Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 29 oktober 2019 om 17:20
Vorige week op een verre reis geweest. Een reis die in het voorjaar geannuleerd moest worden wegens een spoedoperatie (routine zaak voor het zkhs dat wel) bij mijn kind. Anna leefde toen met me mee in de (pokemon)app.
Nu waren we alsnog in het verre land. Maar zo absurd dat Anna nu niet meer mee kon lezen of foto’s zien. Want wat hebben we ontzettend veel geplukt op deze reis en met en van elkaar genoten. En ook nog speciale pokemon gevangen.
Lieve Anna, zo denken we altijd nog aan jou. Aan het plukken, aan jouw badkamer en de handdoeken, je man en kinderen, maar vooral aan jou.
Frans een knuffel voor jou en de hele familie.
Genoeggedronken heel veel sterkte.
Nu waren we alsnog in het verre land. Maar zo absurd dat Anna nu niet meer mee kon lezen of foto’s zien. Want wat hebben we ontzettend veel geplukt op deze reis en met en van elkaar genoten. En ook nog speciale pokemon gevangen.
Lieve Anna, zo denken we altijd nog aan jou. Aan het plukken, aan jouw badkamer en de handdoeken, je man en kinderen, maar vooral aan jou.
Frans een knuffel voor jou en de hele familie.
Genoeggedronken heel veel sterkte.
woensdag 30 oktober 2019 om 16:20
Wat een oorverdovende stilte, ook hier in dit topic.. Waar voorheen pagina's en pagina's vol werden gekrabbelt, is het tempo nu stukken lager. Volkomen logisch maar oh zo confronterend.
AnnA, we missen je!
en sterkte Genoeggedronken..
AnnA, we missen je!
en sterkte Genoeggedronken..
Riding a racebike is an art - a thing that you do because you feel something inside.
zaterdag 2 november 2019 om 20:57
Haar eigen man is kleurenblind, dus hij vond alles best (En ik vraag me dus af of Anna heeft verteld welke kleuren de handdoeken hebbenKaatjuhhh schreef: ↑18-09-2019 21:16Hier komt AnnA ook nog vaak voorbij in mijn gedachten. Op zoek naar een nieuwe badkamer... hoe kort heeft ze maar van haar nieuwe kunnen genieten. En hoe vinden de mannen de nieuwe handdoeken in AnnA’s kleurtjes...?
Is het haar nog gelukt om de brieven aan hen te schrijven op het speciaal uitgekozen briefpapier?
Wat blijft het toch heftig!
voor iedereen die haar mist!
)En ze heeft inderdaad een aantal brieven nog kunnen schrijven voor haar kinderen. Niet zoveel als ze wilde helaas, dat vond ze vlak voor haar overlijden toch wel even heel naar.
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
zaterdag 2 november 2019 om 20:59
Gelukkig ben jij er in elk geval om ze alles over hun moeder te vertellenfrans3 schreef: ↑02-11-2019 20:57Haar eigen man is kleurenblind, dus hij vond alles best (En ik vraag me dus af of Anna heeft verteld welke kleuren de handdoeken hebben
En ze heeft inderdaad een aantal brieven nog kunnen schrijven voor haar kinderen. Niet zoveel als ze wilde helaas, dat vond ze vlak voor haar overlijden toch wel even heel naar.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
zaterdag 2 november 2019 om 21:12
DG2015 dat heb ik Anna ook gezegd inderdaad. Maar of ze daardoor gerustgesteld werd... Ik weet namelijk ook veel dingen over haar die ze niet per se gedeeld ziet met haar kinderen 
.
Ik heb zojuist dit topic doorgelezen vanaf 3 augustus. Het helpt me huilen. Al die reacties, de een verwoord het nog mooier dan de ander. Er zijn nog steeds mensen met een kraanvogelplaatje of haar motto. Ik vind het zo ontzettend fijn om te lezen dat ze voor veel mensen iets betekend heeft .
