Pluk de dag (deel 3)

AnnA_C zaterdag 9 februari 2019 om 11:18

Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger

, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (

) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.

Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken

quinta1976 vrijdag 9 augustus 2019 om 09:43

Hoe bijzonder is het, dat iemand die je niet echt kent zoveel indruk op je kan maken?

Rust zacht Anna...

Dahlia74 vrijdag 9 augustus 2019 om 10:08

Inmiddels zitter er best wel bijzondere forummers daarboven. Denk aan Pippi, MV en nog een diverse anderen waarvan mij nu de namen zijn ontschoten.

Frans, sterkte aan jou en je familie. Voel je niet verplicht om hier te schrijven.

Anoniem_365339 vrijdag 9 augustus 2019 om 10:10

Heel veel sterkte deze dagen voor jullie allemaal

Marene123 vrijdag 9 augustus 2019 om 12:21

Rust zacht Anna

Je deed volop recht aan je eigen motto: altijd weer die kaars aansteken wat er ook gebeurde en tot het laatste toe. Je hebt veel indruk gemaakt met je mooie, eerlijke en dappere verhalen. Vol droge humor en scherpe observaties.
Veel mensen gaan verder met plukken, zo wrang en verdrietig dat juist jij, die dat initieerde en zo goed kon, dat nu niet meer kunt doen.

Familie: heel veel sterkte gewenst met het gemis van jullie lieve, bijzondere Anna

Keuken1987 vrijdag 9 augustus 2019 om 18:22

Blijven de berichten van Anna bewaard?

Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.

Anoniem_386944 vrijdag 9 augustus 2019 om 18:23

Keuken1987 schreef: ↑
09-08-2019 18:22
Blijven de berichten van Anna bewaard?

Dat lijkt mij wel.
Zie niet in waarom ze verwijderd zouden moeten worden.

Keuken1987 vrijdag 9 augustus 2019 om 18:29

Zou ook mooi zijn voor haar kinderen. Als ze ouder zijn kunnen hun ze lezen.

Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.

Anoniem_386944 vrijdag 9 augustus 2019 om 18:31

Keuken1987 schreef: ↑
09-08-2019 18:29
Zou ook mooi zijn voor haar kinderen. Als ze ouder zijn kunnen hun ze lezen.

Ja inderdaad.

Due-scimmie vrijdag 9 augustus 2019 om 18:54

Keuken1987 schreef: ↑
09-08-2019 18:22
Blijven de berichten van Anna bewaard?

Zover ik weet zei Anna dat iemand ze in een boek zou veranderen voor haar familie

CaroMamaVanMaik vrijdag 9 augustus 2019 om 18:56

Wij willen AnnA’s berichten natuurlijk ook nog kunnen lezen...

Frans

Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤

Anoniem_360662 vrijdag 9 augustus 2019 om 19:21

Due-scimmie schreef: ↑
09-08-2019 18:54
Zover ik weet zei Anna dat iemand ze in een boek zou veranderen voor haar familie

Dat heb ik ook meegekregen.

Keuken1987 vrijdag 9 augustus 2019 om 20:12

Due-scimmie schreef: ↑
09-08-2019 18:54
Zover ik weet zei Anna dat iemand ze in een boek zou veranderen voor haar familie

Dat zou ontzettend mooi zijn

Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.

Pil0u vrijdag 9 augustus 2019 om 20:21

Dag Anna

Veel sterkte Frans en familie
Anna heeft indruk gemaakt op mij. Wát een vrouw

Anoniem_317665 vrijdag 9 augustus 2019 om 21:53

streepjessokken schreef: ↑
09-08-2019 09:07
Ik ben het eerste topic weer gaan lezen. Dat heb ik toen zo af en toe gedaan, ik kon het niet opbrengen om er te dicht bij te raken. Vanaf topic 2 ben ik wel mee gaan schrijven.

Ik ook, vannacht toen ik niet slapen kon. Wat een vrouw vol levenslust... weer om haar gelachen en gehuild. Ik voelde een drempel om mee te schrijven, die pas wegging toen ik mee-pokemonde.
Frans Wat een heldin ben je om nog een update te schrijven. Fijn dat het allemaal op zn Anna's is gegaan. Veel sterkte ❤

Jamaarhoe vrijdag 9 augustus 2019 om 22:41

Jemig ben ik even op vakantie.
Lieve AnnA en familie van AnnA. Wat een gemis

Een zebra is geen paard met strepen

mendy vrijdag 9 augustus 2019 om 22:55

Het voelt hier ook zo leeg nu er geen plukmomenten meer komen van Anna..

