Psyche
alle pijlers
sexueel misbruikt, denk ik.
maandag 13 oktober 2008 om 14:57
Alvast bedankt voor het lezen van mijn verhaal. Ik hoop dat ik het een beetje duidelijk schrijf, het is namelijk de eerste keer dat ik het opschrijf en het er eigenlijk over heb.
Nou ik ben dus sexueel misbruikt, athans dat denk ik. Ja het is lang geleden. Het begon op mijn elfde en het stopte geloof ik rond mijn dertiende. Ik weet eigenlijk niet of het misbruik is. Misschien wou ik het zelf wel. Het was mijn neef, 3 jaar ouder als ik. Het begon als een spelletje. We gingen spelletjes doen met alle neefjes en nichtjes. Verstoppertje. Ik werd als eerste gevonden. Na een aantal keer spelen wilde niemand meer. Alle neefjes en nichtjes gingen wat anders doen. Ik was in het tuinhuis samen met mijn neef en ik moest van hem een opdracht doen. Ik moest met mijn hand aan zijn kruis voelen. Ik weet niet meer of ik het wilde of niet, maar heb het gedaan. Volgens mij vond ik het niet erg om te doen. Als ik bij mijn oom en tante was dan vroeg mijn neef altijd of ik mee naar boven ging om te spelen. Ik deed dat altijd. Het ging steeds verder. Telkens begon het normaal met een spelletje en als ik dan verloren had moest ik iets bij hem doen of hij ging bij mij iets doen. Zoals hem aftrekken of hij bij mij friemelen. Ik moest ook opdrachten verzinnen eerst deed ik opdrachten als ren een rondje ofzo, maar later verzon ook ik seksuele opdrachten. Ik vond het wel prettig geloof ik, het voelde vertrouwd... Het is vaak gebeurd, maar ik herinner me alleen kleine stukjes. Wat ik als laatste keer herinner is die keer dat hij op mij ging liggen en naar binnen wilde dringen, ik wilde dit niet en wrong mijn lichaam zo dat dit niet lukte en riep dit lukt niet, dit lukt niet, waarop hij stopte. Dit is het laatste wat ik me kan herinneren. Hij kreeg een vriendin en het stopte gelukkig. Ik weet niet goed of het seksueel misbruik is, maar zo voelt het wel, ik was jong had geen idee. Vond het wel vertrouwd maar hoe kan een meisje van 11/12 nou beslissingen nemen in sex?? Niet toch? Toen ik in de brugklas zat ging het niet goed met me. Ik haalde alleen maar onvoldoendes, leraren vroegen zich af hoe dit kon. Ik zat er met mijn gedachten niet bij, maar durfde niets te zeggen. Ik ben uiteindelijk naar de MAVO gegaan omdat ik het niet had gered. Toen ik 13/14 was ging ik ook nog een keer met vriendinnetjes zwemmen we gingen van de glijbaan en wat oudere mannen ook. Ik kreeg net borsten. Ze probeerde ons te duwen op de glijbaan en in het water kwamen ze ons achterna.1 van hen sloot me in en zat aan mijn borsten en kont, ik ben heel hard weggezwommen, het deed me denken aan mijn neef. Mijn vriendinnen vonden het ook niet meer leuk en we zijn naar huis gegaan en hebben er niet meer over gesproken.
Toen ik 15/16 jaar was heb ik in de put gezeten. Voor de buiten wereld was ik vrolijk, maar ik was het niet. Ik voelde me erg depressief. Mijn beste vriendinnetje heeft toen nog gezegd tegen me dat ze me zo somber vond, ik ontkende en ging daarna heel vrolijk doen in haar bijzijn.
Ik heb er last van van het geen wat er vroeger is gebeurt. Ik werk zelf in de psychiatrie. In mijn werk heb ik veel met seksueel misbruik te maken, ik kan er erg professioneel in zijn, maar ik ken ook moeilijke momenten.Ik weet dat het belangrijk is om over problemen te praten, maar ik kan het niet. Ik kan het echt niet. Ik wil wel, maar ook weer niet.Ik wil mijn leven niet overhoop gooien. Ik ben trouwens 25, ben net getrouwd en wil graag kinderen met mijn man. Ik wil er niet meer aan denken ik wil verder. Een normaal leven en terug denken aan de leuke dingen van mijn jeugd.
Sorry voor het ontzettend lange verhaal, maar het lucht al wel een beetje op.