Sinds haar overlijden zit ik redelijk vol adrenaline. Ik kan haast niet ontspannen. Het zal er wel bij horen. Ik benieuwd wanneer dit wegtrekt, ben namelijk eigenlijk van nature nogal lui.
Ik ben ook bang dat ik mijn zwager en/of neefjes te weinig zie. Dan vo ik me schuldig . Ik zou die twee toch dagelijks op schoot moeten hebben em ze alles over hun moeder moeyen vertellen. (Ik denk niet echt dat se daarop zitten te wachten hoor..) Maar alles gaat door, werk, sociale dingen, sport, kinderen enz. Zowel voor mij als voor zwager en ouders, dat meer afspreken haast niet lukt. We zien ze nu, als dat lukt vaak in het weekend. Morgen komt iedereen bij ons eten. Dan trekken we ook lootjes voor de Sint. Want ook dat gaat door. En geen Sint vieren zou wel een straf zijn voor de kinderen (En voor mij, want Anna en ik zijn dol op Sinterklaas vieren, cadeautjes voor iedereen uitzoeken, gedichten maken, surprises En heel veel snoep
). Dus dat gaan we toch vieren.
.Ik heb zojuist dit topic doorgelezen vanaf 3 augustus. Het helpt me huilen. Al die reacties, de een verwoord het nog mooier dan de ander. Er zijn nog steeds mensen met een kraanvogelplaatje of haar motto. Ik vind het zo ontzettend fijn om te lezen dat ze voor veel mensen iets betekend heeft .
Sinds haar overlijden zit ik redelijk vol adrenaline. Ik kan haast niet ontspannen. Het zal er wel bij horen. Ik benieuwd wanneer dit wegtrekt, ben namelijk eigenlijk van nature nogal lui.
Ik ben ook bang dat ik mijn zwager en/of neefjes te weinig zie. Dan vo ik me schuldig . Ik zou die twee toch dagelijks op schoot moeten hebben em ze alles over hun moeder moeyen vertellen. (Ik denk niet echt dat se daarop zitten te wachten hoor..) Maar alles gaat door, werk, sociale dingen, sport, kinderen enz. Zowel voor mij als voor zwager en ouders, dat meer afspreken haast niet lukt. We zien ze nu, als dat lukt vaak in het weekend. Morgen komt iedereen bij ons eten. Dan trekken we ook lootjes voor de Sint. Want ook dat gaat door. En geen Sint vieren zou wel een straf zijn voor de kinderen (En voor mij, want Anna en ik zijn dol op Sinterklaas vieren, cadeautjes voor iedereen uitzoeken, gedichten maken, surprises En heel veel snoep
). Dus dat gaan we toch vieren.
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
zaterdag 2 november 2019 om 21:15
En qua plukken vandaag:
Half uur naar een verjaardag gewandeld in de zon!
Op die verjaardag heel gezellig zitten kletsen.
Vanochtend met mijn dochter haar lego uitgezocht. Zij kletste gezellig over van alles.
Lekkere broodjes voor de lunch!
Samen met mijn moeder bedacht wat we gaan koken morgen als mijn ouders en zwager + kinderen komen eten.
Goed geplukt dus vandaag!
Half uur naar een verjaardag gewandeld in de zon!
Op die verjaardag heel gezellig zitten kletsen.
Vanochtend met mijn dochter haar lego uitgezocht. Zij kletste gezellig over van alles.
Lekkere broodjes voor de lunch!
Samen met mijn moeder bedacht wat we gaan koken morgen als mijn ouders en zwager + kinderen komen eten.
Goed geplukt dus vandaag!
frans3 wijzigde dit bericht op 02-11-2019 21:16
Reden: Spelfout
Reden: Spelfout
0.26% gewijzigd
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
zaterdag 2 november 2019 om 22:45
Heel fijn om te lezen dat het je lukt om te plukken Frans! Heerlijk zo’n moment met je dochter tijdens het opruimen. Gaat het goed met haar? En je zoon?
