praten met een denkbeeldig persoon

20-08-2016 00:15 50 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hey,



Ik ben dev.



Ik realizeer me dat ik de laatste tijd veel aan het praten ben met een denkbeeldige vriendin die ik niet heb. Meestal over mijn jeugd maar ook gewoon alsof het mijn vriendin is. Ik maak vaak ruzzie met haar over persoonlijke dingen. Ik weet wel dat ik dit al jaren doe. Alleen wil ik geen hulp zoeken want dan denk ik dat als ze erachter komen dat ik mijn baan kwijt ben ivm dat ik niet psychisch in orde ben. Maar dat ben ik wel. Hoe moet ik hier mee omgaan.



Mvg,



Dev
Alle reacties Link kopieren
quote:paleviolet schreef op 20 augustus 2016 @ 02:34:

[...]



Maar als je het nou gooit op je onverwerkte verleden?

Zoals ik het lees is dat ook het voornaamste probleem, dus je liegt niet, je verteld gewoon niet alles.

En je problemen bespreken met iemand betekend toch niet dat je mentaal niet in orde bent?

Je klinkt wel een beetje paranoia, vind ik eigenlijk zorgwekkender dan die denkbeeldige vriendin.



hoe bedoel je met "Maar als je het nou gooit op je onverwerkte verleden?"

en problemen bespreken met iemand betekent inderdaad dat ik niet perse niet in orde hoef te zijn, maar ik weet niet hoe mijn werk er over zal denken als ik bij een zou zitten therapeut
Alle reacties Link kopieren
quote:paleviolet schreef op 20 augustus 2016 @ 02:36:

[...]



Maar die gewone gesprekken zijn toch niet zo erg?

Volgens mij doen echt heel veel mensen dat.

Maar goed, ik heb al denkbeeldige vrienden sinds mijn kleutertijd (gewone fase, waar ik misschien wat in ben blijven hangen ) dus ik zie daar echt geen probleem in.ik heb hooguit mijn buddy en voor de rest niemand eigelijk qua vrienden (exc die vriendin)
quote:kpl_dev schreef op 20 augustus 2016 @ 02:31:

[...]





ik weet dat er zwijgplicht bestaat, maar als ik bijv. in de middag weg moet naar een therapeut zal mijn leinding gevende af vragen waarom ik daar heen moet. en dat vind ik riskant. aangezien ik 100% mentaal in orde moet zijn voor mijn werk



en de gesprekken gaan niet altijd over mijn problemen maar ook over normale dingen, bijv. als ik achter mijn pc zit en ik kijk een filmpje vraagt ze dingen en leg ik het uit enzo.



Het is lastig om hier over te praten zonder dat (vind ik althans) er al snel 'ingewikkelde' vragen gesteld gaan worden. Ik bedoel dingen waarvan jij misschien denkt dat als je ze beantwoordt, je raar overkomt.



Mijn dochter heeft dus ook een denkbeeldig vriendinnetje, in ieder geval gehad, waarvan ik de naam weet en nog zo het een en ander.

We praten er nu eigenlijk nooit meer over omdat ik bij mijn dochter ongemak voelde als ik haar er vragen over stelde.



Dit omdat zij zélf zoiets heeft van misschien vinden anderen het raar.

Ze weet dat áls ze er over wil praten, dat absoluut kan. Ik ben er aan gewend inmiddels, ze weet zelf ook dat ze deze persoon zelf in het leven heeft geroepen en ik denk niet dat ze raar, gek of in de war is.



Heb jij ouders of andere close familieleden die je in vertrouwen kunt nemen?

En zou je dat willen?
Alle reacties Link kopieren
quote:kpl_dev schreef op 20 augustus 2016 @ 02:41:

[...]





hoe bedoel je met "Maar als je het nou gooit op je onverwerkte verleden?"

en problemen bespreken met iemand betekent inderdaad dat ik niet perse niet in orde hoef te zijn, maar ik weet niet hoe mijn werk er over zal denken als ik bij een zou zitten therapeut

Ik denk niet dat ze er op je werk een probleem van maken als ze zouden weten dat je met iemand praat over iets vervelends van vroeger, dat komt al weer anders over dan "ik heb een denkbeeldige vriendin en daarvoor zie ik een therapeut"

En verder gaat het ze op je werk natuurlijk ook niet aan, wat je precies bespreekt, dus ik kan me niet voorstellen dat dat verder problemen oplevert.
Alle reacties Link kopieren
quote:Eleonora-1 schreef op 20 augustus 2016 @ 02:44:

[...]





