Psyche
alle pijlers
Rotopmerkingen....wat doe je ermee?
dinsdag 16 oktober 2007 om 16:47
Hoe gaan jullie met (onverwachte) rotopmerkingen om? Van die opmerkingen die echt uit de lucht komen vallen, waar je dus niet op voorbereid bent (maar ja, ben je dat ooit eigenlijk?) en waarvan je bek van open valt zeg maar....
Een voorbeeld: m'n man en ik wilden een paar nieuwe lampen aan de muur hangen. We zagen er een paar die precies bij onze kast pasten, er zat een bepaalde vorm in die daarin terugkwam. Leuk dus, dachten wij. Komt m'n schoonma, ziet die lampen en haalt doodleuk een krantje van de Aldi uit haar tas en ze zei letterlijk:"Hier, kijk hier maar eens in. Deze lampjes passen er veel beter bij, en breng die andere dan maar weer terug."
Ik was echt met stomheid geslagen en het kostte me echt heel, heel veel moeite om rustig te zeggen:"Het is ons huis en onze keus. Die lampen blijven hangen waar ze nu hangen."
Gelukkig viel het kwartje en heeft ze het er nu niet meer over...Maar ik was echt totaal verbijsterd! Hebben jullie ook eens in zo'n situatie gezeten en hoe reageerden jullie daarop?
Een voorbeeld: m'n man en ik wilden een paar nieuwe lampen aan de muur hangen. We zagen er een paar die precies bij onze kast pasten, er zat een bepaalde vorm in die daarin terugkwam. Leuk dus, dachten wij. Komt m'n schoonma, ziet die lampen en haalt doodleuk een krantje van de Aldi uit haar tas en ze zei letterlijk:"Hier, kijk hier maar eens in. Deze lampjes passen er veel beter bij, en breng die andere dan maar weer terug."
Ik was echt met stomheid geslagen en het kostte me echt heel, heel veel moeite om rustig te zeggen:"Het is ons huis en onze keus. Die lampen blijven hangen waar ze nu hangen."
Gelukkig viel het kwartje en heeft ze het er nu niet meer over...Maar ik was echt totaal verbijsterd! Hebben jullie ook eens in zo'n situatie gezeten en hoe reageerden jullie daarop?
dinsdag 16 oktober 2007 om 16:52
Lekker he, zulke opmerkingen. Al schaar ik deze van je schoonmoeder eerder onder domme opmerkingen, dan rotopmerkingen. Vaak ben ik ook te verbijsterd door de brutaliteit om een leuk antwoord te geven, maar kan me goed vermaken met achteraf leuke tegenopmerkingen verzinnen.
Ach, zulke mensen hebben niet door hoe dom ze klinken, denk ik dan maar....
Ach, zulke mensen hebben niet door hoe dom ze klinken, denk ik dan maar....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 16 oktober 2007 om 16:53
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:01
Ik denk dat iedereen wel eens een onverwachte rotopmerking te verduren heeft gekregen. Probeer die opmerking bij die ander te laten en het niet op jezelf te betrekken. Het is haar/zijn mening en dat mag. Jij hoeft er niets mee te doen.
Probeer de opmerking denkbeeldig vast te pakken en bij die ander in zijn persoonlijke ruimte te laten, stel je dat eens voor. Dan komt het dus niet zo hard bij jou aan. Het is niet zo dat je dan sterker terug kunt reageren ofzo, daar gaat het niet om, je hebt er dan alleen niet zoveel last van.
Probeer de opmerking denkbeeldig vast te pakken en bij die ander in zijn persoonlijke ruimte te laten, stel je dat eens voor. Dan komt het dus niet zo hard bij jou aan. Het is niet zo dat je dan sterker terug kunt reageren ofzo, daar gaat het niet om, je hebt er dan alleen niet zoveel last van.
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:07
Nou aangezien ze zich met van alles bemoeit tot en met de opvoeding van de kinderen toe ben ik er misschien wel gevoelig voor en ervaar ik het als rotopmerkingen. Maar vooral omdat ze het woordje 'moeten' in haar zinnen gebruikt:"Je moet het zo koken anders is het niet lekker" of "Je moet je dochter naar bed brengen want ze is moe". Ik moet helemaal niets!
