Schuldgevoel over “welvaart”

mick87 schreef: ↑

20-09-2019 20:12

Ik hoor hier meerdere keren de salarissen van de zorg genoemd worden. Nu ben ik iemand die in de zorg werkt. Ik verdien zo'n 2100 netto per maand. Vinden jullie dat dan echt zo slecht?
Ik ga 2 keer per jaar op vakantie. Hoef relatief weinig op geld te letten. Ik vind echt dat ik het niet slecht heb.

Is niet slecht, als je het als een bedrag bekijkt. Zeker niet slecht. Dat is modaal of ietsjes erboven. En afhankelijk van je vaste lasten en je levensstandaard kan je best een leuk vrij te besteden bedrag over houden elke maand. In het stukje waar ik zit, vind ik dat we te weinig verdienen (ook in de waardering). We hebben een oneindige werkdruk. Weerstand/agressie en gezeik is normaal. Ik kan mij voorstellen dat er delen van de zorg zijn waar de mate van deze aspecten minder zijn, maar vergelijkbaar salaris tegenover staat.

De druk die mijn werk uitoefent op mijn gezondheid (heb vaak stress, vermoeidheid) en hiermee mijn eigen persoonlijke situatie meegerekend (ik ben misschien wat gevoeliger voor bepaalde dingen) en wat voor salaris er tegenover staat. Overigens ben ik wel goed in mijn werk, maar het vraagt wel wat van mij.

Ben overigens wel dankbaar voor dat ik het werk kan doen. Qua intelligentie, vaardigheden en ook de emotionele skillset. En dat ik op een bepaalde manier betrokken kan zijn bij mensen. Dat is niet in geld uit te drukken. Ik bedenk maar dat ik mensen help die op hun beurt ook weer nuttig kunnen zijn voor de samenleving.

Bedenk ik mij opeens. Hoe zou ik mij voelen als in de financiële/economische sector zou werken. Ik heb het idee dat het geld daar 'sneller' verdiend is dan in de zorg. Ik denk dat ik mij nog schuldiger zou voelen. En tegelijkertijd voel ik mij nu schuldig naar de mensen toe op wie dat van toepassing is. Want voelt als een oordeel alsof zij zich schuldig moeten voelen. Ik bedoel het niet lullig

In the end geloof ik nog steeds in dat iedereen moet doen waar hij/zij gelukkig is en hopelijk een fijn bedrag binnen harkt en daarmee een fijn leven kan hebben.

Lovestar schreef: ↑

21-09-2019 16:02

Ben overigens wel dankbaar voor dat ik het werk kan doen. Qua intelligentie, vaardigheden en ook de emotionele skillset. En dat ik op een bepaalde manier betrokken kan zijn bij mensen. Dat is niet in geld uit te drukken. Ik bedenk maar dat ik mensen help die op hun beurt ook weer nuttig kunnen zijn voor de samenleving.

Bedenk ik mij opeens. Hoe zou ik mij voelen als in de financiële/economische sector zou werken. Ik heb het idee dat het geld daar 'sneller' verdiend is dan in de zorg. Ik denk dat ik mij nog schuldiger zou voelen. En tegelijkertijd voel ik mij nu schuldig naar de mensen toe op wie dat van toepassing is. Want voelt als een oordeel alsof zij zich schuldig moeten voelen. Ik bedoel het niet lullig

In the end geloof ik nog steeds in dat iedereen moet doen waar hij/zij gelukkig is en hopelijk een fijn bedrag binnen harkt en daarmee een fijn leven kan hebben.

Toen ik nog werkte was dat ook een flinke tijd in de zorg. Van jongeren tot mensen met een verstandelijke beperking en gedragsstoornis.
Het is geen beroep om rijk van te worden. Maar was wel het vakgebied waar ik gelukkig was. En dat was belangrijker dan inkomen.

Zou ik in de bankwereld moeten werken dan zou ik het salaris waarschijnlijk als compensatie zien voor het feit dat ik werk doe waar ik mezelf compleet opzij zet.

