Psyche
alle pijlers
pre-menstrueel kaa uu tee humeur; wat doe je eraan?
dinsdag 5 augustus 2008 om 23:58
Ja hoor, het is weer zo ver. Ik heb werkelijk een humeur om op te schieten en nul energie. Ik kat mijn man en de kinderen af en er komt helemaal niets uit mijn vingers.
Ik weet dat het hormonaal is, dus het enige wachten is op mijn menstruatie. Elke maand is het raak, deze mini-depressie.
Is dit herkenbaar? Wat doe jij eraan? Ik weet dat sporten helpt, maar zelfs daar kan ik me nu niet toe zetten. Ik vind alles stom vandaag.
Ik weet dat het hormonaal is, dus het enige wachten is op mijn menstruatie. Elke maand is het raak, deze mini-depressie.
Is dit herkenbaar? Wat doe jij eraan? Ik weet dat sporten helpt, maar zelfs daar kan ik me nu niet toe zetten. Ik vind alles stom vandaag.
anoniem_10101 wijzigde dit bericht op 05-08-2008 23:59
Reden: ja hoor, ook dat nog! een fout.
Reden: ja hoor, ook dat nog! een fout.
% gewijzigd
woensdag 6 augustus 2008 om 08:28
woensdag 6 augustus 2008 om 08:53
Herkenbaar. Ook ik heb er last van en als mijn vriend dan zegt: "Je moet zeker ongesteld worden" dan kan ik hem echt letterlijk wat aandoen. 
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
woensdag 6 augustus 2008 om 08:55
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
. Ik heb ontzettend last van "toegevoegde" hormonen. Dus geen pil of mirena hier maar een ouderwetsch koperspiraal.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:13
Ik slik de pil, maar heb evengoed last van PMS.
Toen ik 16 was en aan de pil begon was dat vooral omdat ik zo'n last had van mijn menstruatie, dus ik wil eigenlijk niet weten hoe erg het is als ik er mee stop
Overigens schijnt voeding ook nogal een verschil te kunnen maken bij de mate van PMS, ik zal er eens op googlen.
Toen ik 16 was en aan de pil begon was dat vooral omdat ik zo'n last had van mijn menstruatie, dus ik wil eigenlijk niet weten hoe erg het is als ik er mee stop
Overigens schijnt voeding ook nogal een verschil te kunnen maken bij de mate van PMS, ik zal er eens op googlen.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:13
Vrouwen met PMS hebben baat bij het gebruik van Calcium-en Vitamine D-rijke voeding. Vis, kaas en melkproducten zijn de produkten die in een dergelijk dieet passen. Vrouwen met PMS hebben last van pijn voor de menstruaties (premenstrueel syndroom).
Uit een onderzoek van Harvard University bij ruim 1000 vrouwen tussen 27 en 44 jaar die aan PMS lijden en 2000 vrouwen zonder PMS, blijkt dat Calcium en Vitamine D een positief effect hebben op het algemeen welbevinden. De voeding van de vrouwen zonder PMS bevatte veel meer calcium en vitamine D dan de voeding van de vrouwen met PMS. Hoge inname van vitamine D zou de kans op PMS met 41% verminderen in vergelijking met de vrouwen met de laagste innames.
Een Calciumrijke voeding leidde tot 30% minder klachten van PMS. Vooral een hoge consumptie van melkproducten bleek een positief effect te hebben op het niet voorkomen van PMS. Supplementen van vitamine D en Calcium bleken geen positief effect te hebben.
Dus een lekkere vis met een glas melk erbij kan de pijn verminderen!
Bron: Medicalfacts
Uit een onderzoek van Harvard University bij ruim 1000 vrouwen tussen 27 en 44 jaar die aan PMS lijden en 2000 vrouwen zonder PMS, blijkt dat Calcium en Vitamine D een positief effect hebben op het algemeen welbevinden. De voeding van de vrouwen zonder PMS bevatte veel meer calcium en vitamine D dan de voeding van de vrouwen met PMS. Hoge inname van vitamine D zou de kans op PMS met 41% verminderen in vergelijking met de vrouwen met de laagste innames.
