Psyche
alle pijlers
partner opgenomen na psychose
maandag 8 februari 2010 om 14:59
Hoe bedoel je ik weet niet waar ik moet beginnen? Waar zit je doorheen? De relatie? Het komende alleen zijn? Het begeleiden van je partner? Hoe lang zijn jullie al samen? Woon je samen?
Je zegt dat hij weer is opgenomen, hoe is dat vorige keer verlopen?
Is er bij de kliniek ook maatschappelijk werk aangesloten waar jij je toe kan wenden?
Je zegt dat hij weer is opgenomen, hoe is dat vorige keer verlopen?
Is er bij de kliniek ook maatschappelijk werk aangesloten waar jij je toe kan wenden?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 8 februari 2010 om 15:01
Slagroom. Hij is natuurlijk niet voor niets opgenomen dus natuurlijk zit je er doorheen. Er moet hier heel wat aan vooraf zijn gegaan. Je bent waarschijnlijk doodmoe, uitgeblust.
Je voelt je machteloos maar eerlijk gezegd: dat ben je ook. Daarom is dit ook zo moeilijk.
Hij zit nu op veilige plek waar ze hem hopelijk goed kunnen helpen. Jij moet nu jezelf helpen. Neem rust, zorg voor jezelf
Heel veel sterkte.
Je voelt je machteloos maar eerlijk gezegd: dat ben je ook. Daarom is dit ook zo moeilijk.
Hij zit nu op veilige plek waar ze hem hopelijk goed kunnen helpen. Jij moet nu jezelf helpen. Neem rust, zorg voor jezelf
Heel veel sterkte.
maandag 8 februari 2010 om 15:02
Ik ben zelf wel eens opgenomen geweest. Ik had weinig oog voor wat dat deed met de omgeving. Wel vond ik mezelf heel zielig.
Naderhand heb ik wel meer begrip gekregen voor de familie.
Ehm... waar kunnen we je mee helpen? Wil je van je af schrijven? Advies? Begrip?
(Kan hier allemaal hoor)
Sterkte
Naderhand heb ik wel meer begrip gekregen voor de familie.
Ehm... waar kunnen we je mee helpen? Wil je van je af schrijven? Advies? Begrip?
(Kan hier allemaal hoor)
Sterkte
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 8 februari 2010 om 15:04
Weet overigens dat met name mijn moeder vindt dat er weinig aandacht is voor de naasten van de 'patient' (client, hoe heet dat... gek)
In de zin van gesprekken etc.
Ik weet niet of dat ook jouw ervaring is, TO?
In de zin van gesprekken etc.
Ik weet niet of dat ook jouw ervaring is, TO?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 8 februari 2010 om 15:11
dank jullie wel allemaal,
Op dit moment wil ik van alles en van alles niets, heel raar,
Vorig jaar is hij ook psychotisch geweest maar heel anders dan deze keer, deze keer lijkt het erger, hij is bozer en dat is heel beangstigend.
ik bezoek hem 1 keer per dag, op dit moment is hij nog in de separeercel, vanaf woensdag al. Straks heb ik een gesprek met zijn arts over hoe de medicatie nu verder zal gaan. Vanmiddag is er een soort rechtzitting geweest en ik neem aan dat daar besloten is dat hij daar moet blijven.
We zijn 9 jaar samen, hebben een eigen bedrijf en geen kinderen.
Op dit moment wil ik van alles en van alles niets, heel raar,
Vorig jaar is hij ook psychotisch geweest maar heel anders dan deze keer, deze keer lijkt het erger, hij is bozer en dat is heel beangstigend.
ik bezoek hem 1 keer per dag, op dit moment is hij nog in de separeercel, vanaf woensdag al. Straks heb ik een gesprek met zijn arts over hoe de medicatie nu verder zal gaan. Vanmiddag is er een soort rechtzitting geweest en ik neem aan dat daar besloten is dat hij daar moet blijven.
We zijn 9 jaar samen, hebben een eigen bedrijf en geen kinderen.
maandag 8 februari 2010 om 15:13
Pfffff..... wat een situatie.
Hoe ben je er zelf onder nu? Gespannen? Moe? Verdrietig? Boos? Bang?