Waarmee ik niks negatief bedoel naar deze sector. Het zegt alleen dat ik mij daar enorm ongelukkig zou voelen.
Waarschijnlijk is dit andersom ook zo. Alleen dan is het salaris ook nog eens modaal ipv 3 keer modaal.

Gelukkig zijn mensen verschillend.

Grappig dat Benmama en Lovestar zich schuldiger zouden voelen in de lichtzinnige bankensector dan de sociaal maatschappelijke. Het kortzichtige denken dat mensen die veel geld verdienen niet om anderen geven of zich anders minstens schuldiger zouden moeten voelen dan een verpleegster met modaal. Heerlijk moet het zijn om je zo verheven te voelen, dat gevoel wat altijd de hogere inkomens verweten wordt.

Geronimo2 schreef: ↑

21-09-2019 21:03

Grappig dat Benmama en Lovestar zich schuldiger zouden voelen in de lichtzinnige bankensector dan de sociaal maatschappelijke. Het kortzichtige denken dat mensen die veel geld verdienen niet om anderen geven of zich anders minstens schuldiger zouden moeten voelen dan een verpleegster met modaal. Heerlijk moet het zijn om je zo verheven te voelen, dat gevoel wat altijd de hogere inkomens verweten wordt.

Hier ben ik het erg mee eens.

Geronimo2 schreef: ↑

21-09-2019 21:03

Grappig dat Benmama en Lovestar zich schuldiger zouden voelen in de lichtzinnige bankensector dan de sociaal maatschappelijke. Het kortzichtige denken dat mensen die veel geld verdienen niet om anderen geven of zich anders minstens schuldiger zouden moeten voelen dan een verpleegster met modaal. Heerlijk moet het zijn om je zo verheven te voelen, dat gevoel wat altijd de hogere inkomens verweten wordt.

Huh? Wat een conclusie trek jij nou?
Ik voel me helemaal niet verheven boven wie dan ook. Ik zou me ongelukkig voelen in het bankwezen. Of bedrijfsleven of advocatuur. Enz.

Omdat het totaal niet bij mij past. Zakelijk zijn zit niet in mij. Daarmee zeg ik toch niet dat het slecht of minder is?

Bovendien schrijf ik juist dat als ik in bv de banksector zou moeten werken ik het hogere salaris terecht zou vinden want in die sector werken zou mij erg veel moeite kosten dus een hoger salaris zou ik dan terecht vinden.

Dus verkeerde conclusie.

Ik herken dit ook TO! Maar ik vind het wel een teken dat je een goed hart hebt! Geniet ervan. Jullie hebben er je best voor gedaan en mazzel Het leven kan er van de één op de andere dag heel anders uitzien!

En geef de mensen waar je om geeft en het minder goed hebben dan jij af en toe wat extra’s. Doe ik ook

malibu82 schreef: ↑

17-09-2019 23:02

En verder: geniet ervan nu het kan. Het kan zo voorbij zijn.

Oh hier ben ik het zo mee eens...in 2008 begon voor ons de crisis...mijn man heeft een makelaarskantoor en de crisis had echt niet langer moeten duren. Hoewel ik geloof dat we met ons gezin in een flatje drie hoog achter ook heel gelukkig hadden kunnen worden..zolang we maar bij elkaar zijn/waren.

Het gaat nu heel erg goed...het is nu een uiterste aan het ander eind dus. En een verademing....nee ik ben geen Linda de Mol maar we hebben het echt heel goed nu. Ik ga me daar niet schuldig om voelen. Het kan i.d.d. zo over zijn...want natuurlijk komt er weer een crisi aan. Met wat we nu hebben genieten we en maken we mooie herinneringen die ze ons niet meer af kunnen pakken.

IK zie zoveel mensen om me heen die de middelen hebben en het niet durven of willen uitgeven...die niet genieten....en die opeens dood neervallen. Die spijt wil ik niet hebben.

