Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 om 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 27 februari 2017 om 16:37
Oké berichtjes sturen is gelukt.
Waarop vriend naar boven kwam.
En ik de deur op slot had.
En hij zei; ik wil even met je praten.
Ik niet met jou.
Oké, maar over een minuutje is deze deur wel even open oké,
we gaan niet in ons eentje ons in huis verstoppen te huilen en slecht voelen,
daar is dit huis niet geschikt voor.
Grmm...
Ik was aan het huilen (wat op zich fijn was, want opluchtte),
vriend mij knuffelen, wat ik toeliet.
Maar ook hem ondertussen probeerde weg te drukken,
waarop ik zei: ik ben boos op jou hoor.
Ik niet op jou, ik vind je lief, en vervelend wat er net gebeurde.
Vervolgens zei ik: ik vind het helemaal niet leuk wat je zei over het buitenland.
Nee, zei hij, dat was ook niet lief, en sorry daarvoor,
maar ik ben zo moe van de twee weken werken en soms is het ook moeilijk voor mij om goed te reageren,
dus sorry.
Waarop ik zei: en ik vind het al helemaal niet leuk dat ik naar de winkel ga en mijn hoofd weer zo raar gaat doen,
en ik niet een leuke vriendin ben, en zo stom ben.
Nee, ik begrijp wel dat dat allemaal niet leuk voelt. Maar het is nu wel even zo. En weet je? Het wordt al iets beter. Anders was je nooit naar die winkel toegegaan. Maar het gaat in hele klein stapjes. En ik ben nog steeds stapelgek op je en stom ben je al helemaal niet.
En nu ga ik een zakdoekje voor je pakken, of doe je dan de deur weer snel op slot?
Ehh nee
Toen kwam hij terug en zei: en nu gaan we zeker een lijst maken van alle dingen die slecht zijn aan jou en die je verkeerd aangepakt hebt?
Ja, ik ken jou wel een beetje, en ik weet dat je dat nu het liefst zou doen (klopt ook).
En dat gaan we dus niet doen.
Vervolgens kietelde hij mij.
Waarop ik een beetje boos werd.
En vriend zei: als je helemaal beter bent, vind je het misschien wel leuk dat ik je een beetje kietel en plaag, dan ben je niet meer bang voor controle verlies.
Ehh, dream on, zei ik toen
Toen zei vriend: nu het weer wat beter met je gaat, wil je vanavond met me naar de film?
Jawel... maar ik heb onze middag verpest.
Nee joh, waar heb je het over?
Zucht. Oke...
Nu nog wat overstuur, maar wel op een betere manier dan eerder. Gelukkig.
Bedankt voor het luisteren vanmiddag Snow
Waarop vriend naar boven kwam.
En ik de deur op slot had.
En hij zei; ik wil even met je praten.
Ik niet met jou.
Oké, maar over een minuutje is deze deur wel even open oké,
we gaan niet in ons eentje ons in huis verstoppen te huilen en slecht voelen,
daar is dit huis niet geschikt voor.
Grmm...
Ik was aan het huilen (wat op zich fijn was, want opluchtte),
vriend mij knuffelen, wat ik toeliet.
Maar ook hem ondertussen probeerde weg te drukken,
waarop ik zei: ik ben boos op jou hoor.
Ik niet op jou, ik vind je lief, en vervelend wat er net gebeurde.
Vervolgens zei ik: ik vind het helemaal niet leuk wat je zei over het buitenland.
Nee, zei hij, dat was ook niet lief, en sorry daarvoor,
maar ik ben zo moe van de twee weken werken en soms is het ook moeilijk voor mij om goed te reageren,
dus sorry.
Waarop ik zei: en ik vind het al helemaal niet leuk dat ik naar de winkel ga en mijn hoofd weer zo raar gaat doen,
en ik niet een leuke vriendin ben, en zo stom ben.
