Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 om 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 10:31
quote:SF_ schreef op 27 februari 2017 @ 22:39:
Babystapjes, want we moeten nog 46 topics volschrijven.
Oh ja, ik zal in elk geval rustig m'n tijd nemen...
Als jullie dan zo geduldig en begripvol blijven als altijd
Babystapjes, want we moeten nog 46 topics volschrijven.
Oh ja, ik zal in elk geval rustig m'n tijd nemen...
Als jullie dan zo geduldig en begripvol blijven als altijd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 10:41
quote:branningbrothers schreef op 27 februari 2017 @ 22:39:
Kleine stapjes voorwaarts iedereen. Vandaag weer een administratief hoogtepunt: stukken voor de aangifte 2016 zijn verstuurd naar de belastingadviseur. Zucht van verlichting .Dat is dan weer een hele grote stap BB, wat een werk. Maar volgens mij is je hele drukke maand februari bijna voorbij
Kleine stapjes voorwaarts iedereen. Vandaag weer een administratief hoogtepunt: stukken voor de aangifte 2016 zijn verstuurd naar de belastingadviseur. Zucht van verlichting .Dat is dan weer een hele grote stap BB, wat een werk. Maar volgens mij is je hele drukke maand februari bijna voorbij
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 10:44
quote:SF_ schreef op 28 februari 2017 @ 08:35:
Mijn nacht was wel goed. Vriend sliep in de logeerkamer, dus kon ik ongesnurkt, ik bedoel ongestoord slapen.
Fijn Snow
Ik moet weer wennen met vriend naast mij, maar dat lukt re-de-lijk.....
En herkenbaar van de stemmingswisselingen; vreten energie..
Mijn nacht was wel goed. Vriend sliep in de logeerkamer, dus kon ik ongesnurkt, ik bedoel ongestoord slapen.
Fijn Snow
Ik moet weer wennen met vriend naast mij, maar dat lukt re-de-lijk.....
En herkenbaar van de stemmingswisselingen; vreten energie..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 10:48
quote:hanke321 schreef op 28 februari 2017 @ 08:29:
Ik voel me innerlijk vaak de meneer uit de Duyvis reclame...heb zo de neiging mezelf , mijn dagen, mijn relaties als 'ok' te bestempelen...maar zo loopt het leven niet en er is zoveel tegelijk! Daar kan mijn hoofd niet bij en dat schuurt regelmatig enorm. Want 'niet ok' dekt vaak ook de lading niet.
Goedemorgen lieve Hanke, fijn zo'n goede nacht!
Het blijft dus nog wel even spannend met die organisatie, maar je gaat er echt goed mee om; doet wat je kunt en dat is voor nu het enige wat telt. Ik hoop dat ze een beetje opschieten met de uitslag, zodat je snel weet waar je aan toe bent (ik vind onzekerheid nog erger dan duidelijkheid, iedereen denk ik...)
Herkenbaar van het schuren..En fijn dat je mee leest en schrijft, wanneer dat lukt
Ik voel me innerlijk vaak de meneer uit de Duyvis reclame...heb zo de neiging mezelf , mijn dagen, mijn relaties als 'ok' te bestempelen...maar zo loopt het leven niet en er is zoveel tegelijk! Daar kan mijn hoofd niet bij en dat schuurt regelmatig enorm. Want 'niet ok' dekt vaak ook de lading niet.
Goedemorgen lieve Hanke, fijn zo'n goede nacht!
Het blijft dus nog wel even spannend met die organisatie, maar je gaat er echt goed mee om; doet wat je kunt en dat is voor nu het enige wat telt. Ik hoop dat ze een beetje opschieten met de uitslag, zodat je snel weet waar je aan toe bent (ik vind onzekerheid nog erger dan duidelijkheid, iedereen denk ik...)
Herkenbaar van het schuren..En fijn dat je mee leest en schrijft, wanneer dat lukt
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 10:57
Goedemorgen allemaal.
Fijn je weer te zien, Hanke.
Eens: stemmingswisselingen kosten bergen energie..