Nou ik ben dus sexueel misbruikt, athans dat denk ik. Ja het is lang geleden. Het begon op mijn elfde en het stopte geloof ik rond mijn dertiende. Ik weet eigenlijk niet of het misbruik is. Misschien wou ik het zelf wel. Het was mijn neef, 3 jaar ouder als ik. Het begon als een spelletje. We gingen spelletjes doen met alle neefjes en nichtjes. Verstoppertje. Ik werd als eerste gevonden. Na een aantal keer spelen wilde niemand meer. Alle neefjes en nichtjes gingen wat anders doen. Ik was in het tuinhuis samen met mijn neef en ik moest van hem een opdracht doen. Ik moest met mijn hand aan zijn kruis voelen. Ik weet niet meer of ik het wilde of niet, maar heb het gedaan. Volgens mij vond ik het niet erg om te doen. Als ik bij mijn oom en tante was dan vroeg mijn neef altijd of ik mee naar boven ging om te spelen. Ik deed dat altijd. Het ging steeds verder. Telkens begon het normaal met een spelletje en als ik dan verloren had moest ik iets bij hem doen of hij ging bij mij iets doen. Zoals hem aftrekken of hij bij mij friemelen. Ik moest ook opdrachten verzinnen eerst deed ik opdrachten als ren een rondje ofzo, maar later verzon ook ik seksuele opdrachten. Ik vond het wel prettig geloof ik, het voelde vertrouwd... Het is vaak gebeurd, maar ik herinner me alleen kleine stukjes. Wat ik als laatste keer herinner is die keer dat hij op mij ging liggen en naar binnen wilde dringen, ik wilde dit niet en wrong mijn lichaam zo dat dit niet lukte en riep dit lukt niet, dit lukt niet, waarop hij stopte. Dit is het laatste wat ik me kan herinneren. Hij kreeg een vriendin en het stopte gelukkig. Ik weet niet goed of het seksueel misbruik is, maar zo voelt het wel, ik was jong had geen idee. Vond het wel vertrouwd maar hoe kan een meisje van 11/12 nou beslissingen nemen in sex?? Niet toch? Toen ik in de brugklas zat ging het niet goed met me. Ik haalde alleen maar onvoldoendes, leraren vroegen zich af hoe dit kon. Ik zat er met mijn gedachten niet bij, maar durfde niets te zeggen. Ik ben uiteindelijk naar de MAVO gegaan omdat ik het niet had gered. Toen ik 13/14 was ging ik ook nog een keer met vriendinnetjes zwemmen we gingen van de glijbaan en wat oudere mannen ook. Ik kreeg net borsten. Ze probeerde ons te duwen op de glijbaan en in het water kwamen ze ons achterna.1 van hen sloot me in en zat aan mijn borsten en kont, ik ben heel hard weggezwommen, het deed me denken aan mijn neef. Mijn vriendinnen vonden het ook niet meer leuk en we zijn naar huis gegaan en hebben er niet meer over gesproken.
Toen ik 15/16 jaar was heb ik in de put gezeten. Voor de buiten wereld was ik vrolijk, maar ik was het niet. Ik voelde me erg depressief. Mijn beste vriendinnetje heeft toen nog gezegd tegen me dat ze me zo somber vond, ik ontkende en ging daarna heel vrolijk doen in haar bijzijn.
Ik heb er last van van het geen wat er vroeger is gebeurt. Ik werk zelf in de psychiatrie. In mijn werk heb ik veel met seksueel misbruik te maken, ik kan er erg professioneel in zijn, maar ik ken ook moeilijke momenten.Ik weet dat het belangrijk is om over problemen te praten, maar ik kan het niet. Ik kan het echt niet. Ik wil wel, maar ook weer niet.Ik wil mijn leven niet overhoop gooien. Ik ben trouwens 25, ben net getrouwd en wil graag kinderen met mijn man. Ik wil er niet meer aan denken ik wil verder. Een normaal leven en terug denken aan de leuke dingen van mijn jeugd.
Sorry voor het ontzettend lange verhaal, maar het lucht al wel een beetje op.
maandag 13 oktober 2008 om 15:09
Lieve friss, het is niet normaal wat je neef met je gedaan heeft. Diep van binnen weet je dat zelf ook.
Ik vind het heel goed van je dat je ondanks die vervelende dingen een normaal leven hebt opgebouwd (zo lijkt het als ik je post lees).
Ik denk echter dat het wel goed is om hier iets mee te doen. Je kunt dit niet zonder meer vergeten, vroeg of laat komt de herinnering en de angst terug.
En je hoeft je nergens voor te schamen. Overigens is er op dit forum een topic dat gaat over verkrachtingen die nog niet verwerkt zijn.
("lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last" is de titel, ongeveer)
Ik vind het heel goed van je dat je ondanks die vervelende dingen een normaal leven hebt opgebouwd (zo lijkt het als ik je post lees).
Ik denk echter dat het wel goed is om hier iets mee te doen. Je kunt dit niet zonder meer vergeten, vroeg of laat komt de herinnering en de angst terug.
En je hoeft je nergens voor te schamen. Overigens is er op dit forum een topic dat gaat over verkrachtingen die nog niet verwerkt zijn.
("lang geleden verkracht, nooit behandeld, wel last" is de titel, ongeveer)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 13 oktober 2008 om 15:13
Friss, het is inderdaad niet normaal wat je neef met je gedaan heeft.
Maar ik denk ook niet dat je neef volledig over de consequenties heeft nagedacht. Je zegt zelf: het ging steeds stapjes verder, je verzinde zelf ook dingen, je vond het wel lekker (geloofde je): dus hoe heeft je neef van 14 jaar de consequenties door moeten hebben.
Dus ik vind het moeilijk. Is hier nou sprake van seksueel misbruik, of van twee pubers die niet echt weten wat ze aan het doen zijn...
Maar ik denk ook niet dat je neef volledig over de consequenties heeft nagedacht. Je zegt zelf: het ging steeds stapjes verder, je verzinde zelf ook dingen, je vond het wel lekker (geloofde je): dus hoe heeft je neef van 14 jaar de consequenties door moeten hebben.
Dus ik vind het moeilijk. Is hier nou sprake van seksueel misbruik, of van twee pubers die niet echt weten wat ze aan het doen zijn...
maandag 13 oktober 2008 om 15:34
Bedankt voor jullie reacties!
Het uit zich in mijn sexuele belevingen. Mijn libido is erg laag. Sex is moelijk voor me. Dit speelde vooral vroeger een rol, rond mij achtiende. Nu gaat het wel. Mijn man (hij weet hier niets van) is erg lief en legt geen druk op mijn libido. Ik kan nu wel met sex omgaan en het is erg fijn en prettig met mijn man. Maar mijn libido is dus heel erg laag en ik denk dat het hier mee te maken heeft.
