Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger , was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar ( ) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 13 juni 2019 om 22:11
Anna, wat een k*tzooi!!
Ik zou niet op de vakantie wachten, alle leuks wat je nu (in redelijke conditie) met je man en kinderen kunt doen zijn straks waardevolle herinneringen aan jou! En later is helaas niet heel ver weg..
Wens je veel kracht en sterkte om hiermee om te gaan samen met je gezin!
Ik zou niet op de vakantie wachten, alle leuks wat je nu (in redelijke conditie) met je man en kinderen kunt doen zijn straks waardevolle herinneringen aan jou! En later is helaas niet heel ver weg..
Wens je veel kracht en sterkte om hiermee om te gaan samen met je gezin!
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
donderdag 13 juni 2019 om 23:19
Ik heb nog nooit gereageerd in je topics, maar vanaf het begin alles gevolgd.
Op dit moment zorg ik voor mijn moedertje, ze woont bij ons thuis en wij doen de palliatieve zorg. Ze is oud, 3 kinderen verloren en na hoop lijden en last werd ze uiteindelijk opgenomen in het verpleeghuis.
Klagen deed ze niet, ze zou ons nooit willen belasten. Maar ik kon het niet verkroppen haar zo verdrietig te zien in haar laatste levensfase.
Heb veel werk overgedragen en ben veel thuis nu, doe haar volledige zorg, uiteraard met ondersteuning. Ik leef samen met haar toe naar het einde van haar leven. Ik ben blij en dankbaar dat ik dit kan doen, maar zwaar is het wel. En ondanks alles lachen we onwijs veel; om de incontinentie, om alle aftakelingen, om alle genante momenten. En halen we dierbare herinneringen op, praten we over het naderende einde, haar wensen, haar berusting, haar angsten
En dan een vrouw zoals jij, zo jong nog, met zoveel liefde voor haar naasten, zichzelf nog steeds wegcijferen. Straks twee kinderen en een man moeten achterlaten.
Mijn moedertje heeft niet lang meer, ongeveer dezelfde prognose als jij. Met dat verschil dat ze oud is en jij, jij bent nog zó jong.
Ik vertelde haar vandaag jouw verhaal; 'Ach, die lieverd zei ze,wat een leed, die lieve man en kinders , wat een verdriet. Zo mag het niet zijn. Ik zou nu zo mn ogen sluiten als die lieverd nog bij d'r man en kinderen kon blijven.'
Zo bizar, oneerlijk, pijnlijk het leven is.
Ik ben wat ouder dan jij, maar heb ook hier de ( wat oudere) kinderen nog thuis.
Jij moet actief bezig zijn met afscheid nemen.
Wij hier ook met ons moedertje, een wensenlijst die we daar waar mogelijk afvinken..
En dan komt het onvermijdelijke .
Maar jij bent nog zo jong, je kinderen ook.. Meid, hoe trek je dit allemaal.
Beeldmateriaal is zó waardevol. In beginsel zullen ze het niet kunnen zien, maar later als de scherpste randjes gesleten zijn is het zo dierbaar.
Hoe kijk jij zelf naar de dood? Geloof je in dingen hierna of dood is dood, of geloof je in God?
Ik wens je zó veel goeds en liefs, wonderen bestaan niet hoe verschrikkelijk ook, het beste en alle goeds lieverd!
Op dit moment zorg ik voor mijn moedertje, ze woont bij ons thuis en wij doen de palliatieve zorg. Ze is oud, 3 kinderen verloren en na hoop lijden en last werd ze uiteindelijk opgenomen in het verpleeghuis.
Klagen deed ze niet, ze zou ons nooit willen belasten. Maar ik kon het niet verkroppen haar zo verdrietig te zien in haar laatste levensfase.
Heb veel werk overgedragen en ben veel thuis nu, doe haar volledige zorg, uiteraard met ondersteuning. Ik leef samen met haar toe naar het einde van haar leven. Ik ben blij en dankbaar dat ik dit kan doen, maar zwaar is het wel. En ondanks alles lachen we onwijs veel; om de incontinentie, om alle aftakelingen, om alle genante momenten. En halen we dierbare herinneringen op, praten we over het naderende einde, haar wensen, haar berusting, haar angsten
En dan een vrouw zoals jij, zo jong nog, met zoveel liefde voor haar naasten, zichzelf nog steeds wegcijferen. Straks twee kinderen en een man moeten achterlaten.
