja, ze willen weten wie je echt ben. Ouders hier: is dat waar?
Ik heb geen kinderen, maar kan wel zeggen dat ik het, als kind van mijn ouders, heel heel heel erg gaaf zou vinden als ik mijn ouders ooit zou leren kennen op die manier. Dat zit er niet in, helaas, mijn ouders vinden dat soort dingen 'onzin'. Ieder kind is anders, je weet nooit zeker of ze er ooit interesse in hebben. Maar bewaren kan altijd, toch?
Het ligt er natuurlijk wel aan wat de reden is dat je schrijft. Ikzelf schrijf ook een aantal dingen recht uit mijn hart, puur aan mezelf. Zodat ik niet belemmerd word in 'publiek' denken en daarom bepaalde dingen niet zou schrijven.
dinsdag 28 februari 2017 om 17:31
Welkom Belcanto, fijn dat je mee komt schrijven
Heb een half dagje gewerkt en gesloopt
Morgen een heel belangrijk gesprek en dat werd vandaag nogmaals benadrukt.
Vind ik dan meteen moeilijk, want voel me bij voorbaat tekort schieten.
Helemaal toen ik aangaf het een verdrietige situatie te vinden,
en mijn lg me erop wees; nee, we gaan nu niet die richting op, je moet je zakelijk opstellen.
Ja, ik weet het, maar heb er momenteel meer moeite mee dan normaal.
En weet ook dat ik het wel kan, en niet alleen hoef te doen,
maar alles loopt zo door elkaar heen en dat mag en kan natuurlijk niet.
Mijn KAHW (Knuffel aan het werk, bedankt Sofie) laat óók steken vallen,
als het te dichtbij komt, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Vanavond maar even opladen en met vriend erover praten...
(in plaats van mezelf gek maken en bij voorbaat slecht voelen)..
Heb een half dagje gewerkt en gesloopt
Morgen een heel belangrijk gesprek en dat werd vandaag nogmaals benadrukt.
Vind ik dan meteen moeilijk, want voel me bij voorbaat tekort schieten.
Helemaal toen ik aangaf het een verdrietige situatie te vinden,
en mijn lg me erop wees; nee, we gaan nu niet die richting op, je moet je zakelijk opstellen.
Ja, ik weet het, maar heb er momenteel meer moeite mee dan normaal.
En weet ook dat ik het wel kan, en niet alleen hoef te doen,
maar alles loopt zo door elkaar heen en dat mag en kan natuurlijk niet.
Mijn KAHW (Knuffel aan het werk, bedankt Sofie) laat óók steken vallen,
als het te dichtbij komt, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Vanavond maar even opladen en met vriend erover praten...
(in plaats van mezelf gek maken en bij voorbaat slecht voelen)..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 17:33
@EV mijn tip is al gegeven
Het klinkt wel alsof vooral het kritische stukje EV zelf aan het woord is..... dat deel van jou dat vindt dat je tijd genoeg hebt en die tijd vooral nuttiger zou moeten besteden (en niet zozeer de buurvrouw).
@Belcanto: fijn dat je dit topic gevonden hebt.
Hier vanmiddag mijn best gedaan om niet al te veel te doen. Ik moest van mezelf nog een bodyscan (MF oefening) doen. Die vind ik vaak moeilijk, confronterend, maar ik had het gevoel dat het nu wel eens anders zou kunnen zijn. Dat was ook zo..... ik heb m na een kwartiertje afgezet omdat ik in slaap dreigde te vallen. Vervolgens heerlijk 10 minuutjes liggen doezelen op mijn yogamatje. Nog nooit eerder gehad dat ik ontspannen werd van een bodyscan Ik geloof eigenlijk dat ik dit wel mag vieren .
Er is iets aan het veranderen in de verhouding van heel veel delen Sofie en het lichaam. Spannend, maar ik durf heel voorzichtig te zeggen dat ik het fijn vind. Oké, heel heel heel heel voorzichtig dan: ik vind het fijn
Het klinkt wel alsof vooral het kritische stukje EV zelf aan het woord is..... dat deel van jou dat vindt dat je tijd genoeg hebt en die tijd vooral nuttiger zou moeten besteden (en niet zozeer de buurvrouw).
@Belcanto: fijn dat je dit topic gevonden hebt.
