Psyche
alle pijlers
Psychiatrische middelen of vernieling?
maandag 20 februari 2017 om 00:06
Enige maanden geleden kreeg ik een paniekaanval, deze is gedurende 6 weken af en aan gegaan. Op een gegeven moment wordt je radeloos en je lichaam raakt uitgeput. Omdat het je niet meer lukt om de boel onder controle te krijgen en je lichaam ook steeds meer in de vecht en vluchtmodus terecht komt, raak je uitgeput. Je gaat naar de huisarts, die geeft oxazepam. Helaas begon toen de ellende pas echt. Daags na mijn tweede oxazepam werd ik helemaal gek of thans, ik werd angstiger, ik werd duizeliger en voelde mezelf nog onwerkelijker worden. Terug naar de huisarts, ik was radeloos. Huisarts schreef me 75 mg Venlafaxine voor icm 3 maal daags pam. Dit om de angsten en paniek te onderdrukken die heviger zou kunnen worden. Dat heb ik gemerkt! Bij de eerste pil leek het wel alsof ik buiten mezelf was. Huisarts gebeld. Gewoon doorslikken. Oxazepam Op tijd nemen. Ik had mijn huisarts overigens duidelijk verteld dat ik een hersenbeschadiging heb. Zo belde ik iedere dag met de huisarts. Herkende mezelf niet meer terug. Doorslikken, doorslikken, wordt vanzelf minder. Mijn omgeving voerde ook druk op me uit, omdat ze zich, kennelijk ernstige zorgen maakte. Ik sliep veel, was bang en had rare dromen en korte flash backs. Ook kreeg ik veel last van een bonzend hart en een hoge hartslag, druk op borst etc. Alles aan huisarts gemeld. Zowel huisarts als omgeving stelde dat het enkel mijn paniek was en dat ik door moest gaan. Omdat ik radeloos was deed ik Dit. Na 4 a 6 weken leek het wat beter te gaan. Wel ben ik mijn gehele vertrouwen in mezelf kwijt en denk dat wat er gebeurd is absoluut niet goed is. Ik ben nu rustiger, maar komt dat door de medicijnen of doordat ik zoveel heb moeten doorstaan dat ik gewend ben geraakt aan het meest verschrikkelijke? Het werkt beter als mensen naar je luisteren, in plaats van je vergiftigen. Mijn lichaam, ik ken het qua gevoel niet meer. Het lijkt wel kapot. Ik ben hoog gevoelig. Nu is Dit ook mijn valkuil, maar ik mis het verschrikkelijk. Stoppen, dat wilde ik al ma de eerste week. Maar ja , ik kan niet goed op tegen de druk van buitenaf. Nu stoppen, daar wil de huisarts niets van weten. Maar ik wel, al moet ik het bekopen met iets verschrikkelijks. Huisartsen mogen Dit niet uitschrijven, sterker nog, de SNRI, en dan zeker de Venlafaxine moet worden verboden. Deal met wie je bent. Accepteer. Ik zal hier uitkomen, al is het het laatste wat ik doe!
Stevig staan, sterk verslaan
woensdag 22 februari 2017 om 15:27
quote:rascalles schreef op 20 februari 2017 @ 16:20:
Wat zou de hap nu voor haar kunnen doen ? Ik heb in al mijn angst om door te draaien ook wel eens de hap gebeld. De dienstdoende arts adviseerde me toen Valdispert te gaan kopen , na een gesprekje. En te gaan wandelen. Terwijl ik op zn minst gierende sirenes voor de deur en een opname verwachtte ...
Sja, zo heb ik eens Sensoor gebeld, in paniek/nood. Het advies: "word lid van een sportvereniging".
Briljant!
Wat zou de hap nu voor haar kunnen doen ? Ik heb in al mijn angst om door te draaien ook wel eens de hap gebeld. De dienstdoende arts adviseerde me toen Valdispert te gaan kopen , na een gesprekje. En te gaan wandelen. Terwijl ik op zn minst gierende sirenes voor de deur en een opname verwachtte ...
Sja, zo heb ik eens Sensoor gebeld, in paniek/nood. Het advies: "word lid van een sportvereniging".
