Psyche
alle pijlers
Pluk de dag (deel 3)
zaterdag 9 februari 2019 om 11:18
Voor degenen die mij nog niet kennen: ik ben AnnA, 38 en moeder van 2 kinderen van 8 en 9.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.
Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!
Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
3 jaar geleden waren ik en mijn kinderen 3 jaar jonger
, was ik druk bezig met het opbouwen van een carrière en hadden man en ik net ons eerste huis gekocht. En toen... was ik die vrouw die naar de dokter ging. Meteen 'voor de zekerheid' doorgestuurd naar het ziekenhuis, waar het gezicht van de echomeneer genoeg verried om mijn man te bellen (die voor werk in het buitenland zat) om terug naar Nederland te komen. En inderdaad. Binnen een week sloot de diagnose zich: ik had uitgezaaide darmkanker, het grootste probleem was een uitzaaiing van 30 cm op mijn lever en als ik niets zou doen zou ik binnen 6 maanden letterlijk dood neervallen. Oef. Als ik wel iets zou doen zou ik misschien nog 2 jaar leven. nogmaals oef.Inmiddels zijn we een aantal chemo's, ruim 2 jaar (
) en 2 topics verder. En ik ben er nog!Afgelopen week is duidelijk geworden dat 'dit het is'. Ik moet niet wachten tot ik me weer beter voel, ik moet niet wachten tot de chemokuur is afgelopen en dan wat leuks gaan doen. Ik moet het nu doen.
Aangezien de titel van het vorige topic (op naar 2019) inmiddels achterhaald en gehaald is, leek dit me een mooi moment voor een nieuw topic. Een topic waarin ik iedereen die het wil lezen ga vervelen over kwaaltjes en huilbuien, maar ook 1 die een stok achter de deur is om elke dag op te schrijven wat ik die dag voor leuks heb gedaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 26 juli 2019 om 10:17
vrijdag 26 juli 2019 om 10:44
Hebben ze enig idee van de bijwerkingen? (lastig te zeggen waarschijnlijk bij een trial). En hebben die lagere leverwaarden (en daarbij de algehele conditie van je lijf) nog invloed op de slagingskans?
Zou natuurlijk wel heel zuur zijn als je nu je vakantie omgooit en volgende week vanwege die trial in een dusdanige toestand bent dat je niet in staat bent om te gaan.
Nu wel op vakantie gaan betekent een mooie week met je gezin, maar wel de kans dat je dan volgende week niet meer mee kan doen..wat een duivels dilemma
Ik wens je veel sterkte toe, er komt iedere keer weer een hapje “slecht/onverwacht nieuws” bij om te verwerken..
Zou natuurlijk wel heel zuur zijn als je nu je vakantie omgooit en volgende week vanwege die trial in een dusdanige toestand bent dat je niet in staat bent om te gaan.
Nu wel op vakantie gaan betekent een mooie week met je gezin, maar wel de kans dat je dan volgende week niet meer mee kan doen..wat een duivels dilemma
Ik wens je veel sterkte toe, er komt iedere keer weer een hapje “slecht/onverwacht nieuws” bij om te verwerken..
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
vrijdag 26 juli 2019 om 10:52
Dit is inderdaad wel een duivels dilemma, zoals schorpioentje ook al zegt, wat stom zeg. Hoe voel je je trouwens, met dit weer?
Mijn plukmomentje van vandaag; man en kinderen zijn vandaag vertrokken voor een weekend weg, dus ik heb het huis voor mezelf!
En toen ik vandaag bij een vriendin de dieren ging verzorgen kreeg ik van hun buren een halve fles witte wijn die nu lekker in de koelkast op me staat te wachten. Ik ben eigenlijk niet echt een drinker, maar met dit weer en geen verantwoordelijkheden... 
Mijn plukmomentje van vandaag; man en kinderen zijn vandaag vertrokken voor een weekend weg, dus ik heb het huis voor mezelf!
En toen ik vandaag bij een vriendin de dieren ging verzorgen kreeg ik van hun buren een halve fles witte wijn die nu lekker in de koelkast op me staat te wachten. Ik ben eigenlijk niet echt een drinker, maar met dit weer en geen verantwoordelijkheden...
wat ga je doen?
vrijdag 26 juli 2019 om 11:28
Geniet ervan!Leslie Knobe schreef: ↑26-07-2019 10:52Dit is inderdaad wel een duivels dilemma, zoals schorpioentje ook al zegt, wat stom zeg. Hoe voel je je trouwens, met dit weer?
Mijn plukmomentje van vandaag; man en kinderen zijn vandaag vertrokken voor een weekend weg, dus ik heb het huis voor mezelf!
Ik zit bij de kapper in de airco.
vrijdag 26 juli 2019 om 13:22
Ik kom even uit de meeleesmodus.
Wat een tegenvaller van die trial.
