Psyche
alle pijlers
Paniekaanvallen zoveel?
maandag 11 februari 2019 om 08:27
Hallo allemaal,
Net voor de kerst overviel me een afschuwelijk iets, ik werd zo beroerd braken zweten, klappertanden en mijn hele lijf schudde ik dacht echt ik dood ging.
Nou ja lang verhaal kort, huisarts geweest en conclusie paniekaanval.
Oxazepam gekregen en verwijzing voor psycholoog, waar ik inmiddels 2 x ben geweest.
Alleen het gevoel wil niet weggegaan heb toch bijna iedere dag paniekaanvallen en als ik ze niet heb voel ik me heel naar. Ook naar man en dochter toe voel ik me schuldig want gezellig ben ik niet....
Volgens huisarts is het teken van overbelasting en zal de intensiteit afnemen,
Iemand ie dir ook heeft meegemaakt en werd het minder,?
Net voor de kerst overviel me een afschuwelijk iets, ik werd zo beroerd braken zweten, klappertanden en mijn hele lijf schudde ik dacht echt ik dood ging.
Nou ja lang verhaal kort, huisarts geweest en conclusie paniekaanval.
Oxazepam gekregen en verwijzing voor psycholoog, waar ik inmiddels 2 x ben geweest.
Alleen het gevoel wil niet weggegaan heb toch bijna iedere dag paniekaanvallen en als ik ze niet heb voel ik me heel naar. Ook naar man en dochter toe voel ik me schuldig want gezellig ben ik niet....
Volgens huisarts is het teken van overbelasting en zal de intensiteit afnemen,
Iemand ie dir ook heeft meegemaakt en werd het minder,?
maandag 11 februari 2019 om 09:55
Ik heb het ook maar ik ben schildklierpatient (oa) en bekend met angststoornissen, chronische hyperventilatie en depressie klachten.
Hoe oud ben je? Miss speelt iets als de overgang nog een rol?
Ik heb oxazepam achter de hand en slik slaapmedicatie. Ik heb ook last van nightterrors en apneu. Maar ik wil van die rotzooi af. Ik ben laatst bijna gestikt in mijn slaap en wil nu naar een slaapkliniek (heb ooit al eens zoiets gedaan) om me te onderzoeken. Die paniekaanvallen zijn vreselijk. I know. Geen tips maar wel een welgemeende 'ik weet hoe je je voelt' <3
Hoe oud ben je? Miss speelt iets als de overgang nog een rol?
Ik heb oxazepam achter de hand en slik slaapmedicatie. Ik heb ook last van nightterrors en apneu. Maar ik wil van die rotzooi af. Ik ben laatst bijna gestikt in mijn slaap en wil nu naar een slaapkliniek (heb ooit al eens zoiets gedaan) om me te onderzoeken. Die paniekaanvallen zijn vreselijk. I know. Geen tips maar wel een welgemeende 'ik weet hoe je je voelt' <3
maandag 11 februari 2019 om 10:01
maandag 11 februari 2019 om 10:04
Vreselijk idd! Ik slaap ook slecht zelfs met zon oxazepamIsabellarose- schreef: ↑11-02-2019 09:55Ik heb het ook maar ik ben schildklierpatient (oa) en bekend met angststoornissen, chronische hyperventilatie en depressie klachten.
Hoe oud ben je? Miss speelt iets als de overgang nog een rol?
Ik heb oxazepam achter de hand en slik slaapmedicatie. Ik heb ook last van nightterrors en apneu. Maar ik wil van die rotzooi af. Ik ben laatst bijna gestikt in mijn slaap en wil nu naar een slaapkliniek (heb ooit al eens zoiets gedaan) om me te onderzoeken. Die paniekaanvallen zijn vreselijk. I know. Geen tips maar wel een welgemeende 'ik weet hoe je je voelt' <3
maandag 11 februari 2019 om 10:07
Wel gehad maar was eigenlijk allemaal wat minder
maandag 11 februari 2019 om 10:08
Ik heb sinds ongeveer 2 jaar paniekaanvallen, na zeer stressvolle periode die gevolgd werd door vele lichamelijke klachten. Dat laatste is inmiddels allemaal voorbij, de paniekaanvallen niet. Er zijn periodes van maanden dat ze er niet zijn, en dan opeena perioden dat het dagelijkse kost is.