Mijn moedertje heeft niet lang meer, ongeveer dezelfde prognose als jij. Met dat verschil dat ze oud is en jij, jij bent nog zó jong.
Ik vertelde haar vandaag jouw verhaal; 'Ach, die lieverd zei ze,wat een leed, die lieve man en kinders , wat een verdriet. Zo mag het niet zijn. Ik zou nu zo mn ogen sluiten als die lieverd nog bij d'r man en kinderen kon blijven.'
Zo bizar, oneerlijk, pijnlijk het leven is.
Ik ben wat ouder dan jij, maar heb ook hier de ( wat oudere) kinderen nog thuis.
Jij moet actief bezig zijn met afscheid nemen.
Wij hier ook met ons moedertje, een wensenlijst die we daar waar mogelijk afvinken..
En dan komt het onvermijdelijke .
Maar jij bent nog zo jong, je kinderen ook.. Meid, hoe trek je dit allemaal.
Beeldmateriaal is zó waardevol. In beginsel zullen ze het niet kunnen zien, maar later als de scherpste randjes gesleten zijn is het zo dierbaar.
Hoe kijk jij zelf naar de dood? Geloof je in dingen hierna of dood is dood, of geloof je in God?
Ik wens je zó veel goeds en liefs, wonderen bestaan niet hoe verschrikkelijk ook, het beste en alle goeds lieverd!
vrijdag 14 juni 2019 om 06:41
Even uit de meeleesmodus (vanaf eerste topic volg ik je)... Jemig zeg wat ongelooflijk rot en verdrietig
Ik vind het fantastisch dat jullie als gezin nog op vakantie gaan. (En wacht inderdaad niet nog 5 weken op de vakantie. School kan wel wachten) Ik hoop dat jullie onvergetelijke herinneringen maken met z'n allen en dat je met volle teugen mag genieten van je man en kinderen. Veel sterkte ❤
Ik vind het fantastisch dat jullie als gezin nog op vakantie gaan. (En wacht inderdaad niet nog 5 weken op de vakantie. School kan wel wachten) Ik hoop dat jullie onvergetelijke herinneringen maken met z'n allen en dat je met volle teugen mag genieten van je man en kinderen. Veel sterkte ❤
vrijdag 14 juni 2019 om 12:02
Even een vraag tussendoor: we overwegen de eerste week van juli een paar dagen naar Portugal (Algarve) te gaan. Klopt het dat het daar dan nog niet bloedjeheet is? Of ben ik dan al te laat? Boven de 25 graden vind ik het eigenlijk al niet lekker meer.
Ervaringen?
Of tips voor een andere bestemming met lekker weer (20-25 graden) in die periode?
Ervaringen?
Of tips voor een andere bestemming met lekker weer (20-25 graden) in die periode?
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 14 juni 2019 om 12:17
Nog nooit in die periode in Portugal geweest.AnnA_C schreef: ↑14-06-2019 12:02Even een vraag tussendoor: we overwegen de eerste week van juli een paar dagen naar Portugal (Algarve) te gaan. Klopt het dat het daar dan nog niet bloedjeheet is? Of ben ik dan al te laat? Boven de 25 graden vind ik het eigenlijk al niet lekker meer.
Ervaringen?
Of tips voor een andere bestemming met lekker weer (20-25 graden) in die periode?
Om even wat breder te denken..
Wij zijn een paar jaar geleden eind juli naar de Canarische eilanden geweest.
Het was er wel warm, maar niet de warmte zoals ik het ken in Italië, Zuid Frankrijk of Kroatië. Maar wel aangenaam met een heerlijke wind.