Als hij in de separeer zit zal hij behoorlijk buiten zichzelf zijn, mag ik aannemen.
Wil je iets vertellen over wat er is voorgevallen tijdens de psychose? Heb jij hem laten opnemen?
(je hoeft er niks over te vertellen als je dat niet wilt hoor, maar mocht je het kwijt willen... dan kan dat hier)
Hoe ben je er zelf onder nu? Gespannen? Moe? Verdrietig? Boos? Bang?
Als hij in de separeer zit zal hij behoorlijk buiten zichzelf zijn, mag ik aannemen.
Wil je iets vertellen over wat er is voorgevallen tijdens de psychose? Heb jij hem laten opnemen?
(je hoeft er niks over te vertellen als je dat niet wilt hoor, maar mocht je het kwijt willen... dan kan dat hier)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 8 februari 2010 om 15:16
quote:slagroom schreef op 08 februari 2010 @ 15:12:
@ moonlight, ben jij opgenomen geweest na een psychose?
ik krijg wel redelijk support van de mensen daar, in die zin dat ze me goed op de hoogte houden,
Ja het was wel een soort van psychose. Lang verhaal, maar het kwam erop neer dat ik al een tijdje niet 100 % in de realiteit stond.
Tijdens een reis heb ik meerdere nachten achter elkaar niet geslapen en toen ben ik naar de crisisdienst gebracht. Vervolgens werd er een psychose vastgesteld.
Tijdens de opname was er niet zoveel (meer) te merken, mede omdat ik door het slapen al erg opknapte.
(Ik blijf moeite houden met het stickertje psychose, maar dat doet er even niet toe)
Ik zat wel op gesloten afdeling, maar heb nooit in de separeer gehoeven.
@ moonlight, ben jij opgenomen geweest na een psychose?
ik krijg wel redelijk support van de mensen daar, in die zin dat ze me goed op de hoogte houden,
Ja het was wel een soort van psychose. Lang verhaal, maar het kwam erop neer dat ik al een tijdje niet 100 % in de realiteit stond.
Tijdens een reis heb ik meerdere nachten achter elkaar niet geslapen en toen ben ik naar de crisisdienst gebracht. Vervolgens werd er een psychose vastgesteld.
Tijdens de opname was er niet zoveel (meer) te merken, mede omdat ik door het slapen al erg opknapte.
(Ik blijf moeite houden met het stickertje psychose, maar dat doet er even niet toe)
Ik zat wel op gesloten afdeling, maar heb nooit in de separeer gehoeven.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 8 februari 2010 om 15:19
klopt moonlight hij is behoorlijk buiten zich zelf,
Ik heb m inderdaad laten opnemen, op de open afdeling maar het ging diezelfde avond al mis en hebben ze hem naar de separeer gebracht. 1 middag is hij daar uit geweest maar 's avonds ging het weer mis.
Ik ben aan het eind van mijn latijn. De vorige psychose was afgelopen april, en met alles wat daarna komt inclusief depressie duurde het tot augustus voordat alles weer een beetje normaal werd.
Ik ben moe van de eindeloze discussies etc. en moet eerlijk toegeven dat ik het allemaal evenniet meer weet.
Kom later vanmiddag nog terug,
Ik heb m inderdaad laten opnemen, op de open afdeling maar het ging diezelfde avond al mis en hebben ze hem naar de separeer gebracht. 1 middag is hij daar uit geweest maar 's avonds ging het weer mis.
Ik ben aan het eind van mijn latijn. De vorige psychose was afgelopen april, en met alles wat daarna komt inclusief depressie duurde het tot augustus voordat alles weer een beetje normaal werd.
Ik ben moe van de eindeloze discussies etc. en moet eerlijk toegeven dat ik het allemaal evenniet meer weet.
Kom later vanmiddag nog terug,
maandag 8 februari 2010 om 15:29
maandag 8 februari 2010 om 15:39
Hij zit nu veilig slagroom, dus nu is het tijd om voor jezelf te zorgen. Zorg eerst dat je tot rust komt en dat je ergens je verhaal kwijt kunt, misschien je bij je moeder of een vriendin of ander eventueel bij het maatschappelijk werk of een psycholoog. Ga dan langzaam kijken wat je in de toekomst zou willen. Nu ben je er volgens mij nog niet aan toe om over de toekomst na te denken, je bent op en moet eerst herstellen: goed eten, goed slapen en een paar keer flink huilen.