Hier vanmiddag mijn best gedaan om niet al te veel te doen. Ik moest van mezelf nog een bodyscan (MF oefening) doen. Die vind ik vaak moeilijk, confronterend, maar ik had het gevoel dat het nu wel eens anders zou kunnen zijn. Dat was ook zo..... ik heb m na een kwartiertje afgezet omdat ik in slaap dreigde te vallen. Vervolgens heerlijk 10 minuutjes liggen doezelen op mijn yogamatje. Nog nooit eerder gehad dat ik ontspannen werd van een bodyscan Ik geloof eigenlijk dat ik dit wel mag vieren .
Er is iets aan het veranderen in de verhouding van heel veel delen Sofie en het lichaam. Spannend, maar ik durf heel voorzichtig te zeggen dat ik het fijn vind. Oké, heel heel heel heel voorzichtig dan: ik vind het fijn
dinsdag 28 februari 2017 om 17:37
quote:Knuffelbeertjes schreef op 28 februari 2017 @ 17:31:
[...]
Mijn KAHW (Knuffel aan het werk, bedankt Sofie) laat óók steken vallen,
als het te dichtbij komt, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Vanavond maar even opladen en met vriend erover praten...
(in plaats van mezelf gek maken en bij voorbaat slecht voelen)..
Goed idee! KAHW pakt morgen de professionele houding en voert een goed gesprek. Het is wel heel belangrijk dat de andere deeltjes Knuff daarna helpen, door goed voor haar te zorgen. Haar weer uit de rol van KAHW te halen, zorgzaam en lief te zijn.
Misschien kun je vanavond met vriend bedenken hoe ze dit gaan doen?
[...]
Mijn KAHW (Knuffel aan het werk, bedankt Sofie) laat óók steken vallen,
als het te dichtbij komt, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
Vanavond maar even opladen en met vriend erover praten...
(in plaats van mezelf gek maken en bij voorbaat slecht voelen)..
Goed idee! KAHW pakt morgen de professionele houding en voert een goed gesprek. Het is wel heel belangrijk dat de andere deeltjes Knuff daarna helpen, door goed voor haar te zorgen. Haar weer uit de rol van KAHW te halen, zorgzaam en lief te zijn.
Misschien kun je vanavond met vriend bedenken hoe ze dit gaan doen?
dinsdag 28 februari 2017 om 18:23
quote:Sofie1979 schreef op 28 februari 2017 @ 17:33:Ik geloof eigenlijk dat ik dit wel mag vieren .
Er is iets aan het veranderen in de verhouding van heel veel delen Sofie en het lichaam. Spannend, maar ik durf heel voorzichtig te zeggen dat ik het fijn vind. Oké, heel heel heel heel voorzichtig dan: ik vind het fijn Dat mag je zeker vieren. Ik heb nog in mijn achterhoofd dat de poh vanmorgen tegen me zei dat ik ook mezelf mocht belonen voor de grote stappen die ik heb gezet. Hm, je herinnert me nu wel weer aan de MF-oefeningen die ik schandalig heb verwaarloosd, zeker de bodyscan. Hoewel ik me wel af en toe bewust ben van hoe ik adem of loop, dus dat is dan ook wel weer mf.
Ik wil ook meer naar mijn delen gaan luisteren (voel meteen een innerlijke zachte glimlach als ik dit schrijf). Ben nog steeds het boek aan het lezen wat ik laatst een keer noemde: Omgaan met traumagerelateerde dissociatie, en heb net een hoofdstuk gelezen over beter slapen. Dit valt onder het hoofdstuk 'De kwaliteit van het dagelijkse leven verbeteren', en het gaat dus ook over zelfzorg, waar we het hier vandaag ook over hebben. Aan het eind van elk hoofdstuk staat een samenvatting van de vaardigheden. Heel handig. Ik leen dit boek van iemand, maar misschien wil ik het zelf wel hebben. Nu ben ik allemaal aantekeningen aan het maken in een speciaal klein boekje.
Er is iets aan het veranderen in de verhouding van heel veel delen Sofie en het lichaam. Spannend, maar ik durf heel voorzichtig te zeggen dat ik het fijn vind. Oké, heel heel heel heel voorzichtig dan: ik vind het fijn Dat mag je zeker vieren. Ik heb nog in mijn achterhoofd dat de poh vanmorgen tegen me zei dat ik ook mezelf mocht belonen voor de grote stappen die ik heb gezet. Hm, je herinnert me nu wel weer aan de MF-oefeningen die ik schandalig heb verwaarloosd, zeker de bodyscan. Hoewel ik me wel af en toe bewust ben van hoe ik adem of loop, dus dat is dan ook wel weer mf.