Gesprek met poh was emotioneel. Het zit me allemaal heel hoog en het kwam er meteen ook uit toen ik begon te vertellen over de escalatie vorige week maandag met ex, en de dagen daarna met date (zij noemt het wel een relatie intussen! haha), en de grote onzekerheid die onder alle volwassen handelingen en beslissingen door loopt. Over de slaapmedicatie gehad: ik krijg niet de 30 tabletten (kan dat dan, ertussen uit piepen met 30 stuks Zoldipem?); ze gaf wel een tip over melatonine, dus ik ben daarna naar het Kruidvat gegaan en heb nu 500 stuks 'Time Release' Melatonine. Verder vond ze het heel knap hoe ik het allemaal toch maar deed, hoe zwaar ook, en ik mocht mezelf belonen met iets. Heel concreet ook: wat doe je om voor jezelf te zorgen? Om beter om te gaan met al dat heftige gevoel? Ik noemde (hard)lopen, op forum schrijven, schrijven. Ze raadde me aan om alles wat ik schrijf te bewaren voor mijn kinderen, omdat kinderen hun ouders ooit echt willen kennen. Oh ja, zei ik, met alles? Ja, ze willen weten wie je echt ben. Ouders hier: is dat waar?
Fijn je weer te zien, Hanke.
Eens: stemmingswisselingen kosten bergen energie..
Gesprek met poh was emotioneel. Het zit me allemaal heel hoog en het kwam er meteen ook uit toen ik begon te vertellen over de escalatie vorige week maandag met ex, en de dagen daarna met date (zij noemt het wel een relatie intussen! haha), en de grote onzekerheid die onder alle volwassen handelingen en beslissingen door loopt. Over de slaapmedicatie gehad: ik krijg niet de 30 tabletten (kan dat dan, ertussen uit piepen met 30 stuks Zoldipem?); ze gaf wel een tip over melatonine, dus ik ben daarna naar het Kruidvat gegaan en heb nu 500 stuks 'Time Release' Melatonine. Verder vond ze het heel knap hoe ik het allemaal toch maar deed, hoe zwaar ook, en ik mocht mezelf belonen met iets. Heel concreet ook: wat doe je om voor jezelf te zorgen? Om beter om te gaan met al dat heftige gevoel? Ik noemde (hard)lopen, op forum schrijven, schrijven. Ze raadde me aan om alles wat ik schrijf te bewaren voor mijn kinderen, omdat kinderen hun ouders ooit echt willen kennen. Oh ja, zei ik, met alles? Ja, ze willen weten wie je echt ben. Ouders hier: is dat waar?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 28 februari 2017 om 11:05
Ik durf als kind van mijn ouders wel te zeggen dat ik alle info over mijn ouders heel interessant vind.
Ik sliep zo goed vannacht, dat ik vanmorgen mijn ogen niet meer openkreeg. Ontstoken! Zaten helemaal vastgeplakt, beide ogen Dus met ogen dicht naar de badkamer gestrompeld om de boel los te weken. En ik zie eruit joh! Iets minder knap dan normaal, haha!
Als troost ontbeten met Sushi.
Ik sliep zo goed vannacht, dat ik vanmorgen mijn ogen niet meer openkreeg. Ontstoken! Zaten helemaal vastgeplakt, beide ogen Dus met ogen dicht naar de badkamer gestrompeld om de boel los te weken. En ik zie eruit joh! Iets minder knap dan normaal, haha!
Als troost ontbeten met Sushi.
dinsdag 28 februari 2017 om 11:07
Fijne tips Elmervrouw, klinkt als een goed gesprek.
Ik heb als tip destijds Valeriaan gekregen, word je ook ontspannen van.
Kan me best voorstellen dat kinderen hun ouders willen leren kennen.
Ik ben geen ouder, wel een kind, en ik zou best gesprekken met mijn moeder willen voeren als ze gezond was,
en met mijn vader, als hij empathisch was
Dus kan me er heel goed iets bij voorstellen,
maar denk dat je moet doen wat goed voelt voor jou. Hoe denk jij er zelf over?
Ik heb als tip destijds Valeriaan gekregen, word je ook ontspannen van.
Kan me best voorstellen dat kinderen hun ouders willen leren kennen.
Ik ben geen ouder, wel een kind, en ik zou best gesprekken met mijn moeder willen voeren als ze gezond was,
en met mijn vader, als hij empathisch was
Dus kan me er heel goed iets bij voorstellen,
maar denk dat je moet doen wat goed voelt voor jou. Hoe denk jij er zelf over?
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 11:08
Och, bah, dat is vervelend Pruttel!
NIET wrijven erin hoor, dan maak je het erger en blijf je jezelf besmetten.
Ik kreeg oogdruppels van de huisarts.
Heb in het verleden vaak ontstoken ogen gehad door allergische reacties.
Niet fijn
NIET wrijven erin hoor, dan maak je het erger en blijf je jezelf besmetten.
Ik kreeg oogdruppels van de huisarts.
Heb in het verleden vaak ontstoken ogen gehad door allergische reacties.
Niet fijn
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 11:09
Zelf de dag goed gestart na een redelijke nacht...
