Psyche
alle pijlers
Rotopmerkingen....wat doe je ermee?
dinsdag 16 oktober 2007 om 16:47
Hoe gaan jullie met (onverwachte) rotopmerkingen om? Van die opmerkingen die echt uit de lucht komen vallen, waar je dus niet op voorbereid bent (maar ja, ben je dat ooit eigenlijk?) en waarvan je bek van open valt zeg maar....
Een voorbeeld: m'n man en ik wilden een paar nieuwe lampen aan de muur hangen. We zagen er een paar die precies bij onze kast pasten, er zat een bepaalde vorm in die daarin terugkwam. Leuk dus, dachten wij. Komt m'n schoonma, ziet die lampen en haalt doodleuk een krantje van de Aldi uit haar tas en ze zei letterlijk:"Hier, kijk hier maar eens in. Deze lampjes passen er veel beter bij, en breng die andere dan maar weer terug."
Ik was echt met stomheid geslagen en het kostte me echt heel, heel veel moeite om rustig te zeggen:"Het is ons huis en onze keus. Die lampen blijven hangen waar ze nu hangen."
Gelukkig viel het kwartje en heeft ze het er nu niet meer over...Maar ik was echt totaal verbijsterd! Hebben jullie ook eens in zo'n situatie gezeten en hoe reageerden jullie daarop?
Een voorbeeld: m'n man en ik wilden een paar nieuwe lampen aan de muur hangen. We zagen er een paar die precies bij onze kast pasten, er zat een bepaalde vorm in die daarin terugkwam. Leuk dus, dachten wij. Komt m'n schoonma, ziet die lampen en haalt doodleuk een krantje van de Aldi uit haar tas en ze zei letterlijk:"Hier, kijk hier maar eens in. Deze lampjes passen er veel beter bij, en breng die andere dan maar weer terug."
Ik was echt met stomheid geslagen en het kostte me echt heel, heel veel moeite om rustig te zeggen:"Het is ons huis en onze keus. Die lampen blijven hangen waar ze nu hangen."
Gelukkig viel het kwartje en heeft ze het er nu niet meer over...Maar ik was echt totaal verbijsterd! Hebben jullie ook eens in zo'n situatie gezeten en hoe reageerden jullie daarop?
woensdag 17 oktober 2007 om 14:51
Is goed! Brandt maar los!
Overigens kun je assertiviteit in opmerkingen wel aanleren. Ik was vroeger ook niet zo scherp, maar door een paar reactie in je hoofd te houden en 'gewoon' eens te uiten, wordt het makkelijker. De eerste keren tril je inderdaad, maar het went...het ligt aan de manier waarop...(er is zo'n mooi frans gezegde waarvan ik weet hoe je het zegt, maar totaal niet hoe je het schrijft)...
Overigens kun je assertiviteit in opmerkingen wel aanleren. Ik was vroeger ook niet zo scherp, maar door een paar reactie in je hoofd te houden en 'gewoon' eens te uiten, wordt het makkelijker. De eerste keren tril je inderdaad, maar het went...het ligt aan de manier waarop...(er is zo'n mooi frans gezegde waarvan ik weet hoe je het zegt, maar totaal niet hoe je het schrijft)...
woensdag 17 oktober 2007 om 15:06
Bij mij hangt het zeer van mijn bui af hoe ik reageer.
De ene keer ben ik vreselijk sarcastisch of kaats ik de bal direct terug. De andere keer weet ik ook zo snel niet hoe ik moet reageren en hou ik maar mijn mond waar ik dan 10 min later direct spijt van heb en vreselijk kwaad op mezelf wordt. Hahahahaha.
Ik kan zowiso slecht tegen kritiek of opmerkingen. Zelfs als mensen het goed bedoelen zie ik er vaak het 'goede' niet van in en vat ik dat als negatief op.
Niet iedereen is zich bewust van hetgeen ze bij iemand kunnen losmaken . Ik heb een collega die met het meest vriendelijke en lachende gezicht de meest domme en kwetsende uitspraken eruit gooit. Ik heb haar hierop vaker aangesproken en zij bleek dus een heleboel dingen als geintje of opmerking te plaatsen waar ze (naar eigen zeggen) helemaal geen negatieve bedoelingen mee had. Het komt gewoon zwaar rot haar strot uit zeg maar.