Ik wil ook meer naar mijn delen gaan luisteren (voel meteen een innerlijke zachte glimlach als ik dit schrijf). Ben nog steeds het boek aan het lezen wat ik laatst een keer noemde: Omgaan met traumagerelateerde dissociatie, en heb net een hoofdstuk gelezen over beter slapen. Dit valt onder het hoofdstuk 'De kwaliteit van het dagelijkse leven verbeteren', en het gaat dus ook over zelfzorg, waar we het hier vandaag ook over hebben. Aan het eind van elk hoofdstuk staat een samenvatting van de vaardigheden. Heel handig. Ik leen dit boek van iemand, maar misschien wil ik het zelf wel hebben. Nu ben ik allemaal aantekeningen aan het maken in een speciaal klein boekje.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 28 februari 2017 om 18:41
Oh Sofie wat goed !!
Ben blij voor je!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik stress kreeg van je berichtje haha kun jij niks aan doen hoor maar herinnerde me aan de mf die ik morgen alweer heb (!)
Die therapeut zei al dat de een sneller in de mf modus zit dan de ander maar ik vrees dat ik nog niet heeeel ver gekomen ben sinds de vorige keer twee weken geleden
We hadden als huiswerk ELKE dag 1 oefening te luisteren, en dan op te schrijven wat het opriep
Ik heb alleen maar opgeschreven dat ik de oefening niet geluisterd heb en het zoveel boosheid opriep dat ik de USB stick ritueel wilde verbranden
Dat is waarschijnlijk in zo'n boze bui gebeurd want ik kon het me niet herinneren
Nu staat het in m'n mf boek en schaam ik me kapot haha, heb het doorgekrast waardoor het nog bozer lijkt
Ik krijg mezelf echt niet zover daar naar te luisteren, teveel weerstand
Met m'n oude peut afgesproken alleen te doen wat ik aankan, dat blijkt alleen erg weinig te zijn..
En morgen na het werk dus meteen door voor die cursus, kan ik me ook niet te druk maken over het gesprek achteraf
(of wel en dan word ik helemaal bij die cursus weggestuurd wat een deel ook hoopt ).
Ben blij voor je!
Ik moet eerlijk zeggen dat ik stress kreeg van je berichtje haha kun jij niks aan doen hoor maar herinnerde me aan de mf die ik morgen alweer heb (!)
Die therapeut zei al dat de een sneller in de mf modus zit dan de ander maar ik vrees dat ik nog niet heeeel ver gekomen ben sinds de vorige keer twee weken geleden
We hadden als huiswerk ELKE dag 1 oefening te luisteren, en dan op te schrijven wat het opriep
Ik heb alleen maar opgeschreven dat ik de oefening niet geluisterd heb en het zoveel boosheid opriep dat ik de USB stick ritueel wilde verbranden
Dat is waarschijnlijk in zo'n boze bui gebeurd want ik kon het me niet herinneren
Nu staat het in m'n mf boek en schaam ik me kapot haha, heb het doorgekrast waardoor het nog bozer lijkt
Ik krijg mezelf echt niet zover daar naar te luisteren, teveel weerstand
Met m'n oude peut afgesproken alleen te doen wat ik aankan, dat blijkt alleen erg weinig te zijn..
En morgen na het werk dus meteen door voor die cursus, kan ik me ook niet te druk maken over het gesprek achteraf
(of wel en dan word ik helemaal bij die cursus weggestuurd wat een deel ook hoopt ).
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 18:48
quote:Elmervrouw schreef op 28 februari 2017 @ 18:23:
[...]
Ben nog steeds het boek aan het lezen wat ik laatst een keer noemde: Omgaan met traumagerelateerde dissociatie, en heb net een hoofdstuk gelezen over beter slapen. Dit valt onder het hoofdstuk 'De kwaliteit van het dagelijkse leven verbeteren', en het gaat dus ook over zelfzorg, waar we het hier vandaag ook over hebben. Aan het eind van elk hoofdstuk staat een samenvatting van de vaardigheden. Heel handig. Ik leen dit boek van iemand, maar misschien wil ik het zelf wel hebben. Nu ben ik allemaal aantekeningen aan het maken in een speciaal klein boekje.
