Psyche
alle pijlers
"Altijd" afgewezen worden...
donderdag 7 september 2017 om 23:13
Hoi iedereen,
ik zit ergens mee, ik word er inmiddels wel heel erg gek van.
Het zit dus zo: vanaf mijn 13e ongeveer heb ik dus op het gebied van mannen "pech".
Ofwel, ik val altijd op de verkeerde, of ik doe iets fout.
Mannen vinden mij vaak interessant, ik zie er wel leuk uit (niet arrogant bedoeld) en ik ben een erg enthousiast en spontaan persoon.
Maar het is eigenlijk altijd hetzelfde liedje.. mannen vinden me leuk, spontaan, knap etc maar ze kiezen nooit voor mij. Of ze kiezen voor me, maar gaan daarna weer weg.
Zo vaak dat ik heb gedate, hele leuke klik met iemand had, maar dat ze dan later toch "het" gevoel miste of dat ze iemand anders tegenkwamen en mij links lieten liggen, terug naar gingen hun ex etc. Eerlijk, dit gebeurt ALTIJD.
Altijd is het op dezelfde manier! Eerst vinden ze me geweldig en na een tijdje gaan ze er vandoor (met of zonder iemand anders).
Vaak kwamen deze mannen na verloop van tijd toch weer terug, en dan bedankte ik, uiteraard.
De mannen waar ik geen interesse in heb, blijven echter wél achter me aanlopen.
Ik ben nu op het punt dat ik echt ongelooflijk onzeker ben geworden, nadat mijn (ex) vriend plotseling weggegaan is.
Komt het omdat ik té enthousiast ben? Ben ik te lief? Te "makkelijk"? Ik laat mannen niet werken, ik bén nou eenmaal gewoon spontaan en enthousiast, bij iedereen!( die ik aardig vind dan)
dan kan ik wel hard to get spelen, maar dan voer ik een toneelstuk op.
Ik heb verlatingsangst, ik heb ook een psychologe waar ik sinds kort weer na toe ga, omdat mijn relatie plotseling stuk ging en ik dan weer in een gat val, enorm onzeker ben en mezelf "kwijt" ben.
Herkennen jullie dit? Heeft iemand tips?
ik zit ergens mee, ik word er inmiddels wel heel erg gek van.
Het zit dus zo: vanaf mijn 13e ongeveer heb ik dus op het gebied van mannen "pech".
Ofwel, ik val altijd op de verkeerde, of ik doe iets fout.
Mannen vinden mij vaak interessant, ik zie er wel leuk uit (niet arrogant bedoeld) en ik ben een erg enthousiast en spontaan persoon.
Maar het is eigenlijk altijd hetzelfde liedje.. mannen vinden me leuk, spontaan, knap etc maar ze kiezen nooit voor mij. Of ze kiezen voor me, maar gaan daarna weer weg.
Zo vaak dat ik heb gedate, hele leuke klik met iemand had, maar dat ze dan later toch "het" gevoel miste of dat ze iemand anders tegenkwamen en mij links lieten liggen, terug naar gingen hun ex etc. Eerlijk, dit gebeurt ALTIJD.
Altijd is het op dezelfde manier! Eerst vinden ze me geweldig en na een tijdje gaan ze er vandoor (met of zonder iemand anders).
Vaak kwamen deze mannen na verloop van tijd toch weer terug, en dan bedankte ik, uiteraard.
De mannen waar ik geen interesse in heb, blijven echter wél achter me aanlopen.
Ik ben nu op het punt dat ik echt ongelooflijk onzeker ben geworden, nadat mijn (ex) vriend plotseling weggegaan is.
Komt het omdat ik té enthousiast ben? Ben ik te lief? Te "makkelijk"? Ik laat mannen niet werken, ik bén nou eenmaal gewoon spontaan en enthousiast, bij iedereen!( die ik aardig vind dan)
dan kan ik wel hard to get spelen, maar dan voer ik een toneelstuk op.
Ik heb verlatingsangst, ik heb ook een psychologe waar ik sinds kort weer na toe ga, omdat mijn relatie plotseling stuk ging en ik dan weer in een gat val, enorm onzeker ben en mezelf "kwijt" ben.
Herkennen jullie dit? Heeft iemand tips?
donderdag 7 september 2017 om 23:16
donderdag 7 september 2017 om 23:20
donderdag 7 september 2017 om 23:23
In een andere vijver gaan vissen.