De humor kan ik daar echt niet van in zien, 't is net alsof ik het nooit goed doe. Maar da's mijn probleem dan zullen we maar zeggen en staat los van dit topic.
Het gaat mij om het onderwerp 'rotopmerkingen' opzich en hoe je daar mee omgaat, zeg je er wat van of laat je het van je afglijden.
De humor kan ik daar echt niet van in zien, 't is net alsof ik het nooit goed doe. Maar da's mijn probleem dan zullen we maar zeggen en staat los van dit topic.
Het gaat mij om het onderwerp 'rotopmerkingen' opzich en hoe je daar mee omgaat, zeg je er wat van of laat je het van je afglijden.
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:14
Brutaal zeg je schoonmoeder. Vond je het echt een rotopmerking? Of was het eerder ongepast bemoeizuchtig? Ben je verder ok met je schoonmoeder? Ik kan me namelijk indenken dat jij dit als persoonlijke kritiek opvat als jullie niet goed met elkaar op kunnen schieten.
Mijn schoonmoeder verkondigde ooit luidkeels dat ik een slechte moeder was omdat ik mijn toen 9 weken oude dochter mee naar buiten nam, de huiskamer uit waar hij bijna 30oC was. Een slechte moeder, dat vind ik nogal een uitspraak en dat terwijl ze wist dat ik postnataal depressief was na een kraambedpsychose. Ik was zo onzeker als de pieten en dan zo'n uitspraak doen, zo hard.
Mijn schoonmoerder mag mij dus niet.
Al haar haat richting mij kwam er in één keer uit met die twee woorden 'slechte moeder'. Brrrrrr ik krijg er nog de rillingen van als ik er aan terugdenk.
Mijn schoonmoeder verkondigde ooit luidkeels dat ik een slechte moeder was omdat ik mijn toen 9 weken oude dochter mee naar buiten nam, de huiskamer uit waar hij bijna 30oC was. Een slechte moeder, dat vind ik nogal een uitspraak en dat terwijl ze wist dat ik postnataal depressief was na een kraambedpsychose. Ik was zo onzeker als de pieten en dan zo'n uitspraak doen, zo hard.
Mijn schoonmoerder mag mij dus niet.
Al haar haat richting mij kwam er in één keer uit met die twee woorden 'slechte moeder'. Brrrrrr ik krijg er nog de rillingen van als ik er aan terugdenk.
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:18
Dat is wel een hele brutale van je Schoonmoeder! Denk dat het goedbedoeld is, maar wel een beetje zuur inderdaad....mijn oma had er vroeger ook een handje van. Het zal wel iets moederlijks zijn...?
Onverwachte Rotopmerkingen slaan mij volledig uit het veld, vooral als ik ze op straat naar mijn hoofd geslingerd krijg. Hoewel dat juist de opmerkingen zijn die naar iedereen geslingerd worden moet ik bijna altijd huilen daarna (nee, niet ter plaatse..haha). Echt een enorme watjesactie. Ik denk dat het komt omdat ik vroeger extreem 'gepest' ben. Overigens draag ik dat niet als excuus aan. Moet je ook overheen kunnen stappen lijkt me, op een gegeven moment...
Onverwachte Rotopmerkingen slaan mij volledig uit het veld, vooral als ik ze op straat naar mijn hoofd geslingerd krijg. Hoewel dat juist de opmerkingen zijn die naar iedereen geslingerd worden moet ik bijna altijd huilen daarna (nee, niet ter plaatse..haha). Echt een enorme watjesactie. Ik denk dat het komt omdat ik vroeger extreem 'gepest' ben. Overigens draag ik dat niet als excuus aan. Moet je ook overheen kunnen stappen lijkt me, op een gegeven moment...
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:20
Ik kan dat niet uitstaan van mezelf. Op het moment zelf bevries ik als het ware en weet ik niks uit te brengen. Later, als ik de situatie die al lang en breed over is eens overdenk, kan ik -tig weerwoorden verzinnen, maar dan is het te laat en zit ik nog met de frustratie, die ik dan soms onterecht bij iemand uit. En echt íedere keer weer neem ik me voor mijn mond open te trekken en als het dan voor de zoveelste keer gebeurt, sta ik wederom met mijn mond vol tanden. De laatste keer kon ik mezelf helemaal iets doen, omdat ik toen roodaangelopen stond te stotteren, terwijl om me heen mensen het voor me opnamen.
