Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
sterkte voor jou en je familie.
donderdag 13 juni 2019 om 11:09
.
donderdag 13 juni 2019 om 14:24
Het is ongetwijfeld niet je topprioriteit, maar mochten we je hiermee kunnen helpen door bijvoorbeeld een ruilmeeting, dan gaat dat vast wel lukken.
donderdag 13 juni 2019 om 18:25
Hoi Anna,
Ik kan niets schrijven wat het beter maakt of makkelijker.
Alleen een gedachtenspinsel, kijk maar of je er iets mee kunt.
Bewegende beelden van een overleden ouder zijn waardevol omdat het iets extra’s geeft. Brieven hebben ook heel veel meerwaarde.
Jij hebt, als je dat zou willen, nóg iets heel bijzonders om na te laten: je interactie met andere (ook onbekende) mensen.
In dit topic (en zijn voorgangers) zijn mensen om je gaan geven en veel aan je gaan denken. Omdat je schrijft zoals je schrijft en daarbij dingen van jezelf laat zien: je humor, je gedachten, je relativeringsvermogen en bovenal: hoe je omgaat met en reageert op andere mensen. (zowel irl als hier op het www)
Dat zou jij, je zus of een ander kunnen opslaan en t.z.t. doorgeven aan de mensen waarvan jij denkt dat ze er wat aan hebben.
Ik wens je heel veel sterkte en vooral ook nog heel veel plezier en geluk in de maanden die nog gaan komen.
Ik kan niets schrijven wat het beter maakt of makkelijker.
Alleen een gedachtenspinsel, kijk maar of je er iets mee kunt.
Bewegende beelden van een overleden ouder zijn waardevol omdat het iets extra’s geeft. Brieven hebben ook heel veel meerwaarde.
Jij hebt, als je dat zou willen, nóg iets heel bijzonders om na te laten: je interactie met andere (ook onbekende) mensen.
In dit topic (en zijn voorgangers) zijn mensen om je gaan geven en veel aan je gaan denken. Omdat je schrijft zoals je schrijft en daarbij dingen van jezelf laat zien: je humor, je gedachten, je relativeringsvermogen en bovenal: hoe je omgaat met en reageert op andere mensen. (zowel irl als hier op het www)
Dat zou jij, je zus of een ander kunnen opslaan en t.z.t. doorgeven aan de mensen waarvan jij denkt dat ze er wat aan hebben.
Ik wens je heel veel sterkte en vooral ook nog heel veel plezier en geluk in de maanden die nog gaan komen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
donderdag 13 juni 2019 om 21:13
Anna, mocht je je kunnen vinden in het voorstel van @Wiezel op de vorige pagina, het is al eens voorgekomen dat de redactie van viva post heeft doorgestuurd. Dan blijft je adres prive en kan er toch post / kraanvogels naar je gestuurd worden door forummers. Mocht je dat uberhaupt een optie vinden, dan wil ik of denk ik @wiezel of iemand anders of zelfs meerderen wel een verzoek insturen om dat in orde te maken.
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
donderdag 13 juni 2019 om 21:19
Als het nog lukt: gá!AnnA_C schreef: ↑12-06-2019 17:43Ook binnenkort een vakantie plannen. Zo snel mogelijk maar doen. Heb al besloten dat ik eventueel niet op de officiële vakantie wacht maar dat we eerder gaan. Nu voel ik me redelijk goed. De verwachting is dat ik me straks eerst beter ga voelen omdat ik geen chemo meer krijg, maar daarna wordt de kans op uitzaaiingen waar ik last van heb steeds groter.
Die officiële vakantie doet er totaal niet toe. Ik wens je nog heel veel goede weken toe, waarin je hopelijk nog even wat energie krijgt.
Jemig wat heftig voor jullie allemaal.
donderdag 13 juni 2019 om 22:06
Jeetje Anna, wat een vreselijk nieuws. Toen je over jouw vader schreef zat ik ook met tranen in mijn ogen. Terwijl ik je alleen ken van dit topic. Wat een ontzettend naar bericht en vreselijk om dat aan jouw geliefden te moeten vertellen.
Ook ik wens jou, samen met al je dierbaren nog heel veel mooie momenten. Boek die vakantie zo snel mogelijk en maak zoveel mogelijk mooie herinneringen samen.
Ook ik wens jou, samen met al je dierbaren nog heel veel mooie momenten. Boek die vakantie zo snel mogelijk en maak zoveel mogelijk mooie herinneringen samen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