Oeh dat is een goede tip EV dat boek lijkt mij ook interessant
Voor als ik weer meer concentratie heb
Tot die tijd hoop ik de tips van hier te lezen
Heb wel enorm de neiging om komende weken dat soort boeken te gaan lezen en ook waar VivaFleur het over had (speciaal voor therapeuten), zodat ik m'n nieuwe peut kan doorgronden en een deel wil 'haar voor zijn' en dan kunnen denken tijdens de doodenge therapie: 'ik weet heus wel waar jij mee bezig bent hoor.'
Maar een ander deel wil helemaal niet meer zo controlerend bezig zijn en wil een beetje vertrouwen op het proces en zo. Wat dan uitgelachen wordt door een ander deel...
Nou ja, het is in elk geval nooit saai in m'n hoofd ..
[...]
Ben nog steeds het boek aan het lezen wat ik laatst een keer noemde: Omgaan met traumagerelateerde dissociatie, en heb net een hoofdstuk gelezen over beter slapen. Dit valt onder het hoofdstuk 'De kwaliteit van het dagelijkse leven verbeteren', en het gaat dus ook over zelfzorg, waar we het hier vandaag ook over hebben. Aan het eind van elk hoofdstuk staat een samenvatting van de vaardigheden. Heel handig. Ik leen dit boek van iemand, maar misschien wil ik het zelf wel hebben. Nu ben ik allemaal aantekeningen aan het maken in een speciaal klein boekje.
Oeh dat is een goede tip EV dat boek lijkt mij ook interessant
Voor als ik weer meer concentratie heb
Tot die tijd hoop ik de tips van hier te lezen
Heb wel enorm de neiging om komende weken dat soort boeken te gaan lezen en ook waar VivaFleur het over had (speciaal voor therapeuten), zodat ik m'n nieuwe peut kan doorgronden en een deel wil 'haar voor zijn' en dan kunnen denken tijdens de doodenge therapie: 'ik weet heus wel waar jij mee bezig bent hoor.'
Maar een ander deel wil helemaal niet meer zo controlerend bezig zijn en wil een beetje vertrouwen op het proces en zo. Wat dan uitgelachen wordt door een ander deel...
Nou ja, het is in elk geval nooit saai in m'n hoofd ..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 19:05
Niet quoten please
Nou Knuff, mijn ervaring is dat focussen op waarnemen en dát met peut delen de beste input is voor een goede werkrelatie.
Ik kreeg op gegeven moment een inlees verbod (werd als suggestie gegeven maar wel met klem)... want ik maakte mezelf onbehandelbaar door zó zin de contole en het intellect te gaan zitten. Gelukkig goed gekomen. Maar wat vond ik t eng...
Nou Knuff, mijn ervaring is dat focussen op waarnemen en dát met peut delen de beste input is voor een goede werkrelatie.
Ik kreeg op gegeven moment een inlees verbod (werd als suggestie gegeven maar wel met klem)... want ik maakte mezelf onbehandelbaar door zó zin de contole en het intellect te gaan zitten. Gelukkig goed gekomen. Maar wat vond ik t eng...
dinsdag 28 februari 2017 om 19:28
Lief dat jullie me zo welkom heten!
Als jullie trouwens vragen hebben, mogen jullie die zeker stellen
Ik ben nog niet heel bekend voorlopig met ptss, hoe het behandeld wordt, en wat de impact ervan is. Dus voorlopig kan ik inhoudelijk nog niet zo goed op andere mensen reageren, maar hopelijk komt dat nog!
Wat ik wel bij een aantal van jullie (met name in deel 1 van dit topic) herken is dat het zo ontzettend pijnlijk is om terug te gaan naar vroeger. Ik heb altijd gebagatelliseerd hoe erg mijn verleden is ("Ik ben alleen emotioneel gekleineerd en verwaarloosd, dus het valt wel mee"). Als de psych me echter vraagt om bepaalde gebeurtenissen terug te halen, merk ik dat het me toch heel veel doet en dat ik er eigenlijk altijd emotioneel door word. Dat ik iets met die emoties moet, is me inmiddels wel duidelijk. Tegelijkertijd vind ik dat ook heel eng, omdat ik niet weet wat er allemaal nog bovenkomt bij een behandeling.