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:23
Ehmmmm wat doe je er mee was de vraag....sorry, ik zat even niet op te letten.
Meestal zeg ik iets terug, of ik vraag waar men zich mee bemoeit of waarom een opmerking gemaakt wordt. Ik moet er bij zeggen dat mijn stem wel gaat bibberen en ik ook niet altijd weet hoe ik kijken moet maar ik heb mezelf wel aangeleerd om in te gaan op iets wat ik niet vind kunnen.
Bij de opmerking van mijn schoonmoeder had ik geen tekst maar dat lag aan de situatie, toen ik weer opgekrabbeld was kwam mijn assertiviteit gelukkig ook weer terug. Niet altijd maar meestal heb ik 'm wel bij de hand.
Meestal zeg ik iets terug, of ik vraag waar men zich mee bemoeit of waarom een opmerking gemaakt wordt. Ik moet er bij zeggen dat mijn stem wel gaat bibberen en ik ook niet altijd weet hoe ik kijken moet maar ik heb mezelf wel aangeleerd om in te gaan op iets wat ik niet vind kunnen.
Bij de opmerking van mijn schoonmoeder had ik geen tekst maar dat lag aan de situatie, toen ik weer opgekrabbeld was kwam mijn assertiviteit gelukkig ook weer terug. Niet altijd maar meestal heb ik 'm wel bij de hand.
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:26
Ik weet vaak ook geen antwoord meer te geven als iemand zo'n lompe opmerking maakt. Ik wordt er dan letterlijk stil van. Achteraf wordt ik dan pas kwaad en nog kwader op mezelf omdat ik er niets op heb gezegd. 
Beter om dan toch achteraf je ergernis te uiten denk ik, Het maakt niet uit hoe, beter dan het op te kroppen.
Beter om dan toch achteraf je ergernis te uiten denk ik, Het maakt niet uit hoe, beter dan het op te kroppen.
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:41
Ik kan het verder best goed met m'n schoonmoeder vinden, 't is echt een best mens. Dit topic gaat ook niet over bemoeizuchtige schoonmama's, dit was een rotopmerking die als eerste naar boven kwam omdat het nog niet zolang geleden gebeurde. Dat van Eleonora vind ik echt een rotopmerking naar haar toe, zeker als je dan op z'n zachtst gezet niet lekker in je vel zit. Ik vind het ook niet makkelijk om me er overheen te zetten. Bedenk net als Wishfullthinking allerlei weerwoorden achteraf, maar ja, dan is het al gezegd. Die van Vl43inder blijf ik een goeie vinden, al zal het in de praktijk niet meevallen. Maar ja, oefening baart kunst denk ik dan, helaas in dit geval...
dinsdag 16 oktober 2007 om 17:59
Gewoon jezelf niet zoveel van opmerkingen (van wie dan ook) aantrekken.
je doet namelijk wat jezelf wil.En anderen zullen altijd alles "beter" weten dan jijzelf. Nou laat ze in die waan.Of als ze een opmerking hebben over(wat dan ook) lekker laten zoals zij denken. Doe ik ook en ik kan je zeggen is veel rustiger dan je druk maken op elke op of aanmerking je krijgt. Je hoeft anderen niets te verantwoorden.
je doet namelijk wat jezelf wil.En anderen zullen altijd alles "beter" weten dan jijzelf. Nou laat ze in die waan.Of als ze een opmerking hebben over(wat dan ook) lekker laten zoals zij denken. Doe ik ook en ik kan je zeggen is veel rustiger dan je druk maken op elke op of aanmerking je krijgt. Je hoeft anderen niets te verantwoorden.
dinsdag 16 oktober 2007 om 18:01
dinsdag 16 oktober 2007 om 18:01
Wat een schoonmoeder Eleonora..... niet normaal! ( kan je de hand schudden want ik heb er ook eentje....)