Verder doe ik op mijn werk een aantal projecten die te maken hebben met dit onderwerp en dan moet ik mijn verstand op nul zetten om hier goed aan te kunnen werken en dat kost heel erg veel energie.
Dit zijn de problemen die ik ondervind.
Het uit zich in mijn sexuele belevingen. Mijn libido is erg laag. Sex is moelijk voor me. Dit speelde vooral vroeger een rol, rond mij achtiende. Nu gaat het wel. Mijn man (hij weet hier niets van) is erg lief en legt geen druk op mijn libido. Ik kan nu wel met sex omgaan en het is erg fijn en prettig met mijn man. Maar mijn libido is dus heel erg laag en ik denk dat het hier mee te maken heeft.
Verder doe ik op mijn werk een aantal projecten die te maken hebben met dit onderwerp en dan moet ik mijn verstand op nul zetten om hier goed aan te kunnen werken en dat kost heel erg veel energie.
Dit zijn de problemen die ik ondervind.
maandag 13 oktober 2008 om 15:40
Okee.
Ik denk dat het wel belangrijk is dat je man hier op den duur ook vanaf weet. Hij vindt het vast heel vervelend dat jij dit al zo lang met je mee draagt zonder dat hij het weet.
Dat dat je lukt zeg, op het werk je verstand op 0 zetten...
Ik denk dat het wel belangrijk is dat je man hier op den duur ook vanaf weet. Hij vindt het vast heel vervelend dat jij dit al zo lang met je mee draagt zonder dat hij het weet.
Dat dat je lukt zeg, op het werk je verstand op 0 zetten...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 13 oktober 2008 om 15:50
Friss,
Omdat je neef natuurlijk ook erg jong was vind ik het wat lastig dit als misbruik te zien. Bij misbruik is er sprake van een slachtoffer en dader, en als jij het gebeurde gaat beschouwen als misbruik is er ook een grote kans dat jij je neef gaat beschouwen als dader, en dat lijkt mij onterecht.
Ook ben ik bang dat het stigma misbruik de zaken een nog negatievere lading meegeeft dan nodig.
Mijns inziens hebben jij en je neef destijds samen de onbewuste keuze gemaakt jullie kennelijke nieuwsgierigheid naar sex samen te onderzoeken, op een moment dat jullie hier allebei eigenlijk nog te jong voor waren. Op een gegeven moment werd je oud genoeg om te begrijpen waar jullie eigenlijk mee bezig waren, en ben je er waarschijnlijk van geschrokken, met een zekere verdringing als gevolg.
Bovenstaande is natuurlijk psychologie van de koude grond, maar ik vermoed dat je de gebeurtenissen, en de impact die het op je heeft, groter maakt dan ze zijn door er mee om te gaan als misbruik.
Heb je enig idee hoe je neef dit ziet? Heeft hij hier wellicht ook moeite mee (gehad)? Misschien kan het de lucht klaren als je hem hierover een spreekt.
Omdat je neef natuurlijk ook erg jong was vind ik het wat lastig dit als misbruik te zien. Bij misbruik is er sprake van een slachtoffer en dader, en als jij het gebeurde gaat beschouwen als misbruik is er ook een grote kans dat jij je neef gaat beschouwen als dader, en dat lijkt mij onterecht.
Ook ben ik bang dat het stigma misbruik de zaken een nog negatievere lading meegeeft dan nodig.
Mijns inziens hebben jij en je neef destijds samen de onbewuste keuze gemaakt jullie kennelijke nieuwsgierigheid naar sex samen te onderzoeken, op een moment dat jullie hier allebei eigenlijk nog te jong voor waren. Op een gegeven moment werd je oud genoeg om te begrijpen waar jullie eigenlijk mee bezig waren, en ben je er waarschijnlijk van geschrokken, met een zekere verdringing als gevolg.
Bovenstaande is natuurlijk psychologie van de koude grond, maar ik vermoed dat je de gebeurtenissen, en de impact die het op je heeft, groter maakt dan ze zijn door er mee om te gaan als misbruik.
Heb je enig idee hoe je neef dit ziet? Heeft hij hier wellicht ook moeite mee (gehad)? Misschien kan het de lucht klaren als je hem hierover een spreekt.
maandag 13 oktober 2008 om 15:50
Ja mijn man, ik weet dat het beter zal zijn dat hij het weet. Hij zal ook erg lief reageren. Maar het is gewoon moeilijk. We hebben een kleine familie en ik kan goed met ze overweg en wil het niet verpesten allemaal. Mijn familie is me erg dierbaar. Ik kan het gewoon niet. Ik krijg het niet uit mijn mond, dat weet ik nu al.
Verstand op nul op mijn werk moet soms wel om tot iets goeds te komen in mijn werk. Maar dat wil niet zggen dat dit altijd lukt en moet soms even een pauze nemen om verder te kunnen werken. Het kost heel veel energie. Ik zou graag aan mijn projecten willen werken zonder moeilijke gedachtens enzo.
Ja moeilijk om uit te leggen.
Verstand op nul op mijn werk moet soms wel om tot iets goeds te komen in mijn werk. Maar dat wil niet zggen dat dit altijd lukt en moet soms even een pauze nemen om verder te kunnen werken. Het kost heel veel energie. Ik zou graag aan mijn projecten willen werken zonder moeilijke gedachtens enzo.