Sterkte!
Sterkte!
Het is zoals het is
maandag 8 februari 2010 om 15:42
Neem rust. Dat zal wat tijd kosten. Mijn moeder is een aantal keren opgenomen met een psychose (nu long-stay) en dat heeft mij jaren van mijn leven gekost.
Je bent natuurlijk helemaal op. Je partner valt niet alleen weg, maar daar zit zo'n voortraject aan, dat geestelijk en emotioneel zo'n overbelasting is. En dat zal nog wel een poos zo blijven, alleen is nu de zorg uit jouw handen. Neem rust, doe helemaal niets en zorg voor een goed netwerk om je heen. Ga de natuur in, whatever, maar zorg goed voor jezelf. Heel goed.
Je bent natuurlijk helemaal op. Je partner valt niet alleen weg, maar daar zit zo'n voortraject aan, dat geestelijk en emotioneel zo'n overbelasting is. En dat zal nog wel een poos zo blijven, alleen is nu de zorg uit jouw handen. Neem rust, doe helemaal niets en zorg voor een goed netwerk om je heen. Ga de natuur in, whatever, maar zorg goed voor jezelf. Heel goed.
maandag 8 februari 2010 om 19:18
Heftig Slagroom, vooral ook omdat het de tweede keer is in een jaar tijd. Zit hij op dezelfde afdeling, ken je het personeel daar? Fijn dat ze je goed op de hoogte houden maar ik zou ook zeker kijken wat er voor handen is aan begeleiding van partners. Wellicht is er een groep of de mogelijkheid van individuele gesprekken met een mw-er of een psych.
Kan me voorstellen dat je even niet weet hoe het verder moet als het nog maar zo kort geleden ook mis ging en je dacht dat het beter ging, en nu dit. Sterkte meid!
Kan me voorstellen dat je even niet weet hoe het verder moet als het nog maar zo kort geleden ook mis ging en je dacht dat het beter ging, en nu dit. Sterkte meid!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 8 februari 2010 om 19:55
ik voel me op dit moment wat beter, rustiger. Ga zo even wat drinken met een vriend, even stoom afblazen.
Door mijn omgeving wordt goed voor mij gezorgd hoor, dat is heel fijn.
Ben vanmiddag nog even bij hem geweest, hij was al wat rustiger dan gisteren. Maar hij wil z'n medicatie weer niet nemen en zo blijft de discussie gaan.
Zijn er ook nog mensen die iemand hebben meegemaakt tijdens een psychose en zouden jullie willen vertellen wat die persoon dan deed tijdens de psychose?
Mijn vriend was deze keer ontzettend boos, sprong op en neer in de kamer en sloeg tegen de muren etc.
Door mijn omgeving wordt goed voor mij gezorgd hoor, dat is heel fijn.
Ben vanmiddag nog even bij hem geweest, hij was al wat rustiger dan gisteren. Maar hij wil z'n medicatie weer niet nemen en zo blijft de discussie gaan.
Zijn er ook nog mensen die iemand hebben meegemaakt tijdens een psychose en zouden jullie willen vertellen wat die persoon dan deed tijdens de psychose?
Mijn vriend was deze keer ontzettend boos, sprong op en neer in de kamer en sloeg tegen de muren etc.
maandag 8 februari 2010 om 20:41
Ik heb tijdens mijn opname mensen gezien die flink in de war waren.
Hoofd tegen de muur bonken, stompen tegen de muur (tot botbreuken toe), hele nachten 'spoken'... het kan allemaal voorkomen.
Wat ook veel voorkomt is complottheorieën / waanideeën. Zo had ik de Duitsers achter me aan tijdens mijn psychose (in mijn beleving).
Op de afdeling interpreteerde ik ook dingen op mijn eigen manier. De mensen die ik uit mijn raam zag, liepen daar om mij te controleren, zo zag ik dat. Eén vrouw op de afdeling zat daar om mijn ouders te informeren. And so on...