frans3 vrijdag 9 augustus 2019 om 23:18

Lieve allemaal,

Zondagavond ging het ineens heel snel slechter met Anna. Overdag had ze nog gevaren. Mijn vader en haar man hadden haar met electrische rolstoel en al in een fluistersloep getakeld. Ze heeft van die dag genoten. Mijn ouders schrokken toen wel heel erg. Haar gezicht was wat gaan hangen, ze hing scheef in de stoel en ze praatte ineens moeilijk. Toch zijn ze gegaan en achteraf gezien is dat zo fijn nog geweest.
's Avonds heeft ze nog een potje exploding kittens met de kinderen gespeeld. Daarna ging het ineens echt niet meer goed. Ze is op het bed in de woonkamer gaan liggen en er niet meer af gekomen. Ze was erg verward en kon zichzelf niet meer draaien. Na contact met de huisarts is besloten om extra morfine te geven.
Maandagochtend vroeg heeft haar man mij gebeld met het verzoek naar huis t e komen als we Anna nog wilden spreken. Wij zaten op o s vakantieadres 1200 km verderop en zijn meteen in de auto gesprongen.
Ondertussen kreeg ik verwarde berichtjes van Anna

. De huisarts kwam langs en de procedure voor euthanasie werd gestart. Op dat moment waren we bang dat euthanasie niet meer zou gaan lukken, omdat de verwachting was dat Anna steeds verwarder zou worden en ze haar wens niet meer bij de scanarts kon uitspreken. Het zou na m elijk 1 of 2 dagen duren voor er een scanarts kon komen.
Maandagavond laat kwam ik bij haar aan. Ze herkende me wel, wist dat ik van vakantie kwam, maar verder was ze verward. Haar gezicht hing raar en ze kon niet meer goed praten. Ik schrok dus wel.

Haar nacht ging redelijk. Dinsdagmiddag zou de scanarts komen. 's Ochtends heeft ze wederom haar wens voor euthanasie met de huisarts besproken. Ze was heel helder.
Ze wilde zo graag gaan nu. Haar grens was bereikt. De grens die ze steeds had aangegeven. Ze was zo duidelijk, ze kon alles loslaten nu. Ze moest het ook wel. Ze heeft ook met haar kinderen gesproken. Over dat ze ontzettend van ze houdt, maar dat haar lichaam nu zo ziek is dat ze snel zou sterven. Dat dat waarschijnlijk vandaag of morgen zou gebeuren. Ze heeft ze geknuffeld en uitgelegd naar welke mensen ze allemaal kunnen gaan als ze verdrietig zijn.
Ze was daarna zo bang om weer verward te raken. Ze nam wat minder morfine en wat meer dexa in de hoop dat ze helder zou blijven. En dat was ze! Ze heeft 40 minuten met de scanarts gesproken. Hij gaf een positief advies aan de huisarts. Zou de papieren meteen in orde maken. We spreken af voor de volgende dag.
Daarna had Anna veel pijn en ze wilde graag slapen. De thuiszorg kwam extra om haar extra morfine en andere pijnstillers te geven. Ook kreeg ze nu dormicum om te slapen. Om de 3 uur kreeg ze extra dormicum en morfine. Volgens haar man was ze iedere keer als ze wakker werd erg gelukkig

.

De volgende ochtend was het afscheid van haar kinderen hartverscheurend. Ze was zo dapper! Vertelde ze weer hoeveel ze van hen hield. Daarna afscheid van haar schoonouders die de kinderen meenamen. Daarna mijn arme ouders. Hartverscheurend.
Haar man en ik namen haar in onze armen. Alles was gezegd, de huisarts begon met de procedure en zodra de huisarts goed en wel begonnen was stierf ze. Ze ging heel vredig en lag er heel rustig bij.

En toen was het stil. Anna was er niet meer en wij moesten door. De huisarts haalde mijn ouders die in de stromende regen buiten zaten. Herinneren jullie (althans de midden-Nederlanders) je die stortbui woensdag. Die begon serieus op het moment dat de euthanasie werd gestart...
Daarna kwamen haar kinderen terug en keken we met zijn allen naar Anna. Anna die daar zo stil lag. Op haar Zij, haar ogen dicht met een rustige uitdrukking op haar gezicht.

En nu huilen we, lachen we, huilen we en lachen we weer. We regelen veel. Oh de kaart is zo ontzettend mooi geworden. Op de voorkant staat een paarse kraanvogel.
We horen van veel mensen hoe ze Anna waardeerden en hoe veel ze van haar hielden. Ik vind het zo fijn om dat te horen en hier te lezen. Ik pluk nu wat zij gezaaid heeft

. Het troost me.

We zijn veel bij elkaar. We zijn moe. We zijn verdrietig. We zijn opgelucht. We zijn intens verdrietig en hoewel we niet blij zijn lachen we veel.
Er zijn kaarten, bloemen, telefoongesprekken, appjes.
Er wordt gezegd in tijden van nood leer je je vrienden kennen. Anna heeft veel vrienden. Wij blijken er ook veel te hebben. Dat is zo ontzettend fijn!

