Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
woensdag 14 augustus 2019 om 08:25
Anna’s topics heb ik vanaf het begin gelezen, nu paar dagen geleden account aangemaakt.
Lieve mensen, heel veel sterkte vandaag, wat een liefde spreekt er uit jouw berichten frans. Ik wens jullie een prachtig afscheid.
Ook ik neem Anna’s ‘pluk de dag’ mee. Een bijzondere vrouw, zus, moeder, dochter, vriendin waar jullie afscheid van nemen. Er wordt aan jullie gedacht.
Lieve mensen, heel veel sterkte vandaag, wat een liefde spreekt er uit jouw berichten frans. Ik wens jullie een prachtig afscheid.
Ook ik neem Anna’s ‘pluk de dag’ mee. Een bijzondere vrouw, zus, moeder, dochter, vriendin waar jullie afscheid van nemen. Er wordt aan jullie gedacht.
woensdag 14 augustus 2019 om 08:47
En dan is het woensdag... dé dag.. succes Frans met de dienst. Zo te horen heb je alles super goed voorbereid. Wat goed dat jullie gewisseld zijn van begeleiding omdat het stroef liep. Beter zo.
Ik denk aan jullie.
En voor later zorg.... maar mochten jullie nog zoeken naar de perfecte urn, ik ken een hele lieve vrouw die in haar atelier aan huis samen een urn ontwerpt en maakt. Ze is ook erg goed met kinderen, mss kunnen de jongens zelf iets bedenken en maken.. over een tijdje natuurlijk... Ze woont niet ver bij Anna vandaan.
Nogmaals sterkte
Ik denk aan jullie.
En voor later zorg.... maar mochten jullie nog zoeken naar de perfecte urn, ik ken een hele lieve vrouw die in haar atelier aan huis samen een urn ontwerpt en maakt. Ze is ook erg goed met kinderen, mss kunnen de jongens zelf iets bedenken en maken.. over een tijdje natuurlijk... Ze woont niet ver bij Anna vandaan.
Nogmaals sterkte
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
