Psyche
alle pijlers
schoonmaak ziek of is dit iets anders ?
woensdag 23 december 2009 om 20:19
Ik ben altijd gefocust op het feit of mijn huis schoon is of niet. Alles is spic en span, als ik uit de douche kom (nadat ik heel de douche met antikal heb gesprayd en geschrobt) ga ik ook nog eens met een doekje over de wasbak, wasmachine, vouw de handdoeken goed, haal het stof weg van de badkamerkast.
Mijn man maakt het bed op, maar ik doe het altijd opnieuw, omdat hij dat niet zo mooi kan als ik. (ik maak het op zoals in hotels) hij slaat gewoon de deken open that's it.
Ik moet elke dag stofzuigen, dweilen doe ik 1x per week.
Het liefst haal ik de chloor elke dag door de wc en boen ik deze uitgebreid en lang. Keukenkastjes doe ik iedere dag afstoffen en schoonmaken. Wassen, vouwen en strijken horen hier ook bij.
Ik werk 40 uur per week en kan/wil savonds altijd eerst naar huis om te kijen of me man er een bende van heeft gemaakt, wil zijn rommel opruimen (ben dan wel heel kwaad natuurlijk) en dan pas kan ik plannen maken om de deur uit te gaan, maar meestal heb ik dan geen fut meer.
Het is zo erg dat ik niet wil koken, omdat de keuken dan weer vies wordt (gestoord toch ?)
Ik voel me gewoon erg happy als ik in me achterhoofd weet dat mijn huis schoon is. Dan voel ik me heel erg goed, maar ik wil het loslaten!!!!!! Ik wil gewoon niet dwangmatig worden om toch het bed opnieuw op te maken, ik ben er namelijk TE veel tijd mee kwijt en heb geen tijd om mezelf nog leuk aan te kleden of op te maken, want dan ben ik al bekaf van het opruimen.
Ik heb zelfs een schoonmaakster (1x per 2 weken) die vraagt zich echt af wat ze moet gaan doen.
Voor de duidelijkheid, ik heb geen smetvrees, en haat schoonmaken en opruimen....maar zo voelt mijn geest zich op zn best, maar ik trek het niet meer........ ik wil met een goed gevoel op de bank zitten, terwijl er een berg afwas staat of terwijl de kussens op t bed niet zijn opgemaak zoals ik dat wil.
Wat kan ik hiermee ? Naar de dokter ? Iemand een idee hoe ik hier van af kom en wat relaxer kan worden zonder dat mn wereld instort omdat de badkamer stoffig is ???
Mijn man maakt het bed op, maar ik doe het altijd opnieuw, omdat hij dat niet zo mooi kan als ik. (ik maak het op zoals in hotels) hij slaat gewoon de deken open that's it.
Ik moet elke dag stofzuigen, dweilen doe ik 1x per week.
Het liefst haal ik de chloor elke dag door de wc en boen ik deze uitgebreid en lang. Keukenkastjes doe ik iedere dag afstoffen en schoonmaken. Wassen, vouwen en strijken horen hier ook bij.
Ik werk 40 uur per week en kan/wil savonds altijd eerst naar huis om te kijen of me man er een bende van heeft gemaakt, wil zijn rommel opruimen (ben dan wel heel kwaad natuurlijk) en dan pas kan ik plannen maken om de deur uit te gaan, maar meestal heb ik dan geen fut meer.
Het is zo erg dat ik niet wil koken, omdat de keuken dan weer vies wordt (gestoord toch ?)
Ik voel me gewoon erg happy als ik in me achterhoofd weet dat mijn huis schoon is. Dan voel ik me heel erg goed, maar ik wil het loslaten!!!!!! Ik wil gewoon niet dwangmatig worden om toch het bed opnieuw op te maken, ik ben er namelijk TE veel tijd mee kwijt en heb geen tijd om mezelf nog leuk aan te kleden of op te maken, want dan ben ik al bekaf van het opruimen.
Ik heb zelfs een schoonmaakster (1x per 2 weken) die vraagt zich echt af wat ze moet gaan doen.
Voor de duidelijkheid, ik heb geen smetvrees, en haat schoonmaken en opruimen....maar zo voelt mijn geest zich op zn best, maar ik trek het niet meer........ ik wil met een goed gevoel op de bank zitten, terwijl er een berg afwas staat of terwijl de kussens op t bed niet zijn opgemaak zoals ik dat wil.
Wat kan ik hiermee ? Naar de dokter ? Iemand een idee hoe ik hier van af kom en wat relaxer kan worden zonder dat mn wereld instort omdat de badkamer stoffig is ???
dinsdag 5 januari 2010 om 22:39
quote:YetiMan schreef op 04 januari 2010 @ 23:47:
[...]
OCPD staat voor Obsessive–compulsive personality disorder. Dat laatste is simpelweg engels voor persoonlijkheidsstoornis. Wel gek dat het zo heet als het geen persoonlijkheidsstoornis is
.
Mogelijk ben je in de war met OCD, wat niet onder de persoonlijkheidsstoornissen valt (maar ook moeilijk te behandelen is trouwens).
Ja ik heb het over OCD, waar het verhaal van TO heel veel op lijkt.
Hoe kom je er bij dat het moeilijk te behandelen is?
Links Links
Inleiding
Onderzoek heeft uitgewezen dat de combinatie van medicatie en psychotherapie de beste resultaten bij de behandeling van OCS geeft.
Informatie
In de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) is ondermeer het recht op informatie vastgelegd. De patiënt heeft recht op informatie in begrijpelijke taal, over zijn of haar ziekte, de behandeling, de gevolgen en risico's van die behandeling en over eventuele alternatieve behandelingen. De zorgverlener is verplicht de patiënt deze informatie te verschaffen.
Medicatie
Enige jaren geleden is door de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP) een richtlijn opgesteld voor de farmacotherapeutische behandeling van OCS. #4 - Literatuurlijst OCD Bij het opstellen van deze richtlijn is een onderscheid gemaakt tussen de behandeling van ongecompliceerde OCS en OCS met tics. Deze indeling was vooral gebaseerd op het feit dat men destijds dacht dat de toevoeging van een antipsychoticum aan een antidepressivum alleen een positief had bij de OCS met tics. Inmiddels zijn er twee onderzoeken gepubliceerd die ook een positief effect aan hebben getoond voor de toevoeging van een modern antipsychoticum bij een ongecompliceerde OCS. #5,6 - Literatuurlijst OCD De indeling is dus niet echt zinvol meer. Bij de behandeling van OCS wordt gestart met een SSRI hetgeen bij onvoldoende effect gecombineerd kan worden met een modern antipsychoticum. Bij onvoldoende respons kan een andere SSRI gekozen worden of clomipramine. Soms wordt (tijdelijk) een benzodiazepine voorgeschreven tegen de angst.
Gemiddeld reageert 50% van de patiënten op de medicatie. Het maximale effect wordt meestal pas na drie maanden bereikt. #5,6 - Literatuurlijst OCD
Ongeveer 20% van de patiënten die in eerste instantie niet of onvoldoende reageren op één SSRI, heeft alsnog effect van een tweede SSRI.
Een groot deel van de patiënten heeft een terugval als de medicatie wordt gestaakt, medicatie is minder effectief als de patiënt deze opnieuw gaat gebruiken. #5,6 - Literatuurlijst OCD
Uit een nadere beschouwing van een aantal onderzoeken komt naar voren dat de kans op respons met een antipsychoticum gemiddeld 3x zo groot is als met placebo. #9 - Literatuurlijst OCD Het ging om onderzoeken van 4 tot 8 weken (één van 16 weken). De gebruikte antidepressiva waren SSRI's of clomipramine. Het bleek dat respons niet samenhing met de aanwezigheid van tics, zoals eerder gedacht werd. Verder duurt het soms lang voor effect wordt gezien en daarom bevelen de auteurs aan ten minste 8 weken te behandelen voor een conclusie over effectiviteit wordt getrokken. De auteurs bevelen risperidon als eerste keus aan en haloperidol als tweede keus, allebei rond de 2-3 mg per dag bij de gemiddelde patiënt en bij patiënten met tics misschien hogere doses
Psychotherapie
• Cognitieve therapie (CT)
Aangezien cognities (gedachten) vermoedelijk een belangrijke rol spelen in het onderhouden van dwanghandelingen, lijkt CT bij uitstek geschikt bij de behandeling van dwangstoornissen. CT richt zich fouten in het denkproces zelf. Zoals fouten in perceptie, verkeerde conclusies trekken, zwart/wit denken etc. De wordt patiënt uitgedaagd zijn ideeën in de praktijk op realiteit te onderzoeken. Bijvoorbeeld bij schoonmaakdwang de niet realistische gedachten over de mogelijkheid van besmetting en bij controledwang de niet realistische gedachten dat een ongeluk kan gebeuren.