Het soort man dat jij interessant vindt, brengt je niets.
Geef de zogenaamde niet-interessante mannen van wie je zegt dat ze achter je aan blijven lopen eens een kans?
Heb het idee dat je graag een man wil tegen wie je op kunt kijken, zo een met een vlotte babbel, vlot uiterlijk, maar kijk eens wat verder? Vis eens in de vijver met de - op het eerste gezicht - wat terughoudendere mannen, juist niet de haantje-devoorsten?
Het soort man dat jij interessant vindt, brengt je niets.
Geef de zogenaamde niet-interessante mannen van wie je zegt dat ze achter je aan blijven lopen eens een kans?
Heb het idee dat je graag een man wil tegen wie je op kunt kijken, zo een met een vlotte babbel, vlot uiterlijk, maar kijk eens wat verder? Vis eens in de vijver met de - op het eerste gezicht - wat terughoudendere mannen, juist niet de haantje-devoorsten?
donderdag 7 september 2017 om 23:28
Ik lees de post van lieve lente en denk dat daarin het antwoord ligt. Je wilt de verkeerde man. En ik denk dat voordat je sowieso een man kunt hebben met wie je een gezonde relatie op kunt bouwen, je eerst van jezelf moet leren houden, en niet bang moet zijn om alleen te blijven. En ik weet dat dat gemakkelijk gezegd is van mij, want ik ga zometeen naast mijn man liggen waar ik van hou. Toch is het zo.
Leg het voor aan je psycholoog en luister goed naar wat hij zegt, ik heb daar echt baat bij gehad. En geloof in jezelf. Ik heb een collega, zo'n leuke mooie meid, en die is zo net als jij. Ik kan 100 keer zeggen en denken dat ze de moeite waard is, maar als ze daar zelf niet in gelooft kan ik praten als brugman. Want het zit allemaal in de persoon zelf, dus ook bij jou. Jij moet erin geloven, jij moet van jezelf weten dat je het waard bent.
vrijdag 8 september 2017 om 00:15
Welnee, dat hoeft helemaal niet per se. Kijk maar om je heen, echt genoeg mensen die niet goed weten wat ze waard zijn, en/of zo heel happy met zichzelf zijn, en/of alleen blijven vreselijk vinden, en toch een goede, fijne relatie hebben.Joni_de_tweede schreef: ↑07-09-2017 23:28Ik lees de post van lieve lente en denk dat daarin het antwoord ligt. Je wilt de verkeerde man. En ik denk dat voordat je sowieso een man kunt hebben met wie je een gezonde relatie op kunt bouwen, je eerst van jezelf moet leren houden, en niet bang moet zijn om alleen te blijven. En ik weet dat dat gemakkelijk gezegd is van mij, want ik ga zometeen naast mijn man liggen waar ik van hou. Toch is het zo.
Leg het voor aan je psycholoog en luister goed naar wat hij zegt, ik heb daar echt baat bij gehad. En geloof in jezelf. Ik heb een collega, zo'n leuke mooie meid, en die is zo net als jij. Ik kan 100 keer zeggen en denken dat ze de moeite waard is, maar als ze daar zelf niet in gelooft kan ik praten als brugman. Want het zit allemaal in de persoon zelf, dus ook bij jou. Jij moet erin geloven, jij moet van jezelf weten dat je het waard bent.
TO, leef je leven zo fijn mogelijk, laat je verdriet betreffende onvervulde verlangens af en toe gewoon toe, en probeer het allemaal (juist) niet teveel op jezelf te betrekken.
vrijdag 8 september 2017 om 06:16
Bedankt voor alle tips, mee eens. Ik ga het er met de psycholoog over hebben.
De tip over een ander type man.. ik geloof nou dat dat het juist is.
Mijn ex was precies het tegenovergestelde dan waar ik normaal gesproken op val.. hij was juist heel introvert, stil, op zichzelf en qua uiterlijk ook niet mijn "dromman" op het eerste gezicht.
We werden verliefd en ik ben 7 maanden ontzettend gelukkig geweest.. tot ook hij ineens wegging met " ik voel het niet meer".
Toen dacht ik echt: "WAT?! Jij dus ook! Dan MOET er wel iets mis zijn met MIJ"
Ok, mijn ex zit zelf enorm in de knoop en waarschijnlijk is dat dus het probleem.. maar toch!
De tip over een ander type man.. ik geloof nou dat dat het juist is.
Mijn ex was precies het tegenovergestelde dan waar ik normaal gesproken op val.. hij was juist heel introvert, stil, op zichzelf en qua uiterlijk ook niet mijn "dromman" op het eerste gezicht.
We werden verliefd en ik ben 7 maanden ontzettend gelukkig geweest.. tot ook hij ineens wegging met " ik voel het niet meer".
Toen dacht ik echt: "WAT?! Jij dus ook! Dan MOET er wel iets mis zijn met MIJ"
Ok, mijn ex zit zelf enorm in de knoop en waarschijnlijk is dat dus het probleem.. maar toch!
vrijdag 8 september 2017 om 08:15
Bij mij hielp strenger voor mezelf en kritischer te zijn.
Ik ben het tegenovergestelde van jou (een veeleisend type met een sterke wil) en had altijd het gevoel, en liet me dat ook aanpraten, dat het allemaal zo moeilijk is met mij.
Het was heel bevrijdend om dat eens om te draaien.
Ik heb namelijk helemaal geen zin om moeilijk gevonden te worden.
Wellicht is dat bij jou ook zo.
Ik stel me bij jou voor dat je iemand leuk vindt, en je degene smothered with love.
Man: Ik doe wat rustiger aan hoor.
Jij braaf: Ok, ik doe rustiger aan.
Doet braaf alles wat er gezegd wordt en nog is het klaar.
De clou os dat jij dan zelf zegt in een vroeg stadium: Oh jammer. Ik ga niet op eieren lopen, dit is wie ik ben dus we nemen afscheid.
En dat ie dan geen truc, echt afscheid nemen.
Als iemand zo op wat jij te bieden heeft reageert is het geen match.
Hij mag aangeven wat jij wenst, jij ook.
Heeft hier goed uitgepakt.
Ik ben het tegenovergestelde van jou (een veeleisend type met een sterke wil) en had altijd het gevoel, en liet me dat ook aanpraten, dat het allemaal zo moeilijk is met mij.
Het was heel bevrijdend om dat eens om te draaien.
Ik heb namelijk helemaal geen zin om moeilijk gevonden te worden.
Wellicht is dat bij jou ook zo.
Ik stel me bij jou voor dat je iemand leuk vindt, en je degene smothered with love.
Man: Ik doe wat rustiger aan hoor.
Jij braaf: Ok, ik doe rustiger aan.
Doet braaf alles wat er gezegd wordt en nog is het klaar.
De clou os dat jij dan zelf zegt in een vroeg stadium: Oh jammer. Ik ga niet op eieren lopen, dit is wie ik ben dus we nemen afscheid.
En dat ie dan geen truc, echt afscheid nemen.
Als iemand zo op wat jij te bieden heeft reageert is het geen match.
Hij mag aangeven wat jij wenst, jij ook.
Heeft hier goed uitgepakt.
vrijdag 8 september 2017 om 08:24
Herkenbaar, klopt wel wat je zegt denk ik.Cateautje schreef: ↑07-09-2017 23:20De reden waarom relaties bij mij stukliepen is omdat ik niet het voortouw nam en niet de baas speelde, misschien is dat bij jou ook het geval.
Ik ging ook voor de liefde en de gezelligheid en de warmte en lekker knuffelen en vooral gelijkwaardigheid, maar dat laatste wilden die mannen niet.
Heb net weer een paar maanden zoiets achter de rug, ik probeerde een relatie op te bouwen met iemand wat erg leuk en serieus begon (hij ging in dat serieus zijn te snel besef ik achteraf) maar wat heel opgemerkt steeds minder leuk werd.
Een paar weken terug liep het totaal onverwacht bijna uit de hand.
Gelukkig kreeg ik op tijd door dat ik voor mezelf op moest komen en beter de boel afkappen, en dat ik de afgelopen tijd toch weer geneigd was me te veel aan te willen passen aan hem. (Ik kan niet voor hem denken maar hij reageert verder niet meer en vermoedelijk heb ik zn ego gekrenkt door assertief te zijn. Jammer... vooral voor hem..)
Ik denk dat dit wel een beetje vrouweigen is eerlijk gezegd.