Het kan zijn dat hij denkt dat ze hem willen vergiftigen of vermoorden met die medicijnen. Je kunt echt doorslaan in je ideeën tijdens een psychose.
In een gunstig geval neemt hij van bekenden aan dat het voor zijn bestwil is dat hij daar zit. In een ongunstig geval denkt hij dat die ook 'in het complot' zitten en dan kan het best een tijdje duren voor hij de opname accepteert.
Was hij al lang uit zijn doen, hiervoor?
Hoofd tegen de muur bonken, stompen tegen de muur (tot botbreuken toe), hele nachten 'spoken'... het kan allemaal voorkomen.
Wat ook veel voorkomt is complottheorieën / waanideeën. Zo had ik de Duitsers achter me aan tijdens mijn psychose (in mijn beleving).
Op de afdeling interpreteerde ik ook dingen op mijn eigen manier. De mensen die ik uit mijn raam zag, liepen daar om mij te controleren, zo zag ik dat. Eén vrouw op de afdeling zat daar om mijn ouders te informeren. And so on...
Het kan zijn dat hij denkt dat ze hem willen vergiftigen of vermoorden met die medicijnen. Je kunt echt doorslaan in je ideeën tijdens een psychose.
In een gunstig geval neemt hij van bekenden aan dat het voor zijn bestwil is dat hij daar zit. In een ongunstig geval denkt hij dat die ook 'in het complot' zitten en dan kan het best een tijdje duren voor hij de opname accepteert.
Was hij al lang uit zijn doen, hiervoor?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
woensdag 17 februari 2010 om 20:49
he allemaal,
hier even een update, vriend is inmiddels al een aantal dagen uit de separeer. Hij is rustig maar zeker nog niet zichzelf, af en aan zeg maar. Alleen, hij weigert zijn medicatie te nemen. Dus zolang hij dat niet gaat doen zal het ook niet echt beter met hem gaan. En misschien zelfs snel weer slechter.
Het is zo moeilijk om hier mee om te gaan, hij wil van niemand iets aannemen en zegt rustig nou als ik weer een psychose krijg dan breng je me toch gewoon weer weg??
Totaal geen inzicht in zijn ziekte en de situatie, hij is hierin gewoon niet te bereiken. Maar in andere dingen weer wel en dat maakt het zo moeilijk, dat je het ene moment weer de hoop hebt dat het beter met hem gaat en vervolgens een paar uur later de hoop weer weg is.
Dat ik en zijn familie nachten wakker liggen van de zorgen en dat ik me in slaap huil dat kan hij niet begrijpen want het gaat toch goed met hem? De rest van de wereld is gek, hij niet.
Ik heb nu besloten om een aantal dagen niet op bezoek te gaan, puur omdat ik het even niet meer aankan.
thanks voor jullie support!
hier even een update, vriend is inmiddels al een aantal dagen uit de separeer. Hij is rustig maar zeker nog niet zichzelf, af en aan zeg maar. Alleen, hij weigert zijn medicatie te nemen. Dus zolang hij dat niet gaat doen zal het ook niet echt beter met hem gaan. En misschien zelfs snel weer slechter.
Het is zo moeilijk om hier mee om te gaan, hij wil van niemand iets aannemen en zegt rustig nou als ik weer een psychose krijg dan breng je me toch gewoon weer weg??
Totaal geen inzicht in zijn ziekte en de situatie, hij is hierin gewoon niet te bereiken. Maar in andere dingen weer wel en dat maakt het zo moeilijk, dat je het ene moment weer de hoop hebt dat het beter met hem gaat en vervolgens een paar uur later de hoop weer weg is.
Dat ik en zijn familie nachten wakker liggen van de zorgen en dat ik me in slaap huil dat kan hij niet begrijpen want het gaat toch goed met hem? De rest van de wereld is gek, hij niet.
