Psyche
alle pijlers
Problemen door hoogbegaafdheid..wie ook?
donderdag 17 juli 2008 om 18:13
Hai!
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
kon er zo snel geen topic over vinden, dus ben een nieuwe gestart...Ik ben 26 en hoogbegaafd, niet dat ik daar zo trots op ben, integendeel..Vaak had ik maar liever gehad dat ik was zoals veel anderen..Ik weet niet wat ik leuk vind doordat ik nergens een uitdaging in zie, ben heel snel uitgekeken op werk, en loop daar nu in vast. Wie kan hier over meepraten en herkent dit?
zondag 20 juli 2008 om 17:47
Wat een onzin allemaal. Natuurlijk heb je als hoogbegaafde geen bovengemiddelde sociale vaardigheden nodig. Iedereen heeft voordeel van sociale vaardigheden, hoe begaafd dan ook. Maar afwijkend gedrag wordt juist eerder getolereerd onder slimme mensen dan onder minder slimme mensen, daar is de druk om je te conformeren veel groter.
Ik blijf steeds meer met het idee zitten dat de mensen hier die problemen ervaren dat vooral aan hun persoonlijkheid hebben te danken. Maar liever zeggen dat dat komt omdat ze zo ongelooflijk slim zijn.
Ik blijf steeds meer met het idee zitten dat de mensen hier die problemen ervaren dat vooral aan hun persoonlijkheid hebben te danken. Maar liever zeggen dat dat komt omdat ze zo ongelooflijk slim zijn.
zondag 20 juli 2008 om 17:53
Denk ik ook, Nippo. Ik deed dat zelf ook altijd, maar het is je persoonlijkheid. Ik ken hoogbegaafden van de Mensa waar echt gewoon geen gesprek mee te beginnen is. Grootse plannen, maar wel vanaf het zolderkamertje van het ouderlijk huis. En dan normaalbegaafden die veel hebben bereikt en supersociaal zijn. Ik geloof nu ook niet meer in problemen door hoogebaagfdheid, maar het is een lekker excuus. Was het ook voor mij, maar nu niet meer. Net zoals mijn BPS geen excuus is voor wat dan ook.
zondag 20 juli 2008 om 18:08
De problemen die ik ondervond tijdens mijn wetenschappelijke carriere zijn toch echt niet terug te voeren op mijn persoonlijkheid. Wel op mijn intellectualiteit en dat daardoor niemand mijn ideeen deelde, waardoor ik geen waardering in mijn werk kreeg. Uitdaging genoeg daar lag het niet aan. Geld om onderzoek te doen was er echter niet. De wereld was er nog niet klaar voor. 10 jaar later heeft mijn professor overigens het idee wel geaccepteerd en werkt eraan, na wat rijpingstijd blijkt het toch geschikt. Het wetenschappelijke klimaat is veranderd en de ideeen zijn niet meer zo revolutionair. Hij heeft gevraagd of ik er verder aan wil werken. Ik heb er geen behoefte meer aan nu.
Nu ik mijn hoogbegaafdheid laat voor wat het is en gewoon intelligent werk doe dat van mij verwacht wordt zonder al te innovatief of creatief bezig te zijn krijg ik wel waardering voor en haal ik genoegdoening uit mijn werk. Mijn persoonlijkheid is niet veranderd, hoor. Ik houd nu mijn genialiteit lekker voor mezelf, het is me meermaals gebleken dat de maatschappij het niet accepteert.
zondag 20 juli 2008 om 18:21
Ik vermoed dat het belangrijk is omdat je als hoogbegaafde, vooral als kind, de aansluiting eerder mist met je leeftijdsgenoten dan een gemiddeld begaafde. Je cognitieve ontwikkeling loopt voor, waardoor je eerder 'afwijkend' kan reageren of andere interesses hebt. Dit zal je, om aan te sluiten, op de een of andere manier moeten compenseren. Als je sociaal heel vaardig bent, en je ook interesse kan tonen voor onderwerpen waar je zelf misschien uitgegroeid bent, kan je beter contact maken met leeftijdsgenoten. Deze leeftijdsgenoten hoeven deze 'extra' vaardigheid misschien niet te hebben omdat hun peergroup dezelfde ontwikkeling doormaakt.
Op latere leeftijd is dit denk ik minder van belang, omdat je vanaf de middelbare school (als het goed is) eerder in een omgeving zit met meer gelijkgestemden en je deze omgeving ook bewust op kan zoeken.
zondag 20 juli 2008 om 18:24
zondag 20 juli 2008 om 18:31
Als dat zo zou zijn, zou je dan niet de afgelopen jaren steeds minder "problematische hoogbegaafden" moeten hebben? Op scholen wordt immers steeds meer gedifferentieerd, er zijn steeds meer onderwijstypes die kinderen niet op leeftijd, maar op niveau indelen dus steeds meer mogelijkheden voor hoogbegaafde kinderen om gelijkgestemde zielen te treffen.