Een Calciumrijke voeding leidde tot 30% minder klachten van PMS. Vooral een hoge consumptie van melkproducten bleek een positief effect te hebben op het niet voorkomen van PMS. Supplementen van vitamine D en Calcium bleken geen positief effect te hebben.
Dus een lekkere vis met een glas melk erbij kan de pijn verminderen!
Bron: Medicalfacts
woensdag 6 augustus 2008 om 09:14
Zoals Elninjoo ook al zegt, ik plak de Evra-pleister een maand of 3/4 door. Ik ben dus 3 a 4 x per jaar ongesteld. Dan is het nog te doen.
De periode voor mijn ongesteldheid ben ik niet te genieten. Ik verander soms echt in een kenau van het ergste soort. Ik licht mijn man altijd even in als ik het voel aankomen en ik denk dat hij er wel rekening mee houdt. Hoewel we meestal wel op zijn minst 1 flinke ruzie krijgen in die periode. En dat is best knap van mij, want het is heel erg moeilijk om ruzie te krijgen met mijn man .
Ik jank ook bij iedere zielige film die ik zie en zielige boeken daar begin ik helemaal niet meer aan in die periode. *ik heb vorig jaar het boek 'Marley' gelezen in zo'n periode. Het verhaal gaat over een geweldig lieve en ondeugende labrador die op een gegeven moment dood gaat. Ik heb toen huilend naast mijn hond in zijn hondemand gelegen, helemaal over hem heen. Het beest wist niet wat hem overkwam, weet hij veel
.*
Ik probeer tijdens deze aanvallen gewoon heel lief voor mezelf te zijn. Ik eet chocolade (net zoals Pippi), ik doe het rustig aan en ik kruip zo vaak mogelijk weg, ik word een soort kluizenaar dus.
Accepteer het nou maar gewoon Nijn en omring jezelf met dingen die je prettig vindt. En zit je tijd gewoon uit.
De periode voor mijn ongesteldheid ben ik niet te genieten. Ik verander soms echt in een kenau van het ergste soort. Ik licht mijn man altijd even in als ik het voel aankomen en ik denk dat hij er wel rekening mee houdt. Hoewel we meestal wel op zijn minst 1 flinke ruzie krijgen in die periode. En dat is best knap van mij, want het is heel erg moeilijk om ruzie te krijgen met mijn man
.Ik jank ook bij iedere zielige film die ik zie en zielige boeken daar begin ik helemaal niet meer aan in die periode. *ik heb vorig jaar het boek 'Marley' gelezen in zo'n periode. Het verhaal gaat over een geweldig lieve en ondeugende labrador die op een gegeven moment dood gaat. Ik heb toen huilend naast mijn hond in zijn hondemand gelegen, helemaal over hem heen. Het beest wist niet wat hem overkwam, weet hij veel
.*Ik probeer tijdens deze aanvallen gewoon heel lief voor mezelf te zijn. Ik eet chocolade (net zoals Pippi), ik doe het rustig aan en ik kruip zo vaak mogelijk weg, ik word een soort kluizenaar dus.
Accepteer het nou maar gewoon Nijn en omring jezelf met dingen die je prettig vindt. En zit je tijd gewoon uit.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:16
woensdag 6 augustus 2008 om 09:19
Veel vrouwen proberen iets tegen hun PMS te doen. Een van de betere dingen is regelmatig sporten. Bewegen kan je menstruatiepijn verminderen of helemaal weghalen. Je voelt je gelijk ook een stuk blijer en minder chagrijnig door het sporten. Door minder suiker, zout, rood vlees, alcohol en cafeïne tot je te nemen en meer fruit, granen, groenten en weinig vet te eten voelen veel vrouwen zich een stuk beter. Vrouwen die vinden dat ze buiten proporties last hebben van hun PMS moeten contact opnemen met hun huisarts en zich eventueel laten doorsturen naar de gynaecoloog.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:24
Dat werd ik van de prikpil. Kun je niet experimenteren met diverse soorten pillen, misschien zit er ook wel eentje bij die je goed kan verdragen waar je geen bijwerkingen van hebt.
