Psyche
alle pijlers
Schema therapie kletspraat
woensdag 31 oktober 2018 om 09:32
Omdat er hier toch wel een flink aantal dames zijn die:
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
woensdag 30 januari 2019 om 21:31
Ah ja, scheelt al als je die gelaagdheid herkent.snorriemorrie schreef: ↑30-01-2019 19:06Ja die gelaagdheid herken ik wel. Dat je het wel herkent maar er niets mee kan en daar dan ook weer boos om kan worden. Dat gebeurt me ook wel regelmatig eigenlijk. Maar in dit geval viel het wel mee, ik was wel een beetje in shock dat ik het zo lang niet als zodanig had herkent, toen het besef kwam was dat echt wel even schrikken voor me, maar ik was niet boos op mezelf. Eerder verbaast dat zulk gedrag zo diep kan zitten en zo geniepig terug kan komen zonder dat ik het door had.
Maar wat leuk een verliefdheid. En ook spannend / eng natuurlijk. Is het wederzijds of weet je dat niet?
Haha, inderdaad spannend. Twee dates gehad, de eerste voelde voor mij gezellig en vertrouwd of zo, tweede date klikte het voor mij nog meer. Ik geloof dat hij mij ook wel leuk vindt, er is nog niets gebeurd verder, dus ben wel benieuwd naar de volgende date dit weekend. Er wordt ook al wel op afspraken daarna gezinspeeld, dus ik (in de hier-en-nu-modus) ben op zich wel optimistisch.
woensdag 30 januari 2019 om 21:34
@ coolpack 2 en Snorriemorrie; Ik herken de gelaagdheid die jullie omschrijven ook wel een beetje, tenminste als ik jullie goed begrijp.
Wanneer ik mij bewust ben van de kritische/ straffende ouder gedachten, kan ik reageren door kritisch en straffend te worden dat ik doe.
Ik kan dan denken, wat ben ik toch een ongelooflijke klootviool/idioot/dom mens etc dat ik doe, waarom ben ik zo dom.....
(nu twijfel ik of jullie dit eigenlijk bedoelen....., maar zo werkt het bij mij)
@ Martje, ik hoop ook dat je nu dan toch echt snel duidleijkheid krijgt en verder kan.
@prazo36:
Afgelopen week tijdens therapie deed ik samen met mijn therapeute toch weer een schematherapie opdracht. Ik krijg op het moment MBT, maar ze vond de stoelentechniek in het moment passend.
Ik was/ben de laatste tijd erg straffend naar mezelf. Hierdoor voel ik mij erg somber en lukt het mij niet om keuzes te maken en omdat ik geen keuzes kan maken word ik nog straffender naar mezelf.
Nadat we de straffende kant in de hoek hebben gezet, moest ik in de stoel zitten van de gezonde volwassene en moest ik mijn kleine gekwetste ik toe spreken.
Die voelt zich alleen en niet geliefd en zoekt steun en bevestiging dat ze 'oke'is.
Ik moest dus liefdevolle en steundende boodschappen geven, door bijvoorbeeld te zeggen, dat ik oke ben, en goed zoals ik ben, en dat het goed is dat ik mijn best doe en mij inzet. En dat het verdrietig is dat ik mij alleen voel enzv.
dat zijn voorbeelden om lief te zijn naar je kleine ik.
Wanneer ik mij bewust ben van de kritische/ straffende ouder gedachten, kan ik reageren door kritisch en straffend te worden dat ik doe.
Ik kan dan denken, wat ben ik toch een ongelooflijke klootviool/idioot/dom mens etc dat ik doe, waarom ben ik zo dom.....
(nu twijfel ik of jullie dit eigenlijk bedoelen....., maar zo werkt het bij mij)
@ Martje, ik hoop ook dat je nu dan toch echt snel duidleijkheid krijgt en verder kan.
@prazo36:
Afgelopen week tijdens therapie deed ik samen met mijn therapeute toch weer een schematherapie opdracht. Ik krijg op het moment MBT, maar ze vond de stoelentechniek in het moment passend.
Ik was/ben de laatste tijd erg straffend naar mezelf. Hierdoor voel ik mij erg somber en lukt het mij niet om keuzes te maken en omdat ik geen keuzes kan maken word ik nog straffender naar mezelf.
Nadat we de straffende kant in de hoek hebben gezet, moest ik in de stoel zitten van de gezonde volwassene en moest ik mijn kleine gekwetste ik toe spreken.
Die voelt zich alleen en niet geliefd en zoekt steun en bevestiging dat ze 'oke'is.
Ik moest dus liefdevolle en steundende boodschappen geven, door bijvoorbeeld te zeggen, dat ik oke ben, en goed zoals ik ben, en dat het goed is dat ik mijn best doe en mij inzet. En dat het verdrietig is dat ik mij alleen voel enzv.
dat zijn voorbeelden om lief te zijn naar je kleine ik.
woensdag 30 januari 2019 om 21:38
@Cestlavie die gelaagdheid zit hem er voor mij vooral in dat als ik dan herken dat ik die veeleisende ouderstem heb, dat ik dan ook heel veeleisend naar mezelf word óve die veeleisende ouderstem. Gedachtes als: ik zou nu toch wel beter moeten weten dan nog naar die veeleisende ouder te luisteren, of: ik ben dom dat ik dit niet direct herken. Zulke dingen. Dus eigenlijk veeleisendheid over mijn veeleisendheid. Stom uit te leggen 
@Coolpack: klinkt goed die twee dates
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat lopen
@Coolpack: klinkt goed die twee dates
Ik ben benieuwd hoe het verder gaat lopen
woensdag 30 januari 2019 om 21:41
woensdag 30 januari 2019 om 21:51
Ik denk dat ik je wel begrijp.... en ik denk dat ik hetzelfde probeerde te zeggen. Veeleisend tov de veeleisende modus. Ik herken het wel.snorriemorrie schreef: ↑30-01-2019 21:38@Cestlavie die gelaagdheid zit hem er voor mij vooral in dat als ik dan herken dat ik die veeleisende ouderstem heb, dat ik dan ook heel veeleisend naar mezelf word óve die veeleisende ouderstem. Gedachtes als: ik zou nu toch wel beter moeten weten dan nog naar die veeleisende ouder te luisteren, of: ik ben dom dat ik dit niet direct herken. Zulke dingen. Dus eigenlijk veeleisendheid over mijn veeleisendheid. Stom uit te leggen
@Coolpack: klinkt goed die twee dates
Ik heb dat ook, of straffend wanneer ik in een veeleisende modus zit.
Afgelopen dinsdag kreeg ik een compliment van de therapeut, mijn reactie, Ja maar ik moet dat ook want, ik moet daar gewoon doorheen.... bla bla bla ik wil gewoon hard aan de bak. Vervolgens noemde zei dat dat ik vanuit veeleisende modus sprak. waarop ik reageerd met; ' ja, wat stom van me zeg, ik heb niet eens door dat ik dat doe, ooo ik ben zo dom
donderdag 31 januari 2019 om 18:50
.snorriemorrie schreef: ↑30-01-2019 17:16O ja, ik heb trouwens echt een lastige oefening gekregen, namelijk: schrijf vanuit volwassen snorriemorrie een brief naar je kind-modus snorriemorrie... Moet daar wel echt even goed over nadenken merk ik
Mooie opdracht!
Hier is het heel zwaar geweest, maar kom er inmiddels weer uit.
Ik schrijf even niet zo veel mee in dit topic, dan weten jullie dat.
Maar ik denk wel regelmatig aan jullie
donderdag 31 januari 2019 om 19:05
@snorrie:snorriemorrie schreef: ↑25-01-2019 12:32
Vandaag was het gewoon weer ontzettend pittig. En ik heb over een week mijn examen. Ik hoop echt enorm dat ik het haal, want ik ben echt klaar met die rijlessen
Klopt het dat je morgen het examen hebt????
Zo ja
Heel veeel succes! Je kunt het! , vetrouw erop.
(Ook al weet ik hoe het spannend het is)
Ik zal voor je duimen
donderdag 31 januari 2019 om 19:41
Klopt,morgen is het zo ver. De afgelopen dagen waren pittig, maar de laaytste twee rijessen gingen eigenlijk echt heel goed, ik probeer er nu anders naar te kijken. Niet meer die druk op mezelf leggen.
Mijn instructeur zei vandaag zelfs ook dat ie me een compliment wilde geven over mijn houding, dat hij echt zag dat ik er vol voor ging en me nergens meer door liet tegenhouden. En zo voel ik me momenteel ook, dus hopelijk kan ik dat morgen ook aan de examinator laten zien.
Mijn instructeur zei vandaag zelfs ook dat ie me een compliment wilde geven over mijn houding, dat hij echt zag dat ik er vol voor ging en me nergens meer door liet tegenhouden. En zo voel ik me momenteel ook, dus hopelijk kan ik dat morgen ook aan de examinator laten zien.
het is een enorm pittige tijd geweest, maar het ergste is achter de rug, dat durf ik nu wel te zeggen.
donderdag 31 januari 2019 om 21:33
Succes Snorriemorrie, zet ‘m op!
Sterkte Tu1nhek
Martje, ik hoop dat dit alles iets zal opleveren, de juiste ondersteuning en hulp voor jou
Mijn weken zijn erg stabiel, werken en overwerken haha. Af en toe sporten. Ik merk dat ik er wel rustiger door blijf emotioneel gezien dan, door deze structuur.
Sterkte Tu1nhek
Martje, ik hoop dat dit alles iets zal opleveren, de juiste ondersteuning en hulp voor jou
Mijn weken zijn erg stabiel, werken en overwerken haha. Af en toe sporten. Ik merk dat ik er wel rustiger door blijf emotioneel gezien dan, door deze structuur.
vrijdag 1 februari 2019 om 21:48
Ja, dat gevoel heb ik zelf ook wel eigenlijk. Maar ik zit ook in mijn goede periode qua hormonen, dus ja volgende keer kan het weer anders zijn. Of misschien hebben de liefdevolle ouder boodschappen geholpen, ik vond het ook daadwerkelik niet erg, iedereen vind het jammer voor me er is niemand die denkt wat een loser dat ze het niet heeft gehaald....
vrijdag 1 februari 2019 om 21:56
Heey Snorriemorrie, wat balen zeg! Maar meer dan je best kun je niet doen, wat goed dat je dit zelf ook zo lijkt te voelen.
Hier ook shit. Mijn werkgever heeft op een niet zo constructieve wijze kritiek geuit op mij. ''Je werkt hier al X weken, nu hoor je dit wel eens te kunnen! Dingen moeten ooit ook af, he? Voor als je soms dacht van niet. Zo werkt dat hier niet, je collega's staan ook onder grote druk!''
In bijzijn van al mijn collega's gaf hij me de uitbrander. Ik was best uit het veld geslagen, maar kwam toch voor mezelf op. Ik verdedigde wat ik gedaan had, en dat dat wel degelijk wat voorstelde. En dat ik in X weken niet zulke complexe software even de baas ben.
Hij bleef vinden dat ik het in X weken had moeten kunnen, initiatief moet nemen voor mijn eigen leerproces, dingen af moet maken.
Ik ben woedend en tegelijk verdrietig, het is ontzettend onterecht, ik doe mijn stinkende best en zit er regelmatig nog als laatste over te werken. Ik heb niks meer gezegd, want ik voelde dat ik of zou gaan huilen of gigantisch contraproductieve dingen zou gaan zeggen.
Ik werk er niet al X weken, maar pas X weken.
Hier ook shit. Mijn werkgever heeft op een niet zo constructieve wijze kritiek geuit op mij. ''Je werkt hier al X weken, nu hoor je dit wel eens te kunnen! Dingen moeten ooit ook af, he? Voor als je soms dacht van niet. Zo werkt dat hier niet, je collega's staan ook onder grote druk!''
In bijzijn van al mijn collega's gaf hij me de uitbrander. Ik was best uit het veld geslagen, maar kwam toch voor mezelf op. Ik verdedigde wat ik gedaan had, en dat dat wel degelijk wat voorstelde. En dat ik in X weken niet zulke complexe software even de baas ben.
Hij bleef vinden dat ik het in X weken had moeten kunnen, initiatief moet nemen voor mijn eigen leerproces, dingen af moet maken.
Ik ben woedend en tegelijk verdrietig, het is ontzettend onterecht, ik doe mijn stinkende best en zit er regelmatig nog als laatste over te werken. Ik heb niks meer gezegd, want ik voelde dat ik of zou gaan huilen of gigantisch contraproductieve dingen zou gaan zeggen.
Ik werk er niet al X weken, maar pas X weken.
anoniem_6442c23e4dca8 wijzigde dit bericht op 01-02-2019 22:00
Reden: Herkenbaarheid
Reden: Herkenbaarheid
12.79% gewijzigd
vrijdag 1 februari 2019 om 22:21
woow begrijpelijk dat je boos en verdrietig bent Prazo. Ik vind het naar voor je, ook omdat ik/wij van je hebben kunnen lezen hoeveel moeite je doet op je werk en hoe je je inzet.
Wat een zoooo niet constructieve manier om feedback te geven. Het is ook geen feedback wat hij heeft gegeven, maar lompe kritiek. Idd wat snorrimorrie zegt, het is alles behalve professioneel.
Kun je er met hem op terug komen? Helemaal als het onterecht is...... ( de puntjes, omdat ik me kan voorstellen, dat het heel moeilijk en spannend is.)
Wat een zoooo niet constructieve manier om feedback te geven. Het is ook geen feedback wat hij heeft gegeven, maar lompe kritiek. Idd wat snorrimorrie zegt, het is alles behalve professioneel.
Kun je er met hem op terug komen? Helemaal als het onterecht is...... ( de puntjes, omdat ik me kan voorstellen, dat het heel moeilijk en spannend is.)
vrijdag 1 februari 2019 om 22:49
Bedankt, C'estlavie. Ik wil het ook graag bespreken maar ik weet niet goed hoe ik erover moet beginnen, ik weet van mezelf dat als ik me op zo'n manier oneerlijk behandeld voel dat ik dan heel snel in de emotie schiet.Cestlavie83 schreef: ↑01-02-2019 22:21woow begrijpelijk dat je boos en verdrietig bent Prazo. Ik vind het naar voor je, ook omdat ik/wij van je hebben kunnen lezen hoeveel moeite je doet op je werk en hoe je je inzet.
Wat een zoooo niet constructieve manier om feedback te geven. Het is ook geen feedback wat hij heeft gegeven, maar lompe kritiek. Idd wat snorrimorrie zegt, het is alles behalve professioneel.
Kun je er met hem op terug komen? Helemaal als het onterecht is...... ( de puntjes, omdat ik me kan voorstellen, dat het heel moeilijk en spannend is.)
En ik wil ook niet het nog erger maken dan het al is, maar ik wil ook zeker niet het signaal geven dat hij me als een stuk stront kan blijven behandelen. Hoezeer ik dagelijks vecht tegen angsten, weet hij natuurlijk niet, dat hoeft wat mij betreft ook niet. Dat stuk wil ik voor eigen rekening om toch te kunnen meekomen. Maar onrealistische verwachtingen omtrent mijn leerproces vind ik zo verschrikkelijk kansloos... En me dan onder druk zetten... Het is ook heel lastig om het niet op mezelf te betrekken.
Het is geen sympathieke man, ben ik inmiddels achter. Weinig begripvol.
