Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 25 februari 2019 om 17:38
*breekt even in*Belle73 schreef: ↑25-02-2019 13:50Hier ook grote fans van GeoFort en dat ligt hier echt niet in de buurt. Gisteren vooral veel pluk de dag momentjes gehad, lekker gewandeld en van de zon genoten. Nog een museum tip als je eens in de buurt van Alkmaar bent: het veilingmuseum. Ik weet niet precies hoe het heet, maar er wordt een groente veiling van weleer nagespeeld en iedereen mag meebieden, kinderen ook. Dus wij gingen huiswaarts met raapsteeltjes en zuurkool.
Dat is de broekerveiling in Broek op Langedijk. Je kan daar ook heel leuk varen (en zwemmen) in het duizend eilanden rijk.
*gaat weer weg*
donderdag 28 februari 2019 om 17:34
Ja, mooi hè? Ik zag hier in de tuin ook al narcissen opkomen.
Hier gaat het wisselend. 4 weken terug was de eerste donderdag/vrijdag /zaterdag ook het dieptepunt van de kuur, dus daar hou ik me maar aan vast. Kinderen zijn tot morgenavond uit logeren, vandaag zijn man en ik lekker samen thuis. Heerlijk. Beetje aankeutelen, niks hoeft, alles mag, ik hoef niet aan gezond voorbeeldeten te doen. Dus als ik wil ontbijten in bed en lunchen met taart mag dat gewoon (man is nu friet halen
).
Vandaag me wel even naar buiten gesleept, verder veel geslapen.
Hier gaat het wisselend. 4 weken terug was de eerste donderdag/vrijdag /zaterdag ook het dieptepunt van de kuur, dus daar hou ik me maar aan vast. Kinderen zijn tot morgenavond uit logeren, vandaag zijn man en ik lekker samen thuis. Heerlijk. Beetje aankeutelen, niks hoeft, alles mag, ik hoef niet aan gezond voorbeeldeten te doen. Dus als ik wil ontbijten in bed en lunchen met taart mag dat gewoon (man is nu friet halen
).Vandaag me wel even naar buiten gesleept, verder veel geslapen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 28 februari 2019 om 18:04
donderdag 28 februari 2019 om 20:39
donderdag 28 februari 2019 om 21:14
Bah, net de friet weer uitgekotst, en ik kan nog steeds niet overgeven zonder te passen 
En man kwam niet eens bezorgd aanrennen. Zelf kleren in de wasmachine gegooid, onder de douche gaan staan en nog steeds geen man. Rillend met een handdoek om me heen op het krukje gaan zitten, komt man eindelijk aanlopen en met een bezorgd 'gaat het?' begint hij over mijn rug te wrijven.
Nee het gaat niet en dat gewrijf doet PIJN!
Nu lig ik me in bed schuldig te voelen
En man kwam niet eens bezorgd aanrennen. Zelf kleren in de wasmachine gegooid, onder de douche gaan staan en nog steeds geen man. Rillend met een handdoek om me heen op het krukje gaan zitten, komt man eindelijk aanlopen en met een bezorgd 'gaat het?' begint hij over mijn rug te wrijven.
Nee het gaat niet en dat gewrijf doet PIJN!
Nu lig ik me in bed schuldig te voelen
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 1 maart 2019 om 15:48
Schuldig om wat?AnnA_C schreef: ↑28-02-2019 21:14Bah, net de friet weer uitgekotst, en ik kan nog steeds niet overgeven zonder te passen
En man kwam niet eens bezorgd aanrennen. Zelf kleren in de wasmachine gegooid, onder de douche gaan staan en nog steeds geen man. Rillend met een handdoek om me heen op het krukje gaan zitten, komt man eindelijk aanlopen en met een bezorgd 'gaat het?' begint hij over mijn rug te wrijven.
Nee het gaat niet en dat gewrijf doet PIJN!
Nu lig ik me in bed schuldig te voelen
vrijdag 1 maart 2019 om 17:19
Dat ik man afsnauwde....
Wil iemand mij even zachtjes een schop onder m'n kont geven?
Ik heb pijnstillers, drinken en eten nodig, en daarvoor moet ik in beweging komen.
Ik lig in bed, en de eerste 2 liggen eigenlijk zelfs binnen handbereik als ik me omdraai.....