Verder heb ik (heel slecht ) al snel het idee dat een behandelaar mij stom vindt en denkt dat ik veel te extreem op bepaalde dingen reageer. Ik voel dus een soort gêne om bepaalde dingen op tafel te gooien, terwijl dat natuurlijk niet nodig is. Zelfs bij een behandeling doe ik pogingen om me zo perfect mogelijk te gedragen, om maar aardig gevonden te worden en geen kritiek te krijgen. Ik probeer er zo nuchter mogelijk in te staan en probeer alles te vertellen, maar soms blijft dat moeilijk.
Ik denk dat ik dat ga proberen te bespreken bij mijn volgende sessie bij de psycholoog, want het lijkt me wel belangrijk dat ze van dergelijke twijfels en onzekerheden af weten, voordat je begint met de behandeling.
Als jullie trouwens vragen hebben, mogen jullie die zeker stellen
Ik ben nog niet heel bekend voorlopig met ptss, hoe het behandeld wordt, en wat de impact ervan is. Dus voorlopig kan ik inhoudelijk nog niet zo goed op andere mensen reageren, maar hopelijk komt dat nog!
Wat ik wel bij een aantal van jullie (met name in deel 1 van dit topic) herken is dat het zo ontzettend pijnlijk is om terug te gaan naar vroeger. Ik heb altijd gebagatelliseerd hoe erg mijn verleden is ("Ik ben alleen emotioneel gekleineerd en verwaarloosd, dus het valt wel mee"). Als de psych me echter vraagt om bepaalde gebeurtenissen terug te halen, merk ik dat het me toch heel veel doet en dat ik er eigenlijk altijd emotioneel door word. Dat ik iets met die emoties moet, is me inmiddels wel duidelijk. Tegelijkertijd vind ik dat ook heel eng, omdat ik niet weet wat er allemaal nog bovenkomt bij een behandeling.
Verder heb ik (heel slecht ) al snel het idee dat een behandelaar mij stom vindt en denkt dat ik veel te extreem op bepaalde dingen reageer. Ik voel dus een soort gêne om bepaalde dingen op tafel te gooien, terwijl dat natuurlijk niet nodig is. Zelfs bij een behandeling doe ik pogingen om me zo perfect mogelijk te gedragen, om maar aardig gevonden te worden en geen kritiek te krijgen. Ik probeer er zo nuchter mogelijk in te staan en probeer alles te vertellen, maar soms blijft dat moeilijk.
Ik denk dat ik dat ga proberen te bespreken bij mijn volgende sessie bij de psycholoog, want het lijkt me wel belangrijk dat ze van dergelijke twijfels en onzekerheden af weten, voordat je begint met de behandeling.
dinsdag 28 februari 2017 om 19:41
dinsdag 28 februari 2017 om 20:25
Oh Belcanto, dat idee heb ik ook - denken voor de behandelaar.
Vanmorgen bij de poh moest ik bijna meteen huilen. Ik doe de grootste moeite om het enigszins controleerbaar te houden, want als ik het echt zou laten gaan... hm, het idee alleen al, dat durf ik echt niet. Too much. Ik vind het heel erg dat het zo hoog zit, want ik kan nu mijn emoties bijna niet meer inhouden als ik erover praat. En dat is dan over de recente gebeurtenis, die heel veel van vroeger triggert. Eigenlijk maar goed dat het er eindelijk echt uitkomt, maar ik schaam me dood. Vroeger was huilen aanstellerij; dat deed ik dus ook nooit want ik zag hoe er op zus werd gereageeerd. Poh blijft heel kalm maar ik denk toch: wat zal ze wel niet van me denken?
