Psyche
alle pijlers
Rotopmerkingen....wat doe je ermee?
dinsdag 16 oktober 2007 om 16:47
Hoe gaan jullie met (onverwachte) rotopmerkingen om? Van die opmerkingen die echt uit de lucht komen vallen, waar je dus niet op voorbereid bent (maar ja, ben je dat ooit eigenlijk?) en waarvan je bek van open valt zeg maar....
Een voorbeeld: m'n man en ik wilden een paar nieuwe lampen aan de muur hangen. We zagen er een paar die precies bij onze kast pasten, er zat een bepaalde vorm in die daarin terugkwam. Leuk dus, dachten wij. Komt m'n schoonma, ziet die lampen en haalt doodleuk een krantje van de Aldi uit haar tas en ze zei letterlijk:"Hier, kijk hier maar eens in. Deze lampjes passen er veel beter bij, en breng die andere dan maar weer terug."
Ik was echt met stomheid geslagen en het kostte me echt heel, heel veel moeite om rustig te zeggen:"Het is ons huis en onze keus. Die lampen blijven hangen waar ze nu hangen."
Gelukkig viel het kwartje en heeft ze het er nu niet meer over...Maar ik was echt totaal verbijsterd! Hebben jullie ook eens in zo'n situatie gezeten en hoe reageerden jullie daarop?
Een voorbeeld: m'n man en ik wilden een paar nieuwe lampen aan de muur hangen. We zagen er een paar die precies bij onze kast pasten, er zat een bepaalde vorm in die daarin terugkwam. Leuk dus, dachten wij. Komt m'n schoonma, ziet die lampen en haalt doodleuk een krantje van de Aldi uit haar tas en ze zei letterlijk:"Hier, kijk hier maar eens in. Deze lampjes passen er veel beter bij, en breng die andere dan maar weer terug."
Ik was echt met stomheid geslagen en het kostte me echt heel, heel veel moeite om rustig te zeggen:"Het is ons huis en onze keus. Die lampen blijven hangen waar ze nu hangen."
Gelukkig viel het kwartje en heeft ze het er nu niet meer over...Maar ik was echt totaal verbijsterd! Hebben jullie ook eens in zo'n situatie gezeten en hoe reageerden jullie daarop?
zondag 28 oktober 2007 om 17:32
Het werkt niet in alle situaties, maar tegenwoordig vraag ik na een rotopmerking gelijk waarom iemand dat zegt omdat ik mij er behoorlijk gekwets door voel. Ik merk dat mensen zich dan snel opgelaten voelen en allerlei excuses prevelen.
Ik ben niet de slankste en waar ik vroeger tegen de tranen moest vechten, moet ik er nu om lachen.
Laats nog, kwam een groepje pubers tegemoet. Zei eens opeens overduidelijk sarcastisch:" Kijk eens wat een lekker chickie!" Op mijn reactie maar terug te komen wanneer hij de basisschool af heeft, was hij opeens beledigd. Hallloooo, ik zit in 3 Havo hoor! DUH.... hahaha
Ik ben niet de slankste en waar ik vroeger tegen de tranen moest vechten, moet ik er nu om lachen.
Laats nog, kwam een groepje pubers tegemoet. Zei eens opeens overduidelijk sarcastisch:" Kijk eens wat een lekker chickie!" Op mijn reactie maar terug te komen wanneer hij de basisschool af heeft, was hij opeens beledigd. Hallloooo, ik zit in 3 Havo hoor! DUH.... hahaha
zondag 28 oktober 2007 om 19:43
Ja Nijntje dat WIL ik wel maar dat gevoel moet ik dan ook wel KRIJGEN.. Zeker voor de kinderen en haar zoon ofwel mijn man;
ook opa is een schat..
Ik ben het alleen beu geworden dat ze alles eruit flapt qua
opvoeding kinderen waarvan oudste adhd diagnose heeft maar
zij dit ontkent..
Nu is dit al ruim 2 jaar aan de gang en ondanks dat ze weet dat ik zoveel "op mijn bordje" heb blijven de steken komen..
Althans zo voel IK dat..
De afstand naar hun woonplaats is echter dermate groot dat ik niet even apart er heen rijd om samen met haar te praten..
OF de kinderen zitten er dan bij wat ik niet wil..
Via de telefoon komt er alleen een monoloog waarnaar ik moet LUISTEREN..
Ik denk dat ze nu wel gevoeld heeft dat het me menens is dat ik het meer dan zat ben zijnde ik geweigerd heb met zoon en kinderen mee te komen voor nachtje logeren..
ook opa is een schat..
Ik ben het alleen beu geworden dat ze alles eruit flapt qua
opvoeding kinderen waarvan oudste adhd diagnose heeft maar
zij dit ontkent..
Nu is dit al ruim 2 jaar aan de gang en ondanks dat ze weet dat ik zoveel "op mijn bordje" heb blijven de steken komen..
Althans zo voel IK dat..
De afstand naar hun woonplaats is echter dermate groot dat ik niet even apart er heen rijd om samen met haar te praten..
OF de kinderen zitten er dan bij wat ik niet wil..
Via de telefoon komt er alleen een monoloog waarnaar ik moet LUISTEREN..
Ik denk dat ze nu wel gevoeld heeft dat het me menens is dat ik het meer dan zat ben zijnde ik geweigerd heb met zoon en kinderen mee te komen voor nachtje logeren..