Ik had gedacht dat ik zonder mijn zus in foetushouding op de grond zou liggen om graspollen uit de grond te trekken (Ja ik ken mijn klassiekers). Ik huil veel, maar tot nu toe gaat het redelijk. Hetzelfde zie ik bij haar man en ouders. Haar kinderen zijn wat lastiger te peilen. Zij zijn bijna overal bij en beginnen er zo nu en dan over te praten. Maar zij gaan het redden. Wij gaan het redden.
Maar voor nu nemen we afscheid van een fantastische vrouw, een hele mooie vrouw, dapper, positief. Een vrouw die op haar sterfbed grapt dat het zo jammer is dat haar talent ziek zijn is, ze had liever mooi gezongen.
Zo mooi, mijn zus

Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?

frans3 vrijdag 9 augustus 2019 om 23:20

Superlief, ik zie motto's van Anna en plaatjes.
Ik kreeg zelfs kaartjes van een aantal forumers hier. Echt zo ontzettend lief!

Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?

Anoniem_388702 vrijdag 9 augustus 2019 om 23:23

Wat lief om te lezen, het ga jullie goed, Frans!

frans3 vrijdag 9 augustus 2019 om 23:25

En toen vond ik me toch ineens een berg woorden

En er zijn er nog meer zelfs. Ik zou nog kunnen vertellen over de jurk die ze nu aangheeft. Anna hield enorm van mooie kleding. Dus mama en ik hebben met de grootst mogelijke zorg een jurk uitgezocht. Bijpassende panty en schoenen. De verzorging trok hem aan en het stond zo lelijk! Fluisterend vroeg ik haar man wat hij er van vond. Hij vond het ook niet mooi, de verzorgers ook niet. En ze wilden haar alleen mooi achterlaten. Dus ik snel . Weer in haar kast met 6000 kledingstukken. Nieuwe jurk uitgezocht en die staat zo ontzettend mooi! Haar nagels zijn zelfs in bijpassende kleur gelakt (dat had ze zelf al gedaan, vast geen tijd toeval

)

Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?

deenje vrijdag 9 augustus 2019 om 23:26

pffff. Wat moet dit ongelooftlijk zwaar voor jullie allemaal zijn. Wat knap dat ze op zo'n manier afscheid heeft kunnen nemen van iedereen. Hopelijk geeft dit uiteindelijk iedereeen de kracht om verder te leven. Ik heb zo veel bewondering voor jullie allen.

deenje vrijdag 9 augustus 2019 om 23:27

frans3 schreef: ↑
09-08-2019 23:25
En toen vond ik me toch ineens een berg woorden

En er zijn er nog meer zelfs. Ik zou nog kunnen vertellen over de jurk die ze nu aangheeft. Anna hield enorm van mooie kleding. Dus mama en ik hebben met de grootst mogelijke zorg een jurk uitgezocht. Bijpassende panty en schoenen. De verzorging trok hem aan en het stond zo lelijk! Fluisterend vroeg ik haar man wat hij er van vond. Hij vond het ook niet mooi, de verzorgers ook niet. En ze wilden haar alleen mooi achterlaten. Dus ik snel . Weer in haar kast met 6000 kledingstukken. Nieuwe jurk uitgezocht en die staat zo ontzettend mooi! Haar nagels zijn zelfs in bijpassende kleur gelakt (dat had ze zelf al gedaan, vast geen tijd toeval )

Wat fijn dat jullie haar zo mooi verzorgd hebben. Hopelijk geeft dit jullie ook echt een goed gevoel.

Anoniem_386079 vrijdag 9 augustus 2019 om 23:29

Tranen. Ik weet niet zo veel te zeggen meer, sorry.

Dikke knuffel Frans.

Ik heb een King Louie jurk waar Anna een rokje van heeft. Heb die jurk zelf nog maar 1 keer aangehad. Gewoon niet mijn favoriete jurk. Maar woensdag moest die jurk ineens aan. En dan een paar uur later lees ik hier dat onze lieve Anna is overleden.
Wilde die jurk steeds verkopen, maar nu houd ik hem toch. Ter na gedachtenis van Anna.

Het is beter om een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken.
~ In loving memory of AnnA.

Anoniem_51326 vrijdag 9 augustus 2019 om 23:42

Frans, jouw liefde voor AnnA spat van elk woord af. Alles wat ik wil zeggen klinkt stom en ongepast. Ik denk aan jullie, voor wat het waard is.... Liefs

Anoniem_639d98ff1dde5 vrijdag 9 augustus 2019 om 23:51

Lieve Frans, Dank je voor deze update. Heel sterk van jou hoe je het omschrijft. Ik kende Anna niet maar in mijn hart wil ik Anna bedanken voor het plukken van de dag.

Actieve topics