Psyche
alle pijlers
schoonmaak ziek of is dit iets anders ?
woensdag 23 december 2009 om 20:19
Ik ben altijd gefocust op het feit of mijn huis schoon is of niet. Alles is spic en span, als ik uit de douche kom (nadat ik heel de douche met antikal heb gesprayd en geschrobt) ga ik ook nog eens met een doekje over de wasbak, wasmachine, vouw de handdoeken goed, haal het stof weg van de badkamerkast.
Mijn man maakt het bed op, maar ik doe het altijd opnieuw, omdat hij dat niet zo mooi kan als ik. (ik maak het op zoals in hotels) hij slaat gewoon de deken open that's it.
Ik moet elke dag stofzuigen, dweilen doe ik 1x per week.
Het liefst haal ik de chloor elke dag door de wc en boen ik deze uitgebreid en lang. Keukenkastjes doe ik iedere dag afstoffen en schoonmaken. Wassen, vouwen en strijken horen hier ook bij.
Ik werk 40 uur per week en kan/wil savonds altijd eerst naar huis om te kijen of me man er een bende van heeft gemaakt, wil zijn rommel opruimen (ben dan wel heel kwaad natuurlijk) en dan pas kan ik plannen maken om de deur uit te gaan, maar meestal heb ik dan geen fut meer.
Het is zo erg dat ik niet wil koken, omdat de keuken dan weer vies wordt (gestoord toch ?)
Ik voel me gewoon erg happy als ik in me achterhoofd weet dat mijn huis schoon is. Dan voel ik me heel erg goed, maar ik wil het loslaten!!!!!! Ik wil gewoon niet dwangmatig worden om toch het bed opnieuw op te maken, ik ben er namelijk TE veel tijd mee kwijt en heb geen tijd om mezelf nog leuk aan te kleden of op te maken, want dan ben ik al bekaf van het opruimen.
Ik heb zelfs een schoonmaakster (1x per 2 weken) die vraagt zich echt af wat ze moet gaan doen.
Voor de duidelijkheid, ik heb geen smetvrees, en haat schoonmaken en opruimen....maar zo voelt mijn geest zich op zn best, maar ik trek het niet meer........ ik wil met een goed gevoel op de bank zitten, terwijl er een berg afwas staat of terwijl de kussens op t bed niet zijn opgemaak zoals ik dat wil.
Wat kan ik hiermee ? Naar de dokter ? Iemand een idee hoe ik hier van af kom en wat relaxer kan worden zonder dat mn wereld instort omdat de badkamer stoffig is ???
Mijn man maakt het bed op, maar ik doe het altijd opnieuw, omdat hij dat niet zo mooi kan als ik. (ik maak het op zoals in hotels) hij slaat gewoon de deken open that's it.
Ik moet elke dag stofzuigen, dweilen doe ik 1x per week.
Het liefst haal ik de chloor elke dag door de wc en boen ik deze uitgebreid en lang. Keukenkastjes doe ik iedere dag afstoffen en schoonmaken. Wassen, vouwen en strijken horen hier ook bij.
Ik werk 40 uur per week en kan/wil savonds altijd eerst naar huis om te kijen of me man er een bende van heeft gemaakt, wil zijn rommel opruimen (ben dan wel heel kwaad natuurlijk) en dan pas kan ik plannen maken om de deur uit te gaan, maar meestal heb ik dan geen fut meer.
Het is zo erg dat ik niet wil koken, omdat de keuken dan weer vies wordt (gestoord toch ?)
Ik voel me gewoon erg happy als ik in me achterhoofd weet dat mijn huis schoon is. Dan voel ik me heel erg goed, maar ik wil het loslaten!!!!!! Ik wil gewoon niet dwangmatig worden om toch het bed opnieuw op te maken, ik ben er namelijk TE veel tijd mee kwijt en heb geen tijd om mezelf nog leuk aan te kleden of op te maken, want dan ben ik al bekaf van het opruimen.
Ik heb zelfs een schoonmaakster (1x per 2 weken) die vraagt zich echt af wat ze moet gaan doen.