Had afgesproken dat als het een beetje ging, ik zou gaan zwemmen.
Is gelukt
Ik kreeg zelfs geen duizelingen en hartkloppingen en draaierig gevoel bij het zwembad!
Alleen aan het eind even, toen waren de indrukken waarschijnlijk teveel.
Maar het ging voor en tijdens het zwemmen best goed
Wil het dan weer dood analyseren, want begrijpen; hoe kan het dat mijn hoofd nu wel normaal deed,
en een andere keer niet?
Denk dat het met ontspanning en lage verwachtingen en eisen richting mezelf te maken heeft...
Maar heb dat principe nog niet goed door
In het zwembad was het wel even moeilijk, want iemand van mijn leeftijd ging met mij praten.
En ik schoot snel in de stress, want; wat verwacht diegene van mij, wat moet ik zeggen, hoe kom ik leuk over, etc. etc.
Toen bedacht ik me dat ik daar was voor mezelf en niet om leuk over te komen.
Dus meer verwachtingsvol het gesprek gevoerd en dat bleek een stuk meer ontspannen te zijn.
Wel een heel groot deel dat helemaal doordraaide in mijn hoofd en niet begreep waar ik mee bezig was, want:
je moet leuk overkomen, wat ben je nou aan het doen?!
Maar ook een deel dat dacht; jij gaat met mij praten, dus dat is een goed teken en ik zie wel hoe het gesprek loopt.
Ik kan me wel voorstellen dat dat uiteindelijk fijner gaat voelen,
het was nu nog heel eng, en moeilijk, en continu bang voor afwijzing.
Maar dat slaat toch nergens op. Ik ken die vrouw helemaal niet, dus wat maakt het uit als ze me afwijst of als het gesprek niet loopt...?
Nou ja, dat deed het wel, ze heeft wat verteld over haar werk en we hebben het over het zwemmen gehad en wat er allemaal te doen was en zo. Was best leuk. Aan het eind weer stress, want: hoe sluit ik dit gesprek af??
Maar toen ging zij weg en zei: leuk je gesproken te hebben, ik zie je vast wel weer eens hier, lijkt me gezellig.
Ohkee.. dat is het? Ik hoef niks te doen? Ik hoef niet mezelf te verkopen of nu iets te doen??
Fijn, maar ook gek, verwarrend..
Daarna naar huis en gedachten die op volle toeren werken;
'je kunt zwemmen, dus dan kun je ook werken. Je kunt een gesprek voeren, dus dan kun je ook naar *noem een lijst met familieleden op die ik in de steek laat*. Je kunt sporten, dus dan kun je ook het huis poetsen. Je hebt je tijd verspild aan praten met iemand en had veel meer moeten zwemmen. Je bent slecht en je gaat dat NU goed maken met wat wij bedenken.'
Ja hoor, maar wat jullie bedenken gaat niet gebeuren en eigenlijk ben ik best een beetje moe van het zwemmen en het praten met die persoon terwijl ik dicht bij mezelf probeerde te blijven, ik vind dat ik best goed bezig ben geweest al, dus ik denk dat ik even rustig aan ga doen.
Nou, dan vliegen ze tegen de muren omhoog. Dan maar. Ik stel ze wel gerust en zeg dat ik begrijp dat ze compleet overstuur zijn en dat vanmorgen ook veel was. En dat we daarom dus géén takenlijst gaan afvinken, en wel even rustig aan gaan doen. Zijn ze het helemaal niet mee eens, maar ja, afgelopen periode hebben ze wel doorgekregen dat ze niet altijd meer hun zin krijgen... (hoe moeilijk ik het nog steeds vind..).
Had afgesproken dat als het een beetje ging, ik zou gaan zwemmen.
Is gelukt
Ik kreeg zelfs geen duizelingen en hartkloppingen en draaierig gevoel bij het zwembad!
Alleen aan het eind even, toen waren de indrukken waarschijnlijk teveel.
Maar het ging voor en tijdens het zwemmen best goed
Wil het dan weer dood analyseren, want begrijpen; hoe kan het dat mijn hoofd nu wel normaal deed,
en een andere keer niet?
Denk dat het met ontspanning en lage verwachtingen en eisen richting mezelf te maken heeft...
Maar heb dat principe nog niet goed door
In het zwembad was het wel even moeilijk, want iemand van mijn leeftijd ging met mij praten.
En ik schoot snel in de stress, want; wat verwacht diegene van mij, wat moet ik zeggen, hoe kom ik leuk over, etc. etc.
Toen bedacht ik me dat ik daar was voor mezelf en niet om leuk over te komen.