Briljant!
woensdag 22 februari 2017 om 16:09
Daarom zit ik ook zo 'vast'.
Ik heb die wegen al bewandeld. En om mijn lichaam weer opnieuw te laten wennen aan een middel, dat kan, misschien gaat dat beter. 'Gewoon laten uitsluipen' dat is het liefste wat ik zou willen, in plaats van een verhoging. Maar ga je dat doen op eigen houtje?, als niemand wil meewerken? Misschien is het dat ook, ik weet het niet, misschien geef ik het te weinig kans?? Of mag ik onderhand stellen dat het na 4 maanden me geprobeerd te hebben omzetten, niet werkt? Wat is nou de goede keus? Dat weet je van te voren niet...
Ik heb die wegen al bewandeld. En om mijn lichaam weer opnieuw te laten wennen aan een middel, dat kan, misschien gaat dat beter. 'Gewoon laten uitsluipen' dat is het liefste wat ik zou willen, in plaats van een verhoging. Maar ga je dat doen op eigen houtje?, als niemand wil meewerken? Misschien is het dat ook, ik weet het niet, misschien geef ik het te weinig kans?? Of mag ik onderhand stellen dat het na 4 maanden me geprobeerd te hebben omzetten, niet werkt? Wat is nou de goede keus? Dat weet je van te voren niet...
Stevig staan, sterk verslaan
woensdag 22 februari 2017 om 17:29
Ik adviseer je niet te stoppen of door te gaan met de medictie maar je bent natuurlijk vrij te stoppen als jij je er niet goed bij voelt. Wellicht werkt een ander middel wel voor jou. Of misschien werkt therapie juist wel het beste. Ik heb zelf een jaar of 12 geleden verschillende ads geprobeerd. Onder begeleiding van een psychiater. Niets werkte. Ik had ontzettend veel last van bijwerkingen, kwam veel aan, voelde me vlak en totaal niet goed. Ik ben er toen op eigen houtje meegestopt en weer beter geworden door gesprekken met een goede psycholoog. Een jaar geleden kreeg ik weer behoorlijke angstklachten. Incl depersonalisatie, onrust. De hel. Ik kon weer bij dezelfde psychologe terecht en het gaat weer goed met me. Ik heb veel geleerd, weet wat mijn valkuilen zijn. Ik heb ook geaccepteerd hoe ik ben,, dat hielp. Wat ook helpt is mindfull leven. Dat is trainbaar. Ik ben gaan lezen over angsten. En ik heb geleerd dat er geen quickfix is. De tijd helpt, uitzitten dus. Er bestaan ook geen wonderpillen trouwens. Je zult hoe dan ook met jezelf aan het werk moeten. Ik heb medicijnen als troep ervaren. Nooit meer voor mij. Maar zoals ik eerder zei , ik weet niet wat er precies met jou aan de hand is. Ik hoop dat de therapie je gaat helpen. Het komt goed !
woensdag 22 februari 2017 om 20:00
Haha, intake driehonderdachtentwintig, sjee. Ik herken het gevoel wel een beetje, zo langzaamaan.
Afbouwen op eigen houtje, dat is pittig, denk ik. Ik ben nog niet afgebouwd. Heb dit middel van de huisarts gekregen (Efexor). Vanaf dag 1 eigenlijk een ellende. Waarom ik niet gestopt ben? Geluisterd naar de huisarts en voor het eerst mijn vertrouwen eens een beetje uit handen gegeven. Zelf heb ik toch van af dag 1 geen goed gevoel. Maar goed ik was extreem in paniek, dus wat wil je liever... Ik kon het niet meer aan. Vanaf dag 1 ook onder toezicht. Dus ja, de pillen werden bijna bij me naar binnengeduwd.... Nu heb ik last van lijkt wel ongewenste gewenning, en de conclusie is ophogen... Maar ik wil stoppen, hoe? Gewoon de pillen niet meer nemen zal geen optie zijn vrees ik. Efexor schijnt nogal heftig te zijn.
Afbouwen op eigen houtje, dat is pittig, denk ik. Ik ben nog niet afgebouwd. Heb dit middel van de huisarts gekregen (Efexor). Vanaf dag 1 eigenlijk een ellende. Waarom ik niet gestopt ben? Geluisterd naar de huisarts en voor het eerst mijn vertrouwen eens een beetje uit handen gegeven. Zelf heb ik toch van af dag 1 geen goed gevoel. Maar goed ik was extreem in paniek, dus wat wil je liever... Ik kon het niet meer aan. Vanaf dag 1 ook onder toezicht. Dus ja, de pillen werden bijna bij me naar binnengeduwd.... Nu heb ik last van lijkt wel ongewenste gewenning, en de conclusie is ophogen... Maar ik wil stoppen, hoe? Gewoon de pillen niet meer nemen zal geen optie zijn vrees ik. Efexor schijnt nogal heftig te zijn.
Stevig staan, sterk verslaan
donderdag 23 februari 2017 om 15:01
Het is mij niet duidelijk welk van jouw klachten bij de paniek hoort en welke zijn van de efexor.
Het lijkt alsof je ontzettend gefocust bent op alles wat niet goed voelt, terwijl dit ook bij de paniek en angst kan horen. Angst en paniek kan je kneitergek maken.
Ook lijkt het of je een soort veroordeling hebt naar het gebruik van AD.
Blijf sowieso aandringen op een verwijzing naar een psychiater. De huisarts vertrouw ik niet met dit soort medicijnen en zie ik als een voorportaal voor verwijzingen, de huis, tuin en keukenkwalen + regelmatige check up's.
Zelf jarenlang efexor geslikt en geen alarmerende bijwerkingen gehad. Ook bij de afbouw geen problemen. Ja, ik werd depressiever, maar dat leek me een logisch gevolg. Afgelopen 2 jaar 4 verschillende AD's geprobeerd en geen noemenswaardige bijwerkingen, alleen dat ze geen verlichting gaven voor de klachten waarvoor ik ze slikte. Oh ja, een AD die me aggresiever/opgefokter maakte. Wat an sich een positieve ervaring was, maar wat niet bij me hoort.
Nu cymbalta en seroquel. En vooral seroquel vind ik een godsgeschenk mbt mijn slaapproblemen.
Het lijkt alsof je ontzettend gefocust bent op alles wat niet goed voelt, terwijl dit ook bij de paniek en angst kan horen. Angst en paniek kan je kneitergek maken.
Ook lijkt het of je een soort veroordeling hebt naar het gebruik van AD.
Blijf sowieso aandringen op een verwijzing naar een psychiater. De huisarts vertrouw ik niet met dit soort medicijnen en zie ik als een voorportaal voor verwijzingen, de huis, tuin en keukenkwalen + regelmatige check up's.
Zelf jarenlang efexor geslikt en geen alarmerende bijwerkingen gehad. Ook bij de afbouw geen problemen. Ja, ik werd depressiever, maar dat leek me een logisch gevolg. Afgelopen 2 jaar 4 verschillende AD's geprobeerd en geen noemenswaardige bijwerkingen, alleen dat ze geen verlichting gaven voor de klachten waarvoor ik ze slikte. Oh ja, een AD die me aggresiever/opgefokter maakte. Wat an sich een positieve ervaring was, maar wat niet bij me hoort.
Nu cymbalta en seroquel. En vooral seroquel vind ik een godsgeschenk mbt mijn slaapproblemen.
donderdag 23 februari 2017 om 15:15
To, je zegt dat effexor zwaar schijnt te zijn met afbouwen of stoppen. Nogmaals, op internet staan alleen de horror verhalen. Mensen die het goed zijn afgegaan hoor je bijna niet. Als jij wilt stoppen, so be it. Het is jouw lijf, en je hoeft geen rekening te houden met je omgeving. Wel raad ik je een psychiater aan voor je klachten.
donderdag 23 februari 2017 om 15:25
Kan een psycholoog niet doorverwijzen ?
En is het een idee om bij de huisarts aan te geven dat hij A zegt en psycholoog B zegt, dit voor jou veel verwarring oplevert en jouw klachten verergerd en je dus gespecialiseerde goed afgewogen advies hierin wilt, wat dus een verwijzing naar de psychiater betekent ?
Anders andere huisarts. Hij mag heel veel dingen vinden, maar mag jouw vraag om doorverwijzing niet blijven weigeren. Een huisarts weet te weinig van AD en een psycholoog precies het zelfde. Voor een botbreuk ga je ook naar orthopedie ipv de chiropractor. Van een huisarts mag verwacht worden dat hij genoeg zelfkennis in huis heeft, dat hij niet alle kennis bezit mbt AD.
En is het een idee om bij de huisarts aan te geven dat hij A zegt en psycholoog B zegt, dit voor jou veel verwarring oplevert en jouw klachten verergerd en je dus gespecialiseerde goed afgewogen advies hierin wilt, wat dus een verwijzing naar de psychiater betekent ?
Anders andere huisarts. Hij mag heel veel dingen vinden, maar mag jouw vraag om doorverwijzing niet blijven weigeren. Een huisarts weet te weinig van AD en een psycholoog precies het zelfde. Voor een botbreuk ga je ook naar orthopedie ipv de chiropractor. Van een huisarts mag verwacht worden dat hij genoeg zelfkennis in huis heeft, dat hij niet alle kennis bezit mbt AD.
donderdag 23 februari 2017 om 15:30
donderdag 23 februari 2017 om 15:40
Als jouw huisarts samen met andere huisartsen in de praktijk zit, zou ik gewoon een afspraak maken met een andere, gezien het feit dat je het gevoel hebt dat hij/zij niet naar je luistert. Het voorschrijven van AD door een huisarts, is wel normaal, dat gebeurt vaak. Dat deze AD niet voor jou werkt zou ik echter niet bestempelen als een misdiagnose, en zoals gezegd, dit middel is voor jou misschien niet fijn. Effexor was voor mij ook niet fijn, dus stapte ik over naar een middel wat wel goed voor mij werkt. Met een psychiater. Ik vind dat je je huisarts dringend mag verzoeken om een gesprek met een psychiater te mogen hebben. Anders is de huisarts wel erg star, en zou ik een andere zoeken.
donderdag 23 februari 2017 om 18:53
Ga ik zeker doen. Ik heb morgen vroeg een afspraak met haar. Ook heb ik contact gehad met mijn psycholoog, deze staat wel achter een zo snel mogelijke afbouw (vermoedelijk een maand) en ook zei ze dat ze ook de weg naar een psychiater steunt. Inderdaad, de focus ligt bij mij ook vooral op bijwerkingen, ben extreem gevoelig persoon, dus ja, het is ook lastig om niet zo op te letten op mijn lichaam. Ik vind mailen van een psychiater zeker een goede, verdomd, ik heb erg lang zelf geen beslissingen genomen door de paniek, dus het is gewoon ook weer even wennen (positief!)
Stevig staan, sterk verslaan
donderdag 23 februari 2017 om 19:09
En je mag een andere huisarts uit de praktijk willen.
Als je last hebt van paniek en angst, staan die aan het roer. En is je lijf en denken in constante stress.
Wat je jezelf kan afvragen is : wat is er in mijn situatie verandert dat ik paniek krijg ?
Ik kreeg dat toen ik steeds over mijn grenzen liet gaan (door mezelf en anderen) en het net rustig genoeg was om dit -onbewust- naar boven te laten komen. Ik bleef maar doorjakkeren. Toen : Hooooo! Paniek, angst, de hele mikmak, waardoor ik bij mezelf ten rade moest gaan.
Ontzettend goed van je dat je weer aan het roer gaat staan, die paniek mag opbokken en die huisarts ook.
Jij bepaalt
Als je last hebt van paniek en angst, staan die aan het roer. En is je lijf en denken in constante stress.
Wat je jezelf kan afvragen is : wat is er in mijn situatie verandert dat ik paniek krijg ?
Ik kreeg dat toen ik steeds over mijn grenzen liet gaan (door mezelf en anderen) en het net rustig genoeg was om dit -onbewust- naar boven te laten komen. Ik bleef maar doorjakkeren. Toen : Hooooo! Paniek, angst, de hele mikmak, waardoor ik bij mezelf ten rade moest gaan.
Ontzettend goed van je dat je weer aan het roer gaat staan, die paniek mag opbokken en die huisarts ook.