Maar je hebt ze er natuurlijk ook bijzitten die het expres doen en de boel bewust ophitsen en je willen kwetsen.
Bij dat soort mensen spring ik vaak wel uit mijn vel en buiten het feit dat ik dan erg sarcastisch terug ben of een opmerking terugmaak gooi ik er nog een scheldwoord achteraan om duidelijk te laten blijken dat zij maar niet meer tegen me moetenn praten.
De ene keer ben ik vreselijk sarcastisch of kaats ik de bal direct terug. De andere keer weet ik ook zo snel niet hoe ik moet reageren en hou ik maar mijn mond waar ik dan 10 min later direct spijt van heb en vreselijk kwaad op mezelf wordt. Hahahahaha.
Ik kan zowiso slecht tegen kritiek of opmerkingen. Zelfs als mensen het goed bedoelen zie ik er vaak het 'goede' niet van in en vat ik dat als negatief op.
Niet iedereen is zich bewust van hetgeen ze bij iemand kunnen losmaken . Ik heb een collega die met het meest vriendelijke en lachende gezicht de meest domme en kwetsende uitspraken eruit gooit. Ik heb haar hierop vaker aangesproken en zij bleek dus een heleboel dingen als geintje of opmerking te plaatsen waar ze (naar eigen zeggen) helemaal geen negatieve bedoelingen mee had. Het komt gewoon zwaar rot haar strot uit zeg maar.
Maar je hebt ze er natuurlijk ook bijzitten die het expres doen en de boel bewust ophitsen en je willen kwetsen.
Bij dat soort mensen spring ik vaak wel uit mijn vel en buiten het feit dat ik dan erg sarcastisch terug ben of een opmerking terugmaak gooi ik er nog een scheldwoord achteraan om duidelijk te laten blijken dat zij maar niet meer tegen me moetenn praten.
woensdag 17 oktober 2007 om 15:56
[quote]:
Toen ik hoogzwanger was (+30 kg dus) zei hij eens: Djeez je bent nu net zo dik als je lang bent.... Mijn reactie was: Ach dat scheelt, mijn gewicht gaat er weer af, dat gezicht van jou niet.
We kunnen onderhand wel een lijst gaan maken van rotopmerkingen en de daarbij passende assertieve reacties! Deze staat voor mij met stip op 1 in ieder geval!!
Toen ik hoogzwanger was (+30 kg dus) zei hij eens: Djeez je bent nu net zo dik als je lang bent.... Mijn reactie was: Ach dat scheelt, mijn gewicht gaat er weer af, dat gezicht van jou niet.
We kunnen onderhand wel een lijst gaan maken van rotopmerkingen en de daarbij passende assertieve reacties! Deze staat voor mij met stip op 1 in ieder geval!!
woensdag 17 oktober 2007 om 16:26
Mijn zwager is er dus ook zo eentje.
Ik was eens aan het kamperen met hun en aan het ontbijt smeer ik mezelf een beschuitje met jam. Valt er toch een heel klein stukkie margarine in de jam.
Zegt hij "He wat doe je nou, ben je niet opgevoed of zo"
"Dat doe je toch met een lepeltje!"
Ik was best verbouwereerd maar wist nog uit te brengen "Zit jij nou mijn moeder te beledigen of zo?
Later zat ik allemaal betere te verzinnen ik had natuurlijk moeten zeggen Öh jeehtje, en jij mag met die dikke buik natuurlijk geen vet hebben, kom maar hier met die pot dan zal ik het ontvetten!
Ik was eens aan het kamperen met hun en aan het ontbijt smeer ik mezelf een beschuitje met jam. Valt er toch een heel klein stukkie margarine in de jam.
Zegt hij "He wat doe je nou, ben je niet opgevoed of zo"
"Dat doe je toch met een lepeltje!"
