Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 om 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 27 februari 2017 om 20:22
quote:Sofie1979 schreef op 27 februari 2017 @ 18:08:
Bange delen worden bij mij altijd krachtiger als iemand ze gaat overtuigen dat het helemaal niet eng is. Ze worden zachter als ze liefdevol en behoedzaam aan de hand worden meegenomen.
Mooie post Sofie
Dit herken ik steeds beter en meer... Bijzonder hoe dat werkt. Als iemand het letterlijk zegt: je hoeft niet bang/boos te zijn, er is niks om bang voor te zijn, etc, dan gaan zowat letterlijk de alarmbellen in mijn hoofd af
Maar als iemand zegt: ik snap wel dat je bang bent, ik zou ook bang zijn, etc, dan komt dan enorm binnen en worden die delen serieus genomen en hoeven ze zich niet te verdedigen en mogen ze gewoon zijn zoals ze zijn... Ik snap nu dat er dán pas ruimte komt om ze aan de hand te nemen... Mooi om een beetje te leren (ik ben er nog heel slecht in hoor).
Bange delen worden bij mij altijd krachtiger als iemand ze gaat overtuigen dat het helemaal niet eng is. Ze worden zachter als ze liefdevol en behoedzaam aan de hand worden meegenomen.
Mooie post Sofie
Dit herken ik steeds beter en meer... Bijzonder hoe dat werkt. Als iemand het letterlijk zegt: je hoeft niet bang/boos te zijn, er is niks om bang voor te zijn, etc, dan gaan zowat letterlijk de alarmbellen in mijn hoofd af
Maar als iemand zegt: ik snap wel dat je bang bent, ik zou ook bang zijn, etc, dan komt dan enorm binnen en worden die delen serieus genomen en hoeven ze zich niet te verdedigen en mogen ze gewoon zijn zoals ze zijn... Ik snap nu dat er dán pas ruimte komt om ze aan de hand te nemen... Mooi om een beetje te leren (ik ben er nog heel slecht in hoor).
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 27 februari 2017 om 20:32
Hahaha nee, overheen gekeken, want ik had een andere fout uit die post wel gezien en aangepast.
Ik vind ook dat je respect moet hebben voor andermans angst. Iedereen is wel ergens bang voor. Honden, spinnen, dingen die voor een ander totáál niet eng zijn. Toch heeft iedereen wel iets ( ik heb hoogtevrees ) waar hij/zij bang voor is en dat mag je, ondanks dat je het onzin vind niet negeren. Ik moet altijd lachen als vriendinnen bang zijn voor spinnen, onzin vind ik dat. MAAR ik haal hem wel even weg. Want als ik denk aan mijn hoogtevrees, die levensecht is, dan is hun spinnenangst net zo echt.
En zo is dat ook met alle angsten die ik hier lees. De angst is echt, mensen die zeggen dat iemand zich aanstelt moeten even heeeeeel goed nadenken of zij dan zelf nergens bang voor zijn wat een ander niet eng vind.
Ik vind ook dat je respect moet hebben voor andermans angst. Iedereen is wel ergens bang voor. Honden, spinnen, dingen die voor een ander totáál niet eng zijn. Toch heeft iedereen wel iets ( ik heb hoogtevrees ) waar hij/zij bang voor is en dat mag je, ondanks dat je het onzin vind niet negeren. Ik moet altijd lachen als vriendinnen bang zijn voor spinnen, onzin vind ik dat. MAAR ik haal hem wel even weg. Want als ik denk aan mijn hoogtevrees, die levensecht is, dan is hun spinnenangst net zo echt.
En zo is dat ook met alle angsten die ik hier lees. De angst is echt, mensen die zeggen dat iemand zich aanstelt moeten even heeeeeel goed nadenken of zij dan zelf nergens bang voor zijn wat een ander niet eng vind.
maandag 27 februari 2017 om 21:08
Mooi gezegd Pruttel
Met dat idee heb ik vanavond maar weer een angst moment overwonnen;
Oude peut mailde dat, als ik dat ook een goed idee vond, ik een mail die ik haar gestuurd had door kon sturen naar nieuwe peut
Zodat die wat meer begrijpt van wat er speelt en gespeeld heeft
Ik krijg wel het vermoeden dat oude peut mij in armen van nieuwe peut drijft
Maar heb de mail enigszins aangepast en toch verstuurd...