Wel verdrietig dat AnnA niet alles heeft kunnen schrijven dat ze graag had willen doen, dat de tijd haar toch ingehaald heeft. Maar een warm idee dat jij zoveel van haar weet en de jongens veel kan vertellen over haar!
Een hele fijne dag morgen!
Wel verdrietig dat AnnA niet alles heeft kunnen schrijven dat ze graag had willen doen, dat de tijd haar toch ingehaald heeft. Maar een warm idee dat jij zoveel van haar weet en de jongens veel kan vertellen over haar!
Een hele fijne dag morgen!
maandag 4 november 2019 om 11:32
Wat waardeloos, Genoeggedronken!
Fijn dat je de plukmomenten ziet Frans! Misschien is dat ook hoe we hier in dit topic verder kunnen, het lijkt of iedereen na het overlijden van Anna wat schuw is geworden om deze momenten te delen.
Wij zijn gisteren 200km zuidwaarts gereisd om onze studerende dochter en mijn ouders te zien. Dat was fijn, we zien elkaar echt te weinig.
De afgelopen jaren ben ik in de familie het warhoofd met mijn nah, maar mijn vader wordt nu ook wel erg vergeetachtig. Dus ik heb maar lekker geplukt toen ik binnen vijf minuten twee keer een heerlijke afscheidsknuffel van hem kreeg
Fijn dat je de plukmomenten ziet Frans! Misschien is dat ook hoe we hier in dit topic verder kunnen, het lijkt of iedereen na het overlijden van Anna wat schuw is geworden om deze momenten te delen.
Wij zijn gisteren 200km zuidwaarts gereisd om onze studerende dochter en mijn ouders te zien. Dat was fijn, we zien elkaar echt te weinig.
De afgelopen jaren ben ik in de familie het warhoofd met mijn nah, maar mijn vader wordt nu ook wel erg vergeetachtig. Dus ik heb maar lekker geplukt toen ik binnen vijf minuten twee keer een heerlijke afscheidsknuffel van hem kreeg
maandag 4 november 2019 om 20:07
Dat zou ik heel fijn vinden Yette!
Fijn om je ouders en dochter weer te zien. En 2 keer een afscheidsknuffel is zeker plukken
.
Ik ben vandaag met mijn zoon naar de Efteling geweest. Hij had een studiedag vandaag en ik werk niet op maandag. Het was supergezellig samen en heel rustig in de Efteling. We hebben alle achtbanen gedaan en we zijn vanmiddag 4 keer in de Piranha (hmm hoe schrijf je dat?) geweest. Daarna waren we kletsnat en heel koud maar het was zo leuk
.
Fijn om je ouders en dochter weer te zien. En 2 keer een afscheidsknuffel is zeker plukken
.Ik ben vandaag met mijn zoon naar de Efteling geweest. Hij had een studiedag vandaag en ik werk niet op maandag. Het was supergezellig samen en heel rustig in de Efteling. We hebben alle achtbanen gedaan en we zijn vanmiddag 4 keer in de Piranha (hmm hoe schrijf je dat?) geweest. Daarna waren we kletsnat en heel koud maar het was zo leuk
.
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
maandag 4 november 2019 om 23:08
Een vriendin van mij verloor haar moeder toen we allebei 13 waren.frans3 schreef: ↑02-11-2019 21:12DG2015 dat heb ik Anna ook gezegd inderdaad. Maar of ze daardoor gerustgesteld werd... Ik weet namelijk ook veel dingen over haar die ze niet per se gedeeld ziet met haar kinderen
Ik heb zojuist dit topic doorgelezen vanaf 3 augustus. Het helpt me huilen. Al die reacties, de een verwoord het nog mooier dan de ander. Er zijn nog steeds mensen met een kraanvogelplaatje of haar motto. Ik vind het zo ontzettend fijn om te lezen dat ze voor veel mensen iets betekend heeft .