Maar tegengesteld aan wat je op basis van die ontwikkeling zou mogen verwachten, lijkt hoogbegaafdheid steeds problematischer. Of wordt het in elk geval steeds problematischer gemaakt.
zondag 20 juli 2008 om 18:35
Ik mocht gewoon in hogere groep lezen. Mijn ouders stimuleerden ons met algebra enzo. Ik heb trouwens nu het gevoel helemaal niet begaafd te zijn. Ik denk dat als ik nu een test zou doen, ik niet hoogbegaafd zou zijn. Denk door medicatie enzo. Persoonlijke problemen hebben geleid tot een niet echt glansrijke carrriere. Het is niet vanzelfsprekend als je hoogbegaafd bent, dat je ook een glansrijke carriere hebt en dat je een fantastisch goed leven leidt. Dat hangt echt helemaal van de (rest van) de persoonlijkheid af. Mijn 'vriend' heeft zich omhooggewerkt vanaf het LBO, daar heb ik pas bewondering voor. Doorzettingsvermogen en discipline. Helaas komt dat niet automatisch bij hoogbegaafdheid, wat gewoon een talent is maar ontwikkeld moet worden.
zondag 20 juli 2008 om 18:37
Overigens denk ik wel dat hoogbegaafdheid problemen met zich kan brengen. Ik ben bijvoorbeeld ontiegelijk lui. Zal ik in aanleg ook wel zijn geweest, maar doordat ik op school niks hoefde uit te voeren, is inzet bepaald niet gestimuleerd. Dus werd ik luier en luier.
Punt is: ik kan lui in een hoekje gaan zitten en roepen dat dat komt omdat ik hoogbegaafd ben, of ik kan me realiseren dat luiheid door een combi van aanleg en ontwikkeling een vrij dominante trek is geworden, en zorgen dat ik met zo min mogelijk inspanning verder door 't leven rol. Of - als ik dat zou willen - me realiseren dat ik wat extra mijn best moet doen om die luiheid te overwinnen.
Alles heeft z'n eigen problemen. Laagbegaafdheid: je snapt nooit wat. Middelmatig begaafd: je blinkt nooit eens ergens in uit. At the end of the day heb ik 't liefst de problemen van de hoogbegaafdheid, vooral omdat die uit de aard der zaak komen met een extra hoeveelheid capaciteiten om je problemen de baas te worden.
Punt is: ik kan lui in een hoekje gaan zitten en roepen dat dat komt omdat ik hoogbegaafd ben, of ik kan me realiseren dat luiheid door een combi van aanleg en ontwikkeling een vrij dominante trek is geworden, en zorgen dat ik met zo min mogelijk inspanning verder door 't leven rol. Of - als ik dat zou willen - me realiseren dat ik wat extra mijn best moet doen om die luiheid te overwinnen.
Alles heeft z'n eigen problemen. Laagbegaafdheid: je snapt nooit wat. Middelmatig begaafd: je blinkt nooit eens ergens in uit. At the end of the day heb ik 't liefst de problemen van de hoogbegaafdheid, vooral omdat die uit de aard der zaak komen met een extra hoeveelheid capaciteiten om je problemen de baas te worden.
zondag 20 juli 2008 om 18:40
Dhelia, dat eerste stuk, volkomen eens. Ik studeer haast Denken, en soms voel ik me ook weleens dom dat ik nooit meer een boek voor mijn plezier lees en gewoon een diploma wil om het papiertje. Ik vind mijn uitdaging niet meer in studeren. Ik reis liever. En da's gewoon mijn aard denk ik, niet dat hoogbegaafde. Ik scoor niet bijzonder hoog maar dat komt door de faalangst. Niet durven leren om uiteindelijk een kutcijfer te halen. Ik ben bang dat ik niet meer zo goed ben als vroeger in leren, dus durf ik me niet ten volle te geven. Da's ook een excuus natuurlijk voor lage cijfers.
zondag 20 juli 2008 om 18:40
Dat is wel een interessante vraag En zijn die kinderen inmiddels ook de volwassenen die de problemen hebben of komen die er nog aan? Want volgens mij gaat het vooral om de huidige volwassenen die vroeger die begeleiding niet hebben gehad.