Het is lastig om hier over te praten zonder dat (vind ik althans) er al snel 'ingewikkelde' vragen gesteld gaan worden. Ik bedoel dingen waarvan jij misschien denkt dat als je ze beantwoordt, je raar overkomt.



Mijn dochter heeft dus ook een denkbeeldig vriendinnetje, in ieder geval gehad, waarvan ik de naam weet en nog zo het een en ander.

We praten er nu eigenlijk nooit meer over omdat ik bij mijn dochter ongemak voelde als ik haar er vragen over stelde.



Dit omdat zij zélf zoiets heeft van misschien vinden anderen het raar.

Ze weet dat áls ze er over wil praten, dat absoluut kan. Ik ben er aan gewend inmiddels, ze weet zelf ook dat ze deze persoon zelf in het leven heeft geroepen en ik denk niet dat ze raar, gek of in de war is.



Heb jij ouders of andere close familieleden die je in vertrouwen kunt nemen?

En zou je dat willen?



ik heb wel ouders maar die vertrouw ik niet echt. daar van afgezien heb ik ook geen close familieleden.

en ik denk dat ik het ook niet echt zou willen. niet echt iets waar over ik zou willen praten
Alle reacties Link kopieren
Maar goed, als je per se geen therapie wilt, wat verwacht je dan van ons?

Ik kan je er verder niet mee helpen, ik denk dat als je er echt van af wilt, en gewoon willen is niet genoeg om het te stoppen, dat je dan toch echt het beste hulp kunt zoeken.
quote:kpl_dev schreef op 20 augustus 2016 @ 02:31:

[...]





ik weet dat er zwijgplicht bestaat, maar als ik bijv. in de middag weg moet naar een therapeut zal mijn leinding gevende af vragen waarom ik daar heen moet. en dat vind ik riskant. aangezien ik 100% mentaal in orde moet zijn voor mijn werk



en de gesprekken gaan niet altijd over mijn problemen maar ook over normale dingen, bijv. als ik achter mijn pc zit en ik kijk een filmpje vraagt ze dingen en leg ik het uit enzo.



Er zijn ook psychologen waar je in de avonduren of het weekend terecht kan. Waarschijnlijk weet je huisarts er wel. Je bent uiteraard niet de enige die niet wil dat zijn werk wat achter dingen gaat zoeken. Hoewel ik vind dat een afspraak bij de psycholoog eigenlijk gewoon bespreekbaar zou moeten kunnen zijn, maar helaas is dat inderdaad niet altijd zo.

Ik ken ook mensen die het gooien op iets als afspraken voor bijvoorbeeld fysiotherapie, tegenover werk.



Ik denk wel dat het verstandig is om in therapie te gaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:paleviolet schreef op 20 augustus 2016 @ 02:52:

Maar goed, als je per se geen therapie wilt, wat verwacht je dan van ons?

Ik kan je er verder niet mee helpen, ik denk dat als je er echt van af wilt, en gewoon willen is niet genoeg om het te stoppen, dat je dan toch echt het beste hulp kunt zoeken.



advies.



maar ik heb wel al eens eerder hulp gezocht maar het heeft nooit gewerkt. zou het dan nu wel werken?
Alle reacties Link kopieren
quote:Nasjaa schreef op 20 augustus 2016 @ 02:56:

[...]





Er zijn ook psychologen waar je in de avonduren of het weekend terecht kan. Waarschijnlijk weet je huisarts er wel. Je bent uiteraard niet de enige die niet wil dat zijn werk wat achter dingen gaat zoeken. Hoewel ik vind dat een afspraak bij de psycholoog eigenlijk gewoon bespreekbaar zou moeten kunnen zijn, maar helaas is dat inderdaad niet altijd zo.

Ik ken ook mensen die het gooien op iets als afspraken voor bijvoorbeeld fysiotherapie, tegenover werk.



