Pluk de dag (deel 3)

AnnA_C zaterdag 9 februari 2019 om 11:18

Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger

, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (

) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.

Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken

Manunui vrijdag 9 augustus 2019 om 23:54

Ach wat het verdrietig mooi afscheid, wat moet dat moeilijk zijn.
Veel sterkte Frans, ook voor de rest van jullie gezin. Wat een gemis voor jullie allemaal.

Anoniem_65f406179499f vrijdag 9 augustus 2019 om 23:57

lola2001 zaterdag 10 augustus 2019 om 00:03

s-a-r-kast zaterdag 10 augustus 2019 om 00:06

Jeetje...ik las jouw stukje over dat ze afscheid nam van haar kinderen en dacht: ‘hoe dan? ‘Hoe dóe je dat... :

Daarna bedacht ik me dat er waarschijnlijk een stuk ‘alwetendheid’ over je heen komt als je op dat punt staat. Althans, ik hoop het. Dat het zó helder is, zo duidelijk...dat je weet dat dit het beste is.

En jij Frans, 1200 km rijden...wat een bizarre tocht moet dat geweest zijn.

Pfff ....Anna toch

Anoniem_64a53cca42dd0 zaterdag 10 augustus 2019 om 00:10

Kaatjuhhh zaterdag 10 augustus 2019 om 00:11

Dank je Frans voor jouw verhaal over AnnA’s afscheid. Zo lief van je om het te delen. Zo dapper ook.

Wat verdrietig maar ook mooi om te lezen. Wat zullen jullie een rare uren gehad hebben in de auto terug naar huis...
Wat ongelofelijk fijn dat ze nog helder genoeg was om haar wens door te kunnen geven aan de arts. Het ging zo snel!
En dat ze nog zo goed met de jongens heeft kunnen praten en bewust afscheid heeft kunnen nemen van jullie allemaal. Het doet al pijn om te lezen, echt hartverscheurend...
Raar voor iemand die je niet kent, maar ik ben echt heel trots op haar, op haar talent om ziek te zijn, maar zeker ook om haar talent om de overgang te maken naar de dood.

En nu is ze stil... en mooi... maar stil...
Gelukkig wordt er gehuild én gelachen, zijn er vrienden en een vangnet. De warmte die AnnA en jullie omringd is te voelen. Ik hoop dat deze warmte jullie allemaal zal blijven dragen de komende dagen, weken, maanden. Zolang het nodig is.

Nogmaals dank lieve Frans

kaatjuhhh wijzigde dit bericht op 10-08-2019 00:15

0.10% gewijzigd

Aray48 zaterdag 10 augustus 2019 om 00:12

Wat geweldig mooi geschreven, en nog veel meer sterkte met dit verdriet.

CaroMamaVanMaik zaterdag 10 augustus 2019 om 00:19

O Frans

. Wat moeilijk en mooi, de manier waarop AnnA gegaan is. Wat fijn dat jullie dit samen kunnen doen. Ik kan me er geen voorstelling van maken hoe onmetelijk jullie verdriet moet zijn. In gedachten dichtbij jou...

Caro

Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤

Anoniem_64063706e0213 zaterdag 10 augustus 2019 om 00:23

Dank voor het delen van het verhaal van Anna’s laatste dagen, Frans

Wat fijn dat ze nog goed met haar kinderen heeft kunnen praten. Ik kan me er niets bij voorstellen dat ik ooit definitief afscheid van mijn kinderen zou moeten nemen. Het breekt mijn hart. Wat een kracht moet je hebben om dat wel te kunnen!

Anna was ontegenzeggelijk heel erg dapper. En dat ben jij ook

Anoniem_360662 zaterdag 10 augustus 2019 om 00:38

zo mooi en zo hartverscheurend tegelijk.
Tot op het laatst de touwtjes in handen gehad.
Dappere Anna

Lieveling zaterdag 10 augustus 2019 om 00:48

Hartverscheurend.... onvoorstelbaar... geen woorden voor.
Frans bedankt voor je woorden, ik lees een en al liefde.
Ik wens jullie alle kracht, liefde en warmte toe

yukon zaterdag 10 augustus 2019 om 00:56

Lieve Frans,
Ontzettend bedankt voor je bericht. Echt heel fijn.
Vanaf de zijlijn heb ik de laatste jaren met Anna meegeleefd en ik ben deze week echt een beetje van slag.
En voor jullie moet het zoveel meer zwaarder zijn. Ik kan alleen maar bewondering hebben voor jullie.

Dat jullie dit samen met een lach en een traan weten te doorstaan.

Voor Anna, die plukt als anderen het al lang niet meer zien zitten, die ondanks alles haar grens weet te bewaken en vasthoudt aan haar plan, die afscheid neemt van haar kinderen (serieus... hoe doe je dat? Ik kan er niet bij), die doodziek is en nog haar nagels lakt... ongelooflijk dapper.

Wat fijn dat ze helder was om afscheid te nemen en dat ze gegaan is zoals ze wilde. Heel veel sterkte lieve Frans en familie.

vivapimpelmees zaterdag 10 augustus 2019 om 00:57

Wat een liefde.... wat prachtig.
Dankjewel Frans

seashore zaterdag 10 augustus 2019 om 00:57

Anoniem_379414 zaterdag 10 augustus 2019 om 01:48

Ik huil. Ik lach. Ik zie jullie bij elkaar zitten. AnnA, die rustig en vredig inslaat. Wat een liefde, wat een dappere vrouw. Wat heb ik veel van haar geleerd.

