Psyche
alle pijlers
Schelden en vloeken
maandag 16 februari 2009 om 11:13
Ik merk in mijn omgeving dat sommige mensen wel onderscheid maken, en anderen niet. Sommige mensen gebruiken deze twee termen door elkaar, sommigen (zoals ik) zien een belangrijk verschil.
Ikzelf maak dus wél duidelijk onderscheid; schelden is het gebruiken van harde termen, die echter niets met geloof te maken hebben. Vloeken daarentegen is ook het gebruiken van harde termen, maar dan die termen die het 'ijdel gebruiken van de naam van God' inhouden, om het maar even klassiek te verwoorden.
Gezien het feit dat ik geloof in een God, vind ik vloeken bijzonder kwetsend. Ik heb het gevoel dat God, en Jezus overigens ook, bewust belachelijk wordt gemaakt. Bovendien getuigt dit niet echt van respect voor (het geloof van) een ander.
Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat schelden ook enorm kwetsend kan zijn! Uiteraard kunnen mensen zich hierdoor óók persoonlijk aangesproken voelen (ik noem maar eens een 'kankerwijf' - wellicht heeft of kent die persoon wel iemand met kanker...) Vloeken doe ik al niet, maar probeer hierom ook schelden zoveel mogelijk te beperken.
En jullie? Maak je onderscheid? Zie je een verschil of niet? Wat doe je zelf?
Ikzelf maak dus wél duidelijk onderscheid; schelden is het gebruiken van harde termen, die echter niets met geloof te maken hebben. Vloeken daarentegen is ook het gebruiken van harde termen, maar dan die termen die het 'ijdel gebruiken van de naam van God' inhouden, om het maar even klassiek te verwoorden.
Gezien het feit dat ik geloof in een God, vind ik vloeken bijzonder kwetsend. Ik heb het gevoel dat God, en Jezus overigens ook, bewust belachelijk wordt gemaakt. Bovendien getuigt dit niet echt van respect voor (het geloof van) een ander.
Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat schelden ook enorm kwetsend kan zijn! Uiteraard kunnen mensen zich hierdoor óók persoonlijk aangesproken voelen (ik noem maar eens een 'kankerwijf' - wellicht heeft of kent die persoon wel iemand met kanker...) Vloeken doe ik al niet, maar probeer hierom ook schelden zoveel mogelijk te beperken.
En jullie? Maak je onderscheid? Zie je een verschil of niet? Wat doe je zelf?
dinsdag 17 februari 2009 om 18:37
Ik ervaar het als atheïst soms als kwetsend als gelovigen uiten iets kwetsend te vinden. Overal om me heen ben ik me ervan bewust dat kerk en staat helemaal niet gescheiden zijn. Als je op die manier met iedereen zijn geloof(sovertuiging) rekening moet houden dan is alleen al even boodschappen doen hondsvermoeiend. Dus als ik mijn teen stoot dan vloek ik. Als andere mensen daar aanstoot aan nemen zal me dat werkelijk aan mijn derriere oxideren.
dinsdag 17 februari 2009 om 18:54
Ik probeer me in te houden. Zowel met vloeken als met schelden. Vloeken vindt ik inderdaad krachttermen tegen jezelf en schelden is naar een ander gericht. Naar mezelf vloek ik eigen te vaak. Soms hardop en soms in mijn hoofd. Als ik het hardop doe wordt vriend boos. Denkt standaard dat ik het tegen hem heb.
Ik vindt het wel getuigen van respect om wel rekening te houden met je woordkeuze in het openbaar. Vindt de reactie van Douja best wel schokkend. Kun jij echt geen boodschappen doen zonder te schelden of te vloeken. Dat lijkt me best wel erg.
Ik vindt het wel getuigen van respect om wel rekening te houden met je woordkeuze in het openbaar. Vindt de reactie van Douja best wel schokkend. Kun jij echt geen boodschappen doen zonder te schelden of te vloeken. Dat lijkt me best wel erg.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
dinsdag 17 februari 2009 om 19:13
Ooit is op mijn -nét niet- 'reformatorische' lagere school door de juf van een andere klas ruim 3 kwartier les gegeven over wat precies vloekwoorden zijn, inclusief alle verbarstingen. Dat al deze uitspraken niet op deze instelling gebezigd mochten worden. Het bleek dat ik heel veel uit mijn vocabulaire moest schrappen.
Tegenwoordig nu ik groot en bijna oud ben zeg ik regelmatig stoute woorden. Ik heb mezelf voorgenomen daar de komende tijd een beetje op te letten omdat ik met kleine kinderen werk. Op het moment dat ik daar shit zeg, verbetert mijn collega me door chips te zeggen!
Heel af en toe bezig ik blasfemien. En dat is vaak als het gaat over situaties die aandoen alsof ze van God verlaten zijn. Scenes uit de holocaust bijvoorbeeld.
Mensen op de man af voor klootzak en allerlei vieze enge ziektes uitmaken doe ik niet. Ik kom tenslotte niet uit Den Haag !
Tegenwoordig nu ik groot en bijna oud ben zeg ik regelmatig stoute woorden. Ik heb mezelf voorgenomen daar de komende tijd een beetje op te letten omdat ik met kleine kinderen werk. Op het moment dat ik daar shit zeg, verbetert mijn collega me door chips te zeggen!
Heel af en toe bezig ik blasfemien. En dat is vaak als het gaat over situaties die aandoen alsof ze van God verlaten zijn. Scenes uit de holocaust bijvoorbeeld.
Mensen op de man af voor klootzak en allerlei vieze enge ziektes uitmaken doe ik niet. Ik kom tenslotte niet uit Den Haag !
dinsdag 17 februari 2009 om 19:17
Ik kan best boodschappen doen zonder te schelden. Dit veranderd als ik dan bij de ingang van een supermarkt wordt aangesproken door een persoon die me een blad als de wachttoren probeert door de strot te duwen. Ik bedoel te zeggen dat je overal in de maatschappij geconfronteerd wordt met geloof (van een ander). Zelfs op betaalmiddelen stonden of staan teksten als 'god zij met ons'. De overweldigende ( en m.i. overbodige) aanwezigheid van zulk soort dingen vind ik pas schokkend. Ik heb dan vaak het gevoel dat er van me verwacht wordt in iets mee te moeten gaan waar ik helemaal niet achter sta. Vervolgens moet ik dan mijn bek houden omdat het kwetsend zou zijn voor anderen. Als je in Nederland vrij bent om te uiten dat je wél gelooft ben je ook vrij om te uiten dat je niet gelooft. Het zal de mensen die wel geloven ook aan hun derriere oxideren of ik het als kwetsend ervaar dat god zelfs op de munten vermeldt wordt.Het geeft mij dus een vrijbrief mij ook ongeremd te uiten.