Ik denk wel dat het verstandig is om in therapie te gaan.maar ik ben juist onzeker of het nu wel zou werken
Alle reacties Link kopieren
Dat weet je ook niet, maar het gaat niet vanzelf weg, dat heb je al gemerkt.

Hulp zoeken lijkt mij dan wel de moeite waard, als je er echt last van hebt.

En misschien zul je even moeten zoeken naar een therapeut die bij je past, dat het één keer niet gelukt is wil niet zeggen dat een ander niet meer succes zal hebben.
Alle reacties Link kopieren
quote:paleviolet schreef op 20 augustus 2016 @ 03:03:

Dat weet je ook niet, maar het gaat niet vanzelf weg, dat heb je al gemerkt.

Hulp zoeken lijkt mij dan wel de moeite waard, als je er echt last van hebt.

En misschien zul je even moeten zoeken naar een therapeut die bij je past, dat het één keer niet gelukt is wil niet zeggen dat een ander niet meer succes zal hebben.



ik zal wel kijken voor hulp.



dankjewel voor je advies
quote:kpl_dev schreef op 20 augustus 2016 @ 02:58:

[...]





maar ik ben juist onzeker of het nu wel zou werken



Hoe vaak heb je hierin hulp gezocht?

Dat èèn behandelmethode of psycholoog niet bij je past, wil niet zeggen dat ze allemaal niet voor je werken. Het is even zoeken en uitproberen.

Maar dit is wel belangrijk; uit zichzelf zal het niet verdwijnen of verminderen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nasjaa schreef op 20 augustus 2016 @ 03:11:

[...]





Hoe vaak heb je hierin hulp gezocht?

Dat èèn behandelmethode of psycholoog niet bij je past, wil niet zeggen dat ze allemaal niet voor je werken. Het is even zoeken en uitproberen.

Maar dit is wel belangrijk; uit zichzelf zal het niet verdwijnen of verminderen.heb bij 5-10 verschillende mensen gezeten
quote:Eleonora-1 schreef op 20 augustus 2016 @ 02:44:

[...]





Het is lastig om hier over te praten zonder dat (vind ik althans) er al snel 'ingewikkelde' vragen gesteld gaan worden. Ik bedoel dingen waarvan jij misschien denkt dat als je ze beantwoordt, je raar overkomt.



Mijn dochter heeft dus ook een denkbeeldig vriendinnetje, in ieder geval gehad, waarvan ik de naam weet en nog zo het een en ander.

We praten er nu eigenlijk nooit meer over omdat ik bij mijn dochter ongemak voelde als ik haar er vragen over stelde.



Dit omdat zij zélf zoiets heeft van misschien vinden anderen het raar.

Ze weet dat áls ze er over wil praten, dat absoluut kan. Ik ben er aan gewend inmiddels, ze weet zelf ook dat ze deze persoon zelf in het leven heeft geroepen en ik denk niet dat ze raar, gek of in de war is.



Heb jij ouders of andere close familieleden die je in vertrouwen kunt nemen?

En zou je dat willen?Vind je het als moeder niet vreemd dat jouw dochter zoiets gecreëerd heeft? Dat ontstaat niet uit het niets.
quote:rozies schreef op 20 augustus 2016 @ 03:25:

[...]





Vind je het als moeder niet vreemd dat jouw dochter zoiets gecreëerd heeft? Dat ontstaat niet uit het niets.



Wie zegt dat dat wel zo is dan? Dat zoiets uit het niks ontstaat?

Ik weet hoe en wat hoor maar dat doet er hier verder niet toe.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het rot voor je dat je al zoveel mensen hebt gezien.

Misschien hoort de vriendin toch meer bij en in je leven dan dat je zelf zou willen / kunt toegeven aan jezelf.

En ben je er nog niet aan toe afscheid van haar te nemen.

Wees niet te hard voor jezelf een hele dikke knuffel voor jou.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je militair bent. Kan me erg goed voorstellen dat de drempel hoger is om e.v.t. hulp te zoeken juist door wat je zei (mentaal 100% in orde).



Je vertelde dat zij jou dingen vraagt en je dan uitlegt. Verzin jij die vragen voor haar? Of komt dat echt aan alsof zij een persoon op zichzelf is.



