Psyche
alle pijlers
pre-menstrueel kaa uu tee humeur; wat doe je eraan?
dinsdag 5 augustus 2008 om 23:58
Ja hoor, het is weer zo ver. Ik heb werkelijk een humeur om op te schieten en nul energie. Ik kat mijn man en de kinderen af en er komt helemaal niets uit mijn vingers.
Ik weet dat het hormonaal is, dus het enige wachten is op mijn menstruatie. Elke maand is het raak, deze mini-depressie.
Is dit herkenbaar? Wat doe jij eraan? Ik weet dat sporten helpt, maar zelfs daar kan ik me nu niet toe zetten. Ik vind alles stom vandaag.
Ik weet dat het hormonaal is, dus het enige wachten is op mijn menstruatie. Elke maand is het raak, deze mini-depressie.
Is dit herkenbaar? Wat doe jij eraan? Ik weet dat sporten helpt, maar zelfs daar kan ik me nu niet toe zetten. Ik vind alles stom vandaag.
anoniem_10101 wijzigde dit bericht op 05-08-2008 23:59
Reden: ja hoor, ook dat nog! een fout.
Reden: ja hoor, ook dat nog! een fout.
% gewijzigd
donderdag 7 augustus 2008 om 23:47
ik heb geen tijd om alle reacties te lezen dus mijn ding is wellicht al genoemd. Ik heb zelf ook last van enorme depressiviteit/suicidaliteit als ik ongesteld moet worden/ben. Zelfs zo erg dat ik aantal keer opgenomen moest worden omdat mijn andere problematiek hierdoor geluxeerd werd. Ik slik sindsdien de pil door en wordt dus niet meer ongesteld. 1 keer per half jaar stop ik om doorbraakbloedingen te voorkomen, en dat is echt een hel. Maar goed, beter dan elke maand.
succes gr suzanne
succes gr suzanne
vrijdag 8 augustus 2008 om 08:14
Sjeses, dat klinkt heftig, Suuz. Maar ik zit ook te denken om aan de pil te gaan hoor. Dit kan zo niet langer. Ik ben nog steeds niet ongesteld en dit humeur duurt af en aan al 3 dagen.
Ik had vandaag een absoluut dieptepunt, het kuthumeur aller kuthumeuren. De moeder der Kuthumeuren. Ik was thuis met de kinderen en bij elke "mamaaaaaaaaaa?" riep ik: JA! Wat! Nou! Weer!!!
Dat ging dus niet zo goed. Toen belde ik PP en hij zei dat hij naar huis kwam. Hij heeft me echt de deur uit gestuurd: wegwezen! Ga iets voor jezelf doen! Was maar beter ook want ik voelde me gewoon echt depressief.
Ik ben naar het winkelcentrum gegaan, heb eerst nog een half uur in de auto gezeten en heb mezelf daarna langs de winkels gesleept.
Na 10 minuten stond ik een paar zwarte leren tijgerprint punthakken af te rekenen. Dat voelde al redelijk okee. Daarna een kekke spijkerbroek bij Zara. Toen een witte strakke trui bij Mango en trot slot een hippe riem bij mijn favoriete Colombiaanse ledershop Velez.
In de parkeergarage alles aangetrokken en opgeklaard naar huis gereden. Tsjakkaaaaaaaaa, mammie is back!
ps: Had ik al es gezegd dat mijn man echt de beste is van de hele wereld?
Ik had vandaag een absoluut dieptepunt, het kuthumeur aller kuthumeuren. De moeder der Kuthumeuren. Ik was thuis met de kinderen en bij elke "mamaaaaaaaaaa?" riep ik: JA! Wat! Nou! Weer!!!
Dat ging dus niet zo goed. Toen belde ik PP en hij zei dat hij naar huis kwam. Hij heeft me echt de deur uit gestuurd: wegwezen! Ga iets voor jezelf doen! Was maar beter ook want ik voelde me gewoon echt depressief.
Ik ben naar het winkelcentrum gegaan, heb eerst nog een half uur in de auto gezeten en heb mezelf daarna langs de winkels gesleept.
Na 10 minuten stond ik een paar zwarte leren tijgerprint punthakken af te rekenen. Dat voelde al redelijk okee. Daarna een kekke spijkerbroek bij Zara. Toen een witte strakke trui bij Mango en trot slot een hippe riem bij mijn favoriete Colombiaanse ledershop Velez.