Als ik een rotopmerking krijg sta ik vaak met mijn bek vol tanden... en weet ik niets meer terug te zeggen. En daarna word ik kwaad.... En ja heel herkenbaar wat nikkie zegt dat je achteraf baalt dat je niets zinnigs terug hebt gezegd.
Zo kreeg ik eens van mijn schoonvader te horen dat ik na mijn bevalling "te zwaar" ben geworden.. ( bmi van 20, maar goed als dat al te zwaar is weet ik het niet meer....) en dat mijn gezicht grof geworden was en dat ik vroeger zo 'mooi slank' was... Nou op dat moment zakte de grond van mijn voeten vandaan.. ik was echt zo boos! Ben op dat moment weg gelopen... ik wil dan niet dat hij mij ook nog ziet janken.
Daar baal ik ook van... dat ik vaak ga janken als ik boos ben...
Als ik een rotopmerking krijg sta ik vaak met mijn bek vol tanden... en weet ik niets meer terug te zeggen. En daarna word ik kwaad.... En ja heel herkenbaar wat nikkie zegt dat je achteraf baalt dat je niets zinnigs terug hebt gezegd.
Zo kreeg ik eens van mijn schoonvader te horen dat ik na mijn bevalling "te zwaar" ben geworden.. ( bmi van 20, maar goed als dat al te zwaar is weet ik het niet meer....) en dat mijn gezicht grof geworden was en dat ik vroeger zo 'mooi slank' was... Nou op dat moment zakte de grond van mijn voeten vandaan.. ik was echt zo boos! Ben op dat moment weg gelopen... ik wil dan niet dat hij mij ook nog ziet janken.
Daar baal ik ook van... dat ik vaak ga janken als ik boos ben...
dinsdag 16 oktober 2007 om 22:59
als we het dan toch over schoonmoeders hebben....
Ik raakte 2 jaar geleden onverwacht zwanger. Maar , geen probleem voor ons, kindje was mee dan welkom. Toen we het aan schoonmoeder vertelde zei ze dat ik maar een abortuspil moest halen.. en ik klap dan dicht, ik wist echt niets meer te zeggen.
Na 9 maanden kwam zoon met een spoedkeizersnee ter wereld, de placenta liet los, hij was er dus bijna niet meer geweest. Zegt ze : dat had mss wel beter geweest ,
wat een takkewijf !!
En weer wist ik niets te zeggen. Dat zou ik ook wel graag willen leren.
Pas stond ik met zoon ( stiefzoon, bruine jongen ) en kleinezoon bij de kassa in een winkel ( kleine zoon is blank ) zegt de cassiere :"zo, 1 zwarte en 1 witte, straks krijg je er nog een rooie uit "
Wat moet je daar nou mee ? ( behalve snachts allerlei kutopmerkingen bedenken die je terug had moeten maken )
Als ik al eens assertief ben, ga ik trillen, word mn stem bibberig en sta ik op het punt van huilen. Raar is dat, want ik ben verder niet super onzeker ofzo.
Ik raakte 2 jaar geleden onverwacht zwanger. Maar , geen probleem voor ons, kindje was mee dan welkom. Toen we het aan schoonmoeder vertelde zei ze dat ik maar een abortuspil moest halen.. en ik klap dan dicht, ik wist echt niets meer te zeggen.
Na 9 maanden kwam zoon met een spoedkeizersnee ter wereld, de placenta liet los, hij was er dus bijna niet meer geweest. Zegt ze : dat had mss wel beter geweest ,
wat een takkewijf !!En weer wist ik niets te zeggen. Dat zou ik ook wel graag willen leren.
Pas stond ik met zoon ( stiefzoon, bruine jongen ) en kleinezoon bij de kassa in een winkel ( kleine zoon is blank ) zegt de cassiere :"zo, 1 zwarte en 1 witte, straks krijg je er nog een rooie uit "
Wat moet je daar nou mee ? ( behalve snachts allerlei kutopmerkingen bedenken die je terug had moeten maken )
Als ik al eens assertief ben, ga ik trillen, word mn stem bibberig en sta ik op het punt van huilen. Raar is dat, want ik ben verder niet super onzeker ofzo.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
dinsdag 16 oktober 2007 om 23:07
Ik heb over het algemeen wel een snel antwoord terug, maar als ik sommige opmerkingen hierboven lees, dan denk ik dat ik ook was dichtgeklapt. Bijv. die opmerking van Borodinis of Eleonoras schoonmoeder, dat is gewoon ronduit kwetsend, ik zou op dat moment niks uit kunnen brengen, maar haar er later wel op aanspreken.