Ik heb nu besloten om een aantal dagen niet op bezoek te gaan, puur omdat ik het even niet meer aankan.
thanks voor jullie support!
anoniem_40305 wijzigde dit bericht op 17-02-2010 20:52
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
woensdag 17 februari 2010 om 21:20
Beste Slagroom,
Lees net dit topic en schrik daar wel van. Ik heb ook last van psychoses. Ben net weer aan het herstellen van een gelukkig minder diepe psychose dit keer, maar ik kan me voorstellen hoe je vriend zich voelt. Ik weet hoe naar het is voor hem, maar het moet voor jou ook heel naar zijn. Ik schrik van de impact die het heeft op jouw leven en van de andere mensen uit zijn omgeving. Natuurlijk heb ik van mijn familie ook wel gehoord hoe zij het ervaren, maar hoe veel impact het daadwerkelijk heeft.................nee, daar sta ik minder bij stil.
In een psychose voel je je zo verschrikkelijk angstig en wantrouwend, dat je het gevoel hebt dat werkelijk iedereen tegen je is. Ik denk vaak dat ze mij met z'n allen gek proberen te maken en dat niet ík, maar zíj opgenomen zouden moeten worden.
Ik heb ook veel moeite met medicatie, maar krijg tegenwoordig anti-psychotica in de vorm van een depot. Die spuit krijg ik eens in de twee weken en dat houdt me helderder. Al vind ik het moeilijk om dat toe te geven.
Ik wil je veel sterkte wensen.
Lees net dit topic en schrik daar wel van. Ik heb ook last van psychoses. Ben net weer aan het herstellen van een gelukkig minder diepe psychose dit keer, maar ik kan me voorstellen hoe je vriend zich voelt. Ik weet hoe naar het is voor hem, maar het moet voor jou ook heel naar zijn. Ik schrik van de impact die het heeft op jouw leven en van de andere mensen uit zijn omgeving. Natuurlijk heb ik van mijn familie ook wel gehoord hoe zij het ervaren, maar hoe veel impact het daadwerkelijk heeft.................nee, daar sta ik minder bij stil.
In een psychose voel je je zo verschrikkelijk angstig en wantrouwend, dat je het gevoel hebt dat werkelijk iedereen tegen je is. Ik denk vaak dat ze mij met z'n allen gek proberen te maken en dat niet ík, maar zíj opgenomen zouden moeten worden.
Ik heb ook veel moeite met medicatie, maar krijg tegenwoordig anti-psychotica in de vorm van een depot. Die spuit krijg ik eens in de twee weken en dat houdt me helderder. Al vind ik het moeilijk om dat toe te geven.
Ik wil je veel sterkte wensen.
woensdag 17 februari 2010 om 21:34
Ik heb ervaring met psychoses bij mijn moeder. De eerste X gedwongen opname ten gevolg. En dat was toen heel heftig. Ik herkende de persoon gewoon niet meer... Er is een periode aan vooraf gegaan natuurlijk van vreemd gedrag maar het niet kunnen plaatsen maar op haar top was ze gevaarlijk voor haar omgeving waardoor er uiteindelijk gedwongen opname op is gevolgd, en ook een periode sepereer...
Ik herken veel in wat annemeike zegt. Ook mijn moeder dacht de de hele wereld om haar heen zich tegen haar hed gespannen, zag samenzweringen en iedereen was gek behalve zij zelf... Wat ik heb geleerd is ga niet in discussie met je partner, als hij gelooft dat de lucht pimpelpaars met gele stippen is, dan is dat ook zo, al wijs je aan dat de lucht blauw is. Hij zal dat niet zien.
Stel je je eens voor hoe je partner zich moet voelen. In zijn ogen is hij helemaal niet ziek en dan wordt ie opgesloten en moet hij ook nog eens aan de medicatie, want zo zal hij dat waarschijnlijk nu ervaren. Geen fijn gevoel voor hem.
Neem het hem niet kwalijk, hij kan er echt niks aan doen, het is een ziekte
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik.
Dat je nu hebt besloten om een paar dagen niet te gaan vind ik een wijs besluit. Het is gewoon heel zwaar om mee te maken, je moet er zelf niet aan onderdoor gaan.
Ik kan er nu achteraf ook veel makkelijker over praten dan toen ik het echt meemaakte. Het heeft echt een enorme impact op mij gehad, en nog steeds wel eens als ik er aan terug denkt.
Veel sterkte en denk een beetje aan jezelf. Dat mag best!!!!!