Zelf zit ik er overigens over na te denken mijn baarmoeder er ooit 'n keer uit te laten slopen. Voor mij is het een overbodig orgaan wat alleen maar overlast bezorgt. Ongesteld worden zonder pil is voor mij gewoon 'n complete buikgriep, met de pil is het best dragelijk, maar ik laat 't nu ook maar een keer of 2-3 per jaar komen.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:27
Ze zeggen allemaal zo'n beetje hetzelfde, hier de laatste quote:
In chocolade zit magnesium (en suiker), welke de buikkrampen verminderen in het lichaam. Het is helaas slechts een zeer tijdelijk soelaas, waarbij de vetten in chocolade een aantal andere klachten kunnen verergeren. Men wordt er dus meestal niet echt beter van.
Voor een deel kunnen deze klachten ondervangen worden door een gezonde voeding. Verse groenten, fruit, noten, vette vis en volkorenbrood kunnen de klachten flink verminderen,
terwijl producten als koffie, cola, chocolade en medicijnen met cafeine juist zaken als hartkloppingen, beven en bezorgdheid kunnen verergeren.
Teunisbloemolie kan hierbij zeer effectief zijn door het hormoon regulerende effect van teunisbloem.
In chocolade zit magnesium (en suiker), welke de buikkrampen verminderen in het lichaam. Het is helaas slechts een zeer tijdelijk soelaas, waarbij de vetten in chocolade een aantal andere klachten kunnen verergeren. Men wordt er dus meestal niet echt beter van.
Voor een deel kunnen deze klachten ondervangen worden door een gezonde voeding. Verse groenten, fruit, noten, vette vis en volkorenbrood kunnen de klachten flink verminderen,
terwijl producten als koffie, cola, chocolade en medicijnen met cafeine juist zaken als hartkloppingen, beven en bezorgdheid kunnen verergeren.
Teunisbloemolie kan hierbij zeer effectief zijn door het hormoon regulerende effect van teunisbloem.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:31
Zo herkenbaar! 
Huilen bij tv programma's zoals Extreme Home Makeover of bij het zielige spotje van dierenbeschermingorganisaties.
Volgens vriendlief werp ik extreem dodelijke blikken als hij iets doet wat me niet aanstaat.
Heel erg: een aantal medewerkers durft geen werk in te leveren als het die tijd is (zouden ze het bijhouden?), ik kan dan helemaal over de zeik gaan over ieniemini spelfouten. (Ik wordt, ja echt, dt, grrrrr. Word normaal beetje nijdig over zoiets, maar dan ben ik een vuurspuwende draak).
Broccoli, boerenkool en bloemkool, hmm is weer eens wat anders dan chocola, chocola, chocola.
Huilen bij tv programma's zoals Extreme Home Makeover of bij het zielige spotje van dierenbeschermingorganisaties.
Volgens vriendlief werp ik extreem dodelijke blikken als hij iets doet wat me niet aanstaat.
Heel erg: een aantal medewerkers durft geen werk in te leveren als het die tijd is (zouden ze het bijhouden?), ik kan dan helemaal over de zeik gaan over ieniemini spelfouten. (Ik wordt, ja echt, dt, grrrrr. Word normaal beetje nijdig over zoiets, maar dan ben ik een vuurspuwende draak
).Broccoli, boerenkool en bloemkool, hmm is weer eens wat anders dan chocola, chocola, chocola.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:36
Gedroogde vijgen, peulvruchten en noten zoals walnoten en amandelen mogen ook. Ik voorzag al de hele week stamppotten, daar had ik niet enorme trek in met deze temperaturen .
Ik begin ook steeds beter te begrijpen waarom die indiaanse vrouwen met hun ongesteldheden lekker afgezonderd van de rest gingen zitten. Niks niet buitengesloten worden, gewoon rust aan je kop, geen gejengel en vrouwen om je heen die zich net zo voelen. Algemeen begrip. Heerlijk.