Ik heb wel eens gehad dat iemand heel lullig tegen mij deed in een winkel en ik sloeg dicht, ben ik 5 min. later teruggegaan en toen heb ik gezegd dat ik vond dat je klanten zo niet kan behandelen. Dan ben ik tenminste van de frustratie af.
Ik heb wel eens gehad dat iemand heel lullig tegen mij deed in een winkel en ik sloeg dicht, ben ik 5 min. later teruggegaan en toen heb ik gezegd dat ik vond dat je klanten zo niet kan behandelen. Dan ben ik tenminste van de frustratie af.
Cum non tum age
dinsdag 16 oktober 2007 om 23:09
Oh mijn god zeg.... wat is dit erg! Wat ontzettend gemeen van je schoonmoeder zeg!!! En dan druk ik mij nog netjes uit.... Hoe durft zei zoiets te zeggen, vals kreng ! Ik zit mij hier ontzettend op te winden van jouw verhaal! Bah... Ze verdient het niet eens om oma genoemd te worden naar wat ze gezegd heeft!!!:
als we het dan toch over schoonmoeders hebben....
Ik raakte 2 jaar geleden onverwacht zwanger. Maar , geen probleem voor ons, kindje was mee dan welkom. Toen we het aan schoonmoeder vertelde zei ze dat ik maar een abortuspil moest halen.. en ik klap dan dicht, ik wist echt niets meer te zeggen.
Na 9 maanden kwam zoon met een spoedkeizersnee ter wereld, de placenta liet los, hij was er dus bijna niet meer geweest. Zegt ze : dat had mss wel beter geweest ,
En weer wist ik niets te zeggen. Dat zou ik ook wel graag willen leren.
Pas stond ik met zoon ( stiefzoon, bruine jongen ) en kleinezoon bij de kassa in een winkel ( kleine zoon is blank ) zegt de cassiere :"zo, 1 zwarte en 1 witte, straks krijg je er nog een rooie uit "
Wat moet je daar nou mee ? ( behalve snachts allerlei kutopmerkingen bedenken die je terug had moeten maken )
Als ik al eens assertief ben, ga ik trillen, word mn stem bibberig en sta ik op het punt van huilen. Raar is dat, want ik ben verder niet super onzeker ofzo.
dinsdag 16 oktober 2007 om 23:18
mn zoon is nu 15 maanden en ze kan zijn naam nog niet goed uitspreken, kun je nagaan hoe " begaan " ze is met de jongste telg 
Kan het redelijk van me af laten glijden. Ga er niet zo vaak heen, en als ik er ben hou ik me erg op de vlakte.
Ik zou wel willen weten hoe je leert voor jezelf op te komen. ( abortuspil ? Nee hoor, wij zijn heel blij met deze zwangerschap. Beter geweest ? Nou tieft je als de donder op, anders doe ik je wat <---- zo iets dus ) Achter af bedenk ik het me allemaal wel. Maar ja om het op dat moment te zeggen.
Kan het redelijk van me af laten glijden. Ga er niet zo vaak heen, en als ik er ben hou ik me erg op de vlakte.
Ik zou wel willen weten hoe je leert voor jezelf op te komen. ( abortuspil ? Nee hoor, wij zijn heel blij met deze zwangerschap. Beter geweest ? Nou tieft je als de donder op, anders doe ik je wat <---- zo iets dus ) Achter af bedenk ik het me allemaal wel. Maar ja om het op dat moment te zeggen.
anoniem_554 wijzigde dit bericht op 17-10-2007 08:51
Reden: naam jongste telg even weggehaald ;-)
Reden: naam jongste telg even weggehaald ;-)
% gewijzigd
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