Ook ik heb oxazepam achter de hand en voor de rest accepteren wat het is, mindfulness en niet tegen vechten. En stress zoveel mogelijk reduceren, veel me-time inplannen.
Succes! Het wordt echt beter op het moment dat je accepteert dat het erbij hoort en niet erg/eng is.
Ook ik heb oxazepam achter de hand en voor de rest accepteren wat het is, mindfulness en niet tegen vechten. En stress zoveel mogelijk reduceren, veel me-time inplannen.
Succes! Het wordt echt beter op het moment dat je accepteert dat het erbij hoort en niet erg/eng is.
maandag 11 februari 2019 om 10:22
Nou ik vind het wel eng eigenlijk, voel me niet mezelf.Jamie-Lee schreef: ↑11-02-2019 10:08Ik heb sinds ongeveer 2 jaar paniekaanvallen, na zeer stressvolle periode die gevolgd werd door vele lichamelijke klachten. Dat laatste is inmiddels allemaal voorbij, de paniekaanvallen niet. Er zijn periodes van maanden dat ze er niet zijn, en dan opeena perioden dat het dagelijkse kost is.
Ook ik heb oxazepam achter de hand en voor de rest accepteren wat het is, mindfulness en niet tegen vechten. En stress zoveel mogelijk reduceren, veel me-time inplannen.
Succes! Het wordt echt beter op het moment dat je accepteert dat het erbij hoort en niet erg/eng is.
Word er ook zo huilerig van. Vind het echt wel impact hebben!
maandag 11 februari 2019 om 10:30
Ik snap dat je het nu (nog) eng vindt. Mijn ervaring is dat zolang je het eng blijft vinden en er angst voor blijft houden ze juist komen.
Juist als je denk oh dat is weer een paniekaanval (neutrale gedachte) en daar geen waardeoordeel aan geeft als eng, vervelend, boos, wordt het minder. Zowel minder eng als minder in frequentie. Die zaken hangen met elkaar samen. Maar de eerste stap is het niet meer eng vinden, weten dat er niets gaat gebeuren tijdens zo'n paniekaanval. Je psycholoog kan je daar vast bij helpen, maar het kost gewoon veel tijd
maandag 11 februari 2019 om 10:37
Ja, ook gehad..
Waarschijnlijk ook door overbelasting. En ook overgang en hoge bloeddruk.
Ik dacht werkelijk dat ik dood ging. Zelfs met de ambulance opgehaald.
Mijn bloeddruk tijdens paniek aanval gemeten,
Nooit doen.
Ook de mensen van de ambulance schrikken er van.
Op een gegeven moment elke dag aanvallen. En volop oxazepam.
Op een gegeven moment heeft mijn zus me mee genomen naar een soort zweef mevrouw, die dingen “ziet”
Ik weet niet wat ze gedaan heeft maar nooit meer een aanval gehad.
Kan geen psygoloog tegen op..
sterkte hier mee.
En het weten dat het paniek is, en niet echt helpt ook.
Waarschijnlijk ook door overbelasting. En ook overgang en hoge bloeddruk.
Ik dacht werkelijk dat ik dood ging. Zelfs met de ambulance opgehaald.
Mijn bloeddruk tijdens paniek aanval gemeten,
Nooit doen.
Ook de mensen van de ambulance schrikken er van.
Op een gegeven moment elke dag aanvallen. En volop oxazepam.
Op een gegeven moment heeft mijn zus me mee genomen naar een soort zweef mevrouw, die dingen “ziet”
Ik weet niet wat ze gedaan heeft maar nooit meer een aanval gehad.
Kan geen psygoloog tegen op..
sterkte hier mee.
En het weten dat het paniek is, en niet echt helpt ook.
maandag 11 februari 2019 om 11:09
Dus je kwam bij je dokter dat je ineens moest spugen, klappertanden, en een schuddend lijf.Punttaart schreef: ↑11-02-2019 10:01Onderzoek tja, bloeddruk dat wel verder niks eigenlijk
Overgang zou kunnen, kun je daar paniekaanvallen van krijgen dan?
Heel vroeger in pubertijd wel wat angsten gehad.
Maar dit is zwaar vooral omdat ik me hele dag zo rot voel en begin bang te worden dat het niet afzakt.