Nee, ik begrijp wel dat dat allemaal niet leuk voelt. Maar het is nu wel even zo. En weet je? Het wordt al iets beter. Anders was je nooit naar die winkel toegegaan. Maar het gaat in hele klein stapjes. En ik ben nog steeds stapelgek op je en stom ben je al helemaal niet.
En nu ga ik een zakdoekje voor je pakken, of doe je dan de deur weer snel op slot?
Ehh nee
Toen kwam hij terug en zei: en nu gaan we zeker een lijst maken van alle dingen die slecht zijn aan jou en die je verkeerd aangepakt hebt?
Ja, ik ken jou wel een beetje, en ik weet dat je dat nu het liefst zou doen (klopt ook).
En dat gaan we dus niet doen.
Vervolgens kietelde hij mij.
Waarop ik een beetje boos werd.
En vriend zei: als je helemaal beter bent, vind je het misschien wel leuk dat ik je een beetje kietel en plaag, dan ben je niet meer bang voor controle verlies.
Ehh, dream on, zei ik toen
Toen zei vriend: nu het weer wat beter met je gaat, wil je vanavond met me naar de film?
Jawel... maar ik heb onze middag verpest.
Nee joh, waar heb je het over?
Zucht. Oke...
Nu nog wat overstuur, maar wel op een betere manier dan eerder. Gelukkig.
Bedankt voor het luisteren vanmiddag Snow
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 27 februari 2017 om 17:05
Al doende leert men!
Het gebeurt hier regelmatig dat we dingen plannen en dat er dan toch iets tussenkomt. Of ik heb iets of m'n vriend heeft iets. Maar we maken dat niet groot (meer!), want we weten dat we niet met opzet doen iets afspreken om het vervolgens niet na te komen. Flexibeler worden kun je leren. Gelukkig maar.
Veel plezier bij de film vanavond!
Het gebeurt hier regelmatig dat we dingen plannen en dat er dan toch iets tussenkomt. Of ik heb iets of m'n vriend heeft iets. Maar we maken dat niet groot (meer!), want we weten dat we niet met opzet doen iets afspreken om het vervolgens niet na te komen. Flexibeler worden kun je leren. Gelukkig maar.
Veel plezier bij de film vanavond!
maandag 27 februari 2017 om 17:27
quote:Sofie1979 schreef op 27 februari 2017 @ 13:59:Als ik jouw posts lees, krijg ik de indruk dat je steeds een beetje heen en weer hupt tussen emoties van vroeger en emoties van nu. Dat gaat vervolgens zo door elkaar heen lopen dat je niet goed meer weet wat bij jouw 'kind-zijn' hoort en wat bij de volwassen EV. Waardoor het ingewikkeld is voor je om goed op jezelf te reageren (het kind-EV heeft waarschijnlijk iets heel anders nodig dan de volwassen EV:Dit klopt helemaal. En het is vroeger van toen ik kind was, maar ook nog andere 'vroegers', en ook nog een vroeger toen dit alles met ex speelde, en een nu. Het is allemaal heel verwarrend. Ik heb lang niet altijd door wat bij nu hoort. Middenin heftig gevoel al zeker niet. (Meteen gedachten als ik dit schrijf. Ik heb toch jarenlang therapie gehad? Kom op zeg. Ze liet je met een gerust hart gaan, vertrouwt erop hoe sterk je bent. Wat een afgang.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 27 februari 2017 om 17:32
quote:Sofie1979 schreef op 27 februari 2017 @ 13:59:Voor nu, weet ik zeker dat zowel de volwassen EV als het kind zorgzame aandacht en liefde nodig hebben. Je mag ze allebei laten weten dat ze er mogen zijn, dat ze ruimte mogen innemen, dat ze dat waard zijn. Dat ze alles wat ze voelen, mogen laten zien. Dat EV nu een vriendin heeft die ze altijd mag mailen, een topic waar ze altijd mag schrijven en mensen haar graag lezen, een ManMens die haar graag in de armen sluit, een veilig huisje waar niemand zomaar binnenkomt. Deze EV voelt zich misschien heel alleen, maar dat is ze niet. Hoe kan ik ze laten weten dat ze er mogen zijn, en vooral dat ze het waard zijn? Dit laatste kan ik helemaal niet voelen.