Sinds haar overlijden zit ik redelijk vol adrenaline. Ik kan haast niet ontspannen. Het zal er wel bij horen. Ik benieuwd wanneer dit wegtrekt, ben namelijk eigenlijk van nature nogal lui.
Ik ben ook bang dat ik mijn zwager en/of neefjes te weinig zie. Dan vo ik me schuldig . Ik zou die twee toch dagelijks op schoot moeten hebben em ze alles over hun moeder moeyen vertellen. (Ik denk niet echt dat se daarop zitten te wachten hoor..) Maar alles gaat door, werk, sociale dingen, sport, kinderen enz. Zowel voor mij als voor zwager en ouders, dat meer afspreken haast niet lukt. We zien ze nu, als dat lukt vaak in het weekend. Morgen komt iedereen bij ons eten. Dan trekken we ook lootjes voor de Sint. Want ook dat gaat door. En geen Sint vieren zou wel een straf zijn voor de kinderen (En voor mij, want Anna en ik zijn dol op Sinterklaas vieren, cadeautjes voor iedereen uitzoeken, gedichten maken, surprises En heel veel snoep
Niet ziek, ''gewoon'' tijdens haar slaap overleden, moeder was 37.
Toen we begin 20 waren had ze het er het lastigst mee... Haar herinneringen begonnen te vervagen en qua levensfase had ze toen de meeste vragen. De eerste jaren was ze vooral bezig met haar vader en jongere broertje maar toen ze studeerde en op zichzelf woonde had ze het heel moeilijk.
Ik kan me voorstellen dat je neefjes nu nog heel goed weten hoe hun moeder was, maar dat ze je verhalen juist later hard nodig hebben.
donderdag 7 november 2019 om 21:03
Drie maanden alweer..
Wat fijn om je updates te lezen Frans. En wat voel ik met je mee, ik zit gewoon te huilen hier op de bank.
Wat voel ik me gezegend zonder zulk groot verdriet. En wat doe ik m'n best om te plukken. Ik zie altijd erg tegen het donker en de kou van de herfst en winter op, maar dit jaar ga ik elke dag plukken en er een mooie periode van maken.
Vandaag erg goed geplukt: een spannende vergadering ging goed
& voor het eerst sinds een jaar weer gesport!!
Knuffel
Wat fijn om je updates te lezen Frans. En wat voel ik met je mee, ik zit gewoon te huilen hier op de bank.
Wat voel ik me gezegend zonder zulk groot verdriet. En wat doe ik m'n best om te plukken. Ik zie altijd erg tegen het donker en de kou van de herfst en winter op, maar dit jaar ga ik elke dag plukken en er een mooie periode van maken.
Vandaag erg goed geplukt: een spannende vergadering ging goed
& voor het eerst sinds een jaar weer gesport!! Knuffel
donderdag 7 november 2019 om 21:58
Aphia, dank je wel! Ik kan ook over 10 jaar nog heel veel over mijn zusje vertellen idd_Aphia_ schreef: ↑04-11-2019 23:08Een vriendin van mij verloor haar moeder toen we allebei 13 waren.
Niet ziek, ''gewoon'' tijdens haar slaap overleden, moeder was 37.
Toen we begin 20 waren had ze het er het lastigst mee... Haar herinneringen begonnen te vervagen en qua levensfase had ze toen de meeste vragen. De eerste jaren was ze vooral bezig met haar vader en jongere broertje maar toen ze studeerde en op zichzelf woonde had ze het heel moeilijk.
Ik kan me voorstellen dat je neefjes nu nog heel goed weten hoe hun moeder was, maar dat ze je verhalen juist later hard nodig hebben.
.
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
donderdag 7 november 2019 om 22:10
3 maanden al. Bizar. Een kwart jaar! Hoe kan het zijn dat we al een kwart jaar zonder haar zijn? Dat de tijd zomaar 3 maanden door is gegaan, zonder Anna?
