Psyche
alle pijlers
Schoonmoeder op sterven, even van me af schrijven
dinsdag 11 oktober 2016 om 11:03
Bijna een jaar na de diagnose kanker ligt mijn schoonmoeder nu wel erg slecht. Na een jaar vol zorgen en hoop is het nu bijna aangebroken. De behandeling is gestopt, ze wil niet meer naar een ziekenhuis. Ligt nu in een verpleeghuis. Ze kan niks meer eigenlijk.
Ik ben al ruim 25 jaar met mijn man samen, dus ik ken haar ook zo lang.
Ik vind het erg zwaar, maar gek genoeg ben ik nauwelijks verdrietig. Het is vooral de zorgen die je hebt en het feit dat het gewone leven ernaast gewoon doordendert wat het zo onrealistisch maakt.
Dochter heeft bijna toetsweek en is stiekem bang dat ze dan sterft en dan mist ze misschien een toets dag. De meeste pubers zouden dat prima vinden, maar dochter raakt er van in paniek.
School van andere dochter heeft iets waar de ouders bij verwacht worden. De wil is er maar of het lukt....
Ik heb net een drukke periode met best veel opdrachten en afspraken.
We moeten naar de tandarts, je kent het wel het gewone leven.
En dan nog steeds even kijken hoe het is. Vreselijk hoe ze erbij ligt, het is echt een hoopje niks meer. Soms is ze helder, maar meestal erg afwezig.
Mijn schoonmoeder heeft vorige week (toen ze nog helemaal goed kon nadenken) aangegeven dat ze heel graag met haar kinderen en als het kan ook schoonkinderen erbij wil sterven.
Dat alleen al maakt het dat we ons nogal gekluisterd voelen aan haar bed. Er op uit durven we nauwelijks meer. Wat misschien onzinnig is want deze situatie kan ook nog weken voortduren.
Mijn man heeft daar moeite mee, en wil ook niet waken bij haar bed. Schoonzussen doen dit wel. Maar er is niet 24-7 een van de kinderen bij. Wat mijn schoonzussen wel graag willen, omdat schoonmoeder dit graag zou willen, maar zij hebben ook hun werk en gezin, dus het gaat gewoon niet.
Man wil ook niet teveel vrij meer nemen, want zijn zorgverlof is zo'n beetje op en het is net erg druk op zijn werk. Er is begrip, maar ja het project moet af.
Ze is overigens niet thuis, maar in een verpleeghuis, waar mijn schoonvader ook logeert nu. Dat laatste is zeker ook voor mijn schoonvader erg fijn. Er wordt ook erg goed voor haar gezorgd moet ik zeggen. Ik zie wel dat die meiden zich te pletter werken daar.
Ik merk eigenlijk dat ik me nu vooral daar mee bezig hou. Steeds bereikbaar zijn, opschrikken als de telefoon gaat, bedenken wat handig is om eventueel snel ter plekke te zijn enz..
Ik ben al ruim 25 jaar met mijn man samen, dus ik ken haar ook zo lang.
Ik vind het erg zwaar, maar gek genoeg ben ik nauwelijks verdrietig. Het is vooral de zorgen die je hebt en het feit dat het gewone leven ernaast gewoon doordendert wat het zo onrealistisch maakt.
Dochter heeft bijna toetsweek en is stiekem bang dat ze dan sterft en dan mist ze misschien een toets dag. De meeste pubers zouden dat prima vinden, maar dochter raakt er van in paniek.
School van andere dochter heeft iets waar de ouders bij verwacht worden. De wil is er maar of het lukt....
Ik heb net een drukke periode met best veel opdrachten en afspraken.
We moeten naar de tandarts, je kent het wel het gewone leven.
En dan nog steeds even kijken hoe het is. Vreselijk hoe ze erbij ligt, het is echt een hoopje niks meer. Soms is ze helder, maar meestal erg afwezig.
Mijn schoonmoeder heeft vorige week (toen ze nog helemaal goed kon nadenken) aangegeven dat ze heel graag met haar kinderen en als het kan ook schoonkinderen erbij wil sterven.