Vanmorgen bij de poh moest ik bijna meteen huilen. Ik doe de grootste moeite om het enigszins controleerbaar te houden, want als ik het echt zou laten gaan... hm, het idee alleen al, dat durf ik echt niet. Too much. Ik vind het heel erg dat het zo hoog zit, want ik kan nu mijn emoties bijna niet meer inhouden als ik erover praat. En dat is dan over de recente gebeurtenis, die heel veel van vroeger triggert. Eigenlijk maar goed dat het er eindelijk echt uitkomt, maar ik schaam me dood. Vroeger was huilen aanstellerij; dat deed ik dus ook nooit want ik zag hoe er op zus werd gereageeerd. Poh blijft heel kalm maar ik denk toch: wat zal ze wel niet van me denken?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 28 februari 2017 om 20:31
quote:Belcanto schreef op 28 februari 2017 @ 19:28:
Ik denk dat ik dat ga proberen te bespreken bij mijn volgende sessie bij de psycholoog, want het lijkt me wel belangrijk dat ze van dergelijke twijfels en onzekerheden af weten, voordat je begint met de behandeling.Goed zo, dat is echt heel sterk van je, en gaat je heel erg helpen
Ik denk dat ik dat ga proberen te bespreken bij mijn volgende sessie bij de psycholoog, want het lijkt me wel belangrijk dat ze van dergelijke twijfels en onzekerheden af weten, voordat je begint met de behandeling.Goed zo, dat is echt heel sterk van je, en gaat je heel erg helpen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 20:41
quote:Elmervrouw schreef op 28 februari 2017 @ 20:25:
. Poh blijft heel kalm maar ik denk toch: wat zal ze wel niet van me denken?
Huilen is wel een van m'n grootste angsten
Echt zo erg dat ik er nachtmerries over heb
Dat nooit bij een therapeut
Dan roep ik al het kwaad over mezelf af
Én krijgen zij hun zin
Terwijl als ik het bij jou lees EV ik juist wel begrijp dat de emoties hoog zitten en je dmv tranen ze eruit laat en het fijn is dat dat in een 'vertrouwde' (ja sorry daar heb ik nog moeite mee) omgeving kan
. Poh blijft heel kalm maar ik denk toch: wat zal ze wel niet van me denken?
Huilen is wel een van m'n grootste angsten
Echt zo erg dat ik er nachtmerries over heb
Dat nooit bij een therapeut
Dan roep ik al het kwaad over mezelf af
Én krijgen zij hun zin
Terwijl als ik het bij jou lees EV ik juist wel begrijp dat de emoties hoog zitten en je dmv tranen ze eruit laat en het fijn is dat dat in een 'vertrouwde' (ja sorry daar heb ik nog moeite mee) omgeving kan
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 21:01
quote:Knuffelbeertjes schreef op 28 februari 2017 @ 20:41:
[...]Terwijl als ik het bij jou lees EV ik juist wel begrijp dat de emoties hoog zitten en je dmv tranen ze eruit laat en het fijn is dat dat in een 'vertrouwde' (ja sorry daar heb ik nog moeite mee) omgeving kan Het valt nu gewoon niet meer tegen te houden, zo blijkt wel. En blijkbaar voel ik me bij deze poh veilig genoeg (neeeeee.... voel ik meteen van binnen) dat dit mag gebeuren. Trouwens Knuf, er stonden geen tissues op haar bureau
[...]Terwijl als ik het bij jou lees EV ik juist wel begrijp dat de emoties hoog zitten en je dmv tranen ze eruit laat en het fijn is dat dat in een 'vertrouwde' (ja sorry daar heb ik nog moeite mee) omgeving kan Het valt nu gewoon niet meer tegen te houden, zo blijkt wel. En blijkbaar voel ik me bij deze poh veilig genoeg (neeeeee.... voel ik meteen van binnen) dat dit mag gebeuren. Trouwens Knuf, er stonden geen tissues op haar bureau
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 28 februari 2017 om 21:16
quote:Knuffelbeertjes schreef op 28 februari 2017 @ 18:48:
[...]
Heb wel enorm de neiging om komende weken dat soort boeken te gaan lezen en ook waar VivaFleur het over had (speciaal voor therapeuten), zodat ik m'n nieuwe peut kan doorgronden en een deel wil 'haar voor zijn' en dan kunnen denken tijdens de doodenge therapie: 'ik weet heus wel waar jij mee bezig bent hoor.'
Maar een ander deel wil helemaal niet meer zo controlerend bezig zijn en wil een beetje vertrouwen op het proces en zo. Wat dan uitgelachen wordt door een ander deel...
Nou ja, het is in elk geval nooit saai in m'n hoofd ..
Heb ik al eens verteld dat ik de eerste 2 of misschien 3 EMDR behandelingen vooral bezig was met checken of de psych deed wat de bedoeling was? Ik kende de behandeling vanuit mijn werk vrij aardig en had me vooraf nog een beetje extra ingelezen.