Je hebt wel wat stress gehad, maar dat is nu wel wat minder, alleen verder wat stress in je pubertijd gekend.
Je voelt je de hele dag door rot.
Je voelt je niet jezelf.
Kwam de huisarts snel met paniekaanvallen?
Het kunnen namelijk zoveel andere dingen zijn. Maar goed ik ben geen arts
maandag 11 februari 2019 om 11:55
De klachten die jij beschrijft, doen mij niet direct aan een paniekaanval denken. En ja, ik weet dat niet elke paniekaanval hetzelfde is en dat het voor iedereen een andere ervaring is.
Het kan best zijn dat je nu ontlast van alle stress die je hebt gehad. Maar het kan ook zijn dat er hele andere dingen spelen. Dus goed dat je naar een psycholoog gaat.
Het niet lekker voelen overdag, hoe ziet dat eruit bij jou (naast de paniekaanvallen en dat je je schuldig voelt naar man en kind)? Een paniekaanval kan je heel erg uitputten, dus dat je huilerig bent, vind ik niet vreemd.
En die paniekaanvallen, zijn die vergelijkbaar met kerst? Zo ja, dan zou ik je toch adviseren weer terug te gaan naar de huisarts en verder (lichamelijk) onderzoek laten doen.
Sterkte!
Het kan best zijn dat je nu ontlast van alle stress die je hebt gehad. Maar het kan ook zijn dat er hele andere dingen spelen. Dus goed dat je naar een psycholoog gaat.
Het niet lekker voelen overdag, hoe ziet dat eruit bij jou (naast de paniekaanvallen en dat je je schuldig voelt naar man en kind)? Een paniekaanval kan je heel erg uitputten, dus dat je huilerig bent, vind ik niet vreemd.
En die paniekaanvallen, zijn die vergelijkbaar met kerst? Zo ja, dan zou ik je toch adviseren weer terug te gaan naar de huisarts en verder (lichamelijk) onderzoek laten doen.
Sterkte!
maandag 11 februari 2019 om 15:08
Doe mij haar telefoonnummer!xluisx schreef: ↑11-02-2019 10:37Ja, ook gehad..
Waarschijnlijk ook door overbelasting. En ook overgang en hoge bloeddruk.
Ik dacht werkelijk dat ik dood ging. Zelfs met de ambulance opgehaald.
Mijn bloeddruk tijdens paniek aanval gemeten,
Nooit doen.
Ook de mensen van de ambulance schrikken er van.
Op een gegeven moment elke dag aanvallen. En volop oxazepam.
Op een gegeven moment heeft mijn zus me mee genomen naar een soort zweef mevrouw, die dingen “ziet”
Ik weet niet wat ze gedaan heeft maar nooit meer een aanval gehad.
Kan geen psygoloog tegen op..
sterkte hier mee.
En het weten dat het paniek is, en niet echt helpt ook.
donderdag 14 maart 2019 om 02:46
Hi viva meiden.
Paniekaanvallen lijken wat af te nemen maar een soort chronisch angstgevoel is er nog steeds soms kijkt het beter te gaan en dan val ik toch weer terug in de angst veel onrust, hartkloppingen trillerig echt veel moeite om gewone dingen te doen.
Maar goed nu heb ik wat nieuws helaas vorige week met eten koken stond ik groente te snijden en kwam dochter in de keuken en ineens flitste het door mijn hoofd ik kan haat gewoon neersteken .... zweet liep me over de rug, mijn hart bonsde uit Mn borst ik dacht wat is dit in godsnaam.
Kreeg geen eten meer naar binnen en ben vroeg naar bed gegaan en kon alleen maar huilen wie denkt nou zoiets over zijn kind!
De volgende dag psych gebeld en ze stelde me wel wat geust met het verhaal over een roze olifant waar je niet aan mag denken en dan er juist aan denkt.
Ze vertelde dat Mn brein overload is door de angst en daarom rare gedachtes er bij haalt.
Maar wat vind ik het naar dan voel ik me al zo rot van die angst en nu zit ik ook nog te speuren naar enge gedachtes en die ik wel verzinnen en mijn angst reageerd daar dan meteen op.