Meteen ook gedachten: mag dat echt, alles wat ik voel laten zien? Echt? Zonder enge gevolgen?
En lezen mensen mij graag? Ik voeg hier niet zoveel toe, jullie zeggen veel meer wijze dingen waar iemand iets aan heeft. Ik heb het idee dat ik niets meer te bieden heb. Het zou wel heel fijn zijn als dat waar was.
Dat van vriendin, ManMens en huis is in ieder geval wel waar. Tot nu toe in ieder geval.
Meteen ook gedachten: mag dat echt, alles wat ik voel laten zien? Echt? Zonder enge gevolgen?
En lezen mensen mij graag? Ik voeg hier niet zoveel toe, jullie zeggen veel meer wijze dingen waar iemand iets aan heeft. Ik heb het idee dat ik niets meer te bieden heb. Het zou wel heel fijn zijn als dat waar was.
Dat van vriendin, ManMens en huis is in ieder geval wel waar. Tot nu toe in ieder geval.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 27 februari 2017 om 18:08
quote:Elmervrouw schreef op 27 februari 2017 @ 17:32:
[...]
Hoe kan ik ze laten weten dat ze er mogen zijn, en vooral dat ze het waard zijn? Dit laatste kan ik helemaal niet voelen.
Meteen ook gedachten: mag dat echt, alles wat ik voel laten zien? Echt? Zonder enge gevolgen?
En lezen mensen mij graag? Ik voeg hier niet zoveel toe, jullie zeggen veel meer wijze dingen waar iemand iets aan heeft. Ik heb het idee dat ik niets meer te bieden heb. Het zou wel heel fijn zijn als dat waar was.
Dat van vriendin, ManMens en huis is in ieder geval wel waar. Tot nu toe in ieder geval.
Misschien kun je in gedachten naar ze toe gaan en het gewoon tegen ze zeggen? Heel vaak opnieuw? Je hoeft het nog niet te voelen, dat komt vanzelf wel. Kun je de gedachten die je daarna krijgt, zien als die van de wantrouwende, gekwetste EV, die heel bang is dat ze weer 'gepakt' wordt? Bange delen worden bij mij altijd krachtiger als iemand ze gaat overtuigen dat het helemaal niet eng is. Ze worden zachter als ze liefdevol en behoedzaam aan de hand worden meegenomen. Ik weet niet hoe dit bij jou werkt,
Dat kun je voorzichtig gaan ontdekken. Dat kan, als je zorgt dat je niet meegezogen wordt in de emotie of gedachte.
Ik geloof dat je alles wat je voelt, mag laten zien. Wel met een beetje verstand, dus niet op straat gaan lopen tieren of flippen omdat je je toevallig boos voelt, je snapt me wel
Ik lees je graag. Soms heb je wijze woorden of een goede tip, maar de reden dat ik je graag lees, is vooral dat ik het fijn vind om jouw verhaal te lezen. Ik vind het fijn dat je deelt, dat je vaak eerlijk schrijft, dat je vertelt over ManMens. Je hoeft niet altijd een goede raad te geven om mensen vooruit te helpen.
[...]
Hoe kan ik ze laten weten dat ze er mogen zijn, en vooral dat ze het waard zijn? Dit laatste kan ik helemaal niet voelen.
Meteen ook gedachten: mag dat echt, alles wat ik voel laten zien? Echt? Zonder enge gevolgen?
En lezen mensen mij graag? Ik voeg hier niet zoveel toe, jullie zeggen veel meer wijze dingen waar iemand iets aan heeft. Ik heb het idee dat ik niets meer te bieden heb. Het zou wel heel fijn zijn als dat waar was.