Jij bepaalt
donderdag 23 februari 2017 om 19:22
Goed zo, sta op voor jezelf, en laat je niet aanpraten dat je een ophoging moet, als je jezelf niet goed voelt bij deze medicatie. Je moet de kans krijgen om te praten met een prof over je medicijn. Als je het gevoel hebt dat deze niet goed voor jou is, zijn er legio mogelijkheden voor andere medicijnen. Dat weet een psychiater, en daar moet je wezen voor al je angsten.
donderdag 23 februari 2017 om 19:30
Dank voor jullie opbeurende feedback! Ik ben net naar de film geweest, merk dat ik ook weer langzaam wat uitjes maak. Krijg af en toe duizelingen en wat spierschokjes (inwendig). Had iemand bij me die het middel 10 jaar had gebruikt. Hij herkende Dit, en probeerde me ook gerust te stellen dat ik me daar niet druk om moet maken.
Stevig staan, sterk verslaan
donderdag 23 februari 2017 om 19:39
quote:Conundrum schreef op 23 februari 2017 @ 19:09:
En je mag een andere huisarts uit de praktijk willen.
Als je last hebt van paniek en angst, staan die aan het roer. En is je lijf en denken in constante stress.
Wat je jezelf kan afvragen is : wat is er in mijn situatie verandert dat ik paniek krijg ?
Ik kreeg dat toen ik steeds over mijn grenzen liet gaan (door mezelf en anderen) en het net rustig genoeg was om dit -onbewust- naar boven te laten komen. Ik bleef maar doorjakkeren. Toen : Hooooo! Paniek, angst, de hele mikmak, waardoor ik bij mezelf ten rade moest gaan.
Ontzettend goed van je dat je weer aan het roer gaat staan, die paniek mag opbokken en die huisarts ook.
Jij bepaalt Overvragen van jezelf, dat herken ik maar al te goed. Ik denk dat het bij mij ook zo heeft gewerkt. Het leek alsof mijn lijf ineens zei; ho stop! Dat vond ik nog niet eens zo erg, wel baalde ik, en wil de er eigenlijk niet aan toegeven. Maar toen ging ik dus voor de eerste keer in jaren naar de huisarts. Pijn op de borst... Hartfilm, week af, en toen was het ineens serieus. En toen begon mijn lijf dus raar te doen, tot een kloppende maag aan toe. Dan raak je geblokkeerd. Inmiddels heb ik zo'n dijk van een inwerkperiode gehad, dat ik echt zoiets heb van; het zal allemaal wel. Hopelijk kan ik Dit straks vast houden, als de eventuele angst zich weer openbaart tijdens de afbouw, die er dus simpelweg gaat komen.
En je mag een andere huisarts uit de praktijk willen.
Als je last hebt van paniek en angst, staan die aan het roer. En is je lijf en denken in constante stress.
Wat je jezelf kan afvragen is : wat is er in mijn situatie verandert dat ik paniek krijg ?
Ik kreeg dat toen ik steeds over mijn grenzen liet gaan (door mezelf en anderen) en het net rustig genoeg was om dit -onbewust- naar boven te laten komen. Ik bleef maar doorjakkeren. Toen : Hooooo! Paniek, angst, de hele mikmak, waardoor ik bij mezelf ten rade moest gaan.
Ontzettend goed van je dat je weer aan het roer gaat staan, die paniek mag opbokken en die huisarts ook.
Jij bepaalt Overvragen van jezelf, dat herken ik maar al te goed. Ik denk dat het bij mij ook zo heeft gewerkt. Het leek alsof mijn lijf ineens zei; ho stop! Dat vond ik nog niet eens zo erg, wel baalde ik, en wil de er eigenlijk niet aan toegeven. Maar toen ging ik dus voor de eerste keer in jaren naar de huisarts. Pijn op de borst... Hartfilm, week af, en toen was het ineens serieus. En toen begon mijn lijf dus raar te doen, tot een kloppende maag aan toe. Dan raak je geblokkeerd. Inmiddels heb ik zo'n dijk van een inwerkperiode gehad, dat ik echt zoiets heb van; het zal allemaal wel. Hopelijk kan ik Dit straks vast houden, als de eventuele angst zich weer openbaart tijdens de afbouw, die er dus simpelweg gaat komen.