Ja moeilijk om uit te leggen.
maandag 13 oktober 2008 om 15:50
Wat goed van je dat je er op je werk toch mee te maken kunt hebben door je verstand op nul te zetten. Toch moet je ontzettend oppassen dat je vroeg of laat niet instort. Je zegt zelf al dat het heel erg veel energie kost. Ook zou ik je man inlichten..
Kijk ook uit dat je jezelf geen aansteller of zo vindt. Misschien bedoelde je neef het allemaal zo kwaad niet, en denkt hij nu wel bij zichzelf: mijn god wat heb ik gedaan? Maar als jij er nog mee zit, is dat jouw goed recht. Zeker die nare ervaring in het zwembad meegerekend.. bah wat zijn er toch nare mensen in de wereld! Succes!!
Kijk ook uit dat je jezelf geen aansteller of zo vindt. Misschien bedoelde je neef het allemaal zo kwaad niet, en denkt hij nu wel bij zichzelf: mijn god wat heb ik gedaan? Maar als jij er nog mee zit, is dat jouw goed recht. Zeker die nare ervaring in het zwembad meegerekend.. bah wat zijn er toch nare mensen in de wereld! Succes!!
maandag 13 oktober 2008 om 15:51
quote:Costello schreef op 13 oktober 2008 @ 15:50:
Friss,
Omdat je neef natuurlijk ook erg jong was vind ik het wat lastig dit als misbruik te zien. Bij misbruik is er sprake van een slachtoffer en dader, en als jij het gebeurde gaat beschouwen als misbruik is er ook een grote kans dat jij je neef gaat beschouwen als dader, en dat lijkt mij onterecht.
Ook ben ik bang dat het stigma misbruik de zaken een nog negatievere lading meegeeft dan nodig.
Mijns inziens hebben jij en je neef destijds samen de onbewuste keuze gemaakt jullie kennelijke nieuwsgierigheid naar sex samen te onderzoeken, op een moment dat jullie hier allebei eigenlijk nog te jong voor waren. Op een gegeven moment werd je oud genoeg om te begrijpen waar jullie eigenlijk mee bezig waren, en ben je er waarschijnlijk van geschrokken, met een zekere verdringing als gevolg.
Bovenstaande is natuurlijk psychologie van de koude grond, maar ik vermoed dat je de gebeurtenissen, en de impact die het op je heeft, groter maakt dan ze zijn door er mee om te gaan als misbruik.
Heb je enig idee hoe je neef dit ziet? Heeft hij hier wellicht ook moeite mee (gehad)? Misschien kan het de lucht klaren als je hem hierover een spreekt.
Helemaal mee eens.
Je moet uitkijken er niet meer van te maken dan dat het was.
Friss,
Omdat je neef natuurlijk ook erg jong was vind ik het wat lastig dit als misbruik te zien. Bij misbruik is er sprake van een slachtoffer en dader, en als jij het gebeurde gaat beschouwen als misbruik is er ook een grote kans dat jij je neef gaat beschouwen als dader, en dat lijkt mij onterecht.
Ook ben ik bang dat het stigma misbruik de zaken een nog negatievere lading meegeeft dan nodig.
Mijns inziens hebben jij en je neef destijds samen de onbewuste keuze gemaakt jullie kennelijke nieuwsgierigheid naar sex samen te onderzoeken, op een moment dat jullie hier allebei eigenlijk nog te jong voor waren. Op een gegeven moment werd je oud genoeg om te begrijpen waar jullie eigenlijk mee bezig waren, en ben je er waarschijnlijk van geschrokken, met een zekere verdringing als gevolg.
Bovenstaande is natuurlijk psychologie van de koude grond, maar ik vermoed dat je de gebeurtenissen, en de impact die het op je heeft, groter maakt dan ze zijn door er mee om te gaan als misbruik.
Heb je enig idee hoe je neef dit ziet? Heeft hij hier wellicht ook moeite mee (gehad)? Misschien kan het de lucht klaren als je hem hierover een spreekt.
Helemaal mee eens.
Je moet uitkijken er niet meer van te maken dan dat het was.
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 13 oktober 2008 om 15:53
quote:friss schreef op 13 oktober 2008 @ 15:50:
Ja mijn man, ik weet dat het beter zal zijn dat hij het weet. Hij zal ook erg lief reageren. Maar het is gewoon moeilijk. We hebben een kleine familie en ik kan goed met ze overweg en wil het niet verpesten allemaal. Mijn familie is me erg dierbaar. Ik kan het gewoon niet. Ik krijg het niet uit mijn mond, dat weet ik nu al.
.
Lastig... maar je kan het in vertrouwen aan je man vertellen zonder dat je familie hiervan afweet?
Heb je je neef daarna nog wel eens gezien of gesproken?
Ja mijn man, ik weet dat het beter zal zijn dat hij het weet. Hij zal ook erg lief reageren. Maar het is gewoon moeilijk. We hebben een kleine familie en ik kan goed met ze overweg en wil het niet verpesten allemaal. Mijn familie is me erg dierbaar. Ik kan het gewoon niet. Ik krijg het niet uit mijn mond, dat weet ik nu al.
.
Lastig... maar je kan het in vertrouwen aan je man vertellen zonder dat je familie hiervan afweet?
Heb je je neef daarna nog wel eens gezien of gesproken?
maandag 13 oktober 2008 om 16:04
Ja, naar mijn neef ik heb eigenlijk niet eens zulke nare gevoelens op dit moment. Ik weet dat hij ook jong was. Ik zie hem op familiefeestjes enzo en dan staan we ook gewoon te kletsen, niets aan de hand eigenlijk. Ik heb geent idee of hij er ook problemen mee heeft gehad. Hoe zijn gevoel achteraf is geweest. We hebben nu al jaren een normale neef-nicht relatie met elkaar dat ik er niet echt op zit te wachten om dit met hem te bespreken.