Is die heel erg belastend? Ik bedoel daarmee: Zou je daarna/tijdens de trial op vakantie kunnen?
Ik vraag dat niet zonder reden. Toen mijn vader ziek was (en in de terminale fase was aanbeland) hadden we eigenlijk nog een weekend weg gepland. Helaas bleek twee weken ervoor dat zijn conditie zo erg achteruit was gegaan dat we dat weekendje af hebben moeten zeggen. Ik vind dat nog steeds heel erg jammer. Ook omdat mijn vader continu te horen kreeg dat de behandelingen die hij onderging bedoeld waren om de kwaliteit van zijn leven te verlengen, terwijl dat in de praktijk helaas niet zo was.
Ik hoop natuurlijk dat jij en je familie nog heel veel leuke plukmomenten gaan meemaken en dat je nog heel veel leuke dingen kunt doen.
Het vervelende nu alleen is dat je heel moeilijke beslissingen moet nemen. Want wat moet je doen in zo'n situatie als deze??
Sterkte ermee in ieder geval....
Wat een tegenvaller van die trial.
Is die heel erg belastend? Ik bedoel daarmee: Zou je daarna/tijdens de trial op vakantie kunnen?
Ik vraag dat niet zonder reden. Toen mijn vader ziek was (en in de terminale fase was aanbeland) hadden we eigenlijk nog een weekend weg gepland. Helaas bleek twee weken ervoor dat zijn conditie zo erg achteruit was gegaan dat we dat weekendje af hebben moeten zeggen. Ik vind dat nog steeds heel erg jammer. Ook omdat mijn vader continu te horen kreeg dat de behandelingen die hij onderging bedoeld waren om de kwaliteit van zijn leven te verlengen, terwijl dat in de praktijk helaas niet zo was.
Ik hoop natuurlijk dat jij en je familie nog heel veel leuke plukmomenten gaan meemaken en dat je nog heel veel leuke dingen kunt doen.
Het vervelende nu alleen is dat je heel moeilijke beslissingen moet nemen. Want wat moet je doen in zo'n situatie als deze??
Sterkte ermee in ieder geval....
vrijdag 26 juli 2019 om 17:06
Oei! Wat een moeilijk besluit! Als je nou zeker wist dat je nu de trial in staat zou zijn om alsnog op vakantie te gaan... Er komt een punt dat kwaliteit belangrijker wordt dat steeds een stukje verder proberen te komen. Het lijkt me zo lastig om dat punt tegen te komen, het te herkennen (want hey, je was daar nooit eerder) en daarna te erkennen. Voor mijn gevoel kom je erg dicht in de buurt, maar ik hoop echt dat ik er helemaal naast zit.
Sterkte met beslissen enzo.
Sterkte met beslissen enzo.
vrijdag 26 juli 2019 om 19:20
Anna,
wat een akelig dilemma. Veel wijsheid gewenst.
En onder het mom van ‘baat t niet dan schaadt t ook niet’ (ben niet gelovig) heb ik in twee mooie Italiaanse kerken een kaarsje voor je gebrand.
De eerste was trouwens een nepper. Deed je er een muntje in en dan ging er een elektrisch lampje aan. Leek wel kermis. Daarna toch ook nog ergens anders een echte aangedaan.
wat een akelig dilemma. Veel wijsheid gewenst.
En onder het mom van ‘baat t niet dan schaadt t ook niet’ (ben niet gelovig) heb ik in twee mooie Italiaanse kerken een kaarsje voor je gebrand.
De eerste was trouwens een nepper. Deed je er een muntje in en dan ging er een elektrisch lampje aan. Leek wel kermis. Daarna toch ook nog ergens anders een echte aangedaan.
vrijdag 26 juli 2019 om 22:38
Wat lief...
Dat denk ik trouwens ook elke keer als ik in een ander topic een kraanvogeltje tegenkom
De achtbaan is gestopt, de beslissing is genomen. Voor mij. We werden vandaag gebeld dat er een andere waarde (mijn hartpompfunctie) te laag is. Dus ik mag sowieso niet mee doen.
Ik heb even heel hard gejankt en gebaald en boos geweest, maar het geeft nu ook wel veel rust.
We gaan maandag lekker op vakantie, geen onzekerheid of het werkt, geen ziekenhuisbezoeken, geen bijwerkingen, niet opnieuw kaal worden....
Ik heb het geprobeerd en het is niet gelukt. Jammer.
Dat denk ik trouwens ook elke keer als ik in een ander topic een kraanvogeltje tegenkom
De achtbaan is gestopt, de beslissing is genomen. Voor mij. We werden vandaag gebeld dat er een andere waarde (mijn hartpompfunctie) te laag is. Dus ik mag sowieso niet mee doen.
Ik heb even heel hard gejankt en gebaald en boos geweest, maar het geeft nu ook wel veel rust.