En ja ik steun ook goed doelen...maar ik was niet van plan om me schuldig te voelen....en het kan maar zo weer voorbij zijn.

mick87 schreef: ↑

20-09-2019 21:25

Af en toe is dat zeker zwaar. Maar meestal valt het mee. En ik kan heerlijk op rustige tijden mijn boodschappen doen en naar de sportschool. Ik zou echt niet meer anders willen.

Het startsalaris is in de zorg idd niet heel hoog. Maar alsnog niet slecht te noemen.

Voor het feit dat je wisselende diensten hebt en dat je wellicht vaak gepusht wordt onverwacht een dienst over te nemen vind ik het wel onderbetaald. Dit is een mooi bedrag als je vaste kantoortijden kan werken.

Lovestar schreef: ↑

21-09-2019 16:02

Ben overigens wel dankbaar voor dat ik het werk kan doen. Qua intelligentie, vaardigheden en ook de emotionele skillset. En dat ik op een bepaalde manier betrokken kan zijn bij mensen. Dat is niet in geld uit te drukken. Ik bedenk maar dat ik mensen help die op hun beurt ook weer nuttig kunnen zijn voor de samenleving.

Bedenk ik mij opeens. Hoe zou ik mij voelen als in de financiële/economische sector zou werken. Ik heb het idee dat het geld daar 'sneller' verdiend is dan in de zorg. Ik denk dat ik mij nog schuldiger zou voelen. En tegelijkertijd voel ik mij nu schuldig naar de mensen toe op wie dat van toepassing is. Want voelt als een oordeel alsof zij zich schuldig moeten voelen. Ik bedoel het niet lullig

In the end geloof ik nog steeds in dat iedereen moet doen waar hij/zij gelukkig is en hopelijk een fijn bedrag binnen harkt en daarmee een fijn leven kan hebben.

Ik zou willen dat ik een makkelijk graaiersbaantje had gehad! Je leeft niet om te werken, maar werkt om te leven. En hoe minder energie het je kost hoe meer energie je overhoudt voor leukere dingen.
Best een calvinistische houding dat willen afzien en schuldig voelen.
Ik zou prima tot mijn recht komen als ik miljonair zou zijn. Goed voor de economie

Nou bulletje, ik geloof toch echt niet dat ik me lekker zou voelen bij een graaiersbaantje. Voor een uurtje een zesdubbel factuurtje? gewoon omdat het kan? Nee, ik zou met toch een afzetter gaan voelen denk ik. Ik vind dat geen eerlijk verdiend geld.
Over dat Calvinistische ben ik het geheel met je eens.
Geld moet rollen hoor. Als je het hebt, waarom niet?!

Alsof alle bankmedewerkers en advocaten graaiers zijn. Leg de banken en het rechtssysteem een weekje plat en je merkt dat het net zo belangrijk is als de zorg en andere sectoren. In de sociale hoek hebben ook graaiers gewerkt en nog steeds. Ook die sector is niet vrij van fraude en hebzucht.

Ik heb geen bankier of advocaat genoemd.

EmmadePemma schreef: ↑

22-09-2019 08:05

In de sociale hoek hebben ook graaiers gewerkt en nog steeds. Ook die sector is niet vrij van fraude en hebzucht.

Oh ja daar kan ik over meepraten....ik had ooit een meneer die me hielp bij de PGB van mijn zoon...een hele rare snuiter die dingen wist te omzeilen en zo op zijn eigen rekening hele bedragen wist te sluizen. Absurde rekeningen vroeg hij...ik zat toen in een hele naïeve fase....

Oké,

Ik bedoel... Dat een sector waar de salarissen hoger liggen en als je erg ambitieus bent je flink meer kunt verdienen dan in de zorg.
Daar is niks mis mee! En ik zeg ook nergens dat het graaiers zijn.
Het is een werkomgeving waar ik zwaar ongeschikt voor ben en ongelukkig zou zijn.
Dus.. Geen oordeel.
Maar als je een flink salaris belangrijk vindt dan is de zorg niet de plek om te gaan werken.
Niks mis mee om geld te willen verdienen.
Je bent geen beter mens ofzo als je voor de zorg kiest. Het was het werkveld waar ik mij het prettigste voelde. Niks meer en niks minder

Pindakaasjes schreef: ↑

22-09-2019 08:10

Ik heb geen bankier of advocaat genoemd.

Jij hebt dat inderdaad niet genoemd nee, iemand anders wel...maar goed wie de schoen past...

EmmadePemma schreef: ↑

22-09-2019 10:06

Jij hebt dat inderdaad niet genoemd nee, iemand anders wel...maar goed wie de schoen past...

Wel grappig eigenlijk dat als advocaat of werkzaam in bankwezen genoemd wordt er direct geroepen wordt dat echt niet iedereen daar graaier en of fraudeur is.
( wat ik overigens ook nergens, gezegd, of zelfs maar ge insinueerd heb) er direct verontwaardiging is.

Maar over mensen in de bijstand mag dit wel.

Dan moet je eerst bewijzen dat jij echt niet zo bent.

Enige wat ik heb gezegd is dat als je geld wilt verdienen deze beroepsgroepen ( en nog vele andere) een veel betere optie is dan de zorg.
En dat ik geschikt was voor de zorg en niet voor genoemde beroepsgroepen.

Schiet mij maar lek..

Pindakaasjes schreef: ↑

18-09-2019 11:13

Ik vind het vooral arrogant van TO.

Ik vind het niet arrogant. Ik denk eerder dat TO een te laag zelfbeeld heeft als ze vindt dat ze haar welvaart niet verdient.
Ik denk trouwens wel dat je bij sommige bankiers (om even bij dat voorbeeld te blijven) het omgekeerde ziet: het gevoel dat ze recht hebben op heel veel geld.

Geronimo2 schreef: ↑

21-09-2019 21:03

Grappig dat Benmama en Lovestar zich schuldiger zouden voelen in de lichtzinnige bankensector dan de sociaal maatschappelijke. Het kortzichtige denken dat mensen die veel geld verdienen niet om anderen geven of zich anders minstens schuldiger zouden moeten voelen dan een verpleegster met modaal. Heerlijk moet het zijn om je zo verheven te voelen, dat gevoel wat altijd de hogere inkomens verweten wordt.

Ik snap waar het vandaan komt. Ik geef toe dat het wat meer genuanceerder kan. Misschien dat ik het nu nog erger maak Ik wil niet per se gelijk hebben. Alleen aantonen dat het soms scheef verdeeld is.
En ik denk dat we beiden niet echt subjectief zijn. Je hebt in een eerder bericht (of ik heb het ergens anders op het forum gelezen) hoeveel jij en je partner verdienen (of in begrippen zoals zoveel x modaal) en dat was veel. Veel meer dan ik ooit zal gaan verdienen binnen de hulpverlening. Ik beschuldig jou of anderen in de 'lichtzinnige' bankensector niet dat jullie hard werken. Denk wel dat er een verschil is tussen 40 uur werken in de zorg en 40 uur werken in de bankensector. Wat voor verantwoordelijkheid bij komt kijken en wat voor een beloning ertegenover staat.

Vooropgesteld weet ik niet hoe hoe het is in om in de bankensector te werken. Ik denk wel dat het (afhankelijk wat je functie is) ook stressvol kan zijn. En dat persoonlijke factoren meespelen zoals bij elke baan. Dus hoe kan er goed vergeleken worden? En wie bepaalt dan volgens welke punten?

Ik ben blij met de meesten op de arbeidsmarkt. De mensen die zorgen dat ik internet heb, dat ik elke dag naar mij werk kan op een schoon toilet kan zitten, kan pinnen, het medicijn voor kanker ontwikkelen etc.

Ik heb even gekeken naar hoe lang het duurt voordat je van een junior consultant door groeit naar een consultant. Ik zie dat het gemiddeld 1 á 2 jaar is. Ik ga maar even uit van 2 a 4 jaar. Jaarsalaris is €49.000-€53.000. Hangt ook vanaf in welke sector je zit en hoe goed je onderhandelt. In de zorg zit je altijd aan CAO, tenzij je een hoge managementfunctie doet met een persoonlijke beloning. In mijn functie (hbo) verdien je op top van de schaal, trede 12 (vanuit gaande dat je elk jaar eentje stijgt, dus na 12 jaar werken) €47.000. Weliswaar 36 uur per week. In de economische sector is 40 uur werken vrij standaard.

Ik zit in een bepaald werkveld van de hulpverlening (dus niet de zorg). Er wordt soms afgewogen of een kind nog wel thuis kan wonen. Een oneindige werkdruk. Dagelijks te maken met weerstand, mensen en helaas soms ook professionals die je verwijten maken. Ouders die door hun eigen frustratie met zichzelf en/of ex-partner een klacht kunnen indienen tegen jou. Waardoor jij je mag verantwoorden waarom je bepaalde beslissingen hebt gemaakt omdat zij soms een potje van maken en hun kinderen zeggen dat ze niet meer willen leven. Je bent je eigen handelend instrument. Hoeveel geld verdienen wij en hoeveel verdienen we écht?

Ik kan niet vertellen hoe het in een werkveld gaat mensen die in de taal-en cultuur sector werken, dienstverlening, financiële sector etc. Dus ik hoor graag voorbeelden en tegengeluiden. Dat verbreed namelijk mijn blik

redbulletje schreef: ↑

22-09-2019 06:54

Ik zou willen dat ik een makkelijk graaiersbaantje had gehad! Je leeft niet om te werken, maar werkt om te leven. En hoe minder energie het je kost hoe meer energie je overhoudt voor leukere dingen.
Best een calvinistische houding dat willen afzien en schuldig voelen.
Ik zou prima tot mijn recht komen als ik miljonair zou zijn. Goed voor de economie

Ik wil niet zeggen dat mensen buiten de zorg op bepaalde werkvelden van de economische sector graaiersbaantjes zijn. Iedereen heeft gekozen voor een bepaalde opleiding, functie waar je werkt. Net zo goed dat ik gekozen heb voor de hulpverlening. Had ik voor iets anders moeten kiezen

Overigens ben ik trouwens TO-TAAL niet calvinistisch Geld rolt harder uit mijn portemonnee dan ik binnen harken kan Ik hou net als jij van spenden en reizen.

EmmadePemma schreef: ↑

22-09-2019 08:05

Alsof alle bankmedewerkers en advocaten graaiers zijn. Leg de banken en het rechtssysteem een weekje plat en je merkt dat het net zo belangrijk is als de zorg en andere sectoren. In de sociale hoek hebben ook graaiers gewerkt en nog steeds. Ook die sector is niet vrij van fraude en hebzucht.

Waar dan? In welke lagen? Management (dus geen teamleider, want die werken als het goed is volgens CAO-beloning). Ik zie hulpverleners niet over de rug van hun cliënten geld verdienen.

Account2 schreef: ↑

22-09-2019 08:53

Oh ja daar kan ik over meepraten....ik had ooit een meneer die me hielp bij de PGB van mijn zoon...een hele rare snuiter die dingen wist te omzeilen en zo op zijn eigen rekening hele bedragen wist te sluizen. Absurde rekeningen vroeg hij...ik zat toen in een hele naïeve fase....

Ja oké. Dat van de PGB is heel fraudegevoelig. Dat is helaas algemeen bekend. Maar daarmee zeker niet minder erg. Er zijn trouwens ook veel verhalen over verzorgers die ermee frauderen. Dus denk dat PGB even buiten beschouwing gelaten moet worden.

EmmadePemma schreef: ↑

22-09-2019 10:06

Jij hebt dat inderdaad niet genoemd nee, iemand anders wel...maar goed wie de schoen past...

Als je mij bedoelt, mag je dat ook gewoon zeggen Ik heb inmiddels wel wat eelt opgebouwd op mijn ziel