.Ik begin ook steeds beter te begrijpen waarom die indiaanse vrouwen met hun ongesteldheden lekker afgezonderd van de rest gingen zitten. Niks niet buitengesloten worden, gewoon rust aan je kop, geen gejengel en vrouwen om je heen die zich net zo voelen. Algemeen begrip. Heerlijk.
woensdag 6 augustus 2008 om 09:39
Bij mij was het ook weer raak afgelopen weekend *zucht*. Had er vroeger nooit last van, maar heb vorig jaar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en sindsdien lijkt er geen ontsnappen aan: elke 4 weken ben ik een paar dagen mezelf niet. Het lijkt of er dan een algemene boosheid door mijn aderen stroomt en alles, werkelijk alles stoort me. Een lieve opmerking van Bikeman, telefoontje van m'n moeder, iets onbenullig wat ik vergeten ben ... Bij het minste zit ik te huilen, het is alsof de wereld vergaat en het nooit meer goedkomt. Ik zou werkelijk uit het raam willen springen dan, ook van schaamte omdat ik geen controle over mezelf heb en het allemaal niet snap. Ik word er zoooo moe van.
Maar ondertussen heb ik begrepen dat ik er niet meer vanaf kom en dat ik (en Bikeman) er maar beter mee kan leren omgaan.
Het moeilijkste vind ik dat ik niet in de gaten heb wanneer het weer zo ver is. Dan heb ik dus binnen de kortste keren ruzie om niks met Bikeman, terwijl pas achteraf het kwartje valt. Zo stom, want met een beetje handigheid zou toch moeten vermeden kunnen worden dat het zo escaleert. Hoe doen jullie dat? Zetten jullie iets in je agenda? Hangen jullie een rode vlag uit om je man/gezin te waarschuwen? Zijn er voortekenen?
Misschien is het onzin, maar ik reageerde vrijdagmiddag bijvoorbeeld heel heftig op een kop koffie: ging er echt helemaal van trillen en voelde me helemaal opgefokt. Had ik het toen al moeten weten? Word er een beetje paranoia van vrees ik ... HELP!
Maar ondertussen heb ik begrepen dat ik er niet meer vanaf kom en dat ik (en Bikeman) er maar beter mee kan leren omgaan.
Het moeilijkste vind ik dat ik niet in de gaten heb wanneer het weer zo ver is. Dan heb ik dus binnen de kortste keren ruzie om niks met Bikeman, terwijl pas achteraf het kwartje valt. Zo stom, want met een beetje handigheid zou toch moeten vermeden kunnen worden dat het zo escaleert. Hoe doen jullie dat? Zetten jullie iets in je agenda? Hangen jullie een rode vlag uit om je man/gezin te waarschuwen? Zijn er voortekenen?
Misschien is het onzin, maar ik reageerde vrijdagmiddag bijvoorbeeld heel heftig op een kop koffie: ging er echt helemaal van trillen en voelde me helemaal opgefokt. Had ik het toen al moeten weten? Word er een beetje paranoia van vrees ik ... HELP!
Alles kan, maar je moet het wel zelf doen!
woensdag 6 augustus 2008 om 09:46
Vervelend voor je Bikelady dat het zo heftig is plots.
Mijn cyclus is vrij kort en zeer onregelmatig dus geen peil op te trekken. Ik heb er ook aan moeten wennen om opeens zo fel te zijn, dat was vroeger helemaal niet zo. Ik merk het nu vrij snel, als ik de neiging heb (doe ik niet) om iedereen en alles uit te kafferen weet ik hoe laat het is. Dat ergernis-opvreetgevoel is zo specifiek.
Vanaf dat moment dat ik het besef gaat het slot erop en ik probeer met man en macht niets te zeggen en vooral ontspannende dingen te doen. En blijven relativeren: het is maar pms. Het gaat over. Hooguit mezelf soms een dodelijke blik te gunnen naar iemand die het er echt naar gemaakt heeft .
Mijn cyclus is vrij kort en zeer onregelmatig dus geen peil op te trekken. Ik heb er ook aan moeten wennen om opeens zo fel te zijn, dat was vroeger helemaal niet zo. Ik merk het nu vrij snel, als ik de neiging heb (doe ik niet) om iedereen en alles uit te kafferen weet ik hoe laat het is. Dat ergernis-opvreetgevoel is zo specifiek.
Vanaf dat moment dat ik het besef gaat het slot erop en ik probeer met man en macht niets te zeggen en vooral ontspannende dingen te doen. En blijven relativeren: het is maar pms. Het gaat over. Hooguit mezelf soms een dodelijke blik te gunnen naar iemand die het er echt naar gemaakt heeft
.