Ik ben wel benieuwd, hoe dit onderwijs uitpakt en of het ook invloed op de sociale ontwikkeling heeft. Of zijn daar al gegevens over?
zondag 20 juli 2008 om 18:52
Maar je kan toch ook moeilijk altijd maar hoogbegaafd zitten wezen? Het is maar één facet, en de ene keer staat 't wat meer op de voorgrond dan de andere. Ik kan bv ook niet zeggen dat de afgelopen jaren zo vreselijk intellectueel verantwoord zijn geweest. Andere omstandigheden dan in jouw geval, maar toch... Ik kwam qua lezen vaak weken lang niet verder dan Nijntje Als ik de voorpagina van de krant las, vond ik het al heel wat. En nu mijn leven weer in een wat rustiger vaarwater is, merk ik dat ik ook meer intellectuele(re) interesses krijg.
zondag 20 juli 2008 om 18:57
De problemen lijken vaak geconstateerd te worden bij kinderen in de leeftijd van de onderbouw-basisschool. Afgaande op mijn ervaringen thuis en in de omgeving, zijn de dingen die jij noemt bij die leeftijdscategorie nog absoluut niet aan de orde (voor zover ze dat überhaupt al zijn want het lijkt ook nogal een hype)
zondag 20 juli 2008 om 19:00
Ha, daar heb je natuurlijk wel gelijk in, Dhelia. Ik werd altijd wandelende encyclopedie genoemd, had alle literatuur bijna wel gelezen enzovoorts. Nu geniet ik van kleine dingetjes en heb ik dat hele intellectuele laten varen. Ik merkte dat mensen dat niet leuk vonden, of te imponerend. Dan kwam ik op een voetstuk te staan, en daar is 't makkelijk om van grote hoogte er vanaf te donderen. Ik ga er ook niet meer prat op in, dat was uit onzekerheid en de gedachte dat ik niets anders was dan heel intelligent. Nu weet ik dat ik ook een lieve vriendin ben, een goede dochter, een grappige kennis, een feestvierder, een reiziger en soms een klein meisje hunkerend naar liefde. Dus ja, dat hoogbegaafde is maar 1 facet van een rijke persoonlijkheid, net als een ander. Wel voel(de) ik me soms totaal vervreemd van anderen. Als kind nam ik aan dat iedereen zo was als ik, maar ik kwam erachter dat dat helemaal niet zo was. Dat gaf vervreemding. Nu 'laat ik me zakken' naar het niveau van anderen, en eigenlijk gaat dat vanzelf. Ik voel helemaal geen niveauverschil meer eigenlijk. Mensen zijn persoonlijkheden, en inderdaad, de begaafdheid is maar een facet.
zondag 20 juli 2008 om 19:02
zondag 20 juli 2008 om 19:06
Digi, ik kom er even tussendoor. Fijn dat het je er nu beter mee kan omgaan. Maar wat me opvalt is dat je schrijft dat je nu ook 'afzakt' naar het niveau van anderen. Bedoel je daar ook mee dat je meer contact hebt met anderen, en dus wat socialer bent geworden en dat je vroeger afstand creëerde door je hoogbegaafdheid?
Het is echt puur een vraag hoor, ik hamer er wel erg op door maar ik ben er echt nieuwsgierig naar, vandaar. Ik snap dat er veel andere meningen zijn en ben blij met elk nieuw inzicht.
En wat ik eerder schreef, over de leerlingen van nu die nog volwassen moeten worden. Het kan natuurlijk goed dat ook de jongeren nu er problemen mee ervaren, net zoals de volwassenen van nu die vroeger geen begeleiding hebben gehad. Maar blijkbaar gaat er dan iets (wat?) niet goed in het onderwijs aan HB, toch?
Het is echt puur een vraag hoor, ik hamer er wel erg op door maar ik ben er echt nieuwsgierig naar, vandaar. Ik snap dat er veel andere meningen zijn en ben blij met elk nieuw inzicht.
En wat ik eerder schreef, over de leerlingen van nu die nog volwassen moeten worden. Het kan natuurlijk goed dat ook de jongeren nu er problemen mee ervaren, net zoals de volwassenen van nu die vroeger geen begeleiding hebben gehad. Maar blijkbaar gaat er dan iets (wat?) niet goed in het onderwijs aan HB, toch?
zondag 20 juli 2008 om 19:20
Hey Soundpost
Ja, ik ben socialer geworden. Ik creeerde vroeger inderdaad een soort afstand. Ik had wel vrienden hoor, maar toch. Soms heb ik het nog een beetje. Eigenlijk al mijn vrienden hebben WO-niveau, dus heb ik ze misschien daar toch een beetje op uitgezocht (natuurlijk ook blijven plakken van het VWO). Ik denk niet dat ik met een 'dom' (ik vind het een rotwoord) iemand echt goed bevriend zou kunnen zijn. Mijn ex was zoiemand, die begreep niets van mij. We deelden behalve humor en seks eigenlijk niets, en we praatten volkomen langs elkaar heen. Want een hoger IQ hebben betekent voor mij ook dingen NIET begrijpen, zoals mensen met een laag IQ. Ik kom er gewoon niet bij, bij dat 'soort' mensen.