Maar het is mijn gevoel wat ik eraan overgehouden heb. Het had gewoon nooit mogen gebeuren allemaal. Ik baal ervan, ik baal van mezelf dat ik het niet erg vond. Je kan het inderdaad ook zien als 2 kinderen die op onderzoek uitgingen. Zo is het waarschijnlijk ook. Maar het voelt niet goed. Het ging veel te ver. Het ergste is dat ik er zelf aan mee heb gedaan....
Wat ik wil, geen idee.... ik heb voor mezelf de eerste stap gemaakt om het eerst eens op te schrijven. Dat heeft geresulteerd op het plaatsen van mijn verhaal op dit forum.
Maar het is mijn gevoel wat ik eraan overgehouden heb. Het had gewoon nooit mogen gebeuren allemaal. Ik baal ervan, ik baal van mezelf dat ik het niet erg vond. Je kan het inderdaad ook zien als 2 kinderen die op onderzoek uitgingen. Zo is het waarschijnlijk ook. Maar het voelt niet goed. Het ging veel te ver. Het ergste is dat ik er zelf aan mee heb gedaan....
Wat ik wil, geen idee.... ik heb voor mezelf de eerste stap gemaakt om het eerst eens op te schrijven. Dat heeft geresulteerd op het plaatsen van mijn verhaal op dit forum.
maandag 13 oktober 2008 om 16:10
Je hoeft jezelf geen verwijten te maken dat je op die leeftijd onwetend was en geen verweer hebt geboden.
Als volwassene kun je dat terugkijkend makkelijk zeggen, maar wat weet je nou helemaal als kind van 12?
Als volwassene kun je dat terugkijkend makkelijk zeggen, maar wat weet je nou helemaal als kind van 12?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 13 oktober 2008 om 16:13
friss, wellicht is het inderdaad voldoende om het eens helder op te schrijven en terug te lezen, zoals je zelf suggereert.
Ik denk dat het verstandig is je ervaringen op te delen in verschillende onderdelen.
Omdat je ook nu goed met je neef omgaat kunnen we aannemen dat het probleem niet ligt bij "experimenteren met sex samen met je neef" maar bij "experimenteren met sex op je 12e". Bij welke van deze twee voel jij je het meest ongemakkelijk?
Denk eens na over deze vraag aan de hand van deze vragen:
Was het anders geweest als het een ander vriendje was geweest?
Was het anders geweest als het op je 16e was geweest?
Ik ben heel benieuwd naar je antwoord, en of je hiermee de vinger op de zere plek kunt krijgen.
Ter relativering kan ik je trouwens melden dat ik op de basisschool ook meermaals met een vriendinnetje "doktertje" heb gespeeld, waarbij we, zonder er iets van te begrijpen, dingen hebben gedaan waarvan ik achteraf zou zeggen: Niet verstandig op die leeftijd..
Toch heb ik hier geen nare associaties bij. Nú zou ik zeggen: dat was sex. Toen was ik nieuwsgierig en was het spelen.
Ik denk dat het verstandig is je ervaringen op te delen in verschillende onderdelen.
Omdat je ook nu goed met je neef omgaat kunnen we aannemen dat het probleem niet ligt bij "experimenteren met sex samen met je neef" maar bij "experimenteren met sex op je 12e". Bij welke van deze twee voel jij je het meest ongemakkelijk?
Denk eens na over deze vraag aan de hand van deze vragen:
Was het anders geweest als het een ander vriendje was geweest?
Was het anders geweest als het op je 16e was geweest?
Ik ben heel benieuwd naar je antwoord, en of je hiermee de vinger op de zere plek kunt krijgen.
Ter relativering kan ik je trouwens melden dat ik op de basisschool ook meermaals met een vriendinnetje "doktertje" heb gespeeld, waarbij we, zonder er iets van te begrijpen, dingen hebben gedaan waarvan ik achteraf zou zeggen: Niet verstandig op die leeftijd..
Toch heb ik hier geen nare associaties bij. Nú zou ik zeggen: dat was sex. Toen was ik nieuwsgierig en was het spelen.
maandag 13 oktober 2008 om 16:19
En waarom heb je er nu opeens moeite mee dat jij en je neefje samen op zijn initiatief op onderzoek uitgingen? Hij stopte immers toen jij aangaf dat je niet verder wilde gaan en wat je wel toestond vond je zelf ook spannend. Wat jullie wel gedaan hebben zie ik eigenlijk als het 'doktertje spelen' wat vroeger iedereen op de lagere school wel deed met klasgenootjes van 't andere geslacht.
maandag 13 oktober 2008 om 16:24
quote:elninjoo schreef op 13 oktober 2008 @ 16:19:
En waarom heb je er nu opeens moeite mee dat jij en je neefje samen op zijn initiatief op onderzoek uitgingen? Hij stopte immers toen jij aangaf dat je niet verder wilde gaan en wat je wel toestond vond je zelf ook spannend. Wat jullie wel gedaan hebben zie ik eigenlijk als het 'doktertje spelen' wat vroeger iedereen op de lagere school wel deed met klasgenootjes van 't andere geslacht.Ik niet! Maar helemaal eens met Costello. Je voelt je vast schuldig omdat je erin mee bent gegaan, maar dat is m.i. aangepraat door de cultuur om ons heen. Een meisje hoort liefst voor het eerst met een jongen te vrijen die haar liefheeft enzo, whereas een vent meestal expliciet op een lichamelijke ervaring uitgaat (en dat wordt volkomen normaal gevonden). Ik zou er echt niet meer van maken dan dat het is. Je werd niet gedwongen, vond het wel spannend...nou ja, dat kan dus ook. Legio kinderen worden gedwongen, dat is veel ernstiger natuurlijk. En hoe weet je dat je libido laag is omwille van die voorval uit je jeugd? Kan ook door heel andere zaken komen.