Voor de duidelijkheid, ik heb geen smetvrees, en haat schoonmaken en opruimen....maar zo voelt mijn geest zich op zn best, maar ik trek het niet meer........ ik wil met een goed gevoel op de bank zitten, terwijl er een berg afwas staat of terwijl de kussens op t bed niet zijn opgemaak zoals ik dat wil.
Wat kan ik hiermee ? Naar de dokter ? Iemand een idee hoe ik hier van af kom en wat relaxer kan worden zonder dat mn wereld instort omdat de badkamer stoffig is ???
woensdag 23 december 2009 om 21:27
Wuiles, je vroeg waar ik wel controle op had in mijn leven ??
goeie vraag........ ik zou t niet weten, afgezien van mijn huis? Nergens op denk ik....
Franje
bij mijn ouders thuis was het verschrikkelijk!! Een grote bende en rommel, kon alleen studeren als mijn eigen kamer schoon was, ik haat dat huis, nog steeds is het een tyfusbende bij mn moeder thuis, zooveeel rommel!!
Het zou misschien enorm helpen als mijn man eens zou helpen (op momenten dat hij er wel is) ik ren dan nog harder, om boodschappen te halen, eten op tijd klaar te hebben, af te wassen zodat we nog een beetje op de bank kunnen gaan zitten (maar dan zit ik met mn hoofd bij t strijken van me kleren die ik morgen op werk aan wil)
Ik heb geen rust in me kop!!
volgens mij denkt mijn kind "waar ben ik in godsnaam beland" wie is die stresswijf!!
Ik zou zo graag willen dat mn man mij iets zou helpen, maar hij is van buitenlandse komaf en daar doet de man niets in het huishouden (tenminste bij hem in de fam) Hij is zo leu... hij is nog niet 1x mee wezen boodschappen doen met mij.... en ik maar sjouwen met die tassen 6 trappen omhoog!
goeie vraag........ ik zou t niet weten, afgezien van mijn huis? Nergens op denk ik....
Franje
bij mijn ouders thuis was het verschrikkelijk!! Een grote bende en rommel, kon alleen studeren als mijn eigen kamer schoon was, ik haat dat huis, nog steeds is het een tyfusbende bij mn moeder thuis, zooveeel rommel!!
Het zou misschien enorm helpen als mijn man eens zou helpen (op momenten dat hij er wel is) ik ren dan nog harder, om boodschappen te halen, eten op tijd klaar te hebben, af te wassen zodat we nog een beetje op de bank kunnen gaan zitten (maar dan zit ik met mn hoofd bij t strijken van me kleren die ik morgen op werk aan wil)
Ik heb geen rust in me kop!!
volgens mij denkt mijn kind "waar ben ik in godsnaam beland" wie is die stresswijf!!
Ik zou zo graag willen dat mn man mij iets zou helpen, maar hij is van buitenlandse komaf en daar doet de man niets in het huishouden (tenminste bij hem in de fam) Hij is zo leu... hij is nog niet 1x mee wezen boodschappen doen met mij.... en ik maar sjouwen met die tassen 6 trappen omhoog!
woensdag 23 december 2009 om 21:32
nu ik dit zo opschrijf allemaal...... klinkt het heel zielig, maar ik heb alleen me huis waar ik controle op heb, voor de rest op niets in mijn leven.
Mijn vent denk alleen aan zn baan en ziet niet hoe zwaar ik het heb!!
Ik heb ook zo veel last van stress. Daardoor heb ik n hernia opgelopen, doordat mijn lichaam het niet meer trok.
Ik regel ook echt ALLES zelf hier in huis, de administratie, rekeningen, formulieren, reparaties, contracten, verzekeringen.
Misschien bekijk ik het wel met een vergrootglas en is het allemaal niet zoals ik het zie. Iedere vrouw werkt, heeft kinderen, moet haar huis schoon houden, boodschappen doen, strijken etc. Toch ????????
Misschien zie ik het allemaal vanuit een vergrootglas.
Mijn vent denk alleen aan zn baan en ziet niet hoe zwaar ik het heb!!
Ik heb ook zo veel last van stress. Daardoor heb ik n hernia opgelopen, doordat mijn lichaam het niet meer trok.
Ik regel ook echt ALLES zelf hier in huis, de administratie, rekeningen, formulieren, reparaties, contracten, verzekeringen.
Misschien bekijk ik het wel met een vergrootglas en is het allemaal niet zoals ik het zie. Iedere vrouw werkt, heeft kinderen, moet haar huis schoon houden, boodschappen doen, strijken etc. Toch ????????
Misschien zie ik het allemaal vanuit een vergrootglas.
woensdag 23 december 2009 om 21:37
goh zoek hulp want ik vind het nu al bijna zielig voor je ongeboren kindje. Stress in je zwangerschap is heel slecht, als jij over een paar maanden met een dikke buik loopt, kun je niet naast 40 uur werken en 5 keer hardlopen dit schema volhouden hoor.
En als de baby er over een maand of 7 is....zul je echt alles moeten loslaten want de eerste tijd loopt niks zoals je wilt, zeker het huishouden niet.
Dus zoek voor die tijd hulp en als je je eigen huisarts al gek vind zoek je een ander.
sterkte ermee
En als de baby er over een maand of 7 is....zul je echt alles moeten loslaten want de eerste tijd loopt niks zoals je wilt, zeker het huishouden niet.
Dus zoek voor die tijd hulp en als je je eigen huisarts al gek vind zoek je een ander.
sterkte ermee
woensdag 23 december 2009 om 21:38
quote:Katja schreef op 23 december 2009 @ 21:27:
Wuiles, je vroeg waar ik wel controle op had in mijn leven ??
goeie vraag........ ik zou t niet weten, afgezien van mijn huis? Nergens op denk ik....
Franje
bij mijn ouders thuis was het verschrikkelijk!! Een grote bende en rommel, kon alleen studeren als mijn eigen kamer schoon was, ik haat dat huis, nog steeds is het een tyfusbende bij mn moeder thuis, zooveeel rommel!!
Het zou misschien enorm helpen als mijn man eens zou helpen (op momenten dat hij er wel is) ik ren dan nog harder, om boodschappen te halen, eten op tijd klaar te hebben, af te wassen zodat we nog een beetje op de bank kunnen gaan zitten (maar dan zit ik met mn hoofd bij t strijken van me kleren die ik morgen op werk aan wil)
Ik heb geen rust in me kop!!
volgens mij denkt mijn kind "waar ben ik in godsnaam beland" wie is die stresswijf!!
Ik zou zo graag willen dat mn man mij iets zou helpen, maar hij is van buitenlandse komaf en daar doet de man niets in het huishouden (tenminste bij hem in de fam) Hij is zo leu... hij is nog niet 1x mee wezen boodschappen doen met mij.... en ik maar sjouwen met die tassen 6 trappen omhoog!Ik ben ook van buitenlandse komaf, en de mannen in mijn familie mijn ooms en neven, die behandelen hun vrouwen als prinsesjes helemaal wanneer ze zwanger zijn. Dus ik weet niet waar dit verder over gaat maar goed, kon het niet laten om dit ff te mededelen.
Wuiles, je vroeg waar ik wel controle op had in mijn leven ??
goeie vraag........ ik zou t niet weten, afgezien van mijn huis? Nergens op denk ik....
Franje
bij mijn ouders thuis was het verschrikkelijk!! Een grote bende en rommel, kon alleen studeren als mijn eigen kamer schoon was, ik haat dat huis, nog steeds is het een tyfusbende bij mn moeder thuis, zooveeel rommel!!
Het zou misschien enorm helpen als mijn man eens zou helpen (op momenten dat hij er wel is) ik ren dan nog harder, om boodschappen te halen, eten op tijd klaar te hebben, af te wassen zodat we nog een beetje op de bank kunnen gaan zitten (maar dan zit ik met mn hoofd bij t strijken van me kleren die ik morgen op werk aan wil)
Ik heb geen rust in me kop!!
volgens mij denkt mijn kind "waar ben ik in godsnaam beland" wie is die stresswijf!!
Ik zou zo graag willen dat mn man mij iets zou helpen, maar hij is van buitenlandse komaf en daar doet de man niets in het huishouden (tenminste bij hem in de fam) Hij is zo leu... hij is nog niet 1x mee wezen boodschappen doen met mij.... en ik maar sjouwen met die tassen 6 trappen omhoog!Ik ben ook van buitenlandse komaf, en de mannen in mijn familie mijn ooms en neven, die behandelen hun vrouwen als prinsesjes helemaal wanneer ze zwanger zijn. Dus ik weet niet waar dit verder over gaat maar goed, kon het niet laten om dit ff te mededelen.
woensdag 23 december 2009 om 21:38
Hier ook iemand met een drang naar schoonmaken
word soms niet goed ervan
ik heb er dus mijn werk van gemaakt
heerlijk om schoon te maken bij anderen
het was vroeger thuis altijd een bende en ik
probeerde na school om het maar zo schoon mogelijk te houden schaamde me ook als er iemand mee na huis wilde
word soms niet goed ervan
ik heb er dus mijn werk van gemaakt
heerlijk om schoon te maken bij anderen
het was vroeger thuis altijd een bende en ik
probeerde na school om het maar zo schoon mogelijk te houden schaamde me ook als er iemand mee na huis wilde
woensdag 23 december 2009 om 21:38
Ik zou hier echt serieus aan gaan werken voordat de kleine er is. Zo niet, dan word je gillend gek als je een kleintje hebt, je je pas ´s middags hebt aangekleed (door tijdgebrek, en dus ook geen tijd om te poetsen).
Ook doe je je kind geen plezier door steeds achter hem/haar aan schoon te maken.
Ook doe je je kind geen plezier door steeds achter hem/haar aan schoon te maken.
Home is where your wifi connects automatically.
woensdag 23 december 2009 om 21:39
Pfff.. Katja Katja.. ben jij jezelf ff aant voorbij rennen.
Bel je huisarts, vraag om een dubbele afspraak, gooi je verhaal daar eens op tafel.
Of anders een ander vertrouwens persoon als je je huisarts niet ziet zitten.
*Kijkt naar grote berg afwas op het aanrecht en steekt nog een peukje op, morgen weer een dag *
Bel je huisarts, vraag om een dubbele afspraak, gooi je verhaal daar eens op tafel.
Of anders een ander vertrouwens persoon als je je huisarts niet ziet zitten.
*Kijkt naar grote berg afwas op het aanrecht en steekt nog een peukje op, morgen weer een dag *
woensdag 23 december 2009 om 21:40
Nou ik had dit zo zelf kunnen schrijven. Toen ik net samen ging wonen toen was ik ook zo. Echt vreselijk. Voor mezelf maar ook voor mijn vriend, nu mijn man. Als ik thuis kwam van mijn werk rende ik nog net niet naar de slaapkamer om het bed op te maken. Soms dacht ik bewust:"ik kijk niet of het bed is opgemaakt" dan zat ik echt niet lekker en dan deed ik het alsnog.
Ik heb zelf naar het probleem gezocht. Als het in mijn hoofd een "rommel" was dan was het voor mij prettig dat het huis opgeruimd was. In ieder geval iets wat op orde was. Bij mijn ouders thuis was en is het 1 grote bende. Waarschijnlijk speelde dat ook mee. Ik wilde dat absoluut niet en sloeg er in door. Ik was volgens mij echt verschrikkelijk om mee samen te wonen.
Nu gaat het goed en kan ik het loslaten. Ik vind het trouwens nog altijd heerlijk als het huis helemaal schoon is maar ja wie niet. Wij hebben ook een kindje gekregen en ik wil haar gewoon lekker laten spelen en niet achter haar aanlopen met een doekje. Dat zou ik 8 jaar geleden wel hebben gedaan denk ik. Ik leer haar wel op een speelse manier dat ze haar speelgoed moet opruimen maar niet overdreven.
Ik heb zelf naar het probleem gezocht. Als het in mijn hoofd een "rommel" was dan was het voor mij prettig dat het huis opgeruimd was. In ieder geval iets wat op orde was. Bij mijn ouders thuis was en is het 1 grote bende. Waarschijnlijk speelde dat ook mee. Ik wilde dat absoluut niet en sloeg er in door. Ik was volgens mij echt verschrikkelijk om mee samen te wonen.
Nu gaat het goed en kan ik het loslaten. Ik vind het trouwens nog altijd heerlijk als het huis helemaal schoon is maar ja wie niet. Wij hebben ook een kindje gekregen en ik wil haar gewoon lekker laten spelen en niet achter haar aanlopen met een doekje. Dat zou ik 8 jaar geleden wel hebben gedaan denk ik. Ik leer haar wel op een speelse manier dat ze haar speelgoed moet opruimen maar niet overdreven.
woensdag 23 december 2009 om 21:41
quote:Katja schreef op 23 december 2009 @ 21:32:
nu ik dit zo opschrijf allemaal...... klinkt het heel zielig, maar ik heb alleen me huis waar ik controle op heb, voor de rest op niets in mijn leven.
Mijn vent denk alleen aan zn baan en ziet niet hoe zwaar ik het heb!!
Ik heb ook zo veel last van stress. Daardoor heb ik n hernia opgelopen, doordat mijn lichaam het niet meer trok.
Ik regel ook echt ALLES zelf hier in huis, de administratie, rekeningen, formulieren, reparaties, contracten, verzekeringen.
Misschien bekijk ik het wel met een vergrootglas en is het allemaal niet zoals ik het zie. Iedere vrouw werkt, heeft kinderen, moet haar huis schoon houden, boodschappen doen, strijken etc. Toch ????????
Misschien zie ik het allemaal vanuit een vergrootglas.Doe er iets aan. Bij voorkeur voorafgaand aan de bevalling want het klinkt niet echt gezond.
nu ik dit zo opschrijf allemaal...... klinkt het heel zielig, maar ik heb alleen me huis waar ik controle op heb, voor de rest op niets in mijn leven.
Mijn vent denk alleen aan zn baan en ziet niet hoe zwaar ik het heb!!
Ik heb ook zo veel last van stress. Daardoor heb ik n hernia opgelopen, doordat mijn lichaam het niet meer trok.
Ik regel ook echt ALLES zelf hier in huis, de administratie, rekeningen, formulieren, reparaties, contracten, verzekeringen.
Misschien bekijk ik het wel met een vergrootglas en is het allemaal niet zoals ik het zie. Iedere vrouw werkt, heeft kinderen, moet haar huis schoon houden, boodschappen doen, strijken etc. Toch ????????
Misschien zie ik het allemaal vanuit een vergrootglas.Doe er iets aan. Bij voorkeur voorafgaand aan de bevalling want het klinkt niet echt gezond.
woensdag 23 december 2009 om 21:54
ik zie ook in dat het een probleem is en ik wil straks ook gewoon dat mijn kind lekker kan spelen, want dat heb ik thuis nooit kunnen doen.
Ook heb ik nooit iemand durven meenemen naar huis, omdat we zo'n gek ingericht vol met rommel huis hadden.
Ik ga het proberen los te laten.... Ik weet dat elke dag hetzelfde is...morgen staat het de afwas er toch weer, dan kan ik net zo goed die van vandaag meenemen en nu lekker uitrusten op de bank.
Het zit m allemaal tussen me oren..
en met buitenlandse man bedoel ik heus niet dat ze allemaal hetzelfde zijn, daarom schreef ik ook 'bij mijn man in de familie" dat zijn allemaal stoere binken die no way een doekje zullen aanraken!
Ik hoop dat het me gaat lukken
Ook heb ik nooit iemand durven meenemen naar huis, omdat we zo'n gek ingericht vol met rommel huis hadden.
Ik ga het proberen los te laten.... Ik weet dat elke dag hetzelfde is...morgen staat het de afwas er toch weer, dan kan ik net zo goed die van vandaag meenemen en nu lekker uitrusten op de bank.
Het zit m allemaal tussen me oren..
en met buitenlandse man bedoel ik heus niet dat ze allemaal hetzelfde zijn, daarom schreef ik ook 'bij mijn man in de familie" dat zijn allemaal stoere binken die no way een doekje zullen aanraken!
Ik hoop dat het me gaat lukken
woensdag 23 december 2009 om 21:59
Katja, zou je hier ook nog antwoord op willen/kunnen geven?quote:zomerkind schreef op 23 december 2009 @ 20:50:
Ik lees dat je al aan sporten doet; hardlopen. Dat is een solo-sport. Maar hoe is het verder met je sociale leven? Heb je vrienden/vriendinnen? Andere hobby's?
Het komt op mij over alsof jij -behalve werken aan jezelf (door het hardlopen) en werken aan je huishouden- weinig leven hebt. Klopt dat?
Ik lees dat je al aan sporten doet; hardlopen. Dat is een solo-sport. Maar hoe is het verder met je sociale leven? Heb je vrienden/vriendinnen? Andere hobby's?
Het komt op mij over alsof jij -behalve werken aan jezelf (door het hardlopen) en werken aan je huishouden- weinig leven hebt. Klopt dat?
woensdag 23 december 2009 om 22:01
Hoi Zomerkind,
ik heb wel vrienden/vriendinnen, genoeg eigenlijk, hele lieve ook. Alleen kan ik daar gewoon niet altijd tijd voor vrij maken omdat ik natuurlijk veeeeeeeeeel te veel te doen heb.
Maar zij weten gelukkig dat ik zo ben en accepteren dat en zeggen dan ook van "laat nou de boel de boel en ga mee uit eten" dat doe ik dan meestal ook wel hoor.
ik heb wel vrienden/vriendinnen, genoeg eigenlijk, hele lieve ook. Alleen kan ik daar gewoon niet altijd tijd voor vrij maken omdat ik natuurlijk veeeeeeeeeel te veel te doen heb.
Maar zij weten gelukkig dat ik zo ben en accepteren dat en zeggen dan ook van "laat nou de boel de boel en ga mee uit eten" dat doe ik dan meestal ook wel hoor.
woensdag 23 december 2009 om 22:08
quote:Katja schreef op 23 december 2009 @ 22:01:
ik heb wel vrienden/vriendinnen, genoeg eigenlijk, hele lieve ook. Alleen kan ik daar gewoon niet altijd tijd voor vrij maken omdat ik natuurlijk veeeeeeeeeel te veel te doen heb.
Maar zij weten gelukkig dat ik zo ben en accepteren dat en zeggen dan ook van "laat nou de boel de boel en ga mee uit eten" dat doe ik dan meestal ook wel hoor.
Fijn dat je wel een sociaal netwerk hebt.
Je hebt veeeeeeel te doen zeg je. Heb je het dan puur over je werk/hobby/relatie of gaat dat ook weer over je drang tot schoonmaken?
Maar stel jezelf wel af en toe de vraag wat nou belangrijker is: je eigen welzijn, je vrienden en de gezondheid van je kleine baby(!).
Prioriteiten stellen dus!
ik heb wel vrienden/vriendinnen, genoeg eigenlijk, hele lieve ook. Alleen kan ik daar gewoon niet altijd tijd voor vrij maken omdat ik natuurlijk veeeeeeeeeel te veel te doen heb.
Maar zij weten gelukkig dat ik zo ben en accepteren dat en zeggen dan ook van "laat nou de boel de boel en ga mee uit eten" dat doe ik dan meestal ook wel hoor.
Fijn dat je wel een sociaal netwerk hebt.
Je hebt veeeeeeel te doen zeg je. Heb je het dan puur over je werk/hobby/relatie of gaat dat ook weer over je drang tot schoonmaken?
Maar stel jezelf wel af en toe de vraag wat nou belangrijker is: je eigen welzijn, je vrienden en de gezondheid van je kleine baby(!).