In de parkeergarage alles aangetrokken en opgeklaard naar huis gereden. Tsjakkaaaaaaaaa, mammie is back!
ps: Had ik al es gezegd dat mijn man echt de beste is van de hele wereld?
vrijdag 8 augustus 2008 om 08:47
He Nijn, wat heerlijk dat je man het gelijk door heeft en meteen begrijpt wat je nodig hebt! Vergeet zeker niet het 'm ook zelf even te vertellen )
Om weer aan de pil te gaan heb ik ook geen zin in eerlijk gezegd. Ben best tevreden van m'n Mirena, ben niet meer "gewoon" ongesteld, vind ik heerlijk. Ben ook bewust met de pil gestopt om niet meer die hormoonhandel in m'n lijf te moeten hebben ...
Over een jaar moet ik een nieuw spiraaltje, eerst maar eens afwachten of het went en ik er mee kan leren omgaan en dan kan ik altijd nog aan de pil natuurlijk.
Kan PMS eigenlijk ook heftiger worden tegen het einde van je mirena? Misschien een reden om 'm al eerder te vervangen?
)Om weer aan de pil te gaan heb ik ook geen zin in eerlijk gezegd. Ben best tevreden van m'n Mirena, ben niet meer "gewoon" ongesteld, vind ik heerlijk. Ben ook bewust met de pil gestopt om niet meer die hormoonhandel in m'n lijf te moeten hebben ...
Over een jaar moet ik een nieuw spiraaltje, eerst maar eens afwachten of het went en ik er mee kan leren omgaan en dan kan ik altijd nog aan de pil natuurlijk.
Kan PMS eigenlijk ook heftiger worden tegen het einde van je mirena? Misschien een reden om 'm al eerder te vervangen?
Alles kan, maar je moet het wel zelf doen!
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:20
Probeer eens Mariadistel in capsulevorm. Artisjokken eten. Groenten/fruit die lichtzuur - bitter smaken. Daarnaast niet toegeven aan de zoet/vetbehoefte/alcohol maar gezond eten, groene groenten en salades. Bij mij helpt het.
Dit moet je dan doen vóórdat je je pms verwacht, dus niet op het moment supreme dan is het te laat.
Hoop dat iemand hier iets aan heeft.
Dit moet je dan doen vóórdat je je pms verwacht, dus niet op het moment supreme dan is het te laat.
Hoop dat iemand hier iets aan heeft.
vrijdag 8 augustus 2008 om 10:48
. En dan nog even naar Esprit en mijn favoriete schoenenwinkel en...en... en.....
vrijdag 8 augustus 2008 om 13:32
Ik heb er ook last van, alleen dan in nog ergere mate denk ik. Ik ben erg snel geprikkeld en kan ontzettend boos worden als iets me niet zint in die periode.
Voorafgaand aan mn menstruatie voel ik me ongeveer 4 a 6 dagen zo, zodra k eenmaal ongesteld ben geworden is de druk van de ketel. Als het zover is dan weet ik heel goed dat ik me niet expres zo voel en dat ik er nix aan kan doen. Als ik boos word zeg ik dan ook tegen mezelf dat ik rustig moet worden en normaal moet doen, maar dat helpt heel weinig. In zo een periode lopen ruzies met mn vriend (die ik dan altijd expres schijn uit te lokken)erg hoog op. Ik kan niet rusten voordat mijn woede dan bekoeld is en dat is dan meestal door iets in huis kapot te smijten of te vernielen of erg hard in mn auto te gaan rijden met keiharde hardcore muziek....daar word ik dan weer rustig van...
Heb hier vaak voor bij de huisarts gezeten en hij zegt ook dat ik pms heb, maar verder wordt het niet echt serieus genomen. Volgens hem kan voedsel veel verandering brengen: erg weinig suiker en zout tot je nemen, dat zou moeten helpen... nou ik merk daar weinig verschil in. Wel slik ik sinds lange tijd de pil maar door. Ongeveer 1 x per half jaar stop ik een week om ongesteld te worden. Op zich werkt dit wel voor mij. Ik heb nog steeds elke maand dat ik me chagrijnig en snel aangebrand voel, maar dit is wel minder heftig dan voorheen... Moet er niet aan denken dat ik ooit wil stoppen met de pil om kinderen te krijgen en elke maand ongesteld moet worden....
Voorafgaand aan mn menstruatie voel ik me ongeveer 4 a 6 dagen zo, zodra k eenmaal ongesteld ben geworden is de druk van de ketel. Als het zover is dan weet ik heel goed dat ik me niet expres zo voel en dat ik er nix aan kan doen. Als ik boos word zeg ik dan ook tegen mezelf dat ik rustig moet worden en normaal moet doen, maar dat helpt heel weinig. In zo een periode lopen ruzies met mn vriend (die ik dan altijd expres schijn uit te lokken)erg hoog op. Ik kan niet rusten voordat mijn woede dan bekoeld is en dat is dan meestal door iets in huis kapot te smijten of te vernielen of erg hard in mn auto te gaan rijden met keiharde hardcore muziek....daar word ik dan weer rustig van...