Ik was best verbouwereerd maar wist nog uit te brengen "Zit jij nou mijn moeder te beledigen of zo?
Later zat ik allemaal betere te verzinnen ik had natuurlijk moeten zeggen Öh jeehtje, en jij mag met die dikke buik natuurlijk geen vet hebben, kom maar hier met die pot dan zal ik het ontvetten!
woensdag 17 oktober 2007 om 16:26
Ik wel ja. Ik was eens op een verjaardag toen een kerel van een jaar of zestig, tijden de BBQ ineens in mijn oor fluisterde: "Heeft jouw vriend ook zo'n lekker worstje?" Omdat ik deze opmerking alleen maar zeer ongepast en onvolwassen vond en niet kwetsend, was ik op dat moment wel in staat om te reageren. Ik heb toen gewoon keihard over tafel geroepen: "Mensen, Martien hier wil graag de overeenkomsten en verschillen tussen een mannenlul en deze sappige barbecueworst weten. Zouden jullie hem even willen helpen bij dit intelligente vraagstuk?"
Maar zoodra iets me kwetst, voel ik echter een knoop in mijn maag en dan bedenk ik dit soort dingen pas achteraf.
woensdag 17 oktober 2007 om 16:36
Volgens mij ben ik veel te gebekt en sarcastisch om over dat soort opmerkingen in te zitten. Als iemand zoiets tegen me zou zeggen dan reageer ik waarschijnlijk met: "Dan haal je die lelijke dingen toch zelf bij de Aldi, want ik hoef ze niet" of zoiets..
Ik kan me er ook absoluut niet druk over maken als iemand zoiets tegen me zegt. Het is wat anders als iemand mij als persoon echt zou kwetsen.
Ik kan me er ook absoluut niet druk over maken als iemand zoiets tegen me zegt. Het is wat anders als iemand mij als persoon echt zou kwetsen.
vrijdag 19 oktober 2007 om 22:36
Soms trek ik alleen veelbetekenend mijn wenkbrauwen op, de andere keer vraag ik hoezo? Net als een klein kind 100 x 'waarom dan?' vraagt. En consequent vol blijven houden op iedere reactie, zij moeten zich dan verdedigen en zijn vaak gauw uitgeluld.
Als ik 'in een goede bui ben', doe ik iets liefs (bijvoorbeeld een zacht meelevend kneepje in de hand) en zeg : Meid, wat ben je gefrustreerd, joh. Of een klein kneepje in de wang en een aai over de bol: Kind, je draagt ook al het leed van de wereld met je mee, hè.
Maar een aantal zaken die ik hier eerder las: denk dat ik toch ook echt even met stomheid geslagen zou zijn. Dan zou het waarschijnlijk bij de opgetrokken wenkbrauwen blijven bij gebrek aan respons.
Als ik 'in een goede bui ben', doe ik iets liefs (bijvoorbeeld een zacht meelevend kneepje in de hand) en zeg : Meid, wat ben je gefrustreerd, joh. Of een klein kneepje in de wang en een aai over de bol: Kind, je draagt ook al het leed van de wereld met je mee, hè.
Maar een aantal zaken die ik hier eerder las: denk dat ik toch ook echt even met stomheid geslagen zou zijn. Dan zou het waarschijnlijk bij de opgetrokken wenkbrauwen blijven bij gebrek aan respons.
vrijdag 19 oktober 2007 om 22:50
Ik word een beetje bang van al die topics over wat wanneer je wel en juist niet mag zeggen/ vragen... en dan vooral van hoe het mensen voor het blok zet en ze even niets meer weten te zeggen.
Ik ben zelf zo'n flapuit. Bedoel het allemaal niet kwaad, maar ik zeg mijn hele leven lang al waar het op staat of wat ik van iets vind (is door de jaren heen wel wat bijgeschaafd hoor). Ik probeer mensen niet te kwetsen en mocht ik het toch doen, dan hoor ik dat graag! Wees tegen mij maar net zo direct als ik zelf kan zijn. Dus zeg gewoon als een bepaalde opmerking je raakt, of dat ik ngo eens drie keer na moet denken voordat ik mijn mening geef....