Wil iemand mij even zachtjes een schop onder m'n kont geven?
Ik heb pijnstillers, drinken en eten nodig, en daarvoor moet ik in beweging komen.
Ik lig in bed, en de eerste 2 liggen eigenlijk zelfs binnen handbereik als ik me omdraai.....
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 1 maart 2019 om 17:24
*kick* ga eten mevrouw.
Neem die pillen in en geef je man een kus.
Wat ik lees over je man, begrijpt hij het best. Niet schuldig voelen, het is nu eenmaal soms kut. Je bent ook maar een mens.
vrijdag 1 maart 2019 om 17:42
Man en ik hebben het gisteren al weer goed gemaakt hoor!
Ondertussen voelt hij zich schuldig dat hij vandaag de hele dag (7.30 - 23.00) weg is voor zijn werk. Hij heeft dus vanochtend nog op allerlei strategische plekken glazen, kannen water en pijnstillers neer gelegd
En ik heb 4 keer moeten beloven dat ik mijn ouders zou bellen als ik hulp nodig had.
Water en pijnstillers inmiddels binnen, nu nog uit bed komen en iets eten.
Ondertussen voelt hij zich schuldig dat hij vandaag de hele dag (7.30 - 23.00) weg is voor zijn werk. Hij heeft dus vanochtend nog op allerlei strategische plekken glazen, kannen water en pijnstillers neer gelegd
En ik heb 4 keer moeten beloven dat ik mijn ouders zou bellen als ik hulp nodig had.
Water en pijnstillers inmiddels binnen, nu nog uit bed komen en iets eten.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 1 maart 2019 om 18:00
Lekker stel, voelt zich schuldig naar elkaar.AnnA_C schreef: ↑01-03-2019 17:42Man en ik hebben het gisteren al weer goed gemaakt hoor!
Ondertussen voelt hij zich schuldig dat hij vandaag de hele dag (7.30 - 23.00) weg is voor zijn werk. Hij heeft dus vanochtend nog op allerlei strategische plekken glazen, kannen water en pijnstillers neer gelegd
En ik heb 4 keer moeten beloven dat ik mijn ouders zou bellen als ik hulp nodig had.
Water en pijnstillers inmiddels binnen, nu nog uit bed komen en iets eten.
wat heb je te eten liggen? Ik heb Indiaas gekookt, onze oudste heeft projectweek gehad en nachten doorgehaald. Het harde werk is beloond met een 8
Hij appte in de trein naar huis dat hij comfort food nodig had. Dus zitten we nu aan de butter chicken
Ik hoop dat je ook wat lekkers kunt eten en vooral dat het binnenblijft!
vrijdag 1 maart 2019 om 18:10
Lekker!
Er stond nog een restje van mijn favoriete lasagne (met courgette en kaas), maar ik ben voor een schaaltje bloempap met stroop gegaan. Lekker!
Als het goed blijft voelen neem ik straks de rest nog denk ik.
Ik vind dit ook wel een ok-maaltijd in dit geval.
Er stond nog een restje van mijn favoriete lasagne (met courgette en kaas), maar ik ben voor een schaaltje bloempap met stroop gegaan. Lekker!
Als het goed blijft voelen neem ik straks de rest nog denk ik.
Ik vind dit ook wel een ok-maaltijd in dit geval.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 1 maart 2019 om 18:15
Ik ben dol op pap, mijn man en kinderen gruwelen ervan
Ik ben maagpatient, dus af en toe leef ik op pap, zou wat zijn als ik dat niet zou lusten. Jij straks nog een portie lasagne, dat is bijelkaar een heel behoorlijke maaltijd hoor.
zaterdag 2 maart 2019 om 16:32
Ik hou ook van pap, maar eet het eigenlijk bijna nooit meer. Moet ik vaker doen
Vanochtend eindelijk een grote wens van jongste in vervulling laten gaan (wat we al veel te lang beloofden "een keer" te doen en maar niet deden): we zijn naar het kattencafe geweest!
Oh, die glimlach op dat gezichtje
Moeten we echt vaker doen.
Vanochtend eindelijk een grote wens van jongste in vervulling laten gaan (wat we al veel te lang beloofden "een keer" te doen en maar niet deden): we zijn naar het kattencafe geweest!
Oh, die glimlach op dat gezichtje
Moeten we echt vaker doen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