Heb hier vaak voor bij de huisarts gezeten en hij zegt ook dat ik pms heb, maar verder wordt het niet echt serieus genomen. Volgens hem kan voedsel veel verandering brengen: erg weinig suiker en zout tot je nemen, dat zou moeten helpen... nou ik merk daar weinig verschil in. Wel slik ik sinds lange tijd de pil maar door. Ongeveer 1 x per half jaar stop ik een week om ongesteld te worden. Op zich werkt dit wel voor mij. Ik heb nog steeds elke maand dat ik me chagrijnig en snel aangebrand voel, maar dit is wel minder heftig dan voorheen... Moet er niet aan denken dat ik ooit wil stoppen met de pil om kinderen te krijgen en elke maand ongesteld moet worden....
dinsdag 19 augustus 2008 om 23:09
Ik heb ook een aantal dagen voordat ik ongesteld moet worden die 'rare' buien. Ik word soms zelfs naar van het feit dat ik zo naar doe. (snappen jullie het nog?)
Ik MOET chocola.
Ik val uit tegen tafelgenoten (familie) wanneer ze per ongeluk smakken of hun mes uit hun hand laten vallen.
Ik ben prikkelbaar. Kan niets hebben of ik wordt boos. Soms zo geïrriteerd dat ik ervan ga huilen.
Ik huil.
Ik lach, giechel, om de stomste dingen.
Ik heb nooit heimwee gehad. Maar op vakantie heb ik een paar traantjes gelaten omdat ik twee vriendinnen zoveel miste. De dag erna kwam ik achter de oorzaak: Een pijnscheut in mijn bovenbenen en met een pijnlijke rug loop ik naar het toilet. Tadaa. Het is weer zover.
En soms denk ik: Waarom stel ik me er gewoon niet op in dat ik aardiger moet proberen te doen tijdens die paar dagen voordat ik ongesteld moet worden? Maar wanneer het zover is, heb ik het niet in de gaten en kan alles en iedereen me gestolen worden.
Pffff
Ik MOET chocola.
Ik val uit tegen tafelgenoten (familie) wanneer ze per ongeluk smakken of hun mes uit hun hand laten vallen.
Ik ben prikkelbaar. Kan niets hebben of ik wordt boos. Soms zo geïrriteerd dat ik ervan ga huilen.
Ik huil.
Ik lach, giechel, om de stomste dingen.
Ik heb nooit heimwee gehad. Maar op vakantie heb ik een paar traantjes gelaten omdat ik twee vriendinnen zoveel miste. De dag erna kwam ik achter de oorzaak: Een pijnscheut in mijn bovenbenen en met een pijnlijke rug loop ik naar het toilet. Tadaa. Het is weer zover.
En soms denk ik: Waarom stel ik me er gewoon niet op in dat ik aardiger moet proberen te doen tijdens die paar dagen voordat ik ongesteld moet worden? Maar wanneer het zover is, heb ik het niet in de gaten en kan alles en iedereen me gestolen worden.
Pffff
maandag 25 augustus 2008 om 16:46
Ja, hier is 't weer zo ver, een week vroeger dan voorzien, dus echt balen! 
Ik had het al gevoeld, dus gisterochtend voorzichtig aan Bikeman laten weten dat "ik het weer heb". Helaas heeft het niet mogen baten, 's middags ging ik om een peulschil weer helemaal over de zeik ...
Ruzie weeral en net nu ik hoopte dat ik er wel mee om zou kunnen gaan en hoopte dat Bikeman dat ook zou kunnen, maar niet dus. Ik voel me dan zo verdomd in de steek gelaten wanneer hij het (voor mijn gevoel dan) niet door heeft of niet juist reageert. Vraag ik dan teveel misschien? Gaan we het nog wel een keer leren? Of is het gegarandeerd elke keer ruzie? Dat trek ik toch niet denk ik 
Moet ik die dagen dan maar een schuilplaats zoeken? Hoe gaan jullie partners er mee om? Of wat doen jullie om confrontaties te vermijden?
Ik merk dat praten op zo'n moment gewoon niet lukt en steeds op ruzie uitdraait, zelfs de stomste dingen. Dan maar niks zeggen?
Ik ben het zooooo beu!
Ik had het al gevoeld, dus gisterochtend voorzichtig aan Bikeman laten weten dat "ik het weer heb". Helaas heeft het niet mogen baten, 's middags ging ik om een peulschil weer helemaal over de zeik ...
Ruzie weeral en net nu ik hoopte dat ik er wel mee om zou kunnen gaan en hoopte dat Bikeman dat ook zou kunnen, maar niet dus. Ik voel me dan zo verdomd in de steek gelaten wanneer hij het (voor mijn gevoel dan) niet door heeft of niet juist reageert. Vraag ik dan teveel misschien? Gaan we het nog wel een keer leren? Of is het gegarandeerd elke keer ruzie? Dat trek ik toch niet denk ik Moet ik die dagen dan maar een schuilplaats zoeken? Hoe gaan jullie partners er mee om? Of wat doen jullie om confrontaties te vermijden?