Ik ben zelf zo'n flapuit. Bedoel het allemaal niet kwaad, maar ik zeg mijn hele leven lang al waar het op staat of wat ik van iets vind (is door de jaren heen wel wat bijgeschaafd hoor). Ik probeer mensen niet te kwetsen en mocht ik het toch doen, dan hoor ik dat graag! Wees tegen mij maar net zo direct als ik zelf kan zijn. Dus zeg gewoon als een bepaalde opmerking je raakt, of dat ik ngo eens drie keer na moet denken voordat ik mijn mening geef....
vrijdag 19 oktober 2007 om 23:07
Bij mij hangt het er heel erg vanaf in wat voor bui ik ben, wie de opm maakt en wat er precies gezegd wordt. Als ik het idee heb dat iemand me niet expres wil kwetsen, dan zeg ik iets terug als: "En bedankt hè?" of "Jongen, je moeder!"
Als iemand verontwaardigd reageert op m'n weerwoord en zegt: "Ja maar, ik mag toch wel zeggen wat ik vind!" (terwijl niemand om die mening gevraagd had), dan zeg ik: "Wat je van me vindt, moet je naar de politie brengen, dan krijg ik het misschien nog een keertje terug"
En op échte pokke-opmerkingen krijgt iemand toch over het algemeen wel een échte pokke-opmerking terug!
Als iemand (ongevraagd) zegt dat mijn haar verschrikkeljk is/m'n kleding afschuwelijk/iets anders over m'n uiterlijk, krijgt hij/zij een snerend: "Nee, op jóuw begrafenis staan dranghekken!" ten antw.
En een heel dik mokkel op m'n werk riep een keer over de hele afdeling: "Zeg Mastermind, heb jij soms anorexia? Want je bent nou al tien keer naar de wc geweest vandaag en jij bent altijd zo mager, ik denk, ik vraag het maar ff.. Gewoon bezorgdheid hoor!" Mijn antwoord bestond uit de wedervraag: "Nee hoor, maar nu we het toch over eetstoornissen hebben... Heb jij soms boulimia? Want ik zie je altijd maar eten en eten en je bent al zo dik, ik denk, ik vraag het maar ff.. 'k Ben zo bezorgd weet je, ik lig er nachten wakker van!"
Het mens (waar ik al máánden ruzie mee had) werd eerst wit, toen rood, en rende vervolgens de afdeling af. Nooit meer een kutopmerking van gehoord.
Als iemand verontwaardigd reageert op m'n weerwoord en zegt: "Ja maar, ik mag toch wel zeggen wat ik vind!" (terwijl niemand om die mening gevraagd had), dan zeg ik: "Wat je van me vindt, moet je naar de politie brengen, dan krijg ik het misschien nog een keertje terug"
En op échte pokke-opmerkingen krijgt iemand toch over het algemeen wel een échte pokke-opmerking terug!
Als iemand (ongevraagd) zegt dat mijn haar verschrikkeljk is/m'n kleding afschuwelijk/iets anders over m'n uiterlijk, krijgt hij/zij een snerend: "Nee, op jóuw begrafenis staan dranghekken!" ten antw.
En een heel dik mokkel op m'n werk riep een keer over de hele afdeling: "Zeg Mastermind, heb jij soms anorexia? Want je bent nou al tien keer naar de wc geweest vandaag en jij bent altijd zo mager, ik denk, ik vraag het maar ff.. Gewoon bezorgdheid hoor!" Mijn antwoord bestond uit de wedervraag: "Nee hoor, maar nu we het toch over eetstoornissen hebben... Heb jij soms boulimia? Want ik zie je altijd maar eten en eten en je bent al zo dik, ik denk, ik vraag het maar ff.. 'k Ben zo bezorgd weet je, ik lig er nachten wakker van!"
Het mens (waar ik al máánden ruzie mee had) werd eerst wit, toen rood, en rende vervolgens de afdeling af. Nooit meer een kutopmerking van gehoord.
?
zaterdag 20 oktober 2007 om 01:33
Maar wat zeg je dan bijvoorbeeld? Begin jij ongevraagd over iemands haar of over iemands figuur? Bij voorkeur tegen iemand die je niet kent? Wat dat zijn dingen die ik nooit begrijp. Dat mensen denken 'eerlijk' te zijn als ze jou even in de tram vertellen dat je een rare broek aanhebt of zo. Ja, want ik zeg waar het op staat vinden ze dan, alsof ze daarop het grootste recht van de wereld hebben.
Doet iemand een dingetje wat jou persoonlijk aangaat, of dat nu privé of op je werk is, prima dat je daar dan iets van vindt en iets van zegt maar zomaar vanuit het niks even roepen hoe jij een en ander ziet, dat vind ik nogal curieus.
Deze vraag stel ik aan jou Duploo omdat jij zegt een flapuit te zijn maar ik bedoel jou natuurlijk niet persoonlijk, ben gewoon benieuwd hoe jij dat ziet en hoe dat werkt, het eruit flappen en dat van jezelf weten. Ik heb een tante die te hooi en te gras haar mening verkondigt. Of het nu gaat over de kleur sokken van mijn vader, de was van de buurvrouw of de winterjas van mijn dochter, zij vindt er iets van en zal niet rusten voor ze dat luidkeels verkondigd heeft.
Tegenwoordig zeg ik haar d'r mond te houden als het me niet bevalt maar vroeger was ik als de dood voor haar en haar scherpe terzijdes. Het ergste wat ze ooit riep was 'wat een schoenen, je lijkt wel een temeier!' omdat ik pumps aanhad die ik zelf beeldschoon vond. Toen heb ik haar gevraagd waarom ze dat nou zei en dat ze me er pijn mee deed. Ik was inmiddels 22 en ik vond het mooi geweest. Ze schrok zich rot en begon zich te verontschuldigen en zei dat ze gewoon zei wat ze dacht en dat ze eerlijk wilde zijn. Ik heb haar toen aangeraden vooral eens haar klep te houden.
Maar goed, inmiddels is ze bijna 80 en ze doet het nog steeds maar nu kan ik mijn schouders ophalen, eindelijk.
zondag 21 oktober 2007 om 18:22
Grappig dat je dat zegt, Leo. Wat ik namelijk wEl leuk vind, is te pas en te onpas je klep opentrekken als je iets positiefs over iemand wilt zeggen.
Zo stond er een keer een vent naast me bij de kassa in de boekhandel, en die had een onwijs leuke stropdas om. Dus ik zei tegen hem; Meneer, wat heeft u een leuke stropdas om!
En dat kon die man zo te zien zeer waarderen. *aureooltje smily*
Zo stond er een keer een vent naast me bij de kassa in de boekhandel, en die had een onwijs leuke stropdas om. Dus ik zei tegen hem; Meneer, wat heeft u een leuke stropdas om!
En dat kon die man zo te zien zeer waarderen. *aureooltje smily*
zondag 21 oktober 2007 om 18:33
Jah, dat doe ik ook en misschien bedoelde Duploo dat ook wel. Er van alles uitflappen hoeft niet per se negatief te zijn natuurlijk. De tendens in dit topic was alleen wel die van mensen die je dingen naar je hoofd slingeren waarvan je denkt; moet dat nou, dénk het desnoods maar hou verder je kop.
Maar ik ben het met je eens hoor, zomaar vanuit het niets iets aardigs zeggen tegen iemand doet de mondhoeken naar boven krullen, wat weer begrijpelijk maakt dat een lelijke opmerking maken zomaar, de lippen de andere kant op doet hangen.
Mensen zeggen vaak dat als er naar ze gefloten is door een bouwvakker op een dag dat ze zich oud en lelijk voelen, ze er weer tegenaan kunnen. Zo kun je je ook geweldig voelen, even van een buurvrouw te horen krijgen dat je er niet uitziet of de vraag of je bent aangekomen en je dag is verpest.
Zo gevoelig zijn we blijkbaar als mens.....
zondag 21 oktober 2007 om 19:45
:
mn zoon is nu 15 maanden en ze kan zijn naam nog niet goed uitspreken, kun je nagaan hoe " begaan " ze is met de jongste telg
Kan het redelijk van me af laten glijden. Ga er niet zo vaak heen, en als ik er ben hou ik me erg op de vlakte.
Ik zou wel willen weten hoe je leert voor jezelf op te komen. ( abortuspil ? Nee hoor, wij zijn heel blij met deze zwangerschap. Beter geweest ? Nou tieft je als de donder op, anders doe ik je wat <---- zo iets dus ) Achter af bedenk ik het me allemaal wel. Maar ja om het op dat moment te zeggen.
Ja of zoiets als: ja abortuspil, daar waren ze bij jou net te laat mee he, hoewel het soms toch nog voor de helft gelukt lijkt...
Jaaa valssss doen als iemand vals tegen mij doet kan ik best. Vroeger niet, net als zovelen altijd achteraf wat bedenken. Maar de laatste jaren kan ik het er zo uitknallen.... erger nog, soms wil ik veel minder bot terug doen maar heb ik al een mega botte opmerking terug gesnauwd. Ook niet altijd zo handig, daar kun je je dan later ook wel over opwinden hoor.
zondag 21 oktober 2007 om 20:17
Gelijk iets stevigs terugzeggen als iemand iets zei wat mij niet zinde, daar was ik ook nogal goed in. Toch probeer ik dat niet meer te doen, want 9 van de 10 x is het helemaal niet rot bedoeld, alleen maar onhandig (ik weet er zelf alles van). En voor je het weet zijn ze bang voor je vanwege je scherpe tong. Dat is niet fijn.
Ik zou trouwens nooit zeggen; "ben je aangekomen?", maar wel altijd zodra het er maar een beeetje op lijkt: "Ben je afgevallen?"
Ja, we moeten elkaar toch een beetje moed inspreken, als vrouwen zijnde? *wederom aureooltje smily*
Ik zou trouwens nooit zeggen; "ben je aangekomen?", maar wel altijd zodra het er maar een beeetje op lijkt: "Ben je afgevallen?"
Ja, we moeten elkaar toch een beetje moed inspreken, als vrouwen zijnde? *wederom aureooltje smily*
woensdag 24 oktober 2007 om 13:55
Ik vind dat ook erg moeilijk hoor...Ik was een tijdje geleden bij een stel vrienden van mijn vriend. Die ik voor de tweede keer zag. Een vriendin van een van zijn vrienden/sportmaatjes zat nogal akelige opmerkingen te plaatsen, alleen dan heel sneaky.
Zo zei ze tegen mijn vriend, wil je niet naast je vriendin zitten? Word je niet warm van haar...etc..Echt vals gewoon. en t allerergste..mijn vriend heeft amper door wat er gebeurd en reageerd een beetje lachend. In eerste instantie was ik dan ook heel boos op mijn vriend, maar achteraf ook echt boos op mezelf! Waarom heb ik niets gezegd?
Maar ik zou zelfs nu niet weten wat ik zou moeten zeggen...en binnenkort zie ik haar weer..k zou zo graag iets terug willen zeggen gewoon!:@
Zo zei ze tegen mijn vriend, wil je niet naast je vriendin zitten? Word je niet warm van haar...etc..Echt vals gewoon. en t allerergste..mijn vriend heeft amper door wat er gebeurd en reageerd een beetje lachend. In eerste instantie was ik dan ook heel boos op mijn vriend, maar achteraf ook echt boos op mezelf! Waarom heb ik niets gezegd?