Iemand die dit herkent en gaay het ooit weer weg? Wat dat is wel mijn grootste zorg
Alvast bedankt voor het lezen
Paniekaanvallen lijken wat af te nemen maar een soort chronisch angstgevoel is er nog steeds soms kijkt het beter te gaan en dan val ik toch weer terug in de angst veel onrust, hartkloppingen trillerig echt veel moeite om gewone dingen te doen.
Maar goed nu heb ik wat nieuws helaas vorige week met eten koken stond ik groente te snijden en kwam dochter in de keuken en ineens flitste het door mijn hoofd ik kan haat gewoon neersteken .... zweet liep me over de rug, mijn hart bonsde uit Mn borst ik dacht wat is dit in godsnaam.
Kreeg geen eten meer naar binnen en ben vroeg naar bed gegaan en kon alleen maar huilen wie denkt nou zoiets over zijn kind!
De volgende dag psych gebeld en ze stelde me wel wat geust met het verhaal over een roze olifant waar je niet aan mag denken en dan er juist aan denkt.
Ze vertelde dat Mn brein overload is door de angst en daarom rare gedachtes er bij haalt.
Maar wat vind ik het naar dan voel ik me al zo rot van die angst en nu zit ik ook nog te speuren naar enge gedachtes en die ik wel verzinnen en mijn angst reageerd daar dan meteen op.
Iemand die dit herkent en gaay het ooit weer weg? Wat dat is wel mijn grootste zorg
Alvast bedankt voor het lezen
donderdag 14 maart 2019 om 05:15
donderdag 14 maart 2019 om 05:34
God ik blij dat er iemand is die jet kent ! Heb even op de site gekeken heel interessant heb het boek ook maar meteen besteld.rascalles schreef: ↑14-03-2019 05:15Ja ook gehad. En ja het gaat over. Je moet geen aandacht aan je gedachten schenken en aan hoe je je voelt. Dit is de manier van je lijf en geest om van de stress af te komen. Kijk eens op de site anxiety no more, daar staat precies uitgelegd wat jij nu schrijft. Heb vertrouwen , het komt goed.
Werd jij er ook zo huilerig van? Ik durf ook niet aan man te vertellen van die gedachtes heb jij dat wel gedaan ?
En deed jij gewoon alles ?
donderdag 14 maart 2019 om 07:52
Het boek is een jaar lang mijn bijbel geweestPunttaart schreef: ↑14-03-2019 05:34God ik blij dat er iemand is die jet kent ! Heb even op de site gekeken heel interessant heb het boek ook maar meteen besteld.
Werd jij er ook zo huilerig van? Ik durf ook niet aan man te vertellen van die gedachtes heb jij dat wel gedaan ?
En deed jij gewoon alles ?
. Zelfs toen ik hem eigenlijk niet meer nodig had ging ie nog mee op vakantie . Nee , ik heb mijn man niet verteld. Ik kreeg alleen al meer angst van het idee dat ik het hem zou vertellen. Ik heb het met mijn psych besproken.
Ik deed zeker in het begin niet “ gewoon” alles. Ik durfde de deur amper nog uit , had vreselijk veel last van depersonalisatie en werd daar alleen maar nog veel veel angstiger van. Het was een vreselijke tijd en het heeft me zeker een jaar gekost om er overheen te komen. Geef het tijd . Je zult ook in het boek lezen dat het tijd kost, een gebroken been of arm kost ook tijd en dat accepteren we allemaal maar mer dit zijn we de hele dag alleen maar bezig met hoe er zo snel mogelijk vanaf te komen.
Wat mij hielp is het boek , me concentreren op andere dingen ( ga maar bomen of fietsen tellen als je buiten bent en je gedachten nemen de overhand) rust en je niet meer verzetten tegen hoe je je voelt. In het begin voelt dat heel ingewikkeld maar je zult merken dat dat steeds beter gaat. Echt, ik heb echt heel heel diep gezeten , dacht dat ik gek werd en het nooit meer over zou gaan. En het gaat nu goed met mij. Beter dan ooit . Ik was altijd al angstig , van therapie naar therapie en medicatie geprobeerd . Niets hielp. Ik ben ontzettend blij dat ik niet weer naar de pillen heb gegrepen die periode. Ik verslond het boek en de site van anxiety no more en andere sites voor herkenning en ging elke week naar therapie. Ik heb heel veel geleerd die periode.