Voelt nu weer heel heel slecht. Maar omdat oude peut het gezegd heeft durfde ik het toch aan. Want dacht ik; als nieuwe peut mij afwijst of stom reageert, heb ik altijd oude peut nog
Met dat idee heb ik vanavond maar weer een angst moment overwonnen;
Oude peut mailde dat, als ik dat ook een goed idee vond, ik een mail die ik haar gestuurd had door kon sturen naar nieuwe peut
Zodat die wat meer begrijpt van wat er speelt en gespeeld heeft
Ik krijg wel het vermoeden dat oude peut mij in armen van nieuwe peut drijft
Maar heb de mail enigszins aangepast en toch verstuurd...
Voelt nu weer heel heel slecht. Maar omdat oude peut het gezegd heeft durfde ik het toch aan. Want dacht ik; als nieuwe peut mij afwijst of stom reageert, heb ik altijd oude peut nog
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 27 februari 2017 om 21:34
maandag 27 februari 2017 om 21:44
Goed bezig!
Ik kijk een film maar heb nauwelijks de concentratie.
De delen liefdevol toespreken? Bij de hand nemen, bij wijze van spreken? Ik geloof dat ik geen flauw benul heb hoe ik liefdevol en zacht naar ze zou kunnen reageren, maar ik snap dat het beter is. Zeggen dat er niks is om bang voor te zijn werkt iig niet.
(Hm, zou ik toch moeten kunnen? ik heb toch kleine kinderen gehad? die behandelde ik toch ook met mildheid en lief? bedenk ik me nu. Of hoe was het ook alweer? Hopelijk heb ik dat wel gedaan)
Ik kijk een film maar heb nauwelijks de concentratie.
De delen liefdevol toespreken? Bij de hand nemen, bij wijze van spreken? Ik geloof dat ik geen flauw benul heb hoe ik liefdevol en zacht naar ze zou kunnen reageren, maar ik snap dat het beter is. Zeggen dat er niks is om bang voor te zijn werkt iig niet.
(Hm, zou ik toch moeten kunnen? ik heb toch kleine kinderen gehad? die behandelde ik toch ook met mildheid en lief? bedenk ik me nu. Of hoe was het ook alweer? Hopelijk heb ik dat wel gedaan)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 27 februari 2017 om 21:57
Je kunt ook schrijven naar het kind dat je was. Heb ik een keer gedaan in therapie.
Op anderen reageer je altijd anders dan op jezelf. Ik denk dat dat het trauma is, dat je dus voor jezelf veel strenger, misschien zelfs gemener, bent dan voor anderen. Je moet zelf alles aankunnen, altijd op de top zitten, je mag je nooit aanstellen, nooit negatief voelen. Maar voor anderen gelden die wetten niet. Dus behandel je anderen ook anders dan jezelf.
Op anderen reageer je altijd anders dan op jezelf. Ik denk dat dat het trauma is, dat je dus voor jezelf veel strenger, misschien zelfs gemener, bent dan voor anderen. Je moet zelf alles aankunnen, altijd op de top zitten, je mag je nooit aanstellen, nooit negatief voelen. Maar voor anderen gelden die wetten niet. Dus behandel je anderen ook anders dan jezelf.
maandag 27 februari 2017 om 22:06
Elmervrouw
Je hoeft het ook niet meteen te kunnen he? Denk dat het in hele kleine stapjes gaat
En hoe jij vorige week voor je gevoel opgekomen bent, laat zien dat je heel ver bent met bepaalde processen en heel dapper bezig bent!
Ik bak er nog helemaal niks van
Ik ben nog bij stap 1 volgens mij en ik weet niet eens goed wat die inhoudt en hoe ik daarmee om moet gaan...
Wat ik inmiddels mérk is hoe mensen die mijn delen een heel klein beetje kennen (vriend, twee vriendinnen, jullie en peut) met ze omgaan
En dus ook met de angstige delen
En ipv wat ik gewend ben, wat ik zelf altijd gedaan heb maar natuurlijk vroeger geleerd heb, nl ze afwijzen óf moed inspreken óf veroordelen óf een combinatie van dat alles, zorgt de nieuwe benadering (erkenning, lief zijn, geduld en begrip hebben) er nu voor dat ze zich meer durven te laten zien. En daardoor ontstaat er een heel heel klein beetje vertrouwen in dat ze bang mogen zijn maar ook stapjes mogen nemen en rustig in hun eigen tempo om het hoekje mogen kijken... Want ze willen wel anders maar zijn te vaak teleurgesteld, pijn gedaan, oneerlijk behandeld, onterecht gerust gesteld en vernederd, waardoor ze heeeeel zachtjes behandeld moeten worden en ipv de vele schoppen die ze al gehad hebben nu een warme hand nodig hebben die ze steunt...