Het lijkt allemaal onschuldig maar ik denk dat het meer kwaad doet dan je zou denken...
vrijdag 8 september 2017 om 08:33
Ik denk dat jij een relatie zoekt om bepaalde redenen en dat mannen dat ook doen maar weer om andere redenen die jij niet kent.
Dus daar zou ik me in verdiepen voordat je nog verder teleurgesteld raakt en bitter en boos wordt.
Verder zou ik mijn geluk niet laten afhangen van de ridder op het witte paard (een fantasie) maar gewoon zelf je leven gezellig maken en intussentijd jezelf ontwikkelen. Als je hoger op de maatschappelijke ladder staat heb je altijd meer keus uit leukere mannen.
Dus daar zou ik me in verdiepen voordat je nog verder teleurgesteld raakt en bitter en boos wordt.
Verder zou ik mijn geluk niet laten afhangen van de ridder op het witte paard (een fantasie) maar gewoon zelf je leven gezellig maken en intussentijd jezelf ontwikkelen. Als je hoger op de maatschappelijke ladder staat heb je altijd meer keus uit leukere mannen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
vrijdag 8 september 2017 om 11:11
Ik kan mezelf als man zijnde je heel goed begrijpen. Persoonlijk heb ik ook wat ervaringen gehad waarin ik altijd te enthousiast, lief en te makkelijk ben waardoor het voor de andere partij misschien niet meer "spannend" is. Hierin blijf je wel vrienden maar gaat de ander verder kijken naar dat 'iets'. Soms denk je dat je jezelf gewoon moet forceren om het spannende spelletje te spelen omdat het anders nooit lukt. Ook juist wanneer je vanaf het begin al helemaal geen interesse hebt in iemand, dan hebben ze ineens super veel interesse in je. Dat is dan dat spelletje waar je niet aan mee wilt doen want je weet dat ze je niet 'echt' leuk kunnen vinden omdat je zo weinig interesse toont.SummerAir schreef: ↑07-09-2017 23:13
Komt het omdat ik té enthousiast ben? Ben ik te lief? Te "makkelijk"? Ik laat mannen niet werken, ik bén nou eenmaal gewoon spontaan en enthousiast, bij iedereen!( die ik aardig vind dan)
dan kan ik wel hard to get spelen, maar dan voer ik een toneelstuk op.
Herkennen jullie dit? Heeft iemand tips?
Ik wil je laten weten dat je niet de enigste ben die dit geforceerd vindt voelen en ook geen toneelstukje wilt spelen maar juist jezelf bij iemand kunt zijn vanaf het begin. Hoe sterk je ook in je schoenen staat, dat onzekere blijft door de situaties die je hebt meegemaakt maar het is denk ik hoe we er mee omgaan in de toekomst. Ik heb het antwoord ook nog niet gevonden maar ik blijf erin geloven dat ik mezelf niet hoef te veranderen/forceren. (:
vrijdag 8 september 2017 om 11:22
Jij zegt het goed NCT, je bent een keer klaar met spelletjes spelen en je anders voordoen dan je bent.
Ik wel igg.
Dat geeft me veel meer stress dan allee en single zijn eerlijk gezegd.
En na maanden te veel aanpassen en daardoor een ander ritme dan je gewend bent (zo dat hakt er ff in... dat is vermoeiend!) waardeer ik het weer enorm om te kunnen doen en laten waar ik zin in heb...
Ik wel igg.
Dat geeft me veel meer stress dan allee en single zijn eerlijk gezegd.
En na maanden te veel aanpassen en daardoor een ander ritme dan je gewend bent (zo dat hakt er ff in... dat is vermoeiend!) waardeer ik het weer enorm om te kunnen doen en laten waar ik zin in heb...
vrijdag 8 september 2017 om 11:36
Ik heb nooit spelletjes gespeeld en als een man dat met mij doet word ik onzeker en dan houdt het op.
Wel heb ik mij ook aangepast, maar je kunt toch geen relatie hebben zonder je een beetje aan te passen?
Het is van beide kanten geven en nemen om een relatie te laten slagen voor zover ik heb geleerd.
Wel heb ik mij ook aangepast, maar je kunt toch geen relatie hebben zonder je een beetje aan te passen?