Dat alleen al maakt het dat we ons nogal gekluisterd voelen aan haar bed. Er op uit durven we nauwelijks meer. Wat misschien onzinnig is want deze situatie kan ook nog weken voortduren.
Mijn man heeft daar moeite mee, en wil ook niet waken bij haar bed. Schoonzussen doen dit wel. Maar er is niet 24-7 een van de kinderen bij. Wat mijn schoonzussen wel graag willen, omdat schoonmoeder dit graag zou willen, maar zij hebben ook hun werk en gezin, dus het gaat gewoon niet.
Man wil ook niet teveel vrij meer nemen, want zijn zorgverlof is zo'n beetje op en het is net erg druk op zijn werk. Er is begrip, maar ja het project moet af.
Ze is overigens niet thuis, maar in een verpleeghuis, waar mijn schoonvader ook logeert nu. Dat laatste is zeker ook voor mijn schoonvader erg fijn. Er wordt ook erg goed voor haar gezorgd moet ik zeggen. Ik zie wel dat die meiden zich te pletter werken daar.
Ik merk eigenlijk dat ik me nu vooral daar mee bezig hou. Steeds bereikbaar zijn, opschrikken als de telefoon gaat, bedenken wat handig is om eventueel snel ter plekke te zijn enz..
dinsdag 11 oktober 2016 om 13:11
quote:Gelukspopje schreef op 11 oktober 2016 @ 12:51:
Nou ik was zo stom om toch nog even te lezen hier voor ik zo op pad ga.
Ik heb echt zo verschrikkelijk veel spijt dat ik hier gepost heb. Kan dit topic weg?
Ik lees gelukkig ook nog wel goede reacties die meeleven, maar echt dat er mensen zijn die me harteloos vinden omdat mijn kind in paniek raakt om de toetsweek... En dat heeft ze niet echt van mij. Fijn ook die conclusies.
En dat ik noem dat we inderdaad naar de tandarts moeten. Dat is juist om aan te geven hoe surreëel het is. Wie weet een verkeerde metafoor.Ik heb school al afgebeld trouwens.... Ook daar moet je aan denken. Maar dat zal ook wel super harteloos zijn dat ik daar mee bezig ben.
Ik had me niet gerealiseerd hoe waardeloos ik me zou voelen bij sommige reacties. Ik ben echt een rot mens geloof ik voor sommigen. Ik kan het niet anders lezen. En wauw dat doet erg veel pijn.
En helaas hebben al die negatieve reacties veel meer impact op me. Dus ik moet hier echt kappen.
En echt ik vind het heel erg vooral voor mijn schoonouders en mijn man en schoonzussen. Dat heb ik denk ik niet genoeg benadrukt.
En sorry voor degene die wel begrip hadden (die bedoel ik niet) maar ik vind jullie echt een stel tuthola's. Ik mag hopen dat jullie hier zelf geen ervaring mee hebben en het daarom niet snappen.Vrouw trek het je niet aan. Je zou inmiddels moeten weten dat het op viva stikt van de perfecte vrouwen met geweldige banen, fantastisch presterende kinderen, top relaties, ze staan overal altijd klaar voor iedereen en zullen nooit aan zichzelf denken. Helaas hoort er blijkbaar een k*t karakter bij waardoor ze dit soort dingen uitbraken dus je kunt maar beter je imperfecte zelf blijven.
Nou ik was zo stom om toch nog even te lezen hier voor ik zo op pad ga.
Ik heb echt zo verschrikkelijk veel spijt dat ik hier gepost heb. Kan dit topic weg?
Ik lees gelukkig ook nog wel goede reacties die meeleven, maar echt dat er mensen zijn die me harteloos vinden omdat mijn kind in paniek raakt om de toetsweek... En dat heeft ze niet echt van mij. Fijn ook die conclusies.
En dat ik noem dat we inderdaad naar de tandarts moeten. Dat is juist om aan te geven hoe surreëel het is. Wie weet een verkeerde metafoor.Ik heb school al afgebeld trouwens.... Ook daar moet je aan denken. Maar dat zal ook wel super harteloos zijn dat ik daar mee bezig ben.
Ik had me niet gerealiseerd hoe waardeloos ik me zou voelen bij sommige reacties. Ik ben echt een rot mens geloof ik voor sommigen. Ik kan het niet anders lezen. En wauw dat doet erg veel pijn.
En helaas hebben al die negatieve reacties veel meer impact op me. Dus ik moet hier echt kappen.
En echt ik vind het heel erg vooral voor mijn schoonouders en mijn man en schoonzussen. Dat heb ik denk ik niet genoeg benadrukt.
En sorry voor degene die wel begrip hadden (die bedoel ik niet) maar ik vind jullie echt een stel tuthola's. Ik mag hopen dat jullie hier zelf geen ervaring mee hebben en het daarom niet snappen.Vrouw trek het je niet aan. Je zou inmiddels moeten weten dat het op viva stikt van de perfecte vrouwen met geweldige banen, fantastisch presterende kinderen, top relaties, ze staan overal altijd klaar voor iedereen en zullen nooit aan zichzelf denken. Helaas hoort er blijkbaar een k*t karakter bij waardoor ze dit soort dingen uitbraken dus je kunt maar beter je imperfecte zelf blijven.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
dinsdag 11 oktober 2016 om 13:14
Nou TO ik ben het hele rijtje afgeweest en er was één "nare" reactie En ik zet nare expres tussen aanhalingstekens.
Je stelt je wel een beetje aan hoor.
Het klinkt misschien heel gek maar er zijn echt veel meer mensen die dit meemaken. Meer wel dan niet eigenlijk. Iedereen gaat namelijk een keer dood en die hebben bijna allemaal nabestaanden die daar mee om moeten gaan.
Eén iemand vraagt zich af of het echt is en je hebt het meteen over "wat een reacties"
Je stelt je wel een beetje aan hoor.
Het klinkt misschien heel gek maar er zijn echt veel meer mensen die dit meemaken. Meer wel dan niet eigenlijk. Iedereen gaat namelijk een keer dood en die hebben bijna allemaal nabestaanden die daar mee om moeten gaan.
Eén iemand vraagt zich af of het echt is en je hebt het meteen over "wat een reacties"
dinsdag 11 oktober 2016 om 13:16
quote:nina1966 schreef op 11 oktober 2016 @ 13:14:
Nou TO ik ben het hele rijtje afgeweest en er was één "nare" reactie En ik zet nare expres tussen aanhalingstekens.
Je stelt je wel een beetje aan hoor.
Het klinkt misschien heel gek maar er zijn echt veel meer mensen die dit meemaken. Meer wel dan niet eigenlijk. Iedereen gaat namelijk een keer dood en die hebben bijna allemaal nabestaanden die daar mee om moeten gaan.
Eén iemand vraagt zich af of het echt is en je hebt het meteen over "wat een reacties"
Natuurlijk maken meer mensen dit mee, maar geef wel toe dat het een heel moeilijke periode is waar niemand zomaar doorheen fietst. De een heeft dan behoefte om van zich af te schrijven, de ander houdt dit voor zichzelf.
Ik lees dus weer niets waarvan ik denk dat TO zich aanstelt.
Nou TO ik ben het hele rijtje afgeweest en er was één "nare" reactie En ik zet nare expres tussen aanhalingstekens.
Je stelt je wel een beetje aan hoor.
Het klinkt misschien heel gek maar er zijn echt veel meer mensen die dit meemaken. Meer wel dan niet eigenlijk. Iedereen gaat namelijk een keer dood en die hebben bijna allemaal nabestaanden die daar mee om moeten gaan.
Eén iemand vraagt zich af of het echt is en je hebt het meteen over "wat een reacties"
Natuurlijk maken meer mensen dit mee, maar geef wel toe dat het een heel moeilijke periode is waar niemand zomaar doorheen fietst. De een heeft dan behoefte om van zich af te schrijven, de ander houdt dit voor zichzelf.
Ik lees dus weer niets waarvan ik denk dat TO zich aanstelt.
dinsdag 11 oktober 2016 om 13:19
Trek het je niet zo aan zeg! !!, nu kom je wel een beetje hysterisch over.
Jij snapt toch ook wel dat het gros viva vrouwen hier heerlijk anoniem van alles roepen die ze irl niet eens hardop durven te zeggen om vervolgens hun pc'tje af te sluiten en geen seconde meer aan te denken.
Doe waar jij en je gezin zich goed bij voelen.
Sterkte iig!
Jij snapt toch ook wel dat het gros viva vrouwen hier heerlijk anoniem van alles roepen die ze irl niet eens hardop durven te zeggen om vervolgens hun pc'tje af te sluiten en geen seconde meer aan te denken.
Doe waar jij en je gezin zich goed bij voelen.
Sterkte iig!
dinsdag 11 oktober 2016 om 13:41
Wat een vervelende reacties.
TO, ik hoop dat je ook leest dat je veel reacties krijgt van mensen die het wel begrijpen. Het is heel normaal dat je je zo voelt. Het is een heftige periode voor je hele gezin en de hele familie. En ja, de hele wereld draait verder. Dat voelt heel gek aan, surrealistisch.
Probeer je rust te pakken waar mogelijk. Het is allemaal al zwaar zat, dus probeer alles verder even op een laag pitje te zetten, wat betreft andere afspraken. Alleen het hoognodige, alles wat maar even kan worden afgezegd, afzeggen. De dingen die echt moeten gebeuren doe je en verder even de focus op je schoonmoeder/je man die zijn moeder verliest en de kinderen die hun oma kwijtraken en misschien voor het eerst met een verlies te maken krijgen.
Ik wens je heel veel sterkte.
TO, ik hoop dat je ook leest dat je veel reacties krijgt van mensen die het wel begrijpen. Het is heel normaal dat je je zo voelt. Het is een heftige periode voor je hele gezin en de hele familie. En ja, de hele wereld draait verder. Dat voelt heel gek aan, surrealistisch.
Probeer je rust te pakken waar mogelijk. Het is allemaal al zwaar zat, dus probeer alles verder even op een laag pitje te zetten, wat betreft andere afspraken. Alleen het hoognodige, alles wat maar even kan worden afgezegd, afzeggen. De dingen die echt moeten gebeuren doe je en verder even de focus op je schoonmoeder/je man die zijn moeder verliest en de kinderen die hun oma kwijtraken en misschien voor het eerst met een verlies te maken krijgen.
Ik wens je heel veel sterkte.
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:06
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:08
quote:Janco schreef op 11 oktober 2016 @ 14:06:
Het was niet mijn bedoeling je te kwetsen. Sorry.
Maar jeetje, je reageert wel ongelofelijk fel. En dat bedoelde ik eigenlijk ook eerder, probeer je wat meer te verplaatsen in je schoonmoeder, die gaat tenslotte dood (erger dan dat wordt het niet).Het is wel een einde aan haar lijden. Voor de familie is erger dan voor schoonmoeder zelf.
Het was niet mijn bedoeling je te kwetsen. Sorry.
Maar jeetje, je reageert wel ongelofelijk fel. En dat bedoelde ik eigenlijk ook eerder, probeer je wat meer te verplaatsen in je schoonmoeder, die gaat tenslotte dood (erger dan dat wordt het niet).Het is wel een einde aan haar lijden. Voor de familie is erger dan voor schoonmoeder zelf.
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:11
quote:Janco schreef op 11 oktober 2016 @ 14:06:
Het was niet mijn bedoeling je te kwetsen. Sorry.
Maar jeetje, je reageert wel ongelofelijk fel. En dat bedoelde ik eigenlijk ook eerder, probeer je wat meer te verplaatsen in je schoonmoeder, die gaat tenslotte dood (erger dan dat wordt het niet).
Als alles al gedaan wordt voor haar schoonmoeder. Wat moet je dan nog in haar verplaatsen. Ik denk dat ieder zich wel kan voorstellen hoe dat kan voelen. Ik denk dat er op een gegeven moment een gezonde keuze moet zijn. Als iets zeker maanden duurt om je gezin weer op de eerste plaats te zetten. Is erg gezond. Je heb kans dat je er dan aan onder door gaat. En voor wie ?? Niemand heeft daar wat aan. To heeft nog kinderen. Schoonmoeder heeft ook nog een man.
Alles is het redenlijke en dat geldt ook voor een stervend iemand.
Het was niet mijn bedoeling je te kwetsen. Sorry.
Maar jeetje, je reageert wel ongelofelijk fel. En dat bedoelde ik eigenlijk ook eerder, probeer je wat meer te verplaatsen in je schoonmoeder, die gaat tenslotte dood (erger dan dat wordt het niet).
Als alles al gedaan wordt voor haar schoonmoeder. Wat moet je dan nog in haar verplaatsen. Ik denk dat ieder zich wel kan voorstellen hoe dat kan voelen. Ik denk dat er op een gegeven moment een gezonde keuze moet zijn. Als iets zeker maanden duurt om je gezin weer op de eerste plaats te zetten. Is erg gezond. Je heb kans dat je er dan aan onder door gaat. En voor wie ?? Niemand heeft daar wat aan. To heeft nog kinderen. Schoonmoeder heeft ook nog een man.
Alles is het redenlijke en dat geldt ook voor een stervend iemand.
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:13
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:14
quote:Janco schreef op 11 oktober 2016 @ 14:06:
Het was niet mijn bedoeling je te kwetsen. Sorry.
Maar jeetje, je reageert wel ongelofelijk fel. En dat bedoelde ik eigenlijk ook eerder, probeer je wat meer te verplaatsen in je schoonmoeder, die gaat tenslotte dood (erger dan dat wordt het niet).
Waarom denk je dan eerst niet eens na. To mag zichzelf na een tijdje ook weer op de eerste plaats zetten.
Zij heeft ook kinderen. Die gaan op een gegeven moment ook voor.
Het was niet mijn bedoeling je te kwetsen. Sorry.
Maar jeetje, je reageert wel ongelofelijk fel. En dat bedoelde ik eigenlijk ook eerder, probeer je wat meer te verplaatsen in je schoonmoeder, die gaat tenslotte dood (erger dan dat wordt het niet).
Waarom denk je dan eerst niet eens na. To mag zichzelf na een tijdje ook weer op de eerste plaats zetten.
Zij heeft ook kinderen. Die gaan op een gegeven moment ook voor.
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:16
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:18
Ze overdrijft niet Nina, ze heeft een uitlaatklep nodig, ergens waar ze kan spuien. En dan weer sterk en relativerend door in het echte leven. Ik vind zowel jou als Janco heel bot.
' sterven, erger wordt het niet' vind ik dan weer heel dramatisch, we gaan allemaal dood namelijk. Dus laten we daar ook een beetje normaal over doen. Het is ook TO's mans goed recht om niet te willen waken. Dat zijn zussen een andere behoefte hebben of dat wel kunnen opbrengen maakt hem geen slechte zoon. En het is echt nogal kwetsend om dat te suggereren.
' sterven, erger wordt het niet' vind ik dan weer heel dramatisch, we gaan allemaal dood namelijk. Dus laten we daar ook een beetje normaal over doen. Het is ook TO's mans goed recht om niet te willen waken. Dat zijn zussen een andere behoefte hebben of dat wel kunnen opbrengen maakt hem geen slechte zoon. En het is echt nogal kwetsend om dat te suggereren.
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:25
Denk je nou echt dat het wordt geaccepteerd als jij ineens een paar maanden niet op je werk komt, of als je kinderen ineens maandenlang niet op school komen, omdat oma op sterven ligt en ze 24/7 aan het waken zijn? Dat mag niet eens in Nederland. Het leven gaat door, ook als iemand een jaar ernstig ziek is (of langer), en zelfs als iemand voor langere tijd op sterven ligt. Heel cru, maar wel waar. Je krijgt hoogstens een dag vrij voor de crematie/begrafenis. Mensen hebben er best begrip voor als je een paar weken van slag bent en veel afspraken afzegt, maar een jaar lang? Misschien zou TO haar man zorgverlof kunnen vragen, omdat het om zijn moeder gaat, maar ook dat is niet oneindig.