Dus meer verwachtingsvol het gesprek gevoerd en dat bleek een stuk meer ontspannen te zijn.
Wel een heel groot deel dat helemaal doordraaide in mijn hoofd en niet begreep waar ik mee bezig was, want:
je moet leuk overkomen, wat ben je nou aan het doen?!
Maar ook een deel dat dacht; jij gaat met mij praten, dus dat is een goed teken en ik zie wel hoe het gesprek loopt.
Ik kan me wel voorstellen dat dat uiteindelijk fijner gaat voelen,
het was nu nog heel eng, en moeilijk, en continu bang voor afwijzing.
Maar dat slaat toch nergens op. Ik ken die vrouw helemaal niet, dus wat maakt het uit als ze me afwijst of als het gesprek niet loopt...?
Nou ja, dat deed het wel, ze heeft wat verteld over haar werk en we hebben het over het zwemmen gehad en wat er allemaal te doen was en zo. Was best leuk. Aan het eind weer stress, want: hoe sluit ik dit gesprek af??
Maar toen ging zij weg en zei: leuk je gesproken te hebben, ik zie je vast wel weer eens hier, lijkt me gezellig.
Ohkee.. dat is het? Ik hoef niks te doen? Ik hoef niet mezelf te verkopen of nu iets te doen??
Fijn, maar ook gek, verwarrend..
Daarna naar huis en gedachten die op volle toeren werken;
'je kunt zwemmen, dus dan kun je ook werken. Je kunt een gesprek voeren, dus dan kun je ook naar *noem een lijst met familieleden op die ik in de steek laat*. Je kunt sporten, dus dan kun je ook het huis poetsen. Je hebt je tijd verspild aan praten met iemand en had veel meer moeten zwemmen. Je bent slecht en je gaat dat NU goed maken met wat wij bedenken.'
Ja hoor, maar wat jullie bedenken gaat niet gebeuren en eigenlijk ben ik best een beetje moe van het zwemmen en het praten met die persoon terwijl ik dicht bij mezelf probeerde te blijven, ik vind dat ik best goed bezig ben geweest al, dus ik denk dat ik even rustig aan ga doen.
Nou, dan vliegen ze tegen de muren omhoog. Dan maar. Ik stel ze wel gerust en zeg dat ik begrijp dat ze compleet overstuur zijn en dat vanmorgen ook veel was. En dat we daarom dus géén takenlijst gaan afvinken, en wel even rustig aan gaan doen. Zijn ze het helemaal niet mee eens, maar ja, afgelopen periode hebben ze wel doorgekregen dat ze niet altijd meer hun zin krijgen... (hoe moeilijk ik het nog steeds vind..).
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 11:32
Wat vervelend, Pruttel. Sterkte!
Knuf, ik vind het zo fijn dat je zo duidelijk die gedachtengangen deelt, zoals bijv. in het zwembad, dat gesprek met iemand, zomaar. Hoe je je voelt, wat je denkt. En je besluit 'ik ben hier voor mezelf, niet om leuk over te komen of wat dan ook'. Dat klinkt heel gezond. En ja, de reactie achteraf.... ik zit nu ook nog steeds te worstelen met de impact van mijn explosie vorige week tegen ex. Dan gaan er weer allerlei oude dingen en oude reacties spelen en me bang maken.
Poh is trouwens heel goed in lichaamstaal. Ik was amper binnen of ze vroeg al wat er aan de hand was: je loopt als iemand die flink ziek is. Ja, al last van die (draai)duizeligheid sinds ergens zondagmiddag, heel vervelend. Ze ziet ook heel goed de momenten waarop ik me kleiner maak, me afsluit etc. Ik ga ook proberen milder naar mezelf te kijken. We hebben ook over grenzen gepraat. Hoe je voelt dat iets of iemand te dichtbij komt. Ik heb in elk contact met ex druk gevoeld, ja en daar loop je dus al tegen een grens van jezelf aan, zei ze. Hm.... die voel ik nauwelijks op het moment zelf, laat staan dat ik ernaar kan handelen. Maar ik moet mezelf er niet om veroordelen zei ze: alles heeft je gebracht tot waar je nu bent. Gek toch, dat ik mezelf zo hard veroordeel, terwijl ik dat bij anderen niet doe. Ik zie wel dat ik nog heel veel beter voor mezelf kan gaan zorgen. Dacht dat op tijd eten etc. wel goed genoeg was, maar het houdt veel meer in dan dat.