Dat van vriendin, ManMens en huis is in ieder geval wel waar. Tot nu toe in ieder geval.
Misschien kun je in gedachten naar ze toe gaan en het gewoon tegen ze zeggen? Heel vaak opnieuw? Je hoeft het nog niet te voelen, dat komt vanzelf wel. Kun je de gedachten die je daarna krijgt, zien als die van de wantrouwende, gekwetste EV, die heel bang is dat ze weer 'gepakt' wordt? Bange delen worden bij mij altijd krachtiger als iemand ze gaat overtuigen dat het helemaal niet eng is. Ze worden zachter als ze liefdevol en behoedzaam aan de hand worden meegenomen. Ik weet niet hoe dit bij jou werkt,
Dat kun je voorzichtig gaan ontdekken. Dat kan, als je zorgt dat je niet meegezogen wordt in de emotie of gedachte.
Ik geloof dat je alles wat je voelt, mag laten zien. Wel met een beetje verstand, dus niet op straat gaan lopen tieren of flippen omdat je je toevallig boos voelt, je snapt me wel
Ik lees je graag. Soms heb je wijze woorden of een goede tip, maar de reden dat ik je graag lees, is vooral dat ik het fijn vind om jouw verhaal te lezen. Ik vind het fijn dat je deelt, dat je vaak eerlijk schrijft, dat je vertelt over ManMens. Je hoeft niet altijd een goede raad te geven om mensen vooruit te helpen.
maandag 27 februari 2017 om 18:12
quote:Elmervrouw schreef op 27 februari 2017 @ 17:27:
[...]
Ik heb toch jarenlang therapie gehad? Kom op zeg. Ze liet je met een gerust hart gaan, vertrouwt erop hoe sterk je bent. Wat een afgang.)Ze kon je toen waarschijnlijk ook met een gerust hart laten gaan. En nu kom je dingen tegen in je leven, komen er dingen op je pad, waar je begeleiding bij nodig hebt. Aangezien het je toen heeft geholpen, is het heel waarschijnlijk dat het je nu weer verder kan helpen. En totdat je terecht kunt: bedenk wat dingetjes zijn die je toen geleerd hebt, die je nu kunt toepassen, waar je nu iets aan hebt.
[...]
Ik heb toch jarenlang therapie gehad? Kom op zeg. Ze liet je met een gerust hart gaan, vertrouwt erop hoe sterk je bent. Wat een afgang.)Ze kon je toen waarschijnlijk ook met een gerust hart laten gaan. En nu kom je dingen tegen in je leven, komen er dingen op je pad, waar je begeleiding bij nodig hebt. Aangezien het je toen heeft geholpen, is het heel waarschijnlijk dat het je nu weer verder kan helpen. En totdat je terecht kunt: bedenk wat dingetjes zijn die je toen geleerd hebt, die je nu kunt toepassen, waar je nu iets aan hebt.
maandag 27 februari 2017 om 18:17
@Elmervrouw, ik lees je ook graag. Voor mij hoor je een beetje bij het Viva-meubilair. Een forum zonder jou is het forum niet meer. Dat vind ik eigenlijk ook van Sunemom... Jammer dat ze weg is. Maar al die jaren hier op het forum zijn er gewoon een paar namen, waaronder Elmervrouw, die hier horen en dat voelt dan vertrouwd. Een beetje thuis.
maandag 27 februari 2017 om 18:18
quote:Knuffelbeertjes schreef op 27 februari 2017 @ 15:34:
[...]
Poeh, wat een heftig filmpje
Best wat triggers ook Sofie.
Maar wel heel mooi om te zien, het eind...
Dank je wel
Ik kan het bijna niet droog houden als ik dit soort dingen te zien krijg...
Lukt jou dat wel op je werk??
Op mijn werk zit ik in mijn krachtige rol van Sofie-Aan-Het-Werk en kan ik heel goed voelen zonder het te dichtbij te laten komen. Ik sluit me niet af, maar het voelt anders, minder dichtbij. Als ik het filmpje vervolgens thuis kijk, komt die brok in mijn keel wel.
