Psyche
alle pijlers
Schelden en vloeken
maandag 16 februari 2009 om 11:13
Ik merk in mijn omgeving dat sommige mensen wel onderscheid maken, en anderen niet. Sommige mensen gebruiken deze twee termen door elkaar, sommigen (zoals ik) zien een belangrijk verschil.
Ikzelf maak dus wél duidelijk onderscheid; schelden is het gebruiken van harde termen, die echter niets met geloof te maken hebben. Vloeken daarentegen is ook het gebruiken van harde termen, maar dan die termen die het 'ijdel gebruiken van de naam van God' inhouden, om het maar even klassiek te verwoorden.
Gezien het feit dat ik geloof in een God, vind ik vloeken bijzonder kwetsend. Ik heb het gevoel dat God, en Jezus overigens ook, bewust belachelijk wordt gemaakt. Bovendien getuigt dit niet echt van respect voor (het geloof van) een ander.
Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat schelden ook enorm kwetsend kan zijn! Uiteraard kunnen mensen zich hierdoor óók persoonlijk aangesproken voelen (ik noem maar eens een 'kankerwijf' - wellicht heeft of kent die persoon wel iemand met kanker...) Vloeken doe ik al niet, maar probeer hierom ook schelden zoveel mogelijk te beperken.
En jullie? Maak je onderscheid? Zie je een verschil of niet? Wat doe je zelf?
Ikzelf maak dus wél duidelijk onderscheid; schelden is het gebruiken van harde termen, die echter niets met geloof te maken hebben. Vloeken daarentegen is ook het gebruiken van harde termen, maar dan die termen die het 'ijdel gebruiken van de naam van God' inhouden, om het maar even klassiek te verwoorden.
Gezien het feit dat ik geloof in een God, vind ik vloeken bijzonder kwetsend. Ik heb het gevoel dat God, en Jezus overigens ook, bewust belachelijk wordt gemaakt. Bovendien getuigt dit niet echt van respect voor (het geloof van) een ander.
Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat schelden ook enorm kwetsend kan zijn! Uiteraard kunnen mensen zich hierdoor óók persoonlijk aangesproken voelen (ik noem maar eens een 'kankerwijf' - wellicht heeft of kent die persoon wel iemand met kanker...) Vloeken doe ik al niet, maar probeer hierom ook schelden zoveel mogelijk te beperken.
En jullie? Maak je onderscheid? Zie je een verschil of niet? Wat doe je zelf?
maandag 16 februari 2009 om 12:10
Mijn zus probeert haar kids verre te houden van vloeken en schelden. Zo mag ook mijn "Jeezus he!" niet bij haar thuis. Een tijdje terug kwam Jezus (de "echte" , niet als krachtterm) in de praat te pas (zal wel rond kerst zijn geweest). Zegt ze "Tante Vl43inder, je mag geen Jezus zeggen".
Sja, krijgen we dat weer.
Sja, krijgen we dat weer.
maandag 16 februari 2009 om 12:12
maandag 16 februari 2009 om 12:13
quote:Vl43inder schreef op 16 februari 2009 @ 12:10:
Mijn zus probeert haar kids verre te houden van vloeken en schelden. Zo mag ook mijn "Jeezus he!" niet bij haar thuis. Een tijdje terug kwam Jezus (de "echte" , niet als krachtterm) in de praat te pas (zal wel rond kerst zijn geweest). Zegt ze "Tante Vl43inder, je mag geen Jezus zeggen".
Sja, krijgen we dat weer.
Mijn zus probeert haar kids verre te houden van vloeken en schelden. Zo mag ook mijn "Jeezus he!" niet bij haar thuis. Een tijdje terug kwam Jezus (de "echte" , niet als krachtterm) in de praat te pas (zal wel rond kerst zijn geweest). Zegt ze "Tante Vl43inder, je mag geen Jezus zeggen".
Sja, krijgen we dat weer.
maandag 16 februari 2009 om 12:15
maandag 16 februari 2009 om 12:18
maandag 16 februari 2009 om 12:21
quote:RosieRo schreef op 16 februari 2009 @ 12:15:
nou, je kan het toch gewoon uitleggen? Als je je kop stoot zeg je grutjes,en als je wil dat die buil snel weggaat vraag je het aan jezus.Tja, daar mis ik dan toch de ervaring van het daadwerkelijk hebben van kinderen... Zo simpel kan opvoeden dus zijn.
nou, je kan het toch gewoon uitleggen? Als je je kop stoot zeg je grutjes,en als je wil dat die buil snel weggaat vraag je het aan jezus.Tja, daar mis ik dan toch de ervaring van het daadwerkelijk hebben van kinderen... Zo simpel kan opvoeden dus zijn.
maandag 16 februari 2009 om 12:21
Schelden betekent voor mij: iemand uitschelden, dus lelijke woorden als 'k*twijf' of 'stommerik' tegen iemand zeggen.
Vloeken betekent voor mij: een of ander woord gebruiken dat gewoonlijk gebruikt wordt als mensen ergens acuut ongenoegen over voelen. Kan gaan van 'g*dverd*mme' tot 'shit' of 'jakkes'.