Knuf, ik vind het zo fijn dat je zo duidelijk die gedachtengangen deelt, zoals bijv. in het zwembad, dat gesprek met iemand, zomaar. Hoe je je voelt, wat je denkt. En je besluit 'ik ben hier voor mezelf, niet om leuk over te komen of wat dan ook'. Dat klinkt heel gezond. En ja, de reactie achteraf.... ik zit nu ook nog steeds te worstelen met de impact van mijn explosie vorige week tegen ex. Dan gaan er weer allerlei oude dingen en oude reacties spelen en me bang maken.
Poh is trouwens heel goed in lichaamstaal. Ik was amper binnen of ze vroeg al wat er aan de hand was: je loopt als iemand die flink ziek is. Ja, al last van die (draai)duizeligheid sinds ergens zondagmiddag, heel vervelend. Ze ziet ook heel goed de momenten waarop ik me kleiner maak, me afsluit etc. Ik ga ook proberen milder naar mezelf te kijken. We hebben ook over grenzen gepraat. Hoe je voelt dat iets of iemand te dichtbij komt. Ik heb in elk contact met ex druk gevoeld, ja en daar loop je dus al tegen een grens van jezelf aan, zei ze. Hm.... die voel ik nauwelijks op het moment zelf, laat staan dat ik ernaar kan handelen. Maar ik moet mezelf er niet om veroordelen zei ze: alles heeft je gebracht tot waar je nu bent. Gek toch, dat ik mezelf zo hard veroordeel, terwijl ik dat bij anderen niet doe. Ik zie wel dat ik nog heel veel beter voor mezelf kan gaan zorgen. Dacht dat op tijd eten etc. wel goed genoeg was, maar het houdt veel meer in dan dat.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 28 februari 2017 om 11:44
quote:Elmervrouw schreef op 28 februari 2017 @ 11:32:
Ik zie wel dat ik nog heel veel beter voor mezelf kan gaan zorgen. Dacht dat op tijd eten etc. wel goed genoeg was, maar het houdt veel meer in dan dat.
Ja hier loop ik best wel tegenaan want al dat zelfzorg gedoe lijk ik wel een dagtaak aan te hebben. Vooral het preventief te werk gaan; niet pas ingrijpen als er al een berg spanning is, maar al eerder... Ontspanning en rusten zien als onderdeel van m'n dagen... Én dan nog inderdaad het op tijd eten (is het alweer etenstijd?!), douchen, tanden poetsen (ook nooit geleerd dus moet nog steeds een gewoonte worden maar blijf weerstand voelen voor iets in mijn mond twee hele minuten ookal doe ik het braaf), voldoende slapen (ahum), naar de wc gaan als ik moet....., etc etc.
Dat dat dan de basis is, vreet al zoveel energie. En dan komen inderdaad de dingen die je nu noemt er nog bij EV; grenzen aanvoelen, aangeven, ....
Hoe is het daarnaast nog mogelijk tijd te besteden aan werk, hobby's, contacten, etc etc...? Heb er dus een dagtaak aan om een beetje voor mezelf te leren zorgen
Hoe doen anderen dat ooit vraag ik me af..
Oh en klinkt als een hele fijne poh-er
Ik zie wel dat ik nog heel veel beter voor mezelf kan gaan zorgen. Dacht dat op tijd eten etc. wel goed genoeg was, maar het houdt veel meer in dan dat.
Ja hier loop ik best wel tegenaan want al dat zelfzorg gedoe lijk ik wel een dagtaak aan te hebben. Vooral het preventief te werk gaan; niet pas ingrijpen als er al een berg spanning is, maar al eerder... Ontspanning en rusten zien als onderdeel van m'n dagen... Én dan nog inderdaad het op tijd eten (is het alweer etenstijd?!), douchen, tanden poetsen (ook nooit geleerd dus moet nog steeds een gewoonte worden maar blijf weerstand voelen voor iets in mijn mond twee hele minuten ookal doe ik het braaf), voldoende slapen (ahum), naar de wc gaan als ik moet....., etc etc.
Dat dat dan de basis is, vreet al zoveel energie. En dan komen inderdaad de dingen die je nu noemt er nog bij EV; grenzen aanvoelen, aangeven, ....
Hoe is het daarnaast nog mogelijk tijd te besteden aan werk, hobby's, contacten, etc etc...? Heb er dus een dagtaak aan om een beetje voor mezelf te leren zorgen
Hoe doen anderen dat ooit vraag ik me af..
Oh en klinkt als een hele fijne poh-er
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 12:34
Hier ook zoveel herkenning....
Dank voor jullie welkom!!
Zal me even kort voorstellen (zal dit deel weer verwijderen dus svp niet quoten). Ben alleenstaand en heb sinds ruim een jaar ptss en burn out sinds januari. Vaak echt aan de grond.