Ik merk dat praten op zo'n moment gewoon niet lukt en steeds op ruzie uitdraait, zelfs de stomste dingen. Dan maar niks zeggen?
Ik ben het zooooo beu!
Alles kan, maar je moet het wel zelf doen!
zondag 28 september 2008 om 14:19
Heyhey!
Het is al een tijdje stil op dit topic, waarschijnlijk zitten de meeste nog niet in deze periode van de maand.
Ik heb een mirenaspiraaltje en dus een onregelmatige periode. En ja hoor gister was het weer zo ver. Ik was niet te genieten. Om alles kan ik kwaad worden, dan ga schreeuwen, met de deuren smijten en weet ik veel wat meer.
Nu lees ik hier iets over partners die er heel goed rekening mee houden als het ´die tijd van de maand is´. Nou die van mij dus NIET. Hij reageerde zo mogelijk nog erger dan ik deed: schreeuwen, schelden (niet op mij, maar in het algemeen) en met spullen smijten (ook niet naar mij). Als we elke keer zulke ruzies hadden moesten we er maar goed over nadenken of een relatie wel zin had, zei hij tijdens de ruzie
Vervolgens hierover een goed gesprek gehad. En dit had hij gezegd in het heetst van de strijd. En alle andere dagen van de maand gaat het supergoed tussen ons. We wonen al ruim anderhalf jaar samen (hebben al bijna 4 jaar iets) en hebben toekomstplannen, trouwen/kinderen/emigreren enz.
Ik heb voor mezelf eens bijgehouden wanneer we ruzies hebben, of wanneer ik vanbinnen voel dat ik weer onhandelbaar ben. En het is altijd als ik OF bijna ongesteld ben OF aan het eind van mijn menstruatie zit.Ik heb mijn vriend uitgelegd dat we alleen maar ruzies hebben als ik ongesteld ben. Nou dit was dus míjn probleem, ik ben ongesteld hij niet.Wat kan hij hier nu aan doen? Dus ik moest maar zorgen dat we niet weer ruzie kregen.
Dit lijkt mij dus schier onmogelijk. Aangezien ik er echt wel op probeer te letten. Maar ik ontplof letterlijk als hij een opmerking maakt die verkeerd valt bij mij. En hoe ik het wend of keer, ik ben degene die te extreem reageert.
Ik heb hier al iets over teunisbloem gelezen (ga hier even achteraan maandag), maar vroeg mij af of jullie nog meer tips hadden. Misschien om er mee om te gaan, of ruzies te voorkomen. Ik heb er over gedacht om over te stappen op de pil, maar mag niet ivm medische redenen.
Ik ga sowieso maandag de HA bellen voor een afspraak, want dit is niet meer te doen voor mij. En ik wil zeker weten dat ik alles heb gedaan om een oplossing te vinden.
Pff, ik heb in elk geval het even van mij af kunnen schrijven. Ik hoop dat jullie misschien iets weten.
Liefs Ana
Het is al een tijdje stil op dit topic, waarschijnlijk zitten de meeste nog niet in deze periode van de maand.
Ik heb een mirenaspiraaltje en dus een onregelmatige periode. En ja hoor gister was het weer zo ver. Ik was niet te genieten. Om alles kan ik kwaad worden, dan ga schreeuwen, met de deuren smijten en weet ik veel wat meer.
Nu lees ik hier iets over partners die er heel goed rekening mee houden als het ´die tijd van de maand is´. Nou die van mij dus NIET. Hij reageerde zo mogelijk nog erger dan ik deed: schreeuwen, schelden (niet op mij, maar in het algemeen) en met spullen smijten (ook niet naar mij). Als we elke keer zulke ruzies hadden moesten we er maar goed over nadenken of een relatie wel zin had, zei hij tijdens de ruzie
Vervolgens hierover een goed gesprek gehad. En dit had hij gezegd in het heetst van de strijd. En alle andere dagen van de maand gaat het supergoed tussen ons. We wonen al ruim anderhalf jaar samen (hebben al bijna 4 jaar iets) en hebben toekomstplannen, trouwen/kinderen/emigreren enz.
Ik heb voor mezelf eens bijgehouden wanneer we ruzies hebben, of wanneer ik vanbinnen voel dat ik weer onhandelbaar ben. En het is altijd als ik OF bijna ongesteld ben OF aan het eind van mijn menstruatie zit.Ik heb mijn vriend uitgelegd dat we alleen maar ruzies hebben als ik ongesteld ben. Nou dit was dus míjn probleem, ik ben ongesteld hij niet.Wat kan hij hier nu aan doen? Dus ik moest maar zorgen dat we niet weer ruzie kregen.