En waarom heb je er nu opeens moeite mee dat jij en je neefje samen op zijn initiatief op onderzoek uitgingen? Hij stopte immers toen jij aangaf dat je niet verder wilde gaan en wat je wel toestond vond je zelf ook spannend. Wat jullie wel gedaan hebben zie ik eigenlijk als het 'doktertje spelen' wat vroeger iedereen op de lagere school wel deed met klasgenootjes van 't andere geslacht.Ik niet! Maar helemaal eens met Costello. Je voelt je vast schuldig omdat je erin mee bent gegaan, maar dat is m.i. aangepraat door de cultuur om ons heen. Een meisje hoort liefst voor het eerst met een jongen te vrijen die haar liefheeft enzo, whereas een vent meestal expliciet op een lichamelijke ervaring uitgaat (en dat wordt volkomen normaal gevonden). Ik zou er echt niet meer van maken dan dat het is. Je werd niet gedwongen, vond het wel spannend...nou ja, dat kan dus ook. Legio kinderen worden gedwongen, dat is veel ernstiger natuurlijk. En hoe weet je dat je libido laag is omwille van die voorval uit je jeugd? Kan ook door heel andere zaken komen.
maandag 13 oktober 2008 om 16:31
Het gaat er mij eigenlijk om dat het met mijn neef is geweest en dat ik zo jong was. Als het met iemand anders was geweest op die leeftijd dan had ik het waarschijnlijk ook erg gevonden. Als het op mijn 16de was gebeurd met mijn neef dan vond ik het erg. Als het op mijn 16de was geweest met een vriendje dan vind ik het een ander verhaal. Wat bij mij z'n naar gevoel geeft is denk ik dat toen het begon ik het gewoon deed en verder niets. Hij heeft het immers verzonnen, hij begon ermee en ik deed het gewoon. Het is niet als verwijt naar hem, maar zo is het wel. Ik deed het en snap niet waarom....
Ik weet ook niet goed waarom ik daar een rot gevoel over heb al die jaren daarna tot nu. Ik kan me niet alles herinneren van die tijd.
Ik weet ook niet goed waarom ik daar een rot gevoel over heb al die jaren daarna tot nu. Ik kan me niet alles herinneren van die tijd.
maandag 13 oktober 2008 om 16:36
Lastig Friss.
Mijn eerste indruk is 'ja, goh, is dat nou zo erg?'
Toen het echt te ver dreigde te gaan, heb je je verzet, je wist duidelijk dat dat een grens over ging.
Misschien denk je achteraf dat het raar is om te voelen en seksueel getinte spelletjes te doen met je neef. En wie weet is dat raar, of niet, maar het gebeurt heel veel. Met spel als dekmantel seksualiteit ontdekken.
Net als Costello schrijft heb ik als kind en tiener ook heel vaak 'spelletjes' gedaan met vriendinnen en een nichtje die je achteraf als zeer seksueel getint kunt beschouwen.
Je moet alles toch ontdekken.
Maar goed, misschien heb jij echt wel druk van je neef ervaren, meer dan je toen besefte. En speelt je dit parten. Het was misschien een ongelijke verhouding omdat hij ouder was.
Aan de andere kant moet je er denk ik voor waken deze gebeurtenissen te 'gebruiken' als kapstok voor problemen die zich voordoen of voordeden. Zoals er met je hoofd niet bij zijn op school, of als tiener gedeprimeerd zijn. Dat zijn dingen die ontzettend veel mensen doormaken terwijl ze niet misbruikt zijn.
Waarmee ik het, nogmaals, niet wil bagatelliseren hoor.
Het is heel goed dat je er gestructureerd over nadenkt en het opschrijft, misschien ontwart de kluwen zich dan wat meer voor je en kun je in het reine komen met je gedachten en gevoelens hierover.
xx lisa.
Mijn eerste indruk is 'ja, goh, is dat nou zo erg?'
Toen het echt te ver dreigde te gaan, heb je je verzet, je wist duidelijk dat dat een grens over ging.
Misschien denk je achteraf dat het raar is om te voelen en seksueel getinte spelletjes te doen met je neef. En wie weet is dat raar, of niet, maar het gebeurt heel veel. Met spel als dekmantel seksualiteit ontdekken.
Net als Costello schrijft heb ik als kind en tiener ook heel vaak 'spelletjes' gedaan met vriendinnen en een nichtje die je achteraf als zeer seksueel getint kunt beschouwen.
Je moet alles toch ontdekken.
Maar goed, misschien heb jij echt wel druk van je neef ervaren, meer dan je toen besefte. En speelt je dit parten. Het was misschien een ongelijke verhouding omdat hij ouder was.
Aan de andere kant moet je er denk ik voor waken deze gebeurtenissen te 'gebruiken' als kapstok voor problemen die zich voordoen of voordeden. Zoals er met je hoofd niet bij zijn op school, of als tiener gedeprimeerd zijn. Dat zijn dingen die ontzettend veel mensen doormaken terwijl ze niet misbruikt zijn.
