Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 5 augustus 2019 om 12:59
maandag 5 augustus 2019 om 13:00
Oneindig veel respect voor hoe je dit pad bewandelt.
maandag 5 augustus 2019 om 13:11
Lieve, dappere, bijzondere Anna. 
Ik heb jouw berichten gevolgd vol met tranen ( en soms een glimlach) van herkenning. Mijn zus heeft op precies dezelfde datum als dat jij hier je topic bent gestart en vroeg om een knuffel, ook de uitslag gekregen dat zij ongeneeslijk ziek was en niet lang te leven zou hebben. Vorig jaar zomer hebben wij afscheid van haar moeten nemen. En wat doet het mij een verdriet dat ik nu moet lezen dat het zoveel slechter met jou gaat nu. Mijn zus heeft haar dochtertje achter moeten laten en heeft daar tot het laatst toe voor geknokt. Geknokt om bij haar te mogen blijven en haar niet te moeten verlaten. Ik vind het vreselijk dat jou en jullie gezin nu hetzelfde moet overkomen. Weet in ieder geval dat, ondanks het vreselijke gemis, het best goed gaat met mijn nichtje. Kinderen zijn veerkrachtig. Veerkrachtiger dan volwassenen soms kunnen zijn. Niemand kan haar moeder ooit vervangen en het verdriet zal nooit verdwijnen. Nooit. Maar dat het nu best oké met haar gaat, en jouw prachtige kinderen vast net zo veerkrachtig zullen zijn en met liefde worden opgevangen door alle lieve familie om jullie heen, is misschien een hele kleine geruststelling in deze vreselijk zware strijd. Misschien. Ik hoop het. Ik hoop dat mijn zus mee kijkt en ik hoop ook dat jij straks met ze mee zult kijken. Wat een lieve en sterke mama hebben ze...
Sterkte lieve Anna. Je hebt een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Ik wens je rust en veel liefde toe. Ik denk aan je.
Liefs 
Ik heb jouw berichten gevolgd vol met tranen ( en soms een glimlach) van herkenning. Mijn zus heeft op precies dezelfde datum als dat jij hier je topic bent gestart en vroeg om een knuffel, ook de uitslag gekregen dat zij ongeneeslijk ziek was en niet lang te leven zou hebben. Vorig jaar zomer hebben wij afscheid van haar moeten nemen. En wat doet het mij een verdriet dat ik nu moet lezen dat het zoveel slechter met jou gaat nu. Mijn zus heeft haar dochtertje achter moeten laten en heeft daar tot het laatst toe voor geknokt. Geknokt om bij haar te mogen blijven en haar niet te moeten verlaten. Ik vind het vreselijk dat jou en jullie gezin nu hetzelfde moet overkomen. Weet in ieder geval dat, ondanks het vreselijke gemis, het best goed gaat met mijn nichtje. Kinderen zijn veerkrachtig. Veerkrachtiger dan volwassenen soms kunnen zijn. Niemand kan haar moeder ooit vervangen en het verdriet zal nooit verdwijnen. Nooit. Maar dat het nu best oké met haar gaat, en jouw prachtige kinderen vast net zo veerkrachtig zullen zijn en met liefde worden opgevangen door alle lieve familie om jullie heen, is misschien een hele kleine geruststelling in deze vreselijk zware strijd. Misschien. Ik hoop het. Ik hoop dat mijn zus mee kijkt en ik hoop ook dat jij straks met ze mee zult kijken. Wat een lieve en sterke mama hebben ze...
Sterkte lieve Anna. Je hebt een onuitwisbare indruk op mij gemaakt. Ik wens je rust en veel liefde toe. Ik denk aan je.
Liefs
maandag 5 augustus 2019 om 13:13
Na jaren meelezen en meeleven waarin ik nooit de woorden kon vinden om te reageren, kan ik nu niet anders dan laten weten dat ik je bewonder, dat je alle problemen die ik tegenkwam in een ander perspectief plaatste. Je liefde voor je gezin, je humor, je doorzettingsvermogen spatten van het scherm. Dank je wel Anna, voor het delen van jou lief en (onnoemelijke) leed.