Dit lijkt mij dus schier onmogelijk. Aangezien ik er echt wel op probeer te letten. Maar ik ontplof letterlijk als hij een opmerking maakt die verkeerd valt bij mij. En hoe ik het wend of keer, ik ben degene die te extreem reageert.
Ik heb hier al iets over teunisbloem gelezen (ga hier even achteraan maandag), maar vroeg mij af of jullie nog meer tips hadden. Misschien om er mee om te gaan, of ruzies te voorkomen. Ik heb er over gedacht om over te stappen op de pil, maar mag niet ivm medische redenen.
Ik ga sowieso maandag de HA bellen voor een afspraak, want dit is niet meer te doen voor mij. En ik wil zeker weten dat ik alles heb gedaan om een oplossing te vinden.
Pff, ik heb in elk geval het even van mij af kunnen schrijven. Ik hoop dat jullie misschien iets weten.
Liefs Ana
maandag 29 september 2008 om 01:05
Nou, bij mij zit PMS er weer eventjes op want de sportwagen is weer in volle vaart aan komen scheuren. Ik lig dus nu middenin de nacht op de bank met laptop en kijk naar Cocktail. Heel fraai aangezien de wekker over 5 uurtjes al gaat om naar het werk te gaan.
Omdat ik ontstekingsremmende medicijnen gebruik, mag ik nu ook niet mijn favo blauwe antisportwagenpijn - pilletjes slikken waar ik dus echt van baal. Ze werken fantastisch, maar nu mag ik puur natuur deze krampen ervaren. Klote.
Maar goed, dit topic gaat over PMS en niet over mijn nachtelijke uitstapjes met kruik van bed naar bank. Ik heb behoorlijk last van PMS. Gegarandeerd dat ik ruzie heb met mijn vriend en het gaat werkelijk nergens over. De lieverd verdient het totaal niet en ik voel me dan ook altijd rot erna. Hij hoeft maar iets te zeggen wat net niet goed valt en hoppa, daar gaan we weer. Ook ben ik jankerig, kouwelijk, beetje angstig en erg zwaar op de hand voordat opoe komt. Echte tips heb ik niet. Sporten schijnt te helpen, maar bij mij heeft het weinig effect. Ik let goed op mijn voeding, maar dat mag ook niet helpen. Ik denk dat 2 of 3 dagen lekker onder de wol het beste helpt voor alles en iedereen.
Nou, ik ga weer verder sjacharijnen en met m'n kopje kruidenthee genieten van het plezier om vrouw te zijn (vergeef me mijn cynische toon. Ik hoop dat het vrouw-zijn me in de nabije toekomst iets moois gaat opleveren, maar voor nu baal ik eventjes)
Omdat ik ontstekingsremmende medicijnen gebruik, mag ik nu ook niet mijn favo blauwe antisportwagenpijn - pilletjes slikken waar ik dus echt van baal. Ze werken fantastisch, maar nu mag ik puur natuur deze krampen ervaren. Klote.
Maar goed, dit topic gaat over PMS en niet over mijn nachtelijke uitstapjes met kruik van bed naar bank. Ik heb behoorlijk last van PMS. Gegarandeerd dat ik ruzie heb met mijn vriend en het gaat werkelijk nergens over. De lieverd verdient het totaal niet en ik voel me dan ook altijd rot erna. Hij hoeft maar iets te zeggen wat net niet goed valt en hoppa, daar gaan we weer. Ook ben ik jankerig, kouwelijk, beetje angstig en erg zwaar op de hand voordat opoe komt. Echte tips heb ik niet. Sporten schijnt te helpen, maar bij mij heeft het weinig effect. Ik let goed op mijn voeding, maar dat mag ook niet helpen. Ik denk dat 2 of 3 dagen lekker onder de wol het beste helpt voor alles en iedereen.
Nou, ik ga weer verder sjacharijnen en met m'n kopje kruidenthee genieten van het plezier om vrouw te zijn (vergeef me mijn cynische toon. Ik hoop dat het vrouw-zijn me in de nabije toekomst iets moois gaat opleveren, maar voor nu baal ik eventjes)
maandag 29 september 2008 om 02:56
LOL zo'n topic
Ik heb ook vreselijk last van PMS
Niet 1 dag maar wel een paar dagen
Ik wordt kriebelig, sjaggie en maak van een mug een olifant. Kan me dan werkelijk druk maken om de kleinste dingen.
Mijn zoon van 12 is dan ook echt een etter. Mam moet je weer ongesteld worden?