En je gezin draait sowieso door. Je kan als ouders niet alles uit je handen laten vallen, je hebt ook nog kinderen om voor te zorgen, alle kleine en grote dingen gaan door, dat is nu juist wat TO zo moeilijk vindt. Ze heeft alle reden om het zwaar te vinden. De enige reactie die ik me kan voorstellen is begrip. Vreemd dat er dan toch zulke nare reacties op komen.
En je gezin draait sowieso door. Je kan als ouders niet alles uit je handen laten vallen, je hebt ook nog kinderen om voor te zorgen, alle kleine en grote dingen gaan door, dat is nu juist wat TO zo moeilijk vindt. Ze heeft alle reden om het zwaar te vinden. De enige reactie die ik me kan voorstellen is begrip. Vreemd dat er dan toch zulke nare reacties op komen.
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:27
quote:Janco schreef op 11 oktober 2016 @ 14:25:
Ik vind dat wij met zn allen zijn kwijt geraakt waar het werkelijk om gaat in dit leven. We rennen onszelf aan alle kanten voorbij met volstrekt irrelevante dingen
Maar ik hou erover op.
sorry TO.Volgens mij gaat dit heel erg over jou. (open deur, dat is bij al onze reacties natuurlijk). Maar ik ben serieus benieuwd naar je antwoord op de vraag van Sirius. Heb jij persoonlijk ervaring met het sterven van een naast familielid icm werk en gezin?
Ik vind dat wij met zn allen zijn kwijt geraakt waar het werkelijk om gaat in dit leven. We rennen onszelf aan alle kanten voorbij met volstrekt irrelevante dingen
Maar ik hou erover op.
sorry TO.Volgens mij gaat dit heel erg over jou. (open deur, dat is bij al onze reacties natuurlijk). Maar ik ben serieus benieuwd naar je antwoord op de vraag van Sirius. Heb jij persoonlijk ervaring met het sterven van een naast familielid icm werk en gezin?
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:30
quote:Janco schreef op 11 oktober 2016 @ 14:25:
Ik vind dat wij met zn allen zijn kwijt geraakt waar het werkelijk om gaat in dit leven. We rennen onszelf aan alle kanten voorbij met volstrekt irrelevante dingen
Maar ik hou erover op.
sorry TO.Het leven leven is belangrijker dan het doodgaan leven, om het even ingewikkeld te zeggen. Ik mag hopen dat mijn familie wel gewoon hun leven kan verderzetten als ik jaren op sterven lig, en niet alles on hold zett omdat ze denken dat dat het voor iemand makkelijker zou maken.
Ik vind dat wij met zn allen zijn kwijt geraakt waar het werkelijk om gaat in dit leven. We rennen onszelf aan alle kanten voorbij met volstrekt irrelevante dingen
Maar ik hou erover op.
sorry TO.Het leven leven is belangrijker dan het doodgaan leven, om het even ingewikkeld te zeggen. Ik mag hopen dat mijn familie wel gewoon hun leven kan verderzetten als ik jaren op sterven lig, en niet alles on hold zett omdat ze denken dat dat het voor iemand makkelijker zou maken.
dinsdag 11 oktober 2016 om 14:32
quote:Janco schreef op 11 oktober 2016 @ 14:25:
Ik vind dat wij met zn allen zijn kwijt geraakt waar het werkelijk om gaat in dit leven. We rennen onszelf aan alle kanten voorbij met volstrekt irrelevante dingen
Maar ik hou erover op.
sorry TO.Brood op de plank en het licht aan kunnen doen noem jij irrelevant? Tja ik niet..
Ik vind dat wij met zn allen zijn kwijt geraakt waar het werkelijk om gaat in dit leven. We rennen onszelf aan alle kanten voorbij met volstrekt irrelevante dingen
Maar ik hou erover op.
sorry TO.Brood op de plank en het licht aan kunnen doen noem jij irrelevant? Tja ik niet..