Toen ik ervoer dat ze het goed deed, won ze mijn vertrouwen. De volgende EMDR behandelingen gingen al een stuk beter. En bij die van vorige week heb ik niets meer meegekregen van wat ze heeft gedaan....
Ik heb dit overigens wel (achteraf ) met haar besproken en haar reactie: logisch, het is ook een heftige behandeling, ik begrijp wel dat je zeker wilt weten dat ik het goed doe.
Dat is het precies, ik vind zulke behandelingen dood- en doodeng en laat me dus niet door de eerste de beste prutser behandelen .
Wat betreft je mf oefeningen: wat je hiervan leert, is dat het boosheid oproept. Dat je reactie daarop is dat je de neiging krijgt te vernietigen en te vermijden. Dat weet je dan ook weer. De boosheid en je neigingen zijn interessant om verder, heel mindful, te onderzoeken.
Gewoon constateren, zonder oordeel Knuff (daar, bij dat 'zonder oordeel', zit je uitdaging). En o ja, je hoeft niet meteen het braafste, slimste, beste meisje uit de klas te zijn.
Bij mij ging het toentertijd totaal andersom: ik deed alle huiswerkoefeningen, ook als het echt niet kon. Dan stond ik bijvoorbeeld om 5 uur op om die stomme oefening te doen. Vraagt de therapeut aan mij: wat zegt dit over jou, dat je je in allerlei bochten wringt om iets te doen wat je niet eens fijn vindt? Uhm Dat eigen grenzen niet belangrijk zijn...... dat ik alles goed moet doen voor anderen.... dat als je niet je best doet, je net zo goed meteen kunt stoppen.... dat het bij mij alles of niets is.... . Pfff, zoveel geleerd van die MF.....
[...]
Heb wel enorm de neiging om komende weken dat soort boeken te gaan lezen en ook waar VivaFleur het over had (speciaal voor therapeuten), zodat ik m'n nieuwe peut kan doorgronden en een deel wil 'haar voor zijn' en dan kunnen denken tijdens de doodenge therapie: 'ik weet heus wel waar jij mee bezig bent hoor.'
Maar een ander deel wil helemaal niet meer zo controlerend bezig zijn en wil een beetje vertrouwen op het proces en zo. Wat dan uitgelachen wordt door een ander deel...
Nou ja, het is in elk geval nooit saai in m'n hoofd ..
Heb ik al eens verteld dat ik de eerste 2 of misschien 3 EMDR behandelingen vooral bezig was met checken of de psych deed wat de bedoeling was? Ik kende de behandeling vanuit mijn werk vrij aardig en had me vooraf nog een beetje extra ingelezen.
Toen ik ervoer dat ze het goed deed, won ze mijn vertrouwen. De volgende EMDR behandelingen gingen al een stuk beter. En bij die van vorige week heb ik niets meer meegekregen van wat ze heeft gedaan....
Ik heb dit overigens wel (achteraf ) met haar besproken en haar reactie: logisch, het is ook een heftige behandeling, ik begrijp wel dat je zeker wilt weten dat ik het goed doe.
Dat is het precies, ik vind zulke behandelingen dood- en doodeng en laat me dus niet door de eerste de beste prutser behandelen .
Wat betreft je mf oefeningen: wat je hiervan leert, is dat het boosheid oproept. Dat je reactie daarop is dat je de neiging krijgt te vernietigen en te vermijden. Dat weet je dan ook weer. De boosheid en je neigingen zijn interessant om verder, heel mindful, te onderzoeken.
Gewoon constateren, zonder oordeel Knuff (daar, bij dat 'zonder oordeel', zit je uitdaging). En o ja, je hoeft niet meteen het braafste, slimste, beste meisje uit de klas te zijn.
Bij mij ging het toentertijd totaal andersom: ik deed alle huiswerkoefeningen, ook als het echt niet kon. Dan stond ik bijvoorbeeld om 5 uur op om die stomme oefening te doen. Vraagt de therapeut aan mij: wat zegt dit over jou, dat je je in allerlei bochten wringt om iets te doen wat je niet eens fijn vindt? Uhm Dat eigen grenzen niet belangrijk zijn...... dat ik alles goed moet doen voor anderen.... dat als je niet je best doet, je net zo goed meteen kunt stoppen.... dat het bij mij alles of niets is.... . Pfff, zoveel geleerd van die MF.....