Nou dat moeten ze zeggen, dan is de hek helemaal van de dam.
Mijn dochter van 14 heeft er ook al last van, niet in de mate als ik heb maar ik herken veel dingen in haar.
Ze is in die periode heel emotioneel, als ik maar iets tegen haar zeg huilt ze al. Ik weet zelf niet meer wanneer het bij mij is begonnen. Herkent iemand dat net als bij mijn dochter. Dat je ook al zo jong er last van had?
Ik heb ook vreselijk last van PMS
Niet 1 dag maar wel een paar dagen
Ik wordt kriebelig, sjaggie en maak van een mug een olifant. Kan me dan werkelijk druk maken om de kleinste dingen.
Mijn zoon van 12 is dan ook echt een etter. Mam moet je weer ongesteld worden?
Nou dat moeten ze zeggen, dan is de hek helemaal van de dam.
Mijn dochter van 14 heeft er ook al last van, niet in de mate als ik heb maar ik herken veel dingen in haar.
Ze is in die periode heel emotioneel, als ik maar iets tegen haar zeg huilt ze al. Ik weet zelf niet meer wanneer het bij mij is begonnen. Herkent iemand dat net als bij mijn dochter. Dat je ook al zo jong er last van had?
maandag 29 september 2008 om 15:37
Hoi mede-PMS-genoten,
Jullie stukjes zijn zeer herkenbaar. Ik heb altijd ruzie met mijn vriend een paar dagen voordat ik ongesteld moet worden. Hij heeft het altijd wel in de gaten en nu hebben we er ook wel lol om (hij lacht me eigenlijk gewoon uit omdat ik super geirriteerd zit te reageren op bijna alles!). Ik kan me niet herinneren dat ik vroeger ook zo super chago was. Mijn tip is dus bij man/vriend gewoon melden dat je ongesteld moet worden en er om lachen (want het gaat echt werkelijkwaar nergens over hoe chago ik dan ben).
Ben trouwens net gestopt met de pil en had er de laatste keer juist veel minder last van....hopelijk blijft dat zo! Weten jullie daar iets van....dat als je juist wel de pil slikt dat het dan erger kan worden? groetjes
Jullie stukjes zijn zeer herkenbaar. Ik heb altijd ruzie met mijn vriend een paar dagen voordat ik ongesteld moet worden. Hij heeft het altijd wel in de gaten en nu hebben we er ook wel lol om (hij lacht me eigenlijk gewoon uit omdat ik super geirriteerd zit te reageren op bijna alles!). Ik kan me niet herinneren dat ik vroeger ook zo super chago was. Mijn tip is dus bij man/vriend gewoon melden dat je ongesteld moet worden en er om lachen (want het gaat echt werkelijkwaar nergens over hoe chago ik dan ben).
Ben trouwens net gestopt met de pil en had er de laatste keer juist veel minder last van....hopelijk blijft dat zo! Weten jullie daar iets van....dat als je juist wel de pil slikt dat het dan erger kan worden? groetjes
maandag 29 september 2008 om 16:49
Nog een paar dagen en ook ik mag er weer aan geloven. Voel me nu al errug moe en de wereld is net een tikkie minder leuk. Op dag zelf wil ik me het liefst ziekmelden, kan qua emoties geen moer aan en zit trillend op de wc omdat ik de deur uit moet.
Het is dan net of ik weer in die periode zit dat het slecht met mij ging, ik niks geleerd heb en het nooit meer over gaat.
Sterkte allemaal.
En diegene waarvan haar vriend er geen rekening mee wenste te houden: niet echt een sympathieke instelling. Ze zouden eens moeten weten hoeveel rotgedachten we inhouden!!!
Het is dan net of ik weer in die periode zit dat het slecht met mij ging, ik niks geleerd heb en het nooit meer over gaat.
Sterkte allemaal.
En diegene waarvan haar vriend er geen rekening mee wenste te houden: niet echt een sympathieke instelling. Ze zouden eens moeten weten hoeveel rotgedachten we inhouden!!!
zondag 5 oktober 2008 om 14:53
Hey allemaal,
Ik ben inmiddels De Dagen alweer door en twee k*tdagen gehad, maar daarna is alles weer gewoon verlopen.
@Hanke321: als mijn vriend zo kwaad wordt, denk ik vaak ook ´weet jij wel hoeveel ik mij probeer in te houden? Maar uiteindelijk barst de bom bij mij en dan ben jij gelijk nog kwaaier dan ik!´
Inmiddels heb ik er nogmaals met mijn vriend overgepraat. Aan het einde van de eerste PMSdag. En hij beloofde zijn best te doen, niet al te veel te reageren op mij. Hij zei dat hij ook wel zag dat ik erg mijn best deed.