Waarmee ik het, nogmaals, niet wil bagatelliseren hoor.
Het is heel goed dat je er gestructureerd over nadenkt en het opschrijft, misschien ontwart de kluwen zich dan wat meer voor je en kun je in het reine komen met je gedachten en gevoelens hierover.
xx lisa.
maandag 13 oktober 2008 om 16:49
Ik heb zeker een soort van druk ervaren van mijn neef, vooral die laatste keer dat ik me kan herinneren, ik wilde het niet. Ik wilde geen gemeenschap met hem. Hij is toen wel gestopt en daarna heeft hij dat nooit meer gedaan. Dus hij voelde ook de grens, vooral mijn grens.
Ja en wat betreft dat ik me depressief voelde in de tijd daarna, ik weet ook niet waar dat nou bij hoort, ik probeer er een beetje achter te komen. Ik wil mijn gedachten opfrissen zeg maar. Ik wil er niet meer aan terug denken.
Ja en wat betreft dat ik me depressief voelde in de tijd daarna, ik weet ook niet waar dat nou bij hoort, ik probeer er een beetje achter te komen. Ik wil mijn gedachten opfrissen zeg maar. Ik wil er niet meer aan terug denken.
maandag 13 oktober 2008 om 16:56
hoi friss.
of het wel of geen misbruik is, dat weet ik niet. je neef besefte het ook niet echt, die vond het alleen spannend. maar als je gedwongen bent, is het wel misbruik. als hij wist dat je niet wilde maar toch door ging, is het wel misbruik. die het misbruik door een volwassen man, maar hoe jong je ook bent en toch een ander dwingt, het klopt absoluut niet. maar dan aan de andere kant, hij was te jong om te beseffen dat hij je misbruikte. anders had hij het misschien niet gedaan als hij er zo tegen aan had gekeken. dus ik ben het eens met de anderen die zeggen dat je het niet als misbruik moet zien.
waarom wil je persé niet praten met iemand? je kunt het er nu toch ook over hebben? schaam je er niet voor, heel veel tieners experimenteren. alleen vond je het niet leuk, voelde het niet goed. en er is niks mis mee om de lucht te klaren, dat uit te spreken. ik denk niet dat het je leven overhoop gooit, ik denk eerder dat het op lucht en je daarna beter kunt relativeren. als je er alleen over blijft piekeren kom je er niet uit en blijft het je beperken. het is echt zoveel fijner om gewoon te leven in plaats van geleefd te worden!
je man zal niet anders tegen je aan kijken, je was nog zo jong en wist niet wat je deed. maar vertel hem dit. het zal je op luchten dat iemand anders, en dan juist je man, het weet. het is zo belangrijk in een relatie om jezelf te kunnen zijn.
sterkte.
liefs ashley
of het wel of geen misbruik is, dat weet ik niet. je neef besefte het ook niet echt, die vond het alleen spannend. maar als je gedwongen bent, is het wel misbruik. als hij wist dat je niet wilde maar toch door ging, is het wel misbruik. die het misbruik door een volwassen man, maar hoe jong je ook bent en toch een ander dwingt, het klopt absoluut niet. maar dan aan de andere kant, hij was te jong om te beseffen dat hij je misbruikte. anders had hij het misschien niet gedaan als hij er zo tegen aan had gekeken. dus ik ben het eens met de anderen die zeggen dat je het niet als misbruik moet zien.
waarom wil je persé niet praten met iemand? je kunt het er nu toch ook over hebben? schaam je er niet voor, heel veel tieners experimenteren. alleen vond je het niet leuk, voelde het niet goed. en er is niks mis mee om de lucht te klaren, dat uit te spreken. ik denk niet dat het je leven overhoop gooit, ik denk eerder dat het op lucht en je daarna beter kunt relativeren. als je er alleen over blijft piekeren kom je er niet uit en blijft het je beperken. het is echt zoveel fijner om gewoon te leven in plaats van geleefd te worden!
je man zal niet anders tegen je aan kijken, je was nog zo jong en wist niet wat je deed. maar vertel hem dit. het zal je op luchten dat iemand anders, en dan juist je man, het weet. het is zo belangrijk in een relatie om jezelf te kunnen zijn.
sterkte.
liefs ashley
maandag 13 oktober 2008 om 17:37
Misschien heb je iets aan mijn ervaring.
Beetje soortgelijke situatie en heb er veel over gesproken, gelezen, doorvoelt etc.
Een van de verwarrende dingen voor mij was dat ik het lekker vond. Ik was een jaar of zes en duurde tot een jaar of 12. Ook het zwembad-incident dat jij beschreef herken ik. Het is een soort invasie van je lichaam en geest waar je pas als je ouder bent, last van krijgt. Als kind voel je dat het niet klopt maar je bent nog niet rijp om de volle impact van wat er gebeurt tot je door te laten dringen. Dat gebeurt pas op het moment dat je als volwassene dat wel kunt...en dan beginnen de klachten.
Ik wil overigens niet zeggen dat dit specifiek voor jou geldt maar misschien heb je hier iets aan. Tot slot, waar ik mee begon over 'dat lekker vinden'. Ik las een keer ergens dat kinderen al vrij jong seksueel zijn maar dat opvoeding en cultuur die ruimte niet geven. Waardoor je je gaat schamen later dat je als kind dat soort gevoelens al had. Ik heb zelf nooit last gehad van schaamtegevoelens mbt tot het lekker vinden. Dat is altijd in mijn voordeel geweest, zorgenkop minder Waar ik wel last van had was dat grenzen duidelijk stellen op latere leeftijd een groot probleem werd. Of ik duwde mensen keihard weg of ik liet mensen veel te dichtbij komen, op het ongezonde af. Dat herleid ik naar de gebeurtenissen in mijn jonge jaren waarin een ander zonder dat ik daar invloed op had mijn lichaam en geest doordrong.