Het is van beide kanten geven en nemen om een relatie te laten slagen voor zover ik heb geleerd.
vrijdag 8 september 2017 om 12:10
Je hoeft je echt niet anders voor te gaan doen, leuke mannen vinden het juist supertof als je lief en enthousiast doet.
Verder beaam ik wat de anderen zeggen: kijk eens uit je comfort zone! Wat vind je belangrijk in een relatie? Wat voor soort man denk je dat je dat kan bieden?
Verliefdheid is fijn maar het hoeft echt niet op het eerste gezicht te zijn!
Verder beaam ik wat de anderen zeggen: kijk eens uit je comfort zone! Wat vind je belangrijk in een relatie? Wat voor soort man denk je dat je dat kan bieden?
Verliefdheid is fijn maar het hoeft echt niet op het eerste gezicht te zijn!
vrijdag 8 september 2017 om 14:17
Vind je dat pesten ja? Het viel me gewoon op dat TO eigenlijk allemaal leuke eigenschappen van zichzelf noemde en als er dan wat mis zou zijn, ze dan te 'insert leuke eigenschap' zou zijn. Terwijl het ook gewoon kan omdat ze geen diepgang heeft, of te controlerend is, of de spanning nou eenmaal snel is verdwenen etc. Ik ken ook wel iemand die heel veel leuke eigenschappen heeft, maar toch geen lange relatiemateriaal is. Maar misschien had ik het niet moeten zeggen als het als pesten overkomt. Ik zou het als TO zijnde gewoon eens vragen aan verschillende exen.
vrijdag 8 september 2017 om 15:28
Hmm, oké. Kwam op mij inderdaad wat pesterig over, maar ik denk ook niet dat er zoiets bestaat als 'geen relatiemateriaal zijn'. Volgens mij past er bij iedereen wel iemand, of je moet al hele grote problemen meenemen (d.a. agressie, verslavingen, etc. En daar past vaak ook nog wel dekseltje op). TO klinkt niet alsof er zoveel mis met haar is dat ze geen leuke relatie kan krijgen.redbrest schreef: ↑08-09-2017 14:17Vind je dat pesten ja? Het viel me gewoon op dat TO eigenlijk allemaal leuke eigenschappen van zichzelf noemde en als er dan wat mis zou zijn, ze dan te 'insert leuke eigenschap' zou zijn. Terwijl het ook gewoon kan omdat ze geen diepgang heeft, of te controlerend is, of de spanning nou eenmaal snel is verdwenen etc. Ik ken ook wel iemand die heel veel leuke eigenschappen heeft, maar toch geen lange relatiemateriaal is. Maar misschien had ik het niet moeten zeggen als het als pesten overkomt. Ik zou het als TO zijnde gewoon eens vragen aan verschillende exen.
vrijdag 8 september 2017 om 16:36
Bedankt voor al jullie reacties!!
Ik wil me dus inderdaad niet anders voordoen dan dat ik ben.. ik ben nou eenmaal zo.. en inderdaad, sommige mannen vinden dat benauwend, heb ik ervaren. Maar dan passen ze niet bij me! Ik bedoel er niks mee, ik heb niet onze bruiloft al gepland oid, bij vriendinnen ben ik nét zo. In mijn werk ook. Maar dat weten die mannen natuurlijk allemaal niet, dus zij denken misschien wel dat ik te hard van stapel loop.. ofzo?
Toch denk ik wel eens dat ik toch wat afhoudender moet zijn misschien, meer afwachten ipv zelf al initiatief nemen.. of iniedergeval misschien me niet meteen "geven" ofzo?
Lastig..
& redbrest
Nee, ik weet dat ik een leuk persoon ben en dat veel mensen me gezellig etc vinden.. en juist omdat heel veel dat zo leuk vinden, maar er dus inderdaad soms wat benauwd van raken of denken dat ik al meteen hoteldebotel oid ben, dat het daar aan ligt. Ik heb juist diepgang etc.. dus dat is het niet.
Ik ben niet perfect en de één vind het leuk dat ik zo ben, de ander heeft liever een rustig persoon bijvoorbeeld. Dat is per persoon verschillend natuurlijk.
Ik wil me dus inderdaad niet anders voordoen dan dat ik ben.. ik ben nou eenmaal zo.. en inderdaad, sommige mannen vinden dat benauwend, heb ik ervaren. Maar dan passen ze niet bij me! Ik bedoel er niks mee, ik heb niet onze bruiloft al gepland oid, bij vriendinnen ben ik nét zo. In mijn werk ook. Maar dat weten die mannen natuurlijk allemaal niet, dus zij denken misschien wel dat ik te hard van stapel loop.. ofzo?
Toch denk ik wel eens dat ik toch wat afhoudender moet zijn misschien, meer afwachten ipv zelf al initiatief nemen.. of iniedergeval misschien me niet meteen "geven" ofzo?
Lastig..
& redbrest
Nee, ik weet dat ik een leuk persoon ben en dat veel mensen me gezellig etc vinden.. en juist omdat heel veel dat zo leuk vinden, maar er dus inderdaad soms wat benauwd van raken of denken dat ik al meteen hoteldebotel oid ben, dat het daar aan ligt. Ik heb juist diepgang etc.. dus dat is het niet.
Ik ben niet perfect en de één vind het leuk dat ik zo ben, de ander heeft liever een rustig persoon bijvoorbeeld. Dat is per persoon verschillend natuurlijk.
vrijdag 8 september 2017 om 19:17
Weinig tips, sorry. Ik ben zelf namelijk net zo. Ik ben 35 en heb ook nog eens een sterke kinderwens. Nu wel een vriendje maar ik voel alweer dat hij afstand neemt omdat ik vaker bel dan hij. En jawel, hij is 'behoorlijk op zichzelf en niet zo'n apper'. Zucht. Alleen dit soort mannen zijn over, lijkt het. En dat maakt het heel erg moeilijk. Ik ben altijd bang dat iemand wel weer weggaat, want dat deden ze allemaal, uiteindelijk, langer dan 2 jaar heb ik het niet volgehouden met iemand, en ik wil zo graag de warmte, er ook bij horen, de gezinnetjes. En dat doe ik nu niet. Ook de singles in mijn omgeving zijn veel bezig met relaties, ook in de ik-heb-het-opgegeven-variant. Liefde is vooral heel veel angst, verdriet en pijn voor mij, en dan pas de leuke dingen zoals wederzijdse interesse en samenzijn. En dat is kut.
Klaar met het egoverhaal. Een vriendinnetje zei: 'Je moet hem de ruimte geven om moeite voor jou te doen.' Dat vond ik een mooie uitspraak. Heb je daar iets aan?
Klaar met het egoverhaal. Een vriendinnetje zei: 'Je moet hem de ruimte geven om moeite voor jou te doen.' Dat vond ik een mooie uitspraak. Heb je daar iets aan?
Gecompartimenteerde troep is ook een vorm van opruimen.
vrijdag 8 september 2017 om 21:38
knuffel.Macarinata schreef: ↑08-09-2017 19:17Weinig tips, sorry. Ik ben zelf namelijk net zo. Ik ben 35 en heb ook nog eens een sterke kinderwens. Nu wel een vriendje maar ik voel alweer dat hij afstand neemt omdat ik vaker bel dan hij. En jawel, hij is 'behoorlijk op zichzelf en niet zo'n apper'. Zucht. Alleen dit soort mannen zijn over, lijkt het. En dat maakt het heel erg moeilijk. Ik ben altijd bang dat iemand wel weer weggaat, want dat deden ze allemaal, uiteindelijk, langer dan 2 jaar heb ik het niet volgehouden met iemand, en ik wil zo graag de warmte, er ook bij horen, de gezinnetjes. En dat doe ik nu niet. Ook de singles in mijn omgeving zijn veel bezig met relaties, ook in de ik-heb-het-opgegeven-variant. Liefde is vooral heel veel angst, verdriet en pijn voor mij, en dan pas de leuke dingen zoals wederzijdse interesse en samenzijn. En dat is kut.
Klaar met het egoverhaal. Een vriendinnetje zei: 'Je moet hem de ruimte geven om moeite voor jou te doen.' Dat vond ik een mooie uitspraak. Heb je daar iets aan?
Het is gewoon heel erg rot dat wij steeds zo'n pech hebben..
Hoe dat komt? Geen idee.. ik hoop dat ik dit helder kan krijgen met mijn psych..
Laat hem inderdaad maar moeite voor JOU doen! Dat ben je waard.
Dat is ook wel eens fijn, ipv dat jij dat altijd maar doet.
Bedankt voor je aanvulling