Schelden doe ik nooit, 'vloeken' eigenlijk alleen in de heel zachte vormen (jakkes, bah, stom...).
Nu over de kwestie dat mensen zich soms gekwetst voelen door vloeken.
Eigenlijk vind ik dat onzin. Als iemand 'g*dverd*mme' zegt, bedoelt hij dat helemaal niet als een belediging van God.
Het ís ook geen beleding van God (als die bestaat), want letterlijk betekent dat woord alleen :" God moge jou/mij/hem/het verdoemen". Letterlijk is het dus eigenlijk een soort 'bede' aan God.
Bovendien veronderstelt de bewering dat God door een vloek beledigd zou worden, dat God net zulke kleinzielige eigenschappen heeft als mensen, namelijk dat hij door iets beledigd kan worden. Als God bestaat én echt zo groots is als beweerd wordt, kán hij nergens door beledigd worden. Dan haalt hij (of zij) (bij wijze van spreken) zijn schouders op.
Bovendien, als God door iemand beledigd zou worden en dat erg zou vinden, dat zou hij/zij zelf wel met die persoonafrekenen.
Ten slotte: mensen beledigen/kwetsen mag nu eenmaal in onze maatschappij, want waar stel je anders de grens? Sommige mensen voelen zich bijvoorbeeld al gekwetst als je zegt dat je niet gelooft dat de wereld door God in 6 dagen geschapen is. Anderen voelen zich gekwetst als je zegt dat je dat wél gelooft. Uiteindelijk kan niemand nog iets zeggen.
Voor de gelovigen (Christenen): Jezus zei toch iets in de trant van : als je oor je hindert, ruk het af
Vloeken betekent voor mij: een of ander woord gebruiken dat gewoonlijk gebruikt wordt als mensen ergens acuut ongenoegen over voelen. Kan gaan van 'g*dverd*mme' tot 'shit' of 'jakkes'.
Schelden doe ik nooit, 'vloeken' eigenlijk alleen in de heel zachte vormen (jakkes, bah, stom...).
Nu over de kwestie dat mensen zich soms gekwetst voelen door vloeken.
Eigenlijk vind ik dat onzin. Als iemand 'g*dverd*mme' zegt, bedoelt hij dat helemaal niet als een belediging van God.
Het ís ook geen beleding van God (als die bestaat), want letterlijk betekent dat woord alleen :" God moge jou/mij/hem/het verdoemen". Letterlijk is het dus eigenlijk een soort 'bede' aan God.
Bovendien veronderstelt de bewering dat God door een vloek beledigd zou worden, dat God net zulke kleinzielige eigenschappen heeft als mensen, namelijk dat hij door iets beledigd kan worden. Als God bestaat én echt zo groots is als beweerd wordt, kán hij nergens door beledigd worden. Dan haalt hij (of zij) (bij wijze van spreken) zijn schouders op.
Bovendien, als God door iemand beledigd zou worden en dat erg zou vinden, dat zou hij/zij zelf wel met die persoonafrekenen.
Ten slotte: mensen beledigen/kwetsen mag nu eenmaal in onze maatschappij, want waar stel je anders de grens? Sommige mensen voelen zich bijvoorbeeld al gekwetst als je zegt dat je niet gelooft dat de wereld door God in 6 dagen geschapen is. Anderen voelen zich gekwetst als je zegt dat je dat wél gelooft. Uiteindelijk kan niemand nog iets zeggen.
Voor de gelovigen (Christenen): Jezus zei toch iets in de trant van : als je oor je hindert, ruk het af
maandag 16 februari 2009 om 12:28
quote:Reiger100 schreef op 16 februari 2009 @ 12:21:
Bovendien veronderstelt de bewering dat God door een vloek beledigd zou worden, dat God net zulke kleinzielige eigenschappen heeft als mensen, namelijk dat hij door iets beledigd kan worden. Als God bestaat én echt zo groots is als beweerd wordt, kán hij nergens door beledigd worden. Dan haalt hij (of zij) (bij wijze van spreken) zijn schouders op.
Bovendien, als God door iemand beledigd zou worden en dat erg zou vinden, dat zou hij/zij zelf wel met die persoonafrekenen.
Tja, das een grote makke van religie... Altijd onderhevig aan interpretatie. Ik geloof persoonlijk dat mensen 'naar het evenbeeld van God zijn geschapen', en dat God dus wel degelijk emoties voelt als belediging en vreugde. De manier waarop hij ermee omgaat is echter anders; daarin zijn mensen - in tegenstelling tot God - niet perfect.
Maar das weer een hele andere theologische discussie.
Bovendien veronderstelt de bewering dat God door een vloek beledigd zou worden, dat God net zulke kleinzielige eigenschappen heeft als mensen, namelijk dat hij door iets beledigd kan worden. Als God bestaat én echt zo groots is als beweerd wordt, kán hij nergens door beledigd worden. Dan haalt hij (of zij) (bij wijze van spreken) zijn schouders op.
Bovendien, als God door iemand beledigd zou worden en dat erg zou vinden, dat zou hij/zij zelf wel met die persoonafrekenen.
