Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 8 augustus 2019 om 10:19
Oh lieve Frans.. wat een onmetelijk verdriet..
Gecondoleerd. Zoek maar de mooiste bloemen uit die er bestaan. Voor Anna.
Wat fijn om te lezen dat de laatste dagen op z'n Anna's zijn gegaan. Dan heeft ze echt gewonnen!!!
Ik haar naam ga ik door met plukken..
(vandaag: Abbey Road van de Beatles luisteren in de auto en heel hard meezingen met Here comes the sun)
(Raar genoeg 'verwacht' ik een soort bericht waarin Anna zelf vertelt hoe de laatste dagen zijn gegaan.. met haar humor, haar traan, over hoe zij dit geflikt heeft met haar lieve mensen om haar heen.)
Gecondoleerd. Zoek maar de mooiste bloemen uit die er bestaan. Voor Anna.
Wat fijn om te lezen dat de laatste dagen op z'n Anna's zijn gegaan. Dan heeft ze echt gewonnen!!!
Ik haar naam ga ik door met plukken..
(vandaag: Abbey Road van de Beatles luisteren in de auto en heel hard meezingen met Here comes the sun)
(Raar genoeg 'verwacht' ik een soort bericht waarin Anna zelf vertelt hoe de laatste dagen zijn gegaan.. met haar humor, haar traan, over hoe zij dit geflikt heeft met haar lieve mensen om haar heen.)
donderdag 8 augustus 2019 om 10:36
PS Begrijp me niet verkeerd: het gaat er natuurlijk niet om voor wie het ‘het ergst’ is. Het is juist zo verdrietig omdat er door één veel te vroeg overlijden zo veel mensen achterblijven...Doro75 schreef: ↑08-08-2019 09:53Dank je wel, Frans
Wat fijn dat jullie veel aan elkaar hebben nu. Succes met het uitkiezen van de bloemen
Een kind verliezen lijkt me inderdaad echt vreselijk. Maar ook dat zulke jonge kinderen hun moeder verliezen... mijn hart breekt. Gelukkig hebben ze een lieve vader en fantastische familie om zich heen. Toch ook specifiek voor hen heel veel sterkte!
donderdag 8 augustus 2019 om 10:39
donderdag 8 augustus 2019 om 10:44
donderdag 8 augustus 2019 om 12:52
Dankjewel Frans, dat je een update geeft. Dat je de moeite neemt en de kracht hebt om stukjes van het sterven van je geweldige zus Anna met ons te delen. Respect! Jullie zijn overduidelijk echt zusjes, dit heb je van haar! Wat een bewondering voor Anna en voor jou. Tranen lopen over mijn wangen....Heel veel kracht en sterkte voor jou, en je familie en natuurlijk ook voor de mannen van Anna. Ze is zo vaak in mijn gedachte. Dat iemand die je IRL niet kent zoveel in je los kan maken....
donderdag 8 augustus 2019 om 13:25
Och Frans, wat lief dat je wat komt schrijven hier. Ik kan me helemaal indenken dat je nog niet de woorden hebt om te beschrijven wat jullie hebben meegemaakt én meemaken.
Als vreemde en buitenstaanders heb ik ook gewoon geen woorden....
Ik denk vaak aan jullie. En aan de kinderen... Ik ben mijn moeder ook op jonge leeftijd verloren en het is goed gekomen met mij hoor . Maar ik vind het daarom zó verdrietig voor de jongens. Je moeder heb je nog zo lang nodig.. (en uiteraard is het voor jullie allen intens verdrietig..) Het zou niet moeten mogen, dit wat jullie nu doormaken.
Als vreemde en buitenstaanders heb ik ook gewoon geen woorden....
Ik denk vaak aan jullie. En aan de kinderen... Ik ben mijn moeder ook op jonge leeftijd verloren en het is goed gekomen met mij hoor . Maar ik vind het daarom zó verdrietig voor de jongens. Je moeder heb je nog zo lang nodig.. (en uiteraard is het voor jullie allen intens verdrietig..) Het zou niet moeten mogen, dit wat jullie nu doormaken.
donderdag 8 augustus 2019 om 13:35
Lieve Frans, wat fijn dat jullie haar samen mooi hebben gemaakt en ook erg mooi te horen dat de laatste dagen op zijn Anna's waren. Ze heeft de kanker dus ook op het laatst niet laten winnen.
Jullie vinden vast de allermooiste bloemen voor haar. Bloemen die zij zelf geplukt zou hebben.
Een dikke knuffel
Jullie vinden vast de allermooiste bloemen voor haar. Bloemen die zij zelf geplukt zou hebben.
Een dikke knuffel
donderdag 8 augustus 2019 om 14:36
frans3 schreef: ↑08-08-2019 08:45Ik ben al een paar keer aan een berichtje begonnen om jullie te vertellen hoe Anna's laatste dagen waren. Maar ik wis mijn tekst steeds. Ik heb nog geen woorden om de afgelopen dagen te beschrijven.
Het komt vast wel, want ook de laatste dagen zijn "op z'n Annas gegaan".
Ik ben zo ontroerd door jullie berichten. Het doet me goed dat ik jullie kan vertellen dat Anna dinsdagochtend nog een aantal berichten van jullie gelezen heeft. Ze voelde zich er door gesteund en moest er om huilen.
Heel lief ook van VC de gedachte aan mijn ouders. Ik kan me zelf ook echt niets ergers bedenken dan het verliezen van je kind. Of het toezien hoe je kind lijdt. Mijn ouders zijn fantastische mensen. We huilen, praten, lachen. Zometeen komen ze me halen en gaan we samen prachtige bloemen uitzoeken voor Anna. Daarna gaan we naar haar huis. Anna ligt thuis. Mama, haar man en ik (en de verzorgers hulde voor die mensen!!) hebben haar gisteren mooi gemaakt. Vandaag komt een bevriende kapster om haar haar te doen.
Zodra ik weer woorden heb, kom ik het verhaal vertellen.
donderdag 8 augustus 2019 om 15:33
Wat lief en attent dat je ons een update geeft, Frans. Al kan ik me ook zo goed voorstellen dat je hoofd er misschien ook niet naar staat. Als achterblijver is het zo moeilijk en ik hoop ook dat Anna's kleine mannen het een beetje redden - zo goed als dat kan gegeven de omstandigheden....
De afgelopen dagen veel aan AnnA gedacht, en gisteren in het bijzonder. En ook vooral dat het zo belangrijk is dingen te doen waar je gelukkig van wordt en te blijven plukken (en in mij geval niet alleen maar te werken). Jouw Anna heeft mij dat meegegeven en daar ben ik haar zeer dankbaar voor...
De afgelopen dagen veel aan AnnA gedacht, en gisteren in het bijzonder. En ook vooral dat het zo belangrijk is dingen te doen waar je gelukkig van wordt en te blijven plukken (en in mij geval niet alleen maar te werken). Jouw Anna heeft mij dat meegegeven en daar ben ik haar zeer dankbaar voor...
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in