Psyche
alle pijlers
praten over suïcide binnen familie
maandag 3 mei 2010 om 08:55
hallo,
ik wil even iets van mij afschrijven en zgn in de groep gooien.
een aantal maanden geleden heeft de moeder van mijn schoonzus suïcide gepleegd. ik hoef jullie niet te vertellen hoe heftig zoiets is om mee te maken. ze was al enige tijd ziek en dat heb ik destijds ook met twee collega's wel eens besproken. met die collega's heb ik een goed contact, komen een enkele keer bij mekaar over de vloer dus net wat meer dan een gemiddelde collega. nu ben ik ziek thuis maar moet binnenkort weer gaan werken. ik twijfel of ik dit heftige nieuws met hun moet bespreken. van de ene kant vind ik het erg moeilijk om erover te praten en van de andere kant voel ik me stiekem als ik dit niet aankaart. we hebben sinds ik ziek thuis ben wel contact gehad maar heb dit dus tot op heden nog niet besproken. de kans bestaat dat 1 collega het nieuws wel al via via heeft gehoord maar naar mij toe heeft ze hier ook niets over gezegd.
willen jullie je mening hierover geven?
bedankt,
chantalle
ik wil even iets van mij afschrijven en zgn in de groep gooien.
een aantal maanden geleden heeft de moeder van mijn schoonzus suïcide gepleegd. ik hoef jullie niet te vertellen hoe heftig zoiets is om mee te maken. ze was al enige tijd ziek en dat heb ik destijds ook met twee collega's wel eens besproken. met die collega's heb ik een goed contact, komen een enkele keer bij mekaar over de vloer dus net wat meer dan een gemiddelde collega. nu ben ik ziek thuis maar moet binnenkort weer gaan werken. ik twijfel of ik dit heftige nieuws met hun moet bespreken. van de ene kant vind ik het erg moeilijk om erover te praten en van de andere kant voel ik me stiekem als ik dit niet aankaart. we hebben sinds ik ziek thuis ben wel contact gehad maar heb dit dus tot op heden nog niet besproken. de kans bestaat dat 1 collega het nieuws wel al via via heeft gehoord maar naar mij toe heeft ze hier ook niets over gezegd.
willen jullie je mening hierover geven?
bedankt,
chantalle
maandag 3 mei 2010 om 09:01
Als je fijne collega's hebt, dan kun je het beter wel vertellen, denk ik. Zij kunnen dan ook rekening met jou houden en snappen het beter als je een keer gevoelig reageert op dit onderwerp, mocht het een keer ter sprake komen. Je zou ook bijv. alleen je leidinggevende in kunnen lichten en aan hem of haar kunnen vragen om het aan je collega's te vertellen.
maandag 3 mei 2010 om 09:09
Wat is het probleem? Als je zo'n goed contact hebt met je collega's lijkt het me juist fijn om zoiets heftigs met iemand te kunnen bespreken die er zelf niet nauw bij betrokken is.
Ik weet helaas ook uit ervaring hoe moeilijk een zelfdoding is voor de nabestaanden, en juist daarom is het fijn als je in je omgeving een luisterend oor hebt en er gewoon over kunt praten.
Zoals jij het schrijft krijg ik een beetje de indruk - corrigeer me maar als het niet zo is - dat het onderwerp taboe is, dat er niet over gesproken mag worden. Probeer je daar overheen te zetten. Iemand die er zelf een einde aan maakt heeft daar een reden voor, is lichamelijk en/of geestelijk ziek en heeft die keuze weloverwogen gemaakt. Dat kun je dapper vinden, of juist laf, het is net hoe je het bekijkt. Maar het is hoe dan ook heel zwaar voor de direct betrokkenen, want die worden ongewild achtergelaten met een schuldgevoel en met gedachten als 'Had ik maar zus en had ik maar zo ....'.
Ik weet helaas ook uit ervaring hoe moeilijk een zelfdoding is voor de nabestaanden, en juist daarom is het fijn als je in je omgeving een luisterend oor hebt en er gewoon over kunt praten.
Zoals jij het schrijft krijg ik een beetje de indruk - corrigeer me maar als het niet zo is - dat het onderwerp taboe is, dat er niet over gesproken mag worden. Probeer je daar overheen te zetten. Iemand die er zelf een einde aan maakt heeft daar een reden voor, is lichamelijk en/of geestelijk ziek en heeft die keuze weloverwogen gemaakt. Dat kun je dapper vinden, of juist laf, het is net hoe je het bekijkt. Maar het is hoe dan ook heel zwaar voor de direct betrokkenen, want die worden ongewild achtergelaten met een schuldgevoel en met gedachten als 'Had ik maar zus en had ik maar zo ....'.
maandag 3 mei 2010 om 09:18
Dit is iets waar jij mee zit, dus zou ik het gewoon vertellen. Ik zie geen reden waarom je dat niet zou kunnen doen.
Daarnaast denk ik wel dat je er rekening mee moet houden in welke mate je aandacht vraagt voor persoonlijke dingen. Er is een heel verschil tussen benoemen waar je mee zit en uitvoerig je gevoelens bespreken. Of dat laatste kan, hangt er vanaf hoe jullie met elkaar omgaan.
Daarnaast denk ik wel dat je er rekening mee moet houden in welke mate je aandacht vraagt voor persoonlijke dingen. Er is een heel verschil tussen benoemen waar je mee zit en uitvoerig je gevoelens bespreken. Of dat laatste kan, hangt er vanaf hoe jullie met elkaar omgaan.
maandag 3 mei 2010 om 09:46