Ik denk dat de seks op zich niet het probleem is (geldt voor mij) maar meer het gevoel dat je als kind iets doet of lichtelijk gedwongen wordt iets te doen wat je niet begrijpt, gek voelt, geen weerstand aan kunt bieden etc. Alsof je als een stuk klei gekneed en gevormd wordt zonder dat je bewust mag en kunt bepalen in welke vorm. Het is dat gevoel dat me jarenlang achtervolgde, het geen invloed kunnen uitoefenen op mijn leven.
En als ik jouw verhaal zo lees dan lijkt het met de grotere zaken wel mee te vallen en heb je een hoop op een rijtje. Misschien helpt mijn stukje je een beetje om inzicht te krijgen in je eigen gevoelens en gedachten.
Sterkte en liefs,
Sensy
Beetje soortgelijke situatie en heb er veel over gesproken, gelezen, doorvoelt etc.
Een van de verwarrende dingen voor mij was dat ik het lekker vond. Ik was een jaar of zes en duurde tot een jaar of 12. Ook het zwembad-incident dat jij beschreef herken ik. Het is een soort invasie van je lichaam en geest waar je pas als je ouder bent, last van krijgt. Als kind voel je dat het niet klopt maar je bent nog niet rijp om de volle impact van wat er gebeurt tot je door te laten dringen. Dat gebeurt pas op het moment dat je als volwassene dat wel kunt...en dan beginnen de klachten.
Ik wil overigens niet zeggen dat dit specifiek voor jou geldt maar misschien heb je hier iets aan. Tot slot, waar ik mee begon over 'dat lekker vinden'. Ik las een keer ergens dat kinderen al vrij jong seksueel zijn maar dat opvoeding en cultuur die ruimte niet geven. Waardoor je je gaat schamen later dat je als kind dat soort gevoelens al had. Ik heb zelf nooit last gehad van schaamtegevoelens mbt tot het lekker vinden. Dat is altijd in mijn voordeel geweest, zorgenkop minder Waar ik wel last van had was dat grenzen duidelijk stellen op latere leeftijd een groot probleem werd. Of ik duwde mensen keihard weg of ik liet mensen veel te dichtbij komen, op het ongezonde af. Dat herleid ik naar de gebeurtenissen in mijn jonge jaren waarin een ander zonder dat ik daar invloed op had mijn lichaam en geest doordrong.
Ik denk dat de seks op zich niet het probleem is (geldt voor mij) maar meer het gevoel dat je als kind iets doet of lichtelijk gedwongen wordt iets te doen wat je niet begrijpt, gek voelt, geen weerstand aan kunt bieden etc. Alsof je als een stuk klei gekneed en gevormd wordt zonder dat je bewust mag en kunt bepalen in welke vorm. Het is dat gevoel dat me jarenlang achtervolgde, het geen invloed kunnen uitoefenen op mijn leven.
En als ik jouw verhaal zo lees dan lijkt het met de grotere zaken wel mee te vallen en heb je een hoop op een rijtje. Misschien helpt mijn stukje je een beetje om inzicht te krijgen in je eigen gevoelens en gedachten.
Sterkte en liefs,
Sensy
maandag 13 oktober 2008 om 18:18
Hoi Friss,
Als ik je verhaal lees, denk ik toch wel dat vooral de schaamte jou parten speelt. Je zegt zo vaak dat je er niet meer aan wilt denken, niet over wil praten, etc.
Het woordje 'misbruik' dekt de lading niet, volgens mij. Ik sluit mij aan bij wat de meeste andere posters daarover zeggen.
Bovendien maakt dat woordje het voor jou schaamtevoller, denk ik: als het misbruik was en jij hebt er toen geen nee tegen gezegd (tot die laatste keer), dan is dat nog meer iets om je over te schamen, voor je gevoel. Kan dat kloppen?
Schaamte is een raar ding. Kun je je herinnneren of jij je als kind al schaamde als jullie zo'n spelletje hadden gespeeld? Of is de schaamte pas later gekomen, toen je je realiseerde dat het seks was en dus misschien niet mocht... Kortom: schaam je je omdat je het zelf slecht vindt of omdat anderen dat zouden kunnen vinden?
Als ik je verhaal lees, denk ik toch wel dat vooral de schaamte jou parten speelt. Je zegt zo vaak dat je er niet meer aan wilt denken, niet over wil praten, etc.
Het woordje 'misbruik' dekt de lading niet, volgens mij. Ik sluit mij aan bij wat de meeste andere posters daarover zeggen.
Bovendien maakt dat woordje het voor jou schaamtevoller, denk ik: als het misbruik was en jij hebt er toen geen nee tegen gezegd (tot die laatste keer), dan is dat nog meer iets om je over te schamen, voor je gevoel. Kan dat kloppen?
Schaamte is een raar ding. Kun je je herinnneren of jij je als kind al schaamde als jullie zo'n spelletje hadden gespeeld? Of is de schaamte pas later gekomen, toen je je realiseerde dat het seks was en dus misschien niet mocht... Kortom: schaam je je omdat je het zelf slecht vindt of omdat anderen dat zouden kunnen vinden?