Bij dat laatste zou ik me ergens wel zorgen maken, maar er zijn zoveel mensen die tegen zichzelf praten of iemand verzinnen.



Als je i.v.m. je werk echt twijfelt zou ik eerst een stappenplan maken om aan je zelfvertrouwen en je sociale contacten te werken.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte dev!



Ga naar de huisarts, die kan ook veel zelf en/of een poh ggz die ook daar zit



En zeg gewoon 'last van iets genants' of noem het aambeien ofzo
Als je militair bent, klop eens aan bij de gevo om luchtig te praten.

En buiten dit, je word niet afgekeurd als je naar de psycholoog gaat. Genoeg militairen die bij de psycholoog of maatschappelijk werker zitten. Ga eens langs het gc om erover te praten met de arts
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het je ego is die van zich laat horen. Ik denk dat dit binnen de grens van het normale kan zijn.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Je ego is de persoon die jij voor jouw eigen gevoel bent in relatie met de maatschappij. Het zijn de veren die jij in je tooi verzamelt en die jou je identiteit geven, vaak wat geflatteerd. Maar soms gebeuren er dingen die je duidelijk maken dat jouw idee over jezelf en de realiteit niet overeenkomen, dat doet pijn, en het ego moet daar een antwoord op verzinnen. Dus dan krijg je heftige discussies met een denkbeeldig persoon waarbij dat ego zich verdedigt.



Dat is mijn idee hierover hoor. Misschien moet je echt naar een psycholoog als je problemen krijgt.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
quote:kpl_dev schreef op 20 augustus 2016 @ 02:05:

[...]



Mijn werk kan juist achter alles komen wat ik doe. Dat is het juist.Tja, dan zou ik beginnen met het vouwen van een aluminium hoedje.
Alle reacties Link kopieren
TO, misschien heb ik erover heen gelezen, maar heb je last van die persoon en van de gesprekken?

Of levert het wat op?

Al is het maar, dat je even gesproken hebt?



Kun je je vriendin op je werk ook 'uitzetten'? Of is ze daar ook?



Ruziemaken zou ik niet perse negatief zien, want aangezien alles wat gezegd wordt, uit jou zelf komt, betekent het dat je zelf dus in staat bent de dingen van 2 kanten te bekijken.

Dus bij problemen, kun jij zelf analyseren.



Maar als je er wel last van hebt, en niet naar psych kan. Kun je dan naar een psych online misschien?

Hoewel je ook al hebt beschreven dat je tot nu toe geen baat hebt gevonden bij hulp.



Tjsa, hoe moet je er mee omgaan?

Wat zou jij wilen?

Dat je vriendin weg ging?
Alle reacties Link kopieren
Hey,

Wat ik vaak doe (ik weet niet of andere dit ook hebben) is dat ik denkbeeldig praat met bekende ( sportes zangers enz.) personen en doe alsof ik ze ken. Dan praat ik met ze, over leuke dingen maar ook minder leuke dingen.
Ik heb zelf wel veel vrienden, maar ik vind het leuk om te doen alsof ik met andere praat. Ik kan hele verhalen bedenken.... is dit raar??
Alle reacties Link kopieren
Ik heb hele gesprekken met denkbeeldige mensen in de ruimte. En er is niets schizofreens aan mij. Gewoon, dan stel ik me voor dat ik praat met mensen over bepaalde onderwerpen, dan komt er iets in me op, en dan begin ik gewoon het gesprekje alsof het in het echt plaatsvindt. Zit ik bepaalde dingen die ik wil zeggen zodra ik weer mensen zie te oefenen. Is me ook regelmatig overkomen op de fiets, dan stel ik me voor dat ik samen met iemand fiets en dat ik zeg: 'Kijk, daar, dat mooie kasteeltje!'. Kijken andere mensen je raar aan.... Ik voel me er prima bij. Ik had dit vroeger ook, volgens mijn moeder voerde ik hele toneelstukjes in mijn eentje op.

Praat jezelf niet aan dat je een probleem hebt. Het zal denk ik wel verschil maken of je die andere persoon echt hoort, ziet, voelt of dat je een voorstelling maakt van hoe het zou zijn als je vriendin je iets zou vragen en dat het verhaaltje dan in je hoofd afspeelt en dat je lekker meekeuvelt.
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven