Psyche
alle pijlers
Schema therapie kletspraat
woensdag 31 oktober 2018 om 09:32
Omdat er hier toch wel een flink aantal dames zijn die:
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
vrijdag 25 januari 2019 om 16:43
zaterdag 26 januari 2019 om 00:31
Wat maakt dat je zo'n opmerking plaatst?
Ik probeer de sarcasme te begrijpen, maar ik zie het nut van je opmerking niet in.
anoniem_63cd7bfa34a6d wijzigde dit bericht op 26-01-2019 00:47
9.00% gewijzigd
zaterdag 26 januari 2019 om 00:42
snorriemorrie schreef: ↑25-01-2019 12:32Zo dames ik heb het echt gehad met mijn rijlessen. Vandaag weer een flinke jankbui gehad. Zoals jullie wel weten zit ik regelmatig met mijn hormonen in de knoop, mijn instructeur probeert hier wel begrip voor te tonen maar begrijpt er duidelijk niets van. Ik baal daar echt enorm van, dat hij denkt dat ik er invloed op kan uitoefenen dat ik opeens niet meer op een bepaalde manier reageer. Bijvoorbeeld dat ik soms uit mijn doen ben van bepaalde opmerkingen ofzo. Ik voel me zo machteloos, alsof ik niet goed mijn best doe ofzo....
Vandaag was het gewoon weer ontzettend pittig. En ik heb over een week mijn examen. Ik hoop echt enorm dat ik het haal, want ik ben echt klaar met die rijlessen
Frustrerend snorrie dat je je machteloos voelt.
Juist in het verkeer en vooral het lessen zijn er zoveel prikkels en invloeden van buitenaf die schema's activeren.
Ik hoop van harte te dat je volgende week slaagt en dat je klaar bent met lessen.
En die veel eisende ouder die zegt dat je best niet doet keihard negeren
zaterdag 26 januari 2019 om 07:32
Cestlavie83 schreef: ↑26-01-2019 00:31Wat maakt dat je zo'n opmerking plaatst?
Ik probeer de sarcasme te begrijpen, maar ik zie het nut van je opmerking niet in.
Ik ook niet. Het klinkt eigenlijk nogal gefrustreerd.
zaterdag 26 januari 2019 om 08:19
Ja dat wilde ik ook zeggen. Ben dus niet de enige die het opviel. Ik zou zeggen je hoeft niet mee te lezen, als het topic je zo stoort.
Maar blijkbaar volgt ze het toch, ze heeft al eerder een keer gereageerd, toch bijzonder dat je dingen blijft lezen terwijl ze je mateloos frustreren.
Alleen zout gaan strooien in dit topic omdat je het zelf niet kunt verkroppen wat er besproken wordt slaat natuurlijk nergens op. Ik zou zeggen negeer d’r.
Ik ga wel redelijk het weekend in, ondanks dat ik momenteel wel aan het sukkelen ben met mn gezondheid en een geschil heb lopen (financieel) wat nog wel eens een rechtzaak zou kunnen worden. Dit geeft wel extra stress. En ik ben bang dat ik mijn proeftijd niet doorkom omdat ik de software nog niet goed genoeg beheers om de keiharde deadlines te halen, daarbij wellicht te passief gedrag, maken dat ik vrees. En daarom toon ik alleen maar meer inzet, of probeer ik dat. Ik mis heel erg een inwerktraject, ik ben meteen in het diepe gegooid.
zaterdag 26 januari 2019 om 08:28
Duurt 3 maanden. Ja dat weet ik dus niet, en er zelf naar vragen durf ik ook nietsnorriemorrie schreef: ↑26-01-2019 08:21Hoe lang duurt het nog voor je weet of je de proeftijd door bent? Het lijkt me dat ze je wel feedback zouden hebben gegeven als ze niet tevreden zijn geweest de afgelopen weken, toch?
zaterdag 26 januari 2019 om 08:31
Oei, dat is dan nog wel een lange tijd om in de spanning te zitten zeg.
Ik snap dat het spannend is om ernaar te vragen, maar dit is wel onderdeel van goed voor jezelf zorgen denk ik, toch?
zaterdag 26 januari 2019 om 10:41
@Cestlavie83, ik had vroeger in de gespreksgroep altijd een doel voor mezelf en als ik dat doel gehaald had, ging ik voor een iets moeilijker doel. Bijvoorbeeld één keer iets zeggen. Had ik iets gezegd, dan had ik het goed gedaan, want ik vond dat heel eng. Misschien helpt zoiets tegen dat gevoel dat je het niet goed hebt gedaan? Wanneer zou je het wel goed gedaan hebben? En dat dan in heel kleine stapjes verdelen.
@Tu1nhek, ja, die voortdurende stroom van kritiek op jezelf hoor ik ook. Toch lukt het soms om er een soort ruis van te maken op de achtergrond. Dus dan hoor ik het wel, maar het komt dan niet echt aan, dus ik hoef er ook niets mee. Ik weet niet of je het topic 'Omgaan met negatieve mensen' hebt gelezen, maar sommige tips daarvan pas ik ook toe op die gedachtestroom. Als ik me goed voel, lukt dat natuurlijk beter dan als ik wat down ben.
@Tu1nhek, ja, die voortdurende stroom van kritiek op jezelf hoor ik ook. Toch lukt het soms om er een soort ruis van te maken op de achtergrond. Dus dan hoor ik het wel, maar het komt dan niet echt aan, dus ik hoef er ook niets mee. Ik weet niet of je het topic 'Omgaan met negatieve mensen' hebt gelezen, maar sommige tips daarvan pas ik ook toe op die gedachtestroom. Als ik me goed voel, lukt dat natuurlijk beter dan als ik wat down ben.
zaterdag 26 januari 2019 om 11:47
Snorriemorrie, ik merk dat ik geraakt ben door de opmerking van Allesmag tegen jou. Alsof je monddood wordt gemaakt. Maar dat is een spook uit mijn verleden.
Mijn weekend is heel verdrietig. Mijn familielid in het ziekenhuis is opgegeven. Sondevoeding wordt ook gestopt, dus die zal binnen enkele dagen sterven.
Mijn weekend is heel verdrietig. Mijn familielid in het ziekenhuis is opgegeven. Sondevoeding wordt ook gestopt, dus die zal binnen enkele dagen sterven.
zaterdag 26 januari 2019 om 11:52
martje55 schreef: ↑26-01-2019 11:47Snorriemorrie, ik merk dat ik geraakt ben door de opmerking van Allesmag tegen jou. Alsof je monddood wordt gemaakt. Maar dat is een spook uit mijn verleden.
Mijn weekend is heel verdrietig. Mijn familielid in het ziekenhuis is opgegeven. Sondevoeding wordt ook gestopt, dus die zal binnen enkele dagen sterven.
Sterkte lieve Martje. Dat is niet niks
En over die opmerking van Allesmag: tsja, er zijn een aantal mogelijkheiden: óf het is een trol, óf het is iemand die duidelijk niet weet waar het in schematherapie om gaat. In beide gevallen denk ik dan: het zal wel, ik ben hier om te praten over schematherapie, en ik ga ervan uit dat degenen die hier het topic volgen wel begrijpen waar mijn gevoeligheid zit.
maandag 28 januari 2019 om 08:32
Hoi dames,
Ik wil toch even van me afschrijven (sorry)
De afgelopen week gaat het hier echt bergafwaarts. Nu moet ik ook zeggen: ik ben ziek geweest en nog erg moe, dus hoogstwaarschijnlijk speelt dit ook mee, maar tegelijk schrik ik ook wel van mijn eigen gedrag als ik eerlijk ben.
Ik merk dat opeens de straffende ouder weer heel erg om de hoek komt kijken die vindt dat ik pas weer plezier mag hebben en geld uit mag geven als ik mijn rijbewijs heb. Tot die tijd moet ik al mijn geld oppotten zodat ik niet met een tekort kom te zitten. Ik heb nu al €1.600 gespaard voor eventueel herexamen, maar ik mag er van mezelf geen euro van uitgeven.
Ik ben ook al maandenlang niet naar de sauna geweest, terwijl dit wel werd aangeraden door mijn therapeut, omdat dit een van de weinige dingen is die bij mij helpt tegen stress. Zelfde reden: geld moet opgepot vanwege eventueel her-examen.
Het besef dat dit weer ontzettend dwangmatig is komt eigenlijk nu pas, terwijl ik toch al sinds November bezig ben met oppotten, besparen enzovoort. Maar nu ik dichterbij mijn examen kom begint de spanning zo enorm op te lopen! Vannacht ook wakker geworden met een paniekaanval, nu al de hele ochtend hoofdpijn en duizelig.... Ik word er echt een beetje gek van.
De gezonde volwassene is ver te zoeken momenteel. Ik dacht dat ik een zelfsusser was maar ik merk juist dat ik me totaal niet kan afsluiten voor negatieve gevoelens.
Ik wil toch even van me afschrijven (sorry)
De afgelopen week gaat het hier echt bergafwaarts. Nu moet ik ook zeggen: ik ben ziek geweest en nog erg moe, dus hoogstwaarschijnlijk speelt dit ook mee, maar tegelijk schrik ik ook wel van mijn eigen gedrag als ik eerlijk ben.
Ik merk dat opeens de straffende ouder weer heel erg om de hoek komt kijken die vindt dat ik pas weer plezier mag hebben en geld uit mag geven als ik mijn rijbewijs heb. Tot die tijd moet ik al mijn geld oppotten zodat ik niet met een tekort kom te zitten. Ik heb nu al €1.600 gespaard voor eventueel herexamen, maar ik mag er van mezelf geen euro van uitgeven.
Ik ben ook al maandenlang niet naar de sauna geweest, terwijl dit wel werd aangeraden door mijn therapeut, omdat dit een van de weinige dingen is die bij mij helpt tegen stress. Zelfde reden: geld moet opgepot vanwege eventueel her-examen.
Het besef dat dit weer ontzettend dwangmatig is komt eigenlijk nu pas, terwijl ik toch al sinds November bezig ben met oppotten, besparen enzovoort. Maar nu ik dichterbij mijn examen kom begint de spanning zo enorm op te lopen! Vannacht ook wakker geworden met een paniekaanval, nu al de hele ochtend hoofdpijn en duizelig.... Ik word er echt een beetje gek van.
De gezonde volwassene is ver te zoeken momenteel. Ik dacht dat ik een zelfsusser was maar ik merk juist dat ik me totaal niet kan afsluiten voor negatieve gevoelens.
maandag 28 januari 2019 om 14:34
Snorriemorrie, zo herkenbaar weer. Maar je hebt het nu toch weer doorzien. Helpt het om je man om hulp te vragen? In ieder geval veel succes met afrijden deze week.
Ik ben gisteravond in het hospice geweest en heb een heel fijn afscheid gehad. Zwaar, maar ook heel mooi.
En ik ben ongesteld geworden. Ineens is het leven weer een stuk beter te dragen. Stomme hormonen ook!
Ik ben gisteravond in het hospice geweest en heb een heel fijn afscheid gehad. Zwaar, maar ook heel mooi.
En ik ben ongesteld geworden. Ineens is het leven weer een stuk beter te dragen. Stomme hormonen ook!
maandag 28 januari 2019 om 18:21
Martje, gecondoleerd en heel veel sterkte. Mooi om te lezen dat het een goed afscheid was, ik hoop dat dit je ook kracht geeft tijdens de verwerking van dit verlies.
Snorrie, wanneer is je examen? Je doet je best en meer kun je niet doen, en het is heel goed dat je zo je best doet! Dapper dat je er niet voor wegloopt, maar de gevoelens toelaat.
Ik nam vandaag 3x de telefoon op, echt een overwinning.
Snorrie, wanneer is je examen? Je doet je best en meer kun je niet doen, en het is heel goed dat je zo je best doet! Dapper dat je er niet voor wegloopt, maar de gevoelens toelaat.
Ik nam vandaag 3x de telefoon op, echt een overwinning.
maandag 28 januari 2019 om 18:57
@Martje55: ik herken de opluchting bij het ongesteld worden heel erg. Ik ben blij dat je goed afscheid hebt kunnen nemen
@Prazo36: wat een goede stappen
Mijn examen is komende vrijdag al...
ik voel me er nu wel iets beter over dan vanmorgen gelukkig. Niet meer zo extreem nerveus. Ik heb het vermoeden dat mijn griepje er ook voor zorgde dat ik me niet helemaal stabiel voelde de afgelopen dagen 
@Prazo36: wat een goede stappen
Mijn examen is komende vrijdag al...
ik voel me er nu wel iets beter over dan vanmorgen gelukkig. Niet meer zo extreem nerveus. Ik heb het vermoeden dat mijn griepje er ook voor zorgde dat ik me niet helemaal stabiel voelde de afgelopen dagen
woensdag 30 januari 2019 om 18:58
Snorriemorrie, ik wens je alvast veel succes met je rij-examen!
Dat van grieperigheid en meer labiliteit herken ik wel. En ben benieuwd: is er nou ook weer een kritische modus die reageert op het besef dat er een straffende modus op de financiën zit? Ik zelf had/heb wel eens last van dergelijke gelaagdheden. Moeilijk, maar ik probeer vooral te focussen op waar mijn kindmodus behoefte aan heeft. Ik heb momenteel de uitdaging dat ik een beetje verliefd op iemand begin te worden, waardoor ook de kindmodus verlaten/gekwetst kind van zich laat horen in mijn onzekerheid. Ik probeer maar te accepteren dat ik er weinig aan kan veranderen en te kijken hoe ik wat innerlijke rust kan creëren.
De opdracht die je noemt heb ik ook gehad.
Dat van grieperigheid en meer labiliteit herken ik wel. En ben benieuwd: is er nou ook weer een kritische modus die reageert op het besef dat er een straffende modus op de financiën zit? Ik zelf had/heb wel eens last van dergelijke gelaagdheden. Moeilijk, maar ik probeer vooral te focussen op waar mijn kindmodus behoefte aan heeft. Ik heb momenteel de uitdaging dat ik een beetje verliefd op iemand begin te worden, waardoor ook de kindmodus verlaten/gekwetst kind van zich laat horen in mijn onzekerheid. Ik probeer maar te accepteren dat ik er weinig aan kan veranderen en te kijken hoe ik wat innerlijke rust kan creëren.
De opdracht die je noemt heb ik ook gehad.
woensdag 30 januari 2019 om 19:06
Ja die gelaagdheid herken ik wel. Dat je het wel herkent maar er niets mee kan en daar dan ook weer boos om kan worden. Dat gebeurt me ook wel regelmatig eigenlijk. Maar in dit geval viel het wel mee, ik was wel een beetje in shock dat ik het zo lang niet als zodanig had herkent, toen het besef kwam was dat echt wel even schrikken voor me, maar ik was niet boos op mezelf. Eerder verbaast dat zulk gedrag zo diep kan zitten en zo geniepig terug kan komen zonder dat ik het door had.
Maar wat leuk een verliefdheid. En ook spannend / eng natuurlijk. Is het wederzijds of weet je dat niet?
Maar wat leuk een verliefdheid. En ook spannend / eng natuurlijk. Is het wederzijds of weet je dat niet?
woensdag 30 januari 2019 om 19:14
Heel kort, gisteren tweeëneenhalf uur bij de psycholoog gezeten. Please, laat dit het laatste zijn om het onderzoek af te ronden. Ik merk dat ik veel aan het zelfsussen ben. Kan moeilijk bij m'n gevoel komen. Het is teveel allemaal. Het voelt als iets waar ik nu doorheen moet. Er komen wel weer betere tijden
woensdag 30 januari 2019 om 19:18
martje55 schreef: ↑30-01-2019 19:14Heel kort, gisteren tweeëneenhalf uur bij de psycholoog gezeten. Please, laat dit het laatste zijn om het onderzoek af te ronden. Ik merk dat ik veel aan het zelfsussen ben. Kan moeilijk bij m'n gevoel komen. Het is teveel allemaal. Het voelt als iets waar ik nu doorheen moet. Er komen wel weer betere tijden
Ik hoop het ook echt voor je dat het hierna voorbij is en dat je een diagnose en de juiste hulp gaat krijgen.
woensdag 30 januari 2019 om 19:20
Ik zou dat ook heel lastig vinden, denk ik. Ik kan de volwassene en het kind voor mijn gevoel ook niet onderscheiden, pas als ik hoor ''wat heb je dat volwassen aangepakt'' weet ik het. Of juist kritiek krijg omdat ik me teveel door emotie laat leiden (ga er even vanuit dat het kind daar achter zit).
Het werken met de liefdevolle ouderboodschappen gaat om die reden ook niet zo goed, ik mis simpelweg nog een stukje bewustwording. Ik ben me bewust dat ik bewustheid mis, dat dan weer wel.
Ik snap de theorie erachter wel, nu nog begrijpen hoe het zich bij mij manifesteert.
Wat zouden dan bijvoorbeeld dingen zijn die je tegen je innerlijke kind moet zeggen? Zijn dat de liefdevolle ouderboodschappen, is het ingaan op de verlangens van het kind?
Ik wens je vrijdag heel veel succes toe met je examen.
Mijn werkgever zat me vandaag achter de broek aan dat ik moest beginnen aan een opdracht, dit vereist veel bellen met instanties en overleg met externe partijen, dus ik ging weifelend beginnen. Het ging later wel beter, de telefoongesprekjes verliepen best goed.
Het werken met de liefdevolle ouderboodschappen gaat om die reden ook niet zo goed, ik mis simpelweg nog een stukje bewustwording. Ik ben me bewust dat ik bewustheid mis, dat dan weer wel.
Ik snap de theorie erachter wel, nu nog begrijpen hoe het zich bij mij manifesteert.
Wat zouden dan bijvoorbeeld dingen zijn die je tegen je innerlijke kind moet zeggen? Zijn dat de liefdevolle ouderboodschappen, is het ingaan op de verlangens van het kind?
Ik wens je vrijdag heel veel succes toe met je examen.
Mijn werkgever zat me vandaag achter de broek aan dat ik moest beginnen aan een opdracht, dit vereist veel bellen met instanties en overleg met externe partijen, dus ik ging weifelend beginnen. Het ging later wel beter, de telefoongesprekjes verliepen best goed.
woensdag 30 januari 2019 om 21:09
@snowkitty,Snowkitty schreef: ↑26-01-2019 10:41@Cestlavie83, ik had vroeger in de gespreksgroep altijd een doel voor mezelf en als ik dat doel gehaald had, ging ik voor een iets moeilijker doel. Bijvoorbeeld één keer iets zeggen. Had ik iets gezegd, dan had ik het goed gedaan, want ik vond dat heel eng. Misschien helpt zoiets tegen dat gevoel dat je het niet goed hebt gedaan? Wanneer zou je het wel goed gedaan hebben? En dat dan in heel kleine stapjes verdelen.
Dankjewel voor je tip. Ik vind je idee wel iets wat ik kan proberen. Doelen in kleine stapjes maken. Ik vind het alleen lastig om het concreet te maken. Dat is iets wat ik met mijn therapeute/ behandelaar kan overleggen Wat ik echter lastig vind, is dat ik mezelf moeilijk kan bevestigen in wat goed is. Het maakt soms niet uit wat ik doe, ik keur mezelf altijd af, omdat ik dat zo voel.
Ik ben heel erg aan het oefenen om de 'straffende ouder' (tegen te spreken of ) te negeren, de liefdevolle boodschappen zeg ik de laatste tijd maar hardop wanneer ik kritiek gedachten heb. Ik heb het soms ook niet eens door als het allemaal door mijn gaat. Dan merk ik het pas wanneer een ander tegen mij zegt dat ik hard of streng ben naar mezelf. Ik zie dat dan als vanzelfsprekend.