• Gedragstherapie
Gedragstherapie richt zich vrijwel steeds primair op het dwanggedrag zelf door responspreventie ( verhinderen van het uitvoeren van de dwanghandeling) en exposure in vivo (angstwekkende situatie ondergaan). Herhaling van deze procedure leidt na enige tijd tot uitdoving van de angst. De effecten van gedragstherapie zijn overtuigend aangetoond.
•
Exposure met responspreventie
[...]
OCPD staat voor Obsessive–compulsive personality disorder. Dat laatste is simpelweg engels voor persoonlijkheidsstoornis. Wel gek dat het zo heet als het geen persoonlijkheidsstoornis is
.Mogelijk ben je in de war met OCD, wat niet onder de persoonlijkheidsstoornissen valt (maar ook moeilijk te behandelen is trouwens).
Ja ik heb het over OCD, waar het verhaal van TO heel veel op lijkt.
Hoe kom je er bij dat het moeilijk te behandelen is?
Links Links
Inleiding
Onderzoek heeft uitgewezen dat de combinatie van medicatie en psychotherapie de beste resultaten bij de behandeling van OCS geeft.
Informatie
In de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO) is ondermeer het recht op informatie vastgelegd. De patiënt heeft recht op informatie in begrijpelijke taal, over zijn of haar ziekte, de behandeling, de gevolgen en risico's van die behandeling en over eventuele alternatieve behandelingen. De zorgverlener is verplicht de patiënt deze informatie te verschaffen.
Medicatie
Enige jaren geleden is door de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP) een richtlijn opgesteld voor de farmacotherapeutische behandeling van OCS. #4 - Literatuurlijst OCD Bij het opstellen van deze richtlijn is een onderscheid gemaakt tussen de behandeling van ongecompliceerde OCS en OCS met tics. Deze indeling was vooral gebaseerd op het feit dat men destijds dacht dat de toevoeging van een antipsychoticum aan een antidepressivum alleen een positief had bij de OCS met tics. Inmiddels zijn er twee onderzoeken gepubliceerd die ook een positief effect aan hebben getoond voor de toevoeging van een modern antipsychoticum bij een ongecompliceerde OCS. #5,6 - Literatuurlijst OCD De indeling is dus niet echt zinvol meer. Bij de behandeling van OCS wordt gestart met een SSRI hetgeen bij onvoldoende effect gecombineerd kan worden met een modern antipsychoticum. Bij onvoldoende respons kan een andere SSRI gekozen worden of clomipramine. Soms wordt (tijdelijk) een benzodiazepine voorgeschreven tegen de angst.
Gemiddeld reageert 50% van de patiënten op de medicatie. Het maximale effect wordt meestal pas na drie maanden bereikt. #5,6 - Literatuurlijst OCD
Ongeveer 20% van de patiënten die in eerste instantie niet of onvoldoende reageren op één SSRI, heeft alsnog effect van een tweede SSRI.
Een groot deel van de patiënten heeft een terugval als de medicatie wordt gestaakt, medicatie is minder effectief als de patiënt deze opnieuw gaat gebruiken. #5,6 - Literatuurlijst OCD
Uit een nadere beschouwing van een aantal onderzoeken komt naar voren dat de kans op respons met een antipsychoticum gemiddeld 3x zo groot is als met placebo. #9 - Literatuurlijst OCD Het ging om onderzoeken van 4 tot 8 weken (één van 16 weken). De gebruikte antidepressiva waren SSRI's of clomipramine. Het bleek dat respons niet samenhing met de aanwezigheid van tics, zoals eerder gedacht werd. Verder duurt het soms lang voor effect wordt gezien en daarom bevelen de auteurs aan ten minste 8 weken te behandelen voor een conclusie over effectiviteit wordt getrokken. De auteurs bevelen risperidon als eerste keus aan en haloperidol als tweede keus, allebei rond de 2-3 mg per dag bij de gemiddelde patiënt en bij patiënten met tics misschien hogere doses
Psychotherapie
• Cognitieve therapie (CT)
Aangezien cognities (gedachten) vermoedelijk een belangrijke rol spelen in het onderhouden van dwanghandelingen, lijkt CT bij uitstek geschikt bij de behandeling van dwangstoornissen. CT richt zich fouten in het denkproces zelf. Zoals fouten in perceptie, verkeerde conclusies trekken, zwart/wit denken etc. De wordt patiënt uitgedaagd zijn ideeën in de praktijk op realiteit te onderzoeken. Bijvoorbeeld bij schoonmaakdwang de niet realistische gedachten over de mogelijkheid van besmetting en bij controledwang de niet realistische gedachten dat een ongeluk kan gebeuren.
• Gedragstherapie
Gedragstherapie richt zich vrijwel steeds primair op het dwanggedrag zelf door responspreventie ( verhinderen van het uitvoeren van de dwanghandeling) en exposure in vivo (angstwekkende situatie ondergaan). Herhaling van deze procedure leidt na enige tijd tot uitdoving van de angst. De effecten van gedragstherapie zijn overtuigend aangetoond.
•
Exposure met responspreventie
dinsdag 5 januari 2010 om 23:45
Exposure therapie wordt er gebruikt bij ocd.
http://www.aetv.com/obsessed/
En als je geen vit. d slikt is het misschien goed om daar nu mee te beginnen. Er is namelijk verband tussen vit.d en bv. oc(p)d.
http://www.aetv.com/obsessed/
En als je geen vit. d slikt is het misschien goed om daar nu mee te beginnen. Er is namelijk verband tussen vit.d en bv. oc(p)d.
wie de mens kent houdt van dieren
dinsdag 5 januari 2010 om 23:47
quote:meds schreef op 05 januari 2010 @ 22:39:
Ja ik heb het over OCD, waar het verhaal van TO heel veel op lijkt.
Hoe kom je er bij dat het moeilijk te behandelen is?Vooral omdat ik mensen ken die er niet of nauwelijks vanaf komen. Als 50% goed op medicatie reageert reageert nog altijd 50% er minder goed op (of 40% als die genoemde 20% er nog af moet, dat is me niet geheel duidelijk uit het stuk). Therapiën als CGT berieken overigens zeker resultaten, maar het uitblijven van volledig herstel komt helaas ook veel voor. Ik weet ook (indirect overigens) van mensen die zwaardere (hersen)operaties hebben ondergaan waarna ze nog klachten hebben gehouden (en anderen waar het wel hielp ook trouwens). Een bekende van me overwoog een dergelijke operatie (DBS). Overigens zeg ik niet dat het niet te behandelen is, maar op basis van de 25-40% die (naar schatting, zie bijvoorbeeld http://ocd.about.com/od/treatment/a/DBS_OCD.htm) niet reageert noem ik het wel moeilijk.
Dit is verder behoorlijk offtopic, want ik geloof niet dat de TO behoort tot de groep die bijna niet behandelbaar is. Behandeling zoeken is voor haar echter wel een goed idee.
anthro, stokpaardje?
Ja ik heb het over OCD, waar het verhaal van TO heel veel op lijkt.
Hoe kom je er bij dat het moeilijk te behandelen is?Vooral omdat ik mensen ken die er niet of nauwelijks vanaf komen. Als 50% goed op medicatie reageert reageert nog altijd 50% er minder goed op (of 40% als die genoemde 20% er nog af moet, dat is me niet geheel duidelijk uit het stuk). Therapiën als CGT berieken overigens zeker resultaten, maar het uitblijven van volledig herstel komt helaas ook veel voor. Ik weet ook (indirect overigens) van mensen die zwaardere (hersen)operaties hebben ondergaan waarna ze nog klachten hebben gehouden (en anderen waar het wel hielp ook trouwens). Een bekende van me overwoog een dergelijke operatie (DBS). Overigens zeg ik niet dat het niet te behandelen is, maar op basis van de 25-40% die (naar schatting, zie bijvoorbeeld http://ocd.about.com/od/treatment/a/DBS_OCD.htm) niet reageert noem ik het wel moeilijk.
Dit is verder behoorlijk offtopic, want ik geloof niet dat de TO behoort tot de groep die bijna niet behandelbaar is. Behandeling zoeken is voor haar echter wel een goed idee.
anthro, stokpaardje?
woensdag 6 januari 2010 om 00:04
Ik vind het een beetje overbodig om te gaan discusseren over welke diagnose bij TO hoort en wat de kansen zijn op genezing dmv welke behandeling enz enz. Bovendien is een persoon ook meer dan een diagnose.
Hoe dan ook, iedereen inclusief topicopenster zelf, ziet wel dat er een probleem is. En zo te horen heeft dat meer met controle verliezen ed te maken dan met smetvrees. Maakt ook niet uit, maar ga er eens mee naar je huisarts of bel zelf een psycholoog. Ik denk dat je er veel baat bij zal hebben.
Hoe dan ook, iedereen inclusief topicopenster zelf, ziet wel dat er een probleem is. En zo te horen heeft dat meer met controle verliezen ed te maken dan met smetvrees. Maakt ook niet uit, maar ga er eens mee naar je huisarts of bel zelf een psycholoog. Ik denk dat je er veel baat bij zal hebben.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
woensdag 6 januari 2010 om 00:09
Het controleren is een symptoom van oc(p)d.
Je hebt verschillende vormen van ocd. De ene heeft smetvrees, de ander trekt haren uit, een andere heeft vreselijke gedachtes, maar het heeft allemaal met controle te maken. Hoarders zijn ook mensen met ocd, niks weg kunnen gooien, zelfs geen afval.
Je hebt verschillende vormen van ocd. De ene heeft smetvrees, de ander trekt haren uit, een andere heeft vreselijke gedachtes, maar het heeft allemaal met controle te maken. Hoarders zijn ook mensen met ocd, niks weg kunnen gooien, zelfs geen afval.
wie de mens kent houdt van dieren
woensdag 6 januari 2010 om 17:11
quote:YetiMan schreef op 05 januari 2010 @ 23:47:
[...]
Vooral omdat ik mensen ken die er niet of nauwelijks vanaf komen. Als 50% goed op medicatie reageert reageert nog altijd 50% er minder goed op (of 40% als die genoemde 20% er nog af moet, dat is me niet geheel duidelijk uit het stuk). Therapiën als CGT berieken overigens zeker resultaten, maar het uitblijven van volledig herstel komt helaas ook veel voor. Ik weet ook (indirect overigens) van mensen die zwaardere (hersen)operaties hebben ondergaan waarna ze nog klachten hebben gehouden (en anderen waar het wel hielp ook trouwens). Een bekende van me overwoog een dergelijke operatie (DBS). Overigens zeg ik niet dat het niet te behandelen is, maar op basis van de 25-40% die (naar schatting, zie bijvoorbeeld http://ocd.about.com/od/treatment/a/DBS_OCD.htm) niet reageert noem ik het wel moeilijk.
Dit is verder behoorlijk offtopic, want ik geloof niet dat de TO behoort tot de groep die bijna niet behandelbaar is. Behandeling zoeken is voor haar echter wel een goed idee.
anthro, stokpaardje?succeskans 70% combi medicatie en gedragstherapie, dat is in het psyche-genre bijzonder goed behandelbaar
[...]
Vooral omdat ik mensen ken die er niet of nauwelijks vanaf komen. Als 50% goed op medicatie reageert reageert nog altijd 50% er minder goed op (of 40% als die genoemde 20% er nog af moet, dat is me niet geheel duidelijk uit het stuk). Therapiën als CGT berieken overigens zeker resultaten, maar het uitblijven van volledig herstel komt helaas ook veel voor. Ik weet ook (indirect overigens) van mensen die zwaardere (hersen)operaties hebben ondergaan waarna ze nog klachten hebben gehouden (en anderen waar het wel hielp ook trouwens). Een bekende van me overwoog een dergelijke operatie (DBS). Overigens zeg ik niet dat het niet te behandelen is, maar op basis van de 25-40% die (naar schatting, zie bijvoorbeeld http://ocd.about.com/od/treatment/a/DBS_OCD.htm) niet reageert noem ik het wel moeilijk.
Dit is verder behoorlijk offtopic, want ik geloof niet dat de TO behoort tot de groep die bijna niet behandelbaar is. Behandeling zoeken is voor haar echter wel een goed idee.
anthro, stokpaardje?succeskans 70% combi medicatie en gedragstherapie, dat is in het psyche-genre bijzonder goed behandelbaar
woensdag 6 januari 2010 om 17:18
woensdag 6 januari 2010 om 20:24
Ben het eens dat een online diagnose weinig zin heeft. De discussie die nav de "mogelijke diagnoses" ontstaan is is ook helemaal niet relevant voor TO zelf (en misschien schrikt het juist extra af om hulp te zoeken?), maar ik vind het wel jammer als verkeerde info gegeven wordt op basis wat iemand waarschijnlijk ergens gelezen heeft.
Bij OCPD is je leven niet zo normaal anthro. De algemene criteria van persoonlijkheidsstoornissen houden al in dat de klachten duurzaam en star van aard zijn en dat ze in significante mate lijden of beperkingen in het functioneren veroorzaken.
En meds, dat een behandeling effect sorteert zegt niet zo veel over de mate van het succes van een behandeling. In de praktijk blijkt dwang juist vaak erg lastig om te behandelen en behoorlijk hardnekkig. Ja, klachten worden minder, maar er echt van genezen gebeurt niet zo vaak itt veel andere psychiatrische aandoeningen.
Bij OCPD is je leven niet zo normaal anthro. De algemene criteria van persoonlijkheidsstoornissen houden al in dat de klachten duurzaam en star van aard zijn en dat ze in significante mate lijden of beperkingen in het functioneren veroorzaken.
En meds, dat een behandeling effect sorteert zegt niet zo veel over de mate van het succes van een behandeling. In de praktijk blijkt dwang juist vaak erg lastig om te behandelen en behoorlijk hardnekkig. Ja, klachten worden minder, maar er echt van genezen gebeurt niet zo vaak itt veel andere psychiatrische aandoeningen.
woensdag 6 januari 2010 om 20:29
Ik vind het behoorlijk dwangmatig klinken...
Voor het erger wordt lijkt het me beter om hulp te zoeken bij de huisarts of maatschappelijk werk. Serieus.
Ik ken iemand wiens huwelijk hieraan kapot aan is gegaan. Ook zij wilde nooit hulp. Visite was niet echt welkom. Op een gegeven moment kon hij er niet meer tegen en vertrok. Toen wilde ze plots wel hulp, maar het wat te laat.
Voor het erger wordt lijkt het me beter om hulp te zoeken bij de huisarts of maatschappelijk werk. Serieus.
Ik ken iemand wiens huwelijk hieraan kapot aan is gegaan. Ook zij wilde nooit hulp. Visite was niet echt welkom. Op een gegeven moment kon hij er niet meer tegen en vertrok. Toen wilde ze plots wel hulp, maar het wat te laat.
woensdag 6 januari 2010 om 23:55
TO...
ik hoop dat je niet al te zeer geschrokken bent van de reacties hier. Persoonlijkheidsstoornissen, huwelijken die stuk gaan... Het klinkt allemaal weinig hoopvol.
Natuurlijk behoort dat tot de mogelijkheden. Maar denk niet gelijk dat je alles hebt wat je hier hoort langskomen. Ik hoop wel dat je deze suggesties aangrijpt om eens met iemand te gaan praten. Gewoon om te kijken of er misschien iets is wat jou hierbij kan helpen.
Het zou toch hartstikke fijn zijn als je kunt leren jezelf onder controle te houden, zodat je niet meer zo'n last hebt van je eigen gedrag? Je moet het niet voor anderen doen hoor, maar voor jezelf!
ik hoop dat je niet al te zeer geschrokken bent van de reacties hier. Persoonlijkheidsstoornissen, huwelijken die stuk gaan... Het klinkt allemaal weinig hoopvol.
Natuurlijk behoort dat tot de mogelijkheden. Maar denk niet gelijk dat je alles hebt wat je hier hoort langskomen. Ik hoop wel dat je deze suggesties aangrijpt om eens met iemand te gaan praten. Gewoon om te kijken of er misschien iets is wat jou hierbij kan helpen.
Het zou toch hartstikke fijn zijn als je kunt leren jezelf onder controle te houden, zodat je niet meer zo'n last hebt van je eigen gedrag? Je moet het niet voor anderen doen hoor, maar voor jezelf!
donderdag 7 januari 2010 om 01:01
Nou nou Katja.... het is nogal wat je aan diagnoses en toekomstmuziek voorgespiegeld krijgt.
Je hebt idd geen smetvrees, mijn zoon heeft dat gehad nou dat is heel wat anders.
Ik denk ook niet dat je allerlei persoonlijkheidsstoornissen hebt(al ben ik natuurlijk ook geen prof.)
Wat de norm is voor een schoon huis is natuurlijk voor ieder mens anders, daar is geen regel voor.
Als jij van een lekker schoon huis houdt en daar energie in wil steken is er feitelijk niets mis mee.
Er is pas wat mis als je last gaat krijgen van het feit dat je van alles moet van je zelf en je er andere dingen voor gaat laten die je ook leuk vindt.
Dan gaat het als het ware uit balans raken en komt er een dwangmatig tintje aan.
En dat is niet zo prettig als je dat als last ervaart
Ik herken het dat het je een soort controle geeft, misschien wel rust in je hoofd? als het chaos in mijn hoofd is moet het om mij heen ordelijk zijn, dat geeft een soort van houvast.
Nu heb ik zelf een dwangmatige poetsmoeder, dus van huis uit ligt mijn norm schoon al wel hoger dan gemiddeld denk ik.
Elke dag stofzuigen en wc schoonmaken en stoffen vind ik normaal, net als twee keer per week de badkamer schoonmaken, elke dag de keuken van buiten poetsen en 1 keer in de week ook van binnen(zomaar wat voorbeelden)
Vroeger was ik ook best erg, ook alles moest recht staan, meer poetsen etc... pff.
En ik haat poetsen eigenlijk maar hou wel van een net huis dus tsja.
Maar...alles kan wennen, ook minder poetsen.
Het is even door de onrust heen bijten. Het kan helpen om bijv een schema voor jezelf te maken wat je per week gaat doen(beetje reel he
) en dat per week wat verminderen en de tijd dan vervangen door wat leuks te doen.
Poetstijd ruilen voor fun!
Totdat je op een schema komt waar je vrede mee hebt en er dan ook tijd over blijft voor andere dingen, gewoon op de bank zitten.
In het begin is dat rot, ben je onrustig, moet je er constant aan denken, maar echt best snel gaat dat weg!
Binnen een paar weken dacht ik al, lekker belangrijk eigenlijk.
Dan mag die wasmand met was best twee dagen op zolder staan want dan is het pas opvouwdag(ik noem maar wat)
Eraf komen kan door het gewoon te gaan doen, maar dan moet je het doorzetten! wennen doe je door consequent het niet te doen.
Is het misschien ook een soort vluchtgedrag, ben je onrustig door andere dingen? poetsen is ook afleiding namelijk.
Oh en wat ook slim is, maak het poetsen je wat makkelijker, schoon kan ook sneller natuurlijk.
Leg eens onder de loep wat echt belangrijk is, en wat als eerst geschrapt kan worden(prioriteiten stellen) en hoe je efficient kan poetsen om tijd te winnen.
Ik zweer bij glorixdoekjes ! Zoef zoef.. schoon!!!
En praat eens met je man, misschien wil hij best wel dingetjes samen met je doen, en ook dat is leren dingetjes uit handen geven (en dan ook doen he!! )
Misschien zitten er wat tips bij.
Leg de lat eens wat minder hoog, streng zijn voor jezelf is helemaal niet aardig joh.
Je hebt idd geen smetvrees, mijn zoon heeft dat gehad nou dat is heel wat anders.
Ik denk ook niet dat je allerlei persoonlijkheidsstoornissen hebt(al ben ik natuurlijk ook geen prof.)
Wat de norm is voor een schoon huis is natuurlijk voor ieder mens anders, daar is geen regel voor.
Als jij van een lekker schoon huis houdt en daar energie in wil steken is er feitelijk niets mis mee.
Er is pas wat mis als je last gaat krijgen van het feit dat je van alles moet van je zelf en je er andere dingen voor gaat laten die je ook leuk vindt.
Dan gaat het als het ware uit balans raken en komt er een dwangmatig tintje aan.
En dat is niet zo prettig als je dat als last ervaart
Ik herken het dat het je een soort controle geeft, misschien wel rust in je hoofd? als het chaos in mijn hoofd is moet het om mij heen ordelijk zijn, dat geeft een soort van houvast.
Nu heb ik zelf een dwangmatige poetsmoeder, dus van huis uit ligt mijn norm schoon al wel hoger dan gemiddeld denk ik.
Elke dag stofzuigen en wc schoonmaken en stoffen vind ik normaal, net als twee keer per week de badkamer schoonmaken, elke dag de keuken van buiten poetsen en 1 keer in de week ook van binnen(zomaar wat voorbeelden)
Vroeger was ik ook best erg, ook alles moest recht staan, meer poetsen etc... pff.
En ik haat poetsen eigenlijk maar hou wel van een net huis dus tsja.
Maar...alles kan wennen, ook minder poetsen.
Het is even door de onrust heen bijten. Het kan helpen om bijv een schema voor jezelf te maken wat je per week gaat doen(beetje reel he
) en dat per week wat verminderen en de tijd dan vervangen door wat leuks te doen.Poetstijd ruilen voor fun!
Totdat je op een schema komt waar je vrede mee hebt en er dan ook tijd over blijft voor andere dingen, gewoon op de bank zitten.
In het begin is dat rot, ben je onrustig, moet je er constant aan denken, maar echt best snel gaat dat weg!
Binnen een paar weken dacht ik al, lekker belangrijk eigenlijk.
Dan mag die wasmand met was best twee dagen op zolder staan want dan is het pas opvouwdag(ik noem maar wat)
Eraf komen kan door het gewoon te gaan doen, maar dan moet je het doorzetten! wennen doe je door consequent het niet te doen.
Is het misschien ook een soort vluchtgedrag, ben je onrustig door andere dingen? poetsen is ook afleiding namelijk.
Oh en wat ook slim is, maak het poetsen je wat makkelijker, schoon kan ook sneller natuurlijk.
Leg eens onder de loep wat echt belangrijk is, en wat als eerst geschrapt kan worden(prioriteiten stellen) en hoe je efficient kan poetsen om tijd te winnen.
Ik zweer bij glorixdoekjes ! Zoef zoef.. schoon!!!
En praat eens met je man, misschien wil hij best wel dingetjes samen met je doen, en ook dat is leren dingetjes uit handen geven (en dan ook doen he!! )
Misschien zitten er wat tips bij.
Leg de lat eens wat minder hoog, streng zijn voor jezelf is helemaal niet aardig joh.
donderdag 7 januari 2010 om 01:25
Het is al een aantal keer gezegd, je gedrag is dwangmatig. Hiervoor heb je hele goede therapiën (cognitieve gedragstherapie bijvoorbeeld). Wat ik nog toe wilde voegen is dat een dwangstoornis nooit vanzelf overgaat en alleen maar erger wordt als je er niks aan doet (uitzonderingen daar gelaten). Als je er nu mee naar de dokter gaat (en je door laat verwijzen naar een therapeut) heb je een grote kans dat je jezelf al een stuk lekkerder en meer ontspannen voelt voor je kindje wordt geboren (gefeliciteerd overigens met je zwangerschap!).
donderdag 7 januari 2010 om 14:19
Bij ocd doe je constant rituelen. Honderden keren kijken of de deur ook wel echt op slot is, je handen constant wassen, uren je tanden schoon maken etc.
Bij ocpd heb je dat niet. Met ocpd valt heel goed te leven en het is ook veel beter te verbergen. Mijn moeder had het.
Bij ocpd heb je dat niet. Met ocpd valt heel goed te leven en het is ook veel beter te verbergen. Mijn moeder had het.
wie de mens kent houdt van dieren