Volgens mij kan hij gewoon niet bevatten dat ik puur door de PMS zo onhandelbaar ben. Want hij zei: ik ben opgevoed door mijn moeder en ik heb een zusje, dus ik weet dat je last kan hebben van je periode, maar dan ben je hooguit wat ziekig en chagrijnig.
Maar hij kan zich ook niet voorstellen dat ik vanmezelf zo kwaad ben. Volgens hem ben ik soms niet de Ana met wie hij samenwoont. Die is lief, behulpzaam, lacht de hele dag en heeft alles voor hem over.
Maar als je zo kwaad bent, dan herken ik je niet.
En ik moet toegeven de dag erna, als hij merkte dat ik zou ontploffen van woede, zei hij relaxed ga maar met een kop thee op de bank zitten, ik regel het wel!
Dus een goed begin, want als ik het kan loslaten/wegzetten van hetgeen waardoor ik zo kwaad wordt, voel ik mezelf weer rustig worden.
Naja, het is even afwachten of hij volgende maand ook zo begripvol is, maar het is een goed begin.
Liefs Ana
Ik ben inmiddels De Dagen alweer door en twee k*tdagen gehad, maar daarna is alles weer gewoon verlopen.
@Hanke321: als mijn vriend zo kwaad wordt, denk ik vaak ook ´weet jij wel hoeveel ik mij probeer in te houden? Maar uiteindelijk barst de bom bij mij en dan ben jij gelijk nog kwaaier dan ik!´
Inmiddels heb ik er nogmaals met mijn vriend overgepraat. Aan het einde van de eerste PMSdag. En hij beloofde zijn best te doen, niet al te veel te reageren op mij. Hij zei dat hij ook wel zag dat ik erg mijn best deed.
Volgens mij kan hij gewoon niet bevatten dat ik puur door de PMS zo onhandelbaar ben. Want hij zei: ik ben opgevoed door mijn moeder en ik heb een zusje, dus ik weet dat je last kan hebben van je periode, maar dan ben je hooguit wat ziekig en chagrijnig.
Maar hij kan zich ook niet voorstellen dat ik vanmezelf zo kwaad ben. Volgens hem ben ik soms niet de Ana met wie hij samenwoont. Die is lief, behulpzaam, lacht de hele dag en heeft alles voor hem over.
Maar als je zo kwaad bent, dan herken ik je niet.En ik moet toegeven de dag erna, als hij merkte dat ik zou ontploffen van woede, zei hij relaxed ga maar met een kop thee op de bank zitten, ik regel het wel!
Dus een goed begin, want als ik het kan loslaten/wegzetten van hetgeen waardoor ik zo kwaad wordt, voel ik mezelf weer rustig worden.
Naja, het is even afwachten of hij volgende maand ook zo begripvol is, maar het is een goed begin.
Liefs Ana
maandag 6 oktober 2008 om 13:42
Wat heerlijk dat ik niet de enige ben met dit probleem!
Bij mij vergaat de wereld dus ook 1 keer per maand. Al 12 jaar lang... Ik slik wel sinds een tijdje teunisbloemolie van de Tuinen en volgens mij helpt dat een klein, klein, klein beetje. Verder probeer ik me op het moment zelf toe te spreken om me niet volledig te laten gaan (huilen, schreeuwen, ruzie zoeken etc.). Af en toe lukt me dat, maar meestal eigenlijk niet. Ik hoop nog altijd op een wonderpil!
Bij mij vergaat de wereld dus ook 1 keer per maand. Al 12 jaar lang... Ik slik wel sinds een tijdje teunisbloemolie van de Tuinen en volgens mij helpt dat een klein, klein, klein beetje. Verder probeer ik me op het moment zelf toe te spreken om me niet volledig te laten gaan (huilen, schreeuwen, ruzie zoeken etc.). Af en toe lukt me dat, maar meestal eigenlijk niet. Ik hoop nog altijd op een wonderpil!
maandag 6 oktober 2008 om 14:57
Wat een hoop herkenning zeg! Ik heb werkelijk alles gelezen wat vast en los zit over PMS (Pass My Shotgun). Unlike others, ik heb er soms 1,5 week last van. De agressie, de huilbuien, de grijze sluier over mijn hele gemoed...pfff. Hoe erg mijn PMS ook is (en dit gaat heel zweverig klinken dus ik waarschuw maar vast) ik heb er mijn beste vriendinnetje van gemaakt. PMS ga ik niet meer te lijf met van alles maar ik laat die hele golf ellende gewoon over me heen komen. Op een of andere manier heb ik geleerd dat dit een soort Dr.Jekkyl en Mss.Hyde-ding is en in dat PMS-gebeuren een kant van mij naar boven komt die ook es lekker mag tieren en blerren. Een soort 'if you can't beat it, join it' verhaal 
Wat mijn slappe-ik verkloot in de eerste twee weken, trekt mijn monster-ik de andere twee weken weer helemaal recht.