Maar ik zou zelfs nu niet weten wat ik zou moeten zeggen...en binnenkort zie ik haar weer..k zou zo graag iets terug willen zeggen gewoon!:@
woensdag 24 oktober 2007 om 14:05
Oh die moet ik onthouden ! mijn broertje kan ook een botte emmer zijn (behalve als ie gedronken heeft dan is ie errug lief en belt ie om te zeggen dat ie me mist), broertje komt binnenkort langs en er gaat vast en zeker kommentaar vallen. Erg bot maar goed bedoelt. Dit is de ultieme response
wat broer zegt : 'Als ik een reet had als de jouwe zou ik ELKE DAG in de sportschool zitten!'
nadere uitleg van broer: ' ja maar ik bedoelde het niet rot, maar ik dacht dat je misschien blijer zou zijn als je wat slanker bent en een vriendje krijg enzo.' (ik had toen maat 44 of zo... geen modderschip of wat ook
)Is trouwens ook van mening dat ALLES gezegt mag en moet worden zodat iedereen weet waar die staat, tis een wonder dat ie vrienden heeft eigenlijk ;) ('t wel een goeie gast verder hoor, maar af en toe zou je hem)
anoniem_8886 wijzigde dit bericht op 24-10-2007 14:10
Reden: kan niet typen
Reden: kan niet typen
% gewijzigd
zaterdag 27 oktober 2007 om 19:38
Borodine,
Het is idd laat voor reactie maar je zou idd die kassamuts
moeten aangeven bij haar teamleider danwel
kunnen antwoorden; nee hoor ik ga voor GROEN..
Eleonora, misschien was het vandaag in mijn geval beter geweest
schoonmama flink vet te geven ipv. na 2 jaar ergernis omtrent haar rot-opmerkingen richting opvoeding/huishouden en relatie
die maar niet stoppen..
Nu ben ik bijzonder boos maar ook verdrietig thuis gebleven zijn de geweigerd met man en kinderen mee te gaan en er 1 nachtje te logeren..
Zag echter zó als een berg tegenop nog langer opmerkingen te moeten horen dat kind met adhd dit helemaal niet hééft maar door ons ouders is "ontstaan"' qua opvoeding etc...
Het ergste vind ik alleen dat de jonge kinderen (6 en 7) bij de verhitte discussie waren tusen man en mij en mijn weigering..
Hij wist het al zeker 3 weken dat ik niet wilde en onder mom ziekte zou thuisblijven..
Al vele malen heb ik aangegeven niet van haar opmerkingen gediend te zijn maar helpt niet..bellen deed ik dus ook al veel minder (woont wel verder weg..) en zeker niet over onze gezinsproblemen..
Ook meerdere malen aangegeven dat ik zelf niet lekker in vel zit maar kennelijk doof hiervoor en bleef maar "trappen"..
Vandaar dat ik al surfende hier kwam om te zien of er anderen zijn
en of ik nou zo overdrijf en wel mee had móeten gaan..
Volgende week is ze jarig maar of ik dan welkom ben ??
Het is idd laat voor reactie maar je zou idd die kassamuts
moeten aangeven bij haar teamleider danwel
kunnen antwoorden; nee hoor ik ga voor GROEN..
Eleonora, misschien was het vandaag in mijn geval beter geweest
schoonmama flink vet te geven ipv. na 2 jaar ergernis omtrent haar rot-opmerkingen richting opvoeding/huishouden en relatie
die maar niet stoppen..
Nu ben ik bijzonder boos maar ook verdrietig thuis gebleven zijn de geweigerd met man en kinderen mee te gaan en er 1 nachtje te logeren..
Zag echter zó als een berg tegenop nog langer opmerkingen te moeten horen dat kind met adhd dit helemaal niet hééft maar door ons ouders is "ontstaan"' qua opvoeding etc...
Het ergste vind ik alleen dat de jonge kinderen (6 en 7) bij de verhitte discussie waren tusen man en mij en mijn weigering..
Hij wist het al zeker 3 weken dat ik niet wilde en onder mom ziekte zou thuisblijven..
Al vele malen heb ik aangegeven niet van haar opmerkingen gediend te zijn maar helpt niet..bellen deed ik dus ook al veel minder (woont wel verder weg..) en zeker niet over onze gezinsproblemen..
Ook meerdere malen aangegeven dat ik zelf niet lekker in vel zit maar kennelijk doof hiervoor en bleef maar "trappen"..
Vandaar dat ik al surfende hier kwam om te zien of er anderen zijn
en of ik nou zo overdrijf en wel mee had móeten gaan..
Volgende week is ze jarig maar of ik dan welkom ben ??