Tja, das een grote makke van religie... Altijd onderhevig aan interpretatie. Ik geloof persoonlijk dat mensen 'naar het evenbeeld van God zijn geschapen', en dat God dus wel degelijk emoties voelt als belediging en vreugde. De manier waarop hij ermee omgaat is echter anders; daarin zijn mensen - in tegenstelling tot God - niet perfect.
Maar das weer een hele andere theologische discussie.
maandag 16 februari 2009 om 12:31
maandag 16 februari 2009 om 12:31
maandag 16 februari 2009 om 12:34
maandag 16 februari 2009 om 12:37
quote:Jaschenca schreef op 16 februari 2009 @ 12:34:
De meerderheid in de Tweede Kamer is voor afschaffing van het verbod op vloeken. Hirsch Ballin is bezig met een wetsvoorstel. Dat dit verbod wordt afgeschaft lijkt me een goede zaak, misschien dat sommige mensen er dan minder krampachtig en "persoonlijk" mee om (kunnen)gaan.Het is een geloofs/gevoelskwestie. Daar zal het afschaffen van een wet niks aan veranderen.
De meerderheid in de Tweede Kamer is voor afschaffing van het verbod op vloeken. Hirsch Ballin is bezig met een wetsvoorstel. Dat dit verbod wordt afgeschaft lijkt me een goede zaak, misschien dat sommige mensen er dan minder krampachtig en "persoonlijk" mee om (kunnen)gaan.Het is een geloofs/gevoelskwestie. Daar zal het afschaffen van een wet niks aan veranderen.
maandag 16 februari 2009 om 12:37
quote:Frahim schreef op 16 februari 2009 @ 12:28:
[...]
Tja, das een grote makke van religie... Altijd onderhevig aan interpretatie. Ik geloof persoonlijk dat mensen 'naar het evenbeeld van God zijn geschapen', en dat God dus wel degelijk emoties voelt als belediging en vreugde. De manier waarop hij ermee omgaat is echter anders; daarin zijn mensen - in tegenstelling tot God - niet perfect.
Maar das weer een hele andere theologische discussie.
Als God perfect is dan is het voor hem een fluitje van een cent om te weten wanneer dingen wel persoonlijk naar hem/haar zijn bedoeld en wanneer niet.
Het probleem met geloven in God, is dat het totaal onlogisch is. Het heeft totaal geen zin om voor God te denken en voor hem te discussieren. Ten eerste zou dat nogal neerbuigend zijn tegenover hem, ten derde weet ie toch al alles en ten tweede is het gedrag/bestaan van God zo onlogisch dat wij dat toch niet kunnen beredeneren.
[...]
Tja, das een grote makke van religie... Altijd onderhevig aan interpretatie. Ik geloof persoonlijk dat mensen 'naar het evenbeeld van God zijn geschapen', en dat God dus wel degelijk emoties voelt als belediging en vreugde. De manier waarop hij ermee omgaat is echter anders; daarin zijn mensen - in tegenstelling tot God - niet perfect.
Maar das weer een hele andere theologische discussie.
Als God perfect is dan is het voor hem een fluitje van een cent om te weten wanneer dingen wel persoonlijk naar hem/haar zijn bedoeld en wanneer niet.
Het probleem met geloven in God, is dat het totaal onlogisch is. Het heeft totaal geen zin om voor God te denken en voor hem te discussieren. Ten eerste zou dat nogal neerbuigend zijn tegenover hem, ten derde weet ie toch al alles en ten tweede is het gedrag/bestaan van God zo onlogisch dat wij dat toch niet kunnen beredeneren.
maandag 16 februari 2009 om 12:42
quote:Vl43inder schreef op 16 februari 2009 @ 12:37:
[...]
Als God perfect is dan is het voor hem een fluitje van een cent om te weten wanneer dingen wel persoonlijk naar hem/haar zijn bedoeld en wanneer niet.
Het probleem met geloven in God, is dat het totaal onlogisch is. Het heeft totaal geen zin om voor God te denken en voor hem te discussieren. Ten eerste zou dat nogal neerbuigend zijn tegenover hem, ten derde weet ie toch al alles en ten tweede is het gedrag/bestaan van God zo onlogisch dat wij dat toch niet kunnen beredeneren.Wederom een interpretatie... En het is inderdaad compleet onlogisch. Dat gebeurt wel vaker met gedachten vs. gevoel.
[...]
Als God perfect is dan is het voor hem een fluitje van een cent om te weten wanneer dingen wel persoonlijk naar hem/haar zijn bedoeld en wanneer niet.
Het probleem met geloven in God, is dat het totaal onlogisch is. Het heeft totaal geen zin om voor God te denken en voor hem te discussieren. Ten eerste zou dat nogal neerbuigend zijn tegenover hem, ten derde weet ie toch al alles en ten tweede is het gedrag/bestaan van God zo onlogisch dat wij dat toch niet kunnen beredeneren.Wederom een interpretatie... En het is inderdaad compleet onlogisch. Dat gebeurt wel vaker met gedachten vs. gevoel.
maandag 16 februari 2009 om 12:44