Ik ben nu computerloos, en typen op telefoon is kut, maar mijn vingers jeuken wat meer te schrijven binnenkort.
Gewoon zoveel herkenning dat ik sommige posts zelf geschreven zou kunnen hebben.
Momenteel ook aan het worstelen met zelfzorg. Dacht ook dat dit de basisdingen inhield als eten en slapen. Maar het is idd veel meer.
Mezelf troosten, liefhebben.
Ben daar juist vandaag ook mee bezig. Er zijn zoveel dingen gebeurd in korte tijd dat me vaak angst/paniek overvalt.
Mis nu vooral mijn beste vriend.
Zodra ik wat makkelijker type vertel ik het verhaal. Zo is het niet duidelijk natuurlijk.
Voor nu even delen dat ik van binnen zoveel pijn voel. Soms geen doorkomen aan.
Letterlijk steken overal.
Bedankt voor jullie openheid hier en lezende oog.
Dank voor jullie welkom!!
Zal me even kort voorstellen (zal dit deel weer verwijderen dus svp niet quoten). Ben alleenstaand en heb sinds ruim een jaar ptss en burn out sinds januari. Vaak echt aan de grond.
Ik ben nu computerloos, en typen op telefoon is kut, maar mijn vingers jeuken wat meer te schrijven binnenkort.
Gewoon zoveel herkenning dat ik sommige posts zelf geschreven zou kunnen hebben.
Momenteel ook aan het worstelen met zelfzorg. Dacht ook dat dit de basisdingen inhield als eten en slapen. Maar het is idd veel meer.
Mezelf troosten, liefhebben.
Ben daar juist vandaag ook mee bezig. Er zijn zoveel dingen gebeurd in korte tijd dat me vaak angst/paniek overvalt.
Mis nu vooral mijn beste vriend.
Zodra ik wat makkelijker type vertel ik het verhaal. Zo is het niet duidelijk natuurlijk.
Voor nu even delen dat ik van binnen zoveel pijn voel. Soms geen doorkomen aan.
Letterlijk steken overal.
Bedankt voor jullie openheid hier en lezende oog.
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
dinsdag 28 februari 2017 om 12:49
Dag Kers, fijn dat je er bent.
Knuff, ik was bezig een berichtje te schrijven naar je over hoe goed het is dat je nu, na het zwemmen, even rustig aan doet, geen takenlijstjes gaat afvinken enzovoorts. Terwijl ik aan het typen was, schoot ik enorm in de lach. Ik ben er nu net van bijgekomen.
Want..... vannacht 7 uur geslapen met maar 1 hystaminepilletje en maar 2 keer tussendoor wakker worden, zonder al te grote narigheid. Relatief een best fit gevoel bij het opstaan en daarom maar meteen een takenlijst voor mezelf verzonnen.
En daar vol goede moed mee aan de slag gegaan. Dus, nu al: boodschappen gedaan, pompoensoep gemaakt, badkamer en wc gepoetst, was gedaan, een andere was gevouwen, een paar werkmails verstuurd. Om vervolgens jou te vertellen dat het heel goed is om niets te doen. Wat ik ook echt vind. En wat ik dus nu ook tegen mezelf zeg.
Ik stop nu met het takenlijstje, ga even uitrusten, gezond lunchen, boek lezen, enzovoorts.
En uhh, Knuff: echt goed van je!
Knuff, ik was bezig een berichtje te schrijven naar je over hoe goed het is dat je nu, na het zwemmen, even rustig aan doet, geen takenlijstjes gaat afvinken enzovoorts. Terwijl ik aan het typen was, schoot ik enorm in de lach. Ik ben er nu net van bijgekomen.
Want..... vannacht 7 uur geslapen met maar 1 hystaminepilletje en maar 2 keer tussendoor wakker worden, zonder al te grote narigheid. Relatief een best fit gevoel bij het opstaan en daarom maar meteen een takenlijst voor mezelf verzonnen.
En daar vol goede moed mee aan de slag gegaan. Dus, nu al: boodschappen gedaan, pompoensoep gemaakt, badkamer en wc gepoetst, was gedaan, een andere was gevouwen, een paar werkmails verstuurd. Om vervolgens jou te vertellen dat het heel goed is om niets te doen. Wat ik ook echt vind. En wat ik dus nu ook tegen mezelf zeg.
Ik stop nu met het takenlijstje, ga even uitrusten, gezond lunchen, boek lezen, enzovoorts.