zondag 20 juli 2008 om 19:40
Ik vraag me oprecht af of dat nou wel zo is, dat er tegenwoordig in het onderwijs zoveel meer wordt gedifferentieerd. Je hebt nog steeds "gewone" basisscholen, waar kinderen met een meerbegaafdheid extra werk krijgen ( meer van hetzelfde) en het voortgezet onderwijs is nog steeds op dezelfde manier ingedeeld.
De slimmerds gaan naar het gymnasium, of doen iets op het atheneum plus ( vwo met filosofie, Latijn, of whatever). Wat wel redelijk nieuw is is het technasium. Maar verder?
Ik heb zelfs op een school gewerkt, waar de eerste twee jaren een heterogene brugperiode was. Pas in de derde werd er gedetermineerd. Dus dan zat je als slimmerik tot je 14de tussen de dommerds, voor je gevoel.
Daar zat dan wel een filosofie achter: men hoopte/verwachtte dat de minderbegaafden zich op zouden trekken aan de meerbegaafden. Maar in vele ogen was dat een illusie.
De slimmerds gaan naar het gymnasium, of doen iets op het atheneum plus ( vwo met filosofie, Latijn, of whatever). Wat wel redelijk nieuw is is het technasium. Maar verder?
Ik heb zelfs op een school gewerkt, waar de eerste twee jaren een heterogene brugperiode was. Pas in de derde werd er gedetermineerd. Dus dan zat je als slimmerik tot je 14de tussen de dommerds, voor je gevoel.
Daar zat dan wel een filosofie achter: men hoopte/verwachtte dat de minderbegaafden zich op zouden trekken aan de meerbegaafden. Maar in vele ogen was dat een illusie.
zondag 20 juli 2008 om 19:41
Door wie dan? Ik heb die ervaring helemaal niet, at best wordt intelligentie gezien als iets waar je blij mee moet zijn omdat het deuren voor je opent, maar wat verder niet zo boeiend is, at worst wordt het zoals in deze discussie als problematisch beschouwd. Maar overgewaardeerd wordt het door vrijwel niemand, volgens mij.
Am Yisrael Chai!
zondag 20 juli 2008 om 19:47
Dit klinkt als iemand die gefrustreerd is over zijn carriere, zoals zovele wetenschappers van welk niveau dan ook. Jij wijt het aan het feit dat je een miskend genie bent. Ik denk dat je niet genoeg vaardigheden bezat om je idee uit te werken danwel over te brengen. Want alleen intellectuele capaciteiten zijn niet voldoende voor een wetenschappelijke carriere. En geld om onderzoek te doen kun je zelf aanvragen, met een goed uitgewerkt en onderbouwd plan.
zondag 20 juli 2008 om 20:18
Maar minder sociaal gedrag en hoogbegaafdheid zijn toch helemaal niet gekoppeld? Althans, waaruit zou je dat willen afleiden?
Wat is sociaal gedrag überhaupt? Is dat per definitie veel vrienden en een druk leven met veel afspraken? Ik heb nooit veel vrienden gehad, ze ook nooit gemist. Maar ligt dat dan aan mijn hoogbegaafdheid of aan mijn karakter? Ik denk 't laatste. Denk dat ik ook als ik gemiddeld begaafd was geweest, weinig vrienden zou hebben gehad. En 't niet gemist had.
zondag 20 juli 2008 om 20:22
Ik ben niet gefrustreerd, hoor. Toendertijd wel flink gebaald, omdat ik ondanks een goed plan, zelf gefinancierde experimenten geen waardering of erkenning kreeg. Wat ik voorstelde was niet mogelijk, ook al wezen mijn experimenten anders uit. Geld was er niet voor onderzoek, nogal een politiek gevoelig item waar teveel partijen economisch verlies zouden lijden. Ik heb verschillende onderzoeken gedaan waar ik wel financiering voor heb gekregen, dus daar ligt het niet aan. Ik heb me erbij neergelegd. En dat ik een miskend genie ben, ach daarin ben ik niet alleen en ervaar ik totaal geen last van. Wel vind ik het jammer dat niet erkend wordt dat hoogbegaafden wel degelijk problemen kunnen ondervinden door hun intelligentie. Aan de onderkant (zwakbegaafdheid) zijn deze problemen namelijk niet vreemd.