Until we meet again, I wish you well

Anoniem_13280 zaterdag 10 augustus 2019 om 02:32

Dankjewel lieve Frans.
Wat heb je inderdaad veel woorden gevonden. En zo raar... nu ben ik ze even kwijt.

Zo definitief, zo raar lijkt mij. Maar het klinkt allemaal met zoveel liefde omarmd.

Ik las Anna ook graag in het “wat heb je vandaag aan” topic. Ik ben zelf zo slecht in leuke kleding combinaties, maar zo graag iemand willen zijn die daar goed in is. Ik vind het altijd zo leuk om dat topic te lezen. En nu zo mooi om te lezen hoe jullie de perfecte kleren voor haar hebben gevonden...en tegelijk lees ik het met een grote brok in mijn keel.

liza zaterdag 10 augustus 2019 om 04:47

Lieve Frans wat heb je Anna's laatste dagen mooi beschreven. Wat fijn dat jullie nog op tijd terug konden zijn. En fijn voor Anna dat ze haar einde in eigen hand heeft kunnen houden.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal.

lientje69 zaterdag 10 augustus 2019 om 06:18

Ik heb je verhaal net met tranen in mijn ogen aan mijn dochter voorgelezen Frans.
Mijn dochter is erg ziek geweest een paar weken terug en om haar af te leiden heb ik vivatopics die ik volgde voorgelezen.
Daarna vroeg ze steeds op een update.
Ik lees al vanaf de eerste dag dat Anna postte mee ( eerste topic) en dochter dus pas sinds een paar weken, maar wat heeft ze een indruk gemaakt!
Heel veel kracht en sterkte voor jullie allemaal.

Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

Pergamon zaterdag 10 augustus 2019 om 06:31

frans3 schreef: ↑
09-08-2019 23:18
. Haar kinderen zijn wat lastiger te peilen. Zij zijn bijna overal bij en beginnen er zo nu en dan over te praten. Maar zij gaan het redden. Wij gaan het redden.

Wat een bijzonder verhaal Frans. Wat 'fijn' dat de laatste periode slechts zo kort heeft geduurd en wat fijn dat jullie zo samen zijn en elkaar kunnen steunen. Op bovenstaande wil ik graag even reageren. Ik heb ooit met een rouwtherapeut gesproken over kinderen en rouwen. Zij rouwen anders dan volwassenen, niet doorlopend, maar "in stukjes". Tussendoor is het net alsof er niks aan de hand is. Op de meest onverwachte momenten zullen er vragen komen, of verdriet komen, om daarna weer schijnbaar zorgeloos exploding kittens te gaan spelen. Ik heb aan die wetenschap zelf veel gehad.

hallekie zaterdag 10 augustus 2019 om 06:33

Dank je wel Frans....heel veel sterkte

Ozo.

Maandag27 zaterdag 10 augustus 2019 om 07:02

De stilte die je voelt terwijl je herrie en drukte om je heen hebt om alles te regelen.

Sterkte Frans, manVanAnna, OudersVanAnna en KidsVanAnna. Jullie verliezen een prachtmens. Veel liefde voor jullie allemaal.

himalaya zaterdag 10 augustus 2019 om 07:22

Lieve Frans, wat bijzonder dat we jouw verhalen mogen lezen, en dat je ze wil delen. Wat een ‘mooie’ overgang, en wat fijn dat Anna ook hier haar regie hield.
En om die lelijke jurk heb ik dan wel weer moeten grinniken, door de tranen heen.

Je hebt dezelfde humor en schrijftalent als Anna

Veel sterkte met alles, ik hoop dat de uitvaart net zo bijzonder is.

Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje

Eze zaterdag 10 augustus 2019 om 08:18

Dankjewel voor je update, Frans. Het is mooi om te lezen dat jullie steun hebben aan elkaar.

Uit Anna’s berichten dacht ik vaak te lezen dat ze er nog lang niet aan toe was los te laten; op het allerlaatst wilde ze nog meedoen aan een trial voor meer tijd met jullie, en ging ze, zo ambitieus, nog op vakantie.
Hoe verdrietig het ook is dat ze zo snel achteruit ging, het is toch ook ‘fijn’ om te lezen dat ze rustig is overleden, en dat ze zelf de regie hield.

Anoniem_207929 zaterdag 10 augustus 2019 om 08:20

wat een heftig verhaal. Zo verdrietig voor jullie. Wat klinkt Anna ongelofelijk sterk/dapper.. zo knap. Fijn dat jullie haar zo mooi hebben kunnen aankleden. De kaart klinkt prachtig!

Anoniem_371087 zaterdag 10 augustus 2019 om 08:32

Hier een trouwe meelezer van het eerste uur. Ik denk zo dat jullie duidelijk uit hetzelfde hout gesneden zijn. Zelfs in deze vreselijk zware tijd is er ruimte voor plukken (jurk, grapje op sterfbed). Lieve Frans, man, ouders, kindjes en schoonouders, ik heb niet veel woorden want alles wat ik wil zeggen klinkt zo stom. Ik hou het daarom op heel veel sterkte. En koester je herinneringen.

Actieve topics