maar het regent, en het regent zonnestralen... (acda en de munnik)
maandag 5 augustus 2019 om 13:22
Lieve Anna,
Ik heb jouw topic de afgelopen jaren vrijwel dagelijks gevolgd, soms met en traan, maar ook vaak met een lach. Nooit gereageerd, maar ik voel toch erg de behoefte om je te laten weten dat je op mij een enorme indruk hebt gemaakt. Jouw positieve houding, gevoel voor humor en doorzettingsvermogen, hielpen mij steeds weer om te relativeren als er eens iets tegenzit, en te koesteren wat er is. Ik denk dat dat voor veel anderen ook het geval is. Ook als je er straks niet meer bent, zal ik nog veel aan je denken. Ook al ken ik je niet persoonlijk, ben ik echt verdrietig om wat jou en jouw naasten is overkomen. Ik wens jou, je mannen, zus en ouders nog mooie momenten toe samen. En als het écht op is, dat je in alle rust en omringd door jouw geliefden je eigen weg mag gaan. Dag lieve Anna, ik zal je niet vergeten.
Ik heb jouw topic de afgelopen jaren vrijwel dagelijks gevolgd, soms met en traan, maar ook vaak met een lach. Nooit gereageerd, maar ik voel toch erg de behoefte om je te laten weten dat je op mij een enorme indruk hebt gemaakt. Jouw positieve houding, gevoel voor humor en doorzettingsvermogen, hielpen mij steeds weer om te relativeren als er eens iets tegenzit, en te koesteren wat er is. Ik denk dat dat voor veel anderen ook het geval is. Ook als je er straks niet meer bent, zal ik nog veel aan je denken. Ook al ken ik je niet persoonlijk, ben ik echt verdrietig om wat jou en jouw naasten is overkomen. Ik wens jou, je mannen, zus en ouders nog mooie momenten toe samen. En als het écht op is, dat je in alle rust en omringd door jouw geliefden je eigen weg mag gaan. Dag lieve Anna, ik zal je niet vergeten.
anoniem_76442 wijzigde dit bericht op 05-08-2019 16:59
Reden: Spelfoutje
Reden: Spelfoutje
0.06% gewijzigd
maandag 5 augustus 2019 om 13:25
Mooi mens
Sprakeloos, wat gaat het ineens hard.
En wat zal je me altijd doen blijven beseffen hoe belangrijk het plukken van de mooie momenten is/zijn. Lieve Anna, wat ben jij een mooi mens, en zal je altijd een mooi mens blijven. Hoop dat je ook in de laatste periode alle liefde en rust mag mogen ervaren met iedereen die je lief is.
Sprakeloos, wat gaat het ineens hard.
En wat zal je me altijd doen blijven beseffen hoe belangrijk het plukken van de mooie momenten is/zijn. Lieve Anna, wat ben jij een mooi mens, en zal je altijd een mooi mens blijven.
Hoop dat je ook in de laatste periode alle liefde en rust mag mogen ervaren met iedereen die je lief is.
maandag 5 augustus 2019 om 13:35
Anna, al vanaf je eerste topic lees ik mee. Ik heb weinig gereageerd maar veel aan jou en je mannen gedacht. Net zoals andere mensen hier heb ik de indruk gekregen van een onverwoestbare vrouw. Ik ben er zeker van dat je dat ook bent want hoewel je lichaam steeds minder trekt heb je zoveel indruk gemaakt op bekenden maar ook onbekenden. Dat maakt je onverwoestbaar.
maandag 5 augustus 2019 om 13:40
Jeetje Anna wat gaat het hard nu... Ik vind het vreselijk!
Dank je wel dat we met je hebben mogen meelezen, meeleven, lachen, huilen en nog veel meer. Door jou besef ik dat wat ik heb niet vanzelfsprekend is. Ik pluk heel bewust. Ook vandaag weer, en dan lees ik jouw update. Lieve Anna sterkte aan jou en je familie. Ik hoop dat het straks weer beter net je gaat, maar ik weet niet of dat realistisch is.
❤
Dank je wel dat we met je hebben mogen meelezen, meeleven, lachen, huilen en nog veel meer. Door jou besef ik dat wat ik heb niet vanzelfsprekend is. Ik pluk heel bewust. Ook vandaag weer, en dan lees ik jouw update. Lieve Anna sterkte aan jou en je familie. Ik hoop dat het straks weer beter net je gaat, maar ik weet niet of dat realistisch is.
❤
maandag 5 augustus 2019 om 13:48
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