En uhh, Knuff: echt goed van je!
dinsdag 28 februari 2017 om 12:54
Hanke
Kers
Hier bouwt de paniek zich ook op zodra die de kans krijgt en dan sta ik weer machteloos tegenover de enorme angsten...
Als ik thuis ben gaat het redelijk maar afspraken, werk, regeldingen, lijk ik heel klein te moeten houden
En weet wel dat ik het mezelf moeilijk blijf maken door er tegen te vechten en dat zo'n ochtend als nu prima was (zwemmen, een was, afwas en rust). Maar dan komt de middag nog met werken en ook al zal dat allemaal goed gaan, ik zie toch overal als een berg tegenop... Denk alleen maar: Oke vanmiddag werk, morgen werk en mf cursus, overmorgen werk en scholingsavond (en dus eten bij een collega pff), vrijdag enge therapeut, zaterdag een feestje en dan zondag helemaal niks, maar helaas is daarna alweer een nieuwe week met allerlei dingen, dus nieuwe paniek...
Voelt ondankbaar tov m'n leven, maar ik trek het zo slecht momenteel en wil niet klagen maar overzie alles gewoon slecht
Denk: hoe ga ik dit allemaal ooit volhouden? Per dag leven lijkt te lukken maar alles is zo uitzichtloos en uitputtend en dan is het opeens al maart en gaat mijn leven als een soort roes aan me voorbij... En die gedachte zorgt dan weer voor nieuwe paniek..
Kers
Hier bouwt de paniek zich ook op zodra die de kans krijgt en dan sta ik weer machteloos tegenover de enorme angsten...
Als ik thuis ben gaat het redelijk maar afspraken, werk, regeldingen, lijk ik heel klein te moeten houden
En weet wel dat ik het mezelf moeilijk blijf maken door er tegen te vechten en dat zo'n ochtend als nu prima was (zwemmen, een was, afwas en rust). Maar dan komt de middag nog met werken en ook al zal dat allemaal goed gaan, ik zie toch overal als een berg tegenop... Denk alleen maar: Oke vanmiddag werk, morgen werk en mf cursus, overmorgen werk en scholingsavond (en dus eten bij een collega pff), vrijdag enge therapeut, zaterdag een feestje en dan zondag helemaal niks, maar helaas is daarna alweer een nieuwe week met allerlei dingen, dus nieuwe paniek...
Voelt ondankbaar tov m'n leven, maar ik trek het zo slecht momenteel en wil niet klagen maar overzie alles gewoon slecht
Denk: hoe ga ik dit allemaal ooit volhouden? Per dag leven lijkt te lukken maar alles is zo uitzichtloos en uitputtend en dan is het opeens al maart en gaat mijn leven als een soort roes aan me voorbij... En die gedachte zorgt dan weer voor nieuwe paniek..
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
dinsdag 28 februari 2017 om 12:56
dinsdag 28 februari 2017 om 13:00
quote:Knuffelbeertjes schreef op 28 februari 2017 @ 12:54:
[....]
Per dag leven lijkt te lukken maar alles is zo uitzichtloos en uitputtend en dan is het opeens al maart en gaat mijn leven als een soort roes aan me voorbij... En die gedachte zorgt dan weer voor nieuwe paniek.. Laten we het dan maar gewoon per dag proberen Knuff. Gewoon per dag. Vandaag is vandaag. Dus kijk naar vanmiddag en vanavond en kijk nog even terug op de ochtend. Dat is het. Dat is alles.
[....]
Per dag leven lijkt te lukken maar alles is zo uitzichtloos en uitputtend en dan is het opeens al maart en gaat mijn leven als een soort roes aan me voorbij... En die gedachte zorgt dan weer voor nieuwe paniek.. Laten we het dan maar gewoon per dag proberen Knuff. Gewoon per dag. Vandaag is vandaag. Dus kijk naar vanmiddag en vanavond en kijk nog even terug op de ochtend. Dat is het. Dat is alles.
dinsdag 28 februari 2017 om 13:08
Wat goed Sofie.
Je inspireert me. Helaas ivm burn out geen puf, maar zou nu graag een soepje koken.
Eet smakelijk!
Ik zit nog even over zelfzorg te denken.
Wat ik zo frustrerend vind is dat ik niet weet wat het inhoud. Gewoon niet. En dan te bedenken dat goede zelfzorg (in de breedste zin van het woord), wat gelukkig te leren is, nog niet hetzelfde is als 'dromen waarmaken'.
Ik ben een optimistisch persoon, heus, en ik ga niet zwartgallig doen in mijn tweede post maar soms voelt het zo hopeloos ver weg, dat leven waarin ik voor mezelf zorg én ook nog het leven de richting geef waar ik gelukkig van wordt qua werk, woonomgeving etc.