Soms maken we in mijn therapie gebruik van die SAHW rol, dingen als boosheid en agressie zijn dan voor mij veel minder beangstigend. Heel gek, maar soms dus wel handig. Als alle Sofietjes onder de tafel, in de hoek of weggedoken achter het gordijn zitten op het moment dat er gepraat moet worden met Boze Sofie, voert SAHW vaak het gesprek met haar
Sorry voor de triggers, dat was dan weer niet de bedoeling Niet aan gedacht..... het mooie van het eind bleef bij mij zo hangen.
[...]
Poeh, wat een heftig filmpje
Best wat triggers ook Sofie.
Maar wel heel mooi om te zien, het eind...
Dank je wel
Ik kan het bijna niet droog houden als ik dit soort dingen te zien krijg...
Lukt jou dat wel op je werk??
Op mijn werk zit ik in mijn krachtige rol van Sofie-Aan-Het-Werk en kan ik heel goed voelen zonder het te dichtbij te laten komen. Ik sluit me niet af, maar het voelt anders, minder dichtbij. Als ik het filmpje vervolgens thuis kijk, komt die brok in mijn keel wel.
Soms maken we in mijn therapie gebruik van die SAHW rol, dingen als boosheid en agressie zijn dan voor mij veel minder beangstigend. Heel gek, maar soms dus wel handig. Als alle Sofietjes onder de tafel, in de hoek of weggedoken achter het gordijn zitten op het moment dat er gepraat moet worden met Boze Sofie, voert SAHW vaak het gesprek met haar
Sorry voor de triggers, dat was dan weer niet de bedoeling Niet aan gedacht..... het mooie van het eind bleef bij mij zo hangen.
maandag 27 februari 2017 om 18:19
En inderdaad, ik mis Sun ook.
Pfffff, het regent en ik moet boodschappen doen. Voor de hele week, plus vitamines!
De enige reden dat ik NU toch ga, is omdat ik zaterdag geen tony eieren heb gehaald.
En die mag ik, dus daarom ga ik nu toch.
Zonder dit topic had ik nu pizza besteld en was ik morgen bij beter weer gegaan.
Is dat nou goed of slecht?
Pfffff, het regent en ik moet boodschappen doen. Voor de hele week, plus vitamines!
De enige reden dat ik NU toch ga, is omdat ik zaterdag geen tony eieren heb gehaald.
En die mag ik, dus daarom ga ik nu toch.
Zonder dit topic had ik nu pizza besteld en was ik morgen bij beter weer gegaan.
Is dat nou goed of slecht?
maandag 27 februari 2017 om 18:27
Dat ligt er aan hoeveel eieren je vervolgens eet vanavond Pruttel
Ik mis Sun ook. En Koontz.
En toch houd ik mezelf altijd voor dat iedereen alleen hier hoeft te komen als het goed voelt, als iemand het ook echt zelf wil. Dat niemand elkaar iets verplicht is, dat voelt juist voor mij juist zo fijn. En veilig. Dat ik hier morgen weg kan zijn als ik niet meer wil. En dat ik hier ook weer altijd terug kan komen. Als ik wil.
Ik mis Sun ook. En Koontz.
En toch houd ik mezelf altijd voor dat iedereen alleen hier hoeft te komen als het goed voelt, als iemand het ook echt zelf wil. Dat niemand elkaar iets verplicht is, dat voelt juist voor mij juist zo fijn. En veilig. Dat ik hier morgen weg kan zijn als ik niet meer wil. En dat ik hier ook weer altijd terug kan komen. Als ik wil.