Nee, van mij mag het blijven, scheelt me een hoop assertiviteitscursussen
Wat mijn slappe-ik verkloot in de eerste twee weken, trekt mijn monster-ik de andere twee weken weer helemaal recht.
Nee, van mij mag het blijven, scheelt me een hoop assertiviteitscursussen
maandag 6 oktober 2008 om 20:05
Ik heb er ook last van sinds ik met de pil ben gestopt.
Ik word niet chagrijnig of agressief ( ), maar somber en angstig. En zodra de sluizen opengaan is dat weer over, en komt mijn rationele ik weer naar boven.
Mijn probleem is dat ik tijdens die periode (anderhalve week) niet het inzicht heb dat 'het weer zover is', maar dat ik dan gewoon zwelgje speel in de emotie van het moment.
Ik word niet chagrijnig of agressief (
), maar somber en angstig. En zodra de sluizen opengaan is dat weer over, en komt mijn rationele ik weer naar boven.Mijn probleem is dat ik tijdens die periode (anderhalve week) niet het inzicht heb dat 'het weer zover is', maar dat ik dan gewoon zwelgje speel in de emotie van het moment.
dinsdag 7 oktober 2008 om 23:28
hier nog een PMS-er.
de dagen voor ik ongesteld moet worden slaap ik ineens heel slecht..ik kan vaak niet goed inslapen en moet snachts vaak plassen. Dan weet ik dat het feest weer gaat beginnen!
PMS+slaaptekort is ook geen goeie combi....
ik voel de hormonen gewoon door mijn lijf gieren en schiet van een huilbui in een mateloze irrititatie om niets, soms zo erg dat ik het gevoel heb dat ik ga ontploffen!Zelfs mijn lief, klein kittentje werkt op mijn zenuwen.
Ik jank écht om alles, alleen de gedachte aan iets zieligs of vervelends doet me al brullen...ik voel me waardeloos, alles gaat kut en niets is zoals ik het wil..Ik ben er van overtuigd dat iedereen tegen me is, mijn vrienden vinden me vast een idioot en zijn me he-le-maal zat.ik vind mezelf momenteel een labiel spook! Nog even doorzetten, de eerste dag van mijn menstruatie is hier de piek en dan....is het weer voorbij!
En kan ik me niet meer voorstellen dat ik dit echt allemaal dacht!
de dagen voor ik ongesteld moet worden slaap ik ineens heel slecht..ik kan vaak niet goed inslapen en moet snachts vaak plassen. Dan weet ik dat het feest weer gaat beginnen!
PMS+slaaptekort is ook geen goeie combi....
ik voel de hormonen gewoon door mijn lijf gieren en schiet van een huilbui in een mateloze irrititatie om niets, soms zo erg dat ik het gevoel heb dat ik ga ontploffen!Zelfs mijn lief, klein kittentje werkt op mijn zenuwen.
Ik jank écht om alles, alleen de gedachte aan iets zieligs of vervelends doet me al brullen...ik voel me waardeloos, alles gaat kut en niets is zoals ik het wil..Ik ben er van overtuigd dat iedereen tegen me is, mijn vrienden vinden me vast een idioot en zijn me he-le-maal zat.ik vind mezelf momenteel een labiel spook! Nog even doorzetten, de eerste dag van mijn menstruatie is hier de piek en dan....is het weer voorbij!
En kan ik me niet meer voorstellen dat ik dit echt allemaal dacht!
woensdag 8 oktober 2008 om 21:50
Misschien is het hier al genoemd (ben te lui om nu alles door te lezen), maar ik heb veel baat gehad bij acupunctuur.
Na zo'n 7 behandelingen, ben ik er zeker 2 jaar vanaf geweest. Twee jaar geen PMS is heel wat waard :-)
Daarna kwam het langzaam weer terug en inmiddels (zo'n 2,5 jaar na de laatste behandeling) is het weer in alle hevigheid terug en zou ik dus weer eens bij de acupuncturist langs moeten voor een paar behandelingen.
Bij mij overheerst het gevoel van onzekerheid en labiliteit. Kortom de juiste ingrediënten voor een feestje
Na zo'n 7 behandelingen, ben ik er zeker 2 jaar vanaf geweest. Twee jaar geen PMS is heel wat waard :-)
Daarna kwam het langzaam weer terug en inmiddels (zo'n 2,5 jaar na de laatste behandeling) is het weer in alle hevigheid terug en zou ik dus weer eens bij de acupuncturist langs moeten voor een paar behandelingen.
Bij mij overheerst het gevoel van onzekerheid en labiliteit. Kortom de juiste ingrediënten voor een feestje