Dit gaat er vaak in me om: zelfzorg is nog niet hetzelfde als mijn leven de invulling geven waar ik blij van word. Soms wordt ik daar wel bang van.
Of is dat mijn hoge lat en ongeduld?
Je inspireert me. Helaas ivm burn out geen puf, maar zou nu graag een soepje koken.
Eet smakelijk!
Ik zit nog even over zelfzorg te denken.
Wat ik zo frustrerend vind is dat ik niet weet wat het inhoud. Gewoon niet. En dan te bedenken dat goede zelfzorg (in de breedste zin van het woord), wat gelukkig te leren is, nog niet hetzelfde is als 'dromen waarmaken'.
Ik ben een optimistisch persoon, heus, en ik ga niet zwartgallig doen in mijn tweede post maar soms voelt het zo hopeloos ver weg, dat leven waarin ik voor mezelf zorg én ook nog het leven de richting geef waar ik gelukkig van wordt qua werk, woonomgeving etc.
Dit gaat er vaak in me om: zelfzorg is nog niet hetzelfde als mijn leven de invulling geven waar ik blij van word. Soms wordt ik daar wel bang van.
Of is dat mijn hoge lat en ongeduld?
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
dinsdag 28 februari 2017 om 13:13
dinsdag 28 februari 2017 om 13:29
Goede vraag Kers!
Ik volg een compassietraining (soort MBCT maar dan anders) en daar leggen ze dat stukje zelfzorg als volgt uit:
Je hebt drie regulatiesystemen, met alle drie hun eigen specialisme:
- Het gevaarsysteem: (dat kennen we in dit topic allemaal heel goed) dit is het systeem wat zorgt voor vechten of vluchten bij gevaar.
- Het jaagsysteem: dit systeem dit systeem is gericht op doelen bereiken, dingen willen en nastreven, presteren.
- Het zorgsysteem: dit systeem zorgt voor ons, geeft op tijd rust, geeft liefde aan onszelf, ontspant, is vriendelijk voor onszelf.
Je kunt niet zonder een van de drie systemen. Zonder het eerste systeem zouden we bijvoorbeeld dood gaan in het verkeer. Zonder het tweede systeem zou ons leven heel passief worden, zouden we verhongeren. Zonder het derde systeem raken we overspannen, ongelukkig, eenzaam en uitgeput.
Zelfzorg is dus niet alleen zorgen voor eten, drinken, op tijd naar bed. Het is ook dingen ondernemen, hier op tijd weer mee stoppen, lief zijn tegen jezelf. En meer van dit soort dingen.
Bij mij zijn de eerste twee systemen nogal actief, het derde systeem schiet er vaak een beetje bij in. Het is de kunst de balans te vinden.
Als je zegt: invulling in je leven, dan hoort dit bij het jaagsysteem. Het is zeker een belangrijk onderdeel, maar als dat het enige is, raak je waarschijnlijk uit balans.....
Ik volg een compassietraining (soort MBCT maar dan anders) en daar leggen ze dat stukje zelfzorg als volgt uit:
Je hebt drie regulatiesystemen, met alle drie hun eigen specialisme:
- Het gevaarsysteem: (dat kennen we in dit topic allemaal heel goed) dit is het systeem wat zorgt voor vechten of vluchten bij gevaar.
- Het jaagsysteem: dit systeem dit systeem is gericht op doelen bereiken, dingen willen en nastreven, presteren.
- Het zorgsysteem: dit systeem zorgt voor ons, geeft op tijd rust, geeft liefde aan onszelf, ontspant, is vriendelijk voor onszelf.
Je kunt niet zonder een van de drie systemen. Zonder het eerste systeem zouden we bijvoorbeeld dood gaan in het verkeer. Zonder het tweede systeem zou ons leven heel passief worden, zouden we verhongeren. Zonder het derde systeem raken we overspannen, ongelukkig, eenzaam en uitgeput.
Zelfzorg is dus niet alleen zorgen voor eten, drinken, op tijd naar bed. Het is ook dingen ondernemen, hier op tijd weer mee stoppen, lief zijn tegen jezelf. En meer van dit soort dingen.
Bij mij zijn de eerste twee systemen nogal actief, het derde systeem schiet er vaak een beetje bij in. Het is de kunst de balans te vinden.
Als je zegt: invulling in je leven, dan hoort dit bij het jaagsysteem. Het is zeker een belangrijk onderdeel, maar als dat het enige is, raak je waarschijnlijk uit balans.....