Ja, ik begrijp het inmiddels beter
En zoals vanavond, als er enige rust is en geen drukke gesprekken in mijn hoofd, kan ik zoiets typen en echt geloven
Maar als de paniek er is... houdt het snel op
En juist dan heb ik die hand en dus steun nodig... op de moeilijkste momenten is de steun vragen ook het aller aller moeilijkst... wat maakt dat ze zich heel vaak (terecht) in de steek gelaten voelen... maar hoe vaker ik tegen de gedachten inga en kies voor de bange onzekere lieve jonge delen, hoe makkelijker ik hoop dat het uiteindelijk wordt...
Je hoeft het ook niet meteen te kunnen he? Denk dat het in hele kleine stapjes gaat
En hoe jij vorige week voor je gevoel opgekomen bent, laat zien dat je heel ver bent met bepaalde processen en heel dapper bezig bent!
Ik bak er nog helemaal niks van
Ik ben nog bij stap 1 volgens mij en ik weet niet eens goed wat die inhoudt en hoe ik daarmee om moet gaan...
Wat ik inmiddels mérk is hoe mensen die mijn delen een heel klein beetje kennen (vriend, twee vriendinnen, jullie en peut) met ze omgaan
En dus ook met de angstige delen
En ipv wat ik gewend ben, wat ik zelf altijd gedaan heb maar natuurlijk vroeger geleerd heb, nl ze afwijzen óf moed inspreken óf veroordelen óf een combinatie van dat alles, zorgt de nieuwe benadering (erkenning, lief zijn, geduld en begrip hebben) er nu voor dat ze zich meer durven te laten zien. En daardoor ontstaat er een heel heel klein beetje vertrouwen in dat ze bang mogen zijn maar ook stapjes mogen nemen en rustig in hun eigen tempo om het hoekje mogen kijken... Want ze willen wel anders maar zijn te vaak teleurgesteld, pijn gedaan, oneerlijk behandeld, onterecht gerust gesteld en vernederd, waardoor ze heeeeel zachtjes behandeld moeten worden en ipv de vele schoppen die ze al gehad hebben nu een warme hand nodig hebben die ze steunt...
Ja, ik begrijp het inmiddels beter
En zoals vanavond, als er enige rust is en geen drukke gesprekken in mijn hoofd, kan ik zoiets typen en echt geloven
Maar als de paniek er is... houdt het snel op
En juist dan heb ik die hand en dus steun nodig... op de moeilijkste momenten is de steun vragen ook het aller aller moeilijkst... wat maakt dat ze zich heel vaak (terecht) in de steek gelaten voelen... maar hoe vaker ik tegen de gedachten inga en kies voor de bange onzekere lieve jonge delen, hoe makkelijker ik hoop dat het uiteindelijk wordt...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 27 februari 2017 om 22:24
quote:Knuffelbeertjes schreef op 27 februari 2017 @ 22:06:Ik bak er nog helemaal niks van
Ik ben nog bij stap 1 volgens mij en ik weet niet eens goed wat die inhoudt en hoe ik daarmee om moet gaan...
Wat ik inmiddels mérk is hoe mensen die mijn delen een heel klein beetje kennen (vriend, twee vriendinnen, jullie en peut) met ze omgaan
En dus ook met de angstige delen
En ipv wat ik gewend ben, wat ik zelf altijd gedaan heb maar natuurlijk vroeger geleerd heb, nl ze afwijzen óf moed inspreken óf veroordelen óf een combinatie van dat alles, zorgt de nieuwe benadering (erkenning, lief zijn, geduld en begrip hebben) er nu voor dat ze zich meer durven te laten zien. En daardoor ontstaat er een heel heel klein beetje vertrouwen in dat ze bang mogen zijn maar ook stapjes mogen nemen en rustig in hun eigen tempo om het hoekje mogen kijken... Want ze willen wel anders maar zijn te vaak teleurgesteld, pijn gedaan, oneerlijk behandeld, onterecht gerust gesteld en vernederd, waardoor ze heeeeel zachtjes behandeld moeten worden en ipv de vele schoppen die ze al gehad hebben nu een warme hand nodig hebben die ze steunt...