maandag 27 februari 2017 om 19:09
quote:SF_ schreef op 27 februari 2017 @ 18:17:
@Elmervrouw, ik lees je ook graag. Voor mij hoor je een beetje bij het Viva-meubilair. Een forum zonder jou is het forum niet meer. Je zorgt voor de eerste dikke glimlach vandaag, dank je wel daarvoor! Het Viva-meubilair. Het moet niet gekker worden
@Elmervrouw, ik lees je ook graag. Voor mij hoor je een beetje bij het Viva-meubilair. Een forum zonder jou is het forum niet meer. Je zorgt voor de eerste dikke glimlach vandaag, dank je wel daarvoor! Het Viva-meubilair. Het moet niet gekker worden
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 27 februari 2017 om 19:17
Ik was nog vergeten te antwoorden op een eerdere vraag: op 14 maart heb ik een eerste afspraak met de psychiater/psychotherapeute. Alleen is nu wel lastig dat ik van 5-23 maart op een huis ga passen, het huis van een vriendin van me bij wie ik al eerder (toen ik steeds thuis weg wilde en een plek alleen nodig had) heb opgepast. Eigenlijk wil ik nu veel liever in mijn eigen huis blijven, maar ik vind dat ik dit gewoon moet doen voor haar. Ik kan voor die afspraak wel naar mijn woonplaats gaan, of ik kan 'm verzetten. Nog even over nadenken. Misschien beter om het maar te laten staan, des te eerder kan er iets van een behandeling, al dan niet met medicatie, starten. Morgenvroeg iig een afspraak met poh1.
Uiteraard ga ik niet lopen schreeuwen op straat maar verder zou ik me (in theorie dan) niet hoeven in te houden qua gevoel? Ik ben dus niet stom bezig nu ManMens wat heeft meegekregen van mijn onzekerheid en behoefte aan bevestiging gisteren? Heb me vandaag heel erg op de vlakte gehouden en alleen praktische zaken geappt, niks over hoe het gaat. En me ook voorgenomen om zoiets niet meer via de app te doen, alleen (als het nodig is) wanneer we elkaar zien.
Uiteraard ga ik niet lopen schreeuwen op straat maar verder zou ik me (in theorie dan) niet hoeven in te houden qua gevoel? Ik ben dus niet stom bezig nu ManMens wat heeft meegekregen van mijn onzekerheid en behoefte aan bevestiging gisteren? Heb me vandaag heel erg op de vlakte gehouden en alleen praktische zaken geappt, niks over hoe het gaat. En me ook voorgenomen om zoiets niet meer via de app te doen, alleen (als het nodig is) wanneer we elkaar zien.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 27 februari 2017 om 19:27
@EV, jij bent onmisbaar hier hoor! Echt je voegt genoeg toe! Om te leren herkennen welke emoties van toen waren en welke van nu zijn en dan specifiek hoe reageer jij emotioneel zou je je eens moeyen verdiepen in transactionele analyse. Dan zie je dat we allemaal vanuit rollen reageren. Soms reageer je in het nu op een emotie vsn vroeger, een kindreactie. Ik werd bijvoorbeeld een keer heel erg boos omdat iemand de verkeerde dressing had gehaald voor mij. Echt heel boos . Die boosheid ging natuurlijk niet om die dressing maar om het gevoel dat niemand rekening hield met mij vroeger. . Erg leerzaam om wat inzicht te krijgen in waarom je wat voelt op bepaalde momenten.
@Knuf, goed gedaan hoor vandaag. Ik hoop dat jullie genieten samen in de film.
@Knuf, goed gedaan hoor vandaag. Ik hoop dat jullie genieten samen in de film.
maandag 27 februari 2017 om 19:55
quote:pruttel schreef op 27 februari 2017 @ 19:38:
IK HEB ZE !!!!
Eentje opgegeten. Nomnomnom. Ik mag er elke dag één. Had twee zakken goedkope stomme eieren gekocht voor mijn vriend en die was daar ook blij mee. En de lieverd Ei meteen dat alle tony eieren voor mij zijn.
Nu stamppot in elkaar bouwen
IK HEB ZE !!!!