Stevig staan, sterk verslaan
donderdag 23 februari 2017 om 19:41
quote:Effexie87 schreef op 23 februari 2017 @ 19:30:
Dank voor jullie opbeurende feedback! Ik ben net naar de film geweest, merk dat ik ook weer langzaam wat uitjes maak. Krijg af en toe duizelingen en wat spierschokjes (inwendig). Had iemand bij me die het middel 10 jaar had gebruikt. Hij herkende Dit, en probeerde me ook gerust te stellen dat ik me daar niet druk om moet maken.Ben je aan het afbouwen gegaan dan? In dat geval, maak je niet druk, je gaat er niet dood aan. Maar praat goed met je huisarts morgen.
Dank voor jullie opbeurende feedback! Ik ben net naar de film geweest, merk dat ik ook weer langzaam wat uitjes maak. Krijg af en toe duizelingen en wat spierschokjes (inwendig). Had iemand bij me die het middel 10 jaar had gebruikt. Hij herkende Dit, en probeerde me ook gerust te stellen dat ik me daar niet druk om moet maken.Ben je aan het afbouwen gegaan dan? In dat geval, maak je niet druk, je gaat er niet dood aan. Maar praat goed met je huisarts morgen.
donderdag 23 februari 2017 om 19:43
quote:Effexie87 schreef op 23 februari 2017 @ 19:39:
[...]
Overvragen van jezelf, dat herken ik maar al te goed. Ik denk dat het bij mij ook zo heeft gewerkt. Het leek alsof mijn lijf ineens zei; ho stop! Dat vond ik nog niet eens zo erg, wel baalde ik, en wil de er eigenlijk niet aan toegeven. Maar toen ging ik dus voor de eerste keer in jaren naar de huisarts. Pijn op de borst... Hartfilm, week af, en toen was het ineens serieus. En toen begon mijn lijf dus raar te doen, tot een kloppende maag aan toe. Dan raak je geblokkeerd. Inmiddels heb ik zo'n dijk van een inwerkperiode gehad, dat ik echt zoiets heb van; het zal allemaal wel. Hopelijk kan ik Dit straks vast houden, als de eventuele angst zich weer openbaart tijdens de afbouw, die er dus simpelweg gaat komen.
Misschien komt de angst terug, misschien niet.
Het fijne is dat je nu bij een psycholoog loopt die je kan begeleiden, waar je je verhaal bij kwijt kan en ook kan vragen om technieken voor wat te doen als de angst terugkomt ?
[...]
Overvragen van jezelf, dat herken ik maar al te goed. Ik denk dat het bij mij ook zo heeft gewerkt. Het leek alsof mijn lijf ineens zei; ho stop! Dat vond ik nog niet eens zo erg, wel baalde ik, en wil de er eigenlijk niet aan toegeven. Maar toen ging ik dus voor de eerste keer in jaren naar de huisarts. Pijn op de borst... Hartfilm, week af, en toen was het ineens serieus. En toen begon mijn lijf dus raar te doen, tot een kloppende maag aan toe. Dan raak je geblokkeerd. Inmiddels heb ik zo'n dijk van een inwerkperiode gehad, dat ik echt zoiets heb van; het zal allemaal wel. Hopelijk kan ik Dit straks vast houden, als de eventuele angst zich weer openbaart tijdens de afbouw, die er dus simpelweg gaat komen.
Misschien komt de angst terug, misschien niet.
Het fijne is dat je nu bij een psycholoog loopt die je kan begeleiden, waar je je verhaal bij kwijt kan en ook kan vragen om technieken voor wat te doen als de angst terugkomt ?
donderdag 23 februari 2017 om 19:52
donderdag 23 februari 2017 om 19:53
Bij mij gaf de effexor dus ook van die opgefokte gevoelens, hart, maag, trillen, en daarom ben ik over gegaan op andere medicatie. Ik heb ook een psychotische stoornis, dat ging dus niet. Daarom raad ik je echt aan om te hameren op een gesprek met een psychiater, die weet het veel beter dan de huisarts, hoewel de huisarts in mijn geval veel goeds heeft gedaan, door gelijk de crisisdienst in te schakelen, en kon snel terecht bij psych.