Ja, ik begrijp het inmiddels beter
En zoals vanavond, als er enige rust is en geen drukke gesprekken in mijn hoofd, kan ik zoiets typen en echt geloven
Maar als de paniek er is... houdt het snel op
En juist dan heb ik die hand en dus steun nodig... op de moeilijkste momenten is de steun vragen ook het aller aller moeilijkst... wat maakt dat ze zich heel vaak (terecht) in de steek gelaten voelen... maar hoe vaker ik tegen de gedachten inga en kies voor de bange onzekere lieve jonge delen, hoe makkelijker ik hoop dat het uiteindelijk wordt...Als ik dit zo lees komt het op mij niet over alsof je er nog niks van bakt. Die nieuwe benadering klinkt mij heel fijn in de oren.
Ik ben nog bij stap 1 volgens mij en ik weet niet eens goed wat die inhoudt en hoe ik daarmee om moet gaan...
Wat ik inmiddels mérk is hoe mensen die mijn delen een heel klein beetje kennen (vriend, twee vriendinnen, jullie en peut) met ze omgaan
En dus ook met de angstige delen
En ipv wat ik gewend ben, wat ik zelf altijd gedaan heb maar natuurlijk vroeger geleerd heb, nl ze afwijzen óf moed inspreken óf veroordelen óf een combinatie van dat alles, zorgt de nieuwe benadering (erkenning, lief zijn, geduld en begrip hebben) er nu voor dat ze zich meer durven te laten zien. En daardoor ontstaat er een heel heel klein beetje vertrouwen in dat ze bang mogen zijn maar ook stapjes mogen nemen en rustig in hun eigen tempo om het hoekje mogen kijken... Want ze willen wel anders maar zijn te vaak teleurgesteld, pijn gedaan, oneerlijk behandeld, onterecht gerust gesteld en vernederd, waardoor ze heeeeel zachtjes behandeld moeten worden en ipv de vele schoppen die ze al gehad hebben nu een warme hand nodig hebben die ze steunt...
Ja, ik begrijp het inmiddels beter
En zoals vanavond, als er enige rust is en geen drukke gesprekken in mijn hoofd, kan ik zoiets typen en echt geloven
Maar als de paniek er is... houdt het snel op
En juist dan heb ik die hand en dus steun nodig... op de moeilijkste momenten is de steun vragen ook het aller aller moeilijkst... wat maakt dat ze zich heel vaak (terecht) in de steek gelaten voelen... maar hoe vaker ik tegen de gedachten inga en kies voor de bange onzekere lieve jonge delen, hoe makkelijker ik hoop dat het uiteindelijk wordt...Als ik dit zo lees komt het op mij niet over alsof je er nog niks van bakt. Die nieuwe benadering klinkt mij heel fijn in de oren.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 27 februari 2017 om 22:27
Wat gebeuren er weer mooie dingen deze avond!
Goed bezig Pruttel (vooral dat van vriend Ei ..... sorry, echt grappig), Knuff en EV.
EV wat betreft het delen met ManMens: heb het daar op een rustig moment gewoon even over. Wat vindt hij fijn (en is voor hem behapbaar) en wat niet?
BB, mooie post!
Fijne avond allemaal, ik ga naar bed, heb net pas mijn slaapmedicatie ingenomen dus dat belooft wat. Gelukkig ben ik morgen vrij.......
Goed bezig Pruttel (vooral dat van vriend Ei ..... sorry, echt grappig), Knuff en EV.
EV wat betreft het delen met ManMens: heb het daar op een rustig moment gewoon even over. Wat vindt hij fijn (en is voor hem behapbaar) en wat niet?
BB, mooie post!
Fijne avond allemaal, ik ga naar bed, heb net pas mijn slaapmedicatie ingenomen dus dat belooft wat. Gelukkig ben ik morgen vrij.......
maandag 27 februari 2017 om 22:35
quote:Elmervrouw schreef op 27 februari 2017 @ 22:24:
[...]
Als ik dit zo lees komt het op mij niet over alsof je er nog niks van bakt. Die nieuwe benadering klinkt mij heel fijn in de oren.
Geloof me lieve EV
Als ik het zo goed kon toepassen als ik het hier schrijf bestond dit topic niet eens
We gaan het allemaal leren
Kleine stapjes
[...]
Als ik dit zo lees komt het op mij niet over alsof je er nog niks van bakt. Die nieuwe benadering klinkt mij heel fijn in de oren.
Geloof me lieve EV
Als ik het zo goed kon toepassen als ik het hier schrijf bestond dit topic niet eens
We gaan het allemaal leren
Kleine stapjes
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
maandag 27 februari 2017 om 22:58
Ah wat goed Branning!
Welterusten voor wie gaat slapen.