In de avonden koelde het goed af.
vrijdag 14 juni 2019 om 12:20
Echt tips heb ik verder niet, wat ik wel weet dat er zelfs in mei al hittegolven kunnen zijn in Portugal, met name in de Algarve. Ik zou het er niet op gokken als je liefst niet boven de 25gr wil. Voor iets koeler in juli zou je meer scandinavië kunnen denken? Ik weet het, heel andere cultuur, maar in juli vermoed ik dat je bijna bij alles wat zuidelijker ligt kans maakt op hittegolven. Misschien dat de Canarische eilanden iets koeler zijn, omdat het eilanden zijn, dus iets meer wind? Weet ik niet zeker. Hoop dat jullie nog een mooie reis gegund is!
vrijdag 14 juni 2019 om 12:55
Ik ben groot scandinaviefan, maar ik zoek nu echt iets dat warmer is dan 20 graden.
We willen nu graag een paar dagen er uit, in de zon niksen bij een zwembad, misschien een dagje strand, uit eten en verder niks.
In de echte zomervakantie willen we dan wat langer gaan en dan heb ik oa zweden, schotland en de ardennen op mijn mogelijkhedenlijstje staan.
Madeira ga ik ook even checken of daar op korte termijn nog huizen en vluchten zijn!
En kans op een hittegolf is er natuurlijk altijd, maar als het al standaard 30 graden is hoef ik er niet heen
We willen nu graag een paar dagen er uit, in de zon niksen bij een zwembad, misschien een dagje strand, uit eten en verder niks.
In de echte zomervakantie willen we dan wat langer gaan en dan heb ik oa zweden, schotland en de ardennen op mijn mogelijkhedenlijstje staan.
Madeira ga ik ook even checken of daar op korte termijn nog huizen en vluchten zijn!
En kans op een hittegolf is er natuurlijk altijd, maar als het al standaard 30 graden is hoef ik er niet heen
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 14 juni 2019 om 12:58
Kan je geen zinnig woord over zeggen. Wij zijn paar jaar geleden in de Algarve geweest en hebben regen gehad. Temperatuur is toen zelden boven de 25 graden geweest. Maar dat was een abnormale zomer.AnnA_C schreef: ↑14-06-2019 12:02Even een vraag tussendoor: we overwegen de eerste week van juli een paar dagen naar Portugal (Algarve) te gaan. Klopt het dat het daar dan nog niet bloedjeheet is? Of ben ik dan al te laat? Boven de 25 graden vind ik het eigenlijk al niet lekker meer.
Ervaringen?
Of tips voor een andere bestemming met lekker weer (20-25 graden) in die periode?
Ik vind het Moezelgebied mooi, maar da's niet zonzeker natuurlijk.
vrijdag 14 juni 2019 om 13:52
Ik ben op vakantie geweest naar Madeira. De zuidelijke kant van het eiland is vaak droog, noord is wat natter. Prachtig eiland waar de hortensia's in het wild groeien. Wij waren daar in augustus en hebben aangename temperaturen gehad. Madeira heeft alleen geen mooie zandstranden maar wel een geweldig natuurzwembad (Porto Moniz). Voor een heerlijk wit strand kun je naar het nabij gelegen eiland Porto Santo.
vrijdag 14 juni 2019 om 16:33
vrijdag 14 juni 2019 om 16:53
Ook ik kom even uit de meeleesstand. Er zijn al veel mooie woorden gesproken, ik houd het liever even bij een praktische tip: is wat noordelijker in Portugal een idee? Vliegen op Lissabon (kan ook vanaf Eindhoven) en dan naar de CostaLisboa (Cascais bijvoorbeeld). Daar is het in elk geval wat minder warm dan in de Algarve, hoewel je inderdaad altijd kans houdt op hittegolven. Zee is daar in elk geval ijskoud
Heel veel sterkte, maar vooral ook nog veel mooie momenten gewenst!
Heel veel sterkte, maar vooral ook nog veel mooie momenten gewenst!
vrijdag 14 juni 2019 om 17:14
Tenerife is nog wel wat te vinden, maar wel een langere vlucht....
Pffff.... Ik weet het eigenlijk gewoon ook niet.
Lokatie maakt me eigenlijk geen bal uit, zolang het lekker weer is en de reis niet te lang is (en we een huis met privézwembad hebben, ik wil rust!).
Pffff.... Ik weet het eigenlijk gewoon ook niet.
Lokatie maakt me eigenlijk geen bal uit, zolang het lekker weer is en de reis niet te lang is (en we een huis met privézwembad hebben, ik wil rust!).
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 14 juni 2019 om 17:22
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in