Ik herken veel in wat annemeike zegt. Ook mijn moeder dacht de de hele wereld om haar heen zich tegen haar hed gespannen, zag samenzweringen en iedereen was gek behalve zij zelf... Wat ik heb geleerd is ga niet in discussie met je partner, als hij gelooft dat de lucht pimpelpaars met gele stippen is, dan is dat ook zo, al wijs je aan dat de lucht blauw is. Hij zal dat niet zien.
Stel je je eens voor hoe je partner zich moet voelen. In zijn ogen is hij helemaal niet ziek en dan wordt ie opgesloten en moet hij ook nog eens aan de medicatie, want zo zal hij dat waarschijnlijk nu ervaren. Geen fijn gevoel voor hem.
Neem het hem niet kwalijk, hij kan er echt niks aan doen, het is een ziekte
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik.
Dat je nu hebt besloten om een paar dagen niet te gaan vind ik een wijs besluit. Het is gewoon heel zwaar om mee te maken, je moet er zelf niet aan onderdoor gaan.
Ik kan er nu achteraf ook veel makkelijker over praten dan toen ik het echt meemaakte. Het heeft echt een enorme impact op mij gehad, en nog steeds wel eens als ik er aan terug denkt.
Veel sterkte en denk een beetje aan jezelf. Dat mag best!!!!!
Wie wind zaait zal storm oogsten
woensdag 17 februari 2010 om 22:49
hey meiden bedankt voor jullie reacties,
Ik realiseer me dondersgoed dat het voor hem ook heel heel erg is, maar de afgelopen maanden was ook eigenlijk al niet te doen voor mij, wat zeg ik, het afgelopen jaar eigenlijk al.
Onze relatie is best wel onder druk komen te staan en m'n laagje is inmiddels superdun. Dit komt vooral door de vele ruzies die we hebben gehad. Hij hield totaal geen rekening met mij en deed gewoon precies waar hij zin in had. Kon mij ook nergens in tegemoet komen.
De ruzies gingen om iets waarvan ik vond dat het voor hem niet verstandig was ivm zijn achtergrond met psychose. Maar hij wist het beter en deed het toch. En ik kon smeken, ruzie maken, het lief vragen noem maar op en ik heb het geprobeerd. Dit iets is een bepaalde site met een hoop psychologische rotzooi, van de niet leuke soort zeg maar. Totaal niet opbouwend.
De vorige keer dat hij psychotisch werd zat hij hier ook al dik in. en daarom vond ik het zo gevaarlijk. En ik kreeg gelijk.
Ook nu vind hij dat hij daar gewoon mee door kan gaan en blijft hij bij zijn standpunt om geen medicatie te nemen.
Droog gezien is dit ook zijn goed recht maar ik stop dan met de relatie want het is voor mij niet meer te doen, ik kan het niet meer aan. Ben op, echt op.
Ik realiseer me dondersgoed dat het voor hem ook heel heel erg is, maar de afgelopen maanden was ook eigenlijk al niet te doen voor mij, wat zeg ik, het afgelopen jaar eigenlijk al.
Onze relatie is best wel onder druk komen te staan en m'n laagje is inmiddels superdun. Dit komt vooral door de vele ruzies die we hebben gehad. Hij hield totaal geen rekening met mij en deed gewoon precies waar hij zin in had. Kon mij ook nergens in tegemoet komen.
De ruzies gingen om iets waarvan ik vond dat het voor hem niet verstandig was ivm zijn achtergrond met psychose. Maar hij wist het beter en deed het toch. En ik kon smeken, ruzie maken, het lief vragen noem maar op en ik heb het geprobeerd. Dit iets is een bepaalde site met een hoop psychologische rotzooi, van de niet leuke soort zeg maar. Totaal niet opbouwend.
De vorige keer dat hij psychotisch werd zat hij hier ook al dik in. en daarom vond ik het zo gevaarlijk. En ik kreeg gelijk.
Ook nu vind hij dat hij daar gewoon mee door kan gaan en blijft hij bij zijn standpunt om geen medicatie te nemen.
Droog gezien is dit ook zijn goed recht maar ik stop dan met de relatie want het is voor mij niet meer te doen, ik kan het niet meer aan. Ben op, echt op.
woensdag 17 februari 2010 om 22:52