Prioriteiten stellen dus!
woensdag 23 december 2009 om 22:13
Kan jij wel ontspannen....?
Vast alleen pas als je huis perfect is. En pas nadat je hebt hardgelopen. En dan ook nog met een schuldgevoel over alles wat je eigenlijk zou moeten doen....
Ik denk eigenlijk ook niet dat je er zomaar mee kunt kappen. Lijkt me helemaal geen slecht idee om eens met een psycholoog te praten, daar hoeft het helemaal niet erg(er) voor te zijn.
Of ga eens flink aan de yoga of een mindfulness training doen.
Vast alleen pas als je huis perfect is. En pas nadat je hebt hardgelopen. En dan ook nog met een schuldgevoel over alles wat je eigenlijk zou moeten doen....
Ik denk eigenlijk ook niet dat je er zomaar mee kunt kappen. Lijkt me helemaal geen slecht idee om eens met een psycholoog te praten, daar hoeft het helemaal niet erg(er) voor te zijn.
Of ga eens flink aan de yoga of een mindfulness training doen.
woensdag 23 december 2009 om 23:04
Katja, het schoonmaken is dus kennelijk niet je enige probleem. Uit wat je schrijft maak ik op dat je ook niet erg gelukkig bent met hoe je relatie (en dan vooral de taakverdeling) loopt.
Zie je het zitten om straks, naast alles wat je nu al doet, ook in je eentje op te draaien voor de verzorging van jullie kindje?
Realiseer je dat dingen op een bepaalde manier gebeuren omdat jij dat zo laat gebeuren. Zolang jij daarin niet actief veranderingen teweeg zult brengen, zal alles bij hetzelfde blijven. En dan zie ik het gebeuren dat jij binnen maanden/jaren volledig opbrandt.
Ik hou er hierna over op, maar ik wil voor de laatste keer zeggen: zoek hulp! Je hebt je geluk zelf in de hand, maar soms moet je daar wat voor doen en is het fijn als iemand je daarbij een steuntje in de rug geeft.
Zie je het zitten om straks, naast alles wat je nu al doet, ook in je eentje op te draaien voor de verzorging van jullie kindje?
Realiseer je dat dingen op een bepaalde manier gebeuren omdat jij dat zo laat gebeuren. Zolang jij daarin niet actief veranderingen teweeg zult brengen, zal alles bij hetzelfde blijven. En dan zie ik het gebeuren dat jij binnen maanden/jaren volledig opbrandt.
Ik hou er hierna over op, maar ik wil voor de laatste keer zeggen: zoek hulp! Je hebt je geluk zelf in de hand, maar soms moet je daar wat voor doen en is het fijn als iemand je daarbij een steuntje in de rug geeft.
woensdag 23 december 2009 om 23:06
Wat vervelend voor je dat je je zo voelt. Ik zou je toch aanraden eens te gaan praten met je huisarts en opzoek te gaan naar een goede psycholoog. Zij kunnen achter de oorzaak van het ontstaan van de (milde) dwangneurose komen en daarmee het echte probleem aanpakken. Als je daar mee bezig gaat, zul je vaak zien dat in dit geval de behoefte om schoon te maken minder wordt.
donderdag 24 december 2009 om 05:13
Met welke reden wil je niet naar een psycholoog gaan?
Daar is echt niets mis mee hoor.
En een huisarts kan je trouwens helemaal niet wegsturen met antidepressieva. Daarvoor moet je normaal gesproken toch bij een psychiater zijn.
Trouwens als je niet naar je dokter wilt gaan omdat hij zelf zo gek is als een deur (jouw woorden). Dan zoek je toch een andere waar je misschien wel met een goed gevoel naar toe kan.
Daar is echt niets mis mee hoor.
En een huisarts kan je trouwens helemaal niet wegsturen met antidepressieva. Daarvoor moet je normaal gesproken toch bij een psychiater zijn.
Trouwens als je niet naar je dokter wilt gaan omdat hij zelf zo gek is als een deur (jouw woorden). Dan zoek je toch een andere waar je misschien wel met een goed gevoel naar toe kan.