Eentje opgegeten. Nomnomnom. Ik mag er elke dag één. Had twee zakken goedkope stomme eieren gekocht voor mijn vriend en die was daar ook blij mee. En de lieverd Ei meteen dat alle tony eieren voor mij zijn.
Nu stamppot in elkaar bouwen
maandag 27 februari 2017 om 20:15
quote:SF_ schreef op 27 februari 2017 @ 19:55:
[...]
Hahaha ja ik vond 'm ook leuk
Vraag me nu af of ie expres was van Pruttel richting haar vriend
En inderdaad heel fijn dit topic en hoe het hier voelt
Ik sluit me aan bij wie hier gemist worden, en kan er nog een paar noemen, maar probeer er inmiddels ook op te vertrouwen dat mensen het topic weten te vinden
Vanavond werd het BZV en dat was ook prima.. Vriend heeft mijn voet ondertussen gemasseerd en het voelde redelijk vertrouwd... Kon het niet lang volhouden maar met afspraken vooraf was het best goed te doen
Waar ik boos op wilde worden maar vriend aangaf dat hij het fijn vond dat ik eens aangaf wat ik fijn vond
Eh, dat vind ik slecht en een groot deel van mij is daar heel boos over
Maar het deel dat de aanrakingen voelt voelde zich er veilig bij... wat prettig was voor dat moment
Sofie mooi trouwens om te lezen over SAHW
Ik kan me daar veel bij voorstellen
Ben nog (lang) niet zover maar leer veel van jou.
Ik zit ondertussen alweer te stressen over nieuwe peut die ik vrijdag zie en nog niet weet wat ik wel/niet met haar kan bespreken. Dilemma dilemma want als ik weinig vertel lijkt het alsof ik daar voor niks kom maar als ik veel vertel lijkt het of ik een dramaqueen ben.
Merk wel dat ik met oude peut al door aardig wat processen gegaan ben en dat ik daardoor nu zoveel al met haar durf te delen... Denk dat ik haar als referentiekader vraag, alhoewel dat natuurlijk enorm discutabel is.
Gelukkig gaat vriend komende weken steeds mee, al voelt dat ook heel slecht en vind ik dat ik er alleen naar toe moet durven en kunnen
[...]
Hahaha ja ik vond 'm ook leuk
Vraag me nu af of ie expres was van Pruttel richting haar vriend
En inderdaad heel fijn dit topic en hoe het hier voelt
Ik sluit me aan bij wie hier gemist worden, en kan er nog een paar noemen, maar probeer er inmiddels ook op te vertrouwen dat mensen het topic weten te vinden
Vanavond werd het BZV en dat was ook prima.. Vriend heeft mijn voet ondertussen gemasseerd en het voelde redelijk vertrouwd... Kon het niet lang volhouden maar met afspraken vooraf was het best goed te doen
Waar ik boos op wilde worden maar vriend aangaf dat hij het fijn vond dat ik eens aangaf wat ik fijn vond
Eh, dat vind ik slecht en een groot deel van mij is daar heel boos over
Maar het deel dat de aanrakingen voelt voelde zich er veilig bij... wat prettig was voor dat moment
Sofie mooi trouwens om te lezen over SAHW
Ik kan me daar veel bij voorstellen
Ben nog (lang) niet zover maar leer veel van jou.
Ik zit ondertussen alweer te stressen over nieuwe peut die ik vrijdag zie en nog niet weet wat ik wel/niet met haar kan bespreken. Dilemma dilemma want als ik weinig vertel lijkt het alsof ik daar voor niks kom maar als ik veel vertel lijkt het of ik een dramaqueen ben.
Merk wel dat ik met oude peut al door aardig wat processen gegaan ben en dat ik daardoor nu zoveel al met haar durf te delen... Denk dat ik haar als referentiekader vraag, alhoewel dat natuurlijk enorm discutabel is.
Gelukkig gaat vriend komende weken steeds mee, al voelt dat ook heel slecht en vind ik dat ik er alleen naar toe moet durven en kunnen
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