We gaan maandag lekker op vakantie, geen onzekerheid of het werkt, geen ziekenhuisbezoeken, geen bijwerkingen, niet opnieuw kaal worden....
Ik heb het geprobeerd en het is niet gelukt. Jammer.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 26 juli 2019 om 22:44
Balen zeg! Aan de andere kant zou je misschien veel last hebben gehad van bijwerkingen als je leverwaardes en pompfunctie niet goed genoeg zijn. In hoeverre kan dat trouwens het gevolg van de extreme hitte zijn? Zou me niet verbazen als dat ook invloed heeft.
Geniet van je vakantie, het wordt volgende week een stuk aangenamer!
Geniet van je vakantie, het wordt volgende week een stuk aangenamer!
vrijdag 26 juli 2019 om 22:47
Wat fijn dat je de positieve kanten al zo snel kan zien. Dit moet vast een hele omschakeling voor jullie zijn. Ik vind het heftig en dan ben ik alleen een soort van forumvriendin. Ik gun je een superfijne en ontspannen vakantie vol van gezamenlijk genieten en plukmomenten.AnnA_C schreef: ↑26-07-2019 22:38Wat lief...
Dat denk ik trouwens ook elke keer als ik in een ander topic een kraanvogeltje tegenkom
De achtbaan is gestopt, de beslissing is genomen. Voor mij. We werden vandaag gebeld dat er een andere waarde (mijn hartpompfunctie) te laag is. Dus ik mag sowieso niet mee doen.
Ik heb even heel hard gejankt en gebaald en boos geweest, maar het geeft nu ook wel veel rust.
We gaan maandag lekker op vakantie, geen onzekerheid of het werkt, geen ziekenhuisbezoeken, geen bijwerkingen, niet opnieuw kaal worden....
Ik heb het geprobeerd en het is niet gelukt. Jammer.
vrijdag 26 juli 2019 om 23:44
Wat naar dat de keuze voor je is gemaakt. Lijkt me heel heftig.
Hopelijk kan je desondanks genieten van jullie vakantie break
Wij plukken veel in het warme Turkije; geweldige boottocht gemaakt langs allerlei baaitjes in Datca (schiereiland tnv marmaris) en nu weer in de stad bij mijn schoonmoeder. Na het weekend weer zon en strand in een andere, niet zo bekende, badplaats vlakbij
Hopelijk kan je desondanks genieten van jullie vakantie break
Wij plukken veel in het warme Turkije; geweldige boottocht gemaakt langs allerlei baaitjes in Datca (schiereiland tnv marmaris) en nu weer in de stad bij mijn schoonmoeder. Na het weekend weer zon en strand in een andere, niet zo bekende, badplaats vlakbij
if we all light up, we can scare away the dark...
zaterdag 27 juli 2019 om 00:04
Ach wat naar Anna dat de keuze voor jullie is genomen...maar ik snap in zekere zin wel wat je bedoeld met opluchting. Mijn vader had net als jij ook darmkanker. Zodoende ben ik eigenlijk ook op jou topic gekomen. Hij heeft een operatie gehad waarbij ze een Stoma gingen aanleggen, maar waarbij ze ook zouden kijken of voor hem een HIPEC (warmte chemo) mogelijk zou zijn. Wij hoopten daar zo enorm op, dat gaf een sprankje hoop op genezing maar helaas waren er teveel markers op het buikvlies. Pap daarentegen was wel opgelucht, omdat hij er erg tegen op zag slangetjes door de mond etc.
Hij deed ook nog mee aan een trial maar dat deed hij vooral voor ons, omdat hij zich verplicht voelde ten opzichte van ons. Maar op een gegeven moment stonden die pillen hem zo enorm tegen. Toen hebben wij gezegd dat hij daar maar mee moest stoppen, dat hij dat niet voor ons hoefde te doen.
Maar jij lieve Anna, ik hoop dat jij de medici zo versteld kan laten staan. Dat je door die positiviteit en je humor nog zo'n mooie en lange tijd krijgt. Geniet volgende week vol teugen van je vakantie met je mannen en hopelijk gaat het daarna weer een stuk beter met je waardes
Hij deed ook nog mee aan een trial maar dat deed hij vooral voor ons, omdat hij zich verplicht voelde ten opzichte van ons. Maar op een gegeven moment stonden die pillen hem zo enorm tegen. Toen hebben wij gezegd dat hij daar maar mee moest stoppen, dat hij dat niet voor ons hoefde te doen.
Maar jij lieve Anna, ik hoop dat jij de medici zo versteld kan laten staan. Dat je door die positiviteit en je humor nog zo'n mooie en lange tijd krijgt. Geniet volgende week vol teugen van je vakantie met je mannen en hopelijk gaat het daarna weer een stuk beter met je waardes
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