Maar ook vandaag is er geplukt. Ik ben leerkracht en vandaag hadden we het nationaal schoolontbijt. Mijn klas (groep 6) wilde heel graag in pyjama. Dus we hadden afgesproken dat we dat zouden doen. Ook met mijn collega's overlegd, zodat iedereen die dat wilde in pyjama zou komen. Mijn hele groep was in pyjama. Ik had zelf ook mijn onesie aan. De hele ochtend. En het was zooo gezellig! En iedereen werkte hard. En ik heb kinderen in mijn groep die hetmeestal best lastig vinden als er iets anders gaat dan normaal. Maar nu was het gezellig. Echt leuk!
In andere klassen waren veel minder kinderen in pyjama en ook niet alle leerkrachten. Op donderdagmiddag sta ik voor groep 7/8 (openstaande vacature, dus op donderdag moeten we creatie zijn) . Ik had een normale outfit bij me en was van plan om me om te kleden, maar een aantal kinderen uit groep 8 kwam naar me toe. Of ik mijn onesie ook 's middags aan wilde houden, want dan zouden zij ook in onesies komen. Dus vanmiddag zaten er weer allemaal kinderen in pyjama in de klas. En hoewel ze hele dag al druk waren geweest, ging het ook vanmiddag heel gemoedelijk en werd er hard gewerkt. Denk dat we altijd maar in pyjama moeten gaan .
Plukkerdepluk op mijn werk dus .
Maar ook vandaag is er geplukt. Ik ben leerkracht en vandaag hadden we het nationaal schoolontbijt. Mijn klas (groep 6) wilde heel graag in pyjama. Dus we hadden afgesproken dat we dat zouden doen. Ook met mijn collega's overlegd, zodat iedereen die dat wilde in pyjama zou komen. Mijn hele groep was in pyjama. Ik had zelf ook mijn onesie aan. De hele ochtend. En het was zooo gezellig! En iedereen werkte hard. En ik heb kinderen in mijn groep die hetmeestal best lastig vinden als er iets anders gaat dan normaal. Maar nu was het gezellig
. Echt leuk! In andere klassen waren veel minder kinderen in pyjama en ook niet alle leerkrachten. Op donderdagmiddag sta ik voor groep 7/8 (openstaande vacature, dus op donderdag moeten we creatie zijn) . Ik had een normale outfit bij me en was van plan om me om te kleden, maar een aantal kinderen uit groep 8 kwam naar me toe. Of ik mijn onesie ook 's middags aan wilde houden, want dan zouden zij ook in onesies komen. Dus vanmiddag zaten er weer allemaal kinderen in pyjama in de klas. En hoewel ze hele dag al druk waren geweest, ging het ook vanmiddag heel gemoedelijk en werd er hard gewerkt. Denk dat we altijd maar in pyjama moeten gaan
. Plukkerdepluk op mijn werk dus
.
frans3 wijzigde dit bericht op 07-11-2019 22:12
0.04% gewijzigd
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
donderdag 7 november 2019 om 22:11
Wat fijn dat de spannende vergadering goed ging en supergoed dat je weer bent gaan sporten!
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
donderdag 7 november 2019 om 22:43
Frans, AnnA zou je pyjamaparty ook zeer plukwaardig gevonden hebben!
Ik heb vandaag ook geplukt: ik ben jarig en kreeg uit allerlei hoeken felicitaties. En ik pluk nog een tijdje door, want morgen uit eten met vriendinnen, zondag lunchen met andere vriendinnen, en binnenkort een etentje waarbij mijn buurvrouwen voor mij gaan koken voor mijn verjaardag. Allemaal gezellige plukmomenten dus!
Ik heb vandaag ook geplukt: ik ben jarig en kreeg uit allerlei hoeken felicitaties. En ik pluk nog een tijdje door, want morgen uit eten met vriendinnen, zondag lunchen met andere vriendinnen, en binnenkort een etentje waarbij mijn buurvrouwen voor mij gaan koken voor mijn verjaardag. Allemaal gezellige plukmomenten dus!
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