Ik zal morgenvroeg trouwens tegen poh1 vertellen hoe stom het van de huisarts is om mij maar 5 slaappillen voor bijna hetzelfde bedrag als 30 zouden kosten, voor te schrijven.
Ik hoop me te laten inspireren door zachtheid, geduld, (raak het nu al kwijt..) voor alle delen van mij.
Misschien proberen te schrijven.
Welterusten voor wie gaat slapen.
Ik zal morgenvroeg trouwens tegen poh1 vertellen hoe stom het van de huisarts is om mij maar 5 slaappillen voor bijna hetzelfde bedrag als 30 zouden kosten, voor te schrijven.
Ik hoop me te laten inspireren door zachtheid, geduld, (raak het nu al kwijt..) voor alle delen van mij.
Misschien proberen te schrijven.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 28 februari 2017 om 08:29
Goedemorgen Snow! Hoe was jouw nacht?
Ik heb goed geslapen. Rond 2200 kon ik mijn ogen niet meer openhouden en ben in slaap gesukkeld. Dat is voor mijn doen heel vroeg. Flink aantal uren dus. Yey.
Ik lees mee, reageer niet altijd hier. Soms weet ik de woorden niet, soms ben ik opeens druk, soms ben ik moeier dan ik wil weten als ik aan het typen sla en moet ik het evrn laten voor wat het is....
Ik zit te wachten op de brief van u wee vee nu duidelijk is dat ik bezwaar maak. Ik weet niet of er dan formulier invul werk, een tel afspraak of een gesprek gaat komen. Ik schat mijn kansen laag in maar blijf mijn voetenwerk doen...
Dagen in paniek en schaamte wisselen zich af met dagen dat ik er toe doe (en ook echt even nodig ben)....en elke dag is er wel iets dat heel fijn én iets dat heel naar/verwarrend is.
Ik voel me innerlijk vaak de meneer uit de Duyvis reclame...heb zo de neiging mezelf , mijn dagen, mijn relaties als 'ok' te bestempelen...maar zo loopt het leven niet en er is zoveel tegelijk! Daar kan mijn hoofd niet bij en dat schuurt regelmatig enorm. Want 'niet ok' dekt vaak ook de lading niet.
Ik heb goed geslapen. Rond 2200 kon ik mijn ogen niet meer openhouden en ben in slaap gesukkeld. Dat is voor mijn doen heel vroeg. Flink aantal uren dus. Yey.
Ik lees mee, reageer niet altijd hier. Soms weet ik de woorden niet, soms ben ik opeens druk, soms ben ik moeier dan ik wil weten als ik aan het typen sla en moet ik het evrn laten voor wat het is....
Ik zit te wachten op de brief van u wee vee nu duidelijk is dat ik bezwaar maak. Ik weet niet of er dan formulier invul werk, een tel afspraak of een gesprek gaat komen. Ik schat mijn kansen laag in maar blijf mijn voetenwerk doen...
Dagen in paniek en schaamte wisselen zich af met dagen dat ik er toe doe (en ook echt even nodig ben)....en elke dag is er wel iets dat heel fijn én iets dat heel naar/verwarrend is.
Ik voel me innerlijk vaak de meneer uit de Duyvis reclame...heb zo de neiging mezelf , mijn dagen, mijn relaties als 'ok' te bestempelen...maar zo loopt het leven niet en er is zoveel tegelijk! Daar kan mijn hoofd niet bij en dat schuurt regelmatig enorm. Want 'niet ok' dekt vaak ook de lading niet.
dinsdag 28 februari 2017 om 08:35
Iets heel fijn en iets heel naar of verwarrend elke dag kan ook heel vermoeiend zijn. Ik weet niet of jij dat ook hebt, maar stemmingswisselingen vind ik vermoeiender dan me een hele dag rot voelen.
Goed dat je de strijd aangaat met het UWV. Ik wens je alle succes toe!
Hoe bedoel je dat het leven niet als 'ok' loopt? Dat er te veel tegelijk gebeurt?
Mijn nacht was wel goed. Vriend sliep in de logeerkamer, dus kon ik ongesnurkt, ik bedoel ongestoord slapen.
Goed dat je de strijd aangaat met het UWV. Ik wens je alle succes toe!
Hoe bedoel je dat het leven niet als 'ok' loopt? Dat er te veel tegelijk gebeurt?
Mijn nacht was wel goed. Vriend sliep in de logeerkamer, dus kon ik ongesnurkt, ik bedoel ongestoord slapen.
